Φύλλο 120 δεκέμβριος 2013

)

ΦΥΛΛΟ

120

XANIA

(

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

www.pyxida.gr

2014… και κάθε κατεργάρης στη θέση του !!!

2

ΦΥΛΛΟ

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Πoυ θα βρείτε Την Πυξίδα: ...κυκλoφoρoύμε τη 3η βδoμάδα κάθε μήνα, σε 3000 αντίτυπα και μπoρείτε να μας βρείτε στα παρακάτω σημεία: Βιβλιoπωλεία: ΕΠΙΛOΓΕΣ, ΕΣΤΙΑ, ΜΥΘOΛOΓΙΑ, ΠΕΤΡΑΚΗ, ΠOΛΥΕΔΡO, ΣΧΗΜΑ, ΤO ΒΙΒΛΙO, ΒΙΒΛΙOΠΩΛΕΙO ΤΗΣ 1866, Χαρτoπωλεία: ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ, ΚΥΒOΣ, ΡOΜΒOΣ, ΧΑΖΗΡΑΚΗΣ, Καταστήματα Δίσκων:

LA. SI. DO., Σινεμά: Palace, ΚΗΠΟΣ Καφέ - Μπάρ:

ΜΥΘOΛOΓΙΑ, EΔEM, ΑΣΩΤOΣ ΥΙOΣ, ΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΔΥO ΛOΥΞ, ΜΙΚΡO ΚΑΦΕ, ΜΑΧΑΛΑΣ, ΚΑΦΕ ΤΕΧΝΗ.

VIDEO CLUB: DV PLANET, PLAY, MOVIE FORUM, VIPS (ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ), VIDEO BEST, VIDEO BLUE ΤOΡ VIDEO (ΖΥΜΒΡΑΚΑΚΗΔΩΝ) Άλλα σημεία: ΔΗΜOΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙOΘΗΚΗ, ΕΙΣOΔOΣ Αντιπεριφέρειας Χανίων, ΕΙΣOΔOΣ ΔΗΜOΥ ΧΑΝΙΩΝ, ΠOΛΥΚΕΝΤΡO ΝΕOΛΑΙΑΣ, ΠΡΑΚΤOΡΕΙO ΤΥΠOΥ(ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ), ΑΝΕΚ LINES, Blue Star Ferries (κεντρικό πρακτορείο), ΠOΛΥΤΕΧΝΕΙO (ΚΥΛΙΚΕΙO), ΤΕΙ(ΚΥΛΙΚΕΙO), ΩΔΕΙO, ΤΡΑΠΕΖEΣ ΧΑΝΙΩΝ, ΠEIPAIΩΣ, SYLVESTER (ΓOΓOΝΗ), BREAK (ΓΟΓΟΝΗ), NEW STAND Στο Hράκλειο: BIBΛIOΠΩΛEIO KIXΛH

ΠΥΞΙΔΑ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠOΛΗ ΤOΥΣ ΠOΛΙΤΕΣ ΤOΝ ΠOΛΙΤΙΣΜO ΙΔΙOΚΤΗΣΙΑ: ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔOΣΚOΠΙΚΗ «ΠOΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ» ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 6483 ISSN 1790-6075 ΕΚΔOΤΗΣ – ΥΠΕΥΘΥΝOΣ ΕΚΔOΣΗΣ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ ΕΠΙΚOΙΝΩΝΙΑ «ΠΥΞΙΔΑ» / ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ ΤΘ 53 ΤΚ 73131 ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ΤΗΛ: 2821074104 / 6974739122 FAX: 2821036364 e-mail: info@pyxida.gr ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Μ. ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΒΟΥΛΕΣ KΩΣTAΣ ΓYΠAPAKHΣ ΜΙΧΑΗΛ ΔΑΡΜΑΡΑΚΗΣ ΣΙΣΣΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΒΟΥΛΑ ΚΑΝΤΕΡΑΚΗ ΔΗΜOΣ ΚΕΡΔΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΩΤΣΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ ΠΕΤΡOΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΛΙΚOΥΤΣΑΚΗΣ KΩN/NOΣ MΠAΣIOΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΟΝΙΔΗΣ MYPTΩ KONTOMΙTAKH ΓΙΩΡΓΟΣ MANOYΣEΛHΣ NIKOΣ MANOYΣEΛHΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΩΓΟΥΛΟΣ ΒΑΡΒΑΡΑ ΠΕΡΑΚΗ σκίτσα: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ BAΣIΛHΣ ΠAΠAΣTAMOΣ ΝΕKΤΑΡΙOΣ ΠΑΥΛOΥ - ΠΕΤΡOΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΙΒOΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΠΑΝOΥΔΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓOΣ ΤΣΙΜΑΣ ΣΟΦΙΑ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗ ΝΙΚOΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝOΥ ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΕΛΙΔΩΝΗΣ ΣKITΣA - ΣΧΕΔΙΑΣΜOΣ ΕΝΤΥΠOΥ ΝΙΚOΣ ΠΑΡΘΕΝOΠOΥΛOΣ τηλ.

6974430507 ΣΗΜΑ ΕΝΤΥΠOΥ ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΥΡΙΔΗ Η πυξίδα πρoσφέρεται με αντίτιμo τη διάδoση και τη συμμετoχή

Η ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ:

Ποιος πάει για δήμαρχος; Αποτελεί κοινό μυστικό ότι έχουν αρχίσει οι διεργασίες σχετικά με δημοτική αρχή Χανίων. Από την μια η σημερινή δημοτική αρχή, υπό τον Μανώλη Σκουλάκη, η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις συνέχειας καταγράφοντας όμως σύμφωνα με όλα τα ρεπορτάζ ολοένα και περισσότερες απομακρύνσεις από το μαντρί. Ως εκ τούτου διάφορα ονόματα γύρω από την δημοτική παράταξη πέφτουν στο τραπέζι στην λογική της συσπείρωσης και ουσιαστικά της συγκράτησης αυτής. Τα αντανακλαστικά της αυτοσυντήρησης .Από την άλλη η συσπείρωση στα κεντροδεξιά της δημοτικής αρχής. Εκεί, ο πρώην αντιδήμαρχος Χανίων Άρης Παπαδογιάννης έχει δηλώσει την πρόθεση του να είναι υποψήφιος και σ΄αυτή την κατεύθυνση έχει ανακοινώσει όνομα συνδυασμού καθώς και έχει αναρτήσει την ταμπέλα αυτού. Φυσικά στο αυτοδιοικητικό παιγνίδι δηλώνουν ότι θέλουν να παραμείνουν οι δήμαρχοι των πρώην Καποδιστριακών δήμων περιφερειακά των Χανίων. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά καθώς υπάρχει η υποψηφιότητα του Χρήστου Μαρκογιαννάκη η οποία πλανάται στα δεξιά της πόλης… Φαίνεται ότι ο κ. Μαρκογιαννάκης για τα καλά σκέφτεται να διεκδικήσει τον δημοτικό θώκο. Ως εκ τούτου το θέμα τώρα είναι αν θα μαζέψει το πολυδιασπασμένο τις τελευταίες εκλογές κεντροδεξιό μαντρί. Οι γνωστές και δοκιμασμένες λύσεις για τον τόπο Σκουλάκης ( ψήφισε το πρώτο μνημόνιο όντας βουλευτής και μετά ετάχθη στην αυτοδιοίκηση) και Μαρκογιαννάκης ( γεύτηκε τον αυθορμητισμό του μικρού κόμματος για να γυρίζει στο γνωστό μέρος και να ψηφίσει και τα τρία μνημόνια και ότι άλλο χρειαστεί…) είναι έτοιμες «για να σωθεί ο τόπος!». Από εκεί και πέρα τι γίνεται; Προφανώς οι φιλόδοξες προσπάθειες της κεντροδεξιάς απόκλισης ( Παπαδογιάννης, πρώην δήμαρχοι κτλ) μάλλον δύσκολα θα περπατήσουν αν ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης το αποφασίσει τελικά. Γύρω από την παράταξη του νυν δημάρχου δεν είναι λιγότερο περιπλεγμένα τα πράγματα. Για όσους ξέρουν το κλίμα δεν είναι και το καλύτερο οπότε το θέμα είναι «πως θα σωθεί το μαγαζί» και στην βάση αυτή ο δήμαρχος ψάχνεται αλλά και διάφοροι γύρω από τον δήμαρχο ψάχνουν τον διάδοχο ... Και ποιο πέρα ; Εκεί υπάρχει η καταγεγραμμένη με επιτυχία παρουσία στις τελευταίες εκλογές του Τάσου Βάμβουκα η οποία υποστηρίχθηκε από διάφορες δυνάμεις της κεντροαριστεράς κατά βάση. Ο Τάσος Βάμβουκας έχει δηλώσει την υποψηφιότητα του ανεξάρτητα με το ποιες δυνάμεις θα συνταθούν μαζί του. Πρωτοβουλία που κάποιους έχει βρει σύμφωνους αλλά έχει δημιουργήσει και αντιπαλότητες. Όμως, όλοι τελικά περιμένουν τον ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει την πρόταση του και βάση αυτής να διαμορφώσουν την στρατηγική τους γνωρίζοντας ότι μια δυνατή πρόταση θα αποτελέσει τον καταλύτη των εξελίξεων. Σε κάθε περίπτωση δεν νομίζουμε ότι θα πρέπει να αναμένουμε εξελίξεις πριν από το τέλος Ιανουαρίου. Πάντως αυτό που φαίνεται να έχει μεγαλύτερη σημασία ,και που σε μεγάλο βαθμό πολλοί σ΄αυτή την πόλη συζητούν, είναι το ποια χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει μια δημοτική αρχή και όχι ποιον θα χρίσουν τα όποια κομματικά επιτελεία. Επίσης πολλοί είναι αυτοί που επισημαίνουν ότι η τοπική αυτοδιοίκηση χρειάζεται διαφάνεια, όραμα, ανανέωση και δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης με τον πολίτη. Ίδωμεν… Μ.Φ

Σημεία του καιρού Παγωμένος, χωρίς κρύο ο χειμώνας που περνάμε. Παγωμένος, χωρίς τις νιφάδες της ελπίδας, χωρίς τη βροχή που θα φέρει την κάθαρση στις ψυχές, χωρίς τον αέρα που θα αποκαθάρει τις ανάσες μας. ένας χειμώνας που δεν απευθύνεται σε κανέναν. Ένας χειμώνας που δεν βρίσκει ανθρώπους για να τον χαρούν. Χωρίς παιδιά για να τον τραγουδήσουν,

χωρίς ενήλικες για να τον γλεντήσουν. Ένας χειμώνας που το κρύο του έχει σαν αντίπαλο το κρύο και άδειο βλέμμα της πλειοψηφίας των ανθρώπων τούτης της χώρας. Ένας χειμώνας που κρυώνει από το ψύχος του βλέμματος της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Χωρίς προσευχές στον Ύψιστο. Χωρίς ελπίδα για απάγκιο, χωρίς αγκαλιά για απαντοχή. Ο χειμώνας του 13 - 14 είναι ο χειμώνας που θα καλυφθεί από τις νιφάδες του κενού των ανθρώπων. Ο χειμώνας που τα παιδιού που θα γεννιούνται θα κοιτάζουν μόνο προς τα πίσω ή προς το κενό... Α.Π.

Το Ελληνικό σινεμά στον πάγο; Πολλές φορές εκθειάσαμε από αυτή τη θέση στο παρελθόν το Νέο Ελληνικό Σινεμά. Το εκθειάσαμε όχι μόνο εμείς αλλά και οι ειδικοί καθώς και η κριτικοί στο εξωτερικό. Το εκθείασαν θεατές, το εκθείασαν προσωπικότητες του χώρου. Ελληνικές ταινίες όπως ο "Κυνόδοντας", το 'Άττενμπεργκ", το "Miss Violence", η "Στρέλλα", καθώς και πολλές άλλες ενθουσίασαν σε διεθνή φεστιβάλ και απέσπασαν σημαντικά βραβεία αποδεικνύοντας ότι στην Ελλάδα της κρίσης γυρίζονται ταινίς αξιώσεων. Ο γνωστός σκηνοθέτης Τζιμ Τζάρμους που επισκέφτηκε την Ελλάδα πριν 2 μήνες στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ πως το σινεμά που παράγεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα βρίσκεται στη διεθνή πρωτοπορία, αναφερόμενος βέβαια σε ταινίες όπως αυτές που προαναφέραμε. Όπως είπε χαρακτηριστικά, "προτιμώ μια φτηνή παραγωγή των διακοσίων χιλιάδων ευρώ παρά ένα μπλοκμπάστερ του Χόλιγουντ, θεωρώ το πρώτο πιο σημαντικό". Σε αυτήν την περίοδο της αναλαμπής του Ελληνικού Σινεμά βρέθηκε στο τιμόνι του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου ο Γιώργος Παπαλιός, ένας άνθρωπος που μπορεί να κατάγεται από μια οικογένεια μεγαλοαστική αλλά γνώριζε από κινηματογράφο πολύ καλά. Ήταν ο άνθρωπος που πριν από 40 χρόνια επιστέφτηκε τον άγνωστο μέχρι τότε Θόδωρο Αγγελόπουλο και του χρηματοδότησε την παράγωγή του "Θίασου" που θεωρήθηκε αργότερα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Χάρις λοιπόν σε ανθρώπους σαν το Παπαλιό το Ελληνικό Σινεμά βοηθήθηκε και σε αυτά τα χρόνια να ανοίξει τα φτερά προς τα έξω, σε αυτούς τους εξαιρετικά σκληρούς καιρούς. Αλλά επειδή ζούμε στην Ελλάδα τίποτα ως γνωστόν δεν κρατά για πολύ. Ο Παπαλιός παραιτήθηκε κάτω από την πίεση του ... μαντιναδολόγου κολλητού του Σαμαρά Γιάννη Σμαραγδή. Ο Γιώργος Παπαλιός έφυγε υπό την πίεση των ... πιέσεων που του ασκήθηκαν για να δώσει με το έτσι θέλω του Υπουργού Πολιτισμού ένα συγκεκριμένο ποσό στον Σμαραγδή. Ο Παπαλιός καλά έκανε και παραιτήθηκε, το ερώτημα είναι ποιος μπορεί να συνεχίσει το έργο του; Δυστυχώς για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι ο πολιτισμός επαφίεται στον πατριωτισμό των ανθρώπων της χώρας μας ενώ οι επίσημοι ευνοημένοι πρέπει να είναι μόνο οι "κολλητοί" τύπου Σμαραγδή, τύπου Βούλγαρη κ.λ.π.... Α.Π.

ΦΥΛΛΟ

3

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

“Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το ΠΑΣΟΚ”

Παροχή αμνηστίας για όλες τις μελλοντικές πράξεις του Γκίκα Μάναλη

»Η ειλικρινής απορία ενός Νεοδημοκράτη Δεν με ενδιαφέρουν τα πολιτικά οφέλη που προφανώς κυνηγούσε ο ΣΥΡΙΖΑ με την κίνηση για την σύσταση εξεταστικής για τα υποβρύχια. Ούτε αν από το αποτέλεσμα μιας ψηφοφορίας εξαρτάται η επιβίωση αυτής της δικομματικής κυβέρνησης. Επειδή για μας είναι αδιανόητο μια κυβέρνηση στην οποία μετέχει ο Σαμαράς να μην επιδιώκει την διαφάνεια. Ο ίδιος ο Βενιζέλος αν είναι σίγουρος για την αθωότητά του έπρεπε να προτείνει την σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής, εφόσον εγέρθηκε θέμα. Για ένα και μόνο λόγο: για να μην επικρέμαται η υπόθεση αυτή στο πολιτικό μέλλον του και έτσι που ήρθαν τα πράγματα στο πολιτικό μέλλον και άλλων. Η ανάγκη της συγκυβέρνησης δεν συνεπάγεται και την πλήρη ταύτιση της κυβέρνησης με τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ όταν αυτό κυβερνούσε. Διότι κάτω από αυτό το πρίσμα θα έπρεπε να μη γίνει τίποτε και με τη λίστα Λαγκάρντ. Με απλά λόγια, δε μπορεί ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε η κυβέρνηση να σέρνονται πίσω από το «αμαρτωλό» άρμα του κ. Βενιζέλου. Και δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση που σχηματίστηκε για να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία να λειτουργεί ως «Κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για τον… εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντα πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Ούτε είναι δυνατόν στο όνομα της δήθεν πολιτικής ομαλότητας να εμφανίζεται ο Βενιζέλος ως απόλυτα σωστός στην υπόθεση των ναυπηγείων και η ΝΔ να «αδειάζεται» από μόνη της. Δεν υπάρχει πολιτική ομαλότητα όταν στην πολιτική ζωή επικρατούν η αδιαφάνεια και οι έωλες σκοπιμότητες. Επίσης, θα πρέπει να θυμίσουμε ότι ο κ. Βενιζέλος έχει προαναγγείλει αποκαλύψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ και για σχέσεις του με τη διαπλοκή. Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Αν υπάρχουν τέτοια στοιχεία για το κόμμα που έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις καιρός είναι να βγουν στην επιφάνεια. Απορούμε πώς τα κρατά ακόμη κρυφά ο κ. Βενιζέλος. Όμως, δε μπορεί και για την αξιωματική αντιπολίτευση να αιωρούνται τέτοιες κατηγορίες. Γι’ αυτό είναι σημαντική και η συζήτηση για τα υποβρύχια. Β.Ζ.

Μία πρωτοφανής νομοθετική ρύθμιση εγκρίθηκε κατ’ αρχήν από τη Βουλή, με εμβόλιμο άρθρο (38, παρ.3) με τον παραπλανητικό τίτλο «Ρυθμίσεις σχετικά με ΕΟΜΜΕΧ Α.Ε. και ορκωτούς εκτιμητές», στο νομοσχέδιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων. Με τη διάταξη αυτή απαλλάσσεται ο Ειδικός Διαχειριστής της ΕΡΤ, κ. Γκίκας Μάναλης «από κάθε αστική ποινική ή άλλη ευθύνη, έναντι τρίτων, για πράξεις ή παραλείψεις του κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων που του έχουν ανατεθεί». Η απαλλαγή του αφορά τόσο τις τελεσθείσες όσο και μελλοντικές του «πράξεις ή παραλείψεις». Επισημαίνουμε ότι ο κ. Γκίκας Μάναλης, ως ειδικός διαχειριστής του ενεργητικού και του παθητικού της ΕΡΤ, είναι ο μοναδικός υπογράφων συμβάσεις και ο υπεύθυνος για την αδιαφανή λειτουργία του μορφώματος της λεγόμενης Δημόσιας Τηλεόρασης (ΔΤ) και Δημόσιας Ραδιοφωνίας. Το τελευταίο διάστημα έχει υπογράψει δεκάδες απ’ ευθείας αναθέσεις, χωρίς τη διενέργεια διαγωνισμών, όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό Προμηθειών του Δημοσίου. Πολλές από αυτές τις αναθέσεις και συμβάσεις είτε δεν αναρτήθηκαν ποτέ στο διαδίκτυο, είτε αναρτήθηκαν πολύ μεταγενέστερα από την τέλεσή τους, κατά παράβαση του Νόμου 3861/2010 περί δι@ύγειας στο δημόσιο. Με την πράξη της αυτή, η κυβέρνηση αναγνωρίζει ουσιαστικά την τεράστια ζημιά για το δημόσιο που προκάλεσε το μαύρο στην ΕΡΤ καθώς και την κακοδιαχείριση στη λειτουργία της ΔΤ και προσπαθεί να απαλλάξει αναδρομικά και μελλοντικά τα διορισμένα από την ίδια εκτελεστικά της όργανα. Προσπαθεί να ακυρώσει εκατοντάδες αγωγές και μηνύσεις θιγόμενων πολιτών που έχουν ασκηθεί ή πρόκειται να ασκηθούν κατά του κ. Μάναλη για «πράξεις» του (βλέπε παράνομες αναθέσεις) και «παραλείψεις» του (βλέπε μη δημοσίευση στη δι@ύγεια). Αποτελεί κυνισμό το γεγονός ότι η διάταξη αυτή απαλλαγής (έναντι τρίτων) ενός υψηλά αμειβόμενου κυβερνητικού αξιωματούχου για ενδεχόμενη κακοδιαχείριση δημόσιου χρήματος εισάγεται σε ένα νομοσχέδιο βαριάς φορολόγησης των πολιτών της χώρας μας. Είναι αξιοσημείωτο ότι το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής χαρακτηρίζει αντισυνταγματική τη διάταξη αυτή, εξηγώντας ότι η παροχή αμνηστίας για μελλοντικές πράξεις «δεν συνάδει» προς τη συνταγματική αρχή της διάκρισης των λειτουργιών. Μ.Φ.

Γράφει o Mατθαίoς Φραντζεσκάκης

Για τους επαναστάτες του καναπέ και τους «αμέτοχους» παρατηρητές της ζωής μας… Το 2014 είναι μπροστά μας. Ένα σκληρό 2013 αφήνει πίσω τα σημάδια χαραγμένα σε μια κοινωνία η οποία σε μεγάλο βαθμό σφαδάζει ενώ παράλληλα φαίνεται να κοιμάται… Είναι αδιανόητα πολλοί εκείνοι οι οποίοι έχουν ως βασικό στόχο απλά την επιβίωση. Παράλληλα δεν είναι και λίγοι αυτοι που φαίνεται να βιώνουν μια παρατεταμένη πολιτική ύπνωση… Λες και ακόμα είναι βυθισμένοι στον εφιάλτη… Δεν είναι εφιαλτής όμως, είναι η πολιτική πραγματικότητα και όσο δεν αντιδρά η κοινωνία αυτή η πραγματικότητα απλά θα γίνεται –δικαίως- ποιο σκληρή. Απλά αντιγράφουμε τον ποιητή …

«Ο χειρότερος αγράμματος είναι ο πολιτικά αγράμματος. Δεν ακούει τίποτα, δεν βλέπει τίποτα, δε μετέχει στην πολιτική ζωή. Δε δείχνει να γνωρίζει ότι το κόστος διαβίωσης, η τιμή των φασολιών, του αλευριού, του ενοικίου, των φαρμάκων, όλα βασίζονται σε πολιτικές αποφάσεις. Νιώθει ακόμη και περήφανος για την πολιτική του αμορφωσιά, φουσκώνει το στήθος και λέει πως μισεί την πολιτική. Δε γνωρίζει, ο ηλίθιος, πως απ΄ την έλλειψη συμμετοχής του στα κοινά προέρχεται η ύπαρξη της πόρνης, το παρατημένο παιδί, ο κλέφτης και, χειρότερα απ” όλα, οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, oι λακέδες των εκμεταλλευτριών πολυεθνικών εταιρειών…». Μπέρτολτ Μπρεχτ Καλή χρονιά

4

ΦΥΛΛΟ

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Άγιος Βασίλης ο κεντροαριστερός Όπως χαρούμενα μπαίνουμε στις γιορτές ο δημόσιος διάλογος στη χώρα μας αναθερμαίνεται, καθώς δεν έχουμε λεφτά για πετρέλαιο θέρμανσης, από τη συζήτηση περί της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς. Μπορούμε μέσα σε αυτό το εορταστικό κλίμα των ημερών να βρούμε ομολογίες ανάμεσα σε αυτή τη συζήτηση και στο μύθο του Άγιου Βασίλη που δεσπόζει στα παιδικά όνειρα ετούτο τον καιρό. Ως γνωστόν ο μύθος του Santa Claus στηρίζεται στην πίστη. Ο Άγιος Βασίλη, συμπίλημα της ιστορίας του Αγίου Νικολάου και εκδηλώσεων προς τιμήν Βόρειοευρωπαϊκών προχριστιανικών θεοτήτων, όπως ο Όντιν, παίρνει σταδιακά την σημερινή του μορφή τον 19ο αιώνα κυρίως με το ποίημα «Μια επίσκεψη του Αγίου επιμέλεια κειμένου Νικολάου» (1823) o Mιχάλης και το παραμύθι «Η Nικoλακάκης ζωή και οι περιπέτειες του Άγιου Βασίλη» (1902). Παράλληλα, η χρήση του μύθου για διαφημίστηκα πόστερ και η προτροπή για κατανάλωση, ως μορφή ηθικής επιβράβευσης του υποτακτικού παιδιού, του χαρίζουν μια σχετική αυτονομία από την ίδια την θρησκευτική πίστη. Έτσι, κάθε παιδάκι ερωτάται μέχρι και σήμερα αν πιστεύει στον Άγιο Βασίλη, κάτι που προϋποθέτει ότι το ίδιο αποδέχεται όχι μόνο την ιδέα ότι ο ερυθρός γενειοφόρος μπαίνει από το καλοριφέρ ή το αερόθερμο του σπιτιού του αλλά και ότι αισθάνεται δικαιούχο αυτής της ηθικής επιβράβευσης. Υπό αυτό το πρίσμα μπορούμε να κατανοήσουμε σήμερα και τις εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς. Η πίστη ότι ο προοδευτικός και δημοκρατικό κόσμος σε αυτή τη χώρα μπορεί και πρέπει να εκφραστεί με έναν ενιαίο διακριτό πόλο ανε-

