VERSLAG VAN 48 UUR TOCHT RUBRIEK
Achteruit varen is Vooruit denken Door Guus en Mieke van der Hoorn
Nachtzeilen is voor velen een hoogtepunt van het zeezeilen. Guus en Mieke van der Hoorn maken met nachtzeilen kennis gedurende een 48 uurs tocht.
O
mdat wij nog totaal onbekend waren met nachtzeilen leek ons zo’n tocht een ideale gelegenheid om hiermee eens kennis te maken. Enkele weken nadat we ons hadden ingeschreven als redelijk onervaren opstappers kregen we samen met Haye van der Werf de uitnodiging om met Koos de Laat en Adrian Snoodijk 48 uur op hun boot te vertoeven. Aangezien zowel Haye als beide schippers vaker dit soort tochten ondernomen hadden werden wij gevrijwaard van het inslaan van voldoende levensmiddelen om de komende 48 uur op een aangename wijze door te brengen. Vrijdag om 20 uur werden we verwelkomd in de jachthaven van Dintelsas waar een mooie Hunter Legend op ons lag te wachten.
26
PZV ZEEZEILEN 3 - OKTOBER 2000
Na een vriendelijke ontvangst met koffie werd door beide schippers een rondleiding gegeven langs een aantal hulpmiddelen ter verhoging van de veiligheid op zee en werd het vaarplan uit de doeken gedaan. Een leuk plan waarbij de oostenwind en de stroming ons op een geriefelijke manier tot Scheveningen zouden brengen.
aardig zijn voor de sluiswachter Op deze prachtige zomeravond werden de trossen stilletjes losgemaakt en voeren we kalmpjes de haven uit. Het was de bedoeling die avond nog een kort tochtje te maken naar een heel rustig haventje, het veerhaventje van Numansdorp. Alles leek goed te gaan totdat we rond 21.00 uur bij de Volkerak-sluis kwamen. We werden door de sluiswachter aangemoedigd een zeiltje bij te zetten, vermoedelijk, vrij vertaald, een dot gas te geven. Koos had ons al gewaarschuwd dat je altijd heel beleefd tegen sluiswachters moet zijn, je
weet het maar nooit in een sluis. Dat was ook zo, het water wilde niet omhoog of omlaag toen we met lijntjes aan de sluiswand vast zaten. Dan maar netjes even wachten. Wij waren de enigen in een bijna 100 m. lange sluis en het werd al donker. Na een uur toch maar de stoute schoenen aangetrokken en via de marifoon heel vriendelijk gevraagd of hij misschien nog voor één keertje de deuren wilde openen. ‘’De monteur is onderweg’’, was het antwoord, dat was dus duidelijk. Om 22.15 uur was het dan zover, een eenzame fietser, de monteur, maakte voor ons de uitgang open, er was blijkbaar een schakelaartje blijven hangen. Het nachtzeilen kon beginnen, weliswaar op de moter, maar het werd toch al een interessante tocht naar ons overnachtings-haventje.
heerlijk stil totdat .. Heerlijk stil daar totdat we rond 2 uur ‘s nachts gewekt werden door, ja hoor, een house -party boot die bijna langszij kwam met 60 dB aan toppop muziek. Ook leuk, maar niet te lang. Gelukkig was het plan om de Haringvlietbrug de volgende dag niet al te vroeg te passeren, waardoor een ruime nachtrust toch nog mogelijk was. In ons enthousiasme om 48 uur te varen waren we zelfs toch nog iets te vroeg bij deze brug. Koos en Adrian maakten nuttig gebruik van deze wachttijd om nog wat te stoeien met een onwillige log, die wel wat piepte maar niets over onze snelheid wilde verklappen. Ook het defecte lampje van het kompas wat ‘s nachts zo nuttig is, werd via een bypass weer tot activiteit overgehaald. Vol goede moed ging het langs Tiengemeten door het Vuile Gat naar Stellendam. Zwak windje, zacht weer, af