ΠPΩΪNOΣ ΛOΓOΣ
Σελ. 9η
Σάββατο - Κυριακή 20 - 21 Ιουλίου 2013
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
& Ο
Δημητρίου Κήτα, Ιατρού
ΣΟΥΛΙΩΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ ΣΤΟ ΛΕΣΚΟΒΙΚΙ ® Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ, Φιλόλογος – Συγγραφέας
• Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που κάθε λόγος, όσο βαθυστόχαστος κι αν είναι και καλοπροαίρετος, έρχεται πάντα σαν ένας εξωτερικός περισπασμός που διακόπτει την εσώτερη ψυχική μας αρμονία, και είναι πράγματι μηδαμινά του λόγου τα στολίδια, για να θυμηθώ μια φράση του Γκαίτε, όταν μιλάει η ευγλωττία της ψυχής. Και μιλάει αυτή τη στιγμή η ευγλωττία της ψυχής, καθώς σε τούτη εδώ την ιστορική κωμόπολη της Ηπείρου, και γενέτειρα του συγγραφέα Δ. Κήτα, συμμετέχουμε στην παρουσίαση του βιβλίου του, αυθόρμητο – απαύγασμα του πλούσιου ψυχικού του κόσμου, με το συβυλλικό τίτλο "Σουλιώτικες παραφυάδες στο Λεσκοβίκι". Αν αποφάσισα, ανταποκρινόμενος στην ευγενική πρόσκληση του συγγραφέα, με μια ολιγόλεπτη παρέμβασή μου, να διακόψω αυτή την εσώτερη αρμονία της ψυχής μας, αυτό το κάνω για τρεις βασικά λόγους: Πρώτος λόγος είναι το γεγονός ότι αυτές οι "Σουλιώτικες παραφυάδες" τις οποίες ο συγγραφέας αναζήτησε και βρήκε στη δοξασμένη γη των πατέρων του, το Λεσκοβίκι, εγώ, απ’ την πλευρά μου τις διατηρώ ζωντανές στη μνήμη μου, γιατί είχα την τύχη να δω το φως της ζωής μου στους πρόποδες της ιστορικής Σουλιώτικης οροσειράς του Γορίλα, να ζήσω τα πρώτα παιδικά μου χρόνια στα στενά σοκάκια της μαρτυρικής κωμόπολης της Παραμυθιάς, κέντρο πνευματικό, θρησκευτικό και πολιτικό της επαρχίας Σουλίου, και με αυτά τα μέρη να συνδέσω τα πρώτα παιδικά μου βιώματα που μένουν από τότε ανεξίτηλα στη μνήμη μου Αν θελήσουμε άλλωστε να ξεχωρίσουμε τρία βασικά γεγονότα από την πολυκύμαντη και πολύχρονη ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας μας, της Ηπείρου, αυτής της ενιαίας και αδιαίρετης, όπως πολύ σωστά τη χαρακτηρίζει στο βιβλίο του, ο Δημήτρης Κήτας, αυτά τα γεγονότα σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το βιβλίο που σήμερα παρουσιάζουμε: Πρώτο σημαντικό γεγονός το γνωστό Κίνημα του Διονυσίου του Φιλοσόφου – το 1611 – που, παρά το γεγονός ότι κατέληξε, δυστυχώς, σε οικτρή αποτυχία, υπήρξε το πρώτο απελευθερωτικό κίνημα των υπόδουλων Ελλήνων εναντίον των Τούρκων, και σημάδεψε αποφασιστικά την ιστορία ολόκληρης της Ηπείρου, αποτέλεσε την αιτία απηνών διωγμών κατά του χριστιανικού στοιχείου, και υπήρξε η γενεσιουργός αιτία αυτών των Σουλιώτικων παραφυάδων, για τις οποίες γίνεται λόγος στο βιβλίο του Δημήτρη Κήτα. Δεύτερο σημαντικό γεγονός οι ηρωικοί αγώνες των Σουλιωτών εναντίον του τρομερού τυράννου Αλή – πασά με τους οποίους οι πρόγονοί μας ξαναζωντάνεψαν ένα νέο ελληνικό μύθο, αντάξιο της ιστορίας μιας πανάρχαιας φυλής που συνέχιζε μια λαμπρή και μακροχρόνια παράδοση και ανάγκαζε εχθρούς και φίλους, Έλληνες και ξένους να ομολογήσουν πως πάνω στα βράχια