ξάρτητο από την αλλοπρόσαλλη αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται στην πεποίθηση ότι η συναίνεση προς τις επιλογές της σημερινής κυβέρνησης έχει εν τέλει μακροπρόθεσμα να προσφέρει στην συνολική κοινωνική ευημερία του τόπου. Κάθε χρόνο ο εκάστοτε υπουργός ανάπτυξης και ο πρωθυπουργός, εν μέσω μνημονίων, εξαγγέλλει ότι φέτος θα είναι λίγο ζόρικα τα πράγματα αλλά του χρόνου η ανεργία θα είναι πλέον παρελθόν. Αυτά μπορεί να μην τα πιστεύει ούτε ο Σαμαράς πλέον, ο οποίος γαντζώνεται απλώς από την εξουσία όπως ο Dirty Harry από το Magnum του, έχουν όμως ως αποδέκτες τους ανθρώπους που μιλάνε περί κεντροαριστεράς, έχουν ως κοινό τους οραματιστές της κεντροαριστεράς, έχουν ως καλόπιστους υποστηρικτές τους τους υπέρμαχους της δημιουργίας ενός νέου πόλου. Βεβαίως, δεν είναι όλοι οι μνηστήρες της κεντροαριστεράς της ιδίας κοπής. Η πρωτοβουλία των 58, παραδείγματος χάρη, δεν είναι καν άξια λόγου παρά μόνο ως σύναξη συνταξιούχων υπουργών. Έχει, μάλιστα, τόσο έντονο το στίγμα της παρέμβασης για τη δημιουργία της από παράγοντες εξωτερικούς του πολιτικού συστήματος, εν προκειμένου από το εκδοτικό συγκρότημα που πάντοτε στήριζε τα κόμματα του κέντρου και τώρα έχει μείνει χωρίς «προστατευόμενο», που θα μπορούσαμε να αντλήσουμε παραλληλισμούς με τη δεκαετία του ’60. Ως γνωστόν, η Ένωση Κέντρου συγκροτείται ως ανάχωμα απέναντι στην διεύρυνση της Ε.Δ.Α. μετά το 1958 στο πλαίσιο μιας πολύπλευρης στρατηγικής ανάσχεσης του εσωτερικού εχθρού με την εμπλοκή του στέμματος. Πριν να αποκτήσει η ίδια την δική της απροσδόκητη κοινωνική δυναμική ήταν ήδη αποτέλεσμα ανακτορικής παρέμβασης που προσπαθούσε να υπερβεί τις δι-

αιρέσεις και τους ηγεμονισμούς των παραγόντων του κεντρώου χώρου προς όφελος του εθνικού συμφέροντος. Αν αποδεικνύει κάτι η κίνηση των 58 είναι ακριβώς ότι τα συγκροτήματα των ΜΜΕ σήμερα έχουν την ισχύ εξωθεσμικού κέντρου με τρόπο ανάλογο με το Παλάτι προδικτατορικά. Το κόμμα του Φώτη Κουβέλη βεβαίως, ο έτερος πόλος του πόλου, είναι τελείως διαφορετική περίπτωση. Κόμμα αυστηρά προσωποπαγές με πρόεδρο που χαρακτηρίζεται από χριστιανικού τύπου ναρκισσισμό, που πλέον μιλάει στο τρίτο ενικό για τον εαυτό του, η ΔΗΜΑΡ είναι ένας χώρος που κουβαλάει ομολογουμένως μια άλφα παρακαταθήκη. Τα μέλη της ΔΗΜΑΡ δεν έχουν καμία ευθύνη για την κατάντια τούτης της χώρας και σε αυτό ήμαστε διατεθειμένοι να παραβλέψουμε ότι έχουν συνάψει πλέον συνεργασίες με προσωπικότητες όπως ο κύριος Λοβέρδος, που έχει διαπρέψει στην εισαγωγή ρυθμίσεων που ελαχιστοποιούν την εργασιακή νομοθεσία, όταν αυτή ακόμα υπήρχε, και στην περίπτωση των οροθετικών γυναικών που μόνο ένα αστέρι δεν τους κόλλησε στο πέτο και μια επιγραφή «Ich bin ein Juden». Παρόλα αυτά, αξίζει σε αυτό το κόμμα μια πιο ήπια κριτική που να στηρίζεται όχι μόνο σε αυτά που κάνανε, αλλά και σε αυτά που λένε, στα πιστεύω και τις πεποιθήσεις τους. Τι είπε λοιπόν ο κύριος Κουβέλης στην πρόσφατη ομιλία του στο κλείσιμο των εργασιών του συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ στα μέσα του Δεκέμβρη; Ότι το κόμμα του, έχοντας συναίσθηση της ευθύνης απέναντι στη χώρα, σύναψε μια προγραμματική συμφωνία μετά τις εκλογές πιστεύοντας ότι η υλοποίηση αυτών των δεσμεύσεων ήταν δυνατή με το πολιτικό προσωπικό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μας είπε ότι, πάντα με ευθύνη, η ΔΗΜΑΡ προσπάθησε σε μια συμμαχία με δηλωμένους ακροδεξιούς να προωθήσει ένα νόμο για την ιθαγένεια των μεταναστών, να προστατέψει την εργασιακή νομοθεσία, να συμβάλει στον εξορθολογισμό του δημοσίου χωρίς οριζόντιες περικοπές και να συμβάλει στην τήρηση της δημοκρατικής νομιμότητας που επί μνημονίων είχε κομματάκι λαβωθεί. Και τι είπε ο κύριος Κουβέλης ότι επέτυχε από αυτή του την προσπάθεια; Η εξάρθρωση της εργασιακής νομοθεσίας ήταν, κατά δήλωσή του, τμήμα της ατζέντας

της κυβέρνησης και όχι της Τρόικας, το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο εμποδίστηκε με απευθείας παρέμβαση του Μαξίμου, οι έγκριτοι και σεβάσμιοι επιστήμονες κύριοι Μανιτάκης και Ρουπακιώτης αντιμετωπίστηκαν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι από τον κάθε αμόρφωτο λιβελογράφο που στήριζε τις απολύσεις και το κλείσιμο της ΕΡΤ κατέταξε τη χώρα στο επίπεδο της μπανανίας αναφορικά με τον σεβασμό των δημοκρατικών θεσμών και του πολιτεύματος. Και όλα αυτά με την συνευθύνη της «αριστεράς της ευθύνης». Σε όλα αυτά ο κ. Κουβέλης απαντά ότι ορθώς έπραξε ότι έπραξε, ορθώς υπεύθυνα συμμετείχε στην κυβέρνηση, ορθώς υπεύθυνα αποσύρθηκε από την κυβέρνηση και ορθώς σήμερα αρνείται να αναπροσανατολίσει την εκλογική του στρατηγική και επιμένει στην δυνητική στήριξη ενός μελλοντικού υπεύθυνου, σαν και του λόγου του, πολιτικού μπλοκ των τέως καθεστωτικών κομμάτων. Όπως όμως και ο μύθος του Άγιου Βασίλη έτσι και ο μύθος της κεντροαριστεράς έχει και αυτός τα όρια του. Όταν αποδεδειγμένα οι πολιτικές της ακραίας λιτότητας οδηγούν στην πλήρη αποσάρθρωση του κοινωνικού ιστού, αδυνατούν να βοηθήσουν την οικονομία να ανακάμψει και οδηγούν την χώρα σε μια άνευ προηγουμένου υποχώρηση των δημοκρατικών κεκτημένων της τότε ακόμα και γενικόλογες και μετριοπαθείς φιλοδοξίες, όπως η δημοκρατία, η κοινωνική συνοχή και η εξυγίανση του δημοσίου, δεν μπορούν να υπερασπιστούν παρά μόνο από ριζοσπαστικές πολιτικές και μαχητικές μορφές εκφοράς του πολιτικού λόγου. Όταν ο Ρούντολφ ο Τάρανδος απολύθηκε προ 6μήνου, ο Μπλίτζεν μπήκε σε τάγματα εφόδου και μαχαίρωσε τον Ντόνερ επειδή τον πέρασε για τάρανδο από το Πακιστάν, τα ξωτικά δουλεύουν με ατομικές συμβάσεις για ένα ξεροκόμματο και ο Πασχαλινός κούνελος αγόρασε κοψοχρονιά το μέχρι πρόσφατα δημόσιο έλκηθρο, τότε, κάπου εκεί, ο μύθος του Άγιου Βασίλη και οι προσδοκίες των παιδιών ότι η συμμόρφωσή μας θα φέρει στο μέλλον πλουσιοπάροχα δώρα κάπου εκεί αρχίζει να καταρρέει. Και κάπου εκεί η συζήτηση περί κεντροαριστεράς χάνει το νόημά της μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα.

ΦΥΛΛΟ

5

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη….. Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, Τούτος ο μήνας, παραδοσιακά είναι αφιερωμένος ολόκληρος σε σένα και τα δώρα σου, με φόντο ατέλειωτες, πολύχρωμα ποικίλες εκδηλώσεις μέχρι και τη μέρα της γιορτής σου. Το όνομα κι η φωτογραφία σου κυκλοφορούν παντού, ακόμα και στα κουτάκια της Coca Cola κι έτσι δεν είναι διόλου δύσκολο, να κεντρίσεις τη φαντασία μικρών και μεγάλων. Αποφάσισα να σου γράψω, μετά από πολλά - πολλά χρόνια, αλλά με την ίδια σχεδόν αιτία που το έκανα και τότε που ήμουν παιδί. Σε παρακαλώ να μου επιτρέψεις να σε αποκαλώ Βασίλη κατά τη διάρκεια της επιστολής – δε νομίζω ότι μπορείς να κάνεις κι αλλιώς – μιας και ποτέ πριν δεν είχαμε έρθει τόσο κοντά ή εγώ δεν σου είχα τόσο θάρρος, να σου αποκαλύψω ένα κομμάτι του εαυτού μου που γενικώς κρατάω κρυμμένο. Ξέρεις Βασίλη, πάντα, όλα όσα σου ζήταγα είχαν να κάνουν με τις προσδοκίες μα και τα θέλω μου, κυρίως τα υλικά. Όπως όλα τα παιδιά ήμουν κι εγώ, ένας πιστός οπαδός του «έχω». Έμαθα όμως, ότι εκεί που ζεις, παραθερίζεις όλη την ώρα και συνήθως, επιλέγεις περιοχές που μοιάζουν στα Ζαγοροχώρια, την Ελάτη, την ορεινή Αρκαδία. Άντε κάπου - κάπου να βολευτείς – στις δύσκολες - και με καμιά Μονεμβασιά. Έμαθα ότι τις νύχτες τριγυρνάς κάτω από έναστρους ουρανούς κι ότι τις μέρες μελετάς, ψαρεύεις και διαλογίζεσαι. Έμαθα ότι έχεις καταφέρει να συνεννοείσαι με τους γρύλους και τις τροξαλίδες κι ότι τις λες πια με τα μικρά τους ονόματα. Έμαθα ότι θεωρείς πολύ σημαντικό να τσαλαβουτάς αμέριμνος τα πόδια σου στο νερό, κι ότι όταν τελικά το κάνεις, η μορφή σου γίνεται τόσο μακάρια και χαμογελαστή, που θα νόμιζε κανείς ότι ξεπερνάς ακόμη και τον ίδιο σου τον εαυτό. Άκουσα και άλλα τέτοια Βασίλη και σε ζήλεψα πραγματικά. Ξέρεις Βασίλη, αυτό που με ενοχλεί με την ευτυχία σου, είναι το ότι είναι αναίτια. Και σου γράφω – ενώ βρίσκεσαι εκεί στην ησυχία – πριν ξεκινήσεις και φέτος το γύρο του κόσμου σε μια νύχτα, για να σου μεταδώσω μερικές από τις σκέψεις που γέννησε η μοναξιά μου, εδώ στη φασαρία. Ξέρεις παραμένω ένας άνθρωπος του «έχω» κι εσύ ένας άνθρωπος του «είναι». Δίπλα μου θα βρω πολλούς σαν κι εμένα, μα ελάχιστους σαν κι εσένα. Η ζωή είναι γεμάτη από ανθρώπους που αντλούν την υπόστασή τους από αυτά που έχουν κι όχι από αυτά που είναι. Συνήθως η αναφορά σε αυτούς γίνεται με τη μορφή, «αυτός που έχει αυτό το αυτοκίνητο ή εκείνη τη βίλα...» κι εγώ είμαι ανάμεσα σε αυτούς που γεμίζουν το κενό τους βάζοντας συνεχώς μέσα σ’ αυτό νέα αγαθά, για να γεμίσει. Βασίλη, είμαι «Μαρκετίστας» αλλά έχω πραγματικά μπερδέψει αν κατέχω την επιστήμη μου ή αν με κατέχει αυτή. Δεν μπορώ όπως εσύ να έχω ασήμαντα πράγματα και την πολυ-

τέλεια να τα αφήσω όποια στιγμή θέλω, χωρίς να χάσω μαζί τους τον εαυτό μου, χωρίς καν να τα αποζητήσω. Οι λέξεις σου είναι «Γίνε αυτός που Είσαι» και εγώ σκέφτομαι ότι ακολουθώ μόνο την τάση του «Γίνε αυτός που Έχει». Αν μου έκανες την τιμή να σου απαντήσω θα έπρεπε μάλλον να ψελλίσω «….. είναι το κοινωνικό μοντέλο της αγοράς μας», αλλά εσύ φυσικά δεν θα το καταλάβαινες αυτό, γιατί δεν άκουσα ποτέ ότι κρατάς δώρα και για τον εαυτό σου. Αλήθεια κρατάς; Όλοι εμείς εδώ, παρά την κρίση μιας εξαετίας, συνεχίζουμε απτόητοι να βαδίζουμε σταθερά, στη διαδρομή του «έχω», μακριά, πολύ μακριά από το «είναι». Και δυστυχώς, το κάνουμε πολύ χειρότερα απ’ ότι παλιά. Κάποτε, η μέρα που σε περιμέναμε κάτω από το δέντρο σου, ήταν πραγματικά μοναδική. Τώρα, δεν διαφέρει από πολλές άλλες, κοινές μέρες του χρόνου, που αγοράζουμε δώρα στα παιδιά μας, θυσία στο βωμό του δικού τους – και δικού μας - «έχω», αφού δε μπορούμε να τα «γεμίσουμε» με την παρουσία και το «είναι» μας. Μπορεί να μην έχουμε θέρμανση, αλλά το «έχω» το έχουμε τόσο πολύ υπηρετήσει, ώστε έχουμε εξαφανίσει από τα παιδιά και τους εαυτούς μας τις επιθυμίες που είχαμε ως στόχο μας, να τις ικανοποιήσουμε όλες. Η μόνη διαφορά στο γράμμα αυτό σε σχέση με αυτά της παιδικής μου ηλικίας, είναι ότι αυτή τη φορά δε θα ‘θελα να σου ζητήσω τι να μου φέρεις, ίσως θα ‘ταν πιο φρόνιμο - και χρήσιμο ενδεχομένως - να σου ζητήσω τι να μη μου φέρεις. Ξέρεις, τελευταία θα ‘θελα να μου διευκρινίσεις αν φέρνεις μόνο τα δώρα και τα καλά ή εσύ είσαι που κουβαλάς και τα κακά. Και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, δεν αισθάνο-

μαι και πολύ καλά…. Βασίλη, αν εσύ είσαι που κουβαλάς στο σάκο σου τις κρίσεις, τα μνημόνια και τις τρόικες με όλα τα αξεσουάρ τους τότε θα σε παρακαλέσω πολύ να μην επιλέξεις να παραθερίσεις φέτος προς το Νότο. Δεν ξέρω αν εσύ ή ο Ρούντολφ είναι υπεύθυνος για το δρομολόγιο, αλλά αν είναι να μας φέρεις ξανά το σάκο του 2013, καλό είναι να μείνεις στη Φιλανδία, τη χώρα σου. Δεν είναι και πολύ χριστιανικό, αλλά αν – λέω αν – εσύ κουβαλάς τους φόρους, τις συμβάσεις και τα ελλείμματα, καλύτερα να τα πας στην Ισλανδία και το Ρέυκιαβικ που είστε και στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος. Καθόλου δεν θα με πείραζε να μοιράσεις και μερικά π.χ. στη Δανία, για να ασχοληθεί ο Paul και να μας αφήσει ήσυχους εμάς. Αν πάλι κουβαλάς δώρα είσαι ευπρόσδεκτος, αλλά αυτή τη φορά θα ήθελα να μου φέρεις εκείνη την κασετίνα που γράφει «Γίνε, αυτός που είσαι…». Το έχεις αυτό το δώρο; Δε σου ζήτησα ποτέ στο παρελθόν να με κάνεις καλύτερο άνθρωπο, στο ζητάω όμως τώρα. Ξέρεις, με φοβίζει βρε Βασίλη να ρωτήσω, ποιος και πως την έκλεισε αυτή τη συμφωνία με την

Coca Cola και έγινες εμπορικό σήμα της, από πού πήρε την έγκριση και πόσα Γράφει ο Κυριάκος Γ. βγάζει, αλλά φοβάΚώτσογλου* μαι ότι οι απαντήσεις μπορεί να φέρουν σε κίνδυνο τα αιτήματά μου. Μήπως έγινες κι εσύ ένας οπαδός του «έχω» κι όχι του «είμαι»; Αν δεν είσαι συ η τελευταία μας ευκαιρία δεν ξέρω που αλλού μπορούμε να ελπίσουμε. Είναι τόσο δύσκολο, ακόμα και αυτές τις μέρες, αυτές τις εποχές, να «είσαι» και είναι εξίσου δύσκολη η πορεία προς τον εαυτό σου, σε αντίθεση με κείνη προς τα αγαθά. Σου τα γράφω όλα αυτά μια μέρα που την αφιέρωσα ολοκληρωτικά στο «έχω», το δικό μου και των άλλων. Δεν αλλάζει τίποτα τουλάχιστον προς το παρόν. Ίσως μόνο το ότι σκέφτηκα εσένα. Χρόνια σου Πολλά.

Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης MSc

6 Ώρα για Κώδικα Μια εβδομάδα δράσεων ολοκληρώνεται και φέτος, στο πλαίσιο των ετήσιων εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται παγκοσμίως κάθε χρόνο ως εκπαιδευτική εβδομάδα για την Επιστήμη των Υπολογιστών και της Πληροφορικής. Το φετινό μήνυμα, «Ώρα Κώδικα», 9 έως 15 Δεκεμβρίου 2013 από το Code.org. Μέχρι στιγμής, πάνω από 15.000.000 πολίτες του κόσμου, κυρίως μαθητές όλων των ηλικιών και βαθμίδων αλλά και ενήλικες, έχουν μάθει, προγραμμάτισαν μια Ώρα Κώδικα. Γράφει ο Γιώργος Η δράση αυτή έχει ως σκοπό να αναΓώγουλος δείξει την αξία της Επιστήμης της Πληροφορικής στην εκπαίδευση και να παροτρύνει, οποιονδήποτε, με το σύνθημα «όλοι μπορούν» να δει πως μπορεί αναπτύξει μέσω αυτής ικανότητες δημιουργικότητας και καινοτομίας. Η «Ώρα Κώδικα» είναι μια καθοδηγούμενη δραστηριότητα την οποία μπορεί να υλοποιήσει κάθε μαθητής/τρια και πολίτης του κόσμου. Έτσι, ένα σύνολο από τέτοιες ωριαίες δραστηριότητες προτείνονται για να μπορέσουν να τις υλοποιήσουν τη συγκεκριμένη εβδομάδα στο σχολείο αλλά και στο σπίτι με τους γονείς τους. Η Πληροφορική είναι, κατά κύριο λόγο, η επιστήμη που διδάσκει πως από την σύλληψη μιας ιδέας φθάνει κανείς στην υλοποίησή της με μια σειρά τυπικών λογικών βημάτων και αξιοποιώντας τις δυνατότητες των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του Διαδικτύου. Η εκπαίδευση στην Πληροφορική δεν περιορίζεται στην απλή χρήση εργαλείων και εφαρμογών περιορισμένου ειδικού σκοπού αλλά βοηθά τον αυριανό πολίτη της σύγχρονης κοινωνίας της πληροφορίας να γίνει ικανός να καινοτομεί και να υλοποίει τις σκέψεις και τις ιδέες του. Ο προγραμματισμός ως έννοια και κυρίως ως πρακτική υπάρχει στην καθημερινότητά μας, αλλά όσο συχνά την χρησιμοποιούμε σαν έκφραση, τόσο λιγότερο την αξιοποιούμε σαν διαδικασία επίλυσης προβλημάτων, τουλάχιστον σε μια οργανωμένη μορφή. Θα προσπαθήσουμε με απλά λόγια να εξηγήσουμε την αναγκαιότητα του προγραμματισμού και της αλγοριθμικής σκέψης στην καθημερινότητά μας, όπου συναντάμε και το πρόβλημα. Γενικά πρόβλημα είναι κάθε ζήτημα που τίθεται για επίλυση, κάθε κατάσταση που μας απασχολεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Είναι δηλαδή μια κατάσταση η οποία χρήζει αντιμετώπισης, απαιτεί λύση, η δε λύση της δεν είναι γνωστή, ούτε προφανής. Για να λύσουμε όμως ένα πρόβλημα χρειάζεται να το κατανοήσουμε και στη συνέχεια να περιγρά-

ψουμε με οδηγίες, απλά βήματα, τη λύση του. Μια σύνθετη εργασία που περιέχει συχνά δυσκολίες. Έτσι, μετά από οργανωμένη σκέψη, καθορίζουμε σε σειρά τα σαφή και ακριβή βήματα – οδηγίες, με σκοπό την επίλυση του προβλήματος. Αυτό ονομάζεται αλγόριθμος και όταν καθορίζουμε και την αναπαράστασή του σε υπολογιστή ονομάζεται πρόγραμμα. Προγραμματισμός λοιπόν είναι η διαδικασία σύνταξης προγραμμάτων. Έτσι, στη σημερινή σύγχρονη εποχή, ζητούμενο αποτελεί η αξιοποίηση της αλγοριθμικής σκέψης στην επίλυση προβλημάτων, γενικά και με υπολογιστή. Ώστε οι μαθητές να αναπτύξουν αναλυτική και συνθετική σκέψη και ικανότητες μεθοδολογικού χαρακτήρα και να μπορούν να επιλύουν αρχικά απλά και στη συνέχεια πιο σύνθετα προβλήματα σχεδιάζοντας αλγορίθμους και κατασκευάζοντας προγράμματα. Ο προγραμματισμός όμως δεν είναι μια διαδικασία που ενδιαφέρει μόνο τους μαθητές μας. Ο καθένας μας μπορεί στην καθημερινότητά του να γίνει ένας μικρός προγραμματιστής, με δυναμικά εργαλεία και περιβάλλοντα που μπορεί ελεύθερα να εντοπίσει στο διαδίκτυο. Εργαλεία, με ενσωματωμένες διαδικασίες μάθησης, ώστε να βελτιώσουμε απλές καταστάσεις της καθημερινότητάς μας. Αλλά κυρίως, για να μάθουμε να είμαστε δημιουργοί και όχι μόνο καταναλωτές της τεχνολογίας και των εφαρμογών της. Παράλληλα, αποτελεί μια εργασιακή προοπτική, οι θέσεις εργασίας στην Πληροφορική υπολογίζεται διεθνώς ότι ξεπερνούν όσους σπουδάζουν Πληροφορική με σχέση 3 προς 1. Στις Η.Π.Α. αναφέρεται ότι θα υπάρχει χάσμα ενός (1) εκατομμυρίου θέσεων εργασίας για τα επόμενα 10 χρόνια και αρκετές απ’ αυτές είναι από τις υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Επίσης, σε άρθρο για τις 12 καλύτερες δουλειές για το 2014 που εντόπισε και ταξινόμησε ο οργανισμός Economic Modeling Specialists, με βασικά χαρακτηριστικά την αύξηση των θέσεων εργασίας τους και της συνολικής τους ανάπτυξης κατά 7% από το 2010 και το 2013, εντοπίζουμε επαγγέλματα σε άμεση σχέση με την Πληροφορική. Αναφέρονται τα: Προγραμματιστές λογισμικού, εφαρμογών και λογισμικού συστήματος, Προγραμματιστές ιστοσελίδων Διαχειριστές Βάσεων Δεδομένων Αναλυτές Πληροφοριών Ασφάλειας Μια ευκαιρία να κάνουμε τον προγραμματισμό, υπόθεση όλων μας…

