Πριν 08 Μαϊου by Εφημερίδα Πριν

ΠPIN

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΜΑΪΟΥ 2011 ETOΣ 22O • AP. ΦΥΛΛΟΥ 1.033 n2

Πανελλαδική συνδιάσκεψη και πολιτική εξόρμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Θ. Βέγγος, ο άνθρωπος που μισεί το ΔΝΤ

Στα νοσοκομεία δεν φοβούνται τον Λοβέρδο

σελ. 4, 10-11

σελ. 19

Eφημερίδα της ανεξάρτητης Aριστεράς

σελ. 10-11

O λαός στους δρόμους το ΠAΣOK στους διαδρόμους ΣΧOΛΙO

Δολοφόνοι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ

πορεί στην Ευρώπη να υπάρχει δικαιολογημένο μίσος ή ιδεολογική και πολιτική άβυσσος απέναντι σε αιμοσταγείς προσωπικότητες της διεθνούς σκηνής όπως ο Μουαμάρ Καντάφι ή ο Οσάμα μπιν Λάντεν. Φρίκη όμως επικρατεί και θύελλα διαμαρτυριών έχει προκαλέσει στη Γηραιά Ήπειρο αλλά και στις ίδιες τις ΗΠΑ ο τρόπος με τον οποίο δολοφόνησαν τον μπιν Λάντεν οι Αμερικανοί, όπως και η απόπειρα δολοφονίας του Καντάφι βομβαρδίζοντας το σπίτι του και σκοτώνοντας τον μικρότερο γιο του και τρία εγγόνια του. «Ήταν πεντακάθαρα παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου» δήλωσε για την εξόντωση του μπιν Λάντεν ο πρώην καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ. «Ο θάνατος του αρχηγού της αλ Κάιντα μοιάζει με εξωδικαστική εκτέλεση» υπογράμμιζε στους τίτλους της η Μοντ. Ακόμη πιο ανατριχιαστική είναι η προπαγανδιστική εκστρατεία που εξαπολύθηκε στις ΗΠΑ τόσο από αξιωματούχους της κυβέρνησης Ομπάμα όσο και από τους Ρεπουμπλικανούς να αξιοποιηθεί η δολοφονία του Οσάμα μπιν Λάντεν προκειμένου να... νομιμοποιηθούν στα μάτια της αμερικανικής και της παγκόσμιας κοινής γνώμης η συνέχιση της λειτουργίας του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο, του «Νταχάου της Αμερικής», αλλά και τα βασανιστήρια σε βάρος των κρατουμένων! Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι ηγέτες αισθάνονται πλέον ασύδοτοι. Θέλουν να κάνουν την ανθρωπότητα να αποδεχθεί μοιρολατρικά ότι η Ουάσινγκτον, το Βερολίνο, το Παρίσι, το Λονδίνο μπορούν να κηρύσσουν πόλεμο εναντίον όποιας χώρας θέλουν, να ανατρέπουν οποιαδήποτε κυβέρνηση οποιασδήποτε χώρας δεν τους αρέσει, να δολοφονούν όποιον ηγέτη δεν εγκρίνουν. Αλίμονο αν τους αφήσουμε να επιβάλουν μια τέτοια αντίληψη...

ίσω από τις πλάτες του ελληνικού λαού, σε μυστικές διαπραγματεύσεις, η κυβέρνηση - «ξεπούλησέ τα όλα» του Γ. Παπανδρέου προετοιμάζει τα πιο αντιδραστικά σχέδια σε βάρος των εργαζομένων. Όπως αποκαλύφθηκε τελικά, το απόγευμα της Παρασκευής ο υπουργός της τρόικας Γ. Παπακωνσταντίνου πραγματοποίησε μυστική συνάντηση κρίσης, όπως ονομάστηκε, με υπουργούς Οικονομικών ηγεμονικών κρατών της ευρωζώνης, με άγνωστο ακόμα περιεχόμενο, που βέβαια τίποτα το καλό δεν προμηνύει για τους εργαζόμενους. Μάλιστα, το γεγονός ότι η κυβέρνηση απέκρυψε τη συμμετοχή του Γ. Παπακωνσταντίνου στη συνάντηση, μέχρι τη στιγμή που εντοπίστηκε το αεροπλάνο του στο αεροδρόμιο του Λουξεμβούργου, δείχνει ότι έχει λερωμένη τη φωλιά της. Πρόκειται για κυβέρνηση αδίστακτων απατεώνων, στην προσπάθειά της να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Όπως επιβεβαιώθηκε, για μια ακόμα φορά αυτή την εβδομάδα από την προβολή βίντεο από συνέντευξη του Στρος Καν, ο Γ. Παπανδρέου όχι μόνο είχε ξεκινήσει τις επαφές με το ΔΝΤ για την οικονομική κατοχή, αλλά προετοίμαζαν επί μήνες, μυστικά, το βαθιά αντιδραστικό πρόγραμμα του Μνημονίου. Η κυβέρνηση του

ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ, καθώς κι ολόκληρος ο αστικός συνασπισμός εξουσίας, θέλουν το λαό στη γωνία, στο περιθώριο, στην ηττοπάθεια, υπό το βάρος της τρομοκρατίας για τη χρεοκοπία. Απ’ αυτή την άποψη, η πανελλαδική πανεργατική απεργία της Τετάρτης 11 Μάη έχει τεράστια σημασία. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, όλος ο λαός πρέπει να βγει και να κατακλύσει τους δρόμους όλης της χώρας, ξεκαθαρίζοντας ότι την τελευταία λέξη θα την πει το μαζικό κίνημα. Σήμερα, ενώ κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφάλαιο προωθούν το αιώνιο Μνημόνιο και το κοινωνικό σφαγείο του Συμφώνου για το Ευρώ, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντεπιτεθούν απαιτώντας διαγραφή του δημόσιου χρέους και καμιά αναδιαπραγμάτευση, έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, απαγόρευση των απολύσεων και προστασία των ανέργων, υπεράσπιση και όχι ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Η ισχυροποίηση του ανεξάρτητου ταξικού μαχητικού ρεύματος στο εργατικό κίνημα, του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων και άλλων ανάλογων πρωτοβουλιών σε άλλες πόλεις, κόντρα στην παραλυτική γραμμή των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, αποτελεί επιτακτική ανάγκη. σελ. 2, 3, 5, 15

Ποτάμι ανατροπής η γενική απεργία της Tετάρτης 11 Mάη

ΘEMA Καπιταλισμός και ενέργεια Η αδηφάγα ανάπτυξη του καπιταλισμού, εξαντλεί τον πλούτο του πλανήτη και υποβαθμίζει άνθρωπο και περιβάλλον. Δημιουργεί κινδύνους μεγα-ατυχημάτων και προκαλεί πολέμους και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αρνητική η Αριστερά στην πυρηνική ενέργεια, ιδιαίτερα στην κοινωνία της αγοράς και του κέρδους. Του Αλέκου Αναγνωστάκη σελ. 6-7

Καταργούν το δημόσιο πανεπιστήμιο σελ. 12-13, 17

/ ΠPIN

Π OΛITIKH

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

Στο ζυγό του Μνημονίου και οι Πορτογάλοι Σε μια τεράστια φυλακή των λαών μετατρέπεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η Πορτογαλία γίνεται η τρίτη χώρα (μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία), που υπάγεται στο καθεστώς βάρβαρης επιτήρησης, μέσω ενός Μνημονίου. Ένα – ένα, τα «γουρούνια» (PIGS) του νότου, όπως ονομάτισε η πλουτοκρατία των ηγεμονικών καπιταλιστικών ελίτ της ΕΕ τις υπερχρεωμένες χώρες, μπαίνουν στο «χοιροστάσιο» της αδίστακτης εκμετάλλευσης. Βεβαίως, η αντιλαϊκή επιδρομή για να πέσουν τα βάρη της κρί-

σης του συστήματος στις πλάτες των εργαζομένων δεν θα σταματήσει στα PIGS, αλλά ήδη «δαγκώνει» γερά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Το πορτογαλικό Μνημόνιο περιέχει όλες τις γνωστές νεοφιλελεύθερες συνταγές. Επιβάλλει μείωση όσων συντάξεων είναι πάνω από 1.500 ευρώ και πάγωμα των μισθών στο δημόσιο καθώς και όλων των υπόλοιπων συντάξεων. Στο στόχαστρο είναι και εκεί οι παροχές για την υγεία και την πρόνοια, ενώ θα φορολογούνται τα κοινωνικά επιδόματα. Σε μια περί-

ΠPIN

οδο που αναμένεται αύξηση των απολύσεων, το Μνημόνιο απαιτεί μείωση των αποζημιώσεων όσων απολύονται, όπως έγινε και στην Ελλάδα. Επιβάλλει επίσης μείωση του ύψους των επιδομάτων ανεργίας και του χρόνου που παρέχονται. Προβλέπεται επίσης αύξηση του ΦΠΑ σε ορισμένες κατηγορίες προϊόντων, αύξηση των φόρων ακίνητης περιουσίας, νέα φοροεπιδρομή στους μισθωτούς, μέσω της μείωσης των δαπανών που εκπίπτουν από τη φορολογία. Βεβαίως, ικανοποιούνται οι διαχρονικές απαιτήσεις του κεφαλαίου για παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, νέες παροχές στις τράπεζες, ενώ ανα-

μένεται κι εκεί νέο πάρτι κερδοσκοπίας με τις προβλεπόμενες ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών. Το Μνημόνιο αλά Πορτογαλικά παρουσιάστηκε, από ορισμένες πλευρές, σαν κάπως ελαφρύτερο από το ελληνικό, κυρίως γιατί δεν περιέχει -σε πρώτη φάση τουλάχιστον- περικοπές μισθών. Εκπρόσωποι της ΕΕ σημείωσαν ότι είναι πιο αυστηρές οι διαρθρωτικές αλλαγές. Όπως και να είναι η ουσία και η κατεύθυνση δεν αλλάζει. Ούτε πρόκειται οι λαοί να διαλέξουν… Μνημόνιο. Το ζήτημα είναι να παλέψουν για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, σε ρήξη με ΕΕ – ΔΝΤ, εγχώρια και διεθνή ολιγαρχία.

ΑΠΕΡΓΙΑ n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Την Τετάρτη απαντάμε «Πίσω όλα τα μέτρα»! Στο στόχαστρο, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα εξαθλίωσης και το «σύμφωνο για το ευρώ»

ν σήμερα υψωνόταν ξανά μπροστά στη Βουλή το αιματοβαμμένο πανό του κόκκινου Δεκέμβρη του ’44 θα έγραφε: «Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της οικονομικής τυραννίας και της κοινωνικής χρεοκοπίας, διαλέγει ή τις αλυσίδες ή την εξέγερση». Ακούγεται υπερβολικό, όμως οι σημερινές προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε ένα σημείο καμπής. Με σταθμό την υπογραφή του Μνημονίου, ένα μόλις χρόνο πριν, ξεκίνησε μια διαδικασία ραγδαίων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων και εισοδημάτων. Πλέον η επίθεση έχει φτάσει σε ένα σημείο μετάβασης «από τις ποσοτικές στις ποιοτικές» αλλαγές: Από τις επικαιροποιημένες μορφές του Μνημονίου, στο Μνημόνιο για πάντα. Αυτή είναι η ουσία του μεσοπρόθεσμου προγράμματος λιτότητας και του «συμφώνου για το ευρώ». Σ’ αυτή την ουσία έρχεται να απαντήσει η απεργία της Τετάρτης. Όταν ο συναγερμός ηχεί επανειλημμένα, τα αντανακλαστικά ατονούν. Αυτός είναι ίσως ο μεγαλύτερος κίνδυνος που διατρέχει το εργατικό κίνημα στην ανάγκη του να απαντήσει στην επίθεση. Οι κλιμακωτές ανακοινώσεις μέτρων μοιάζουν με αλλεπάλληλα χτυπήματα σ’ ένα σώμα που δεν καταφέρνει να σηκωθεί. Σήμερα όμως βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα φάση. Στις 18-20 Μαΐου ανακοινώνει η κυβέρνηση το μεσοπρόθε-

σμο πρόγραμμα λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, ενός δηλαδή αντεργατικού οικονομικού προγράμματος που ξεπερνά τον ορίζοντα της παρούσας κυβέρνησης και φιλοδοξεί να αποκτήσει χαρακτηριστικά μόνιμης «οικονομικής χούντας», δεσμεύοντας την οικονομική και κοινωνική πολιτική για αρκετά χρόνια, ανεξάρτητα από τις εκλογές. Η «ατζέντα» περιλαμβάνει νέες μειώσεις μισθών στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, επαχθέστερες αλλαγές στο Ασφαλιστικό, περαιτέρω κατάργηση κοινωνικών παροχών. Ήδη γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς συρρίκνωσης των πιο πολύτιμων δημόσιων αγαθών, της υγείας και της παιδείας. Με το πρόσχημα των συγχωνεύσεων και το ψεύτικο σύνθημα του εξορθολογισμού, σχολεία και νοσοκομεία βάζουν λουκέτο, υποβαθμίζοντας καίρια το βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο του λαού. Ενώ μέσα σε αυτό το πολεμικό κλίμα, επιχειρείται παράλληλα και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Εδώ πρώτο σε σημασία είναι το σχέδιο για ξεπούλημα της μεγαλύτερης εταιρείας της χώρας, της ΔΕΗ. Παρά τις φαινομενικές ταλαντεύσεις, ο πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος να πουλήσει ο 17% σε ιδιώτες, ακόμη και σε σύγκρουση με την εξασθενημένη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Έπονται τα δημόσια «φιλέτα» στην παραλιακή ζώνη, με πρώτο υποψήφιο το χώρο στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού αλλά και άλλες τουριστικές εκτάσεις. Το μήνυμα της τρόικας και των δανειστών είναι:

ΠPIN

Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία, Kωδικός 2806 Χαρ. Τρικούπη 76, 106 80 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, Fax: 210-82.27.947 E-mail:prin@otenet.gr http://www.prin.gr Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: 118/784133-73 EΘNIKH TPAΠEZA EΛΛAΔAΣ IBAN: GR 801101180000011878413373 ΕΚΔΟΤΗΣ: Δημήτρης Δεσύλλας ΔIEYΘYNTHΣ: Γιώργος Δελαστίκ Eκτύπωση XEΛIOΣ ΠPEΣ ABEE

«Κόψτε από παντού για να πληρώσετε τις δόσεις. Πουλήστε τα όλα για να ξεχρεώσετε». Στο τρομοκρατικό αυτό κάλεσμα δεν υπακούει τυφλά μόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Παρά τις φραστικές κορόνες και η Νέα Δημοκρατία υποκλίνεται στα κελεύσματα των δανειστών με το «Ζάππειο 2». Παράλληλα, έχει ήδη δημιουργηθεί και ζητά μερίδιο εξουσίας ένας «κύ-

κλος των χαμένων μνημονιακών» που αποτελείται από ΔΗΜΑΡ, ΔΗΣΥ και ΛΑΟΣ και φιλοδοξεί να διαχειριστεί τον υποτιθέμενο μονόδρομο. Η πορεία αυτού του ατέρμονου καθοδικού σπιράλ που μόνο φτώχεια και εξαθλίωση μπορεί να φέρει στο λαό, πρέπει να ανακοπεί. Κομβικής σημασίας στην πάλη αυτή για την ανατροπή της επίθεσης είναι και η απεργία της Τετάρτης, η οποία πρέπει με

κάθε μέσο να πετύχει. Χρειάζεται μάχη στους χώρους εργασίας για να πετύχει η απεργία, μάχη για να πετύχει η συγκέντρωση και να σταλεί μήνυμα ανατροπής όσων πέρασαν και προειδοποίησης για όσα έρχονται. Το πρώτο αίτημα είναι φυσικά η ριζική αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, σε βάρος των κερδών (που και εν μέσω κρίσης καταγράφουν άνοδο) και σε όφελος των μισθών. Όρος για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο είναι η απαλλαγή από το Μνημόνιο και τα πραξικοπηματικά του μέτρα. Δεύτερον, να σταματήσει αμέσως το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και να πάει η φορά του βέλους αντίστροφα: Στις εθνικοποιήσεις και κρατικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της οικονομίας με εργατικό έλεγχο στην προοπτική της κοινωνικοποίησής τους. Τρίτον, ένα μεγάλο «όχι» στο δημόσιο χρέος που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Η άρνηση του χρέους και η συνολική διαγραφή του είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος, κάτι που μπορεί φυσικά να πραγματοποιηθεί μόνο σε κατεύθυνση εξόδου από την ΟΝΕ και την ΕΕ. Ένα τέτοιο πρόγραμμα διεκδικήσεων είναι φανερό ότι χρειάζεται για να προωθηθεί και να επιβληθεί στην κυβέρνηση, μια άλλη μορφή εκπροσώπησης των εργαζομένων. Είναι επιτακτική η ανάγκη για δημιουργία ανεξάρτητων οργάνων του μαζικού λαϊκού κινήματος, που θα υπερβούν τις συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Οργάνων εργατικής δημοκρατίας, που θα

προωθούν την αγωνιστική συμμετοχή και θα ακυρώνουν τον εκφυλισμό και την υποταγή. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να ακυρωθούν όλα τα σενάρια για μια αντιδραστική αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος, με την εγκαθίδρυση μιας «οικονομικής χούντας τεχνοκρατών». Και βέβαια, πρέπει να πέσει αυτή η κυβέρνηση και κάθε προαλειφόμενος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής. Όπως τονίζει ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα στο κάλεσμά του για την απεργία της Τετάρτης, «για να ανατραπεί το καταθλιπτικό τοπίο απαιτείται συνολικός, πανεργατικός αγώνας. Όλοι οι διάσπαρτοι αγώνες να συγκροτηθούν σε ένα ισχυρό αντίπαλο δέος στο δημόσιο τομέα, τις ΔΕΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, εργαζόμενων και ανέργων, Ελλήνων και μεταναστών εργατών, μόνιμων και ελαστικά απασχολούμενων». Όπως έδειξε και η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, το Μουσείο και το μπλοκ του Συντονισμού αναδεικνύεται σε μια σταθερή και μαχητική εστία συσπείρωσης των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό κίνημα που θέλουν μια διαφορετική πορεία, σε ανεξαρτησία και κόντρα με τις γραφειοκρατίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που έχουν χάσει κάθε αξιοπιστία. Η ίδια η γέννηση και πορεία του Συντονισμού αναδεικνύει την ανάγκη ύπαρξης και γιγάντωσης ενός νέου, ταξικά ανασυγκροτημένου εργατικού κινήματος, ικανού να εμπνεύσει εκ νέου ενωτικούς και νικηφόρους αγώνες.

Αναιρέσεις 2011

Κερατέα

Εναλλακτικές μουσικές προτάσεις

σελ. 16

σελ. 18

σελ. 20-21

Ποιοτικό άλμα προς τα εμπρός πραγματοποιούν φέτος οι πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις των Αναιρέσεων σε 12 πόλεις με συμμετοχές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Μόνο μικρές τροποποιήσεις της υφιστάμενης πολιτικής φαίνεται διατεθειμένη να κάνει η κυβέρνηση κάτι που δεν ικανοποιεί τους κατοίκους της Λαυρεωτικής που απαιτούν καλύτερη ποιότητα ζωής.

Αφιέρωμα στη ανεξάρτητη ελληνική δισκογραφία με 13+1 δίσκους μιας σύγχρονης μουσικής σκηνής που ξεφεύγουν από τις φόρμες του παραδοσιακού λαϊκού τραγουδιού.

Ανεξάρτητα όργανα του μαζικού λαϊκού κινήματος μπορούν να υπερβούν τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες

700 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ βρίσκονται στον αέρα μετά την απόφαση των ιδιοκτητών του τηλεοπτικού σταθμού Άλτερ να προχωρήσουν σε υποβολή αίτησης για υπαγωγή στο άρθρο 99 περί «ειδικής εκκαθάρισης και αναδιάρθρωσης». Η υποβολή σχεδίου για την επονομαζόμενη «βιώσιμη λειτουργία» του σταθμού σχεδιαζόταν από το 2010 καθώς η φράση αυτή είχε αναφερθεί από το διευθυντή ειδήσεων σε συνέλευση των εργαζομένων στα τέλη του Νοεμβρίου του 2010. Πρακτικά πρόκειται για την υπαγωγή του σταθμού σε καθεστώς Mνημονίου καθώς οι αισιόδοξες εκτιμήσεις μιλούν για περικοπή θέσεων εργασίας η οποία μπορεί και να ξεπερνάει το 50% και για αναδιαπραγμάτευση μισθών και αμοιβών σε ποσοστό αδιευκρίνιστο μέχρι στιγμής. Όλες οι εξελίξεις θα δρομολογηθούν από αύριο. ΣΚΟΤΙΑ... ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ από την Αγγλία; Μπορεί άραγε να γίνει πραγματικότητα το όνειρο των υπερήφανων Σκοτσέζων και να αποκτήσουν εκ νέου την ανεξαρτησία τους; Για πρώτη φορά παρουσιάζεται ρεαλιστική δυνατότητα για μια τέτοια προοπτική μετά τα αποτελέσματα της Πέμπτης στις τοπικές εκλογές, καθώς το Σκοτσέζικο Εθνικό Κόμμα (SNP) πήρε απόλυτη πλειοψηφία στο τοπικό κοινοβούλιο – τις 69 από τις 129 έδρες, σαρώνοντας στη Σκοτία όλα τα πανεθνικής εμβέλειας κόμματα. Εργατικοί, συντηρητικοί και Φιλελεύθεροι έχασαν συνολικά 24 έδρες, από τις οποίες τις 23 τις πήρε το SNP! Προς το τέλος της τετραετίας το SNP προτίθεται, αν το πολιτικό κλίμα είναι ευνοϊκό, να προκηρύξει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκοτίας! Καθώς σε μια ανεξάρτητη Σκοτία θα ανήκουν όλα τα βρετανικά πετρέλαια της Βόρειας Θάλασσας, η μάχη με το Λονδίνο αναμένεται λυσσαλέα. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ η σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του αυστριακής Βουλής, την προγραμματισμένη για την Πέμπτη παρουσίαση του αντιφασιστικού έπους του Μίκη θεοδωράκη «Μαουτχάουζεν» στην τελετή μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού στην αυστριακή Εθνοσυνέλευση. Αιτία οι κατηγορίες που «παρουσιάστηκαν» την τελευταία στιγμή από οργάνωση του εβραϊκού λόμπι για δήθεν αντισημιτισμό του έλληνα μουσικοσυνθέτη, κατηγορίες που έχουν τη ρίζα τους στο ότι ο Μίκης έχει καταδικάσει την σημερινή χιτλερική πολιτική του κράτους του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων. Ο Μ. Θεοδωράκης στην απάντηση του τονίζει ότι «κάθε κριτική εναντίον της κρατικής πολιτικής του Ισραήλ χαρακτηρίζεται έντεχνα αντισημιτισμός, με αποτέλεσμα να μην τολμά πια κανένας να καταδικάσει πράξεις απεχθείς, από φόβο μήπως στιγματισθεί ως ρατσιστής».

