4. Z dala od CYWILIZACJI | Pożytki z lasu
W sezonie korzystamy ze świeżych kwiatów, owoców, liści czy całych pędów. Ale warto też zaopatrzyć się w zapas na później, czyli je ususzyć. Z takiego suszu możemy sporządzić herbatki leśne, które nie tylko są smaczne, lecz także mają właściwości lecznicze. Na herbatki nadają się liście malin, jeżyn, róży, poziomek, babki lancetowatej czy borówki brusznicy. Liście poziomek można spreparować następująco: lekko zwiędnięte liście wałkuje się energicznie i ciasno zawija w lnianą ściereczkę. W tym stanie pozostawia się je na półtora dnia, a później suszy. Zaparzone wspaniale pachną. Znakomity, aromatyczny napar o rozgrzewającym działaniu sporządzamy z suszonego kwiatu lipowego. Nazbierajmy go więcej niż na doraźne potrzeby – będzie jak znalazł na zimowe przeziębienia. W warunkach leśnych o każdej porze roku można sporządzić napar z pędów malinowych, niezastąpiony jako środek rozgrzewający i chroniący przed przeziębieniem. Zbiera się jednoroczne pędy (takie, które dopiero zaczyna pokrywać cieniutka kora) i gotuje. Rewelacyjnego koloru taki napój nie ma, ale jakiż wspaniały aromat! Wszystkich jadalnych roślin wymienić tu nie sposób. Niektóre z nich, jak macierzanka wonna, są znakomitymi przyprawami. Owoce jałowca jako przyprawę stosujmy z rozsądkiem, bowiem w nadmiarze źle wpływają na nerki. Amatorom zielonego zbieractwa należy się wyraźne zalecenie: zaopatrzcie się w atlasy do oznaczania roślin. Po dokładnym ich przejrzeniu zdacie sobie sprawę, być może z przerażeniem, jak wiele jest gatunków trujących. Z hojnych darów przyrody trzeba umieć korzystać. Na przykład owoce wilczej jagody zawierają atropinę (o czym już była mowa)
26
CZŁOWIEK BEZDROŻY radzi Rośliny, tak samo jak grzyby, trzeba umieć rozpoznawać. Jeżeli nie mamy pewności co do gatunku, nie zrywajmy i nie jedzmy ich owoców.
170