Α Ν Ε Π Α Ι Σ Θ Η Τ Ω Σ

ΦΥΛΛΟ

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

ΘΕΛΩ Θέλω να με ακούς, χωρίς να με κρίνεις Θέλω τη γνώμη σου, χωρίς συμβουλές Θέλω να με εμπιστεύεσαι, χωρίς απαιτήσεις Θέλω τη βοήθειά σου, κι όχι ν΄ αποφασίζεις για μένα Θέλω να με προσέχεις, χωρίς να με ακυρώνεις Θέλω να με κοιτάς, χωρίς να προβάλεις τον εαυτό σου σε μένα Θέλω να μ΄ αγκαλιάζεις, χωρίς να με κάνεις να αφυκτιώ Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια, χωρίς να με σπρώχνεις Θέλω να με υποστηρίζεις, χωρίς να με φορτώνεσαι Θέλω να με προστατεύεις, χωρίς ψέματα Θέλω να πλησιάζεις χωρίς, να εισβάλλεις Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις Θέλω να ξέρεις … πως σήμερα, σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου …

ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ

ΦΥΛΛΟ

7

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

το 10ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων στο EUROPEAN SCHOOL RADIO European School Radio, δύο χρόνια μετά, πάνω από 160 σχολεία και πάνω από 1000 μαθητές /παραγωγοί ραδιοφωνικών εκπομπών συμμετέχουν και δίνουν το παρόν στην επίσημη πρώτη για το νέο και ανανεωμένο πρόγραμμα του European School Radio, http://blogs.sch.gr/esrblog/ το πρώτο σχολικό και μαθητικό ραδιόφωνο στην Ελλάδα! Μαθητές αλλά και δάσκαλοι από τα συνεργαζόμενα σχολεία θα μιλήσουν για τις νέες εκπομπές και θα δώσουν το στίγμα του νέου προγράμματος, που είναι πολυθεματικό και πολύγλωσσο. Επώνυμοι καλεσμένοι θα μιλήσουν και θα δώσουν ευχές για τη νέα ραδιοφωνική περίοδο του European School Radio. Το Μαθητικό Διαδικτυακό Ραδιόφωνο, European School Radio (esradio.mysch.gr), είναι μια πρωτότυπη δράση η οποία εντάσσεται σε μια ευρύτερη εκπαιδευτική φιλοσοφία που θέλει το μαθητή να βλέπει το σχολείο ως χώρο δημιουργίας και έκφρασης. Το Μαθητικό Διαδικτυακό Ραδιόφωνο προβάλλει τις ιδέες, τις δημιουργίες, τις ανησυχίες της μαθητικής κοινότητας και τις επικοινωνεί με το σήμερα. Είναι το ραδιόφωνο που το πρόγραμμά του δημιουργείται σε όλη την Ελλάδα, από σχολικές ραδιοφωνικές ομάδες όπως και ακούγεται σε όλο τον κόσμο. Είναι το ραδιόφωνο που κάνει πράξη την επικοινωνία μεταξύ των μελών της σχολικής κοινότητας στην Ελλάδα και την Ευρώπη.Σε αυτή τη ραδιοφωνική παρέα ανήκει από φέτος και το 10ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων. Με δύο ραδιοφωνικές εκπομπές κάθε μήνα θα στέλνει την φωνή της Κρήτης σε όλη την Ευρώπη. Οι μαθητές της Στ τάξης του σχολείου θα ασχοληθούν με την μελέτη της κοινωνίας και της καθημερινής ζωής στις πόλεις της Κρήτης στις αρχές του 1900. Συντονιστείτε στο European School Radio,http://esradio.mysch.gr

Τα Μαθηματικά είναι το πρόσχημα …

Οι μαθητές μας γράφουν Πριν λίγο καιρό, οι καθηγητές που συντονίζουν την Λέσχη μας, μας πρότειναν να παρευρεθούμε στην παρουσίαση του ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου «Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης». Η πρότασή τους μας κέντρισε το ενδιαφέρον και μας προξένησε την περιέργεια. Το ντοκιμαντέρ ήταν μια ευκαιρία να διευρύνουμε τις γνώσεις μας για την ιστορία της χώρας μας. Επίσης, χάρη σε αυτό, ανακαλύψαμε διάφορες πλευρές της ιστορίας μας, που δεν αποκαλύπτουν τα σχολικά βιβλία και εξετάσαμε το φαινόμενο του φασιμού σφαιρικά και πως επηρεάζει αρνητικά την κοινωνία μας. Το φαινόμενο αυτό, έχει οπαδούς από τις νεαρές κιόλας ηλικίες, γι’ αυτό καλό θα ήταν τα παιδιά να παρακολουθήσουν το ντοκιμαντέρ, ώστε να δουν τις πραγματικές πτυχές του φασιμού. Έπειτα από την προβολή του ντοκιμαντέρ, ακολούθησε συζήτηση όπου οι θεατές εξέφρασαν τις εντυπώσεις τους και τις απορίες τους σχετικά με αυτό που παρακολούθησαν. Μέσα από τη συγκεκριμένη συζήτηση, αποκομίσαμε πολλά ερεθίσματα σχετικά με τα θέματα που συνταράσσουν την σημερινή κοινωνία μας και προβληματίζουν πολλούς συνανθρώπους μας. Η πρωτοβουλία των καθηγητών μας να παρακολουθήσουμε το ντοκιμαντέρ αυτό, ήταν επιτυχής και ωφέλιμη για

εμάς, καθώς κερδίσαμε πολλά και συνιστούμε ανεπιφύλαχτα σε όλους να το δουν! Κολοκούρη Αφροδίτη Σασλή Μαρίνα

Τα Μαθηματικά είναι το πρόσχημα … Έχουν σχέση τα μαθηματικά με την λογοτεχνία; Με την ιστορία; Με την ζωγραφική-χαρακτική; Με τις ανθρώπινες σχέσεις και τα συναισθήματα; Την απάντηση στα ερωτήματα αυτά μπορεί κανείς να τη βρει διαβάζοντας το μυθιστόρημα του Τεύκρου Μιχαηλίδη «Ο μέτοικος και η Συμμετρία» . Το βιβλίο αυτό επέλεξε η Λέσχη μαθηματικής λογοτεχνίας του Γυμνασίου Σούδας με σκοπό να εμπλέξει τα παιδιά σε μια δημιουργική αναζήτηση πάνω στα παραπάνω θέματα και ταυτόχρονα να προκαλέσει συζήτηση και προβληματισμό γύρω από ζητήματα που εξακολουθούν να αφορούν με ιδιαίτερη ένταση και τη σύγχρονη εποχή μας. Η διαδρομή του Δημήτρη ήρωα του μυθιστορήματος, καλύπτει τη χρονική περίοδο από τη Μικρασιατική καταστροφή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70. Ο Δημήτρης στην περιπετειώδη ζωή του θα αγαπήσει με πάθος τα μαθηματικά και ιδιαίτερα τη συμμετρία, θα γίνει φίλος με τον διάσημο χαράκτη M.C.Escher, θα γνωρίσει μαθηματικούς που επηρέασαν καθοριστικά την επιστήμη των μαθηματικών και θα συμμετάσχει ενεργά στα γεγονότα που σχετίζονται

με την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη, τον διωγμό και την εξόντωση των εβραίων από την ναζιστική Γερμανία, θα πολεμήσει στο πλευρό των δημοκρατικών στην Ισπανία, θα ερωτευθεί. Το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου «Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης» ήταν μια μοναδική ευκαιρία για μας να συνδυάσουμε την λογοτεχνική αναφορά και προσέγγιση του βιβλίου με την έρευνα η οποία είναι περισσότερο επικεντρωμένη στην ελληνική πραγματικότητα, με στόχο όχι μόνο να δώσουμε πρόσθετα ιστορικά ερεθίσματα στους μαθητές αλλά και να τους εξοικειώσουμε με ένα πιο απαιτητικό κινηματογραφικό είδος, όπως αυτό του ντοκιμαντέρ. Έτσι στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της λέσχης μας, προτείναμε στα παιδιά να παρακολουθήσουμε «Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης», στην προβολή που οργάνωσε η Πολιτιστική Εταιρία Κρήτης στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων στις 16 Νοεμβρίου 2013. Η ανταπόκριση των παιδιών ήταν άμεση, γεγονός που μας προκάλεσε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Τα παιδιά παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εκδήλωση, ορισμένα μάλιστα είχαν και το θάρρος να υποβάλουν ερωτήσεις στον δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου στη συζήτηση που ακολούθησε μετά το τέλος της προβολής. Χάρη στην πολύτιμη συνεργασία του Μ. Φραντζεσκάκη -τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά- τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν από κοντά το γνωστό δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου και να συνομιλήσουν μαζί του. Οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε ήταν ιδιαίτερα θετικές, όχι μόνο γιατί η λέσχη μας είχε την ευκαιρία να βγει από τα στενά πλαίσια του σχολικού χώρου και να συμμετάσχει σε κάτι ευρύτερο που αφορά την πόλη μας αλλά και τις κοινωνίες της σύγχρονη Ευρώπης, αλλά κυρίως για τα πολύτιμα ερεθίσματα που πήραμε ότι η πάλη ενάντια στον φασισμό δεν είναι κάτι που αφορά μόνο το παρελθόν αλλά και το παρόν μας. Οι συντονιστές της λέσχης

Aνδρέα Παπανδρέου 40 - Tηλ. 0821041653 - Fax: 0821020059

8

ΦΥΛΛΟ

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Επαγγέλματα από το χθες στο σήμερα Ο Μόχθος των Ανθρώπων

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ «Όταν γίνεις ποίημα»

Γιώργος Αγοραστάκης «Είμαστε από καλή γενιά, Το γένος ΑΓΟΡΑΣΤΑΚΗ»

Συλλογικό ( λεύκωμα)

Ποιητική Συλλογή

Ένα βιβλίο για την «ιστορική γενεαλογία»

Αλ.Παπαδιαμάντης, «Χαλασοχώρηδες» και άλλες «δύο αιώνων πρίν» σύγχρονες πολιτικές ιστορίες

Εμμανουήλ Ροΐδη «Η Μηλιά»

Γιάννης Ελ. Μανουσάκης «Κίτρινες μέρες του Έτους της Βροχής»

Θεοδοσία Δασκαλάκη

Διασκευή: Μαρινέλλα Βλαχάκη Εικονογράφηση: Νίκος Μπλαζάκης Ένα τρυφερό παραμύθι για παιδιά αλλά και μεγάλους περιέχει CD με θεατρική απόδοση του παραμυθιού

Ποιητική Συλλογή

ΦΥΛΛΟ

9

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Περιφέρεια Κρήτης και δράσεις τουριστικής προβολής Ο τουρισμός αποτελεί αναμφίβολα μία εξαιρετικά πολύτιμη οικονομική δραστηριότητα στην Κρήτη τόσο από άποψη μεγεθών όσο από άποψη δυναμικής. Πέρα από την άμεση συμβολή του στην ανάπτυξη του νησιού με όρους πραγματικής οικονομίας, δηλαδή δημιουργίας θέσεων εργασίας και παραγωγής ευημερίας, προσφέρει κάτι εξίσου σημαντικό: Διαχέει τα παραγόμενα εισοδήματα σε πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ενός ευρύτερου συνόλου κλάδων οικονομικής δραστηριότητας. Ταυτόχρονα η περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού απαιτεί την επίτευξη στόχων που εξυπηρετούν άμεσα και τις ανάγκες του συνόλου των κατοίκων του νησιού, δηλαδή την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, την ανάδειξη του πολιτιστικού αποθέματος, την δημιουργία σύγχρονων υποδομών και την διασύνδεσή του εν τέλει με τους άλλους πυλώνες της κρητικής οικονομίας. Εύλογα συνεπώς η Περιφέρεια Κρήτης, ως ο κατεξοχήν αρμόδιος φορέας για την προβολή του νησιού και την ανάπτυξη του σε όλους τους τομείς, ήδη από την αρχή της πρόσφατης ύπαρξης της (από το 2011) εστίασε στην υλοποίηση ενός συνόλου δράσεων προβολής της Κρήτης ως τουριστικού προορισμού. Ο στόχος ήταν εξαρχής διττός: Η αποτελεσματικότερη προβολή της Κρήτης μέσα από τη συνέχεια των δράσεων που ήδη υλοποιούνταν από τις 4 Νομαρχίες μέχρι το 2011 αλλά ταυτόχρονα και η δημιουργία των απαραίτητων εργαλείων-προϋποθέσεων ώστε η προβολή αυτή να ενσωματώσει στοιχεία καινοτομίας, να είναι συνολική, συστηματική και να έχει την απαραίτητη διάρκεια στο μέλλον. Στο πλαίσιο του βασικού μέχρι σήμερα πυλώνα ενεργειών που είχαν σχηματοποιηθεί από τα τμήματα τουρισμού και τις αντίστοιχες επιτροπές τουριστικής προβολής των 4 Νομαρχιών τις οποίες συνεχίζει σήμερα η Περιφέρεια Κρήτης, πραγματοποιεί-

ται κάθε χρόνο ένα ετήσιο πρόγραμμα δράσης το οποίο περιλαμβάνει: Συμμετοχή σε Διεθνείς Τουριστικές Εκθέσεις (11 για το 2014, και συγκεκριμένα σε: Ουτρέχτη, Βιέννη, Βρυξέλλες, Τελ-Αβίβ, Στοκχόλμη, Χέρνιγκ, Βερολίνο, Μόσχα, Κίεβο, Πόζναν και Λονδίνο), Δημιουργία Υλικού Προβολής, Φιλοξενίες και Δημόσιες Σχέσεις με Τουρι-

στικούς Φορείς (δημοσιογράφους, tour operators), Εκδηλώσεις σε Ελλάδα και Εξωτερικό, Έντυπη και Ηλεκτρονική Διαφήμιση. Ο ετήσιος προϋπολογισμός για τις δράσεις αυτές χρηματοδοτείται από ίδιους πόρους της Περιφέρειας Κρήτης. Ταυτόχρονα όμως και πέρα από τους προϋφιστάμενους τρόπους προβολής η Περιφέρεια Κρήτης υλοποίησε τα τρία προηγούμενα χρόνια άλλες ξεχωριστές δράσεις οι οποίες διακρίθηκαν για την καινοτομία τους και την αποτελεσματικότητά τους. Στην ενότητα αυτή εντάσσονται τα εξαιρετικά επιτυχημένα βίντεο που παρήγαγε η δημιουργική ομάδα του Θοδωρή Παπαδουλάκη, το νέο και ήδη βραβευμένο portal τουριστικής προβολής της Κρήτης www.incrediblecrete.gr, (το οποίο επίσης δημιούργησε κρητική εταιρεία), καθώς και η δυναμική προώθηση των νέων αυτών εργαλείων μέσω του Travel Channel και των social media. Το επόμενο και σημαντικότερο βήμα για την ολοκληρωμένη προβολή της Κρήτης

έχει ήδη μπει στην φάση υλοποίησής του, χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς πόρους (ΕΣΠΑ) και εντάσσεται στο πλαίσιο του έργου: Εξειδίκευση της Περιφερειακής Στρατηγικής της Τουριστικής Προβολής της Κρήτης- Πρόγραμμα Δράσεων «Τουριστικό Marketing Κρήτης 2012-2015». Το σύνολο των ενεργειών που έχουν προγραμματιστεί έχει καταρτιστεί στο πλαίσιο του έργου «Παροχή Υπηρεσιών Συμβούλου για την εξειδίκευση και την τεχνική υποστήριξη της υλοποίησης δράσεων Τουριστικής Προβολής της Περιφέρειας Κρήτης που θα χρηματοδοτηθούν από το ΕΠ Κρήτης και Νήσων Αιγαίου 20072013». Η εξειδικευμένη και ολοκληρωμένη μελέτη του εξωτερικού τεχνικού συμβούλου της Περιφέρειας Κρήτης, η οποία επίσης υλοποιήθηκε μέσω του ΕΣΠΑ, προέβλεψε, λοιπόν, ένα σύνολο δράσεων οι οποίες πλέον αρχίζουν και υλοποιούνται μέσα από διεθνείς ανοικτούς διαγωνισμούς. Το πρώτο πακέτο δράσεων έχει ήδη ανατεθεί στην ανάδοχο εταιρεία και περιλαμβάνει την ανάπτυξη περιεχομένου και εφαρμογών επικοινωνίας στο πλαίσιο της τουριστικής προβολής της Περιφέρειας Κρήτης, δηλαδή: την Δημιουργία του Σήματος-Λογότυπου, το Σχεδιασμό και Δημιουργία Νέου Καινοτόμου Εξαιρετικής Ποιότητας Οπτικού Περιεχομένου Επικοινωνίας για τους 12 θεματικούς άξονες που έχουν επιλεγεί, τον Σχεδιασμό και Παραγωγή Διαφημιστικού Υλικού και Εφαρμογών Επικοινωνίας, καθώς και την Ανάπτυξη Ηλεκτρονικής Βιβλιοθήκης στην οποία θα έχουν πρόσβαση οι εμπλεκόμενοι με την επικοινωνία και το μάρκετινγκ της Κρήτης. Το σύνολο των παραπάνω δράσεων θα έχει υλοποιηθεί και παραδοθεί εντός του πρώτου εξαμήνου του 2014. Στο άμεσο μέλλον έχει ήδη προγραμματιστεί να ανατεθεί , μέσα πάλι από διεθνή ανοικτό διαγωνισμό, η υλοποίηση του επόμενου και τελευταίου πακέτου δράσεων δημοσιότητας και επικοινωνίας που θα ενταχθούν στο παραπάνω πλαίσιο τουριστικής προβολής της Περιφέρειας Κρήτης. Συγκεκριμένα θα πραγματοποιηθεί μία ολοκληρωμένη και συντονισμένη εκστρατεία marketing με επίκεντρο τους 12 θεματικούς άξονες που έχουν επιλεγεί (Κρητική διατροφή, φύση – περιηγήσεις, πολιτισμός – ιστορία, ορθοδοξία – προσκυνηματικοί τόποι, κρητικές παραδόσεις, τέχνες και τρόπος ζωής, δραστηριότητες – περιπέτεια, τουρισμός 5 αστέρων, ήλιος – θάλασσα – ξεκούραση, βουνό, οικογένεια, θεραπεία και τουρισμός, εργασία και τουρισμός). Για πρώτη φορά θα υπάρξουν μετρήσεις τόσο σε ένα πρώτο στάδιο ώστε να οριστικοποιηθεί η τελική μορφή των ενεργειών προώθησης που θα επιλεγούν όσο και κατά τη διάρκεια και στο τέλος της τουριστικής καμπάνιας ώστε να αποτυπωθεί η εμβέλεια του

brand της Κρήτης ως τουριστικού προορισμού. Το σύνολο των δράσεων αυτών θα τρέχει μέχρι και το τέλος του 2015 ενώ ιδιαίτερη έμφαση, πέρα από την αυτοτελή και δυναμική παρουσία της Κρήτης στις μεγάλες διεθνείς τουριστικές εκθέσεις και την απευθείας διασύνδεση με τους διαμορφωτές της τουριστικής αγοράς, θα δοθεί στην ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου προΓράφει ο γράμματος στο Δημήτρης διαδίκτυο τόσο Μιχελογιάννης* μέσα από τα social media όσο και μέσα από την περαιτέρω ανάπτυξη του portal της Κρήτης. Στο τέλος της υλοποίησης των δράσεων που περιγράφηκαν αμέσως παραπάνω, η Περιφέρεια Κρήτης θα έχει τη δυνατότητα να εντάξει στο πλαίσιο της νέας προγραμματικής περιόδου ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων (2014-2020) την συνέχεια και τον περαιτέρω εμπλουτισμό των δράσεων αυτών. Παράλληλα με όλες τις παραπάνω ενέργειες η Περιφέρεια Κρήτης υλοποιεί σειρά ευρωπαϊκών προγραμμάτων τα οποία στην ουσία λειτουργούν υποστηρικτικά στην προβολή της Κρήτης ή και συντελούν πρωτογενώς στην διαφοροποίηση του τοπικού τουριστικού προϊόντος. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το πρόγραμμα «Verotour- Ενετικές Διαδρομές: Ενίσχυση ενός κοινού ευρωπαϊκού πολυπολιτισμικού βιωματικού τουρισμού» το οποίο έχει ως στόχο να ενισχύσει και να εφαρμόσει μια διακρατική θεματική πολιτιστική διαδρομή ακολουθώντας το πολύπλοκο σύστημα των θαλάσσιων οδών, οικισμών, αμυντικών οχυρών και πολιτιστικής κληρονομιάς που άφησαν οι Ενετοί από το 1300 και για σχεδόν πέντε αιώνες. Ενδεικτικά στο πρόγραμμα αυτό μαζί με την Κρήτη συμμετέχουν επίσης η Περιφέρεια του Βένετο, το Διεθνές Πανεπιστήμιο Βενετίας, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού. Η σταδιακή ανάπτυξη μίας ολοκληρωμένης περιφερειακής στρατηγικής έξυπνης εξειδίκευσης με ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση στον ποιοτικό τουρισμό, πέρα από απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκλειδώσουν ακόμα περισσότεροι ευρωπαϊκοί πόροι για την προβολή της Κρήτης, αποτελεί και υλοποίηση της υποχρέωσης της Περιφέρειας Κρήτης απέναντι τόσο στους τουριστικούς φορείς του νησιού όσο και στο σύνολο των πολιτών της να παρέχει σύγχρονες υπηρεσίες μέσα από την αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων με τρόπο διαφανή, καινοτόμο και αποτελεσματικό.

*Ο Δημήτρης Μιχελογιάννης είναι Δικηγόρος Χανίων και Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης. Εχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στο Διεθνές Δίκαιο στη Νομική Αθηνών και στο Δίκαιο Περιβάλλοντος στη Σορβόννη - Παρίσι

10

ΦΥΛΛΟ

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Camera Obscura

Η Μαρία Παΐζη στην camera obsura Η ΜΑΡΙΑ ΠΑΪΖΗ γεννήθηκε στην Αθήνα. Από το 1980 ζει και εργάζεται στα Χανιά. Είναι μέλος της ΛΕΦΚΙ και της ΦΩΤΟΣΚΙΑΣΗΣ, έχει παρακολουθήσει μαθήματα φωτογραφίας και στις δύο ομάδες και έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκθέσεις.

Πως ξεκίνησε η εμπλοκή σου με την φωτογραφία; Το ταξίδι που έκανα στα τέλη του έτους 2004 στο ΜΕΞΙΚΟ και την ΚΟΥΒΑ μου έδωσε την αφορμή να τραβήξω τα -15- πρώτα φίλμ μου και να λατρέψω την φωτογραφία. Μια εικόνα, χίλιες λέξεις…. Μια εικόνα μπορεί να προκαλέσει σκέψεις και συναισθήματα που δύσκολα εκφράζονται με λέξεις. Επιβάλλεται μία φωτογραφία να αφηγείται πράγματα και καταστάσεις ή όχι; Σε κάθε φωτογραφία αποτυπώνεται μία μικρή ιστορία. Ετσι κάθε φωτο-

γραφία έχει οπωσδήποτε κάτι να αφηγηθεί. Από την καλλιτεχνική στην δημοσιογραφική φωτογραφία είναι μεγάλος ο δρόμος; Και ο στόχος αλλά και το κοινό στο οποίο απευθύνεται κάθε είδος διαφέρουν. Η σύμπτωση δεν αποκλείεται, όμως σπάνια συμβαίνει. Υπάρχει κάτι που να θέλεις αλλά δεν έχεις καταφέρει να φωτογραφίσεις; Άπειρα είναι όσα ακόμα δεν έχω φωτογραφήσει, αλλά και πολλά από αυτά που έχω, θα ήθελα να τα ξαναφωτογραφήσω.

ΦΥΛΛΟ

11

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Τι έκανες στον πόλεμο κ. Δήμαρχε; κ. Περιφερειάρχη; Είναι κοινή, η διαπίστωση ότι στην Ελλάδα τώρα και τρία χρόνια βρισκόμαστε σε προσαρμόστηκε και προσφέρθηκε η Αυτοπόλεμο. Τα πεδία των μαχών είναι πολλά. Ένα, που παραμένει διαρκώς ανοικτό, διοίκηση ως το πρώτο θύμα στο μνημονιακό μινώταυρο των δανειστών. είναι το μέτωπο της Αυτοδιοίκησης. Οι εμπόλεμοι είναι: από την μια πλευρά οι δαΚαταλύθηκε η αυτοδιοικητική τάξη στη νειστές με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και από την άλλη πλευρά οι πολίτες, χώρα και θρυμματίστηκε ο κεντρικός πυοι εργαζόμενοι, η κοινωνία και οι πολιτικοί θεσμοί της. λώνας της Αυτοδιοίκησης, που είναι η συνΣ΄ αυτό το πόλεμο οι πολίτες αντιστέκονται, αγωνίζονται όπως μπορούν και όσο αντέχουν, μέσα από τα κινήματα, τις συνδικαλιστικές, ή τις επαγγελματικές τους οργανώσεις τους, για να αποκρούσουν τις σφοδρές επιθέσεις και να συγκρατήσουν όσο γίνεται την κατάσταση. Με τους θεσμούς όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η αυτοδιοίκηση είναι ένας λαϊκός θεσμός και ως τέτοιος θα έπρεπε να βρίσκεται με την πλευρά της κοινωνίας, στην οποία ανήκει. Και όμως, η μεγάλη πλειοψηφία των αυτοδιοικητικών αρχών, που εκλέγηκαν με την σημαία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, διάλεξαν την υποταγή, τη λιποταξία, ή την παθητική συναίνεση. Διάλεξαν την άλλη πλευρά. Απ’ όλους ακούς δικαιολογίες ό,τι «εμείς δε φταίμε», «έπρεπε να εφαρμόσουμε το νόμο», «δε μπορούμε να πάμε κόντρα γιατί

θα μας θέσουνε σε αργία» κ.ο.κ. Εντωμεταξύ όλο και συνεχίζονται οι επιθέσεις με νέα μέτρα, νέες περικοπές, νέες μειώσεις. Η Αυτοδιοίκηση σήμερα στην Ελλάδα είναι μια αδύναμη σκιά, ένα υπόλειμμα του εαυτού της, παραλυμένη και ανίκανη να συντηρηθεί και να διεκπεραιώσει την αποστολή της.