ΠPIN /

Π OΛITIKH

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK

Τζιτζιφιόγκοι και απατεώνες

ρίλερ με οικονομικές και πολιτικές διαστάσεις πανευρωπαϊκής, χωρίς υπερβολή ακόμη και παγκόσμιας εμβέλειας, με επίκεντρο την Ελλάδα, εκτυλίχθηκε προχθές χωρίς να έχουν φωτιστεί οι εξαιρετικά σκοτεινές πτυχές του μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Όλα ξεκίνησαν με τη δημοσίευση είδησης - βόμβας στην ηλεκτρονική έκδοση του βαρύνουσας πολιτικής επιρροής γερμανικού περιοδικού Σπίγκελ: H Eλλάδα σταθμίζει την έξοδό της από την Ευρωζώνη! όΕπιπροσθέτως, το περιοδικό αποκάλυψε ότι το βράδυ της Παρασκευής είχε συγκληθεί μυστική (!) συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο κάποιων υπουργών Οικονομικών, μεταξύ των οποίων και του Παπακωνσταντίνου. Αμέσως κηρύχθηκε κατάσταση συναγερμού στην Αθήνα, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στην Ουάσιγκτον. Οι μεγάλες δυνάμεις υποπτεύονταν η μία την άλλη και προσπαθούσαν να καταλάβουν αν κάποια από αυτές είχε έρθει σε κάποια μυστική συμφωνία με την Αθήνα ως προς την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους – αν δηλαδή η κυβέρνηση Παπανδρέου επρόκειτο να λειτουργήσει εκείνη τη νύχτα ως όργανο των ΗΠΑ ή της Γερμανίας ή της Γαλλίας. Το μόνο βέβαιο ήταν ότι το Σπίγκελ επιχειρούσε να τινάξει στον αέρα τη «μυστική συνεδρίαση κρίσης» κάποιων υπουργών Οικονομικών παρουσία εκπροσώπων της Κομισιόν και να αποτρέψει τη λήψη των αποφάσεων που είχαν προγραμματιστεί – πράγμα που όπως φαίνεται το κατάφερε. Δεν είναι όμως ακόμη σαφές αν το περιοδικό έδρασε έτσι εκπροσωπώντας τα συμφέροντα του συνόλου του γερμανικού καπιταλισμού ή μόνο ενός ισχυρού τμήματός του. Όλα τα επίμαχα δημοσιεύματά του πάντως εμφανίζουν τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να δίνει δήθεν μάχη μέχρις εσχάτων προκειμένου να αποτρέψει την... αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ! Σιγά μην το έπαιζε... Λεωνίδας ο Γ. Παπανδρέου! Η μη διασταυρωμένη πληροφορία ότι τη μυστική συνδρίαση την είχε ζητήσει η γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ αφήνει πάντως ανοιχτό το ενδεχόμενο να τορπίλισε τη σύσκεψη μέσω του Σπίγκελ η ίδια η κυβέρνηση Μέρκελ για λόγους που προς το παρόν τουλάχιστον αγνοούμε. Στο μεταξύ το νέο τεύχος του περιοδικού Σπίγκελ στην έντυπη έκδοσή του έχει μια είδηση κατά την οποία ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ «ήταν έξαλλος επειδή ο Σόιμπλε είχε αφήσει να διαφανεί δημοσίως ότι βλέπει ευνοϊκά μια αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας» και έβαλε κατσάδα στον γερμανό υπουργό Οικονομικών σε πρόσφατη συνάντησή τους στην Ουάσινγκτον! Δεν γνωρίζουμε αν όντως Αμερικανοί και Γερμανοί ερίζουν στο ανώτατο επίπεδο για χάρη της Ελλάδας, αλλά αυτή την εβδομάδα το ισχυρότερο προσωπικό

πλήγμα για την αξιοπιστία του το δέχθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου από τους Γάλλους και μάλιστα σε... πανεθνικό γαλλικό μέτωπο: Το περιβάλλον του δεξιού προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί διοχέτευσε DVD με δηλώσεις του σοσιαλιστή γάλλου προέδρου του ΔΝΤ Ντομινίκ ΣτροςΚαν που είχαν κοπεί από ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε στα μέσα Μαρτίου. Δηλώσεις - φαρμάκι για τον Παπανδρέου, καθώς τον δείχνουν να ψεύδεται ασύστολα στον ελληνικό λαό ως προς το πώς και γιατί προχώρησε στην υποδούλωση της χώρας με το Μνημόνιο. Οι δηλώσεις του Στρος-Καν αποδεικνύουν αυτό που έχουμε από την αρχή καταγγείλει, όπως άλλωστε και σύσσωμη η Αριστερά στη χώρα μας – ότι δηλαδή στόχος του Μνημονίου δεν ήταν η αποτροπή της επικείμενης χρεοκοπίας της χώρας, όπως ισχυρίζεται ακόμη και τώρα η κυβέρνηση, αλλά η ανελέητη λεηλασία των μισθών και των συντάξεων και η κατάλυση όλων των εργασιακών κατακτήσεων του προηγούμενου αιώνα για χάρη του κεφαλαίου, με πρόσχημα τη δήθεν αποτροπή της χρεοκοπίας της χώρας. Ο διευθυντής του ΔΝΤ είναι αποκαλυπτικός αναφορικά με τις διαδικασίες προετοιμασίας του απεχθούς Μνημονίου: «Δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό. Αλλά από την αρχή με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο. Με είχαν πάρει τηλέφωνο το Νοέμβρη - Δεκέμβρη του 2009 λέγοντάς μου ότι χρειάζονται βοήθεια» δήλωσε επί λέξει. «Από την αρχή», από τον «Νοέμβρη - Δεκέμβρη του 2009» λοιπόν «δούλευε υπόγεια» η κυβέρνηση Παπανδρέου με το ΔΝΤ για να φτιάξουν το Μνημόνιο. Πώς να χαρακτηρίσει κανείς λοιπόν τον πρωθυπουργό, ο οποίος στις 11 Δεκεμβρίου 2009, σε συνέντευξή του στις Βρυξέλλες μετά από σύνοδο κορυφής της ΕΕ δήλωνε με τον πιο επίσημο τρόπο ότι «τα σενάρια για την προσφυγή μας στο ΔΝΤ δεν υπάρχουν»; Πολιτικός απατεώνας είναι ίσως ο ηπιότερος όρος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Οι δηλώσεις του Στρος-Καν αποκαλύπτουν επί της ουσίας ότι το Μνημόνιο ήταν πολιτική επιλογή του Γ. Παπανδρέου και σε καμιά περίπτωση αναγκαστική κίνηση υπαγορευόμενη από αδήριτη ανάγκη. Ψεύτης είναι ο Παπανδρέου και την αλήθεια την έλεγε ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης (ένας από τους «τζιτζιφιόγκους» του Γιωργάκη στη σφηκοφωλιά του υπουργείου Οικονομικών, όπως σωστά είπε ο Ρέππας), όταν πέρυσι τέτοιες μέρες δήλωνε σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ: «Όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ... Το ΔΝΤ, πρώτη και μόνη επιλογή που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου 2009 και μετά» – δηλαδή από την πρώτη (!) μέρα εξουσίας της κυβέρνησης Παπανδρέου!

n ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ

Θηλιά μνημονίου στους δήμους

ε δήμιους των κοινωνικών αναγκών μετατρέπει τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο εντάσσει σε πρώτη φάση σε ένα ειδικό αυτοδιοικητικό μνημόνιο 58 δήμους της χώρας με σκοπό σε τρία σχρόνια να έχουν «εξυγιανθεί τα οικονομικά τους μεγέθη», οι τοκοχρεολυτικές δόσεις τους να μην υπερβαίνουν το 20% των τακτικών εσόδων τους και το χρέος κάθε δήμου να μην ξεπερνά το 100% αυτών οπότε και η θέση του θεωρείται «οικονομικά καθαρή». Το μνημόνιο αυτό εξασφαλίζει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των χρεών των δήμων που θα υπαχθούν σε αυτό, τη μείωση του ποσού των καταβαλλόμενων δόσεων ως 55% και κατά περίπτωση επανεξέταση του επιτοκίου. Η χρηματοδότηση του προγράμματος θα πραγματοποιηθεί από το «Λογαριασμό Εξυγίανσης και Αλληλεγγύης της Αυτοδιοίκησης», που συστήνεται γι’ αυτό ακριβώς τον σκοπό στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Ενός οργανισμού ο οποίος ως προς το σκέλος των παρακαταθηκών αναμένεται να διατηρηθεί υπό δημόσιο έλεγχο ακριβώς για να είναι εφικτή η σκληρή επιτήρηση των δήμων η οποία μπορεί να προσφέρει ευκολίες πληρωμής αλλά ταυτόχρονα σημαίνει μα-

χαίρι σε προσλήψεις μονίμων και συμβασιούχων, εξορθολογισμό δαπανών και κόψιμο όλων ουσιαστικά των περιφερειακών κονδυλίων για εκδηλώσεις, δημόσιες σχέσεις κλπ. Ωστόσο είναι προφανές ότι με τις νέες αρμοδιότητες που παραχωρούνται στους καλλικρατικούς δήμους όλα τα παραπάνω σημαίνουν άμεσο και συντριπτικό πετσόκομμα κάθε κονδυλίου και κάθε πίστωσης κοινωνικού χαρακτήρα. Εάν κάποιες τέτοιες υπηρεσίες παραμείνουν, όπως η πρόνοια γερόντων και ανηλίκων, θα είναι πλέον τρομακτικά υποβαθμισμένες ή θα στραφούν προς ιδιωτική χρηματοδότηση και πλήρη ιδιωτικοποίηση. Οι προσφερόμενες από τους δήμους υπηρεσίες θα υποβαθμίζονται συνεχώς ενώ τα τέλη θα αυξάνονται στο κυνήγι των χρεών όχι μόνο των δήμων αλλά και συνολικά του κράτους καθώς ήδη υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι μηχανισμοί για την είσπραξη φόρων που θα κατευθύνονται στην αποπληρωμή των συμβάσεων του μνημονίου. Συνεπώς η πάλη για την ανατροπή του μνημονίου ξεκινάει από τις γειτονιές και επεκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου πριν αυτός γίνει εντελώς αβίωτος για τους εργαζόμενους που πλήττονται βάναυσα από αυτή την πολιτική…

/ ΠPIN

Π ΟΛΙΤΙΚΗ

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΟΥ 40ΩΡΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

ΑΡΙΣΤΕΡΑ n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

n Η ΝΔ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΕ

Μπαράζ προτάσεων συνεργασίας από Συνασπισμό και «Μέτωπο»

Ούτε ένα 24ωρο δεν άντεξε στις πιέσεις του κεφαλαίου η «κοινωνική στροφή» του Αντώνη Σαμαρά! Η Ν.Δ ενώ αρχικά προσανατολιζόταν να καταψηφίσει την «εξίσωση του ωραρίου μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα» τόσο για επικοινωνιακούς λόγους όσο και ως αποτέλεσμα της αύξησης των αντιθέσεων στο εσωτερικό της, μετά από την ομοβροντία που εισέπραξε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ ότι «υποκύπτει στο λαϊκισμό και τους συνδικαλιστές» άλλαξε στάση και αποφάσισε την υπερψήφιση του νομοσχεδίου του ΠΑΣΟΚ ή αλλιώς όπως έγραψε χαρακτηριστικά το Βήμα πλέον «συντάσσεται με βάση την κοινή λογική». Κοινή λογική λοιπόν για το επιχειρηματικό υπερκράτος είναι η αύξηση του χρόνου εργασίας, η μείωση των μισθών και οι απολύσεις και «παράλογη» κάθε απόπειρα εναντίωσης –ακόμα και για επικοινωνιακούς λόγουςσε αυτούς τους σχεδιασμούς. «Τον προηγούμενο αιώνα η εργασία ήταν 18 ώρες την ημέρα… η αύξηση του ωραρίου από 37,5 σε 40 ώρες δεν προσφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο να ικανοποιήσει τη μεγάλη απαίτηση της Τρόικας να περιορισθεί ο δημόσιος τομέας κατά 40.000 εργαζόμενους» τόνισε το στέλεχος της ΔΑΚΕ και γ.γ της ΑΔΕΔΥ Ηλ. Ηλιόπουλος. Ο αρμόδιος τομεάρχης Εσωτερικών Χρ. Ζώης είχε δηλώσει αρχικά ότι το κόμμα δεν θα ψηφίσει την επιμήκυνση του ωραρίου. Η άτακτη υποχώρηση Σαμαρά μπροστά στο πρόσταγμα των επιχειρηματικών κύκλων και των «νεοφιλελεύθερων» βουλευτών – με πρωτοστάτη τον Κυρ. Μητσοτάκη- διαλύει κάθε ψευδαίσθηση που μπορεί να είχε κάποιος για την δυνατότητα και τα όρια των εναλλακτικών δυνάμεων του συστήματος να χαράσσουν ακό-

Ενότητα που ’γινες δίκοπο μαχαίρι…

νώ οι αγωνιστές όλων των τάσεων καταλαβαίνουν ότι η Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, παρά τη μαχητική συμβολή της, δεν βρίσκεται στο ύψος των σημερινών ιστορικών συνθηκών, οι αριστερές παρατάξεις –η καθεμία με τον τρόπο της- εξακολουθούν να καταθέτουν προτάσεις για μέτωπα και συμμαχίες ή για κοινή δράση, κάθε πολιτικού είδους, σαν απάντηση στη σαρωτική επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι. Όλοι, σε κάποιο βαθμό, «ψυχανεμίζονται» ότι η σημερινή βαθιά καπιταλιστική κρίση και ειδικά η πολιτική κρίση, όχι μόνο του δικομματισμού αλλά του συνολικού πολιτικού συστήματος εξουσίας, επιβάλλει την αναζήτηση ενός νέου προγράμματος ανατροπής της επίθεσης με επαναστατική στρατηγική. Απαιτεί ένα συνολικό «σχέδιο», που δεν θα επικεντρώνεται στις «παραδοσιακές» αστικές εκλογικές διαδικασίες και στους αστικούς θεσμούς αλλά θα οικοδομεί, μια ριζική τομή στο περιεχόμενο και στις μορφές της πολιτικής παρέμβασης των καταπιεζομένων. Απέναντι σ’αυτούς τους συχνά αντιφατικούς προβληματισμούς η ηγεσία του ΚΚΕ όπως έχει δηλώσει η Αλέκα Παπαρήγα «κατανοεί μεν την πίεση που ασκεί ένας καλοπροαίρετος αριστερός κόσμος», ωστόσο, απέναντι στα σενάρια περί «ενότητας της αριστεράς» ή ακόμα και στην κοινή δράση στο μαζικό κίνημα αντιπαραθέτει μια κοινωνική, κυρίως, λαϊκή συμμαχία της εργατικής τάξης, τους μικρομεσαίους κ.λπ., με άμεσο πολιτικό περιεχόμενο τον ψοφοδεή ρεφορμισμό του «μη χειρότερα» και αποκλειστική πολιτική προοπτική την κατά το ΚΚΕ «λαϊκό-οικο-

νομική» αντίληψη για το καθοριστικό ζήτημα της επανάστασης, της εργατικής εξουσίας, του ρόλου των κυρίαρχων εργατικών οργάνων κ.λπ. Ο Συνασπισμός έχει ορίσει ως στρατηγικό στόχο τη δημιουργία ενός

ρες και το Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης το οποίο απηύθυνε εγγράφως πρόσκληση για διάλογο «περίπου από μηδενική βάση» σε όλες τις οργανώσεις της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστε-

νέου συνασπισμού εξουσίας που θα προκύψει από ένα –πολύ- πλατύ αντιμνημονιακό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο και στον οποίο χωράνε όλοι από την άκρα Αριστερά μέχρι τη σοσιαλδημοκρατία χωρίς να αποκλείονται ακόμα και δυνάμεις από το χώρο της λαϊκής δεξιάς που «συνειδητοποιούν την ανάγκη της πατριωτικής ευθύνης να σωθεί η χώρα». Ακόμα ο ΣΥΝ προωθεί ως κεντρικό αίτημα το μέτωπο για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ενάντια στο «Σύμφωνο του Ευρώ» το οποίο οι δυνάμεις του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς αποκαλούν «ευρωπαϊκό μνημόνιο», ώστε να μην υπάρχει στον τίτλο κάποια αιχμή εναντίον της ενιαίας νομισματικής πολιτικής. Την δική του «πρωτοβουλία για τη μετωπική δράση και έκφραση της Αριστεράς» κατέθεσε πριν λίγες μέ-

ράς. Το Μέτωπο προσκάλεσε όλες τις δυνάμεις σε διμερείς συναντήσεις, για συζήτηση σε ζητήματα όπως το δημόσιο χρέος, η ΕΕ, για τους τρόπους πάλης στο κοινωνικό και συνδικαλιστικό επίπεδο αλλά και για τη διερεύνηση της δυνατότητας «εκλογικής σύμπραξης όλης της Αριστεράς στα πλαίσια μιας ευρύτερης μετωπικής αντιμετώπισης». Η πρόταση του Μετώπου –ο οποίος παραμένει τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ- δημοσιοποιήθηκε μια μόλις μέρα πριν τις εργατικές κινητοποιήσεις για τη φετινή Πρωτομαγιά στις οποίες φάνηκε για μια ακόμα φορά ακόμα και χωροταξικά το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στις διάφορες αριστερές δυνάμεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηριστικά αποφάσισε τη σύμπραξη και κοινή συγκέντρωση με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕ-

ΔΥ και δεν στήριξε την ανεξάρτητη – και πολύ μαζικότερη- συγκέντρωση των αντικαπιταλιστικών και ριζοσπαστικών δυνάμεων στο Μουσείο . Η αλήθεια είναι ότι όσο θετικός και αν είναι κάποιος στη λογική του διαλόγου ανάμεσα στα ιδεολογικά ρεύματα του λαϊκού κινήματος και της Αριστεράς είναι φυσικό να είναι αρνητικός απέναντι σε προσκλήσεις με προεκλογική σφραγίδα. Ο ΣΥΝ επανεκκίνησε το ΣΥΡΙΖΑ πριν λίγους μήνες, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τις εθνικές εκλογές και σε αυτό το σχεδιασμό σε σημαντικό βαθμό υποτάσσονται και οι εκκλήσεις συμπαράταξης και ενότητας που κάνει. Πιο πραγματιστής ο Δ. Παπαδημούλης μιλώντας στο ραδιοσταθμό «Κόκκινο» υποστήριξε ότι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αφήσουν τους βυζαντινισμούς και να προετοιμαστούν τάχιστα για το ενδεχόμενο εκλογών. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διαχωρίζουν τις προτάσεις κεντρικής προγραμματικής ενότητας που κινούνται σε θεσμικό πλαίσιο, τις οποίες απορρίπτουν, στοχεύοντας στην κοινή δράση για ένα μαζικό πολιτικό κίνημα από τη σκοπιά των εργατικών αναγκών και δικαιωμάτων. Σε διαφορετική λογική από τις προτάσεις για αντιμνημονιακά μέτωπα «φιλολαϊκής» διαχείρισης της κρίσης και θεσμικών δρόμων κινείται και η πρόταση του ΝΑΡ στις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και τους αγωνιστές του κινήματος για ανατρεπτική κοινή πολιτική δράση, για την ταξική ανασυγκρότηση και την αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, σε σύγκρουση με όλους τους πυλώνες του αντιδραστικού συνασπισμού εξουσίας σε αντικαπιταλιστική και επαναστατική προοπτική.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

μα και μια στοιχειωδώς αυτοτελή πολιτική. Η Νέα Δημοκρατία δεν πρέπει να «χαϊδεύει τα αυτιά των συνδικαλιστών» όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κ. Μητσοτάκης, προφανώς ωστόσο μπορεί να χαϊδεύει τα αυτιά κάποιων άλλων. Η αναδίπλωση Σαμαρά αποτελεί την πρόβα τζενεράλε για την παρουσίαση του πολυδιαφημισμένου Ζαππείου ΙΙ, των νέων επικαιροποιημένων προτάσεων της Ν.Δ για τη διαχείριση της κρίσης. Ο Α. Σαμαράς επιχειρεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά τα ψέματα που είπε Ο Γ. Παπανδρέου στον ελληνικό λαό μετά τις αποκαλύψεις Στρος Καν και την ίδια ώρα ο ίδιος χωρίς καν να είναι καν στην εξουσία αποδεικνύεται εξίσου αναξιόπιστος.

Αποφασίστηκε ομόφωνα στο κεντρικό Συντονιστικό, προχθές Παρασκευή, η άμεση έναρξη των διαδικασιών για την πρώτη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αιρετούς εκπροσώπους. Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και η ποιοτική κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου, αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση «τονίζουν την ανάγκη για τολμηρά βήματα στην κατεύθυνση μιας ανώτερης πολιτικής, στρατηγικής και δημοκρατικής συγκρότησης της ίδιας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ». «Ξεκινάμε αποφασιστικά την πορεία προς την πρώτη Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ», τονίζεται χαρακτηριστικά. Συγκεκριμένα, γράφει η απόφαση: «Με αφετηρία τις εκτιμήσεις και τις θέσεις των ιδρυτικών κειμένων του Σπόρτινγκ και της Αθηναϊδας, καθώς και των δύο μεγάλων συνελεύσεων του Κεραμεικού, το Συντονιστικό αποφάσισε τη δημοσίευση δυο Σχεδίων Θέσεων μέχρι τέλος Μάη: α)

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Ξεκινάμε, πάμε γι’ ανοιχτά! Απόφαση για Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για την πολιτική και στρατηγική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις νέες συνθήκες και β) για τη φυσιογνωμία και την ανώτερη δημοκρατική συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με τη δημοσίευση των δυο Σχεδίων Θέσεων ξεκινά δημόσιος διάλογος σε όλες τις επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ένας πρώτος γύρος συνελεύσεων που θα καταλήξει σε περιφερειακές προσυνδιασκέψεις μέχρι τα τέλη Ιουνίου – αρχές Ιουλίου. Ο δεύτερος γύρος συνελεύσεων, από τέλη Αυγούστου μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου, καταλήγει στην 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που θα γίνει στην Αθήνα, στις 1-2 Οκτωβρίου 2011. Η Συνδιάσκεψη θα αποτελείται από αι-

ρετούς εκπροσώπους από τις επιτροπές, θα ψηφίσει την τελική απόφαση και θα εκλέξει νέο Κεντρικό Συντονιστικό. Η συγκρότηση τοπικών και/ή κλαδικών επιτροπών, οι διαδικασίες και ο τρόπος εκλογής των εκπροσώπων και του πανελλαδικού συντονιστικού, καθώς και η ανάδειξη συντονιστικών των περιφερειών όπου είναι αναγκαίο, θα αποφασιστούν ομόφωνα από το σημερινό Συντονιστικό». Άμεσα συγκροτήθηκαν στο Συντονιστικό δύο ανοιχτές επιτροπές, που εργάζονται εντατικά και γόνιμα για τη σύνταξη μέχρι τα τέλη του Μάη των δυο κειμένων. Επίσης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναπτύσσει «κεντρική καμπάνια για μαζική ένταξη» και θα οργανώσει

συσκέψεις αγωνιστών της στο εργατικό και το αγροτικό κίνημα, στους δήμους και περιφέρειες κ.α. «Θέλουμε μια Συνδιάσκεψη», τονίζεται, «όπου θα κυριαρχήσει ο ενωτικός αγωνιστικός πολιτισμός, η κοινή αναζήτηση πολιτικών και στρατηγικών απαντήσεων, η συντροφική προσπάθεια σύνθεσης των απόψεων, μέσα από έναν πλατύ και χρονικά επαρκή και καθορισμένο διάλογο, μέσα από μια διαδικασία που θα αρνείται και θα υπερβαίνει τις τάσεις οργανωτικών μεθοδεύσεων που κρατούν καθηλωμένα μεγάλα κομμάτια της Αριστεράς». «Tο βάθεμα της πολιτικής και προγραμματικής συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της δημοκρατικής λειτουργίας έχουν νόημα μόνο στο βαθμό που συνδυάζονται με την πλήρη στράτευση στους αγώνες και την αποφασιστική συμβολή στην πάλη για την αντικαπιταλιστική ανατροπή». (ολόκληρη η απόφαση στο www.antarsya.org).

ΠPIN /

Π ΟΛΙΤΙΚΗ

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

Υποβρύχιο το... ΛΑΟΣ

n ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

ν μέσω βροχής σεναρίων που προετοιμάζει για τα χειρότερα, με αποτέλεσμα να γίνεται δεκτό με ανακούφιση κάθε άλλο μέτρο, καταφθάνουν στην Αθήνα τις επόμενες δύο ή τρεις μέρες τα στελέχη της τρόικας για να ανάψουν το πράσινο φως για την πέμπτη δόση του δανείου, ύψους 12 δισ. ευρώ. Το δημοσίευμα ωστόσο του Σπίγκελ που ανέβηκε στην ηλεκτρονική του έκδοση το απόγευμα της Παρασκευής προκαλώντας αλλεπάλληλα εγκεφαλικά στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες κατέστησε σαφές ότι τα πάντα είναι ανοιχτά. Όλα συζητιούνται, ακόμη και η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ και η επάνοδος στη δραχμή όπως έγραφε με καθαρό τρόπο το γερμανικό περιοδικό, με πρωτοβουλία φυσικά των πιο αντιδραστικών κύκλων του κεφαλαίου και στο πλαίσιο ενός νέου πακέτου μέτρων βαθύτερης λιτότητας. Κι αυτό ως μια απάντηση, από τη σκοπιά του κεφαλαίου προφανώς, στην κρίση χρέους

που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, με απώτερο στόχο να αποτραπεί η αναγκαία παύση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους. Σε αυτό το κλίμα τα μέτρα που θα απαιτήσει η τρόικα και θα εφαρμόσει η κυβέρνηση φαντάζουν ως το μικρότερο κακό και περιλαμβάνουν: νέες επεμβάσεις στο ασφαλιστικό και ιδιαίτερα τις επικουρικές συντάξεις, κάτι που προανήγγειλε και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας την προηγούμενη εβδομάδα, περικοπές στις αποδοχές των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, των τραπεζών και των δημοσίων υπαλλήλων μέσω του νέου μισθολογίου, αμφισβήτηση ακόμη και της χρηματοδότησης του ΟΑΕΔ δηλαδή των ανέργων

Σενάρια φόβου και μέτρα τρόμου για το χρέος και κυρίως ένα νέο μαζικό κύμα ιδιωτικοποιήσεων που θα περιλαμβάνει τις τρεις τράπεζες (Αγροτική, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων) και μεγάλες επιχειρήσεις όπως ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΤΕ κλπ. Ζητούμενο των δρομολογούμενων αλλαγών είναι σε κάθε περίπτωση η μείωση του εργατικού κόστους και η διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης του κεφαλαίου, ένα καθεστώς απόλυτης ασυδοσίας για την εργοδοσία. Αυτό που εναγωνίως όμως ζητείται είναι και δημόσια έσοδα, κατεπειγόντως μάλιστα! Η αναζήτηση επιπλέον δημοσίων εσόδων αποκτά απόλυτη προτεραιότητα καθώς με το πέρασμα του χρόνου γίνονται εμφανείς οι μαύρες τρύπες που αφήνει στα δημόσια έσοδα η νεοφιλελεύθερη χολέρα, που – για όποιον το έχει ξεχάσει – επικάθισε πάνω μας με αφορμή τον εκτροχιασμό των δημόσιων οικονομικών. Κι η απορύθμιση που συντελείται επί των ημερών της τείνει να λάβει πρωτόγνωρες διαστάσεις, επιβεβαιώνοντας τον κίνδυνο που συνιστούν για τα δημόσια οικονομικά οι φιλοεργοδοτικές παρεμβάσεις οι οποίες αποδεικνύονται (ακόμη και σε ταμειακό επίπεδο) πολύ πιο αποσταθεροποιητικές από την άσκηση αναδιανεμητικής κοινωνικής πολιτικής. Μάρτυρας η υστέρηση εσόδων που μόνο στο πρώτο τετράμηνο του έτους εκτιμάται ότι φθάνει τα 2 δισ. ευρώ. Για τον χρόνο δε που πέρασε, το 2010, υπολογίζεται ότι τα έσοδα του κράτους από άμεσους και έμμεσους φόρους μειώθηκαν κατά 11% και 12% αντίστοιχα. Στην κάλυψη αυτού του κενού αποσκοπούν τα έκτακτα μέτρα που συζητιούνται ύψους 3 δισ. ευρώ, το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής από το οποίο επιδιώκουν να εισπράξουν 26 δισ. ευρώ, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που υπολογίζεται να αποφέρει 50 δισ. ευρώ και κυρίως το ανηλεές φορολογικό σαφάρι που έχει ήδη ξεκινή-

σει με τη βοήθεια ακόμη και ειδικού εισαγγελέα. Όλα αυτά τα μέτρα μαζί κι όλα όσα ακόμη θα εφαρμόσουν για να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα δεν είναι παρά μια τρύπα στο νερό, μια ηχηρή πομφόλυγα μεγαλύτερη ακόμη και από τον Γ. Παπανδρέου. Τίποτε δεν πρόκειται να καταφέρουν – στα δημόσια έσοδα – παρά τις εξαγγελίες τους, παρά την επίδειξη καταστολής στην οποία προβαίνουν ακόμη και σε αυτό το μέτωπο, των φορολογικών εσόδων. Ο λόγος είναι απλός: Η μάχη των φορολογικών εσόδων είναι χαμένη εξ αρχής επειδή όλη αυτή η συμμορία που κυβερνά έχει απαλλάξει το κεφάλαιο από την καταβολή φόρων (κι εδώ είναι μάρτυρας η νέα μείωση των συντελεστών φορολόγησης των επιχειρήσεων μέσω του τελευταίου φορολογικού νομοσχεδίου) και επιλέγει να δώσει την μάχη με τους περιπτεράδες και τους ψιλικατζήδες κυνηγώντάς τους να αποδώσουν το ΦΠΑ. Μιλάμε για γελοιότητα. Αποκτά όμως δραματικές διαστάσεις αν αναλογιστούμε ότι τη θεσμικά κατοχυρωμένη και νόμιμη φορολογική λούφα αυτών που χρηματοδοτούν τις προεκλογικές εκστρατείες των υπουργών του ΠΑΣΟΚ επιχειρούν να την υπερκεράσουν με τη δική μας υπερφορολόγηση. Σε αυτό το κλίμα απότομης επιτάχυνσης των αντιδραστικών σεναρίων νότα ελπίδας αποτελεί το συνέδριο που ξεκίνησε την Παρασκευή και ολοκληρώνεται σήμερα, Κυριακή, στη Νομική (με την έγκριση της Διακήρυξης των Αθηνών ενάντια στο χρέος και τη λιτότητα) από την Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δημόσιου χρέους. Η συμμετοχή πολλών ξένων αντιπροσωπειών, οι ενδιαφέρουσες εισηγήσεις και πάνω απ’ όλα η μαζική προσέλευση κόσμου και νεολαίας – που μόνο την Παρασκευή έφτασε τα 600 άτομα – επιβεβαιώνουν την αυξημένη διάθεση του κόσμου να παλέψει ενάντια στο χρέος και τα αντιλαϊκά μέτρα κυβέρνησης – ΔΝΤ – ΕΕ.

n ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Σενάρια αντιδραστικής αναδιάρθρωσης Η καθολική λαϊκή απονομιμοποίηση της πολιτικής του Μνημονίου φέρνει μεγάλη ανησυχία στους αστικούς κύκλους, που πλέον απεργάζονται σενάρια για μια αντιδραστική «μεταπολίτευση». Η πολιτική αναξιοπιστία και των δύο κομμάτων «εξουσίας» και το καθαρό πια ενδεχόμενο μη αυτοδύναμης κυβέρνησης σε περίπτωση εκλογών, οδηγεί το αστικό στρατόπεδο σε κατάστρωση «σχεδίων Β» που θα περιορίσουν δραματικά το λαϊκό παράγοντα και πιθανή παρέμβασή του για την ανατροπή της κατάστασης. Στο πλαίσιο αυτό έσπασε και πάλι τη σιωπή του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος δήλωσε με ύφος που έφερε μνήμες χούντας πως «περιθώρια για αντιπολίτευση δεν υπάρχουν». Στη δι-

πλής ανάγνωσης αυτή δήλωση, καταλαβαίνει κανείς πως ήδη βρίσκονται σε επεξεργασία πολιτικές φόρμουλες για κυβερνήσεις συνεργασίας χωρίς εκλογές, παράλληλα με μια καθαρή θέση φίμωσης και καταστολής κάθε αντιπολιτευόμενης φωνής. Η νέα «οικουμενική» κυβέρνηση στο όραμα του Μητσοτάκη θα έχει υπουργούς τους πεταμένους στα πολιτικά αζήτητα εκσυγχρονιστές Αλέκο Παπαδόπουλο και Γιώργο Φλωρίδη, την ίδια στιγμή που οι γνωστές παραπληρωματικές πολιτικές δυνάμεις σπεύδουν να λάβουν θέση: Τόσο η Δημοκρατική

Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη, όσο και το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, έσπευσαν να προτείνουν ευρύτερα και συναινετικά κυβερνητικά σχήματα για να περάσει χωρίς κραδασμούς η πολιτική του Μνημονίου. Κοινός παρονομαστής στις πολιτικές αυτές παρεμβάσεις είναι η παραδοχή ότι η αντιλαϊκή πολιτική είναι μονόδρομος και πως μόνη της η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν μπορεί να αντέξει στην αντιπολιτευτική πίεση των εργαζομένων. Στο ίδιο «κάδρο» βρέθηκε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος φέρεται σύμ-

φωνα με πληροφορίες να έχει ήδη βολιδοσκοπήσει ακαδημαϊκούς παράγοντες δήθεν υψηλού κύρους για τη συμμετοχή τους σε μια οικουμενική κυβέρνηση, μετά από την αποκάλυψη του βίντεο με τον Ντομινίκ Στρος Καν, το οποίο εξέθετε σοβαρά την κυβέρνηση Παπανδρέου. Η κινητικότητα που αναπτύσσεται δεν έχει οδηγήσει προς το παρόν σε μια βιώσιμη εναλλακτική για τη διακυβέρνηση στην εποχή του Μνημονίου, καθώς εκτός των άλλων ακόμη και η προσφυγή στις κάλπες με τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς δεν εγγυάται καμία ομαλή μετάβαση σε ένα αξιόπιστο για τους πιστωτές πολιτικό σχήμα, ενώ προκαλεί πανικό από το φόβο μιας γενικής πολιτικής αποσταθεροποίησης.

εγάλη ζημιά στην εικόνα του πιο στενού πολιτικού συμμάχου της κυβέρνησης, του ΛΑΟΣ προκάλεσε η αποκάλυψη του Β. Μεϊμαράκη ότι ο Γ. Καρατζαφέρης τον επισκέφτηκε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και του ζήτησε να επισπεύσει την παραλαβή του ελαττωματικού υποβρυχίου Παπανικολής που… γέρνει παρά το γεγονός ότι ήδη υπήρχαν επιφυλάξεις για τη συγκεκριμένη παραγγελία! Ο Καρατζαφέρης απάντησε καταγγέλοντας τη θητεία Μεϊμαράκη, με τον πρώην υπουργό Εθνικής Αμύνης να απαντά μιλώντας για «λαμόγια» και «νονούς». Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως πρόσθεσε ο Β. Μεϊμαράκης χωρίς να διαψευστεί, τέσσερις βουλευτές του ΛΑΟΣ με ερωτήσεις τους στη Βουλή τον εγκαλούσαν ότι έχει καθυστερήσει την παραλαβή!

Η στάση του ,«υπεύθυνου και ρεαλιστή ηγέτη», όπως τον αποκαλούν πλέον τα καθεστωτικά ΜΜΕ, φανερώνει τη βαθιά σήψη του πολιτικού συστήματος. Ο ακροδεξιός Γ. Καρατζαφέρης είχε δηλώσει ότι «η χώρα είναι σε πόλεμο και πρέπει να πουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει για να επιβιώσει». Στην «Ελλάδα του ΔΝΤ» φαίνεται πως δεν είναι αδιανόητο να λειτουργεί ο αρχηγός ενός κοινοβουλευτικού κόμματος ως πολιτικός πλασιέ εξοπλιστικών εταιρειών.

Η ΑΟΖ μπορεί να περιμένει

πορεί το Ισραήλ να έχει… αναγνωρίσει ήδη την ελληνική ΑΟΖ αλλά η Ελλάδα δεν σκοπεύει να οριοθετήσει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο Αιγαίο πριν καταλήξουν οι …«αιώνιες» διερευνητικές επαφές με την Άγκυρα για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. «Το μέγεθος της ΑΟΖ δεν μπορεί να ξεπερνά το εύρος της υφαλοκρηπίδα» τόνισε ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας μιλώντας σε δημοσιογράφους θέτοντας παράλληλα χρονοδιάγραμμα για νέες επαφές τις πρώτες βδομάδες μετά τις εθνικές εκλογές στην Τουρκία. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχασε την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί το θέμα υποστηρίζοντας ότι «η ανακήρυξη ΑΟΖ κατοχυρώνει πλήρως τα εθνικά μας συμφέροντα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου» υπονοώντας ότι η κυβέρνηση απεμπολεί κυριαρχικά δικαιώματα, με την κυβέρνηση να διασκεδάζει τις κατηγορίες με τον αφορισμό ότι η «ΑΟΖ είναι της μόδας». Μια ερμηνεία για την εμμονή της κυβέρνησης να θάψει ουσιαστικά προσωρινά το θέμα της ΑΟΖ είναι ότι οι μυστικές συμφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου βρίσκονται σε προχωρημένο επίπεδο. Ο Δ. Δρούτσας ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει σε καμία περίπτωση να επιβαρύνει τις συνομιλίες με την Τουρκία καθώς υπάρχει προοπτική να υπάρξει αποτέλεσμα.

/ ΠPIN

ΘEMA Σε σύγκρουση με τον άνθρωπο και τη φύση

E IKONOKΛAΣTEΣ

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

n ΑΛΕΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Το τεράστιο μεγα-δυστύχημα της Φουκουσίμα έθεσε ξανά τα μεγάλα ερωτήματα για την πυρηνική ενέργεια, αλλά και γενικότερα την παραγωγή και κατανάλωση της ενέργειας στον καπιταλισμό. Η αδηφάγα καπιταλιστική ανάπτυξη στηρίχθηκε στα ορυκτά καύσιμα, με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες στο περιβάλλον, με όξυνση της ιμπεριαλιστικής επιβολής και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Αδυνατεί ο καπιταλισμός να δώσει απάντηση στο πρόβλημα της ενέργειας.

n Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΩΣ ΕΜΠΟΡΙΟ Παρότι τα φώτα της δημοσιότητας έχουν φύγει από το τραγικό δυστύχημα του ιδιωτικού πυρηνικού σταθμού της Τέπκο στη Φουκουσίμα, κι ενώ συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το έγκλημα της ΒΡ στον Κόλπο του Μεξικού, η συζήτηση για τη σχέση της καπιταλιστικής ανάπτυξης με την ενέργεια και ευρύτερα με την κοινωνία και το περιβάλλον συνεχίζεται. Είναι γεγονός πως ο βιομηχανικός καπιταλισμός, όπως τον ζούμε στην εξέλιξή του, πραγματοποιήθηκε και χάρη στη χρήση των ορυκτών καυσίμων (άνθρακας, πετρέλαιο, φυσικό αέριο και ενέργεια πυρηνικής σχάσης, που είναι επίσης ορυκτή μορφή ενέργειας). Καπιταλισμός υπήρχε όμως και πριν τα ορυκτά καύσιμα, με ιδιαίτερο όμως αργό ρυθμό ανάπτυξης. Η έννοια της ανάπτυξης όπως την ξέρουμε σήμερα δημιουργείται το 19ο αιώνα και αποκτά εντονότερη μορφή στην εικοσαετία 1920-1940. Στη μεν τότε Σοβιετική Ένωση, με τις συζητήσεις για τον προγραμματισμό και τα πεντάχρονα της παραγωγής, στη δε δυτική οικονομική σκέψη με παρεμβάσεις των κεϋνσιανών, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 σαν μέτρο ενάντια στην οικονομική κρίση του 1929 και μετά. Ανάπτυξη όμως προκύπτει με μετασχηματισμό ύλης και ενέργειας. Η ύλη και η ενέργεια στη Γη είναι πεπερασμένες. Έχουν εσωτερικά, ως προς την ποσότητα, και εξωτερικά, ως προς τις επιπτώσεις, όρια. Όρια που πρέπει να ληφθούν υπόψη, ώστε να μην οδηγηθεί σε μετωπική καταστροφική σύγκρουση με την ίδια τη φύση, σε μαζική καταστροφή του ανθρώπινου είδους και άλλων μορφών ζωής. Από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα επιχειρείται η συμπλήρωση ή και αντικατάσταση των πηγών ενέργειας με την πυρηνική και στο νέο αιώνα από τις λεγόμενες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η χρήση όμως των αντιδραστήρων πυρηνικής σχάσης, για την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας μετατρέψιμης σε ηλεκτρική μαζικής κατανάλωσης, και σε άλλη κλίμακα η χρήση του πετρελαίου και βιοτεχνολογίας, φαίνεται πως οδηγεί πλέον το ανθρώπινο γένος σε διπλή μετωπική σύγκρουση: Σε σύγκρουση με τον εαυτό του αλλά και με το «ανόργανο σώμα του», τη φύση. Στην εξέλιξή τους οι καπιταλιστικές κοινωνίες αλλάζουν μόνο τις πηγές και το μείγμα των μορφών καταναλώσιμης ενέργειας και όχι τις μεθόδους, τους σκοπούς ενεργειακής παραγωγής και κατανάλωσης, το ενεργειακό σύστημα. Όσο όμως η ενέργεια θεωρείται ένα ακόμα εμπόρευμα που πρέπει να παραχθεί, διακινηθεί και καταναλωθεί για να αποφέρει κέρδος στην αδηφάγο καπιταλιστική ανάπτυξη, δεν θα μπορούμε, όπως έχει δείξει η οικονομική ιστορία, να μιλάμε για καθαρή, ανανεώσιμη και ασφαλή στην παραγωγή της ενέργεια. Ακόμη και αν οδηγηθούμε σε έναν «μετά τα ορυκτά καπιταλισμό», ο οποίος μπορεί να υπάρξει αφού υπήρξε και πριν από το 1859 –όταν στο Τίτοσβιλ διακινήθηκε το πρώτο βαρέλι πετρελαίου από τον Ροκφέλερ– πριν και από το 1769, όταν ο Βρετανός Τζέιμς Βάτ κατοχύρωσε την πατέντα της πρώτης ατμομηχανής, σηματοδοτώντας την απαρχή της βιομηχανικής επανάστασης.

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΚΕΡΔΟΣ

ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

ετρέλαια, λοιπόν, πυρηνική ενέρ- να» της παγκόσμιας οικονομίας, στα στενά του μοσιότητα η εταιρεία ΒΡ, τα βεβαιωμένα απογεια, εναλλακτικές μορφές ενέργει- Ορμούζ. Τη μετατροπή των Eμιράτων σε προ- θέματα πετρελαίου παγκοσμίως ανέρχονταν ας. Δέκα χώρες (κατά σειρά Σαουδι- τεκτοράτα. Την ένταξη στην κατηγορία «χώρες το 2009 σε 1,33 τρισ. βαρέλια. Σύμφωνα με την κή Αραβία, Ρωσία, ΗΠΑ, Ιράν, Κί- του κακού» όσων (π.χ. Ιράν) δεν συμμορφώνο- Αμερικανική Γεωλογική Επιθεώρηση, η ανακάνα, Μεξικό, Καναδάς, Βενεζουέλα, νται προς τας υποδείξεις. λυψη σημαντικών κοιτασμάτων πετρελαίου κοΚουβέιτ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) παράΔιαρκής ανανεούμενη ιμπεριαλιστική πολι- ρυφώθηκε το 1962 και έκτοτε βρίσκεται σε πτώγουν το 39% της παγκόσμιας παραγωγής πετρε- τική που επανανοηματοδοτείται με τη δήλωση ση. Υπάρχουν σήμερα περίπου 1.500 κοιτάσμαλαίου. Ενώ οι 10 πρώτες χώρες εισαγωγής πε- του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Ντικ Τσένι, τα μεγάλου και γιγαντιαίου μεγέθους στον κότρελαίου (κατά σειρά ΗΠΑ, Ιαπωνία, Κίνα, Ν. σε ομιλία του σε στελέχη πετρελαϊκών εταιρει- σμο που περιέχουν το 94% του γνωστού αργού Κορέα, Γερμανία, Ινδία, Ιταλία, Γαλλία, Ισπα- ών στην Ουάσινγκτον το 1998, όταν ήταν ακόμη πετρελαίου. Τα 400 μεγαλύτερα περιέχουν το νία, Κάτω Χώρες) εισάγουν το 30% της παγκό- Διευθύνων Σύμβουλος της Χαλιμπάρτον: «Δεν 60-70%. Μόνο όμως 41 από αυτά τα τελευταία σμιας παραγωγής. μπορώ να σκεφτώ καμιά άλλη περίοδο στην πα- ανακαλύφθηκαν μετά το 1980. Η ουσία δηλαΦαίνεται επομένως ότι οι ΗΠΑ είναι ταυ- γκόσμια ιστορία που κάποια περιοχή να απέ- δή είναι ότι τώρα πλέον ο πλανήτης ολόκληρος τόχρονα, ο τρίτος σε σειρά παγκόσμιος παρα- κτησε ξαφνικά τόσο μεγάλη στρατηγική σημα- έχει ερευνηθεί εξαντλητικά και έτσι έχει καταγωγός πετρελαίου (11% της παγκόσμιας πα- σία όσο η περιοχή της Κασπίας». Ακριβώς γι- στεί σαφές ότι δεν υπάρχουν κοιτάσματα σε νέραγωγής) και ο πρώτος παγκόσμια εισαγω- ατί στην περιοχή της (Καζακστάν, Αζερμπαϊ- ες περιοχές, που να μπορούν να συγκριθούν γέας (14,7% της παγκόσμιας παραγωμε εκείνα της Βόρειας Θάλασσας και γής). Εισάγει μάλιστα διπλάσια ποσότης Αλάσκας και να μην έχουν ανακα4 Η λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων τητα από την Ιαπωνία, το δεύτερο παλυφθεί. Κατά μία έννοια, η χρυσή επογκόσμιο εισαγωγέα, ο οποίος όμως έχει χή του πετρελαίου τελειώνει. Αυτό δεν παραγωγής ενέργειας είναι απαγορευτική μηδενική παραγωγή πετρελαίου. Κατασημαίνει ότι δεν θα συνεχίσουν να αναστον καπιταλισμό ναλώνει πάνω από το 25% της διαθέσικαλύπτονται νέα μικρότερα κοιτάσμαμης παγκοσμίως ενέργειας, ενώ διαθέτα, αλλά δεν θα επαρκούν ώστε να αντιτει μόλις το 2% των παγκοσμίων αποθεμάτων. τζάν, Τουρκμενιστάν) οι εκτιμήσεις για το μέ- σταθμίσουν τη συνεχιζόμενη μείωση στα παγκόΕξ ου το συνεχές ενδιαφέρον, η διαρκής ιμπε- γεθος των ενεργειακών αποθεμάτων κάνουν σμια αποδεδειγμένα αποθέματα. ριαλιστική και γεωστρατηγική πολιτική διείσδυ- λόγο για έως και 200 δισ. βαρέλια πετρελαίου Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Διεθνούς σης του νέου παγκόσμιου ηγεμόνα, που προέ- και ανάλογη ποσότητα φυσικού αερίου. Πράγ- Υπηρεσίας Ενέργειας, η παγκόσμια κατανάκυψε μετά το B’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην πε- μα που την καθιστά περιοχή συγκρίσιμη με το λωση πετρελαίου σήμερα είναι της τάξεως των ριοχή κυρίως των χωρών του Κόλπου, τα κοι- Ιράκ και το Ιράν. 83 εκατ. βαρελιών ανά ημέρα, δηλαδή 30 δισ. τάσματα των οποίων ειδικά φαίνεται πως διαρΕπιπλέον δε γιατί ο έλεγχος των ενεργει- βαρέλια περίπου το χρόνο. Η κατανάλωση αυκούν πέραν του 2070. Διείσδυση που εγκαινιά- ακών πηγών δεν εξασφαλίζει μόνο ενεργεια- τή λόγω της παρατηρούμενης ήδη περαιτέρω ζεται το 1953 με την ανατροπή της δημοκρατι- κή επάρκεια αλλά ταυτόχρονα αποτελεί το μέ- οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας, της Ινδίας, κά εκλεγμένης κυβέρνησης του Μοσαντέκ στο σον άσκησης πιέσεων προς τις άλλες «αδελφές» αλλά και άλλων ραγδαίως αναπτυσσομένων οιΙράν, η οποία είχε εθνικοποιήσει τις ξένες εται- ιμπεριαλιστικές χώρες, στο πλαίσιο του αιώνιου κονομιών της νοτιοανατολικής Ασίας, αυξάνερείες πετρελαίου. Συνεχίζεται με την ακολου- νόμου του καπιταλισμού, του ανταγωνισμού. ται με ρυθμό της τάξεως 2%-2,5% το έτος. Ο θούμενη άμεση αμερικανική διείσδυση το 1990 Η γνώση της ποσότητας των παγκόσμιων συνδυασμός όλων των παραπάνω, οδηγεί στο στο Κουβέιτ - Ιράκ. Τη μόνιμη παρουσία του αποθεμάτων πετρελαίου είναι αβέβαιη. Σύμφω- συμπέρασμα πως το πετρελαϊκό πρόβλημα, η 5ου αμερικανικού στόλου στην «αχίλλειο πτέρ- να με τα στατιστικά στοιχεία που έδωσε στη δη- κρίση του, αναμένεται στα επόμενα 30-40 χρό-

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΠPIN /

E IKONOKΛAΣTEΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

νια. Η κρίση και όχι φυσικά το τέλος του πετρελαίου. Αυτό συνεπάγεται παροξυσμό στην ιμπεριαλιστική πολιτική, στα πολιτικοστρατιωτικά μέσα προώθησής της, για τον έλεγχο χωρών παραγωγής, αποθεμάτων και δρόμων εμπορίου του πετρελαίου. Ειδικά, ανεκδήλωτα προς το παρόν, σχέδια –προμήνυμα των οποίων είναι η επιδρομή στη Λιβύη– ανατροπής της ανεπιθύμητης κατάστασης στην πέμπτη παγκόσμια πετρελαϊκή υπερδύναμη, τη Βενεζουέλα. Συνέχιση της εξόρυξης σε νέα βάθη γενικά και προς τα βάθη των ωκεανών ειδικότερα. Εξόρυξη που σε συνδυασμό με την πολιτική ελάχιστου κόστους και μέγιστου κέρδους, για την οποία και από την οποία ζει και αναπαράγεται ο καπιταλισμός, συνεπάγεται νέα «ατυχήματα» ασύλληπτης έκτασης και έντασης στη ρύπανση της φύσης, ανάλογα με το πρόσφατο οικολογικό δράμα στον κόλπο του Μεξικού. Συνεπάγεται «πρόοδο» στο λαθρεμπόριο και στην αισχροκέρδεια. Σημαίνει επίσης αύξηση της σημασίας μικρότερων κοιτασμάτων, όπως για παράδειγμα του Αιγαίου. Δημιουργία άρα ανάλογων και γι’ αυτό το σκοπό συμμαχιών για τον έλεγχο και μοίρασμα της λείας. Και επομένως, σε σχέση με το παράδειγμά μας, αντιμετώπιση από την Αριστερά υπό αυτό το πρίσμα της προωθούμενης επιθετικής - ιμπεριαλιστικής και λίαν επικίνδυνης για τον εν λόγω σκοπό συμμαχίας Ελλάδας - ΗΠΑ - Ισραήλ. Η τιμή του πετρελαίου σε σημερινές αξίες του δολαρίου από το 1900 ως το 1970 κυμαινόταν από 10 ως 30 δολάρια το βαρέλι. Εκτινάσσεται στη δεκαετία της πετρελαϊκής κρίσης του 1973-80 στα 90 - 95 δολάρια. Επανέρχεται στα επίπεδα των 30 - 40 δολαρίων και από την τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα σκαρφαλώνει διαρκώς, φτάνοντας στις μέρες μας τα 125 δολάρια το βαρέλι. 400% επάνω! Είναι φανερό πως αυτή η διαρκής, «αφύσικη», απότομη αναρρίχηση των τιμών συνδέεται με την υπερανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού τομέα την τελευταία εικοσαετία, τη «νέου τύπου», νόμιμη και παράνομη ακραία χρηματιστηριακή αισχροκέρδεια των μεγαλοτζογαδόρων των χρηματιστηρίων αυτής της χαρτοπαικτικής λέσχης των μεγαλοαστών. Η παγκόσμια κατανάλωση την περίοδο

1973- 2005, αυξάνεται από 6,116 τρισεκατομμύρια σε 18,235 τρισεκατομμύρια βατώρες, δηλαδή κατά 300%, ενώ ο πληθυσμός της γης κατά 50%, από 4 στα 6 δισ. περίπου. Η αποκλειστική σχεδόν πετρελαϊκή εξάρτηση των καπιταλιστικών χωρών από τις κοινωνικά ανήσυχες και πολιτικά αβέβαιες χώρες της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, η γνώση της εξέλιξης των αποθεμάτων, η ίδια η επιστημονικοτεχνική επανάσταση στρέφει τον καπιταλισμό από τη δεκαετία ήδη του ’50 στην πυρηνική ενέργεια,

την οποία αναπτύσσει και ταυτόχρονα διαστρέφει και καθηλώνει στα επικίνδυνα όρια του καπιταλιστικού κέρδους. Εξήντα εννιά χρόνια από τότε που ο περίφημος νομπελίστας φυσικός Ενρίκο Φέρμι κατασκεύασε τον πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα στο Σικάγο το 1942, 443 πυρηνικοί αντιδραστήρες λειτουργούν διάσπαρτοι σε 31 χώρες, καλύπτοντας το 16% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας. Για να κινηθούν καταπίνουν ετησίως περίπου 80.000 τόνους ουρανίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως. Σε 17 από τις 27 χώρες της λειτουργούν 152 πυρηνικά εργοστάσια, τα οποία καλύπτουν το 1/3 της ηλεκτροπαραγωγής και το 15% της πρωτογενούς ενέργειας. Επιπλέον δε

27 νέοι σταθμοί πυρηνικής ενέργειας βρίσκονται υπό κατασκευή σε διάφορες χώρες. Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες στο όνομα του κέρδους χτίζονται όσο γίνεται πιο κοντά στην περιοχή κατανάλωσης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας για να ελαχιστοποιηθεί το κόστος μεταφοράς της. Και όσο πιο κοντά γίνεται σε ποτάμια και θάλασσα, με τη φτηνότερη δυνατή προστασία, για να ελαχιστοποιήσουν το κόστος μεταφοράς πρώτων υλών, αποβλήτων και χρήσης νερού, αφού ως γνωστόν όλοι ανεξαίρετα οι τύποι πυρηνικών αντιδραστήρων χρησιμοποιούν λίαν υψηλές ποσότητες νερού για τη λειτουργία τους. Αποτέλεσμα: Εικοσιπέντε γνωστά πυρηνικά ατυχήματα σε πενήντα χρόνια. Τσουνάμι πνίγει το δεύτερο μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ινδίας στο Μαντράς και τη Φουκουσίμα πρόσφατα. Ιαπωνικές πόλεις και το ίδιο το Τόκυο κινδύνεψε, δύο εκατομμύρια πολίτες δεχτηκαν πυρηνική ακτινοβολία από την έκρηξη στο Θρι Μάιλ Άιλαντ των ΗΠΑ το 1979, τα θύματα του Τσέρνομπιλ μετριούνται ακόμη. Στα εργοστάσια μαζικής παραγωγής πυρηνικής ενέργειας ο κίνδυνος δεν εντάσσεται στους νόμους των συμβατικών κινδύνων. Και αυτό γιατί οι επιπτώσεις και καταστροφές από τη δράση πυρηνικού ατυχήματος επεκτείνονται σε διαπλανητικές περιοχές όσον αφορά το χώρο, σε δεκάδες, εκατοντάδες, ενίοτε και σε χιλιάδες χρόνια σε όσον αφορά το χρόνο και σε τουλάχιστον εκατοντάδες χιλιάδες θύματα όσον αφορά ανθρώπινες ζωές και ζώα. Επομένως όχι μόνο τυχόν λάθος, αλλά και η χρήση της επιστήμης των πιθανοτήτων και της στατιστικής για τον υπολογισμό του, είναι μη επιτρεπτή. Όλα όμως ανεξαίρετα τα πυρηνικά ατυχήματα που έχουν συμβεί στον κόσμο εμπεριείχαν πάντα ένα συνδυασμό ανθρωπίνων σφαλμάτων, τεχνικής ανεπάρκειας, ανεπαρκούς ελέγχου και «απρόβλεπτων» εξωτερικών κινδύνων. Επομένως, από τη στιγμή που εκλείπει ακόμη και η πιθανότητα ανθρώπινου λάθους, είναι απαγορευτική, ειδικά μάλιστα σε συνθήκες πλήρους υπαγωγής της επιστήμης στο κεφάλαιο, η λειτουργία ειδικά των πυρηνικών αντιδραστήρων μαζικής παραγωγής μετατρέψιμης ενέργειας σε ηλεκτρική.