του Σουλίου και στα περιγιάλια της Πάργας ζουν τ’ απομεινάρια μιας φυλής που μονάχα οι μάνες των Δωριέων γεννούσαν. Τρίτο σημαντικό γεγονός η θρυλική Εθνική Αντίσταση του λαού μας στα δίσεχτα χρόνια της Κατοχής, τότε που οι σεμνοί μαχητές της λευτεριάς και της δημοκρατίας έγραφαν το αθάνατο έπος της σύγχρονης Ελλάδας, ένα έπος ισάξιο με αυτό του 1821, και έκαναν τους ισχυρούς της γης να ομολογήσουν πως από τώρα και στο εξής δε θα λέμε πως οι Έλληνες πολεμούσαν ήρωες, αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες. Και τα τρία αυτά γεγονότα, άμεσα ή έμμεσα, αναδύονται από τις σελίδες του βιβλίου που σήμερα παρουσιάζουμε. Δεύτερος λόγος, εξίσου βασικός με τον πρώτο, είναι το γεγονός ότι με το συγγραφέα του βιβλίου με τους συνδέει το κοινό ενδιαφέρον και η αγάπη για τα ίδια πρόσωπα, τα παιδιά του. Είχα την τύχη να είμαι, για ένα χρονικό διάστημα, δάσκαλος των παιδιών του Δημήτρη Κήτα, Μαρίνας και Γιώργου, και της νύφης του Χρηστίνας, λαμπρών επιστημόνων σήμερα. Αναθυμιέμαι σήμερα, με ιδιαίτερη συγκίνηση εκείνες τις όμορφες στιγμές που δουλέψαμε, κάτω από δύσκολες συνθήκες, μέσα σε ένα αμοιβαίο κλίμα αγάπης και αυστηρότητας. Αγάπη και αυστηρότητα: δυο έννοιες που δεν είναι τόσο ασυμβίβαστες, όσο εκπρώτης όψεως φαίνονται, ούτε η μια αναιρεί την άλλη αντίθετα μάλιστα η μια συμπληρώνει την άλλη. Κανένας δάσκαλος, αρκεί βέβαια να το αξίζει το όνομα αυτό, δεν είναι αυστηρός από κακία. Αν δείχνεται αυστηρός, σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό το κάνει γιατί ξέρει πως έτσι ωφελεί το μαθητή του που αγωνίζεται, μέσα στο χώρο του σχολείου, υπό την ευερ-
γετική επίδραση της παιδείας, να αποκαλύψει τις δικές του δυνάμεις και να αποκτήσει τον απαραίτητο οπλισμό, που θα του επιτρέψει αργότερα να τρέφεται μόνος του, και να μπορέσει, με πίστη και αισιοδοξία να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ζωής. Ωφελεί έπειτα την οικογένειά του, που υποβάλλεται σε τόσες θυσίες με μια και μοναδική φιλοδοξία: να δει μια μέρα τα νέα της μέλη να ακολουθήσουν το δρόμο της δημιουργίας και της προόδου. Ωφελεί τέλος την κοινή πατρίδα, που περιμένει από τη νέα γενιά μια καινούρια αναγέννηση, μια πρωτοποριακή δράση ανάμεσα στους άλλους λαούς. Αυτή η αντίληψη επιβεβαιώνεται, κατά τον καλύτερο τρόπο στα πρόσωπα της Μαρίνας και του Γιώργου Κήτα, η λαμπρή σταδιοδρομία των οποίων γεμίζει από χαρά και ικανοποίηση τις ψυχές μας. Ας θυμηθούμε, στο σημείο αυτό, την περίπτωση του Νίκου Καζαντζάκη, όπως ο ίδιος την απαθανατίζει στην "Αναφορά στο Γκρέκο". "Την πρώτη μέρα που θα πήγαινα στο σχολείο – γράφει – με πήρε από το χέρι ο πατέρας μου, ένας αγράμματος, αλλά καλοκάγαθος άνθρωπος, με παρέδωσε στο δάσκαλο και του είπε: Τα κόκκαλα δικά του, το κορμί δικό σου χτύπα τον μην το λυπάσαι, να μάθει γράμματα, να γίνει άνθρωπος". Ξεχάστε το πρώτο μέρος αυτής της φράσης και κρατήστε το δεύτερο: "Να μάθει γράμματα, να γίνει άνθρωπος". Και τα παιδιά της οικογένειας του Δημήτρη