Η απορρύθμιση της Αυτοδιοίκησης Όλα γίναν στη βάση σχεδιασμού. Ο στόχος ήταν από την αρχή, η απορρύθμιση του θεσμού, ενταγμένος μέσα στο γενικότερο στόχο της απορρύθμισης του κράτους. Εφαρμόστηκε με τη γνωστή μέθοδο φέταφέτα, κομμάτι-κομμάτι, κλιμακωτά τρίμηνο με τρίμηνο. Τα μνημόνια άρχισαν μαζί με τον «Καλλικράτη». Το μνημόνιο Ι και ο «Καλλικράτης» ψηφίστηκαν από τη Βουλή την ίδια περίοδο (Μάης του 2010). Με τον «Καλλικράτη»

ταγματικά προβλεπόμενη «αυτοτέλεια» (άρθρο 102 παρ.2 του συντάγματος “Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια.”). Από «αυτο-διοίκηση» την κατάντησαν «ετεροδιοίκηση» εξαρτημένη από την κρατική διοίκηση. Η κυβέρνηση και η κρατική διοίκηση να μπορούν να παρεμβαίνουν απευθείας στις αυτοδιοικητικές υποθέσεις και αποφασίζουν αυθαίρετα αντί των αυτοδιοικητικών οργάνων. Με την μέθοδο του «αποφασίζομεν και διατάσομεν» μέχρι τώρα επεμβάσεις είχαμε: στα ζητήματα προσωπικού, με τις απολύσεις χιλιάδων υπαλλήλων, στα οικονομικά με την δραστική περικοπή (60%) και την μη απόδοση των πόρων, με την κηδεμονία στην οικονομική διαχείριση, με την κατάργηση τομέων & αρμοδιοτήτων και την αναγκαστική μεταβίβασή τους στον ιδιωτικό τομέα. Στο προσωπικό είχαμε και θα έχομε χιλιάδες απολύσεις είτε με στοχευμένο τρόπο με την κατάργηση τομέων και θέσεων (δημοτική αστυνομία, σχολικοί φύλακες, συμβασιούχοι), είτε -όπως τώρα- με την παραπλανητική μέθοδο της κινητικότητας. Σε δύο τομείς και με τη συνεργασία ή την ανοχή των νυν Αυτοδιοικητικών Αρχών Α’ & Β’ βαθμού, μεθοδεύτηκε η συνολική εκχώρηση και ιδιωτικοποίηση κεντρικών τομέων, όπως είναι η διαχείριση των απορριμμάτων και η ύδρευση. Ως πρώτο στάδιο στα απορρίμματα: προβλέπεται η κατασκευή στις περιφέρειες, ιδιωτικών εργοστασίων διαχείρισης απορριμμάτων και η υποχρεωτική διάθεση στη συνέχεια σ’ αυτά, των απορριμμάτων που συλλέγονται από τους ΟΤΑ, με το ανάλογο κόστος που θα επιβαρύνονται οι πολίτες. Ως πρώτο στάδιο στην ύδρευση: οδηγήθηκαν στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ (ΤΑΥΠΕΔ) οι μεγαλύτερες δημόσιες εταιρίες -ΕΥΔΑΠ Α.Ε. στην Αττική και ΕΥΑΘ Α.Ε. στη Θεσσαλονίκη- με σκοπό την πώληση και την ιδιωτικοποίησή τους. Οι εταιρίες αυτές διαθέτουν τα μεγαλύτερα υδρευτικά και αποχετευτικά συστήματα της χώρας, εξυπηρετούν το μισό πληθυσμό της χώρας, διαθέτουν τα 2/3 των συνδέσεων ύδρευσης-αποχέτευσης των νοικοκυριών της χώρας. Ο στόχος είπαμε, είναι η απορρύθμιση του θεσμού. Η Αυτοδιοίκηση να καταλήξει ένας στοιχειώδης διοικητικός και φοροεισπρακτικός μηχανισμός, με κύρια αρμοδιότητα να εισπράττει από τους δημότες τέλη και φόρους και να τα αποδίδει στους ιδιώτες επιχειρηματίες, στους οποίους θα έχει εκχωρήσει τους βασικούς τομείς της αρμοδιότητάς της. Μάλιστα ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης ανακοίνωσε (12/12/2013) ότι ο

ενιαίος φόρος ακινήτων –το νέο υπερχαράτσι- θα περάσει σύντομα στην τοπική αυτοδιοίκηση και ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να γίνει αυτό μέσα στο 2014, έναντι της ισόποσης κρατικής επιχορήγησης προς αυτήν. Τώρα που έρχεται η ώρα της κρίσης. Για όλη αυτή την κατάσταση, ευθύνες δεν έχουν μόνο οι κυβερνώντες αλλά και οι αυτοδιοικητικές αρχές, πλην λίγων εξαιρέσεων. Οι Περιφερειάρχες και του τα Περιφερειακά Γιώργου Συμβούλια, οι ΔήΑγοραστάκη μαρχοι και τα Δημοτικά Συμβούλια, που σιώπησαν, ανέχτηκαν ή κάλυψαν αυτή την επιχείρηση λεηλασίας έχουν ευθύνη και πρέπει να τους καταλογιστεί. Οι πολίτες πριν την νέα ετυμηγορία τους, πρέπει να αξιολογήσουν ποιος υπερασπίστηκε το θεσμό, ποιος υπερασπίστηκε τα δικαιώματά τους στο τόπο που ζουν, ποιός υπερασπίστηκε τους εργαζόμενους. Όπως όλοι θα θυμούνται, στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές το Νοέμβρη του 2010, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε από τον ελληνικό λαό ψήφο εμπιστοσύνης για το μνημονιακό πρόγραμμα που εφάρμοζε η κυβέρνησή του, με την υπερψήφιση των υποψήφιων Περιφερειαρχών και Δημάρχων του ΠΑΣΟΚ (ΤΑ ΝΕΑ, 26/10/2010) και την πήρε. Η συντριπτική πλειοψηφία Δημοτικών και Περιφερειακών Αρχών (με την βοήθεια και του εκλογικού νόμου) κατακτήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Την επαύριον των εκλογών μέσα σ΄ αυτούς που πανηγύριζαν για το αποτέλεσμα -μέσα και έξω από την Ελλάδα- ήταν και διευθυντής του ΔΝΤ, Ντονίμικ Στρος-Καν (Ελευθεροτυπία, 16/11/2010). Ο επικεφαλής του ΔΝΤ σε δηλώσεις του αντέκρουσε τις κατηγορίες που δεχόταν το ΔΝΤ για καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας με το επιχείρημα ότι: «Η πραγματικότητα είναι ότι έγιναν εκλογές στην Ελλάδα και ότι το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία νίκησε», και «ότι η κυβέρνηση, με το πρόγραμμα του ΔΝΤ, έγινε κατανοητή από την κοινή γνώμη και ότι η κοινή γνώμη υποστηρίζει την κυβέρνηση». Ο Ντομινίκ ΣτροςΚαν τόνισε επίσης ότι κάτι αντίστοιχο δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν. «Δεν έχει ποτέ συμβεί, παρά το τόσο σκληρό πρόγραμμα που οι Έλληνες υποχρεώθηκαν να υποστηρίξουν, το να γίνει κατανοητό στον πληθυσμό πως ήταν αναγκαίο και αυτός τελικά να υποστηρίξει στην πλειοψηφία του την υπάρχουσα κυβέρνηση». Μ’ αυτό τον τρόπο, το αποτέλεσμα των εκλογών στην αυτοδιοίκηση μεταφράστηκε σε έγκριση του ελληνικού λαού στο μνημονιακό πρόγραμμα και σ΄ αυτούς που το επιβάλουν. Ο λαός -λέει μια αρχαία σοφίαμαθαίνει από τα παθήματα του. Ίδωμεν! Απρίλης – Μάης κοντά… οι εκλογές.

12

ΦΥΛΛΟ

Η νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Μικρά Αγγλία», διαδραματίζεται στην Άνδρο την εποχή του Μεσοπολέμου και εξιστορεί μία διαχρονική όσο και τραγική ιστορία αγάπης. Το Tvxs.gr συνάντησε τον δημοφιλή σκηνοθέτη για μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη, τόσο με αφορμή τη νέα του δημιουργία, όσο και για τη νέα γενιά Ελλήνων Κινηματογραφιστών, την παρούσα κατάσταση, καθώς και για τα μελλοντικά του σχέδια. Γιώργου Ρούσσου

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Παντελής Βούλγαρης: Tο ωραιότερο τοπίο το ανθρώπινο πρόσωπο

Του Ματθαίου Φραντζεσκάκη.

Ο Παντελής Βούλγαρης με διεισδυτική και στοχαστική ματιά υπηρετεί κινηματογραφικά μία σύνθετη ιστορία, που φωτίζει τις σκιές της καθημερινότητας, τα κρυμμένα μυστικά, τις ταραγμένες σχέσεις και το κόστος της υποταγής. Με υπέροχη φωτογραφία κι ένα μοναδικό, πολυσυλλεκτικό καστ με νέους αλλά και βετεράνους ηθοποιούς, η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της συγγραφέας και σεναριογράφου Ιωάννας Καρυστιάνη. Η «Μικρά Αγγλία» ξεκίνησε ήδη το ταξίδι της στις Κινηματογραφικές Αίθουσες σε διανομή της Feelgood Entertainment. Τέσσερα χρόνια μετά την ταινία “Ψυχή Βαθιά” (2009), επιστρέφεται με την “Μικρά Αγγλία”, μία δημιουργία βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη. Τι ήταν αυτό που σας κέρδισε στη συγκεκριμένη ιστορία; Η “Μικρά Αγγλία” είναι το πρώτο μυθιστόρημα που έχει γράψει η Ιωάννα και όταν το διάβασα, ούρλιαζα μέσα στο σπίτι, γιατί πέρα από την ιστορία είναι καταπληκτικά γραμμένο. Τώρα εγώ δυσκολεύομαι να μιλήσω για την Ιωάννα, αλλά το βιβλίο, το γράψιμο και ειδικά η έρευνα που είχε κάνει, με είχαν συναρπάσει. Αλλά επειδή είναι μία ιστορία που διαδραματίζεται στο παρελθόν, που σημαίνει ταινία εποχής, ακριβό κοστολόγιο, όλη η ταινία εκτός Αθηνών, δύο τρεις φορές που είχε επιχειρηθεί, δεν είχαμε την τύχη να το κάνουμε νωρίτερα και έγινε τώρα εφικτό χάρης τη μεγάλη συμπαράσταση της Ανδριότικης κοινωνίας. Αλλά παρέμενε πάντα ένα από τα πράγματα που ήθελα να κάνω πολύ στο Σινεμά. Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα τόσο δημοφιλές βιβλίο είναι μία επιπλέον πρόκληση; Με την έννοια ότι ο κάθε αναγνώστης είναι ένας εν δυνάμει σκηνοθέτης που έχει φανταστεί ανάλογα τον δικό του μικρόκοσμο για το μυθιστόρημα; Ναι, το είχα υπόψιν μου. Επειδή παρακολουθώ το παγκόσμιο σινεμά, έχω δει πολλές ταινίες που έχουν βασιστεί σε βιβλία. Η στενή, η τυπική αναφορά, η σχολαστικότητα στο να μοιάζει η ταινία με το βιβλίο είναι πολλές φορές ντεσαβαντάζ. Τα φιλμ που μου έχουν αρέσει εμένα στον Κινηματογράφο και αυτά που νομίζω ότι έχουν ξεπεράσει αρκετές φορές και το ίδιο το κείμενο, ήταν όταν ο σκηνοθέτης ταξίδεψε, ερμήνευσε και μετέφερε ελεύθερα το πνεύμα και την ιστορία του βιβλίου. Κι αυτό το επιχείρησε και η Ιωάννα, στη συγγραφή του σεναρίου. Έτσι κι αλλιώς, ο θεατής δεν περιμένει να δει ένα μυθιστόρημα αναλυτικά και ολόκληρο στο Σινεμά. Αλλά κι εγώ στη συνέχεια με τη δουλειά μου και με τη βοήθεια των συνεργατών μου και κυρίως των ηθοποιών, προσπάθησα αυτό που θα προκύψει να μην είναι μία στενή, μου-

σειακή αντιγραφή της κοινωνίας της Άνδρου εκείνης της εποχής αλλά το πνεύμα του βιβλίου. Τα προβλήματα της συγκεκριμένης ιστορίας και των χαρακτήρων να έχουν μία αναφορά και στο σημερινό περιβάλλον. Αυτή ήταν η προσπάθεια. Τώρα αν τα καταφέραμε; Νομίζω πάντως ότι είναι μία πιστή μεν μεταφορά της λογοτεχνικής περιπέτειας της Ιωάννας αλλά και μία καινούργια τοποθέτηση και ερμηνεία μέσα από τη δουλειά μου και το μέσο που χρησιμοποιώ. Είναι επίσης γνωστόν ότι δίνεται ιδιαίτερο βάρος στο κάστινγκ και συχνά πυκνά επιλέγεται να συνδυάζεται επαγγελματίες με ερασιτέχνες ηθοποιούς. Με το αποτέλεσμα αισθητικά να σας δικαιώνει και στη “Μικρά Αγγλία”, πως ξεκίνησε αυτή η διαδικασία κι αν αυτό δυσκολεύει ως ένα βαθμό την εξέλιξη των γυρισμάτων; Το κάστινγκ, δηλαδή η διανομή... δεν μου αρέσει η λέξη κάστινγκ, με απασχολεί πολύ. Υπήρχανε σενάρια ή ιστορίες που γράφω, οι οποίες εγκαίρως, για να μην πω κατά τη διάρκεια της συγγραφής τους, έχω τα πρόσωπα στο μυαλό μου. Άλλες φορές, όταν η προσπάθεια είναι να ερμηνεύσω ένα βιβλίο όπως ήταν “Η Φανέλα με το 9”(1988), προσπαθώ να καταλάβω τι είχε στο μυαλό του ο συγγραφέας. Τι είναι ο ήρωας που έχω μπροστά μου; Στα χαρακτηριστικά του, στη συμπεριφορά του κλπ. Εκεί περνάει χρόνος, διότι βλέπω πολύ κόσμο και πολύ σοβαρά. Δεν αρκούμαι δηλαδή σε ένα βιογραφικό και μια φωτογραφία. Και αυτό ακριβώς είναι ένα πράγμα πολύ γοητευτικό στη διαδικασία δημιουργίας μίας ταινίας, γιατί με ενδιαφέρει να γνωρίσω πρόσωπα, το θεωρώ τιμή μου που θέλουνε να με συναντήσουν και να συνεργαστούμε, αλλά ταυτόχρονα μαθαίνω και πράγματα από αυτά τα ραντεβού. Δηλαδή ακούω ιστορίες δικές τους... και κάπως έτσι είναι και ο τρόπος που δουλεύω μετά, αφού τους επιλέξω τους ηθοποιούς. Δηλαδή η πρώτη προσπάθεια είναι αρχικά να εμπιστευθούμε ο ένας τον άλλον, να καταλάβουμε τι θέλουμε να

κάνουμε. Να ακούσω τα δικά τους όνειρα, τις αδυναμίες τους, να μάθουν τις δικές μου. Και βέβαια όταν οι ταινίες απαιτούν νέους ηθοποιούς, εκ των πραγμάτων πρέπει να δω νέο κόσμο.

Kαι στις “Νύφες” (2004) συνέβη αυτό, με πολύ μεγάλο αριθμό νέων ηθοποιών που είχαν έρθει. Το ίδιο συνέβη και τώρα. Βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση στη “Μικρά Αγγλία”, είχα τη βοήθεια της κόρης μου της Κωσταντίνας που περίπου ήξερε και τι ψάχνω οπότε δεν ήταν τόσο μεγάλο το διάστημα της έρευνας. Και από τύχη, η Πηνελόπη Τσίλικα (πρωταγωνιστεί ως η Όρσα στη “Μικρά Αγγλία”) έπαιζε στην ταινία της Κωνσταντίνας που σημαίνει ότι σε ένα γύρισμα που την είδα, περίπου ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι αυτό είναι το πρόσωπο που θα επιλέξω. Βέβαια δεν επιλέγω ηθοποιούς που δεν του ξέρω καθόλου. Τους ακούω, κά-

νουμε πρόβες στην αρχή, αλλά εμπιστεύομαι το ένστικτο μου. Αυτό ακριβώς ήταν και μία συμβουλή του Σκορσέζε (ο Μάρτιν Σκορσέζε είχε την επιμέλεια παραγωγής στις “Νύφες”), “Παντελή να επιστρέφεις στο πρώτο σου ένστικτο”. Τι σου λέει το ένστικτο σου, αυτό είναι το πρόσωπο; Δούλεψε λοιπόν μαζί του και αξιοποίησε το... Μέσα από την υπέροχη φωτογραφία της ταινίας “Μικρά Αγγλία” (Διεύθυνση Φωτογραφίας: Σίμος Σαρκετζής) έχουμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε παράλληλα και στην Άνδρο. Σε μία άλλη βέβαια Άνδρο από αυτή που γνωρίζουμε, μακριά από τις καρτ ποστάλ και διαφορετική από τους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Είναι το χαρακτηριστικό αυτό κυκλαδίτικο νησί, ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της ταινίας σας;

ΦΥΛΛΟ

13

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Σίγουρα, είναι. Πολλές φορές έχω επιλέξει ιστορίες όχι από διηγήσεις ή από συγκεκριμένα περιστατικά, αλλά από το περιβάλλον. Δηλαδή ένα τοπίο ή ένα κτίριο, ένας δρόμος... με ταξιδεύει, θα έλεγα ποιητικά, σε μία διάθεση να βρω μία ιστορία που να διαδραματίζεται στο συγκεκριμένο περιβάλλον. Προσπαθώ δηλαδή τα τοπία, οι φυσικοί χώροι, να είναι πρωταγωνιστές ουσιαστικοί. Να μην είναι απλώς ένα περιβάλλον όπως το χαρακτήρισες τουριστικό. Δεν με ενδιαφέρει αυτό. Ερμηνεύοντας αν θέλεις μία φράση του Μπέργκμαν που έλεγε ότι το ωραιότερο τοπίο στον κόσμο, είναι το ανθρώπινο πρόσωπο... Η ναυτοσύνη υπήρξε ιστορικά θεμέλιος λίθος της χώρας μας και η ταινία σας παρά το γεγονός ότι εξετάζει μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ωστόσο τα μηνύματα της είναι διαχρονικά. Είναι άραγε η Ελλάδα, μία Μικρά Αγγλία που προσπαθεί να επιβιώσει στο φουρτουνιασμένο πέλαγος των οικονομικών εξελίξεων; Με κάποιον τρόπο ναι. Βέβαια η γενίκευση μίας ιστορίας που μόλις έχω τελειώσει στο να προσπαθήσω να την εντάξω στο ευρύτερο πλαίσιο, προσπαθώ να το αποφύγω για να μην γίνει μία παρεξήγηση, ότι προσπαθώ να ταξιδέψω την ιστορία μου, στα σύγχρονα προβλήματα που περνάει ο τόπος. Τα προβλήματα που περνάει ο τόπος, είναι τελείως διαφορετικά, από αυτά που περιγράφει η ταινία. Άλλης ποιότητας, άλλου είδους και άλλου βάθους. Εδώ μιλάμε για ένα τελείως άλλο πλαίσιο πολιτικών αποφάσεων, που

μας επηρεάζουν και βλέπουμε τις απώλειες και τα αποτελέσματα των επιλογών αυτών. Αλλά ακόμα κι ελάχιστο να είναι αυτό, δηλαδή η σύνδεση από κάτι που μας γοήτευσε σε ένα βιβλίο ή σε μία ταινία, έστω και λίγο να είναι, νομίζω ότι αυτή είναι η λειτουργία της Τέχνης. Αυτό είναι το πολύτιμο της Τέχνης. Η Τέχνη δε βρίσκει λύσεις, δεν κάνει επαναστάσεις, αλλά αν για δεκαπέντε λεπτά μετά την προβολή της ταινίας μας έχει συγκινήσει κάτι, μπορεί να εμφανιστεί και σε κάποια απροσδιόριστη στιγμή και να μας κρατήσει παρέα. Τουλάχιστον έτσι μου έχει συμβεί εμένα. Δηλαδή σε δύσκολες στιγμές της ζωής μου, μία ταινία που ξαναβλέπω, ευλογώ τον σκηνοθέτη, τον συγγραφέα, τον ηθοποιό... που με βοήθησε όχι να μου εξομαλύνει το πρόβλημα αλλά να μου το φωτίσει διαφορετικά. Να βρω μία άλλη διέξοδο. Στην Ελλάδα του σήμερα και της οικονομικής κρίσης, πόσο εύκολο ήταν να ολοκληρωθεί μία μεγάλη παραγωγή όπως η συγκεκριμένη ταινία; Ήτανε δύσκολο και παλαιότερα, διότι και πριν επιχειρήσαμε να το κάνουμε. Θεωρώ ότι στη ζωή υπάρχει και αυτό το ελάχιστο περιθώριο της τύχης, της σύμπτωση που εκεί οφείλεται και η πραγματοποίηση της ταινίας. Ευτυχώς συναντήσαμε ανθρώπους που ενδιαφέρθηκαν τόσο για τον τόπο τους, την Άνδρο όσο και για το βιβλίο και τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη. Ευλογώ τη στιγμή που συνέβη αυτή η ευτυχής συγκυρία. Επειδή έχω περάσει και πολλές ατυχίες στη ζωή μου, όταν εμφανίζονται ο ευτυχείς στιγμές, σαν

κι αυτές που περιγράφουμε τώρα, είναι μία ευλογία... Επιτρέψτε μου να μείνει λίγο περισσότερο στο παρών, καθώς σε πείσμα των καιρών οι νέοι Έλληνες Κινηματογραφιστές δημιουργούν ταινίες, αρκετές από τις οποίες ταξιδεύουν με επιτυχία και στα Φεστιβάλ του εξωτερικού. Πως βλέπετε τον νέο ελληνικό κινηματογράφο, είστε ικανοποιημένος και τι θα συμβουλεύατε έναν σκηνοθέτη που κάνει τώρα τα πρώτα του βήματα; Είμαι πολύ περήφανος για την καινούργια γενιά κινηματογραφιστών. Κίνητρο για να κάνουμε Τέχνη είναι η βαθιά μας επιθυμία να εκφράσουμε κάτι που μπορεί να είναι απολύτως προσωπικό, αλλά μπορεί να έχει και μία αναφορά στο ευρύτερο ανθρώπινο περιβάλλον. Τι μας σπρώχνει να κάνουμε εικόνες; Η επικοινωνία. Θέλουμε μέσα από αυτές τις εικόνες να επικοινωνήσουμε με κάποιον. Δεν πιστεύω σε αυτό που λέμε η Τέχνη για την Τέχνη, ούτε ότι θέλω να κάνω μία ταινία για τον εαυτό μου. Αν θες να κάνεις μία ταινία για τον εαυτό σου, επέλεξε ένα πιο φτηνό μέσο. Ο Κινηματογράφος ακόμα και στη φτηνή εκδοχή του, με τα σύγχρονα μέσα, είναι ακόμη ένα ακριβό μέσο έκφρασης. Αν θυμάμαι καλά , ο Ζαν Κοκτώ, έλεγε: “Ο κινηματογράφος θα γίνει τέχνη μόνο όταν τα υλικά του γίνουν τόσο φθηνά όσο το μολύβι και το χαρτί...” Κοίτα, όταν κάνω μία ταινία τι σκέφτομαι; Μία αίθουσα με κόσμο, να κοιτάζει με προσοχή αυτό που έχω περιγράψει και να βγει - διότι μου έχουν τύχει και τα δύο - είτε συγκινημένος, είτε αδιάφορος. Το κίνητρο είναι η αγάπη σου για τον τόπο και η αγάπη σου για τον άνθρωπο. Σέβομαι λοιπόν και εκτιμώ όλη αυτή την καινούργια γενιά.