Το στοίχημα της πυρηνικής σύντηξης n ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΚΑΙ ΑΒΛΑΒΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΣE ΗΛΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ

πυρηνική σύντηξη, το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης, είναι η άλλη μορφή πυρηνικής αντίδρασης διά της οποίας η επιστήμη υπόσχεται πως στο εγγύς μέλλον η ανθρωπότητα θα αποκτήσει αστείρευτη και αβλαβή για το περιβάλλον πηγή ενέργειας. Η σύντηξη έχει σημαντικά πλεονεκτήματα: «Ανεξάντλητα» πρακτικά καύσιμα, άρα ανεξάντλητα αποθέματα ενέργειας αφού χίλιοι τόνοι νερού, το οποίο χρησιμοποιείται ως καύσιμο, απελευθερώνουν ενέργεια ισοδύναμη με τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου! Δεν έχει ως παραπροϊόντα μακρόβια ραδιενεργά ισότοπα. Δεν επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με προϊόντα καύσης. Δεν υπάρχει κίνδυνος πυρηνικού ατυχήματος, γιατί η αντίδραση είναι ασταθής, σταματά αν παρουσιαστεί πρόβλημα και χρησιμοποιεί πολύ μικρή ποσότητα καυσίμου ανά μονάδα χρόνου. Κατ’ αυτήν, τέσσερις πυρήνες υδρογόνου συντήκονται και μεταστοιχειώνονται

σε έναν πυρήνα του στοιχείου ηλίου, συνοδευόμενο από δύο αντιηλεκτρόνια, ακτίνες γάμμα (υψηλής ενέργειας) και δύο νετρίνα, ουδέτερα ηλεκτρικά σωματίδια –υποατομικές οντότητες– για τα οποία έχουμε ακόμα τις λιγότερες πληροφορίες επειδή δεν «αισθάνονται» τις ηλεκτρομαγνητικές καθώς και τις ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις. Σύντηξη πυρήνων συμβαίνει στον Ήλιο, ο οποίος «προσφεύγει» σε πυρηνικές αντιδράσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων μάζα μετατρέπεται σε ασύλληπτα ποσά ενέργειας. Επομένως, για να συμβεί σύντηξη απαιτούνται συνθήκες Ήλιου: Πίεση στις 100 εκατομμύρια ατμόσφαιρες περίπου και θερμοκρασία στους 14 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Συνθήκες στις οποίες η ύλη πλέον είναι σε τέταρτη, «άλλη» μη δομημένη σε άτομα σωματιδιακή μορφή, την ονομαζόμενη πλάσμα. Συνθήκες που συνθέτουν το μεγαλύτερο τεχνικό πρόβλημα που μέχρι τώρα κλήθηκε να αντιμετωπίσει η επιστήμη. Βασικό επίσης πρόβλημα είναι η μεγάλη ροή νετρίνων που παράγονται ως

προϊόν κάθε αντίδρασης καθώς και το πώς και με ποια πανάκριβα δυσθερμαγωγά υλικά θα ελέγξουν αποτελεσματικά τις τεράστιες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται μέσα στους αντιδραστήρες. Η έρευνα ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50. Οδήγησε το 1968 στην κατασκευή στη Σοβιετική Ένωση της πρώτης πειραματικής μηχανής σύντηξης και τελικά στη λειτουργία στις μέρες μας εννιά κυριότερων πειραματικών αντιδραστήρων σε ΗΠΑ, Ρωσία, Ελβετία, Γερμανία, Αγγλία και πρόσφατα στην Κίνα. Στις 21 Νοέμβρη 2006 υπογράφηκε στο Παρίσι συνθήκη ανάμεσα σε ειδικούς εκπροσώπους των επτά κύριων καπιταλιστικών κρατών για την κατασκευή στη Γαλλία ενός θερμοπυρηνικού πειραματικού αντιδραστήρα σύντηξης, του περίφημου ITER. Mε αρχική χρηματοδότηση 10 δισ. ευρώ, την περικοπή λόγω κρίσης στα έξι, με διάρκεια κατασκευής 35 χρόνων και πρώτη δοκιμή το 2016, συνθέτει το τρίτο δαπανηρότερο διεθνές επιστημονικό εγχείρημα που ανέλαβε ποτέ η ανθρωπότητα.

Η ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό n ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Η επαναστατικοποίηση όμως στην περιοχή της ενέργειας, στον 21ο αιώνα, παίρνει σάρκα και οστά με τη βιοτεχνολογία, ενώ η αιολική και τα φωτοβολταϊκά θα παίζουν υποβοηθητικό ρόλο. Μέσω αυτής επιχειρείται η τεχνική παραγωγή με γενετική μηχανή, βιολογικών μορίων ή διαγονιδιακών οργανισμών που προορίζονται για βιομηχανικές, γεωργικές, φαρμακευτικές, χημικές εφαρμογές και την παραγωγή ενέργειας. Έτσι δημιουργείται η βιο-ενεργητική. Πρακτικά, βακτηρίδια με κατάλληλη ζύμωση σε υλικά που περιέχουν, παράγουν βιοκαύσιμα. Ειδικότερα χρησιμοποιείται η βιο-μάζα θαλάσσιων μικροσκοπικών φυτών που δείχνουν να συγκεντρώνουν μία ποσότητα υδρογονανθράκων, που φθάνει μέχρι το 75% του ξηρού τους βάρους. Ή φυτά που μπορούν να αναπτύσσονται σε ένα βιο-αντιδραστήρα ή να καλλιεργούνται σε ένα φυσικό οικοσύστημα. Καύσιμο με υψηλή ειδική θερμοκρασία ανάφλεξης μπορεί επίσης να εξαχθεί από φυτικά έλαια. Σε εξέλιξη βρίσκονται μελέτες, οι οποίες στοχεύουν στην απευθείας τροφοδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος μέσω ζωντανών κυττάρων ή συστατικών τους. Αυτά τα συστήματα, που ονομάζονται βιο-καύσιμα κύτταρα, αναμένεται να ανταγωνιστούν τους ημιαγωγούς ως προς την επάρκειά τους. Ο καπιταλισμός επαναστατικοποιεί τις παραγωγικές δυνάμεις τις οποίες όμως ταυτόχρονα, περιορίζει, καθηλώνει και διαστρέφει υποτάσσοντάς τις στα αδιέξοδα του κέρδους-αυτοσκοπού. Η πυρηνική σχάση υποτάσσεται στην πολεμική βιομηχανία και διαστρέφεται με την κατασκευή ευάλωτων και ανυπολόγιστα επικίνδυνων αντιδραστήρων παραγωγής μαζικής ηλεκτρικής ενέργειας. Η σύντηξη καθηλώνεται με την υποχρηματοδότηση, μετατίθεται στο άγνωστο μέλλον και περιορίζεται στην εφαρμογή με ανάλογο τρόπο που ο αυτοματισμός και η ρομποτική όχι μόνο δεν γενικεύονται αλλά περιορίζονται στις επικοινωνίες και σε ορισμένες βιομηχανίες αιχμής. Ακόμη και τα πυρηνικά ραδιενεργά απόβλητα τροφοδοτούν το εμπόριο και λαθρεμπόριο πυρηνικών. Η πυρηνική ενέργεια στον καπιταλισμό, όπως δείχνει η πρόσφατη ιστορία, αποκλείεται να υποταχθεί σε ειρηνικούς, κοινωνικούς- επιστημονικούς σκοπούς. Η ίδια η βιοενεργητική καθηλώνεται και περιορίζεται στα σύνορα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας των εταιρειών μέσω της λεγόμενης «κατοχύρωσης με δίπλωμα της ευρεσιτεχνίας» διά της 98/44/ΕΚ /6.7.1998 οδηγίας του Eυρωπαϊκού Kοινοβουλίου «για την έννομη προστασία των βιοτεχνολογικών εφευρέσεων» ειδικά. Κατ’ αυτήν, μπορούν να κατοχυρωθούν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας «καινοτομίες οι οποίες εμπεριέχουν εφευρετική δραστηριότητα και είναι επιδεκτικές βιομηχανικής εφαρμογής, ακόμα και αν περιέχουν ή έχουν ως αντικείμενο ένα προϊόν που αποτελείται από βιολογικό υλικό(!) το οποίο έχει απομονωθεί από το φυσικό του περιβάλλον, ακόμη και αν έχει απομονωθεί από το ανθρώπινο σώμα ή έχει παραχθεί με τη βοήθεια τεχνικής μεθόδου». Επιστήμονες αλλά ακόμη και η Eυρωπαϊκή Eπιτροπή Eνέργειας προειδοποιούν επίσης πως η καπιταλιστική καλλιέργεια βιοκαυσίμων, οδηγεί στην απώλεια τεράστιων δασικών εκτάσεων, στην έμμεση αλλαγή χρήσης γης, στην απώλεια καλλιεργήσιμων εδαφών, στην ερημοποίηση περιοχών λόγω των μονοκαλλιεργειών βιοκαυσίμων. Και συνεπαγωγικά στην επιπρόσθετη αύξηση στις τιμές των τροφίμων. Ο ύστερος υπεραντιδραστικός καπιταλισμός, φοβισμένος από τα ίδια τα δημιουργήματά του, αυτοπεριορίζεται και περιστρέφεται, γύρω από το πετρέλαιο, την υποβάθμιση, περιορισμό και διαστροφή των νέων πηγών, γιατί οι εκρηκτικές, ιστορικά πρωτόγνωρες δυνατότητες στην κοινωνική - ειρηνική χρήση της σύντηξης, της βιοενέργειας και της σχάσης, δεν χωράνε στον εαυτό του. Θα χρησιμοποιούνται όσο γίνεται μερικά, περιορισμένα και διεστραμμένα, και γιατί τυχόν γενίκευσή τους, συνεπάγεται ανεπιθύμητα σε όγκο πάγια κεφάλαια αναπροσαρμογής του μηχανολογικού εξοπλισμού και συνεπώς δραστική μείωση του ποσοστού κέρδους. Η ενέργεια, όπως τα τρόφιμα και οι πρώτες ύλες, είναι δημόσια αγαθά. Συνδέονται άμεσα με την κάλυψη βασικών αναγκών του ανθρώπου, με το είδος και τα μέσα συγκοινωνίας και κατοικίας, το καταναλωτικό πρότυπο. Επιδρούν στις διεθνείς σχέσεις. Δι’ αυτών ασκείται πολιτική με γενικότερες επιδράσεις. Συμπυκνώνουν αντιθέσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας. Και επομένως δεν μπορεί παρά να αποτελούν μέρος του προγράμματος της Αριστεράς.

/ ΠPIN

AΠO

σπόντα ••• Έσκασε τελικά η βόμβα... • Είχε προηγηθεί το γερμανικό Σπίγκελ και αργά την Παρασκευή ακολούθησε έκτακτη σύσκεψη των υπουργών Οικονομικών του Γιουρογκρουπ στο Λουξεμβούργο με τη συμμετοχή και του Παπακωνσταντίνου, με θέμα τι άλλο, πως να ...σώσουν ξανά την Ελλάδα από τη χρεωκοπία! • Αλλιώς, όπως προεξοφλούσε το έγκυρο περιοδικό, η Ελλάδα επιστρέφει στη δραχμή, υπό την απειλή του τεράστιου χρέους. • Φυσικά, έπεσε ένας ψιλοπανικός, άρχισαν οι διαψεύσεις, και εν τέλει έσκασε η είδηση από το Λουξεμβούργο. • Ξυπνήσαμε το Σάββατο με το πρωτοσέλιδο των Νέων: «Νέο πακέτο SOS για την Ελλάδα».... ••• Καταλάβατε; • Καταλάαα... βαμε!!! • Οι πρώτες πληροφορίες λένε ότι επίκειται συμφωνία (αν δεν έχει ήδη ληφθεί η απόφαση) για νέα επιμήκυνση του χρέους, με νέο δάνειο και νέες σκληρές απαιτήσεις από την Ελλάδα, και όλα αυτά για να μην παρασύρει η ελληνική κρίση και το απειλητικό ενδεχόμενο μιας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, την ευρωζώνη. • Τουτέστιν, άλλη μια δήθεν ανάσα, με λίγα λόγια αυτή τη φορά τη βάψαμε κανονικά, χωνόμαστε όλο και πιο βαθιά... ••• Τώρα, φαίνεται ότι ο Παπανδρέου, που το κρατούσε ως επτασφράγιστο μυστικό, προετοιμάζεται στο πολιτικό επίπεδο, μάλλον με ανασχηματισμό και σχηματισμό νέας κυβέρνησης, που θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. • Τι κυβέρνηση θα είναι αυτή; • «Η παρέα του Γιώργου, αλλιώς», λένε κρυφογελώντας χαιρέκακα οι παλιοκαραβάνες στην Ιπποκράτους. • Πιάσ΄ το αυγό και κούρευτο... ••• Μην ρωτάτε, όμως, που πάμε. • Κανείς δεν ξέρει, κανείς δεν λέει. • Το μόνο βέβαιο είναι ότι εδώ που φθάσανε τα πράγματα, θα είναι δύσκολο για τον Παπανδρέου να το πάει σε εκλογές. • Ήδη, η αποκάλυψη του αμοντάριστου κομματιού του βίντεο με τον Στρος Καν, έχει δυσκολέψει πολύ το κλίμα για τον Παπανδρέου, ο οποίος χάνει πολύ σε αξιοπιστία και εμπιστοσύνη. • Ο άνθρωπος είναι αδίστακτος, κανονικός ντήλερ πια, σε σφάζει με το γάντι, αλλά άρχισε να βρωμάει η κολώνια του... ••• Τραγική ειρωνεία, σε περίπου έξι μήνες συμπληρώνονται 30 χρόνια από τις εκλογές της «αλλαγής» του 1981. • Τότε που ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, ο Ανδρέας Παπανδρέου, άνοιγε μια νέα σελίδα στη νεώτερη ελληνική ιστορία. • Τριάντα χρόνια μετά, ο γιος του, την κλείνει με πάταγο. • Άραγε, αυτή η ρημάδα η επέτειος, τίποτα δεν εγκυμονεί;

ΠPIN HΔON

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

Η Αποανάπτυξη, ένα μαρξιστικό πρόταγμα; n ΣΕΡΖ ΛΑΤΟΥΣ «Ας το πούμε ακόμα πιο καθαρά: Tο τίμημα που πληρώνουμε για την ελευθερία, είναι η καταστροφή της οικονομίας ως κεντρικής και στην πραγματικότητα ως μοναδικής, αξίας. Είναι ένα τόσο υψηλό τίμημα; Για μένα φυσικά και όχι: Προτιμώ απείρως να έχω έναν καινούριο φίλο από ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Προτίμηση υποκειμενική, χωρίς αμφιβολία. Αλλά αντικειμενικά; Εγκαταλείπω οικειοθελώς στους πολιτικούς φιλόσοφους το έργο του να “θεμελιώσουν” την (ψευτο-) κατανάλωση ως υπέρτατη αξία». Κορνήλιος Καστοριάδης. Για να βγούμε από το αδιέξοδο της κοινωνίας της ανάπτυξης, πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε μονοπάτια για να χτίσουμε τον άλλο κόσμο, αυτόν της επιλεγμένης λιτότητας και της λιτής αφθονίας, τον οποίο και θεωρούμε εφικτό. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει, επίσης, να βγούμε από την τροχιά της «κριτικής» σκέψης, το κληρονομημένο, δηλαδή, δάνειο σκέψης το οποίο αποτελεί θεμέλιο του εμπορίου της Αριστεράς, όλης της Αριστεράς. Για να ανακαλύψουμε νέους τρόπους να κάνουμε πολιτική, πρέπει να ξανασκεφτούμε την πολιτική και να βρούμε μια διέξοδο στα αδιέξοδα της πολιτικής των πολιτικών. Μια από τις αιτίες, ίσως και η κυριότερη, της αποτυχίας του σοσιαλισμού, είναι η ηγεμονική βούληση μιας αφήγησης και ενός μοντέλου. Όχι ότι δεν υπήρχαν διαφορετικές εκφάνσεις του ηγεμονικού λόγου ανάμεσα στο λενινισμό, το σταλινισμό, το μαοϊσμό, ανάμεσα σε τροτσκιστές και σε σοσιαλδημοκράτες, αλλά κάθε ρεύμα σκέψης και κάθε συγκεκριμένο μοντέλο υπήρξε ανίκανο να συλλάβει την ποικιλομορφία της αλήθειας και

ΔIA-

λογος

ΠIΣΩ από τις

κάμερες Τα ιδιωτικά μέσα εξακολουθούν να καταρρέουν. Μπορεί οι επιθέσεις να στρέφονται διαρκώς εναντίον του Δημοσίου, αλλά τα περισσότερα ιδιωτικά μέσα στην Ελλάδα, είναι προβληματικά. Αυτό δεν σημαίνει πως τα κρατικά ΜΜΕ είναι ιδανικά. Το αντίθετο μάλιστα. Αλλά αν οι οριζόμενες από τις κυβερνήσεις διοικήσεις τα κουμαντάρουν με διαφάνεια, χωρίς να σπαταλούν τα χρήματα του κόσμου δεξιά και αριστερά, μπορούν να διασωθούν.

Το πρόβλημα στα ιδιωτικά ΜΜΕ εδράζεται στη διαπλοκή των συμφερόντων. Οι έλληνες ιδιοκτήτες ΜΜΕ και ειδικά οι εκδότες έμαθαν να μην πληρώνουν. Δεν καταβάλλουν

την ποικιλία συγκεκριμένων λύσεων. Βεβαίως, ο Μαρξ στο διάσημο γράμμα του στην Βέρα Ζασούλιτς του 1881, θίγει την πιθανότητα μιας άμεσης μετάβασης από την παραδοσιακή ρωσική αγροτική κοινότητα, την mir, στο σοσιαλισμό, χωρίς ενδιάμεσο πέρασμα από το στάδιο του καπιταλισμού. Η πιθανότητα ενός τέτοιου διαφορετικού δρόμου θα επαναληφθεί στην Αφρική μετά τις ανεξαρτησίες των κρατών και θίγεται εκ νέου στην περίπτωση των Ζαπατίστας και των ιθαγενικών κοινοτήτων του Μεξικού. Βέβαια, ξέρουμε ότι 10 χρόνια μετά το θάνατο του Μαρξ, ο Ένγκελς εμφανίζεται πολύ πιο σεκπτικιστής γύρω από το θέμα, και 20 χρόνια αργότερα, ο Λένιν κατέκρινε σκληρά, θεωρητικά και πρακτικά αυτές τις «παρελθοντολογίες», τις οποίες ο Στάλιν όφειλε να εκκαθαρίσει άσπλαχνα. Οι διάφοροι «υπαρκτοί σοσιαλισμοί» του τρίτου κόσμου δεν ήταν καθόλου πιο χαλαροί απέναντι στις προκαπιταλιστικές κοινωνικές δομές. Ο «σοσιαλιστικός» εκσυγχρονισμός παραμέρισε το παρελθόν με περισσότερη βία και επιμονή απ’ ό,τι ο καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός, διευκολύνοντας έτσι το έργο της υπερ-φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία ακολούθησε τις αποτυχίες των σοσιαλιστικών εμπειριών. Η εξαιρετική ποικιλομορφία των κατευθύνσεων και των φωνών του πρώτου σοσιαλισμού (που έχασαν την ηθική τους νομιμότητα στο όνομα του ρομαντισμού και της ουτοπίας) είχαν, στην πραγματικότητα, περιοριστεί μέσα στην ενιαία σκέψη του ιστορικού, διαλεκτικού και επιστημονικού υλισμού. Έκτοτε, η ανεκτικότητα της πλειοψηφίας δεν είναι παρά μια πρόσκαιρη τακτική υποχώρησης, ενώ το μόνιμο καθεστώς είναι η αδιαλλαξία. Και εντούτοις, θα μπορούσε παράδοξα να παρουσιάσει κανείς την αποανάπτυξη ως ένα ριζικά μαρξιστικό πρόταγμα, πρόταγμα το οποίο ο μαρξισμός (πιθανά και ο ίδιος ο Μαρξ) θα πρόδιδε. Η ανάπτυξη, στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά η χυδαία εκδοχή αυτού που ο

Μαρξ ανέλυσε ως απεριόριστη συσσώρευση του κεφαλαίου, πηγή όλων των αδιεξόδων και αδικιών. Όλα ή περίπου όλα βρίσκονται στη διάσημη φόρμουλα που αναφέρουν και σχολιάζουν συχνά (και τελικά αποκηρύσσουν) οι φύλακες του ναού: «Συσσωρεύστε, συσσωρεύστε, είναι ο νόμος και οι προφήτες!». Η ουσία του καπιταλισμού έγκειται στη συσσώρευση του κεφαλαίου μέσω της εκμετάλλευσης της υπεραξίας της εργασίας. Η αποκόμιση ενός ικανοποιητικού κέρδους είναι μια προϋπόθεση της συσσώρευσης, η οποία δεν έχει άλλο σκοπό από την επίτευξη ενός ακόμα μεγαλύτερου κέρδους. Αυτή η λογική, υπογραμμίζει ο Μαρξ, επιβάλλεται στους κεφαλαιοκράτες και όσοι δεν την υιοθετήσουν θα εξουδετερωθούν λόγω του ανταγωνισμού των κεφαλαίων. Τελικά, λέγοντας ότι η ανάπτυξη ή η συσσώρευση του κεφαλαίου είναι το καύσιμο του καπιταλισμού, καταλήγουμε στο ότι ο σκοπός του είναι η αναζήτηση του κέρδους. Ο σκοπός και τα μέσα είναι εδώ εναλλάξιμα. Το κέρδος είναι ο σκοπός της συσσώρευσης του κεφαλαίου, όπως και η συσσώρευση του κεφαλαίου είναι ο σκοπός του κέρδους. Μιλώντας συνεπώς για μια καλή ανάπτυξη ή για μια καλή συσσώρευση του κεφαλαίου –όπως για παράδειγμα μια μυθική «ανάπτυξη που τοποθετείται στην υπηρεσία μιας καλύτερης ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών»– είναι σαν να λέμε ότι υπάρχει ένας καλός καπιταλισμός (για παράδειγμα «πράσινος» ή βιώσιμος/διαρκής) με μια καλή εκμετάλλευση. Για να βγούμε από την κρίση, η οποία είναι τόσο οικονομική όσο και οικολογική, πρέπει να βγούμε από αυτή τη λογική της συσσώρευσης του κεφαλαίου χωρίς τέλος και της υπαγωγής των αποφάσεων στη λογική του κέρδους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Αριστερά, υπό την απειλή της αποκήρυξης, θα πρέπει να συγκατατεθεί ανεπιφύλακτα στις θέσεις της αποανάπτυξης.

εργοδοτικές εισφορές -οι μόνοι στην Ελλάδακαι αφήνουν αυτή την ευθύνη στο αγγελιόσημο. Πληρώνουν ελάχιστα ποσά για τις συχνότητες που χρησιμοποιούν σε «αντάλλαγμα» για τις ψηφιακές εκπομπές των δικών τους τηλεοπτικών επιχειρήσεων και απειλούν να «παγώσουν» τη διαδικασία, επειδή τώρα τα λεφτά στερεύουν. Η διανομή των εφημερίδων τους επιδοτείται από το κράτος, ενώ τώρα η διαδικασία μεταφοράς του περιεχομένου των εφημερίδων τους σε ευρυζωνικά δίκτυα επιδοτείται με 50% από τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

φάνισαν μέσα σε ελάχιστα χρόνια, κατορθώνοντας να μη βελτιώσουν ούτε τα οικονομικά των επί χρόνια προβληματικών τους επιχειρήσεων. Εξίσου αλαζονικοί, δεν δέχονταν να βάζουν από τα δικά τους χρήματα στη λειτουργία των δικών τους «μαγαζιών» και ζούσαν με δανεικά από τις τράπεζες, τα οποία οι τελευταίες τα ζητούν πίσω και εκείνοι τους κοροϊδεύουν ζητώντας και άλλα δάνεια. Βαθιά διαπλεκόμενοι, δημιούργησαν μεγάλους ζημιογόνους ομίλους, τους οποίους χρησιμοποιούσαν ως μηχανισμό πίεσης για να εξασφαλίζουν δουλειές από το ελληνικό Δημόσιο ή για να εξυπηρετήσουν στόχους αλλότριων δυνάμεων, εντός της χώρας.

Ακόμη, μαζί με τις διαφημιστικές εταιρείες συνεννοούνταν κάτω από το τραπέζι και στις περίφημες επιστροφές υφάρπαζαν τα λεφτά που έδιναν οι εταιρείες για να διαφημιστούν, δημιουργώντας μικρές και μεγάλες φούσκες έτοιμες να εκραγούν. Την ίδια ώρα οι διαφημιστές αντί να απολογούνται στο ΣΔΟΕ για την εκτεταμένη απάτη σε βάρος (και) του Δημοσίου, βγάζουν γλώσσα, δηλώνοντας πως δεν μπορεί κανείς να τους αγγίξει.

Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, πήραν τα λεφτά του κόσμου από το Xρηματιστήριο και χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν, τα εξα-

Τώρα που σταδιακά εκλείπει μέρος από αυτές τις διευκολύνσεις, επιτίθενται με λύσσα εναντίον των εργαζομένων, από τους οποίους ζητούν διαρκώς νέες περικοπές, προχωρώντας σε συνεχιζόμενες απολύσεις με στόχο να μειώσουν το κόστος λειτουργίας των μέσων. Είναι η στρατηγική των χορτασμένων, αλλά είναι μια στρατηγική ήττας. Τα ελληνικά μέσα είναι τόσο αδύναμα, που πλέον δεν κινδυνεύουν από κάποια πιθανή εξαγορά, αλλά από το ενδεχόμενο της εξαφάνισης του είδους.