Κήτα, έμαθαν γράμματα, έγιναν λαμπροί επιστήμονες και πάνω απ’ όλα παρέμειναν άνθρωποι. Τρίτος λόγος, ίσως και ο πιο σοβαρός, είναι το γεγονός ότι το συγγραφέα του βιβλίου και τον ομιλούντα, τους διακρίνει η αθεράπευτη εμμονή στις ρίζες, τις παιδικές, τις εφηβικές, τις προγονικές, τις οικογενειακές, και μαζί μ’ αυτές στις ρίζες τις καθαρά πατριωτικές, και μάλιστα με αυτές που σχετίζονται με την ιδιαίτερη πατρίδα μας την Ήπειρο. Ήταν πράγματι δύσκολες οι στιγμές της ζωής του Δημήτρη Κήτα και της οικογένειάς του, όπως αυτές με πολλή σαφήνεια και ανάλογο αυθορμητισμό αποτυπώνονται στις σελίδες του βιβλίου του. Ήταν όμως και στιγμές ωραίες και ήταν ωραίες γιατί συνδέονται με τα πλούσια βιώματα της παιδικής του ηλικίας. Αυτά τα βιώματα μας κρατάνε γερά δεμένους με τις ρίζες των περασμένων χρόνων που γυρνούν γλυκά στη θύμησή μας. Μπορεί τα κατοπινά χρόνια να πρόσφεραν στον καθένα μας αυτά που τυχόν ζητήσαμε στη ζωή μας όμως τα περασμένα χρόνια, αυτά τα παιδικά, τα εφηβικά, τα οικογενειακά, αγρυπνούν μέσα μας και δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε. Διαπιστώνουμε τότε πως ο χαμένος παράδεισος που μάθαμε στο σχολείο, δεν είναι μονάχα μια ελκυστική βιβλική ιστορία, αλλά και ένας κοινός ψυχικός τόπος. Και είμαστε σε κάθε στιγμή της ζωής μας αυτό που κάποτε υπήρξαμε στο παρελθόν. Αυτό είναι το μήνυμα που μας έρχεται από τις σελίδες του βιβλίου του Δημήτρη Κήτα. Τα πάντα ντύνονται τότε με την ομορφιά της νοσταλγίας, γίνονται επιθυμητά, απολαυστικά. Είναι οι πιο όμορφες στιγμές της ζωής μας, που τις ζούμε και τις ξαναζούμε με τις αναμνήσεις μας. Και είναι χρήσιμο, σωτήριο θα έλεγα, να θηρεύει κανείς τις ωραίες στιγμές της ζωής του. Οι αναμνήσεις τους είναι η θημωνιά, τα ξερά κλαδιά που σοδειάζουμε μέσα στην παγωνιά που συχνά ζούμε, παγωνιά κοινωνική, πολιτική και πνευματική, για να νιώσουμε κάποια ζεστασιά, για να συνεχίζουμε στη ζωή μας το δρόμο της προσωπικής δράσης και δημιουργίας. Είναι, όπως λέει ο ποιητής, η συνείδηση της ώρας της πρώτης. Και είναι πράγματι καλότυχοι όσοι μπορούν να κρατούν στη ζωή τους ζωντανή τη συνείδηση της ώρας της πρώτης. Καρπός αυτής της θημωνιάς, φανέρωμα αυτής της συνείδησης της ώρας της πρώτης είναι το βιβλίο που σήμερα παρουσιάζουμε. Δείχνει την προσήλωση του συγγραφέα στις ρίζες και τούτο γιατί ο άνθρωπος, όταν ξεκοπεί από τις ρίζες του, μοιάζει με το ξεριζωμένο δέντρο, κατάλληλο μονάχα για να γίνει παρανάλωμα του πυρός. Αυτό τον κίνδυνο τον απέφυγε ο Δημήτρης Κήτας. Και αυτό το πέτυχε γιατί, όπως ο ίδιος σημειώνει στην αρχή του βιβλίου του, ακολούθησε πιστά την παρακαταθήκη του Γκαίτε: "Γύρισε με το βιβλίο του σελίδες ζωής στα μικρά και μετέωρα βήματα του χρόνου και σημάδεψε κάθε στιγμή με τη γοητεία της αλήθειας που δαμάζει την ατίθαση πλευρά της ζωής". Αυτό είναι το μήνυμα που μας στέλνει με το βιβλίο του ο Δημήτρης Κήτας και εδώ βρίσκεται σε τελευταία ανάλυση η αξία του γι’ αυτό αξίζουν στο συγγραφέα τα θερμά μας συγχαρητήρια.