Έχω ξαναπεί ότι μοιάζει με τη γενιά τη δικιά μας του ‘60 και αυτό δεν αφορά μόνο τις κινηματογραφικές ταινίες, αφορά τους ανθρώπους που κάνουνε θέατρο, που γράφουν, που κάνουνε μουσική. Κι όταν μάλιστα συμβαίνουν και κρίσιμες πολιτικές και οικονομικές δυσκολίες, αυτό σε ζορίζει περισσότερο, σε κάνει ποιο αποφασιστικό, πιο τολμηρό. Χαίρομαι για αυτά τα νέα παιδιά. Απλώς αυτό που λέω καμιά φορά, είναι προσπάθησε να βρεις το κοινό σου. Δεν αρκεί να παιχτεί η ταινία σου σε μία ή δύο αίθουσες στην Αθήνα. Υπάρχουν βέβαια δυσκολίες στο να ταξιδέψουν οι ταινίες εκτός Αθηνών αλλά πάρτε τις ταινίες σας και πηγαίνετε στην περιφέρεια. Δείξτε τις ταινίες σε λέσχες, σε καφενεία, σε σχολεία. Έτσι σιγά σιγά θα δημιουργηθεί ένα νέο κοινό. Υπάρχει το κοινό των Πανεπιστημίων. Πόλεις στην Ελλάδα ζωντανεύουν μέσα από την ύπαρξη των φοιτητών. Ελάτε σε επαφή μαζί τους. Είναι όνειρο αυτό; Νομίζω ότι μπορεί να γίνει. Μία παρέα νέων δημιουργών, ας πάρει τις ταινίες της, ας πάρει και μουσικούς μαζί, ποιητές, κι ας περάσει ένα διάστημα τριών μηνών, έστω και σαν εγχείρημα, σαν μία περιπέτεια... Μετά τη “Μικρά Αγγλία”, ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Επειδή αυτή είναι η δωδέκατη ταινία μου κι επειδή μεγαλώνω δε θέλω να τελειώσω με τη δεκάτη τρίτη. Είναι γρουσούζικο νούμερο (γέλια). Θα ήθελα να κάνω άλλες τρεις ταινίες. Αλλά τι θα είναι αυτές; Υπάρχουν στιγμές που νομίζω ότι έχω βρει και τις τρεις ιστορίες. Αλλά δεν είμαι στη στιγμή που λέω, ωραία έχω έτοιμη τουλάχιστον τη μία από τις τρεις. Μετά τη “Μικρά Αγγλία” θέλω να ξεκουραστώ λιγάκι και μετά θα επανέλθω. Έχω πράγματα στο μυαλό μου τα οποία και επεξεργάζομαι...

H ποιότητα στην θέρμανση και στον κλιματισμό

ΑΝ. ΓΟΓΟΝΗ 74 ΧΑΝΙΑ - ΤΗΛ. 28210 72043

14

www.pyxida.gr

Τα αχνισμένα τζάμια του καφενείου δημιουργούν το χειμώνα ένα ιδιότυπο τοίχο. Με δυσκολία διακρίνεις ποιος είναι η φιγούρα που περνά απ’ έξω , αλλά και η σκέψη Γράφει ο σου φυλακίζετε στη Βασίλης ζεστασιά του χώρου. Παπστάμος Η διαφορά θερμοκρασίας με τον εξωτερικό χώρο που φανερώνουν οι υδρατμοί στα τζάμια, λειτουργεί ανασταλτικά σε οποιαδήποτε σκέψη να σηκωθείς απ’ την καρέκλα σου. Η πόρτα, πότε πότε ανοίγει για να έρθει ή να φύγει κάποιος και τότε ο κρύος αέρας, ορμάει στο πρόσωπό σου να σε ξυπνήσει από την αποχαύνωση της ζέστης. Γρήγορα όμως η πόρτα ξανακλείνει και η ζέστη σε περικυκλώνει και σε αγκαλιάζει ανακουφιστικά οδηγώντας το χέρι σου στο φλιτζάνι του καφέ για μια ακόμη ρουφηξιά. «Καλώς το Θανάση…, Παντελή φτιάξ’ του ένα καφέ. Τι έγινες ρε θηρίο;» «Θηρία και κουραφέξαλα, δε βλέπεις πως μια σταλιά κρύο μας έχει ζαρώσει σαν το

ΦΥΛΛΟ

Στο καφενείο χταπόδι στην κατσαρόλα ;» Η απάντηση στο Γιώργη ήταν κοφτή και σιγανή σα μουρμούρα, η έκφραση στο πρόσωπό του ήταν φανερά εκνευρισμένη. Με γρήγορες κινήσεις έβγαλε το παλτό και το κασκόλ και τα απόθεσε στην διπλανή καρέκλα. «Τι έχεις και γκρινιάζεις χριστουγεννιάτικα; Δε σε πιάνουν οι γιορτές εσένα;» ο Γιώργης με ένα πλατύ χαμόγελο προσπάθησε να χαλαρώσει τον εκνευρισμό του φίλου του.«Τώρα θες να τα ακούσεις κι εσύ, όπως τα άκουσε η γυναίκα πριν στο σπίτι. Γιορτές και πανηγύρια! δε κοιτάμε τα χάλια τα δικά μας και της κοινωνίας, οι γιορτές μας μάραναν» Η έκφραση στο πρόσωπο του Θανάση παρέμεινε σταθερά εκνευρισμένη, ο τόνος της φωνής του όμως άλλαξε : από μουρμουρητό έγινε σταθερός και δυνατός.«Κάτσε γιατί πολλά τα λες» ο Γιώργης αντέδρασε στη συνεχιζόμενη γκρίνια. «Μέχρι πέρυσι εσύ ήσουνα που κανό-

νιζες εδώ σ’ αυτό το τραπέζι ταξίδια, τραπέζια, γλέντια, δώρα. Τα θυμάμαι όλα αυτά γιατί κι εγώ, μαζί σου, τα κανόνιζα». «Μέχρι πέρυσι. Όπως το ‘πες «μέχρι πέρυσι!» γιατί φέτος έχω να κανονίσω να πληρώσω την εφορία, τη ΔΕΗ, τα δάνεια, τα τέλη κυκλοφορίας, το ΦΑΠ, την ασφάλεια αυτοκινήτου, και ‘Θεός ξέρει τι’ ακόμα θα μου φέρει ο ταχυδρόμος αύριο. Χωρίς να τον έχω δει ποτέ μου αυτόν τον άνθρωπο, νομίζω πως σε λίγο θα συναγωνίζεται σε δημοτικότητα τους νεκροθάφτες» «Σώπα μωρέ Θανάση! Όλα θα γίνουν, θα το δεις μ’ ένα μαγικό τρόπο θα τα φέρεις βόλτα όλα.» Ο Γιώργης θέλησε να τελειώσει τη συζήτηση. «Τα μαγικά τελείωσαν Γιώργη… Όπως τελείωσε κι ζέστη. Το σπίτι είναι παγωμένο και το μυαλό μου αδυνατεί να βρει λύσεις. Και σα να μη φτάνει αυτό έχεις κι όλη την οικογένεια να σε κοιτά, σα να περιμένει

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

όλα όσα γίνονταν τα περασμένα χρόνια στις γιορτές». «Άκου Θανάση, για να μιλήσουμε και σοβαρά. Οι λογαριασμοί και τα λεφτα είναι πρόβλημα μεγάλο. Όχι μόνο δικό σου, ολονών μας. Οι γιορτές, η οικογένεια κι οι φίλοι όμως είναι κάτι διαφορετικό… Με όσα έχεις, θα την περάσεις κι αν είσαι εσύ εντάξει ότι έδωσες ότι μπορούσες να δώσεις, τότε θα δεις ότι κι όλοι οι υπόλοιποι δε θα σου το χαλάσουν.» Η πόρτα άνοιξε ξανά. Δύο πιτσιρίκοι χώθηκαν μέσα κι άρχισαν να χτυπούν τα τρίγωνά τους τραγουδώντας «Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά -ψηλή μου δεντρολιβανιά -κι αρχή καλός μας χρόνος - εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος.» Ήταν τα πρώτα κάλαντα που άκουγε σήμερα ο Θανάσης. Έβγαλε το πορτοφόλι του και βρήκε ένα πενηντάλεπτο. Παλιότερα στους πρώτους - έδινε πεντάευρω, για το καλό του χρόνου. Τα παιδιά το πήραν και με ένα ζεστό χαμόγελο ευχαρίστησαν. Στην ώρα του ήρθε κι ο Παντελής με τον καφέ. «Κερασμένος απ’ το Γιώργη, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΧΟΥΜΕ παιδιά».

ΦΥΛΛΟ

15

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Κάποτε ήταν μια γραφική εικόνα .Εγώ την έζησα με τη γιαγιά μου .Ένα μαγκάλι βαμμένο με ασημομπογιά ,η γιαγιά λιγομίλητη να πλέκει και να τα βάζει με τον εαυτό της που πάλι έχασε τα «κουκιά» . «Μη μιλείς και χάνω το μέτρημα», αυτή την κουβέντα την άκουγα συχνά .Τα χεράκια πάνω από το μαγκάλι και παρεούλα με τη γιαγιά ,αυτό το θυμάμαι και φέρνει στο εκπαιδευτικό μυαλό μου εικόνες νοσταλγικών αναγνωστικών και ανθολογίων. Μετά η γιαγιά έβγαζε έξω το μαγκάλι για να κοιμηθούμε .Η γιαγιά δεν ήταν μορφωμένη ούτε γνώριζε από χημεία όμως κάποιος της είχε μάθει ότι αν κοιμηθεί με αυτό θα δηλητηριαστεί .Η γιαγιά όμως δεν ήταν πρόσφυγας, ούτε μετανάστης ,δε ζούσε σε υγρό υπόγειο αλλά σε έναν ψηλοτάβανο ξύλινο οντά, Γράφει ούτε φοιτήτρια που οι γονείς δεν είχαν η Θεoδoσία άλλα χρήματα για να της στείλουν ώστε να Δασκαλάκη έχει θέρμανση, δεν της είχαν κόψει το ρεύμα και καθημερινά μαγείρευε νόστιμο φαγητό . Επίσης είχε καλή σχέση με το κάρβουνο γιατί απ’ότι θυμάμαι σιδέρωνε μ’ένα βαρύ σίδερο γεμάτο κάρβουνα . Απίστευτες αντιφάσεις . Πως η γραφική εικόνα μετατρέπεται σε εφιάλτη; Πως η κοινωνία της τουιτερικής επικοινωνίας γίνεται μοναξιά ; Πως αφήσαμε να συμβεί ούτε που το καταλάβαμε. Τουιτερικά … Μοιάζει με την πεποίθηση εφήβων που πιστεύουν ότι για όλα σε αυτή τη χώρα φταίνε οι ξένοι . Με την αλληλεγγύη ορισμένων που τα παιδικά ρουχαλάκια που τους περισσεύουν επιθυμούν να τα δώσουν σε παιδάκια ελλήνων και όχι ξένων . Εδώ όμως αξίζει να δώσω μια ελπιδοφόρα εικόνα από εξόρμηση μιας ομάδας αλληλεγγύης στην οποία ανήκω .Ένας κύριος παίρνει το ενημερωτικό φυλλάδιο και λίγο μετά επιστρέφει . «Δε μιλάτε όμως και για τους έλληνες από τη Βόρεια ΄Ηπειρο», λέει και κάνει να φύγει .Για καλή …κακή του τύχη τρεις εθελοντές από την ομάδα απάντησαν «εμείς είμαστε από τη Βόρεια ¨Ηπειρο». Δεν έφτανε το μυαλό του ίσως ότι δίπλα στους Έλληνες που ήταν μαζί μας και είχαν ανάγκη ήταν και οι άλλοι Έλληνες καθώς η οικονομική κρίση δε γνωρίζει καταγωγή και τέτοιου είδους λεπτομέρειες .Έχει πάρει διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης .Πόση καρδιά αλήθεια έχει η ελληνική κοινωνία όταν πιστεύει ότι αξίζουν την αλληλεγγύη μας μόνο οι ‘Ελληνες; Αυτό κι αν είναι πραγματική φτώχεια. Και πόσο εγωίστρια και πόση άγνοια έχει αν πιστεύει ότι στον αγώνα της αλληλεγγύης έχουν μπει μόνο Έλληνες; Λησμονούν πως σήμερα υποφέρουν Άνθρωποι και τη λύση θα τη δώσουν μόνο οι Άνθρωποι εφόσον σηκωθούν λίγο ψηλότερα …από τη μικρότητα του μικρόκοσμού τους .

«Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό κόσμο…»

Γράφει ο Μιχάλης Δαρμαράκης

«Νέος Παγκόσμιος Πρωταθλητής…» Έξι μέρες πριν κλείσει το 23ο έτος της ηλικίας του, ο Νορβηγός Μάγκνους Κάρλσεν ανακυρήχθηκε σε 16ο Παγκόσμιο Πρωταθλητή στην σύγχρονη σκακιστική ιστορία, εκθρονίζοντας τον προκάτοχο του τίτλου Ινδό Βίσμανάθαν Ανάντ. Το ματς διεξήχθη στη πόλη Chennai της Ινδίας από τις 9-28 Νοεμβρίου 2013 και περιελάμβανε 12 παρτίδες μεταξύ των δύο διεκδικητών του τίτλου. Ο Κάρλσεν είναι πλέον ο δεύτερος νεαρότερος Παγκόσμιος Πρωταθλητής μετά τον Γκάρι Κασπάροβ, ο οποίος το Νοέμβριο του 1985 που στέφθηκε πρωταθλητής ήταν επίσης 22 χρονών αλλά πέντε μήνες μικρότερος από τον Κάρλσεν. Αναμένοντας το μεγάλο αυτό γεγονός, ο σκακιστικός κόσμος είχε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα: σε αυτούς που πίστευαν στην εμπειρία και τις εξαιρετικές θεωρητικές ικανότητες του Ανάντ, και σε αυτούς που εμπνέονταν από το δημιουργικό και δυναμικό παιχνίδι του νεαρού Κάρλσεν. Αν και ο Κάρλσεν είναι ήδη το Νο1 στη παγκόσμια κατάταξη με βάση τη τρέχουσα αξιολόγηση δυναμικότητας ELO, η ψυχοφθόρα διαδικασία των 12 παρτίδων πρόσδιδε μεγάλη αβεβαιότητα στο ματς ως προς την έκβαση του τίτλου. Στην πράξη όμως ο Κάρλσεν κατάφερε να κερδίσει 3 από τις 12 παρτίδες και να κάνει τις υπόλοιπες ισοπαλία χωρίς να χάσει ούτε μία φορά, υποχρεώνοντας τον Ανάντ να παραδεχθεί την ανωτερότητά του. Το σχόλιο του Κασπάροβ πριν το ματς ότι «ο Ανάντ έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο ένα καλύτερο παίκτη αλλά και τον αδηφάγο χρόνο όπως όλοι οι 40ρηδες σκακιστές», υπογραμμίζοντας τη σημασία της ηλικίας στο σκάκι, αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την εξέλιξη του ματς. Ο σκακιστικός θρόνος πλέον έχει ένα νεαρό, επικοινωνιακό και δυναμικό βασιλιά ο οποίος προσπαθεί να διαδώσει το άθλημα του σκακιού μέσω τηλεοπτικών διαφημίσεων, περιοδικών και συνεντεύξεων. Δε διστάζει όμως να βρεθεί συχνά και σε αντιπαράθεση με τη Παγκόσμια Σκακιστική Ομοσπονδία (FIDE) ή με ότι νομίζει ο ίδιος ότι βλάπτει το άθλημα και τη διάδοσή του.

http://ekdoseis-pek.blogspot.gr/

16

ΦΥΛΛΟ

Προτεραιότητα της Κυβέρνησης και του Δήμου μας η στήριξη των Δημόσιων Σχολείων ανάλογα με τις ανάγκες τους Τον Νοέμβριο που μας πέρασε το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας ενέκρινε ομόφωνα την έγκριση της μελέτης ανακατασκευής της πατρικής οικίας του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη, στον Γαλατά. Η ολοκλήρωση της μελέτης οφείλεται στην προσφορά Χανιωτών μελετητών και θα εκτελεστεί σε δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση θα ανακατασκευαστούν δύο τμήματα του κτηρίου με το ποσό των 245.000 ευρώ με πόρους του Δήμου. Τον Δεκέμβριο, ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς δεν μας τίμησε «δυστυχώς» με την παρουσία του στα 100χρονα της Ένωσης της Κρήτης με Γράφει η την Ελλάδα, αλλά ευΜαρία τυχώς έδωσε εντολή Κρέτση να δοθεί το ποσό των 200.000 ευρώ στο Ίδρυμα «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά του. Κανείς δεν θα μπορούσε να είναι αντίθετος με την μετατροπή της οικίας Θεοδωράκη σε κέντρο πολιτισμού και έρευνας, έργο το οποίο ταυτόχρονα θα αναβαθμίσει πολιτιστικά την περιοχή του Γαλατά. Η χανιώτικη κοινωνία επίσης γνωρίζει πολύ καλά τη συμβολή του Ιδρύματος «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» στην προαγωγή της ιστορικής γνώσης, της επιστήμης και της έρευνας και τη στενή σχέση που αναπτύσσει με τα σχολεία πραγματοποιώντας εκπαιδευτικά προγράμματα. Όμως θα «τολμήσω» να υποστηρίξω το αυτονόητο. Τα πρωτογενή κέντρα γνώσης και πολιτισμού είναι τα ΣΧΟΛΕΙΑ. Τα παιδιά μαθαίνουν τον Θεοδωράκη μέσα στα σχολεία. Μαθαίνουν την αντιστασιακή του δράση, τραγουδούν τα τραγούδια του, τ’ αγαπούν, τους αρέσει να τ’ ακούν σε όλη τη μετέπειτα ζωή τους, ακόμη κι αν τα μουσικά ακούσματα της οικογένειάς τους είναι διαφορετικά. Για τον Βενιζέλο μαθαίνουν μέσα στα σχολεία. Για τη ζωή του, την πολιτική του δράση, τους αγώνες που έδωσε για να δημιουργήσει μια βιώσιμη χώρα και να εκπληρώσει τον διακαή πόθο όλων των Κρητικών, την ένωση του νησιού μας με τη μητέρα Ελλάδα. Από τα δημόσια σχολεία εξάλλου θα προέλθει η πλειοψηφία των ανθρώπων που θα στελεχώσουν τα μουσεία, τα ερευνητικά, επιστημονικά και πολιτιστικά κέντρα της χώρας μας και όχι μόνο. Γι’ αυτό λοιπόν προέχει η βιωσιμότητα των δημόσιων σχολείων. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση και ο κ. Σαμαράς έχει χρέος να επιδείξει τη γενναιοδωρία του και προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν μας ενοχλεί καθόλου η απουσία του από τις επετειακές εκδηλώσεις της Ένωσης, μας ενοχλεί έντονα η υποχρηματοδότηση των σχολείων. Η Δημοτική Αρχή του τόπου μας οφείλει

από τη μεριά της να στηρίζει οικονομικά πρώτα τα σχολεία και να τα στηρίζει με κριτήριο τις ανάγκες του κάθε σχολείου, τις αντικειμενικές και επείγουσες. Δεν μπορεί μια ζημιά στο Γήπεδο Περιβολίων να επισκευάζεται άμεσα, γιατί θα είναι πρόβλημα στη διεξαγωγή ενός προγραμματισμένου αγώνα, ενώ κάποια φθορά σ’ ένα σχολείο, η οποία δημιουργεί πρόβλημα στη λειτουργία του, να περνούν εβδομάδες ή και μήνες για να αποκατασταθεί. Δεν είναι υπεύθυνο να γίνονται εργασίες συντήρησης σε κάποια σχολεία, επειδή ο διευθυντής ή κάποιο μέλος του συλλόγου γονέων γνωρίζουν τα αρμόδια πρόσωπα και μπορούν να τα πιέσουν. Δεν είναι λογικό να βάφεται ένα σχολείο εξωτερικά και εσωτερικά που δεν το έχει ανάγκη, γιατί έχει βαφτεί πρόσφατα και έχει διατηρηθεί φρέσκο και καθαρό και άλλο να έχουν περάσει πέντε χρόνια από τον τελευταίο ελαιοχρωματισμό του. Δεν είναι δίκαιο άλλα σχολεία να αναβαθμίζονται εξ ολοκλήρου ενεργειακά και σε άλλα οι μαθητές να κάνουν μάθημα με αδιάβροχα και ομπρέλες γιατί τις βροχερές μέρες στάζει νερό από το ταβάνι, οι ρωγμές του οποίου είναι χιλιομπαλωμένες με σιλικόνη!!!;;; Δεν είναι δείγμα ευσυνειδησίας και υπευθυνότητας οι επισκευαστικές εργασίες που πρέπει να γίνουν σ’ ένα σχολείο, για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των μαθητών, να εντάσσονται σε διαδικασία δημοπράτησης, η οποία μπορεί να ολοκληρωθεί μετά από τρεις μήνες!!!;;; (Τα παραδείγματά μου αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένα σχολεία.) Κλείνω με κάτι επίκαιρο. Τα σχολεία, με αφορμή την 100η επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα, απέδειξαν ότι μπορούν να επωμιστούν με πλήρη επίγνωση την ευθύνη του εορτασμού επετειακών εκδηλώσεων. Αυτό φάνηκε από τη συμμετοχή των σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Μαθητικό Συνέδριο που διοργανώθηκε τη σχολική χρονιά 2012-2013 και από τις πρόσφατες δράσεις σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Θα μπορούσαν λοιπόν οι παράτες να είναι λιγότερες-άρα και τα έξοδα λιγότερα- και ο λόγος να δοθεί στα παιδιά και στη νεολαία μας. Οι επίσημοι προσκεκλημένοι να έχουν την ευκαιρία να δουν τη δουλειά που γίνεται μέσα στα σχολεία. Άλλωστε, το πανηγυρικό, το λαμπρό και το στομφώδες δεν αποδίδουν ποτέ επαρκώς το ουσιώδες. Και το ουσιώδες είναι, για παράδειγμα, το ιστορικό ντοκιμαντέρ που δημιούργησε το 16ο Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο Χανίων, την επιστημονική-ιστορική επιμέλεια του οποίου είχε η κ. Άντα Μαλανδράκη, μέλος του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων. Ο Μάντακας, ο Γιάνναρης, οι Χάληδες, ο Καγιαλές, ο Βενιζέλος σίγουρα ένιωσαν πιο δικαιωμένοι και τιμημένοι από τον τρόπο που τους προσέγγισαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του συγκεκριμένου σχολείου.

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Με τη φωνή των γονιών Κορίτσι με (ΝΥ) μόνο στο F.B ψάχνει…. Λίγο έως πολύ ετεροχρονισμένο, ίσως άκαιρο έως και άτοπο, να γράφει κανείς τέλη τριμήνου ενόψει εορταστικών ημερών, εν αναμονή της καινούργιας χρονιάς που όλο και αχνοφαίνεται, για το «χτύπημα του πρώτου κουδουνιού». Όπως κάθε χρόνο ως είθισται, έτσι και φέτος η καθυστέρηση αυτή ξεπέρασε κάθε προηγούμενο στους χώρους της ειδικής αγωγής επιβεβαιώνοντας την ατάκα «η ειδική αγωγή το αποπαίδι της ελληνικής εκπαίδευσης» δίνουμε ότι περισσεύει …. Είναι γεγονός ότι η καθυστερημένη αυτή έναρξη έγινε αισθητή περισσότερο από κάθε άλλη φορά και από Γράφει η κάθε άλλη χρονιά. Ρούλα Εβδομάδα με την Καλαϊτζάκη* εβδομάδα, μέρα με τη μέρα με τις κεραίες τεντωμένες σε κινητά και ακίνητα τηλέφωνα εν αναμονή εξελίξεων για τις πιστώσεις, τις μετατάξεις και την επαρκεί στελέχωση του σχολείου σε προσωπικό εκπαιδευτικών και ειδικοτήτων της δομής του ΕΕΕΕΚ με 46 ανομοιογενείς περιπτώσεις, που έπρεπε κάποτε και με ένα τρόπο επιτέλους να λειτουργήσει…. Εντωμεταξύ η ακατάσχετη φημολογία και κινδυνολογία ουδόλως έλλειψε (μες στο πρόγραμμα κι αυτή) περί συγχωνεύσεων και καταργήσεων ειδικών εκπαιδευτικών μονάδων ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στα ύψη. Σαν να μην έφτανε κι αυτό «το κερασάκι στην τούρτα» ήρθε το μαντάτο της μείωσης της φοίτησης του χρόνου των ΕΕΕΕΚ από 8 σε 6 έτη. Αυτό κι αν ήταν έκπληξη ή καλύτερα κεραμίδα που έπεσε κατακούτελα σε όσους «εξ ημών»( η γράφουσα δεν εξαιρείται) κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου επαναπαυόμενη στο δήθεν κερδισμένο χρόνο των δύο παραπάνω ετών, ξυπνώντας απότομα με τον ποιό άγαρμπο αιφνιδιασμό…. Ο κατά κόσμων νόμος 4183 διαβαθμίζει τα ΕΕΕΕΚ ως δομή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δίνοντας το δικαίωμα εγγραφής σε αντίστοιχο ΣΕΚ ειδικής αγωγής θεσμοθετώντας άσκηση των δύο τριμήνων σε πραγματικές συνθήκες εργασίας προωθώντας παράλληλα και τη ίδρυση

σχολικών συνεταιρισμών όταν η πρακτική άσκηση δεν είναι εφικτή. Έως εδώ καλά, καλή κι διαβάθμιση και η ισοτιμία αλλά με προϋποθέσεις. Να προϋπάρχουν οι αντίστοιχες διαβαθμισμένες βαθμίδες της ειδικής εκπαίδευσης να υπάρχει δηλαδή κατοχυρωμένο αρχικά πλαίσιο και η συνέχιση σπουδών πράγμα το οποίο σε τοπικό επίπεδο δεν υφίσταται αντίστοιχο δηλαδή ΣΕΚ για την συνέχιση των σπουδών όπως και οι σχολικοί συνεταιρισμοί που ασφαλώς θα έδιναν λύσεις. Η οχταετής φοίτηση στα ΕΕΕΕΚ έναντι της πενταετούς που ήταν το μίνιμουμ στην προηγούμενη θεσμοθέτησή του ήταν αναμφίβολα μια λύση ανάγκης και όχι κατάχρηση δικαιώματος φοίτησης όπως κακόηχα διατυπώθηκε. Σπάνιο να αποφοιτήσει παιδί μες στην πενταετία έως και ανύπαρκτο με τα έως τώρα δεδομένα. Αδιέξοδο ήταν και παραμένει ακόμα. Γλείψιμο για μια πρόχειρη απασχόληση σε ανοργάνωτες δομές - λύσεις ανάγκης για να αποφευχθεί η περιθωριοποίηση στο σπίτι μια και το στάνταρ εν Χανίοις είναι «το μη χείρον βέλτιστον». Εν αναμονή λοιπόν των εξελίξεων, των διευκρινήσεων για τον καινούργιο νόμο που ψηφίστηκε εν μία νυχτί, για μας χωρίς εμάς, ταράζοντας τα λιμνάζοντα νερά του δήθεν κερδισμένου χρόνου μας, φέρνοντάς μας ποιο κοντά στην πραγματικότητα που κάτω από τη σκιά του μνημονίου διόλου ρόδινη είναι. Με την προστατευόμενη εργασία να έχει χαθεί πια απ΄ το χάρτη των δεσμεύσεων και να μην υφίσταται πια ούτε ως έννοια με ένα γονικό κίνημα ανύπαρκτο να συσπειρωθεί και να διεκδικήσει σε μια εποχή κρίσης που η αλληλεγγύη και η συνοχή είναι η μόνη λύση στις συμπληγάδες της πραγματικότητας! Χρόνια πολλά!!!