ΠPIN /

ΠPIN HΔON

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

σχόλια

Έφυγε όρθιος ο Σάντας Λίγο πριν συμπληρωθούν τα 70 χρόνια από την ημέρα που μαζί με τον Μανόλη Γλέζο αποκαθήλωσαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη, «έφυγε» ο αντιστασιακός Λάκης Σάντας. Ήταν μια πράξη που έμεινε στην ιστορία. Ο Σάντας ένα χρόνο αργότερα εντάχθηκε στο ΕΑΜ και στη συνέχεια στην ΕΠΟΝ για να καταλήξει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ όπου συμμετείχε σε πολλές μάχες και τραυματίσθηκε το 1944. Μετά εξορία, φυλακή, Μακρόνησο. Τέτοιοι αγωνιστές μας εμπνέουν στον αγώνα ενάντια στους σημερινούς ντόπιους και ξένους δυνάστες των εργαζομένων. Γι’ αυτό πλημμύρισε από κόσμο το νεκροταφείο του. Εκεί αντιπροσωπεία του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Γι’ αυτό και γιουχαΐστηκε άγρια ο Γ. Παπανδρέου, που τόλμησε να παρευρεθεί. ΥΓ: Όσο για το σύγχρονο γερμανοτσολιά, Ν. Μιχαλολιάκο της Χρυσής Αυγής, που την κοπάνησε από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας για να μην τιμήσει τον αντιστασιακό Σάντα, συνεχίζει να αποδεικνύει ότι είναι γνήσιος συνεχιστής των χιτλερικών!

Απολύουν και δεν πληρώνουν! Ένα μεγάλο ποσοστό εργοδοτών απολύουν και δεν πληρώνουν, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Επιθεώρησης Εργασίας. Συγκεκριμένα, μία στις τρεις επιχειρήσεις δεν έχει καταβάλει στους εργαζομένους από 1 έως 4 μισθούς, ενώ συνολικά οι αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα έχουν μειωθεί κατά 20%. Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης επελαύνουν το πρώτο δίμηνο του 2011, με τις ατομικές συμβάσεις και την εκ περιτροπής εργασία να αντικαθιστούν την πλήρη απασχόληση. Φέτος οι επιχειρήσεις που υπέγραψαν συμβάσεις οποιασδήποτε μορφής μειώθηκαν κατά 10,32%. Οι νέες συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μειώθηκαν κατά 45%, ενώ οι μερικής απασχόλησης αυξήθηκαν κατά 11% και οι εκ περιτροπής κατά 21%!

Αθώος ο Σεϊσίδης Ομόφωνα αθώος κρίθηκε ο Σί-

στο ημι

ΦΩΣ

μος Σεϊσίδης από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για την υπόθεση των «ληστών με τα μαύρα». Ο Σ. Σεϊσίδης θα επιστρέψει στην φυλακή, καθώς παραμένει κρατούμενος για άλλες υποθέσεις. Στην ακροαματική διαδικασία δεν προέκυψε κανένα στοιχείο σε βάρος του, κανένας μάρτυρας δεν τον αναγνώρισε. Κατά τη σύλληψή του ο Σεϊσίδης δέχθηκε, πισώπλατα, πυρά αστυνομικού που είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει το πόδι του. Ακόμα ένας αναρχικός, τον οποίο η αστυνομία κατηγορεί γα μύρια όσα και τελικά βγαίνει αθώος.

δόν τα «επίσημα» μέσα ενημέρωσης. Για τα μεγάλα αστικά ΜΜΕ δεν …υπήρξε! Παρότι ήταν πολύ μεγαλύτερη από το φιάσκο της ΓΣΕΕ. Ο Γ. Καρελιάς της Ελευθεροτυπίας μίλησε υποτιμητικά για τρίτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση της …ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Μουσείο. Αλλά δυστυχώς και τα αριστερά ΜΜΕ εποίησαν την νήσσα. Ο Ριζοσπάστης, πιστός στην πάγια τακτική του, έγραψε μόνο για το

Αναδρομικό ...δούλεμα Ως χοντροκομμένο ανέκδοτο ακούστηκε στην κοινωνία το ενδεχόμενο να...δικαιωθούν οι περίπου 800 υποθέσεις βουλευτών που ζητούν να τους δοθούν αναδρομικές αυξήσεις, στα πρότυπα των δικαστών το 2003-2007, ύψους 250.000 ευρώ για έκαστο, όταν οι πραγματικοί απόμαχοι της δουλειάς φυτοζωούν με πετσοκομμένες συΤΟΥ ΔHMHTPH XANTZOΠOYΛOY AΠO TA NEA

Απάτσι, όπως φέρετρα… Μία νέα τραγωδία με ελικόπτερο Απάτσι αποφεύχθηκε τελευταία στιγμή, καθώς το ελικόπτερο «λαμπάδιασε» την ώρα που εκτελούσε νυχτερινή εκπαιδευτική πτήση κοντά στα Μέγαρα. Οι δύο πιλότοι κατάφεραν τελικά να σωθούν, αλλά το Απάτσι έγινε κάρβουνο. Είναι το δεύτερο επιθετικό ελικόπτερο Απάτσι που χάνει η Αεροπορία Στρατού σε ένα χρόνο, μάλιστα από τη «φουρνιά» των 12 που αγόρασε η Ελλάδα, με λίγες ώρες πτήσης! Έως σήμερα έχουν καταγραφεί 82 τεχνικά προβλήματα από το ΓΕΣ στα ελικόπτερα Απάτσι, ενώ συνολικά τα «προϊόντα» Μπόινγκ έχουν αποφέρει 4 πτώσεις και 3 θανάτους, χωρίς ουδείς από την εταιρεία ή το ΥΕΘΑ να έχει δώσει πειστικές απαντήσεις...

«Εξαφάνισαν» το Συντονισμό Η συγκέντρωση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων την Πρωτομαγιά ήταν ως μη γενόμενη για όλα σχε-

Σύνταγμα και την Κλαυθμώνος. Αλλά και το πλουραλιστικό Κόκκινο (ραδιόφωνο του ΣΥΝ) το Σαββατοκύριακο δεν είπε κουβέντα. Είδε μόνο δύο συγκεντρώσεις (ΓΣΕΕ και ΠΑΜΕ) και την … προσυγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Πολυτεχνείο, που θα πορευόταν στη «συγκέντρωση των συνδικάτων στην Κλαυθμώνος», όπως έλεγε…

ντάξεις! Δεν φτάνει που οι ίδιοι στη Bουλή έχουν ψηφίσει να λαμβάνουν βουλευτική αποζημίωση ίση με τις αποδοχές των προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων, ζητούν και τα ρέστα. Πάντως, η κάθετη άρνηση του Παπακωνσταντίνου στους «πρώην» δείχνει την προσπάθεια να λειτουργήσει η υπόθεση αυτή ως «πλυντήριο» για τους «νυν» δήμιους των εργατικών συμφερόντων.

ΘANAΣHΣ ΣKAMNAKHΣ

Φαινόμενα…

TEΛEYTAIA

Μεγάλος θόρυβος έγινε σχετικά με τα επεισόδια στον τελικό του κυπέλλου της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο. Η βία και η βαρβαρότητα κάποιων οπαδών, ενδημική πλέον και παράλογη αν την δεις από την απόσταση των δημοσιογραφικών γραφείων, γίνεται στοιχείο σχεδόν της ποδοσφαιρικής, και όχι μόνο, καθημερινότητας. Και κάθε φορά που εκδηλώνεται ένα περιστατικό ακολουθούν οι ίδιες φωνές αγανάχτησης δημοσιογράφων, οι ίδιες τηλεοπτικές εκπομπές, οι ίδιες συσκέψεις παραγόντων, παρόμοιες αποφάσεις οργάνων, ανακοινώσεις μέτρων, συγκροτήσεις επιτροπών… Μέχρι την

επόμενη φορά που θα ξαναγίνουν όλα με την ίδια σειρά. Η μαστούρα και η βία των γηπέδων είναι ασφαλώς μια εκτόνωση κάποιων από τους από κάτω και μια ιδανική ευκαιρία να βγουν υπερασπιστές της νομιμότητας και των πολιτών κάποιοι από τους επάνω. Στο λογαριασμό και πάλι οι κάτω είναι οι ζημιωμένοι, με πολλούς τρόπους. Δεν είναι μόνο που ξεσπούν μια οργή σε λάθος κατεύθυνση, είναι και που γίνονται δικαιολογία, πρόσχημα για να επιβληθούν νέα μέτρα, να δικαιολογηθεί η κρατική τρομοκρατία, να βγουν από πάνω οι εντεταλμέ-

λέξη

νοι δημοσιογράφοι και να ξεχαστεί η παραβίαση κάθε ιδέας νομιμότητας από τους κρατούντες. Μιας νομιμότητας που ήταν πάντα, και σήμερα περισσότερο από ποτέ, τρόπος να κάνουν οι από πάνω τις δουλειές τους χωρίς να τους ενοχλούν, αλλά όταν (η νομιμότητα αυτή) παρεμβάλλει κάποιο εμπόδιο στις δουλειές, τότε την παραβιάζουν απροσχημάτιστα, ή έστω με ευτελή προσχήματα, διότι νόμος είναι το κέρδος της επιχείρησης. Στην εποχή του μνημονίου και της κυβέρνησης Γιωργάκη Παπανδρέου αυτό είναι σιδηρούς κανόνας. Όταν μια κυβέρνηση καταπατά κάθε είδους νομιμότητα γιατί οι μικροί δεν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν; Όταν εφοπλιστές, μεγαλοεκδότες, καναλάρχες, τραπεζίτες, τηρούν τη δική τους

νομιμότητα κατά το δοκούν, ποια νομιμότητα καλούνται να τηρήσουν οι κάτω; Μπρος στα μάτια μας παρελαύνουν Ζίμενς, Βατοπέδια, υποβρύχια, Αθεμπίγιοι, συμβάσεις εκποίησης των πάντων… Κι έτσι οι παρακατιανοί βλέποντας τι είδους είναι η νομιμότητα που τους καλούν να τηρήσουν, ξεσπάνε κι αυτοί. Είτε ως ομάδες κρούσης των ποδοσφαιρικών μεγαλοπαραγόντων, είτε από μόνοι τους. Μπαίνοντας έτσι στην ωραία φάκα που τους έχουν στήσει. Καθότι εδώ και καιρό το ποδόσφαιρο έχει κληθεί να παίξει έναν ιδιαίτερο ρόλο στο κοινωνικό παιχνίδι. (Όσοι θυμούνται τον καιρό της χούντας, μπορούν να καταλάβουν πολύ καλά το νόημα). Τα ακραία επεισόδια δεν είναι παρά οι παράπλευρες συνέπειες.

10 / ΠPIN

A ΠOΨEIΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Όχι «φαστ», αλλά …«σνελ-τρακ» n ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Δεν μπορεί να συμμαχήσει ούτε με το θεό ούτε και με το διάβολο αυτή η κυβέρνηση προκειμένου να ξεπουλήσει σε τιμές ευκαιρίας τα επονομαζόμενα «ασημικά» που διαθέτει η χώρα. Το γιατί είναι προφανές, καθώς και ο θεός όσο και ο διάολος είναι πολύ πιο ισχυροί από τα φτηνά κόλπα του Παπανδρέου, του Παμπούκη και του Πεταλωτή. Και εφόσον μπορούν να καταβροχθίσουν μόνοι τους τα φιλέτα της γης και του εγχώριου πλούτου, δεν έχουν ανάγκη ούτε από συνεταιράκια και συνεκμεταλλευτές, αλλά από πολιτικούς συμμάχους δεμένους χειροπόδαρα με μνημόνια και τρόικες και πρόθυμους να δώσουν τα πάντα σε τιμή ευκαιρίας. Προσπάθησαν οι εγχώριοι κυβερνητικοί μεσίτες να κάνουν μπίζνες με το Κατάρ στο Ελληνικό με τα περιβόητα φαστ τράκ, τις αλλαγές στη νομοθεσία και στα όσα ρυθμίζουν την κυριότητα επί δημόσιας γης. Υπέγραψαν και μνημόνια συνεργασίας με τους κατέχοντες πακτωλούς πετροδολαρίων σεΐχηδες του Κατάρ στους οποίους έδιναν εξωπραγματικά προνόμια εκμετάλλευσης των 5300 στρεμμάτων στο πρώην αεροδρόμιο. Όλα αυτά μέσω διακρατικής συμφωνίας και απ’ ευθείας ανάθεσης από τους υμνητές της διαφάνειας και της αξιοπιστίας. Οι Γερμανοί ωστόσο δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Για την Ελλάδα οι πιστωτές μπορούν να συμπεριφέρονται σαν εμίρηδες. Όλοι οι υπόλοιποι , ακόμη και οι Καταριανοί, είναι κακομοίρηδες. Αντιβαίνουν το κοινοτικό δίκαιο οι διαδικασίες ανάθεσης τόσο του έργου στην Κατάρ Ινβέστμεντ, όσο και του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ο οποίος ανατέθηκε στον προσωπικό φίλο του Γ. Παπανδρέου, τον Ισπανό Χ. Αθεμπίγιο ο οποίος θα εκπονούσε τη μελέτη «αμισθί» . Πιέσεις παρασκηνίου, οι Γερμανοί να μιλάνε με αρκετά «γαλλικά» και Τη γλώσσα το αποτέλεσμα ήταν ο κυτων γερμανών βερνητικός εκπρόσωπος να προσπαθεί να μας πείσει ότι πιστωτών ο γάιδαρος πετάει, καθώς η διακρατική συμφωνία που θα μιλάει η είχε υπογραφεί με το Κασυμφωνία τάρ θα ισχύσει εάν οι Καταριανοί επικρατήσουν στη ξεπουλήματος διαγωνιστική διαδικασία για την οποία βεβαίως δεν του Ελληνικού είχαμε ακούσει κουβέντα από τον καιρό που υπογράφηκε το μνημόνιο με τους Άραβες. Να λοιπόν όμως που και οι σεΐχηδες με τα πετροδολάρια δεν είναι κορόιδα και τα βρόντηξαν στον εμβρόντητο υπουργό Επικρατείας, ο οποίος ειδικεύεται κατά πως φαίνεται στις αποτυχημένες συμφωνίες με το Κατάρ, για να μην ξεχνάμε και το ναυάγιο με την επένδυση στον Αστακό. Η κυβέρνηση πάντως προσπαθεί να κρατήσει διόδους επικοινωνίας με τους Άραβες καθώς όπως όλα δείχνουν αναλαμβάνει πρόεδρος της «Ελληνικό ΑΕ», η οποία είναι και φορέας υλοποίησης του έργου, καθηγητής από το Χάρβαρντ με στενές διασυνδέσεις με τη Ντόχα και τις κατασκευαστικές εκεί εδρεύουσες εταιρείες. Το πολιτικό συμπέρασμα πάντως είναι πως η κυβέρνηση δέσμια των επιλογών του μνημονίου και των πιστωτών της, είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να συναινέσει στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου πρώτα και κύρια στο γερμανικό και δευτερευόντως στο γαλλικό κεφάλαιο. Οι αστικές τάξεις των χωρών αυτών θεωρούν ουσιαστικά ότι προσάρτησαν μια νέα επαρχία καθώς η βοήθεια που παρείχαν ήταν φυσικά με το αζημίωτο και κανείς πια δε γνωρίζει μέχρι ποίου σημείου είναι ικανοί να φτάσουν για να αποτελειώσουν τους Έλληνες εργαζόμενους…

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ

Να αλλάξουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την Αριστερά, την κοινωνία... n ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΡΑΓΑΝΙΓΟΣ

ια νέα σελίδα στην σύντομη ιστορία της επιχειρεί να ανοίξει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την έναρξη των διαδικασιών για την πρώτη Συνδιάσκεψή της και την γενικότερη πολιτική της παρέμβαση αυτή την περίοδο. (βλέπε στη σελ. 4, τις αποφάσεις του συντονιστικού για την διαδικασία της Συνδιάσκεψης και την πολιτική εξόρμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) Οι πρωτοβουλίες αυτές έρχονται σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη για το κίνημα και την αριστερά. Η κυβέρνηση, μπροστά στην πλήρη πολιτική, οικονομική, ηθική χρεοκοπία της πολιτικής της επέλεξε την «φυγή προς τα πίσω». Έχει, όμως, αποδειχθεί ξεκάθαρα , ότι το «Μνημόνιο» οδηγεί στην κοινωνική χρεοκοπία. Η «αναδιάρθρωση» του χρέους στις διάφορες εκδοχές της έχει πλέον τεθεί, πράγμα που οξύνει στο έπακρο την διαπάλη ανάμεσα στις αστικές μερίδες και ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για το ποιος θα χρεωθεί το «κόστος» της αναπόφευκτης «αναδιάρθρωσης» και ποιος όχι, -η αντίδραση των τραπεζιτών, ο ρόλος των Γερμανών και αγγλοσαξόνων, οι κόντρες για το «ελληνικό», οι λεγόμενες κυβερνητικές «αρρυθμίες», είναι κομμάτι των εντεινόμενων αντιθέσεων, μέσα στο μπλοκ των δυνάμεων της εξουσίας. Παράλληλα η πάλη των εργαζόμενων έχει αρχίσει να δημιουργεί ορισμένες πρώτες ρωγμές στο κυβερνητικό οικοδόμημα. Η απόφαση του Άρειου Πάγου για τους συμβασιούχους, οι εξελίξεις στην Κερατέα είναι δυο ενδεικτικά παραδείγματα. Το κυριότερο είναι ότι, παρά τις τον προδοτικό ρόλο της γραφειοκρατίας που κάνει πλάτες στην κυβέρνηση και την αδυναμία της αριστεράς να οικοδομήσει πολιτικές και κινηματικές προϋποθέσεις για την ανατροπή της επίθεσης, το «κοινωνικό πεδίο» δεν ηρεμεί, η πολιτική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης μεγαλώνει διαρκώς, δεν υπάρχει κυριολεκτι-

κά κανένα μέτρο που να μην εκδηλώνονται αντιστάσεις, ενίοτε μακρόχρονες και μαχητικές, -πράγμα που οδηγεί τις δυνάμεις του συστήματος σε λυσσαλέο πόλεμο ενάντια σε κάθε αντίσταση και διεκδίκηση, σε κριτική στην κυβέρνηση για «μεταρρυθμιστική κόπωση» και «αναποτελεσματικότητα!!». Το σύνολο των εξελίξεων αυτών εξηγεί τις εντεινόμενες συζητήσεις και ζυμώσεις σε κύκλους της άρχουσας τάξης και του ιμπεριαλισμού, για μια νέα αντιδραστική μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος, τόσο άμεσα, με την επιβολή «κυβερνήσεων εθνικής

H Aριστερά πρέπει να χαράξει μια αιχμηρή γραμμή αντικαπιταλιστικού αγώνα και ρήξης

ανάγκης», προσωπικοτήτων κλπ, όσο και γενικότερα με την επιβολή μιας «νέας αντιδραστικής μεταπολίτευσης», με απελπιστικά συρρικνωμένα τα δημοκρατικά δικαιώματα, χωρίς εργατικό κίνημα κα αντιστάσεις, χωρίς συλλογικές κατακτήσεις, ένα καθεστώς «σιδερένιας φτέρνας». Άλλωστε οι εξελίξεις στην ΕΕ και στον διεθνή καπιταλισμό κινούνται ολοταχώς σε αυτήν την κατεύθυνση, καθώς με το «Σύμφωνο για το Ευρώ» και το νέο «Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας», θε-

σμοποιείται η πιο βάρβαρη επίθεση στους λαούς, και ένα καθεστώς «μόνιμης χρεοκοπίας» για τις χώρες με υψηλά χρέη (όλες δηλαδή) που καθιστά τις κοινωνίες έρμαια των «πιστωτών», των τραπεζιτών και των καπιταλιστών. Για να μετασχηματιστεί η πλατιά δυσαρέσκεια σε ενεργή αντίσταση και η πρωτοφανής απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος σε θετικό ρεύμα αλλαγής της κοινωνίας πρέπει η αριστερά, και σε ότι μας αφορά η αντικαπιταλιστική αριστερά, να βαθύνει το πολιτικό-προγραμματικό της λόγο, αντιστοιχώντας τις απαντήσεις που δίνει στο βάθος της κρίσης και στην ένταση των στρατηγικών πλέον ερωτημάτων που θέτει το κεφάλαιο στα λαϊκά στρώματα. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου την ίδια ώρα που ετοιμάζουν και μέσω της «αναδιάρθρωσης» μια κόλαση για τους μισθούς, τις συνάξεις και τα ασφαλιστικά ταμεία, επιχειρηματολογούν για τις καταστροφές που θα φέρει η μονομερής «παύση πληρωμών». Την ώρα που στην ΕΕ ετοιμάζουν ένα καθεστώς «χούντας των δανειστών» επιχειρηματολογούν για τις καταστροφές που θα φέρει η αποδέσμευση από την ΕΕ. Την ώρα που στέλνουν τους μισθούς και τα μεροκάματα στα 400 ευρώ απειλούν ότι αν δεν μειωθούν και άλλο θα πέσει η «ανταγωνιστικότητα» και θα φτάσουν οι μισθοί στα… 400 ευρώ..! Ενώ μας σπρώχνουν κάθε μέρα στον γκρεμό, προβάλλουν τον κίνδυνο…του γκρεμού αν η κοινωνία αντισταθεί.. Η αριστερά πρέπει να σηκώσει το γάντι, χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές. Να χαράξει μια αιχμηρή γραμμή αντικαπιταλιστικού αγώνα, ρήξης με όλες τις βασικές επιλογές του κεφαλαίου, του ΔΝΤ και της ΕΕ, να κάνει αυτούς τους πολιτικούς στόχους υπόθεση της πάλης του ίδιου του εργατικού και λαϊκού κινήματος, να επιδιώξει ρωγμές στην κυρίαρχη πολιτική σήμερα. Να συμβάλλει

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ Σε ανοιχτή καταστολή απέναντι στο αναπτυσσόμενο υγειονομικό κίνημα προχωρά πλέον η κυβερνητική χούντα του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Δακρυγόνα, ξύλο ακόμα και συλλήψεις γιατρών αντικαθιστούν τους στημένους «διαλόγους» του Λοβέρδου με τα ΜΜΕ (γιατί κανείς άλλος δεν είναι διατεθειμένος να συζητήσει μαζί του), τις πληρωμένες μελέτες «εξορθολογισμού» του ΕΣΥ από τους (λίγους πια) πρόθυμους εκκολαπτόμενους μάνατζερ της υγείας, τις γνωστές θεωρίες για σπάταλο δημόσιο κατά παραγγελία της τρόϊκας. Η αποτυχία όλων των προηγούμενων μεθόδων αντιστροφής της πραγματικότητας, και μπροστά στην επαπειλούμενη πλήρη κατάρρευση του συστήματος υγείας (κλείσιμο νοσοκομείων, γενικευμένη στάση πληρωμών, στέγνωμα των μονάδων υγείας

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΛΟΝΑΚΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΙΖΟΣ

Η επίθεση στους υγειονομικούς δεν περνάει με τίποτε! από υλικά και φάρμακα, εξατομικευμένη και ακριβοπληρωμένη ιατρική εκπαίδευση), οδηγεί την κυβέρνηση στην κλιμάκωση του κοινωνικού αυτοματισμού με προβοκατόρικες, αντιδραστικού τύπου μεθοδεύσεις. «Για τις ελλείψεις υλικών» δεν φταίει η καρατόμηση των υγειονομικών δαπανών λόγω εξόφλησης του χρέους στους τοκογλύφους αλλά οι γιατροί και οι νοσηλευτές που τα κρύβουν σε κάποιες αποθήκες (είναι δηλ. μαυραγορίτες!). Για τα ράντζα δεν φταίει η σχεδιασμένη κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων και η αποψίλωσή τους από προσωπικό (προς χάριν των μεγά-

λων επιχειρηματικών συμφερόντων), αλλά οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ που δεν «διακινούν γρήγορα αρρώστους» (εξιτήρια με το ζόρι δηλαδή) ή φυλάνε τα κρεβάτια για τους πελάτες τους! Όσο δε γι’ αυτούς που αποκαλύπτουν στους ασθενείς την αλήθεια, μιλάνε ενάντια στην κυβέρνηση, το Mνημόνιο και τη σφαγή του ευρώ, είναι κάτι σαν «εχθροί του έθνους» που θα ευθύνονται για την επερχόμενη χρεοκοπία! Στις 2/5 η γιατρός συντονίστρια εφημερίας του Αττικού νοσοκομείου σύρθηκε δέσμια στο αστυνομικό τμήμα Χαϊδαρίου, ως υπεύθυνη για την (ανα-

γκαστική λόγω ελλείψεως κλινών) νοσηλεία ασθενούς σε ράντζο... Πριν από λίγες ημέρες ο συντονιστής διευθυντής της ΜΕΘ του Ασκληπιείου Βούλας διασύρθηκε και ήδη αντιμετωπίζει ΕΔΕ επειδή είπε την αλήθεια για τις ελλείψεις υλικών στο τμήμα του. Ενώ σε μια σειρά νοσοκομεία (όπως προχθές στο ΑΧΕΠΑ) απειλούνται με πειθαρχικές και δικαστικές διώξεις γιατροί που κάνουν επίσχεση εργασίας για το αυτονόητο, δηλαδή για τις απλήρωτες πρόσθετες εφημερίες πολλών μηνών. Αυτό είναι το καθεστώς που ετοιμάζουν: οι ελάχιστοι γιατροί που θα έχουν απομείνει στα ελάχιστα δημόσια νοσοκομεία θα έχουν και την αποκλειστική ευθύνη για όλα τα τραγικά κενά του συστήματος και θα χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι από την πολιτική εξουσία!

