Zandblauwtje

Het zandblauwtje groeit op droge kalkarme zandbodems. Met de extra portie water dit jaar deden ze het extra goed. Zandblauwtjes kunnen nochtans wel tegen droogte. Dankzij hun penwortel kunnen ze het in een dorre omgeving lang fris blijven. Aan de penwortel ontspringen vele dunne schuin afdalende zijwortels die tot meer dan een halve meter diep kunnen gaan. Hoewel het zandblauwtje er op het eerste zicht niet uitziet als een klokje, behoort het toch tot de klokjesfamilie. De fijne blauwe bloempjes groeien in een hoofdjesachtige bloeiwijze die eruitziet als een afgeplat-bolvormig hoofdje dat lijkt op veel bloemen van de composietenfamilie. Maar het zandblauwtje heeft een doosvrucht, een typisch kenmerk van de klokjesfamilie. De bloempjes zelf in de bloemhoofdjes hebben vijf ingesneden kroonblaadjes.

Het eerste bloemhoofdje op de hoofdstengel wordt vrij groot, wel tot 2 cm diameter. De zijstengels hebben kleinere bloempjes. Forse planten kunnen tot 200 bloemhoofdjes dragen.

De blauwe bloempjes die van juni tot augustus bloeien, geven de heide in het seizoen dat de struikhei nog niet in bloei staat extra kleur.

Zandblauwtje (Diane Appels)

Zandblauwtjes worden door veel insecten bezocht die zorg dragen voor de bestuiving en de bevruchting. Vooral bijen met korte tong (zandbijen, groefbijen maskerbijen) maar ook vlinders, vliegen, goudwespen en graafwespen zijn verzot op de bloemen.

Diane Appels