Για να μπορεί να έρχεται η ΠΥΞΙΔΑ στο σπίτι σας… Αλλά και γενικώς για να μπορεί να κυκλοφορεί απρόσκοπτα… Συνδρομή ετήσια 10 ευρώ Υπηρεσίες – Τράπεζες – Φορείς 50 ευρώ Συνδρομή υποστήριξης … Κατά συνείδηση Το ποσό της συνδρομής σας μπορείτε να το καταθέσετε στους λογαριασμούς μας: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 5758-020951-719 ΙΒΑΝ GR40 0172 7580 0057 5802 0951 719 ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΣΥΝEΤAIΡΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΙΒΑΝ GR33 0870 0410 0000 0001 1181 348 ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ή να στέλνετε επιταγή στην διεύθυνση: Πυξίδα Της Πόλης, Τθ 53 / ΤΚ 73135 Χανιά Κρήτης

Μην ξεχνάτε να σημειώνετε το όνομα σας

ΦΥΛΛΟ

17

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

ΘΟΔΩΡΟΣ ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗΣ 6 ΖΑΓΟΡΑ ΒΟΛΟΥ 20 – 1-1922 - ΑΘΗΝΑ 5 -12 -2004 ΣΥΝΘΕΤΗΣ- ΜΑΕΣΤΡΟΣ- ΟΡΓΑΝΟΠΑΙΚΤΗΣ Ο Θ.Δ το Φθινόπωρο του 1960 ανοίγει μαζί με τον Γιάννη Βέλλα μουσική σχολή Γράφει στα Σεπόλια ,αναλαμo Δήμoς βάνει υπεύθυνος για Kερδέλας* το λαϊκό και ο Γ. Β. για το ελαφρύ τραγούδι. Διαφωνούν για τον τρόπο λειτουργίας της σχολής, χωρίζουν και ο Θ.Δ. συνεχίζει μόνος με μεγάλη επιτυχία. Με την εμφάνιση του Μίκη Θεοδωράκη στη μουσική σκηνή (Επιτάφιος ηχ. 1960) και την προώθηση των τραγουδιών του από την Κολούμπια, αρχίζει σιγά σιγά ο παραγκωνισμός των λαϊκών δημιουργών. Έτσι ο Θ.Δ όπως και άλλοι, φεύγει από την εταιρεία πικραμένος και τσατισμένος και υπογράφει συμβόλαιο στην Οντεόν Παρλοφόν του Μίνωα Μάτσα, που επιβάλλει το Ινδικό χρώμα στο λαϊκό τραγούδι για περισσότερα κέρδη. Ο Θ.Δ. όπως και άλλοι προσαρμόζετε σ’ αυτό το ύφος γράφει τέτοιου είδους τραγούδια και δημιουργεί την περίφημη Μαντουμπάλα σε στίχους

Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και ερμηνεία Στέλιου Καζαντζίδη. Στην Οντεόν συνεργάζεται αποκλειστικά με τον Κώστα Βίρβο και δημιουργούν τα πιο ξακουστά τραγούδια για την ξενιτιά με κορυφαίο το «διαβατήριο» με τη φωνή του Καζαντζίδη. Αρχές του 1967 τελειώνει το συμβόλαιο του με την Οντεόν, 21 Απρίλη του ίδιου έτους επιβάλλετε η στυγνή δικτατορία Παπαδόπουλου και σία. Μαύρο σκοτάδι, φόβος, διώξεις, λογοκρισία αλλά και εφαρμογή από τις εταιρείες του συ-

στήματος των παραγωγών. Ο θάνατος του λαϊκού τραγουδιού αρχίζει. Από τη μια η χούντα, από την άλλη οι εταιρείες και οι παραγωγοί που προωθούν πλέον αποκλειστικά και μόνο το ελαφρολαϊκό τραγούδι. Αλλάζουν το ύφος του τραγουδιού και οι ανατολικές κλίμακες εξαφανίζονται. Ο Θ.Δ. αλλά και άλλοι, γράφουν σ’ αυτό το ύφος και μεγαλουργούν δημιουργώντας τεράστιες επιτυχίες. Σιγά σιγά ξεκόβει από την Οντεόν ,δίνει τραγούδια σε μικρότερες εταιρείες, σε νέους τραγουδιστές και

το 1986 οριστικά και αμετάκλητα παύει να γράφει τραγούδια αηδιασμένος, πικραμένος ,θυμωμένος, από την πολιτική των εταιρειών σε βάρος του λαϊκού μας τραγουδιού. Ο Θ.Δ αγωνίστηκε για τα πνευματικά δικαιώματα των λαϊκών δημιουργών και διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών Ελλάδας .Έφυγε από τη ζωή στις 5-12 2004 δίνοντας με τον καρκίνο, την τελευταία αλλά άνιση μάχη της ζωής του. Αναμφισβήτητα η προσφορά του Θ.Δ. στο λαϊκό μας μουσικό πολιτισμό είναι τεράστια και δυσαναπλήρωτη. Αγνός, πηγαίος ,ακέραιος και σαν μουσικός και σαν άνθρωπος, αποτέλεσε και αποτελεί και μετά τον θάνατο του ΚΕΦΑΛΑΙΟ για το λαϊκό μας τραγούδι.

TΟ ΔΙΑΒΑΤΉΡΙΟ 1964 Μουσική Θ.Δερβενιώτης: Στίχοι Κ.Βίρβος: Ερμηνεία Σ. Καζαντζίδης: Πικρό σαν δηλητήριο είναι το διαβατήριο που πήρα για τα ξένα. Μα τι να κάνω ο φτωχός μπροστά μου βρίσκεται γκρεμός και πίσω μαύρο ρέμα. Απ’ τους καημούς που πέρασα μια μέρα δεν εγέλασα τα μάτια μου όλο κλαίνε.

Και πήρα την απόφαση να φύγω για την κόλαση που ξενιτιά τη λένε. Μάνα κι αγάπη μου καλή, πάτε κι ανάψτε ένα κερί στης Παναγιάς τη χάρη στην ξενιτιά να μη χαθώ μα γρήγορα να ξαναρθώ στην αγκαλιά σας πάλι.

"Πυξίδα της γεύσης"

18

ΦΥΛΛΟ

Εκτιμώ ότι θα είμαστε ήδη στο 2014 όταν εσείς θα διαβάσετε αυτό το άρθρο οπότε ας ξεκινήσουμε με τις καλύτερες ευχές για το νέο έτος με σημαντικότερη κατά τη γνώμη μου την αγάπη και την αλληλεγγύη. Εύχομαι λοιπόν φέτος, ο καθένας από εμάς να έρθει έστω και ένα βήμα πιο κοντά στη συνειδητοποίηση ότι πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να αγαπάμε και να στηρίζουμε ο Γράφει η ένας τον άλλο με τον οποιοδήποτε τρόπο. Φρύνη Καλή χρονιά λοιπόν αγαπημένοι μας αναγνώΚάτσουνα στες με υγεία και χαμόγελα! Καθώς λοιπόν εκτιμώ ότι το κρύο θα είναι ακόμη τσουχτερό την πόλη μας, σε αυτό το τεύχος σκέφτηκα να φτιάξουμε μια σούπα με άρωμα Κρήτης. Οι σούπες είναι μια κατηγορία εδεσμάτων που η φαντασία μας μπορεί να καλπάσει άφοβα εφόσον οι συνδυασμοί είναι ανεξάντλητοι. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε υλικό θέλουμε αρκεί να το συνδυάσουμε ανάλογα με τα διατροφικά μας γούστα και επιλογές. Τώρα τον Χειμώνα οι επιλογές των λαχανικών είναι απεριόριστες και γι αυτό και εμείς θα φτιάξουμε μια σούπα λαχανικών με τραγανό απάκι και φρυγανισμένο χωριάτικο ψωμί. Καλή μας όρεξη!

Χορτόσουπα με τραγανό απάκι και φρυγανισμένο χωριάτικο ψωμί Υλικά 1 μεγάλη πατάτα 2 καρότα 3 πράσα (μόνο το άσπρο μέρος) 1 κόκκινη πιπεριά 1 μεγάλο κρεμμύδι 2 φέτες σελινόριζα

1 μεγάλη ντομάτα 1 μαραθόριζα (φοινόκιο) Ελαιόλαδο Αρκετό απάκι ψιλοκομμένο 4 φέτες χθεσινό χωριάτικο ψωμί Αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Τι κάνουμε: Κόβουμε όλα τα λαχανικό σε μικρούς κύβους. Σε μια βαθιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το κρεμμύδι, τα πράσα, τη πιπεριά και σταδιακά προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα λαχανικά. Μόλις μαραθούν και κατεβάσουν όλους τους χυμούς τους, ρίχνουμε νερό να τα σκεπάσει και τρία δάκτυλα πιο πάνω (όπως έλεγε και η γιαγιά μου). Σκεπάζουμε και μόλις πάρει η σούπα μας μια βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά και την αφήνουμε να βράσει αργά μέχρι να μελώσουν τα λαχανικά μας. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε ελαιόλαδο και τσιγαρίζουμε το απάκι μέχρι να γίνει τραγανό. Το απλώνουμε σε απορροφητικό χαρτί. Ξαναβάζουμε το τηγάνι στη φωτιά με το ελαιόλαδο που έχει μείνει και σε αυτό φρυγανίζουμε το χωριάτικο ψωμί. Αλατοπιπερώνουμε τη σούπα και μόλις ψηθεί τη σερβίρουμε με μπόλικο απάκι και το ψωμί.

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Κλείσε τα μάτια σου να δεις

Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες: Δώρο ζωής Έβλεπε αρκετές μέρες τις δύο κούτες κάτω από το δέντρο. Αυτό το υπέροχο λαμπερό χρώμα του περιτυλίγματος, παράδεισος στα μάτια ενός παιδιού. Καιγόταν, ήθελε πολύ να ανοίξει το δικό του. Όχι τόσο για να δει τι είναι, δεν τον ενδιέφερε και πολύ. Αλλά για την χαρά της διάλυσης του περιτυλίγματος. Την στιγμιαία αυτή μικρή απόλαυση. Όπως όταν πατάς ξερά φύλλα στον δρόμο και σου δημιουργείται αυτό το αυτάρεσκο χαμόγελο ευτυχίας, για μία τόσο δα μικρή στιγμή. Ήξερε, λοιπόν όμως, Γράφει ότι το δώρο δεν θα ο Νίκος Κοκολάκης ήταν τίποτα το φανταχτερό, ούτε κάτι που λαχταρούσε. Και επειδή ήξερε δεν ζητούσε πολλά για να μην απογοητεύεται, και για να ενθουσιάζεται με το οποιοδήποτε δώρο, αντίστοιχα. Άλλωστε έκανε ό,τι ήθελε δικό του,στα όνειρα του. Όταν έκλεινε τα μάτια του, είχε ότι ό,τι ήθελε, και αυτό του έφτανε. Έτσι, έκλεισε τα μάτια στο απόλυτο σκοτάδι, μετά τα ξανάνοιξε για να δει αν φαίνεται το ίδιο σκοτάδι. Το έκανε αυτό κάμποσες φορές μέχρι που τον πήρε ο ύπνος. Ξύπνησε και ένιωσε σαν να είχε περάσει μία ολόκληρη ζωή από πάνω του. Πήγε να τρίψει τα μάτια του και αισθάνθηκε τα γένια. Όνειρο ήτανε! Πότε πρόλαβαν και πέρασαν τόσα χρόνια; Πού πήγε αυτό το παιδάκι; Χάθηκε με τον καιρό η ζει ακόμα μέσα μου; Τα όνειρα του τα έκανα πραγματικότητα; Σηκώθηκε από το κρεβάτι, πλύθηκε λίγο, έβαλε την κόκκινη στολή του και κίνησε για την δουλειά. Έκανε τον Άι Βασίλη και αυτό του άρεσε. Τα θρησκευτικά θέματα δεν τον ενδιέφεραν. Μάλιστα πί-

στευε πως οι θρησκείες περισσότερο κακό παρά καλό έχουν κάνει στην ανθρωπότητα. Άλλωστε δεν χρειάζεται να φοβάσαι/πιστεύεις/προσκυνάς/αγαπάς κάποια ανώτερη δύναμη για να είσαι καλός άνθρωπος. Απλά πρέπει να βάζεις το εγώ σου λίγο πιο χαμηλά απ ότι οι άνθρωποι γύρω σου. Ίσως και να πετάξεις το κοινωνικό πρότυπο “ο θάνατος σου η ζωή μου” . Σκέφτηκε ότι αυτό πρέπει να το βάλουμε σε ταμπέλα έξω από την γη σαν σλόγκαν, έτσι άμα έρθουν εξωγήινοι να ξέρουν με τι έχουν να κάνουν. Πέρα από όλα αυτά, είχε επιλέξει αυτή τη δουλειά γιατί δεν υπάρχει πιο δυνατό συναίσθημα στον κόσμο από το χαμόγελο ενός παιδιού,και το βλέμμα του όταν ανοίγει ένα δώρο. Είναι φυσική ανάγκη του ανθρώπου να αναρωτιέται τι υπάρχει μέσα. Να ρωτάει, να θέλει να μάθει περισσότερα. Να γνωρίσει άλλους ανθρώπους, να μάθει από αυτούς. Να τους ξετυλίξει κι αυτούς σαν δώρα ζωής, που ό,τι κι αν έχουν μέσα, καλό η κακό, μόνο μάθημα μπορεί να είναι. Έκλεισε τα μάτια και χαμογέλασε με πάθος, όπως τότε που ήταν παιδί. Τελικά έχει κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα. Από τα δώρα έχει πάει στους ανθρώπους και έχει αρχίσει να χάνεται γλυκά, όλο και πιο βαθιά στο μυστήριο της ζωής. Γιατί εν κατακλείδι, αν κάτι ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα άλλα ζώα δεν είναι το γεγονός ότι μπορεί να μιλήσει για να επικοινωνήσει. Είναι το ότι κάποιες φορές δεν χρειάζεται να πει τίποτα, μία κίνηση, ένα απλό νεύμα, φτάνει. Ησύχασε λοιπόν. Γνώρισε κι αγάπα τους ανθρώπους γύρω σου, και....χαμογέλα!

ΦΥΛΛΟ

19

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους? Σενάριο- Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Βούλγαρη, με τους :Μαρία Γεωργιάδου , Δημήτρης Ξανθόπουλος , Θέμις Μπαζάκα, Δημήτρης Πιατάς, Κώστας Γανωτής, Αλέξης Χαρίσης

Συζητήσεις με τον εαυτό μου / Mandela Nelson Εκδόσεις Πατάκη Οι συζητήσεις είναι συνήθως σύντομες - εκείνος βρίσκεται στο λυκόφως της ζωής του και εγώ ασχολούμαι με το βαρύ πρόγραμμα που συνεπάγεται το αξίωμά μου. Πάντοτε όμως σε αυτές τις συζητήσεις υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες διαφαίνεται η καλοσύνη, η γενναιοδωρία και η σοφία αυτού του ανθρώπου. Σε τέτοιες στιγμές θυμάμαι ότι πίσω από την ιστορία που γράφτηκε υπάρχει ένας άνθρωπος που επέλεξε την ελπίδα από τον φόβο - την πρόοδο από τις φυλακές του παρελθόντος. Και θυμάμαι ότι, ακόμα και τώρα που έχει γίνει θρύλος, αν γνωρίσεις τον άνθρωπο -τον Νέλσον Μαντέλα, τον σέβεσαι ακόμα περισσότερο. Οι "Συζητήσεις με τον εαυτό μου" επιτρέπουν στους αναγνώστες να γνωρίσουν τον άνθρωπο πίσω από τη δημόσια μορφή: από επιστολές που γράφτηκαν στις πιο σκοτεινές περιόδους στα είκοσι επτά χρόνια της φυλάκισής του ως το προσχέδιο της ανολοκλήρωτης συνέχειας στον "Μακρύ δρόμο προς την ελευθερία". Πώς λειτουργεί ο κόσμος / Chomsky Noam Κέδρος Κανείς δεν μπορεί να ξεσκεπάσει τις κρυμμένες αλήθειες της σύγχρονης γεωπολιτικής πιο πειστικά από τον Νόαμ Τσόμσκι. Το Πώς λειτουργεί ο κόσμος είναι ένας τόμος που συγκεντρώνει τέσσερα από τα πιο επιτυχημένα και ενδιαφέροντα βιβλία του. Το "Τι πραγματικά θέλει ο Μπάρμπα-Σαμ" επικεντρώνεται στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Στο "Οι λίγοι που ευημερούν και οι πολλοί που δυσανασχετούν" ο Τσόμσκι αναλύει τη σύγχρονη παγκόσμια οικονομία, τα "οικονομικά θαύματα" του Τρίτου Κόσμου και τις ρίζες του ρατσισμού. Το "Μυστικά, ψέματα" και δημοκρατία ασχολείται με τη CIA, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και τις παγκόσμιες ανισότητες. Τέλος, Το κοινό καλό πραγματεύεται τα ζητήματα της ισότητας, της ελευθερίας, των ΜΜΕ, καθώς και του μύθου γύρω από το χρέος του Τρίτου Κόσμου. Καλή χρονιά με παραμύθια γιορτινά! / Συλλογικό έργο Μίνωας Ιστορίες με τον Αϊ-Βασίλη, πανέμορφες, τρυφερές, διασκεδαστικές. Μάγισσες που δεν αγαπούν τις γιορτές, συνταγές για γευστικούς χιονάνθρωπους και χριστουγεννιάτικους κορμούς σοκολάτας, μικρούλικα ξωτικά που τραυλίζουν και διαγωνισμοί τραγουδιού, κλόουν και μολυβένια στρατιωτάκια που ψάχνουν τα δώρα τους, μοδίστρες που φτιάχνουν αγιοβασιλιάτικες στολές, κάτασπρα γαϊδουράκια που τραβούν το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη, αστεράκια που φωτίζουν γατάκια, ελατάκια που στολίζονται γιορτινά, αγόρια και κορίτσια, πουλάκια με πολύχρωμα φτερά και πολλές, ατέλειωτες ιστορίες, γεμάτες δώρα και χαρά, αγιοβασιλιάτικες, χαρούμενες, γιορταστικές!

Η Ηλέκτρα είναι 32 χρονών και ζει στην Αθήνα την εποχή της κρίσης. Παράλληλα με τη ζωή στην πόλη που αλλάζει συνεχώς, η Ηλέκτρα βιώνει τη δική της προσωπική κρίση. Μπερδεμένη με το τι θέλει να κάνει στη ζωή της επαγγελματικά, ερωτικά, πώς θέλει να ζήσει, πώς θέλει ν’ αγαπήσει – τη βλέπουμε σε κάποιες συναντήσεις με τα σημαντικότερα πρόσωπα στη ζωή της. Μέσα από τις συναντήσεις, καταλαβαίνουμε καλύτερα την αγωνία, τους φόβους, τις αντιφάσεις της. Ερωτευμένη μ’ έναν πολιτικό κρατούμενο, με σπουδές στο Λονδίνο που δεν έχουν αντίκρισμα, με γονείς από τη γενιά του πολυτεχνείου που ακόμα περιμένουν να ενωθεί η Αριστερά για να ανεβάσει τα ποσοστά της, η ταινία είναι μια προσωπική, υποκειμενική καταγραφή της σημερινής πραγματικότητας, με χιούμορ, θυμό, αγάπη και πολλές κουβέντες για φαγητό. Ο Κανόνας της Σιωπής (The Company You Keep) Σκην.:Ρόμπερτ Ρέντφορντ , με τους : Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Σία ΛαΜπεφ, Σούζαν Σαράντον, Νικ Νόλτε, Στάνλεϊ Τούτσι

Ο Τζιμ Γκραντ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) είναι ένας επιφανής δικηγόρος που αναλαμβάνει υποθέσεις προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πατέρας μία κόρης, την οποία μεγαλώνει μόνος του, στα ήρεμα προάστια του Όλμπανι, στη Νέα Υόρκη. Ο κόσμος του έρχεται τα πάνωκάτω όταν ένας φιλόδοξος νέος δημοσιογράφος, ο Μπεν Σέπαρντ (Σία Λαμπέφ), αποκαλύπτει την πραγματική του ταυτότητά, αυτή δηλαδή ενός πρώην ακτιβιστή της οργάνωσης Weather Underground, που εξαιτίας της συμμετοχής του σε μία ένοπλη ληστεία, καταζητείται για φόνο. Έχοντας ζήσει για περισσότερα από 30 χρόνια ως δικηγόρος, ο Γκραντ πρέπει τώρα να τραπεί σε φυγή. Το Τέλειο Χτύπημα (La Migliore Offerta) Σκην.: Giuseppe Tornatore, με τους : Geoffrey Rush Jim Sturgess Sylvia Hoeks

Ο διάσημος σκηνοθέτης καταπιάνεται με την αινιγματική σχέση ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, που έχουν μάθει να ζουν σε απόσταση από τους άλλους, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Η ταινία σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία στην Ιταλία. Ο Virgil Oldman (Geoffrey Rush) είναι ένας εξαιρετικός εκτιμητής, δημοπράτης και συλλέκτης έργων τέχνης. Εκκεντρικός, σνομπ και ανορθόδοξος δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν και ειδικά στο αντίθετο φύλο να τον πλη-

Πρoτείνει o Aντώνης Σπανoυδάκης

σιάσει. Όταν η Claire (Sylvia Hoeks), μια κληρονόμος που πάσχει από αγοραφοβία, ζητάει τη βοήθεια του, ο Virgil θα αισθανθεί μια ακαταμάχητη έλξη για εκείνη. Το μυστήριο που καλύπτει την πελάτισσα του θα τον παρασύρει σε μια συγκλονιστική περιπέτεια που θα του αλλάξει τη ζωή. Ξημέρωμα ( Agon) Σκην.: Ρόμπερτ Μπούντινα, με τους :Αντώνη Καφετζόπουλο, Λαέρτη Βασιλείου, Τζεβντέτ Τζασάρι

Η ιστορία δύο αδελφών που διαφέρουν όσο η νύχτα με τη μέρα… Πρόκειται για μια συμπαραγωγή Ελλάδoς, Αλβανίας, Ρουμανίας και Γαλλίας! Ο Σαϊμίρ από την Αλβανία είναι εγκατεστημένος στη Θεσσαλονίκη από καιρό και ετοιμάζεται να αρραβωνιαστεί την Ηλέκτρα που είναι και κόρη του ιδιοκτήτη του συνεργείου στο οποίο εργάζεται. Όταν ο μικρός αδερφός του Σαϊμίρ, o Βίνι, έρθει στην Ελλάδα, ο Σαϊμίρ θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει να βρει το δρόμο του. Ο Βίνι όμως είναι ανυπόμονος και πεπεισμένος ότι είναι φτιαγμένος για πιο φιλόδοξες καταστάσεις. Πολύ γρήγορα η σύγκρουση των δυο αδερφών και των διαφορετικών κόσμων τους θα αλλάξει τις ζωές όλων, με τρόπους που δεν έχουν επιστροφή. Με λένε Ερνέστο ( Clandestine Childhood) Σκην. Μπενχαμίν Άβιλα , με τους : Νατάλια Ορέιρο, Τέο Γκουτιέρες Μορένο, Ερνέστο Αλτέριο, Σέσαρ Τρονκόσο

'Μετά από χρόνια εξορίας ο δωδεκάχρονος Χουάν και η οικογένειά του επιστρέφουν στην Αργεντινή με πλαστές ταυτότητες. Οι γονείς του και ο θείος του, Μπέτο, είναι μέλη του Οργανισμού Μοντονέρος ο οποίος μάχεται ενάντια στην στρατιωτική χούντα που κυβερνά τη χώρα. Έξω από το σπίτι ο Χουάν, έχει ένα άλλο όνομα. Στο σχολείο, τον φωνάζουν Ερνέστο. Εκεί μία μέρα συναντά την Μαρία, η οποία έχει ένα μόνο όνομα.. Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα στην Αργεντινή του 1979, είναι μια ταινία για τον έρωτα!