ΠPIN / 11

A ΠOΨEIΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΜΑΡΦΙΝ

στην δημιουργία οργάνων πάλης του κινήματος σε κάθε χώρο και συνολικά ικανά «να μπουν μπροστά» σε πραγματικό αγώνα. Να συνδέσει τον σημερινό πολιτικό αγώνα με την αναγέννηση μιας νέας σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής προοπτικής. Μόνο έτσι θα συμβάλλει σε ένα πολιτικό ρεύμα επικίνδυνο για τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Γιατί πράγματι δεν οικοδομείς στην κοινωνία ρεύμα επικίνδυνο για τον αντίπαλο με πολιτικές «λύσεις» που αφήνουν άθικτες τις βάσεις της κυριαρχίας του, χωρίς σύγκρουση με κεντρικές επιλογές του. Τι είναι άραγε η «επιθετική αναδιαπραγμάτευση του χρέους» με βάση νομικούς προσδιορισμούς, η «αναδιοργάνωση της ΕΕ», οι αυταπάτες ότι η ΕΚΤ (αυτή συμμαχία των ευρωπαίων λύκων), μπορεί να συμβάλλει στην ελάφρυνση του χρέους!! Τι είναι η διαρκής καθήλωση στα όρια της γραφειοκρατίας, που έκανε τις δυνάμεις του ΣΥΝ να μην τολμάνε ακόμα και στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση να ξεκολλήσουν από τις συναυλίες και τα πανηγύρια του Παναγόπουλου; Και τελικά τι είναι η πολιτική διέξοδος της «αντιμνημονιακής κυβέρνησης», από την «ριζοσπαστική αριστερά» έως τη «λαϊκή δεξιά»!!, που αναφέρει κατά καιρούς ο πρόεδρος του ΣΥΝ,

Η Tρομοκρατία όμως δεν περνάει! Ούτε και η προσπάθεια μετώπου ανάμεσα στους γιατρούς και τους ασθενείς. Οι μαζικές συνελεύσεις και οι κινητοποιήσεις των νοσοκομείων, με όρους συντονισμού των σωματείων στη βάση δείχνει όχι μόνο την οργή αλλά και τη διάθεση πλέον του κόσμου να πάρει την υπόθεσης τα χέρια του. Ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι στις συνελεύσεις και τις κινητοποιήσεις σε πολλά νοσοκομεία (Αττικό, Σωτηρία, Ερυθρός, Παίδων, Θριάσιο, Νίκαια) συμμετέχουν από κοινού γιατροί, νοσηλευτές και υπόλοιποι εργαζόμενοι, σε κοινή αγωνιστική συσπείρωση, πράγμα που δεν ήταν δεδομένο την προηγούμενη περίοδο. Η μαζικότητα και μαχητικότητα της προχτεσινής συγκέντρωσης στο Υπουργείο Υγείας που αποφασίστηκε τις τελευταίες μέρες κάτω από την πίεση

αν όχι μια αστική-αντιδραστική κυβέρνηση «χωρίς Μνημόνιο», πολύ πίσω και πολύ χειρότερο από μια «φιλολαϊκή διαχείριση» του καπιταλισμού; Τι είναι η παραπομπή όλων των βασικών προβλημάτων, από τη διαγραφή του χρέους, έως την ρήξη με ΟΝΕ-ΕΕ, στην απόμακρη λαϊκή εξουσία του ΚΚΕ, που πετάει την «μπάλα στην εξέδρα», αφαιρώντας εύσχημα (δήθεν από «αριστερά») κάθε ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική αιχμή από τον σημερινό αγώνα... Τι είναι η σταθερή και εντεινόμενη άρνηση να συμβάλλει το ΠΑΜΕ σε διαδικασίες αγωνιστικής ταξικής ενότητας, που θα συσπειρώσουν με δημοκρατικό τρόπο, μέσα στα όργανα του κινήματος κάθε δύναμη που θέλει να ανατραπεί η επίθεση, θα απομονώσει την γραφειοκρατία, θα ανασάνει ο κόσμος; Δεν χωράει καμιά αμφιβολία ότι σήμερα το ζήτημα της ενότητας είναι πολύ σοβαρό για αν το αφήνουμε σε εργολάβους μιας άχρωμης και άοσμης «ενότητας», που στο τέλος θα κάνει την αριστερά ουρά της αστικής τάξης και των επιλογών της (όπως έγινε με τον άλλο μεγάλο Συνασπισμό το 8990) ή σε αυτούς που λοιδωρούν την αγωνία του κόσμου της αριστεράς να δράσει και να

των εργαζόμενων φόβισε τόσο την κυβέρνηση όσο και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΠΟΕΔΗΝ, που έσπευσε να … «εκτονώσει» τα πνεύματα πραγματοποιώντας πορεία προς τη βουλή. Όλα αυτά μια μέρα μετά την παρουσίαση των σχεδίων συγχωνεύσεων – καταργήσεων νοσοκομείων για την Β. Ελλάδα, όπου ο κ. Λοβέρδος για 3η φορά μέσα σε λίγες μέρες επανέλαβε ότι απαίτηση της τρόϊκας (στην οποία – τάχαμου – αυτός … «αντιστέκεται») είναι το κλείσιμο 10.000 κλινών, δηλαδή του 40% των νοσοκομείων της χώρας. Όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της και η ΑΡΣΙ, «είναι περιττό να ζητάμε από την κυβέρνηση και την ηγεσία του υπουργείου Υγείας να επιδείξει αιδώ για τα χάλια στα οποία έχουν οδηγήσει τα δη-

συζητήσει μαζί, βάζοντας πάνω από όλα και πριν από όλα το «μαγαζί». Χρειάζονται πλατιές διαδικασίες ενότητας πάνω στα κρίσιμα ζητήματα που φέρνουν τον λαό σε ρήξη με την πολιτική της αστικής τάξης, πάνω στους τρόπους και τα όργανα που απαιτούνται για να μπορεί να δώσει την μάχη. Μπορεί η αριστερά να ενωθεί για να συμβάλλει στη σύγχρονη εκδοχή των προδικτατορικών «115» σωματείων, των μεταπολιτευτικών ΣΑΔΕΟ ή θα σέρνεται αδύναμη πίσω «από την πουλημένη ΓΣΕΕ», ανίκανη να πολεμήσει σε πανεργατικό επίπεδο χωρίς την γραφειοκρατία; Μπορεί η αριστερά και κάθε αντι-ΕΕ δύναμη να συγχρωτιστούν, ενόψει της κατακύρωσης του μαύρου «συμφώνου για το ευρώ» στις 23 Ιούνη, για να συμβάλλουν στην οργάνωση, τη διεύρυνση και τον ταξικό προσανατολισμό του διευρυνόμενου αντι-ΕΕ ρεύματος στην κοινωνία, ώστε να βρει προοπτική και μην πέσει στην εθνικιστική ακροδεξιά δημαγωγία; Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό! Ενότητα για τη ρήξη όχι για την ενσωμάτωση! Για να μπορέσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτές τις εξελίξεις πρέπει να προχωρήσει σε μια προωθητική τομή στην πολιτική της γραμμή και δράση, στην εργατική- δημοκρατική συγκρότησή της, στην υπέρβαση των ορίων της παραδοσιακής «εκτός των τειχών» Αριστεράς και να συμβάλει σε μια άλλη επαναστατική Αριστερά. Η διαδικασία προς την πρώτη Συνδιάσκεψη της ANTAPΣYA ανοίγει ένα σημαντικό δρόμο. Οι τρεις αυτές προϋποθέσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν από όλο το δυναμικό του εγχειρήματος αλληλένδετα. Θέλουμε ένα σοβαρό βήμα πολιτικό-προγραμματικό βήμα, γιατί είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη της πάλης των εργαζόμενων και την ουσιαστική αμφισβήτηση και αντιπαράθεση με την αστική πολιτική. Ένα άλμα στην δημοκρατική της συγκρότηση, γιατί ο κάθε αγωνιστής, ειδικά ο ανεξάρτητος κόσμος έχει δικαίωμα να διαμορφώνει την πολιτική για την οποία παλεύει και «δίνει» από την ζωή του. Μια υπέρβαση των ορίων της «εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς», ακόμα και των δυνάμεων που δημιούργησαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γιατί ο κόσμος ο οποίος προσβλέπει με ελπίδα στο εγχείρημα διευρύνεται ποσοτικά και ποιοτικά με πρωτοπόρους αγωνιστές του κινήματος, της βάσης της Αριστεράς καθώς και του ΠΑΣΟΚ. Λοιπόν, αυτές είναι οι δικές μας προκλήσεις..!

μόσια νοσοκομεία της χώρας. Είναι όμως η ώρα να καταγγείλουμε σε όλους τους τόνους ότι ο κ. Λοβέρδος, τα αφεντικά του (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) και η παρέα του («σοφοί», λογιστέςαναμορφωτές, παράσιτοι της εξουσίας) έχουν και προσωπικές ευθύνες και θα καταγγέλλονται και προσωπικά για οτιδήποτε ήθελε προκύψει λόγω της εγκληματικής διάλυσης του ΕΣΥ που μεθοδεύουν! Η υπόθεση πρέπει να περάσει άμεσα στα χέρια ολόκληρου του ελληνικού λαού. Το αστικό πολιτικό σύστημα οδηγεί με ταχύτατους ρυθμούς την περίθαλψη σε πλήρη διάλυση, πράγμα που σημαίνει πολλές χιλιάδες θανάτους δυνητικά αποτρέψιμους. Η πολιτική της χούντας κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ είναι πολιτική γενοκτονίας ενάντια στο λαό. Μια τέτοια πολιτική μόνο στο «διάλογο» των ΜΑΤ,

των δακρυγόνων, των πειθαρχικών και δικαστικών διώξεων μπορεί να στηριχθεί. Η εξέγερση των εργαζόμενων στο χώρο της υγείας που είχε ξεκινήσει τον Φλεβάρη με την κατάληψη του υπουργείου υγείας κλιμακώνεται». Η απεργία της Τετάρτης είναι το επόμενο βήμα. Κυρίως όμως ο μόνιμος συντονισμός σωματείων, συνελεύσεων και απεργιακών επιτροπών από όλους τους χώρους της περίθαλψης για απεργιακό ξεσηκωμό διαρκείας, μαζί με άλλους κλάδους εργαζομένων μπορεί να ανατρέψει την επίθεση. Για αποκλειστικά δωρεάν δημόσια περίθαλψη για το λαό, ενάντια στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας και το Mνημόνιο διαρκείας που απαξιώνει και ιδιωτικοποιεί το δημόσιο πλούτο σε όφελος του κεφαλαίου και των τραπεζών.

Σκύλευση των νεκρών n ΜΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΑΣ Ένας χρόνος πέρασε από την ψήφιση του μνημονίου και την μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση της 5ης Μαΐου του 2010, τη μεγαλύτερη από τη μεταπολίτευση και μετά. Απεργιακή κινητοποίηση που σημαδεύτηκε από την τεράστια συγκλονιστική διαδήλωση εκατοντάδων χιλιάδων στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις ολόκληρης της χώρας, αλλά και από το έγκλημα στη Μαρφίν. Μόλις την περασμένη εβδομάδα με μια κίνηση που ασφαλώς μόνο τυχαία δεν είναι ως προς τη χρονική στιγμή της εκδήλωσής της, η Ελληνική Αστυνομία με την ευγενική συνοδεία των παπαγάλων της που σιτίζονται στα καθεστωτικά- ηλεκτρονικά κυρίως -Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης», ανακοίνωσαν εν χορδαίς και οργάνοις την αποστολή του ογκώδους φακέλου της υπόθεσης στη δικαιοσύνη. Παράλληλα προχώρησαν και σε ορισμένες «τηλεοπτικού τύπου» προσαγωγές συνήθων υπόπτων. Ωστόσο, παρέμειναν προσαγωγές, καθώς, σύμφωνα με την ΕΛΑΣ, τίποτα το αξιόλογο δεν προέκυψε σε βάρος των προσαχθέντων. Το θέμα των τριών νεκρών εργαζόμενων απασχόλησε και πλήθος δημοσιευμάτων σε εφημερίδες ενώ έγινε και αντικείμενο τηλεοπτικών αφιερωμάτων, συνήθως έντονα συναισθηματικά φορτισμένων, με έμφαση - σχεδόν αποκλειστική - στις προσωπικές ιστορίες των θυμάτων. Κανένας δεν συνέδεσε το έγκλημα με «αντικειμενικό όφελος» που είχε η κυβέρνηση και η τρόικα, αντίθετα πολλοί είχαν το θράσος να το συνδέσουν με το μαζικό κίνημα και την Αριστερά, ενώ εντυπωσιακή ήταν η σχεδόν πλήρης απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στις ξεκάθαρες ευθύνες που έχει η τράπεζα που εργάζονταν τα θύματα. Είναι ωστόσο κάτι παΗ κυβέρνηση ραπάνω από φανερό πως το είχε τότε τραγικό αυτό συμβάν σημάδεψε βαθιά την 5η Μαΐου. συμφέρον Στο πρωτοφανές κύμα λαϊκής οργής και αγανάκτηαπό τη σης που αναδείχτηκε τόσο δολοφονία και από την τεράστια συμμετοχή στην απεργία όσο και τώρα, από τη από το μαζικότατο παρόν διαδήλωση, η κυβέρνημη εξιχνίασή της στη ση του ΠΑΣΟΚ απάντησε με τον μόνο τρόπο που το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό ξέρουν. Aυτόν της ανοιχτής και βίαιης καταστολής και τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Σε αυτά τα πλαίσια αξιοποιείται, κάθε προβοκάτσια που μπορεί να σχεδιάζεται αλλά και κάθε είδους πρακτικές τυφλής ατομικής βίας. Δεν είναι τυχαίο, ότι η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη από την ΕΛΑΣ, κάτι που βολεύει αφάνταστα την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση είχε άμεσο συμφέρον από μια τέτοιου είδους μεγάλη προβοκάτσια. Τη μεθόδευσε και την προκάλεσε ανοιχτά με τη δράση των δυνάμεων καταστολής που μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε θάλαμο αερίων και αξιοποίησε την δράση όσων λειτουργούν φετιχοποιώντας την τυφλή ατομική βία που εκδηλώνεται έξω και ενάντια στη μαζική και μαχητική δράση του κινήματος, αλλά πάνω στις πλάτες του. Με αυτόν τον τρόπο, αντικειμενικά και ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε ατομική θέληση, αυτού του είδους η ατομική δράση, συμβάλλει στην καταστολή του κινήματος και την ποδηγέτησή του. Η μαχητική αντίσταση, η μαζική και οργανωμένη εξέγερση και οι μορφές της είναι ζήτημα που το ίδιο το κίνημα θα πρέπει να αποφασίσει και να επιλέγει.

12 / ΠPIN

A ΛΛH O ΨH

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

Δημόσιο και όχι αγορ

ταν προσδιορίζαμε τη συνέντευξη – συζήτηση με δύο πανεπιστημιακούς και ένα φοιτητή του Πολυτεχνείου δεν είχαμε φανταστεί ότι θα αποκτούσε τέτοια επικαιρότητα. Η πραγματοποίησή της μόλις μια μέρα μετά την ανακοίνωση ότι η Αρχιτεκτονική Σχολή του Μετσόβειου Πολυτεχνείου κλείνει, λόγω των περικοπών του υπουργείου Παιδείας, υπογράμμιζε την επικαιρότητά της. Στο τραπέζι της συζήτησης κάθησαν ο Δημήτρης Δαμίγος, επίκουρος καθηγητής στους Μεταλλειολόγους, ο Δημήτρης Καλιαμπάκος, καθηγητής στους Μεταλλειολόγους και ο Παναγιώτης Λούβρος, φοιτητής στους Μηχανολόγους και αγωνιστής της ΕΑΑΚ. Το ερώτημα «Γιατί κλείνει η Αρχιτεκτονική;» ήρθε φυσιολογικά. «Γιατί το 30% των καθηγητών της έχει συνταξιοδοτηθεί και δεν αναπληρώνονται. Που σημαίνει ότι τα αντικείμενά τους δεν τα διδάσκει κανένας, άρα συνεχώς ευνουχίζεται το πρόγραμμα σπουδών επί της ουσίας. Στην Αρχιτεκτονική λοιπόν είχαν δύο επιλογές: η πρώτη ήταν να προσποιούνται ότι λειτουργούν, χωρίς να λειτουργούν και η άλλη να πουν καθαρά ότι το Μνημόνιο κλείνει την Αρχιτεκτονική. Και προτίμησαν τη δεύτερη», μας λέει ο Δ. Καλιαμπάκος, τονίζοντας ότι πρόκειται για μια πολύ σημαντική – ιστορική σχολή, ενός κεντρικού πανεπιστημίου. «Το ΕΜΠ το 2009 πήρε από το υπουργείο Παιδείας 10-11 εκατ. επιχορήγηση. Το Μνημόνιο, περιέκοψε το 2010 τα κονδύλια στα 6,5 εκατ. ευρώ. Το 2011 μας έριξαν στα 6 εκατ. Το ΕΜΠ είχε και άλλες πηγές, κάποιες κρατήσεις υπέρ ΕΜΠ, κάποια κληροδοτήματα κι έφτιαχνε έναν προϋπολογισμό γύρω στα 20-25 εκατ. ευρώ. Λόγω της κάμψης των τεχνικών έργων ξεχνάμε τα χρήματα του ΤΣΜΕΔΕ, φέτος το ΕΜΠ θα φάει όλα τα διαθέσιμα, υπάρχει ορατό ενδεχόμενο το 2012 να πρέπει να τα βγάλει πέρα με 6 εκατ. ευρώ ή και λιγότερα. Δεν βγαίνει, έχεις 3 εκατ. ευρώ πάγιες δαπάνες για ΔΕΗ, ΟΤΕ, άλλο 1,5 εκατ. ευρώ για καθαριότητα. Τι θα κάνει;», δίνει μια συνολικότερη εικόνα ο Δ. Δαμίγος. «Η πάλη για δημόσια δωρεά παιδεία μπαίνει με νέους όρους, πολύ πιο έντονα απ’ ότι παλιότερα», τονίζει ο Π. Λούβρος. «Φτάσαμε να κλείνουν και σχολές. Και παλιότερα είχαμε συναδέλφους που άφηναν τη σχολή για να πάνε να δουλέψουν, παρατείνανε το χρόνο σπουδών. Τώρα, που στραγγαλίζεται η οικογένεια, που δεν μπορεί ο γονιός να βοηθήσει τον φοιτητή, πρέπει να παλέψουμε για να υπάρχουν αυτονότητα πράγματα, που τώρα είναι ζητήματα επιβίωσης, όπως για παράδειγμα η δωρεάν σίτιση και στέγαση. Σήμερα βλέπουμε να υποχρηματοδοτούνται υποδομές. Είναι ανάγκη να κάνουμε αυτά που κάνουν οι άγγλοι φοιτητές για να μην καταντήσουμε σαν τους άγγλους φοιτητές, που τους τριπλασιάζουν τα δίδακτρα».

n ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Γ. ΕΛΑΦΡΟ

κυβέρνηση επιδιώκει την υποταγή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην αγορά. Να την κάνει, από δημόσιο αγαθό που είναι σε μεγάλο βαθμό ακόμη, ένα αγοραίο προϊόν (δηλαδή να αγοράζεται και να πουλιέται) και να υποτάξει τη λειτουργία και την αξιολόγηση της στη διαδικασία της αγοράς. Με αυτή τη βασική εκτίμηση του Δ. Καλιαμπάκου για το περιεχόμενο των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση στον υπό διαμόρφωση νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ, ξεκίνησε η συζήτησή μας. Δ. Καλιαμπάκος: Αυτό που προσπαθεί η κυβέρνηση να κάνει στα πανεπιστήμια σίγουρα δεν είναι καινούργιο και οι προηγούμενες κυβερνητικές «μεταρρυθμίσεις» τα ίδια πράγματα έλεγαν. Είναι όμως μια διαδικασία που μπορεί να πάρει τα χαρακτηριστικά ιστορικής τομής. Γιατί προωθεί όλους τους στόχους μαζί, μεμιάς, σε πολύ μεγάλο βάθος. Σήμερα, υπάρχουν ταξικοί φραγμοί και τα παιδιά της εργατικής τάξης βρίσκουν

τεράστιες δυσκολίες για να περάσουν σε ένα πανεπιστήμιο, αλλά εάν τα καταφέρουν δεν έχουν να πληρώσουν γι’ αυτό. Κι αυτό δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα. Αυτό αίρεται πλέον και μάλιστα με δραματικό τρόπο. Δεν μπορεί να ακριβαίνουν 40% οι συγκοινωνίες και να αφήσουν το πτυχίο του Πολυτεχνείου τσάμπα. Το ζήτημα της επιβάρυνσης του οικογενειακού προϋπολογισμού είναι και κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δ. Δαμίγος: Στις ΗΠΑ το σύνολο των δαπανών, ιδιωτικών και δημοσίων, για τα ΑΕΙ είναι γύρω στο 3% του ΑΕΠ, στην Ιαπωνία 1,5%, ενώ στην ΕΕ 1,3-1,4%. Η ΕΕ αποφάσισε να το αυξήσει μέσα στην επόμενη δεκαετία 1%. Λόγω των δημοσιονομικών προβλημάτων αποφασίστηκε να αναζητηθεί μια εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης, που θα ήταν είτε κάποια κοινωφελή ιδρύματα, είτε επιχειρήσεις, είτε τα νοικοκυριά. Η πιο σίγουρη πηγή χρηματοδότησης είναι τα νοικοκυριά. Και μάλιστα η ίδια η Επίτροπος εκπαίδευσης και πολιτισμού της ΕΕ, μιλώντας σε ένα συνέδριο, είπε το εξής: «Εάν θέλετε

να κάμψετε τις αντιδράσεις των νοικοκυριών για την εισαγωγή των διδάκτρων, πείτε τους ότι ένας απόφοιτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εξασφαλίζει 15% παραπάνω μισθό (στην Ελλάδα 6-7%) άρα το να πληρώσει για τις σπουδές του είναι μια πάρα πολύ καλή επένδυση» Είναι κεντρική πολιτική θέση της ΕΕ αυτό. Το φοιτητικό κίνημα τι ζητήματα εντοπίζει; Από την αρχή της χρονιάς η κυβέρνηση ξεδιπλώνει μια ολοκληρωμένη στρατηγική .Έρχονται με τον πιο βίαιο τρόπο να μπουν και να ενταθούν τα επιχειρηματικά κριτήρια. Θα κλείσουν κάποια εργαστήρια που δεν είναι σύμφωνα με την αγορά, θα αλλάξουν τα προγράμματα σπουδών, έτσι ώστε να βγεί ένας απόφοιτος ευέλικτος, με λιγότερα δικαιώματα, ο οποίος συνεχώς θα επανακαταρτίζεται. Μήπως δαιμονοποιείτε τη σύνδεση των σχολών με την αγορά; Δεν θα βρουν πιο εύκολα δουλειά οι απόφοιτοι εάν οι σπουδές τους είναι συνδεδεμένες με την αγορά; Δ. Κ. Τί μπορεί να σημαίνει γερά πτυχία;

Όμηροι των διδάκτρων κ

ι συνομιλητές μας θεωρούν ότι δύο βασικά νέα στοιχεία του κυβερνητικού και ευρύτερα του συστημικού σχεδιασμού για τα πανεπιστήμια είναι η καθιέρωση διδάκτρων (εξάλλου σε 17 χώρες της ΕΕ υπάρχουν δίδακτρα) και η προώθηση του θεσμού των φοιτητικών δανείων. Ο Δ. Δαμίγος μας δίνει μια εικόνα για τη χρεωμένη γενιά των ΗΠΑ, αλλά και την πορεία των διδάκτρων και των δανείων στην Ευρώπη. «Στις ΗΠΑ το φοιτητικό χρέος, από τα δάνεια που παίρνουν οι σπουδαστές κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, έχει φτάσει στα 900 δισ. δολάρια, 600 είναι τα κρατικά δάνεια και 300 δισ. τα ιδιωτικά, είναι σχεδόν διπλάσιο δηλαδή από το δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Πρόκειται για ένα τρομερό κοινωνικό πρόβλημα. Ο θεσμός των φοιτητι-

κών δανείων στις ΗΠΑ ξεκίνησε από τον μεσοπόλεμο. Και βέβαια συνδυάζεται με τα δίδακτρα. Για να έχει κανείς πενταετείς σπουδές, σαν το Πολυτεχνείο, χρειάζεται 50.000 δολάρια, ίσως και παραπάνω. Κάποια μεταπτυχιακά στην Ιατρική κοστίζουν 120.000 δολάρια. Τα καθυστερούμενα φοιτητικά δάνεια είναι ήδη κοντά στα 50 δισ. δολάρια. Η κατάσταση αυτή μεταφέρεται και στην Ευρώπη. Σε κάποιες χώρες τα δάνεια αυτά είναι άτοκα, σε άλλες χώρες αρχίζεις την αποπληρωμή όταν πάρεις από ένα επίπεδο μισθού και πάνω. Αλλά δεν απαλείφει το γεγονός ότι είσαι χρεωμένος. Παλιότερα χρεώναν τον κόσμο μια ζωή για να αποκτήσει σπίτι. Αφού του πήραν το μισό μισθό για το σπίτι, αποφάσισαν να του πάρουν ένα ακόμα κομμάτι για τα καταναλωτικά δάνεια. Τώρα

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΠPIN / 13

A ΛΛH O ΨH

ραίο πανεπιστήμιο Μόνο σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να σημαίνει πτυχία για τις ανάγκες της αγοράς. Γιατί η αγορά δεν προϋποθέτει έναν μηχανικό που στέκεται καλά στα πόδια του. Οι πραγματικές ανάγκες της αγοράς θέλουν ένα μηχανικό ευάλωτο, εξαιρετικά προσανατολισμένο στις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς και επομένως εξαιρετικά ανίκανο να προσαρμοστεί στις όποιες αλλαγές και πολύ περισσότερο στις ανάγκες της κοινωνίας. Η αγορά θέλει τριετούς φοίτησης, μίας χρήσης μηχανικούς, ο μηχανικός της μιας ζωής θέλει στέρεη γνώση και ουσιαστικές σπουδές, με μάτια ανοικτά στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες. Π.Λ.: Εξάλλου, τι αξία έχουν όλα αυτά όταν το πανεπιστήμιο θα φτιάχνει στρατιές ανέργων; Ήδη η ανεργία στους νέους μηχανικούς ξεπερνά το 25%. Θέλουν φτηνό ευέλικτο δυναμικό, που να επανακαταρτίζεται μια ζωή, με διασπασμένο το γνωστικό του αντικείμενο, ξεκομμένο από τις ανάγκες της κοινωνίας και άμεσα προσαρμοσμένο στο κέρδος, στην ανταγωνιστικότητα. Δ.Κ.: Μην ξεχνάμε και τις σχολές των κοινωνικών επιστημών. Αυτές ακούν σχεδόν με τρόμο την ανάγκη σύνδεσης με την αγορά. Στο εξωτερικό υπάρχουν πολλές καλές σχολές που κλείνουν, γιατί δεν μπορούν να αποδείξουν τη χρησιμότητά τους στην αγορά. Δ.Δ.: Και βέβαια με την καθιέρωση σπουδών μίας χρήσης, μπαίνει το ζήτημα να επιμορφώνεται κάποιος δια βίου, αλλά με δικό του κόστος! Παλιότερα, η επιμόρφωση ήταν καθήκον της επιχείρησης. Τώρα γίνεται καθήκον του εργαζόμενου. Αυτή η επιλογή «βοηθάει» τα πανεπιστήμια να βρουν καινούργιους πόρους, ξεφορτώνει το σχετικό κόστος από τις επιχειρήσεις και το μετακυλύει στον εργαζόμενο. Ποια είναι η σημασία της τοποθέτησης μάνατζερ στα πανεπιστήμια; Δ.Κ.: Για να περάσουν αυτές οι τρομερά αντιδραστικές αλλαγές πρέπει να φέρουν δυνάμεις εκτός πανεπιστημίου. Ακόμα κι αυτή η ανεκδιήγητη ΠΟΣΔΕΠ, ξέρουμε το ρόλο της, προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις. Γι’ αυτό η κυβέρνηση θέλει να περάσει ότι τέρμα πια η αυτοδιοίκηση. Ο μάνατζερ θα είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης. Δεν