πρότυπο μικροβιολογικό εργαστήριο ΔΟΛΙΩΤΗΣ Α. ΧΑΡΗΣ ΙΑΤΡΟΣ βιοπαθολόγος - μικροβιολόγος Πυρσινέλλα 10, 3ος όροφος, Ιωάννινα Τηλ./Fax: 26510-64141 • Κιν.: 6974 427559 • Email: biotest@in.com Συμβεβλημένος με Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και όλα τα ταμεία
ΚΟΣΜΟΣ Ε
ΤΟΥ
Νέο βιβλίο από τους Γιάννη και Μαρίνα Αλεξάνδρου
ίναι ωραίο πράγμα μέσα στις δύσκολες εποχές που όλοι βιώνουμε σήμερα, να βλέπεις ζευγάρια που με τον έρωτά τους να ξεπερνούν τα εμπόδια και να βγαί® Ένα ταξίδι στο χρόνο και τους τόπους γεμάτο νουν νικητές. Το παραμαγεία, πάθη και περιπέτειες μύθι της αγάπης που όλα τα νικάει είναι διαχρονικό και σε κάνει να ταξιδεύ- ξεφύγουν και να αποεις, ειδικά αν μια τέτοια ρομαντική δράσουν από την τόσο σημερινή ιστορία την πετύχεις σ’ ένα καλό δύσκολη βιβλίο, απ’ αυτά που επέλεξες να πραγματικότητα»! διαβάσεις στις καλοκαιρινές σου Η υπόθεση διακοπές! • Η Μαρία είναι ξεΑυτό το αισιόδοξο ερωτικό παραμύθι πραγματεύεται το «μυστικό ναγός και ο Άρης αρτης παλιάς αυλής», το νέο βιβλίο χαιολόγος. Ερωτεύοτων Γιάννη και Μαρίνας Αλεξάν- νται ενώ προσπαθούν δρου που κυκλοφορεί από τις να επιβιώσουν μέσα στο οικονομικό αδιέξοΕκδόσεις «Λιβάνη». Είναι ένα βιβλίο γραμμένο σε δο της σημερινής εποδύσκολες εποχές, το οποίο οι δύο χής. Το μεράκι του Άρη ταλαντούχοι συγγραφείς επιμελή- για τις ανασκαφές τούς θηκαν από κοινού, όπως εξάλλου φέρνει αντιμέτωπους έκαναν και με προηγούμενα μυθιστορήματά τους. Ο Γιάννης Αλεξάνδρου ασχολήθηκε με τη δράση, τελικά φτάνουμε στα σημερινά την πλοκή και την ιστορική αναζήαφανέρωτα μυστικά εκείνων που τηση, ενώ η Μαρίνα με τη γραφή, κινούν τα νήματα. τους διαλόγους και τη συναισθηΟι συγγραφείς ματική πλευρά της υπόθεσης. • O Γιάννης και η Mαρίνα AλεΑπό το χθες στο σήμερα… ξάνδρου γεννήθηκαν στην Aθήνα. Mόλις παντρεύτηκαν, έβαλαν • Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έχει ένα παλιό κι ένα καινούριο με κρυμμένα μυστικά αιώνων. Όλα μπροστά την τεχνική εταιρεία που κομμάτι. Οι ήρωές του στο και- ξεκίνησαν από ένα παλιό βιβλίο έχουν, στην οποία εργάζονται μαζί νούργιο μέρος, δηλαδή στο 2013, που ανακάλυψε ο Άρης, μαζί με το μέχρι σήμερα. O Γιάννης σπούδααντιμετωπίζουν, όπως έχει πει η μυστικό ενός θησαυρού, θαμμένου σε μηχανολόγος ηλεκτρολόγος Μαρίνα