20

ΦΥΛΛΟ

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Βρωμοδουλειά Το αφεντικό μου λέει ότι είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες. Αυτό είναι εύκολο βέβαια να το λες, όταν κάθεσαι πίσω από ένα σένιο γραφειάκι και απαντάς στα τηλέφωνα, ενώ χαζεύεις τις τσόντες που έχεις κατεβάσει στον υπολογιστή σου. «Καθαρίζουμε τις βρωμοδουλειές των άλλων και πάμε στα σπιτάκια μας, ενώ το χρήμα μπαίνει κάθε πρώτη στο λογαριασμό μας». Ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι θα παραιτηθώ την ίδια στιγμή που θα μου πει ότι προΓράφει σφέρουμε και κοινωνικό έργο στην πολιτεία. Έχει και η μαλακία τα o Nίκoς Xατζηιωάννoυ όριά της. Ο τύπος ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν φτιαγμένο από αλκοόλ και γυναίκες και είναι απολύτως σίγουρος ότι έχει πιάσει την ευτυχία απ΄τ΄αρχίδια. Τίποτα στο δικό μας πραγματικό σύμπαν δεν μπορεί να απειλήσει τη βεβαιότητά του αυτή. Είναι θαρρείς και η πραγματικότητα τον αποφεύγει. Στρίβει στη γωνία μόλις τον δει. Γλυστράει από πάνω του σαν τη βροχή στον ελέφαντα και σχηματίζει μικρές μεμψίμοιρες λιμνούλες στα πόδια του. Μπορώ τώρα πια να πω με βεβαιότητα ότι θα τον ζήλευα, αν δεν ήταν τόσο ηλίθιος, πέρα από κάθε γιατρειά. Βέβαια θα μπορούσε κάποιος να πει ότι μακάριοι οι ηλίθιοι, γιατί αυτοί θα κληρονομήσουνε τα πάντα. Και κάποιος άλλος να προσθέσει ότι αυτός ζει σε μια σπιταρόνα στην καλύτερη περιοχή της πόλης κι εσύ σε μια ημιυπόγεια τρύπα στη γειτονιά με τα πρεζόνια και τους μαχαιροβγάλτες. Ποιος είναι λοιπόν ο ηλιθιος; Όπερ έδει δείξαι, που έλεγε και ο μαθηματικός μου στο σχολείο. Το πρώτο σπίτι το καθάρισα προπαραμονές Χριστουγέννων, πριν τριάντα χρόνια περίπου. Ένας πατέρας και δύο κόρες. Χιόνιζε. Όταν έφτασα, ο Τζο ο μπάτσος ήταν στην αυλή διπλωμένος στα δύο κι έκανε εμετό σαν τρελός. Μέσα στο σπίτι αίμα παντού. Η γειτονιά είχε λαλήσει. Όπου κι αν κοιτούσες δημοσιογράφοι να ανακατεύουν και να ρωτάνε. Τέτοια άγρια φονικά ήταν τότε ακόμη σπάνια. Σήμερα έχουν γίνει ρουτίνα και κανείς σχεδόν δεν ασχολείται. Περιπολικά παντού, μπάτσοι να τρέχουν πάνω κάτω, οι ειδικοί, οι ακόμα πιο ειδικοί , οι επικεφαλείς των ειδικών, τα φλάς των δημοσιογράφων, οι περίεργοι γείτονες και τρία πτώματα στο παιδικό υπνοδωμάτιο. Άλλοι λέγανε ότι το έκανε η μητέρα, άλλοι ο εραστής της, οι σατανιστές, οι Ρώσοι κομμουνιστές, μπλέχτηκαν και οι εξωγήινοι στην υπόθεση από κάτι φυλλάδες της συμφοράς. Ένα μήνα μετά η υπόθεση είχε ξεχαστεί. Πλησίαζαν και οι εκλογές και γινόταν χαμός. Εγώ είχα φτάσει εξοπλισμένος μ’ ένα σκασμό χημικά, αρκετά για να σβήσουν απ’ το χάρτη ένα μικρό χωριό της Αφρικής ή της Ασίας ή όπου αλλού υπήρχε κίνδυνος για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Δε μ’ άφησαν να μπω. Περίμενα έξι ώρες περίπου μέχρι η σήμανση να κάνει τη δουλειά της, να πάρει φωτογραφίες, δείγματα, να μετρήσει, να αναλύσει κι όλα τα σχετικά. Έκανε ένα κρύο του κερατά που νόμιζες ότι ξανάρθε η εποχή των παγετώνων. Περίμενα πίνοντας καφέ και καπνίζοντας μέσα στο φορτηγάκι. Χιόνιζε ασταμάτητα. Έπειτα είδα να τους παίρνουν με φορείο. Σκούρες κηλίδες στο μέρος του προσώπου, της κοιλιάς. Παντού. Πώς μπορεί κάποιος να κάνει κάτι τέτοιο σε μικρά παιδιά; Το αφεντικό μου τη μοναδική φορά που τον ρώτησα μου είπε γιατί όχι; Είναι τα πιο εύκολα θύματα. Δεν αντιστέκονται σχεδόν κα-

θόλου. Το πρόβλημα είναι με τους ενήλικες. Αλλά αυτός δε μετράει. Είπαμε, είναι γκράντ μαλάκας. Έπειτα μπήκα και καθάρισα τα αίματα. Το σπίτι έπρεπε να παραδοθεί έτοιμο την επόμενη μέρα. Η ζήτηση για στέγη στην περιοχή είχε χτυπήσει κόκκινο. Τέλειωσα μετά τα μεσάνυχτα. Ακόμα χιόνιζε. Είδα κι έπαθα να γυρίσω σπίτι μου. Το πρωί ήρθαν κάποια παιδιά να μου πουν τα κάλαντα. Δεν άνοιξα σε κανένα. Καθόμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου μ’ ένα μπουκάλι βότκα δίπλα μου κοιτώντας την υγρασία στο ταβάνι. Το μεσημέρι σηκώθηκα με το ζόρι κι έφαγα μερικά κρακεράκια. Έπειτα συνέχισα να πίνω και να καπνίζω μέχρι το βράδυ. Πολύ σκατά Χριστούγεννα. Από την άλλη όμως τι να πει κι ο πατέρας με τις δύο κόρες. Έπειτα από τριάντα χρόνια οποιοσδήποτε άλλος σε οποιαδήποτε άλλη δουλειά θα μετρούσε το παρελθόν του μέρα με τη μέρα. Θα είχε ίσως και κάποιες ευχάριστες αναμνήσεις. Το πιο πιθανό. Εγώ τη μετράω φόνο με το φόνο. Θα μπορούσε ΄κάποιος να πει ότι μετά από τόσα χρόνια θα ‘πρεπε να έχω συνηθίσει. Δεν ξέρω. Κάποιες νύχτες γυρνάω και κοιμάμαι σαν να μην τρέχει τίποτα. Σαν ζώο. Είμαι αθώος αυτού του αίματος, σκέφτομαι και κλείνω τα μάτια. Ο ύπνος με παίρνει σχεδόν αμέσως. Δεν ονειρεύομαι τίποτα. Ή κι αν ονειρεύομαι δεν το θυμάμαι. Σαν να μηδενίζει το κοντέρ και την επόμενη μέρα ξεκινάω ξανά. Υπάρχουν όμως και νύχτες που δε με πιάνει ύπνος με τίποτα. Όχι επειδή σκέφτομαι τους φόνους ή οτιδήποτε. Απλώς δεν μπορώ να κοιμηθώ. Ένα σκασμό υπνωτικά να πάρω – και πίστεψέ με το ‘ χω δοκιμάσει άπειρες φορές – και πάλι δε γίνεται τίποτα. Τέτοια βράδια τριγυρνάω στην κεντρική γέφυρα πάνω απο τον ποταμό. Στέκομαι με τις ώρες στην κουπαστή και σκέφτομαι να πηδήξω ή να μην πηδήξω. Στ΄αλήθεια το σκέφτομαι. Έπειτα όμως λέω ότι θα ‘ταν ωραίο να ζήσω μέχρι εκείνη τη μέρα που θα χρειστεί να καθαρίσω απο τα αίματα το σπίτι του αφεντικού μου. Το ξέρω πως κάτι τέτοιες σκέψεις είναι κακές. Ίσως και απαράδεκτες, θα μπορούσε να πει κάποιος, ποταπές. Και προσκυνώ την οξυδέρκειά σας και την ετοιμότητα του πνεύματος. Από κάτι τέτοιες σκέψεις όμως είναι που βγάζει το ψωμί του το αφεντικό μου. Στο κάτω κάτω δεν έχω πια πρόβλημα να το παραδεχτώ. Είμαι ανυπόφορα δειλός. Να, ορίστε αυτομαστιγώνομαι. Το ‘χω κάνει άπειρες φορές μόνος μου και τώρα μπροστά σας. Είμαι τόσο δειλός που μισώ τον ίδιο μου τον εαυτό, αλλιώς δε θα ‘μενα τόσα χρόνια σ’ αυτήν τη δουλειά να καθαρίζω αίματα και ανθρώπινα περιττώματα από τους τοίχους και τα πατώματα με τόνους χημικά. Ο Τζο ο μπάτσος δεν ξερνάει πια στην αυλή. Έχει μεγαλώσει και το βλέμα του έχει γίνει γυάλινο. Διεκπεραιώνει τις υποθέσεις με επαγγελματική ψυχραιμία. Ο τελευταίος βοηθός που είχα έκλεβε μικρά αντικείμενα από τα σπίτια που καθαρίζαμε και τα πουλούσε σε δημοπρασίες στο e- bay. Αν είχαν λεκέδες από αυθεντικό αίμα έπιαναν καλύτερη τιμή. Πρόλαβε να κάνει μια μικρή περιουσία, πριν τον καταλάβει το αφεντικό μου και τον σουτάρει, αφού πρώτα έβαλε δυο τύπους να του σπάσουν και τα δύο πόδια σ’ ενα σκοτεινό στενό. Έγινε σούσουρο στην αστυνομία. Παρεμπόδιση αστυνομικής έρευνας, υπεξαίρεση υλικού και τα τοιαύτα. Η δουλειά κινδύνευε. Έπρεπε να μπουκωθούν πολλά στόματα με μπόλικο χρήμα. Κυκλοφορεί απίστευτη τρέλα εκει έξω. Πριν από τρία χρόνια ένας τύπος που μακέλεψε μια οικογένεια έγραψε με αίμα στους τοίχους « για σένα Ρούντιθ» . Έτσι απλά. Σαν να έκανε δώρο στην γκόμεμά του ένα μπουκέτο από φόνους. Οι φυλλάδες το πήραν και το ‘ καναν θέμα. Δυο βδομάδες οι ψυχολόγοι λέγαν τα δικά τους. Έπειτα, όπως ήταν φυσικό, κι άλλοι τον μιμήθηκαν. Ένας έγραψε στους τοίχους, η μοναξιά οδηγεί στην τρέλα. Και τι δε σκαρφίζεται ο άνθρωπος για να δικαιολογήσει το φόνο. Έτυχε να καθαρίσω εγώ αυτό το σπίτι. Πέτυχα τον κλασικό Τζο στη εξώπορτα.Κάπνιζε όπως πάντα ένα τσιγάρο. Καμιά φορά σκέφτομαι έτσι στ΄ αστεία ότι, αν ποτέ τον έβλεπα χωρίς ένα τσιγάρο σφηνωμένο στη μούρη του, δε θα τον αναγνώριζα.-Τα ίδια σκατά; τον ρώτησα. -Τα ίδια, και λίγο χειρότερα ακόμη, μου απάντησε. -Έξω είναι το χάος, του είπα, έτσι για να κάνουμε λίγο κουβεντούλα. Με κοίταξε από πάνω ως κάτω, σαν να σκεφτόταν αν άξιζε τον κόπο να μου απαντήσει. –Έχεις λάθος ,φίλε, το χάος είναι έδω μέσα, μου είπε κι ακούμπησε με το δάκτυλο τον κρόταφό του. Ο αιώνιος Τζο. Πριν τριάντα χρόνια ξερνούσε ακατασχέτως και τώρα φιλοσοφεί πάνω στα ανθρώπινα. Ο Τζο με τα πνευμόνια μαύρα από την πίσα. Σε πέντε χρόνια παίρνει σύνταξη και θα την αράξει σ ‘ένα ήρεμο νησί με τα δυο σκυλιά του. Ο Τζο που κάποια μέρα γυρνώντας απ’ το ψάρεμα θα χώσει ένα πιστόλι στο στόμα του και θα τινάξει τα μυαλά του στου τοίχους. Κι έπειτα θα πρέπει κάποιος σαν εμένα να καθαρίσει όλη αυτή τη βρωμοδουλειά.

ΦΥΛΛΟ

21

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Γιώργος Σταυρακάκης – Unplugged Μετρονόμος Ο τραγουδοποιός Γιώργος Σταυρακάκης επιστρέφει με την έκτη προσωπική δισκογραφική του δουλειά, που έχει τίτλο «Unplugged». Σταθερή αξία ο ίδιος, μουσικός και ποιητής, σε μια δεκαεξάχρονη πορεία στην ελληνική δισκογραφία. Τα δέκα τραγούδια που μας παρουσιάζει έχουν ηχογραφηθεί στο εξωτερικό, σε παραγωγή του Ελβετού τραγουδοποιού και συνθέτη Marco Zappa. Με απλότητα και στοχασμό ο Γιώργος Σταυρακάκης τραγουδάει ψιθυριστά, ό,τι ίσως θα θέλαμε όλοι να κραυγάσουμε. Ενορχηστρώσεις που αναδεικνύουν τους στίχους, μελωδικές εναλλαγές της ακουστικής κιθάρας με μαντολίνο, σαξόφωνο, φυσαρμόνικα, φλάουτο, βιολί, τσέλο, κλαρινέτο, χωρίς να λείπει το ελληνικό στοιχείο, με την διακριτική όμως παρουσία του τζουρά. Στο cd υπάρχει ένα πολύ όμορφο ένθετο με τους στίχους (μην μου πείτε ότι δεν χρειάζεται να διαβάζουμε τους στίχους) και φωτογραφίες από τους πρωταγωνιστές. Ξεκινάμε την ακρόαση με το πρώτο τραγούδι «Στιγμές», διαπιστώνοντας περίτρανα ότι δύο μουσικοί, όπως είναι ο Γιώργος Σταυρακάκης και ο Marco Zappa φθάνουν για να καλύψουν όλο το φάσμα των μουσικών οργάνων που χρειάζεται κατά την ηχογράφηση. Δεν λείπουν όμως και οι απαραίτητες συμμετοχές, όπου χρειάζεται. Προσωπικά, θέλω να πω για τον τραγουδοποιό, ότι είναι ένας Έλληνας Bob Dylan, καταφέρνει να περάσει με τα τραγούδια του μηνύματα ηχηρά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και φαμφάρες, τραγούδια όπως η «Πρωτομαγιά του ‘89», «Ο χρόνος κι ο ληστής», «Ένα σπουργίτη στο τζάμι», «Κρυμμένη ζωή», «Σειρήνες», « Ωδή στον μέσα μας ποιητή», «Παραμύθι απ’την ανάποδη». Έτσι φθάνουμε ακούγοντας το cd μέχρι το όγδοο κομμάτι « Η Στέλλα της πλατείας» με την παρουσία του τζουρά να μας δίνει νότες γνώριμες και άρωμα ελληνικό.

1.Στιγμές 2.Πρωτομαγιά του 89’ 3. Ο χρόνος κι ο ληστής 4. Ένα σπουργίτη στο τζάμι 5. Κρυμμένη ζωή 6. Σειρήνες 7. Ωδή στον μέσα μας ποιητή 8. Παραμύθι απ’την ανάποδη 9. Η Στέλλα της πλατείας 10. Canzon da la luna Αλήθεια, όμως, σε κάθε ιστορία υπάρχει μια αρχή και

ένα τέλος, εδώ έχουμε το καλύτερο φινάλε με το «Canzon da la luna» και την συμμετοχή του Marco Zappa, τόσο στην ερμηνεία, αλλά και στον στίχο, ένα τραγούδι που μοιράζεται με τον καλό του φίλο Γ. Σταυρακάκη, ως επιστέγασμα της συνεργασίας τους. Στο σύνολό του λοιπόν αξίζει το «Unplugged» και μπορείτε να το προμηθευτείτε σε όλα τα δισκοπωλεία της χώρας.

Prima Vista (Balkan Quintet) Γράφει ο Σάκης Ιντζεβίδης Οι PRIMA VISTA είναι ένα βαλκανικό κουιντέτο, που εστιάζει στην παραδοσιακή μουσική της Μακεδονίας, αλλά και του υπόλοιπου ελληνικού χώρου, με επιρροές από την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Από τα μέσα του 2011 το μουσικό σχήμα απέκτησε την τελική του μορφή με τους Αλιώπη Περικλή (τρομπέτα), Μητρία Βασίλη(ντραμς), Μίχο Χρήστο(κλαρίνο), Ροδοβίτη Μάκη(πλήκτρα), και Τζαβέλλα Μάκη(ηλεκτρική κιθάρα) να συμμετέχουν σε αυτό. Με την παρθενική τους εμφάνιση δισκογραφικά οι PRIMA VISTA έχουν ως πρώτο μέλημα να πειραματισθούν πάνω στην παραδοσιακή μουσική της Μακεδονίας, ώστε να την εξελίξουν μέσα από τις επιρροές που έχει δεχθεί κυρίως από τα Βαλκάνια στο πέρασμα των χρόνων. Η εμπειρία των μουσικών που αποτελούν τους PRIMA VISTA, στα παραδοσιακά ήδη μουσικής, τους δίνει το πλεονέκτημα. Γνωρίζουν καλά το αντικείμενο και αυτό αποτυπώνεται στον τελικό ήχο του πρώτου τους ομότιτλου άλμπουμ. Βέβαια, τα αγαθά κόποις κτώνται, γι’ αυτό πιστεύω ότι η τελική μορφή των έντεκα οργανικών κομματιών του cd(τα περισσότερα είναι γνωστοί χορευτικοί ρυθμοί) είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, με πολλές πρόβες. Εξάλλου - όπως αναφέρουν και οι ίδιοι - σκοπός των PRIMA VISTA είναι να εκφραστούν οι καλλιτεχνικές ανησυχίες των συντελεστών και να προσφέρουν στους ακροατές έναν αυθεντικό και γνήσιο τρόπο διασκέδασης κατά τα ελληνικά πρότυπα. Κυκλοφορεί από την POLYPHONON-ΠΟΛΥΦΩΝΟΝ copyright 2013 και διανέμεται σε επιλεγμένα δισκοπωλεία και χώρους πολιτισμού από την ΕΜΣΕ. Συνεργασία : http://www.e-orfeas.gr

ΣTHN APXH TOY TPAΓOYΔIOY

Νότης Μαυρουδής CARTE POSTALE Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης Ακόμα έναν αγαπημένο δίσκο του Ν. Μαυρουδή, πιο πρόσφατο Γράφει αυτή τη φορά, επιλέξαμε για αυτόν τον μήνα. Πρόκειται για το o Γιώργoς «Carte Postale», από το 2006, ένα τρυφερό αφιέρωμα σε πρόTσίμας σωπα που σημάδεψαν τη συλλογική μας μνήμη και βέβαια την ζωή των δημιουργών του, του στιχουργού Ηλία Κατσούλη και του συνθέτη Νότη Μαυρουδή. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο συνθέτης: «Τα τραγούδια στο δίσκο «καρτ ποστάλ» είναι κομμάτια πάνω σε ιδιαίτερες και σημαντικές προσωπικότητες, κοινής αποδοχής, στον κοινό μας βίο. Είναι μνήμες που καταγράφηκαν στη συνείδηση και μεταμορφώθηκαν σε μουσική και διάφανη ύλη. Είναι αισθήματα που δεν μπόρεσα να πω με δικά μου λόγια, αλλά χρειάστηκα τους στίχους του Ηλία Κατσούλη για να «μιλήσω» με τη μουσική μου, για πρόσωπα που χάραξαν δρόμους στη ζωή τη δική μου, αλλά και των συνοδοιπόρων μου. Όλα τα πρόσωπα σε αυτόν τον κύκλο τραγουδιών, αποτελούν σελίδες της κοινής ιστορίας μας, που θέλησα να πλησιάσω με μία μουσική, ίσως πολύ προσωπική. Εκ βαθέων… »1 Οι προσωπικότητες – κυρίως μουσικές- που τιμώνται στο δίσκο είναι: οι σπουδαίες γυναικείες φωνές, η Ρόζα Εσκενάζυ, η Μαρίκα Νίνου, η Σωτηρία Μπέλλου, η Στέλλα Χασκήλ, η Σοφία Βέμπο, η Σαπφώ Νοταρά και η Φλέρυ Νταντωνάκη, δύο (μόνο) άντρες του ελληνικού τραγουδιού, ο Αττίκ και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, δύο λογοτέχνες, ο Κωνσταντίνος Καβάφης και ο Γεώργιος Βιζυηνός και τρεις κορυφαίες φωνές από το εξωτερικό, η Edith Piaf από τη Γαλλία, η Amalia Rodriguez από την Πορτογαλία και ο Carlos Gardel από την Αργεντινή. «Η καθεμιά «καρτ-ποστάλ» ξεκινά με ένα μικρό απόσπασμα από το έργο της προσωπικότητας που τιμά. Είναι τραγούδια όπου ποίηση και μουσική συνεργάζονται για να αποκαλύψουν τα πορτρέτα εκείνων και να αποτελέσουν ολοκληρωμένους φόρους τιμής. Από άποψη μουσικής και στίχων, πρόκειται για ένα πραγματικό “concept album”, που φέρει έντονη την προσωπική σφραγίδα των δημιουργών του (στίχοι και μουσική δένουν πολύ καλά μεταξύ τους, “δουλεύοντας” προς την ίδια κατεύθυνση) όσο και της τιμώμενης προσωπικότητας σε κάθε τραγούδι, σε μια θαυμαστή ισορροπία. Με άλλα λόγια, ενώ το ύφος των τραγουδιών είναι ομοιογενές, σε καθένα από αυτά βρίσκουμε “αναφορές” στο πρόσωπο της “καρτ-ποστάλ”: λαϊκούς δρόμους και μπουζούκι στα τραγούδια για τη Σωτηρία Μπέλλου και τη Στέλλα Χασκήλ, ρυθμούς tango στον “Λατίνο εραστή” (Carlos Gardel), πινελιές παλιού ελαφρού τραγουδιού στο κομμάτι της Σοφίας Βέμπο κτλ.».2 Αντίστοιχα πολλές είναι και οι συμμετοχές των τραγουδιστών που ερμηνεύουν τα τραγούδια του δίσκου. «Αποφάσισα πως και πάλι έπρεπε να δράσω πολυσυμμετοχικά, επιλέγοντας ερμηνευτές που η φωνή τους, το ηχόχρωμα και η παρουσία τους συγγενεύουν και αποκαλύπτουν την ατμόσφαιρα και τις αισθήσεις που συνδέονται με τα επιλεγμένα πρόσωπα και τις εποχές τους».1 Οι τραγουδιστές, λοιπόν, καταθέτουν κι αυτοί κομμάτια από τις αναμνήσεις τους χαρίζουν μοναδικές ερμηνευτικές στιγμές πολλές φορές κόντρα στην καλλιτεχνική τους εικόνα. Πιο συγκεκριμένα τραγουδούν ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, η Μαρία Φαραντούρη, η Σόνια Θεοδωρίδου, η Μαριώ, ο Νίκος Δημητράτος, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Διονύσης Τσακνής, η Δήμητρα Παπίου, η Καλλιόπη Βέττα και η Μόρφω Τσαϊρέλη. Στο "Tango Latino" , παίζει ακορντεόν η Ζωή Τηγανούρια. Το ύφος του Νότη Μαυρουδή απέδωσε εξαιρετικά με την ενορχήστρωση ο Γιάννης Ιωάννου. Τα τραγούδια του δίσκου (με τις αντίστοιχες αφιερώσεις) είναι τα εξής: 01. Λατίνος εραστής (στον Carlos Gardel) ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ 02. Η Ρόζα, η Μαρίκα και η Φλέρυ ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ 03. Ποιος θυμάται τη Στέλλα Χασκήλ; ΜΑΡΙΩ 04. Μια μέρα του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ 05. Αυτοπροσωπογραφία (Σωτηρίας Μπέλλου) ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΙΟΥ 06. Άρωμα από δάφνη - Ερωτικό (Στη Σοφία Βέμπο) ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ 07. Tango Latino (ορχηστρικό ακορντεόν) ΖΩΗ ΤΗΓΑΝΟΥΡΙΑ 08. Amalia Rodriguez ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΒΕΤΤΑ & ΧΟΡΩΔΙΑ 09. Στης μοναξιάς το άβατο (στη Σαπφώ Νοταρά) ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ 10. Σπουργιτάκι των δρόμων (Edith Piaf) ΣΟΝΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ & ΧΟΡΩΔΙΑ 11. Σημαία μιας πορείας (στον Γρηγόρη Μπιθικώτση) ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ 12. Τον έλεγαν Αττίκ ΜΟΡΦΩ ΤΣΑΪΡΕΛΗ 13. Η μάνα του Γεωργίου Βιζυηνού ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ 14. Παλιά φωτογραφία (ορχηστρικό) 15. Carte Postale ραδιοφώνου Ο δίσκος «Carte Postale» κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2006 από την εταιρεία CORIFEOEROSMUSIC. Στο πολυσέλιδο ένθετο βιβλιαράκι του δίσκου θα βρείτε προσωπογραφίες των καλλιτεχνών από το Νότη Μαυρουδή, αποσπάσματα από κείμενα που έχουν γραφτεί σε εφημερίδες, βιβλία, λογοτεχνικά περιοδικά που επέλεξε ο Ηλίας Κατσούλης, πολλές φωτογραφίες και τους στίχους των τραγουδιών.