εκλέγεται από πουθενά, διορίζεται. Ο μάνατζερ δεν δίνει λογαριασμό στη σύγκλητο, δεν παίρνει έγκριση από κανέναν. «Θα απολύσω, γιατί το μπάτζετ είναι περιορισμένο», θα λέει. Η κυβερνητική λογική είναι απλή: Σου καθορίζω τον προϋπολογισμό και έχεις όλη την ελευθερία να αποφασίσεις τι θα κάνεις. Ποιους θα απολύσεις, ποια μαθήματα θα κόψεις… Είναι τρομερό. Οι πολιτικοί, η αχρεία πολιτική συμπεριφορά και τα συμφέροντα, οι πελατειακές σχέσεις, που οδήγησαν στο χάλι πολλά κομμάτια του πανεπιστημίου, έρχονται μέσω του μάνατζερ να γλυτώσουν δήθεν τα πανεπιστήμια από τη φθορά τους. Η κεντρική πολιτική σκηνή, ένα από τα πιο διεφθαρμένα σώματα, θα εξυγιάνει το πανεπιστήμιο; Αυτοί που φύτεψαν σχολές εκεί που δεν έπρεπε, για πελατειακές σχέσεις, θα εξυγιάνουν το πανεπιστήμιο; Θα το κάνουν μια ΔΕΚΟ, αλλά αυτό δεν αφορά μόνο τους πανεπιστημιακούς, αφορά όλη την κοινωνία. Εάν το συνειδητοποιήσει δεν πρέπει να το επιτρέψει. Γιατί εκτός των άλλων θα το πληρώσει από την τσέπη της και ειδικά σε ενα τομέα που έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον των παιδιών της και την κοινωνία. Βεβαίως σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο πρέπει να κτυπηθεί το φοιτητικό κίνημα… Π.Λ. Όλο το προηγούμενο διάστημα είναι στόχος το φοιτητικό κίνημα. Ακόμα και το άσυλο θέλουν να το αντιστρέψουν. Αντί για άσυλο για τους αγώνες, να γίνει άσυλο της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Όσο για τον μάνατζερ, αυτός δεν θα απολογείται, δεν θα ελέγχεται από πουθενά . Θα υπάρχει μόνο ένα συμβούλιο διοίκησης, με συμμετοχή και παραγόντων της αγοράς. Δ.Κ.: Κοιτάξτε, υπάρχει και ένα γενικότερο θέμα. Όλη η ελληνική κοινωνία είναι στη γωνία και πρέπει να αποδείξει στην αγορά ότι είναι καλή. Η αγορά είναι ο υπέρτατος, ο απρόσωπος κριτής, έχει αποκτήσει πια διαστάσεις φυσικού νόμου, μια καθαρά μεταφυσική αντίληψη. Η αγορά θέτει πια τους νόμους της συμπεριφοράς. Είσαι καλός ή κακός απέναντι στην αγορά. Θέλω να θυμίσω ότι η αγορά, εάν μπορούσε, θα είχε τον καθένα να δουλεύει με 100 ευρώ…

Π.Λ. Ή να πληρώνεις κι όλας για να δουλεύεις… Τελικά η κυβέρνηση θα προωθήσει το νόμο – πλαίσιο; Δ.Δ. Στις αρχές Οκτώβρη έλεγαν ότι μέχρι τις 15 Δεκέμβρη θα υπάρχει κατατεθειμένο νομοσχέδιο στη βουλή. Πήγαμε Γενάρη, φτάσαμε Πάσχα, τώρα λένε μετά τις φοιτητικές εκλογές, ακούμε και για Αύγουστο. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι γι’ αυτή την καθυστέρηση. Το υπουργείο βρήκε απέναντί του μια καθολική αντίδραση, την οποία ενδεχόμενως δεν περίμενε. Φαίνεται ότι υπολογίζουν επίσης ότι εάν ανοίξει το μέτωπο των πανεπιστημίων υπάρχει κίνδυνος να πυροδοτηθούν οι συνολικές κοινωνικές αντιδράσεις κατά του μνημονίου. Δ.Κ. Η κυβέρνηση αυτή ακολουθεί πιστά την γραμμή της πολιτικής του σοκ. Πλευρά αυτής της διαδικασίας είναι ότι έχει και περιορισμένο χρονικό διάστημα για να πάρει τα μέτρα που θέλει. Όσο ο κόσμος είναι ζαλισμένος και ο παγωμένος. Επομένως το γεγονός ότι καθυστερεί είναι μεγάλης σημασίας, γιατί χάνονται τα πολιτικά της καύσιμα.

Γνωρίζει ότι μέσα στα πανεπιστήμια υπάρχει ένας αγωνιστικός αριστερός πόλος, που έχει την ικανότητα να δίνει αγώνες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Γίναν σημαντικοί αγώνες ενάντια στο μνημόνιο, αλλά πολλές φορές είχαμε την αίσθηση ότι τους έλειπε το στοιχείο της πάλης μέχρι το τέλος για τη νίκη... Αυτός ο πόλος στα ΑΕΙ, και με σημαντική συμβολή πολιτικών δυνάμεων, έχει διαμορφώσει μέσα στο φοιτητικό κίνημα μια κατάσταση που δίνει αγώνες για να φτάσουν στη νίκη, όχι για την τιμή των όπλων. Με αυτή τη λογική, δεν επιτρέπεται καμία χαλάρωση, καμία επανάπαυση. Το κίνημα πρέπει να προετοιμαστεί άμεσα για τη μάχη, που κατά τη γνώμη μου δεν θα αποφύγει η κυβέρνηση να την κάνει. Π.Λ. Οι εργαζόμενοι έχουν κρυφή ελπίδα τη νεολαία και δεν πρέπει να τους διαψεύσουμε. Το φοιτητικό κίνημα θα μπει στον αγώνα με χαρακτηριστικά διαρκείας στον δρόμο, μαζί με όλο το λαό, γιατί το ζήτημα είναι να απαντηθεί η επίθεση συνολικά. Οι φοιτητικές εκλογές μπορούν να δώσουν κι αυτές ένα μήνυμα.

Tο φοιτητικό κίνημα θα μπει σε αποφασιστικό αγώνα για τη νίκη και την ανατροπή της κυβερνητικής επίθεσης

και των χρεών από τα φοιτητικά δάνεια θέλουν ο κόσμος να πληρώσει για το παιδί του και ξέρουν ότι ο Έλληνας θα κάνει τα πάντα για να σπουδάσει το παιδί του. Ξέρουν ότι θα καταφύγει στο δανεισμό. Αναφέρεται κάπου η κυβέρνηση για δίδακτρα και δάνεια; Δ.Δ. Δεν το γράφει κάπου η κυβέρνηση. Η όλη κατάσταση οδηγεί εκεί… Η μόνη αλήθεια που έχει ακουστεί από το υπουργείο Παιδείας είναι ότι θα αλλάξουμε το DNA του πανεπιστημίου. Ναι, θα ξεχάσουμε ότι ξέραμε για το δημόσιο πανεπιστήμιο… Στα δίδακτρα θα οδηγηθούν οι σχολές, λόγω των τρομερών περικοπών στην κρατική επιχορήγηση. Θα ξεκινήσουν από τα μεταπτυχιακά, μπορεί να βάλουν ένα τέλος εγγραφής των 300 ευρώ, ύστερα θα γίνει 500 και πάει λέγοντας, όπως έγινε και στην Αγγλία όπου οι 3.000 λίρες έγιναν 9.000. Πάντως, στο κείμενο διαβούλευσης του υπουργείου υπήρχε ευθεία αναφορά σε

«μηχανισμούς υποστήριξης φοιτητών» και φοιτητικά δάνεια. Η κυβέρνηση πάντως υποστηρίζει ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι σπάταλα… Δ.Δ. Η πρώτη επικοινωνιακή επίθεση της κυβέρνησης ήταν ότι τα πανεπιστήμια δαπανούν πάρα πολλά χρήματα, ότι είναι στην 5η θέση στην ΕΕ, αρκετά πάνω από το μέσο όρο με βάση το ποσοστό του ΑΕΠ. Ισχυρίζεται ότι υπάρχει χαμηλή ανταπόδοση των δαπανών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όντως η Ελλάδα είναι σε μια σχετικά καλή θέση ως ποσοστό του ΑΕΠ, όχι στην 5η βεβαίως. Αν όμως δει κανείς τα πράγματα στις απόλυτες διαστάσεις, δηλαδή πόσα χρήματα δίνονται ανά φοιτητή, εκεί η Ελλάδα μόλις καταφέρνει και περνά χώρες όπως Λετονία, Ρουμανία, Βουλγαρία κλπ. Όσο για τις αποδοχές των μελών ΔΕΠ, αυτές είναι στη 22η θέση στην ΕΕ… Λένε επίσης ότι τα ελληνικά ιδρύματα είναι πολύ χαμηλά στις λίστες κατάταξης.

Δ.Δ.: Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκτιμήσει ότι τα υφιστάμενα συστήματα αξιολόγησης των πανεπιστημίων δεν είναι αξιόπιστα. Στην ουσία δεν είναι συστήματα αξιολόγησης αξιοκρατικά. Ανέφεραν χαρακτηριστικά το παράδειγμα του Πανεπιστημίου του Όσλο, το οποίο σύμφωνα με τη λίστα της Σαγκάης έβγαινε 69ο και στη λίστα του Τάιμς Χάι Εντζουκέσιον 188ο . Τα κριτήρια των συστημάτων αξιολόγησης φτιάχτηκαν για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένους σκοπούς. Υπάρχει σε σύστημα το κριτήριο της ύπαρξης κάποιου νομπελίστα. Υπάρχουν πανεπιστήμια που προσλαμβάνουν νομπελίστες για να ανέβουν στη λίστα της κατάταξης... Δ.Κ.: Είναι καθαρά μια διαδικασία μάρκετινγκ Τελικά, θέλετε αξιολόγηση; Δ. Δ.: Δεν θέλουμε την αξιολόγηση με βάση τους κανόνες της αγοράς. Είναι άλλο

πράγμα η επιστήμη και η εκπαίδευση και άλλο η αγορά. Δ.Κ.: Μια πλευρά της αξιολόγησης είναι να κάνεις μετρήσιμα τα πάντα. Κι επειδή δεν μπορούν να κάνουν μετρήσιμη την ποιότητα όλα τα κριτήρια είναι ποσοτικά. Ο Αϊνστάιν, για τις λίστες κατάταξης, θα ήταν ένας μέτριος επιστήμονας: είχε χαμηλό αριθμό δημοσιεύσεων. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα, όπως η γνώση, που από τη φύση τους δεν χωρούν στην κοινωνία της αγοράς. Επειδή όμως πρέπει να διακινηθεί ως εμπόρευμα προσπαθούν να την κάνουν να μοιάζει με ζευγάρι παπούτσια: να έχει αριθμό, να έχει μέγεθος, να έχει αποτελεσματικότητα. Γίνονται τραγελαφικά πράγματα, γιατί υπάρχει μια βαθύτερη άρνηση των αγαθών αυτών να συμπεριφερθούν ως αγοραία αγαθά. Δεν ταιριάζει στη φύση τους. Δεν τους ταιριάζει η ιδιοκτησία στη γνώση. Ο καπιταλισμός όμως μόνο έτσι μπορεί να διαχειριστεί τα προϊόντα του.

14 / ΠPIN KOINΩNIA EIΔHΣEIΣ

E ΠIKAIPOTHTA AKPOBAΣIEΣ

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

n ΓIANNHΣ ΔEPMENTZOΓΛOY

Διεθνές Συνέδριο για το χρέος

λοκληρώνεται σήμερα στη Νομική σχολή το Διεθνές Συνέδριο «Χρέος και λιτότητα: Από τον παγκόσμιο Νότο στην Ευρώπη (68 Μαϊου, στη Νομική Σχολή), που διοργανώνουν από κοινού η ΕΛΕ (Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους) με αντίστοιχες πρωτοβουλίες και κινήσεις του εξωτερικού και το οποίο ξεκίνησε την Παρασκευή. Σήμερα Κυριακή το πρόγραμμα ξεκινά στις 11.00 το πρωί, όπου μέχρι τις 13.30 θα πραγματοποιηθούν τα εργαστή-

ρια και οι συναντήσεις για το σχεδιασμό της δράσης μεταξύ των συμμετεχόντων. Στις 15.00 ξεκινά η συζήτηση με θέμα «Αιτήματα και κινήματα για μια δίκαιη λύση στο πρόβλημα του Χρέους» με συμμετοχή αγωνιστών του μαζικού κινήματος από Ελλάδα και εξωτερικό. Μετά τις 17.00 ξεκινά η τελική συζήτηση «Διακήρυξη της Αθήνας για το Χρέος» που συμμετέχουν οι καθηγητές και πανεπιστημιακοί Γ. Κατρούγκαλος, Π. Σωτήρης, Γ. Τόλιος και Κ. Λαπαβίτσας, ο ιρλανδός ακτιβιστής Ν. Τσασάιντι και ο αντιπρόεδρος της γαλλικής CADM Π. Φρανσέ. Τη συζήτηση συντονίζει ο δημοσιογράφος Λ. Βατικιώτης. Θα ακολουθήσει η παράσταση “I Love Mnemonium”, του Γιάγκου Ανδρεάδη, μια παραγωγή του Κέντρου Δράματος του Παντείου Πανεπιστημίου.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: διαγραφή του χρέους

αρέμβαση στο Συνέδριο πραγματοποίησε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία τονίζει ότι«το χρέος δεν μπορεί και δεν πρέπει να πληρωθεί από τους εργαζόμενους και την χώρα. Από αυτή τη σκοπιά δεν μπορεί να απαντήσει η αυταπάτη για μια «φιλολαϊκή διαχείριση του χρέους» και αποσύνδεσής του από την κρίση του συστήματος και την επίθεση του κεφαλαίου», τονίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συμπληρώνει: «Απαιτείται μια πολιτική που οδηγεί σε ρήξη με τις βασικές επιλογές των δυνάμεων του κεφαλαίου, και το πλέγμα των σχέσεων εκμετάλλευσης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Ανάμεσα σε αυτά το πρώτο ουσιαστικό ζήτημα είναι ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να απαλλαγεί από τον βραχνά του χρέους και για αυτό παλεύουμε για παύση πληρωμών και μονομερή διαγραφή του χρέους». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημειώνει ότι «και η ίδια η ΕΛΕ μπορεί και πρέπει να υιοθετήσει αυτή θέση. Ότι το δημοκρατικό αίτημα για το «άνοιγμα των βιβλίων» πρέπει να υπηρετεί και να εντάσσεται σε αυτήν την προοπτική». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπογραμμίζει την ανάγκη πάλης για «έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ, εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση με εργατικό έλεγχο, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και διεκδίκηση όλων όσων μας πήραν» και ολοκληρωτικής αντίθεσης στο «Σύμφωνο για το ευρώ» (δες και www.antarsya.org).

Φαντάροι ενάντια στην επέμβαση στη Λιβύη Νέοι που υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία σε 33 στρατόπεδα σε όλη τη χώρα, υπογράφουν ανοικτή επιστολή – δόθηκε στη δημοσιότητα από το Δίκτυο Σπάρτακος - ενάντια στην επέμβαση του ΝΑΤΟ και της «συμμαχίας των προθύμων» στη Λιβύη. Στην επιστολή γίνεται λόγος για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας στον πόλεμο της Λιβύης, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «γελάμε κι οργιζόμαστε βαθιά με τον δήθεν υποστηρικτικό ρόλο

της Ελλάδας.» Οι υπογράφοντες καλούν σε άρνηση παροχής υπηρεσιών σε ΝΑΤΟ και Ευρωστρατό, επισημαίνοντας ότι «όποιος συνεισφέρει έχει βαριές ευθύνες στο επερχόμενο μακελειό, μέσα κι έξω από τα σύνορα της εικονικής ευημερίας της Ευρώπης. Η εμπλοκή του ελληνικού στρατού είναι για πρώτη φορά τόσο καθοριστική κι εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε συνένοχοι.» (αναλυτικά στο http:// diktiospartakos.blogspot. com/2011/05/33.html)

Απεργία στους βρεφονηπιακούς σταθμούς Αγωνιστική απάντηση δίνουν οι εργαζόμενοι στους Δήμους, με τη 48ωρη απεργία που προκήρυξε η Ομοσπονδία τους για αύριο και μεθαύριο, αντιδρώντας στην απόφαση της κυβέρνησης να αυξήσει τις εβδομαδιαίες ώρες εργασίας στο Δημόσιο από 37,5 σε 40. Η αύξη-

ση των ωρών εργασίας, είναι ακόμα μεγαλύτερη για το Παιδαγωγικό Προσωπικό των βρεφικών και παιδικών σταθμών, το οποίο μέχρι σήμερα εργάζεται 30 ώρες εβδομαδιαίως και θα κληθεί μετά την εφαρμογή της κυβερνητικής απόφασης να εργαστεί 40 ώρες.

EIΔHΣEIΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ➨ Διάλεξη με θέμα «Το κίνημα του ΒΙΒΛΙΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ εργοστασιακού συνδικαλισμού στη Μεταπολίτευση», με εισηγητή τον Μ. Σέρβο, θα πραγματοποιηθεί αύριο (7:30 μ.μ.) στα γραφεία του Συλλόγου (Λόντου 6). ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ➨ Η Ένωση Γονέων Πεύκης – Λυκόβρυσης, πραγματοποιεί αύριο (6 μ.μ.) ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ στο Δημαρχείο της Πεύκης, εκδήλωση – συζήτηση, με θέμα «Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση χωρίς κανένα φραγμό για όλους. Δεν θα πληρώσουν τα παιδιά μας την κρίση». ΣΕΡΖ ΛΑΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΜΠ

➨ Την Τρίτη 10/5 (7:30 μ.μ.) στο Πολυτεχνείο (αμφιθέατρο ΜΑΧ) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα «το στοίχημα της αποανάπτυξης» και ομιλητή τον καθηγητή Σερζ Λατούς του Πανεπιστημίου Paris-Sud.

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ

➨ Έκθεση ντοκουμέντων με θέμα «Κατοχή – Αντίσταση – Στρατόπεδο Χαϊδαρίου», ξεκίνησε χθες και θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή, στο Δημαρχείο Χαϊδαρίου. Η έκθεση διοργανώνεται από τον Οικολογικό Πολιτιστικό Σύλλογο Χαϊδαρίου. (1012 π.μ. και 6-8 μ.μ.)

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

➨ Το πρώτο από τα δύο μαθήματα για την ψυχανάλυση – Σ. Φρόϋντ: Η Χαρτογραφία της Ανθρώπινης Ψυχής - την Τρίτη 10/5 (7 μ.μ., Γρυπάρη 195, Καλλιθέα). Εισηγητής: Δ. Ντούσας.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

➨ Συζήτηση με θέμα της πολιτικές εξελίξεις θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 12/5 (7 μ.μ.) στο Εργατικό Κέντρο της πόλης. Ομιλητές: Σ. Κουτογιάννης και Κ. Μάρκου.

Μουσική διαμαρτυρία… στην Ακρόπολη Εργαζόμενοι στον πολιτισμό πραγματοποιούν σήμερα (11 π.μ.) συγκέντρωση – μουσική αγωνιστική διαμαρτυρία – στην είσοδο της Ακρόπολης, αντιδρώντας στη μετατροπή της οικονομικής κρίσης σε «κρίση πολιτισμού». Την κινητοποίηση συνδιοργανώνουν οι Ομοσπονδίες Εργαζομένων στο Υπουργείο Πολιτισμού και στην ΕΡΤ, με τη συμμετοχή Ορχηστρών της Λυρικής

Σκηνής και της ΕΡΤ. Στην κινητοποίηση καλεί επίσης και ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ). O ΣΕΑ αναφέρεται στην καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων των αρχαιολόγων, αλλά στον οικονομικό στραγγαλισμό των περιφερειακών αρχαιολογικών υπηρεσιών, την ίδια στιγμή που το υπουργείο Πολιτισμού δίνει εκατ. ευρώ στο Μέγαρο Μουσικής.

➨ Συνάντηση των Επιτροπών Πρωτοβουλιών Κατοίκων και Ανοικτών Συνελέυσεων, θα πραγματοποιηθεί αύριο (6:30 μ.μ.) στην Περιφέρεια Αττικής (Συγγρού 15- 17).

Δικάζουν Πρυτάνεις για το Ιντιμίντια Σε δίκη παραπέμπονται ο πρώην πρύτανης του ΕΜΠ, Κ. Μουτζούρης, και οι πρώην αντιπρυτάνεις, Ι. Πολύζος και Γ. Σπαθής, για το αδίκημα της «παράβασης καθήκοντος», με σκοπό μάλιστα να προσπορίσουν... παράνομο ηθικό όφελος. Αφορμή στάθηκε η φιλοξενία της ιστοσελίδας του Indymedia στο server του ΕΜΠ, με «αυτουργούς» τα μέλη του πρυτανικού συμβουλίου του Ιδρύματος την περίοδο 2006-2010. Το θέμα είχε προκύψει μετά από δηλώσεις βουλευτών του ΛΑΟΣ, με αποτέλεσμα να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά των τριών πανεπιστημιακών. Η εισαγγελία Εφετών ωστόσο δεν έκρινε ότι στοιχειοθετείται η κατηγορία της παράβασης καθήκοντος και για αυτό το λόγο πρότεινε να μπει στο αρχείο η υπόθεση. Παρόλα αυτά με βούλευμα που εκδόθηκε οι τρεις πανεπιστημιακοί θα κάτσουν στο εδώλιο στις 19 Μαϊου. Με ανακοίνωσή τους, κάνουν λόγο για «πρωτοφανή παραπομπή τριμελούς εκλεγμένης πρυτανείας χωρίς στοιχειοθέτηση κατηγορίας» και καταγγέλλουν ότι «πρόκειται για πολιτική δίωξη σκοπούσα στη φίμωση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων»

TO TEΛOΣ THΣ AΓOPAΣ

ρειάστηκαν να περάσουν τρεις ημέρες μετά τη δολοφονία του μπιν Λάντεν για να αποφασίσει ο πρόεδρος Ομπάμα ότι δεν θα δοθούν στη δημοσιότητα φωτογραφίες του νεκρού αρχηγού της Αλ Κάιντα ή βίντεο με την πόντιση της σορού του στην Αραβική Θάλασσα. Οι λόγοι είναι προφανείς: Nα μην εξαφθεί η κοινή γνώμη, να μην ανάψουν τα ισλαμικά αίματα, να μη μετατραπεί ο τάφος σε τόπο προσκυνήματος αγριεμένων φονταμενταλιστών. Ζoύμε στην εποχή της εικονοκρατίας, λένε πολλοί, στην εποχή της αποθέωσης της εικόνας, της δημόσιας και της ιδιωτικής οπτικής καταγραφής των πάντων. Την περασμένη εβδομάδα, οι φωτογραφίες και τα βίντεο από τον πριγκι-

MAPIANNA TZIANTZH

Εικονοκρατία... αλλά με όρια πικό γάμο είχαν κατακλύσει όλες τις χώρες, όλα τα ΜΜΕ. Την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε μια στρατιωτική επιχείρηση ή μάλλον ένα πολεμικό «ιβέντ» με διεθνή πολιτική σημασία, αλλά η εικόνα απουσίαζε. Μόνο ο Ομπάμα και μια χούφτα επιτελών του είχαν το προνόμιο να παρακολουθήσουν λεπτό το λεπτό, σε απευθείας σύνδεση, την επιχείρηση των SEALS. Στον πριγκιπικό γάμο εφαρμόστηκε η αρχή της (υποτιθέμενης) διαφάνειας. Χορτάσαμε εικόνες με καπέλα, παρελάσεις, δαντέλες, σελέμπριτις. Και από τον παγκό-

σμιο θρίαμβο της εικόνας, περάσαμε στην απουσία της. Ας αρκεστούμε στις φωτογραφίες του κρησφύγετου του μπιν Λάντεν και των τριών πτωμάτων ήσσονος σημασίας, που είχαν εγκαταλειφθεί στο πεδίο της επιχείρησης. Η εικονοκρατία έχει τα όριά της. Και χωρίς εικόνα, η είδηση της «Επιχείρησης Τζερόνιμο» είναι αληθινή. Εξάλλου, και οι άνδρες που την εκτέλεσαν, οι επίλεκτοι υποβρύχιοι καταστροφείς, δεν φωτογραφίζονται, δεν δίνουν συνεντεύξεις, όμως είναι υπαρκτοί. Η αλήθεια δεν έχει πάντα το φωτογραφικό της ισοδύνα-

μο, αν και η εικόνα μπορεί να κατασκευάσει τις δικές της πραγματικότητες, να χειραγωγήσει την αντίληψή μας για την αλήθεια. Αν ο πριγκιπικός γάμος σερβιρίστηκε από τα διεθνή ΜΜΕ σαν εικονογραφημένο σύγχρονο παραμύθι, η άνευ εικόνας εξόντωση του υπ’ αριθμόν ένα καταζητούμενου είναι μια μαύρη τρύπα στην οποία μπορεί κανείς να προβάλλει ανακούφιση, ελπίδες και εφιάλτες. Όπως την ελπίδα να δυναμώσουν στη Μέση Ανατολή τα λαϊκά κινήματα χειραφέτησης και από το φονταμενταλιστικό σκοταδισμό και από τον ιμπεριαλιστικό ζυγό, αλλά και τον εφιάλτη ενός κόσμου όπου θα κυριαρχεί η δικαιοσύνη των όπλων, η δικαιοσύνη του ισχυρού.

ΠPIN / 15

E PΓAZOMENOI

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

Χιλιάδες εργαζόμενοι συμμετείχαν στην Πρωτομαγιά του συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων στο Μουσείο. Μεγαλύτερα τμήματα εργαζομένων αγκαλιάζουν αυτοτελείς μορφές πάλης, κόντρα στις ξεπουλημένες ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ. Σοβαρή ευθύνη φέρουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που στήριξαν τις συγκεντρώσεις της γραφειοκρατίας, ενώ αδιέξοδη και κοινοβουλευτική είναι η απάντηση του ΠΑΜΕ για «αλλαγή συσχετισμών».