Αλεξάνδρου, τα καθημερι- σε ένα σπίτι κάτω από την Ακρόπο- στο Πολυτεχνείο του Άαχεν στη νά προβλήματα της σημερινής κα- λη. Το βιβλίο μιλάει για μια μάγισ- Γερμανία και έκανε διδακτορικό τάστασης στην Ελλάδα και προ- σα, που οι ιεροεξεταστές στον Με- στους αυτοματισμούς στο Πολυτεσπαθούν να στήσουν μιαν ερωτική σαίωνα έβαλαν να κάψουν στην πυ- χνείο του Mιλάνου. H Mαρίνα σχέση με κυρίαρχη την οικονομική ρά. Αυτή όμως ξεφεύγει μέσα από σπούδασε διακόσμηση στη Σχολή κρίση. Τελικά η αγάπη τα καταφέρ- τις φλόγες και με τους Καταλανούς Bακαλό στην Aθήνα και στην Aνωνει! Το παλιό μέρος του βιβλίου, το κατακτητές φτάνει κυνηγημένη τάτη Σχολή Kαλών Tεχνών του Mιιστορικό, περιλαμβάνει περιπέτει- στην Αθήνα τα χρόνια της Φραγκο- λάνου. Tο επώνυμο «Aλεξάνδρου» είναι ψευδώνυμο του εδώ και χρόες, δράση, έρωτες, ρομαντισμό. Οι κρατίας. Πρόκειται για ένα «ταξίδι» από νια συγγραφικού ζευγαριού. ήρωες ταξιδεύουν τον αναγνώστη Tο πρώτο τους μυθιστόρημα, σε πολύ γοητευτικά μέρη, όπως η τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη ΒαρκεΒαρκελώνη, ο Άγιος Δομίνικος, η λώνη, το Αιγαίο, το Δουκάτο της «Tο Mυστικό της Eρήμου», κυκλομεσαιωνική Σεβίλλη, η Γρανάδα, η Αθήνας, τον Άγιο Δομίνικο στην φόρησε το 1996, σημειώνοντας μεΚόρδοβα, αλλά και η Αθήνα και τα Καραϊβική. Όλα αυτά τα μέρη γίνο- γάλη επιτυχία. Από τις εκδόσεις νται ο φυσικός και ιστορικός περί- «Λιβάνη» με το ψευδώνυμο «Aλενησιά του Αιγαίου. «Στόχος μας ήταν να γράψουμε γυρος των ηρώων μας, όπου ξετυ- ξάνδρου» κυκλοφορούν επίσης τα ένα βιβλίο με αλήθειες, ιστορία, λίγεται το κουβάρι μιας ιστορίας κοινά τους βιβλία: «Παραμύθι ο αγάπη, ομορφιά και δράση», λέει η που διατρέχει τους αιώνες, γεμάτη Έρωτας», «Aπό την Aνατολή στη κ. Αλεξάνδρου και παράλληλα συ- έρωτες και ανθρωπιά. Κάθε σελίδα Δύση», «Παλάτια του Bοσπόρου», μπληρώνει πως εκείνο που ήθελαν σε μαγεύει και ζούμε μαζί με τους «Το Πετράδι της Ιωνίας», «Άξενος ήταν να δώσουν στους αναγνώ- ήρωες βήμα - βήμα τα πάθη τους Πόντος», «Το Κύμα του Έρωτα», στες του βιβλίου «κάποιες στιγμές και με κομμένη ανάσα παρακολου- «Η Γη της Ελπίδας» και «Το Χάραχαλάρωσης με ποιότητα, ώστε να θούμε τις περιπέτειές τους, ώσπου μα μιας Ελπίδας».
«Το μυστικό της παλιάς αυλής» δίνει στην αγάπη τη δύναμη να νικάει!..