1.Νότης Μαυρουδής: από το ένθετο του δίσκου «Carte postale», 7/11/06 2.Γεράσιμος Τριανταφύλλου, http://www.tar.gr/content/content/print.php?id=566

22

Αη Νικόλας Αγίου Νικολάου σήμερα (μεγάλη η χάρη του) που ξεκινώ το κειμενάκι μου και δεν μπορώ να μην θυμηθώ το ρητό-ιστορία όπου κάποιος που πνίγεται εκλιπαρεί: «Αη Νικόλα βόηθα μου» για να πάρει την απάντηση από τον άγιο: «μα κούνα και συ τη χέρα σου». Το αρχαίο αυτό ρητό (η παλιά του εκδοχή ήταν το «συν Αθηνά και χείρα κίνει») είναι το απόλυτο πολιτικό πρόταγμα. Να πάρομε τα πράγματα στα χέρια μας. Οι αντίπαλοί μας το γνωρίζουν. Για σκεφτείτε για μια στιγμή ότι είστε στη Γράφει θέση τους. Τι θα κάνατε, για να συνεo Πέτρoς χίσουν οι λίγοι να νέμονται αυτά που Λυμπεράκης είναι για όλους, και επιπλέον να μην κουνάμε το χέρι μας, να μην αντιδρούμε; Υπάρχουν δυο όπλα και η εξουσία τα χρησιμοποιεί κατά κόρο και τα δύο: η στέρηση της δημοκρατίας και ο φόβος. Αναφέρω μόνο τα υπερόπλα του ευφάνταστου οπλοστασίου τους για τη στέρηση της δημοκρατίας: η λειτουργία του τριγώνου της αμαρτίας ΜΜΕ-κυβέρνηση-τράπεζες, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και ψέματα, ψέματα, ψέματα κι άλλα ψέματα. Για το φόβο έχω ξαναγράψει (δες τ. 115). Ξέρεις και συ αναγνώστη. Εάν αντιδράσεις δε, είσαι στην καλύτερη περίπτωση λαϊκιστής και στη χειρότερη ακραίος που δεν καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Οι γνωστές φωνές του κλέφτη για να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Η αγριότητά τους είναι τόση που αντιδρούν και οι ίδιοι οι δικοί τους: ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Νιλς Μούιζνιεκς: «έχουν ξεχάσει τις υποχρεώσεις τους για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυρίως την προστασία των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πλέον ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού». Δεν ιδρώνει το αυτί τους. Αντιγράφω από το Στάθη: «...για τον πιο φτηνιάρη λόγο, τη συγκέντρωση ενός πλούτου που

ΦΥΛΛΟ

ουδείς δύναται να καταναλώσει, παράγεται τόση φτώχεια, βία, θάνατος, αρρώστια και δυστυχία που μόνον το παράλογο μπορεί να κατανοήσει. Διότι δεν το ενδιαφέρει να κατανοεί τίποτα». Δεν κατανοεί, αλλά φοβάται την προτροπή του Αη Νικόλα, προσθέτω εγώ.

Σ.Φ.Α.Γ.Υ. Έγραφα στο τεύχος 118 ότι μετά το δώρο της υποχρεωτικής ασφάλισης κατοικίας στις ασφαληστ(ρ)ικές θα ακολουθούσε η παράδοση του συστήματος υγείας στους ίδιους. Δεν περίμενα να επαληθευτώ τόσο γρήγορα και κυρίως τόσο άγρια και ωμά. Είχα υπολογίσει χωρίς τον Άδωνι. Οι γιατροί - υπάλληλοι των ασφαλησταρχών (για θυμίστε μου πόσοι από αυτούς είναι υπόδικοι;) είναι πια ο κορμός του νέου συστήματος υγείας που αντί για Ε.Σ.Υ. θα ονομαστεί Σ.Φ.Α.Γ.Υ. Σαρωτική φενάκη ασφάλισης γενόσημης υγείας.

Βραβείο επιχειρηματικότητας Λίγες μέρες πριν, δημοσιεύτηκε αγγελία για θέσεις καμαριέρας σε ξενοδοχείο, με παροχή φαγητού και ύπνου αντί μισθού. Αν νομίζετε ότι αυτός που έβαλε τη σχετική αγγελία, μπήκε φυλακή, γελιέστε. Πήρε βραβείο επιχειρηματικότητας. Προτείνω, αν μετά το καθάρισμα είναι διαθέσιμες και να τις γαμάνε να δικαιούνται και φιλοδώρημα. (Μωρέ λες να πάρω και εγώ βραβείο;)

Αποτελεσματικότητα Το ΕΣΠΑ τυλίχτηκε με χριστουγεννιάτικη κορδέλα και παραδόθηκε στους εργολάβους (με κεντρικό άξονα την παλιά καλή οδοποιία) επιβαρύνοντας το Δημόσιο. Η απόφαση λήφθηκε πέρυσι τέτοιο καιρό και ολοκληρώνεται τώρα με την ψήφιση σχετικού νόμου, στο όνομα φυσικά της ανάπτυξης. Μετά τους τραπεζίτες, τους καναλάρχες και τους ασφαλιστές σειρά για δωράκι είχαν οι εργολάβοι. Αν η κυβέρνηση της αριστεράς είναι τόσο αποτελεσματική στην προστασία των συμφερόντων των φτωχών όσο η πα-

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

ρούσα στις παροχές στους πλούσιους δεν θα έχομε τίποτα να φοβηθούμε.

Τσιμέντο Το τσιμέντο. Το πετρέλαιο του Νότου. Όλα προέρχονται από το τσιμέντο. Δεν υπάρχει οικονομική αυτοκρατορία που να γεννήθηκε στο Νότο και να μη γνώρισε την πορεία των οικοδομών: αγώνας για την ανάθεση εργολαβιών, αποθήκες, τσιμέντο, καθυστερήσεις, λάσπη, τούβλα, ανυψωτήρες, εργάτες... Το ταλέντο του κατασκευαστή είναι εκείνο του μεσάζοντα και του αρπακτικού. Έχει την ιώβεια υπομονή του συντάκτη γραφειοκρατικών εντύπων, ατελείωτων αναμονών, εξουσιοδοτήσεων που πέφτουν αργά σαν σταγόνες σταλακτίτη. Και βέβαια το ταλέντο του άρπαγα, που είναι ικανός να γυρίζει σε ανυποψίαστες περιοχές, να τις αγοράζει για ένα κομμάτι ψωμί και μετά να τις φυλάει έως ότου κάθε εκατοστό τους και κάθε τρύπα τους να μπορεί να πουληθεί σε απίστευτες τιμές... Οι τράπεζες ξέρουν να δίνουν στους κατασκευαστές τη μεγαλύτερη πίστωση... Η αξία του τσιμέντου και των τούβλων είναι η μόνη αληθινή πραγματικότητα που γνωρίζουν οι τράπεζες. Έρευνα, εργαστήριο, αγροτικές καλλιέργειες, βιοτεχνία, οι διευθυντές των τραπεζών τα βλέπουν ως θολό τοπίο, υπερουράνιο, χωρίς βαρύτητα. Δωμάτια, όροφοι, πλακάκια, πρίζες τηλεφώνου και ρεύματος, αυτές είναι οι μόνες αξίες που γνωρίζουν... Εγώ ξέρω ότι πριν μεταμορφωθούν σε ανθρώπους φωτομοντέλα, σε διευθυντές τραπεζών, σε επιθετικούς παίχτες οικονομικών ομάδων, σε ιδιοκτήτες εφημερίδων, πριν απ’ όλα αυτά και πίσω απ’ όλα αυτά υπάρχει το τσιμέντο, οι εταιρείες που δουλεύουν με υπεργολαβίες, η άμμος, το χαλίκι, τα παραγεμισμένα φορτηγάκια των εργατών που δουλεύουν νύχτα και εξαφανίζονται το πρωί, οι ανυψωτήρες, οι ψεύτικες ασφαλίσεις. Το πάχος των τοίχων είναι αυτό πάνω στο οποίο βασίζονται όσοι καθοδηγούν την οικονομία... Ενοχλητικώς οικεία αποσπάσματα από το βιβλίο Γόμορρα του Ρομπέρτο Σαβιάνο όπου μιλά για τα έργα και τις μεθόδους της Μαφίας. Σκόπιμα παρέλειψα το «ιταλικές» πριν από τη λέξη «τράπεζες» για να τονίσω την ομοιότητα.

ΦΥΛΛΟ

23

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Η κυβέρνηση κερνάει τους καναλάρχες με λεφτά των φορολογουμένων... για ακόμη μία φορά!

Στα σινεμά της πόλης

87,6 88 88,3 88,8 88,9 89,6 90,1 90,5 91 91,5 91,8 92,1 92,5 92,9 93,2 93,5 93,8 94,4 94,9 95 95,2 95,5 96,2 97 97,4 97,7 98,2 98,5 98,8 98,9 99 99,2 99,6 100,2 101 101,5 102,4 102,7 103 103,5 104 104,5 105 105,4 106 106,5 107 107,3 107,4 107,9

ΡΑΔΙΟ ΑΜΟΡΕ LOVE RADIO ΓΑΥΔΟΣ FM ΚΡΗΤΕΣ SUPER FM 2821052010 ERA SPOR SPOR FM 2821056800 VENUS 2821074704 ΔΙΚΤΥΟ ΣΤΑ FM 2821043979 SKAI NEWS 2821053000 ΕYΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΡΑΔΙO ΡΙΖΙΤΕΣ 2822022545 ΕΡΑ1 2106009604 /6 ΛΑΜΨΗ FM ΡΑΔΙO ΕΝΤΑΣΗ ΚΡΗΤΙΚOΡΑΜΑ 2821040025 ORIGINAL 2821099111 ΕΡΑ2 2106066822 ΝOΤOΣ FM 2821040025 ΡΑΔΙO ΜΑΡΤYΡΙΑ 2821040240 ΧΑΝΙΑ 96,2 RADIO ΒΕST 2821070690 ΑΝΤΕΝΝΑ ΔYΤ.ΚΡΗΤΗΣ 2821055505 ΡΥΘΜΟΣ 2821028466 STAR FM 2821050701 MAGIC FM 2821053994 SEVENTH SKY 2821020130 ΓΝΩΜΗ ΧΑΝΙΑ FM 28210 34106 LOVE RADIO ΡΑΔΙO ΚΡΗΤΗ 2810261962 RADIO 996 www.996radio.com MAX FM-Sky 2821055008/9 MRB 2821020400 ΚΡΗΤΗ FM 2821032734 ΡΑΔΙO ΗΡΑΚΛΕΙO STUDIO ΑΛΦΑ 2821080243 PLUS 103 2821053989 EΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔOΣ 2107226868 ΕΡΑ ΧΑΝΙΩΝ 2821020560/20570 SUGAR FM ΕΡΩΤΙΚΟΣ 2821036700 PETPO FM 2821033460 ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ MUSIC BOX 2821081210 & 40690 RADIO MELODY 2821093271 ΩΔΥΣΣΕΑΣ FM 7ο ΕΝΙΑΙO ΛYΚΕΙO

ΕΛΛΗΝΙΣ, τηλ. 2821051850 ΑΤΤΙΚΟΝ, τηλ. 2821040208 ΚΗΠΟΣ, τηλ. 2821056450 PALACE, τηλ. 2821057757

Υπουργική τροπολογία μεταθέτει για έναν ακόμη χρόνο την επιβολή του ειδικού φόρου 20% στις διαφημίσεις, που προβάλλονται από την τηλεόραση, την ώρα που η διαφημιστική δαπάνη σημειώνει αύξηση 23,55%. Οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν πάλι τη συνεπακόλουθη απώλεια εσόδων Ό,τι μπορεί κάνει η κυβέρνηση προκειμένου να διασώσει οικονομικά τους εργολάβους της εγχώριας μνημονιακής παραπληροφόρησης, βασικό της στήριγμα στην προσπάθεια επιβολής των βάρβαρων νεοφιλελεύθερων πολιτικών των μνημονίων. Μετά τα δάνεια από τράπεζες, με πολιτικές αποφάσεις, τα στραβά μάτια για χρέη σε εργαζόμενους και ταμεία, το χάρισμα των ψηφιακών συχνοτήτων και το κλείσιμο της ΕΡΤ, ένα νέο δωράκι έρχεται να προστεθεί στη λίστα. Με τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο «Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων και άλλες διατάξεις» από τους υπουργούς Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και Επικρατείας Δημήτρη Σταμάτη, αποφασίστηκε η μετάθεση από την 1.1.2014 στην 1.1.2015 της εφαρμογής της διάταξης που προβλέπει την επιβολή του ειδικού φόρου 20% στις διαφημίσεις, που προβάλλονται από την τηλεόραση. Όλα αυτά την ώρα που η διαφημιστική πίτα των καναλιών για το μήνα Νοέμβριο σημείωσε αύξηση 23,55% σε σχέση με πέρυσι, πράγμα που μας κάνει διαφημιστική δαπάνη

58.763.703 ευρώ για τον περασμένο μήνα από 47.563.076 ευρώ τον Νοέμβριο του 2012 και ενώ οι μεγάλοι μιντιακοί όμιλοι εμφανίζουν υποχρεώσεις 818 εκατ. ευρώ με δάνεια ύψους 579 εκατ. ευρώ. Δάνεια τα οποία κανενός άλλου κλάδου επιχείρηση δε θα μπορούσε να εξασφαλίσει παρουσιάζοντας τέτοια οικονομικά στοιχεία και τα οποία, τελικά, επίσης φορτώνονται στις πλάτες του ελληνικού λαού. Πιο συγκεκριμένα: Πρόκειται για διάταξη του Ν. 3845/2010 με την οποία προβλέφθηκε η επιβολή ειδικού φόρου ύψους 20% στις διαφημίσεις, που προβάλλονται από την τηλεόραση. Όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση της υπουργικής τροπολογίας, «η παρούσα δυσμενής οικονομική συγκυρία έχει επιδράσει αρνητικά στην οικονομική κατάσταση όλων των εμπλεκομένων φορέων, και δη των επιχειρήσεων, που εκμεταλλεύονται τηλεοπτικούς σταθμούς, όσο και των διαφημιστών και των διαφημιζομένων». Αρχικά η έναρξη ισχύος της διάταξης μετατέθηκε για την 1.1.2012 με τον Ν.3899/2010, στη συνέχεια μετατέθηκε για την 1.1.2013 με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του 2011 και τέλος μετατέθηκε την 1.1.2014 με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του 2012. «Οι λόγοι που επέβαλαν τη μετάθεση της έναρξης ισχύος τής εν λόγω διάταξης μέχρι σήμερα δεν έχουν εκλείψει, αντίθετα επεκτείνονται διαρκώς με αποτέλεσμα τυχόν εφαρμογή της από 1.1.2014 να δύναται να προκαλέσει περαιτέρω προβλήματα στη βιω-

σιμότητα των τηλεοπτικών σταθμών και των διαφημιστικών εταιρειών, με κίνδυνο σε περίπτωση διακοπής της λειτουργίας τους, να χαθούν εκατοντάδες θέσεις εργασίας, καθώς και σημαντικά έσοδα για το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική συνοχή και τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας» αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση και ακόμη ότι «με βάση τα ανωτέρω δεδομένα, κρίνεται σκόπιμη η εκ νέου μετάθεση της έναρξης ισχύος της διάταξης για έναν επιπλέον χρόνο». Στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δεν αναφέρεται συγκεκριμένο ποσό για τις απώλειες εσόδων για το έτος 2014 από τη μετάθεση της επιβολής του ειδικού φόρου 20% στις τηλεοπτικές επιχειρήσεις. Αναφέρεται, όμως, ότι η απώλεια εσόδων θα αναπληρωθεί από άλλες πηγές του κρατικού προϋπολογισμού. Με λίγα λόγια, για όσο θα περνάει από το χέρι αυτής της κυβέρνησης, οι φορολογούμενοι θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούν τη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών, ώστε να μπορούν απερίσπαστα οι "παπαγάλοι" που ευδοκιμούν σε αυτούς να κουνάνε το δάκτυλο απέναντι σε κάθε κλάδο που αντιδρά στις βάρβαρες πολιτικές λιτότητας, απαγγέλωντας μάλιστα κατηγορίες για συντεχνιακά συμφέροντα κρατικοδίαιτων. Ποιοι; Η πιο χυδαία, κρατικοδίαιτη και διαπλεκόμενη συντεχνία... Επιμέλεια: Μ.Ανευλαβής Πηγή: left

24

ΦΥΛΛΟ

Υστερόγραφο

120 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Του Δήμου Χλωπτσιούδη

Η Σκέψη της Ημέρας: «Σερφάροντας κι ελπίζοντας...». Της Μ. Τριαντοπούλου Όταν είσαι εξαρτημένος από το διαδίκτυο, όπως είμαι εγώ, και αν όλη μέρα είσαι με ένα κινητό ή ένα τάμπλετ στο χέρι για να μην χάσεις καμιά είδηση ή καμιά εξέλιξη - λες και τα πράγματα δεν μπορούν να προχωρήσουν χωρίς την δική σου συμμετοχή μέσω κάποιου σχολίου στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης - μαθαίνεις και βλέπεις τα πιο περίεργα και αντιφατικά πράγματα. Οι ιστότοποι, τα διάφορα blogs, οι ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων, τα διαδικτυακά μίντια, οι σελίδες πολιτιστικού και ποικίλου ενδιαφέροντος αυτές που πέφτουν μέσα στα πλαίσια των δικών μου περιδιαβάσεων τουλάχιστον - προσφέρουν ένα ευρύτατο πεδίο πληροφόρησης, παραπληροφόρησης, τρομολαγνείας, ιστοριών συνωμοσίας, προπαγάνδας και

σχολίων, κρίσεων, επικρίσεων, αποκρουστικών γνωμών και συμπαθητικών απόψεων. Ένας πολύχρωμος, πολύγνωμος, ισοπεδωτικός και ενίοτε απατηλός και επικίνδυνος λαβύρινθος δηλαδή. Είναι γνωστά και συχνά αδιαμφισβήτητα ορθά τα επιχειρήματα κατά του διαδικτύου αλλά κανένα δεν είναι ικανό να με μεταπείσει ότι η ορθολογική του χρήση μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει, τουλάχιστον για τους ενηλίκους. Όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, φαντάζομαι, έτσι κι εδώ χρειάζεται κρίση, επίγνωση, συνειδητοποίηση, συνείδηση και σωστή ενημέρωση για να πορευτείς σωστά. Αλλά και για να δεις ένα δελτίο ειδήσεων του MEGA, που λέει ο λόγος, τα χρειάζεσαι αυτά (και υπομονή μαζί) άρα αν κανείς ζυγίσει τα θετικά που μπορεί να του προσφέ-

ρει ένα ενδιαφέρον σερφάρισμα και βάλει από την άλλη τα πιθανά αρνητικά πιστεύω ότι θα συμφωνήσει μαζί μου. Στα πολλά παραδείγματα των αποτελεσμάτων της κακής χρήσης του διαδικτύου και των αρνητικών επιδράσεων του θα μπορούσε κανείς να αντιπαραθέσει άλλα τόσα παραδείγματα που να αποδεικνύουν το Και επειδή τώρα τελευταία όλα μου φαίνονται μαύρα και άραχνα και ό,τι γράφω είναι όσο απαισιόδοξο είμαι και γω, σήμερα, χαζεύοντας στο facebook, ένα αρθράκι με παρέπεμψε σε ένα βιντεάκι που μου έφτιαξε τη διάθεση τόσο ώστε σήμερα να γράψω κάτι θετικό. Και μου απέδειξε με απτό τρόπο τα όσα υποστήριζα παραπάνω. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στους τόπους κοινωνικής δικτύωσης που αυτά που εμφανίζονται στον «τοίχο» του κάθε χρήστη είναι ανάλογα με τις επιλογές του καθενός σε «φίλους» συνήθως το συνολικό αποτέλεσμα σε έναν γρήγορο σερφάρισμα είναι ανατρεπτικό, αναρχικό και απόλυτα σουρεαλιστικό. Από αναρτήσεις λογοτεχνικές σε φωτογραφίες φαγητών, μωρών και σκύλων, από σχόλια που μας κάνουν να νιώθουμε ότι έχουμε κάνει την επανάσταση μας και το κοινωνικό μας καθήκον για σήμερα σε αναρτήσεις εφημερίδων που «ακολουθείς» και από ποιηματάκια, κοινότυπα αποφθέγματα, άρθρα που σε παραπέμπουν στα καλύτερα σπα του κόσμου δίπλα στις φωτογραφίες άστεγων στην Ομόνοια σε βιντεάκια μουσικής ή ειδήσεων - αστεία ή απίστευτα βίαια και βάναυσα. Τα βιντεάκια γενικά σπάνια τα βλέπω. Σήμερα όμως κάτι με ενέπνευσε φαίνεται διαφορετικά και αντίθετα με τις συνήθειές μου κάθισα και είδα το βίντεο που έχουν φτιάξει οι μαθητές Λυκείου Εξαρχείων για τα Εξάρχεια. Στο βίντεο, που έχει ήδη γίνει θετικά γνωστό τουλάχιστον ιντερνετικά, οι μαθητές/δημιουργοί μέσα σε 7 λεπτά αποδομούν με έναν ευφυή και πρωτότυπο τρόπο όλα τα στερεότυπα γύρω από την τόσο παρεξηγημένη γειτονιά αυτή της Αθήνας, αντιμετωπίζουν με χιούμορ τις προκαταλήψεις και τις εμμονές που μόνιμα προβάλλονται και μας παρουσιάζουν μια ζωντανή, νεανική εκδοχή αισιόδοξη. Να λοιπόν που κατάφερα μέσα στην μόνιμη πρόσφατη μαυρίλα μου να μπορέσω να βρω κάτι θετικό να γράψω. Το διαδίκτυο είναι καλό γιατί με κρατάει σε επαφή με τα νέα παιδιά, με το μέλλον αυτού του τόπου, και μου θυμίζει να τους έχω εμπιστοσύνη και να συνεχίζω να ελπίζω. Ξεκίνησα λοιπόν τη μέρα μου με ένα μικρό παραθυράκι ελπίδας να έχει ανοίξει μετά από μια τυχαία πρωινή περιπλάνηση στο διαδίκτυο και την ωραία δουλειά αυτών των νέων παιδιών των Εξαρχείων. Για να διαβάζετε αυτά που γράφω σημαίνει ότι είστε ήδη στο διαδίκτυο. Αν δεν το έχετε δει κάντε μια βόλτα στη γειτονιά του Λυκείου Εξαρχείων και δείτε το βιντεάκι τους. Αξίζει. www.tvxs.gr