Νικολάου Μηττάρη
• Ο λίαν αγαπητός παλαίμαχος και στ’ αλήθεια όχι μόνον «μπαρουτοκαπνισμένος» αλλά και σοβαρά τραυματισμένος εκείνα τα δύσκολα χρόνια της νιότης του, υπερασπίζοντας τα ιερά και όσια της πατρίδας μας, της Ελλάδας μας και μετά την παύση εκείνων ® Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ των αιματηρών αγώνων του, συνεχίζει να αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις, πολεμώ- κτα έτρεχε από μάχη σε μάχη, βγαίνοντας ντας τώρα τον πανδαμάτορα χρόνο και τη λήθη, για πάντοτε νικητής! Φαίνεται ότι είχε ξεπενα πέσει το φως της άσβεστης μνήμης και της αλή- ράσει και αυτόν τον Αχιλλέα της Μυθολοθειας και ένα από τα επιτεύγματα αυτού του αγώνα γίας μας, αφού ολόκληρο το σώμα του το προστάτευε ο Θεός. του, είναι και το παρόν πόνημά Σκοπό του είχε θέσει στη ζωή του ν’ του, το οποίο «άνευ κρότου και πααγωνισθεί μέχρι θανάτου για τη λευτετάγου» βλέπει το φως της δημοριά της Ηπείρου, της Ελλάδας! σιότητας και σαν καλός «γείτονας «Η στρατιωτική του δράση άρχισε το εν Ιωαννίνοις» και επί της οδού 1940 κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο Ναπ. Ζέρβα, μου το χάρισε, τον ευκαι την Εθνική αντίσταση κατόπιν. χαριστώ γι’ αυτό θερμά. Διήρκεσε περίπου έξι έτη πλήρους Το καλογραμμένο και πολύ προδράσης και εγχειρημάτων, που τα χασεγμένο πνευματικό του δημιούργηρακτήριζε η φιλοπατρία, η παντελής μα, ολιγοσέλιδο μεν, αλλά μεστό έλλειψη φόβου, η αυταπάρνηση και η πραγματικών ηρωισμών του βιογραγενναιότητα. Επέστρεψε στη δικηγοφομένου Αγαθοκλή Κωνσταντινίδη ρία και συνέχισε να υπηρετεί την πακαι όλων των γεγονότων της τότε τρίδα του από άλλη θέση, εκλεγείς λίαν ανωμάλου εμπολέμου και αδελένα έτος αργότερα βουλευτής Ιωαννίφοκτόνου καταστάσεως. νων» (σελ. 43) «Ο Αγαθοκλής Κωνσταντινίδης Ο συγγραφέας με το εκ πενήντα σελίδων πόνημά γεννήθηκε στη Μεγάλη Γότιστα Ιωαννίνων στις 27 Δεκεμβρίου του 1905. Ήταν το μεγαλύτερο από τα τέσσε- του τούτο, έστησε έναν ανδριάντα στον Αγαθοκλή ρα παιδιά του Γεωργίου και της Ελένης (το γένος) Ιωάν- Κωνσταντινίδη, ενώ ταυτόχρονα η Ιστορία τον κατένου Γκατζιάνη. Αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή Ιω- γραψε «εις τας αθανάτους δέλτους» της, ημείς δε θεραννίνων και εν συνεχεία από τη Νομική Σχολή του μά σας συγχαίρουμε, γιατί δεν είναι μικρό πράγμα, πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1931 άσκησε τη δικηγο- σκάβοντας τα λιθοσώρια του πανδαμάτορος χρόνου, ρία στο Πρωτοδικείο και το Εφετείο Ιωαννίνων μέχρι του να φέρνεις στην επιφάνεια λαμπερά διαμάντια! Αείμνηστε Αγαθοκλή, ο συμπολεμιστής σου Νικ. έτους 1977, οπότε παραιτήθηκε μετά από 46 χρόνια Μηττάρης σε τοποθέτησε ψηλά, στη θέση που σου αξίυπηρεσίας στη μάχιμη δικηγορία…» (σελ. 9) Ο Αγαθοκλής Κωνσταντινίδης όντως ήταν ένας ζει, στη θέση που πρέπει να φαίνεσαι και οδοδείκτης να ήρωας και άφο- είσαι της Ελληνικής λεβεντιάς και της φιλοπατρίας! Αιωνία η μνήμη σου! βα και αδίστα-
Αγαθοκλής Κωνσταντινίδης
Μελίνα Κων. Ζάκκα Ψυχολόγος
Ψυχολογική αξιολόγηση παιδιών, εφήβων, ενηλίκων. Διάγνωση - αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών. Επαγγελματικός προσανατολισμός. Συμβουλευτ.-Ψυχοθεραπεία. (Δέχεται με ραντεβού) Iωάννινα, Ναπ. Ζέρβα 2 Τηλ.: 26510 26560 κιν.: 6972897763