Aνεξάρτητη ταξική Πρωτομαγιά

ρωτομαγιά εργατικού αγώνα ενάντια στην λαίλαπα του μνημονίου κυβέρνησης, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκής Ένωσης και κεφαλαίου, και καταδίκης της ανελέητης αστικής επίθεσης τα εργατικά δικαιώματα ήταν η περασμένη Κυριακή. Παρά τη δυσκολία της ημέρας και το χαλαρό κλίμα στον απόηχο των πασχαλινών διακοπών, χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα διαδήλωσαν κατά του κοινωνικού μεσαίωνα που βιώνουν εδώ και ένα χρόνο. Βέβαια, αξίζει να επισημανθεί ότι η συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις ήταν αναντίστοιχη των απαιτήσεων και των δυνατοτήτων που υπάρχουν, ενώ μεγάλο ρόλο έχει διαδραματίσει η απαξίωση του καθεστωτικού συνδικαλισμού στην εργατική συνείδηση, η αποξένωσή του από τα εργατικά συμφέροντα και η χρόνια πολιτική συνδιαλλαγής με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της. Ωστόσο, το γεγονός ότι χιλιάδες αγωνιστές σήκωσαν τις κόκκινες σημαίες, απαίτησαν ανατροπή του μνημονίου και της κυβέρνησης και έδωσαν και πάλι ηχηρό «παρών» στους δρόμους, αποδεικνύει ότι ο αγώνας μπορεί να γενικευτεί και πάλι, αρχής γενομένης από την πανεργατική πανελλαδική απεργία της ερχόμενης Τετάρτης 11 Μαΐου, που πρέπει να πάλι να βουλιάξει τις μεγάλες πόλεις της χώρας, να κλείσει εργοτάξια και επιχειρήσεις, να νεκρώσει τις δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία... Στην Αθήνα, στη συγκέντρωση του συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων στο Μουσείο, παρά την πρωτοφανή αποσιώπησή της από όλα σχεδόν τα καθεστωτικά ΜΜΕ αλλά και τα μέσα ενημέρωσης της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, συμμετείχαν αρκετές χιλιάδες εργαζόμενων από πολλά σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, νεολαία και φοιτητές, άνεργοι και μετανάστες. Η μαζικότητά της αποδεικνύει ότι ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα αγωνιστών του εργατικού κινήματος αγκαλιάζουν αυτοτελείς μορφές πάλης, κόντρα στις ξεπουλημένες ΓΣΕΕΑΔΕΔΥ κι ότι η συγκρότηση ενός νικηφόρου κινήματος απαιτεί την υπέρβαση της πολιτικής «ουράς» στον καθεστωτικό συνδικαλισμό και τη δημιουργία ενός μαζικού ανεξάρτητου κέντρου αγώνα σωματείων, επιτροπών αγώνα και αυθεντικών εργατικών συλλογικοτήτων. Την κεντρική ομιλία του συντονισμού σωματείων ακολούθησαν οι χαιρετισμοί του Συλλόγου Έκτακτων Αρχαιολόγων, του σωματείου της Γουίντ που βρίσκεται σε σκληρό απεργιακό αγώνα και της Επιτροπής Αγώνα των κατοίκων της Κερατέας. Μπροστά το πανό του συντονισμού που καλούσε σε «ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΔΝΤΕΕ-εργοδοτών» και «κάτω το μνημόνιο, το

n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

σύμφωνο για το ευρώ και η κυβέρνησης». Η μαζική πορεία αποτελούνταν από αρκετά μπλοκ πρωτοβάθμιων σωματείων, κινήσεις και επιτροπές αγώνα, ενώ στο τέλος ακολουθούσαν οι οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Μαζικό και με παλμό ήταν

το μπλοκ του ΝΑΡ και της νΚΑ, ενώ δυναμική παρουσία είχαν τα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και φοιτητικών συλλόγων, καθώς και του αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου. Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετοί αγωνιστές από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ που βρέθηκαν στο Πολυτεχνείο, στην προσυγκέντρωση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αρνήθηκαν να πορευ-

Ανατροπή του μνημόνιου και της κυβέρνησης βροντοφώναξαν χιλιάδες εργαζόμενοι που πλαισίωσαν τα μπλοκ του συντονισμού σωματείων τούν προς τη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΕΚΑΑΔΕΔΥ και να μετατραπούν σε ακροατήριο του κυβερνητικού κι εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η διαδήλωση του συντονισμού σωματείων κατέληξε μετά από αρκετή ώρα στη Βουλή, αψηφώντας τις «παρενοχλήσεις» διμοιριών των ΜΑΤ, και στο ύψος των λουλουδάδικων, για άλλη μια φορά η κυβέρνηση απαγόρεψε την συνέχισή της προς τα γραφεία της ΕΕ, παρατάσσοντας δυνάμεις της αστυνομίας και κλούβες. Η πορεία κατέληξε αργότερα στα Προπύλαια. Η συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΕΚΑ- ΑΔΕΔΥ, που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Κλαυθμώνος, ήταν τραγική από άποψη μαζικότητας, ενώ διασώθηκε σχετικά μετά την προσέλευση των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που λειτούργησαν ως ...ακροατήριο των Παναγόπουλων και Σία. Αξίζει να

σημειωθεί ότι παρά την κλιμάκωση της κυβερνητικής επίθεσης στο χώρο των ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΛΤΑ κ.α.) η παρουσία των ομοσπονδιών που ελέγχονται από την κυβερνητική ΠΑΣΚΕ ήταν αναιμική δείχνοντας και τις όποιες προοπτικές έχει ένας αγώνας που θα ηγούνται δυνάμεις του κυρίαρχου συνδικαλισμού. Το τραγικό στην υπόθεση είναι ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διά του Α. Τσίπρα, ανέλαβε να υπερασπίσει τον υποταγμένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ, δηλώνοντας ότι «για να μη ζήσουμε άλλη μνημονιακή Πρωτομαγιά, ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους είναι να ξεπεράσουν και τις χωριστικές συγκεντρώσεις» κι όχι βέβαια να οργανωθεί ένα ανεξάρτητο, ταξικό εργατικό κίνημα βάσης και ανατροπής που θα χειραφετηθεί από το σημερινό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό και τη γραμμή συναίνεσης που ακολουθεί. Αρκετές χιλιάδες κόσμο συγκέντρωσε και το ΠΑΜΕ, στο Σύνταγμα, αν και η γενικότερη εκτίμηση είναι ότι ήταν μικρότερη σε σχέση με άλλες χρονιές. Για άλλη μια φορά, κινήθηκαν μακριά από τους άλλους εργαζόμενους, ακολουθώντας πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, καταγγέλλοντας την ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Λιβύη. Πάντως, η Α. Παπαρήγα δεν παρέλειψε να δώσει το στίγμα των... κοινοβουλευτικών επιδιώξεων του κόμματος, καλώντας σε «ανατροπή των συσχετισμών από τα κάτω, συμπαράταξη με το ΚΚΕ, λαϊκή οργάνωση και πρωτοβουλία». Στη Θεσσαλονίκη, που πραγματοποιήθηκε επίσης ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση έλαβαν μέρος περισσότεροι από 1000 αγωνιστές, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στην Καμάρα. Η διαδήλωση που πραγματοποίησαν λίγο αργότερα σωματεία και εργατικές συλλογικότητες συσπείρωσε το δυναμικό που αποτελεί τον πυροδότη των μεγάλων εργατικών διαδηλώσεων που έγιναν στην πόλη φέτος και έδωσε ελπιδοφόρο μήνυμα για την συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα στην κρίσιμη επόμενη περίοδο. Δυστυχώς πολιτικές δυνάμεις και συνδικαλιστικές συλλογικότητες της Αριστεράς, μαζί και της αντικαπιταλιστικής, επέλεξαν για άλλη μια χρονιά να γίνουν η ουρά της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ενώ χωρίς αυτές η συγκέντρωση του ΕΚΘ δεν θα μπορούσε ούτε διαδήλωση να κάνει ! Η συγκέντρωση των ΕΚΘ-ΕΔΟΘ ήταν για άλλη μια φορά πολύ κατώτερη των αναγκών της περιόδου, ένδειξη της απαξίωσης της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας σε μια πόλη όπου η ανεργία, οι απολύσεις και οι ατομικές συμβάσεις εργασίας έχουν πάρει διαστάσεις πογκρόμ. Ιδιαίτερα μαζική ήταν η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ με συμμετοχή εργαζόμενων από τον ιδιωτικό τομέα και την νεολαία.

Μέτωπο του εργατικού κινήματος κατά ανεργίας n ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΝΑΡ-νΚΑ Ιδιαίτερη ανταπόκριση βρήκε η εκδήλωση του ΝΑΡ για την Πρωτομαγιά με θέμα «καπιταλιστική κρίση, ανεργία και εργατικό κίνημα», που πραγματοποιήθηκε παραμονή Πρωτομαγιάς στο Δημαρχείο Νίκαιας με τη συμμετοχή πάνω από 150 ατόμων. Η πλούσια εμπειρία από τις μάχες της προηγούμενης περιόδου, ο προβληματισμός για την ανεργία και την αντιμετώπισή της και η αναζήτηση νικηφόρας απάντησης στην κρίση ήταν τα ζητήματα που κυριάρχησαν στις τοποθετήσεις των ομιλητών και στη συζήτηση που ακολούθησε. Στην ανεργία στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τη Ζώνη Περάματος εστίασε ο Β. Τσιμπίδης, μέλος του νεοσύστατου σχήματος Ενιαίο Κίνημα Αλλαγής, το οποίο κέρδισε δύο έδρες στις πρόσφατες εκλογές του Σωματείου Σκαραμαγκά. «Είμαστε υποχρεωμένοι ως εργατική τάξη να αντιμετωπίσουμε το κυρίαρχο πρόβλημα της ανεργίας», τόνισε, ενώ κατηγόρησε τις κυβερνήσεις των 12 τελευταίων χρόνων ως «υπεύθυνες για τον τεμαχισμό του Σκαραμαγκά, την υπολειτουργία, την ανεργία και την εξαθλίωση, ικανοποιώντας την όρεξη του μεγάλου κεφαλαίου». Και συνεχίζει, «Δεν θα τα είχαν καταφέρει, ούτε το μεγάλο κεφάλαιο ούτε οι κυβερνήσεις εάν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είχαν σταθεί στο ύψος τους». «Αν το Ναυπηγείο είχε παραμείνει ενιαίο, αυτή τη στιγμή δεν θα είχαν δουλειά 250 εργαζόμενοι, αλλά τουλάχιστον 2.000». Ο Τ. Καραγιαννάκης, από την Εργατική Ενότητα Μεταλλεργατών, που έλαβε 9 από τις 21 έδρες στο Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά στις πρόσφατες αρχαιρεσίες, τόνισε ότι «ενώ οι εργαζόμενοι κατανοούν πλέον ότι ατομικά δεν λύνεται το πρόβλημα, δεν έχουν ακόμη την αναγκαία αγωνιστική στάση». Βασικός λόγος, είναι ότι «δεν υπάρχει αξιόπιστη λύση σε πολιτικό επίπεδο. Και καλούμαστε όλοι να συμβάλουμε στο να διαμορφωθεί». Ο Ν. Αντωνίου, από το σωματείου Βιβλίου Χάρτου, σημείωσε ότι «ένα χρόνο μετά από την επίθεση κυβέρνησης-τρόικα-ΔΝΤ δίνουμε απαντήσεις, αν και όχι ολοκληρωμένες». Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις του κλάδου βιβλίου, εκτίμησε ότι «έχει σημειωθεί ένα άλμα, με εργαζόμενους που έως σήμερα δεν συμμετείχαν στο σωματείο, να έρχονται τώρα μαζικά, να μιλάνε για ταξική πάλη, να συμμετέχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις, να κρατάνε το πανό και να απαγορεύουν στο αφεντικό να μπει μέσα». Τόνισε την ανάγκη «διαλεκτικής σχέσης του κοινωνικού και του πολιτικού, όπου οι αγώνες και οι επεξεργασίες των σωματείων θα γίνονται κομμάτι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και οι απόψεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα γίνονται κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος.». Την εκτίμηση ότι «ευρύτερα τμήματα αποστοιχίζονται από την επίσημη πολιτική και απαντούν στον κοινωνικό οδοστρωτήρα», εξέφρασε και ο Γ. Μπαλάσης, μέλος του ΚΣ της νΚΑ, τονίζοντας ότι «αυτό που πρέπει να συζητήσουμε είναι πώς θα μετασχηματίσουμε αυτές τις τάσεις σε πολιτικό και εργατικό κίνημα ανατροπής της κατάστασης». Όσον αφορά ιδιαίτερα το ζήτημα της ανεργίας, υποστήριξε την ανάγκη «συγκρότησης επιτροπών και συνελεύσεων ανέργων στα σωματεία και στις γειτονιές, σε κάθε χώρο που αυτή τη στιγμή ζει και αναπνέει η εργατική τάξη». Στη σκοπιά από την οποία το εργατικό κίνημα θα ασχοληθεί με την υπόθεση της ανεργίας εστίασε ο Μ. Ρίζος, από το ΝΑΡ. Όπως υποστήριξε, «δεν πρέπει απλώς να είναι από τη σκοπιά της αλληλεγγύης, αλλά το εργατικό κίνημα θα πρέπει να πάρει σαφή θέση και να συγκροτήσει ειδικά αιτήματα διεκδίκησης των ανέργων, που πρέπει να μπουν ενιαία σε όλες τις συνελεύσεις των ταξικών σωματείων». Υπό αυτό το πρίσμα, «στα καθεαυτά αιτήματα των ανέργων, όπως η διεκδίκηση επιδόματος για όλη την περίοδο ανεργίας, ίσο με τον μισθό απόλυσης, θα πρέπει τώρα να τεθεί αποφασιστικά το θέμα της μείωσης των ωρών εργασίας». «Με τέτοια αιτήματα και πολιτικούς στόχους μπορεί το εργατικό κίνημα και οι άνεργοι να κάνουν τις δικές τους Πρωτομαγιές στην Ελλάδα και παντού», κατέληξε.

16 / ΠPIN

ΑΡΙΣΤΕΡΟ

ΕΞΤΡΕΜ n ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

Κίτρινες κάρτες και μέτρημα α λα Βέγγος... Ε, τώρα που διεξάγεται το αδυσώπητο ματς ανάμεσα στον Ρεππαϊκό Αθλητικό Όμιλο και τον Κεραυνό Τζιτζιφιόγκων για τις «κίτρινες κάρτες» της τρόικα, καιρός ήταν η παρέα του ΓΑΠ να δείξει ότι είναι κι αυτή σε θέση να δείχνει κάρτες τέτοιου χρώματος. Η ελληνική κοινωνία... συγκλονίστηκε από τη φοβερή επίδειξη πυγμής που έκανε η κυβέρνηση του ΓΑΠ προς τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες: προειδοποίησε ότι το κλείσιμο της χρηματικής «κάνουλας» του ΟΠΑΠ είναι το μικρότερο κακό που τις περιμένει εάν δεν κατορθώσουν -αρχής γενομένης από τα πλέϊ οφ- να διοργανώσουν πρωτάθλημα δίχως βίαια επεισόδια. Το μεγαλύτερο κακό, λεει, μπορεί να φθάσει μέχρι την αναστολή της συμμετοχής των ελληνικών ομάδων στις διεθνείς διοργανώσεις - όπως είχε κάνει με τους αγγλικούς συλλόγους η Θάτσερ. Αυτό ήταν! Το «πόπολο» τώρα μπορεί να νιώθει κάποια ... ανακούφιση: η κυβέρνηση των ασπόνδυλων «γιες- μεν» έχει κι αυτή κίτρινες κάρτες στο τσεπάκι για να δείξει σε κάποιους, πέραν φυσικά των εργαζομένων που δεν προλαβαίνουν να μετρούν «αποβολές» θέσεων εργασίας και βάναυσα «κλαδέματα» μισθών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κοινωνικών δαπανών. Για να γίνει αντιληπτός ο κυβερνητικός τραγέλαφος (και) σε αυτό το θέμα, αρκούν δύο υπομνήσεις. Η πρώτη: η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού εδώ και δυο χρόνια απειλεί τις ΠΑΕ με περικοπή των χρημάτων του ΟΠΑΠ, συνεχώς διαπιστώνει επιδείνωση των συνθηκών διεξαγωγής των πρωταθλημάτων και συνεχώς ... ανανεώνει την απειλή! Κάτι σαν το «μέτρημα» του Θανάση Βέγγου («Πολυτεχνίτης κι Ερημοσπίτης»), ως διαιτητή μποξ που φρόντιζε να μη βγει νοκ άουτ ο φίλος του ο Τρύφωνας... Η δεύτερη υπόμνηση: ο ΟΠΑΠ ανήκει κατά 66% σε ιδιώτες - άλλο αν, όπου και όποτε τον συμφέρει, «κάνει παιχνίδι» εμπορικό αξιοποιώντας την ετικέτα του «κρατικού οργανισμού». Η κυβέρνηση έχει ήδη κοινοποιήσει την πρόθεσή της να πουλήσει και το υπόλοιπο 34%. Αν συμβεί αυτό, φαντάζεστε τον Μπιτσαξή, το Νικητιάδη ή το Γερουλάνο να λένε στα νέα αφεντικά του ΟΠΑΠ «κοιτάξτε να μη διαφημιστείτε μέσω της Σούπερ Λιγκ ή μεμονωμένων ομάδων της, διότι εμείς ναι μεν σας πουλήσαμε την επιχείρηση, αλλά - τι να κάνουμε- τώρα μας ήρθε να τιμωρήσουμε τις ΠΑΕ»; Κατά τα άλλα, στο θέμα της βίας που εκδηλώνεται στα γήπεδα παρουσιάζονται ορισμένα νέα χαρακτηριστικά που χρήζουν επισημάνσεων - με αυτό θα ασχοληθούμε στο εγγύς μέλλον. Το βέβαιο είναι ότι πολλοί «βολεύονται» από τη δράση αυτών των «παλικαράδων». Πχ. επιχειρηματίες που ήθελαν να «την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια» από το χώρο του ποδοσφαίρου βρίσκουν την αφορμή - λες κι ο χουλιγκανισμός μέχρι χθες τους ήταν «άγνωστος» ή ... υποφερτός! Προ πέντε μηνών αυτό το έκαναν οι A. Βγενόπουλος και Ν. Πατέρας. Τώρα, στον απόηχο των επεισοδίων στον τελικό του Κυπέλλου, ο εφοπλιστής Π. Παππάς αποχώρησε από την ΑΕΚ. Εξαιρετικό «τάιμινγκ»: διέξοδο δεν έβλεπε ο Παππάς και το μόνο σίγουρο ήταν ότι τον Ιούνιο θα τον πίεζαν να ρίξει χρήμα για μεταγραφές, ανανεώσεις συμβολαίων, κλπ. Οι πιο βολεμένοι, όμως, από τη δράση των χούλιγκαν είναι οι μουτζαχεντίν του «νόμου και της τάξης»: γράφτηκαν ακόμη και άρθρα που έβαζαν στο ίδιο τσουβάλι τη βία των γηπέδων με τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Κερατέας! Ναι, τέτοιος μεγαλειώδης «δημοσιογραφικός» χουλιγκανισμός...

K OINΩΝΙΑ

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ 2011

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ 3-5 Ιούνη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε 12 πόλεις φέτος n ΘΑΝΟΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ

ε διεθνείς συμμετοχές από τις αραβικές εξεγέρσεις και το Ουισκόνσιν, με συζητήσεις για την ανατροπή και τον κομμουνισμό, με τη μουσική και την τέχνη της αντίστασης στο προσκήνιο (με ξεχωριστές συμμετοχές από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και με εκδηλώσεις σε 12 πόλεις φέτος, το φεστιβάλ των Αναιρέσεων πραγματοποιεί φέτος ένα ακόμα άλμα εμπρός. Οι πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις των Αναιρέσεων έχουν πλέον γίνει ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στο χώρο της Αριστεράς και του κινήματος, στις οποίες έχει σταθερή αναφορά ένα ευρύ φάσμα εργαζομένων και νέων. Το αποκορύφωμα ήταν πέρσι, που η μαζικότητα και η πολιτική συζήτηση στα φεστιβάλ της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση σε όλη την Ελλάδα, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, με τους συμμετέχοντες, μόνο στην Αθήνα, να ξεπερνούν τις 10.000. Έτσι φέτος, επιχειρούμε ένα ακόμα άλμα. Σε πιο μαζική απήχηση, στην ποιότητα και την ποικιλία των πολιτιστικών δρωμένων, στο βάθεμα του πολιτικού διαλόγου, στη συνεύρεση των αγωνιστών και του κόσμου της Αριστεράς. Επιβάλλεται από την περίοδο, από τα αυξημένα ερωτήματα και τις αναζητήσεις που γεννιούνται μέσα στους κοινωνικούς αγώνες απέναντι στο μεσαίωνα που δημιουργεί η χούντα του Mνημονίου και η πτώχευση της αστικής πολιτικής. Ο πρώτος στόχος μας είναι να συναντηθεί το φεστιβάλ με τις αντιφατικές και πολύμορφες τάσεις αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, τις πρωτόλειες αναζητήσεις διαφορετικής προοπτικής από το καπιταλιστικό ολοκαύτωμα, αλλά και με τις νέες εργατικές πρωτοπορίες που δείχνουν ένα νέο δρόμο στο κίνημα, όπως και με τον κόσμο της Αριστεράς, το δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ριζο-

σπαστικής αριστερής διανόησης. Δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από το πολιτικό στίγμα το ζήτημα της ανατροπής της επίθεσης και του αντικαπιταλιστικού προγράμματος απέναντι στην κρίση συνδεόμενο με την προοπτική της επαναστατικής τομής και του σύγχρονου κομμουνισμού. Το πολιτικό περιεχόμενο που αποτυπώνεται και στην ίδια την αφίσα: «Στα αδιέξοδα του καπιταλισμού, μόνος δρόμος η αντικαπιταλιστική ανατροπή. Με την επαναστατική Aριστερά για το σύγχρονο κομμουνισμό». Αυτό θα αποτυπωθεί και στις συζητήσεις. Για την αναγκαία απάντηση απέναντι στην κρίση και την αστική επίθεση, για το κομμουνιστικό πρόγραμμα, το κοινωνικό και πολιτικό υποκείμενο και τον κομουνιστικό φορέα, για τη σύνδεση τακτικής και στρατηγικής, ενταγμένα και στην πορεία για το 3ο Συνέδριο του ΝΑΡ. Όμως αυτό θα έμενε μισό χωρίς τη συζήτηση για το εργατικό κίνημα και την προοπτική του. Μια λοιπόν ακόμα πλευρά που θα συζητηθεί στο φεστιβάλ είναι η εγχώρια και διεθνής εμπειρία των αγώνων και το μέλλον τους, με διεθνείς συμμετοχές από τις αραβικές εξεγέρσεις και το κίνημα στο Ουισκόνσιν. Μέσα στις συζητήσεις και την πολύπλευρη παρέμβαση του φεστιβάλ εντάσσονται και όλες οι πτυχές που απασχολούν τη νέα γενιά σήμερα. Το ζήτημα της επιστήμης και της φύσης, ειδικά μετά τον πυρηνικό εφιάλτη στην Ιαπωνία αλλά και τον ηρωικό αγώνα στην Κερατέα ή το φλέγον θέμα της ιστορίας, όπου επιδιώκεται να αποτυπωθεί η αστική ηγεμονία. Όπως και το θέμα των μεταναστών και του πρόσφατου αγώνα τους, των ΜΜΕ και των σύγχρονων τεχνολογικών μέσων, της επίθεσης στο δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο, των νέων ρευμάτων πολιτιστικής αντίστασης στο αστικό καθεστώς κ.ά. Όλες αυτές οι πλευρές θα απασχολήσουν το φεστι-

ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

βάλ που θα επιδιώξει να γίνει χώρος συνάντησης αγωνιστών και κινημάτων, από τους αγωνιστές του εκπαιδευτικού και εργατικού κινήματος, του αγώνα στην υγεία και τις συγκοινωνίες, τους κατοίκους της Κερατέας, το «Δεν Πληρώνω» κ.α. Εξίσου αναβαθμισμένη θα είναι και η πολιτιστική πλευρά με ιδιαίτερο πολιτικό και νεολαιίστικο στίγμα. Σε όλη τη χώρα, θα διαμορφωθεί μια ολόκληρη εναλλακτική πρόταση με σημαντικούς μουσικούς, θεατρικά δρώμενα, συζητήσεις για την τέχνη, κινηματογραφικές προβολές, εκθέσεις φωτογραφίας κ.α. Στο κομμάτι των συναυλιών, στην Αθήνα, το πρόγραμμα περιλαμβάνει δύο μεγάλες διεθνείς συναντήσεις της μουσικής της αντίστασης. Η μια με τους Active Member, Rebel Diaz (ΗΠΑ), Rodney P και Skitz (Αγγλία) και η άλλη με τους Boikot και Bandista. Ταυτόχρονα, ένα ευρύ φάσμα σημαντικών Eλλήνων μουσικών θα βρεθούν στη σκηνή. Από την κοινή εμφάνιση της Μελίνας Κανά με τη Λιζέτα Καλημέρη, τη μεγάλη συνάντηση του Μίλτου Πασχαλίδη με τους Χαΐνηδες, τη συναυλία του Σ. Γραμμένου, Σ. Δρογώση (με τη συμμετοχή του Π. Μουζουράκη) που θα κλείσει με τους Burger Project μέχρι τη μουσική παράσταση Η πιο όμορφη θάλασσα, με τη Ρίτα Αντωνοπούλου, τη Γιώτα Νέγκα κ.α. Δείγμα της μεγαλύτερης προσπάθειας που γίνεται είναι και η διενέργεια του φεστιβάλ σε περισσότερες πόλεις από ποτέ, πάνω από 12 σε όλη την Ελλάδα. Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη θα διεξαχθούν στις 3-5 Ιούνη, στην Πάτρα μια βδομάδα νωρίτερα, ενώ το πρόγραμμα των άλλων πόλεων θα ανακοινωθεί σύντομα. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική προσπάθεια, που χρειάζεται τη συμβολή όλων των μελών και φίλων του ΝΑΡ και της νΚΑ, πολιτικά, οργανωτικά και οικονομικά.

n ΕΛΕΝΗ ΦΑΝΟΥΡΑΚΗ

Χωρίς κονδύλια τα κέντρα Στις 14 Απρίλη οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων ατόμων με βαριές αναπηρίες συγκεντρώνονται μαζί με τους εργαζόμενους των Κέντρων Ημερήσιας Ανοιχτής και Κλειστής Φροντίδας έξω από το υπουργείο Υγείας με κεντρικό αίτημά τους, τη λήψη επειγόντων μέτρων για να αποτραπεί η κατάρρευση των πάσης φύσης προνοιακών δομών της χώρας, δημοσίων και ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Μαραθώνιος ο αγώνας των εκπροσώπων των ατόμων με αναπηρία να συναντήσουν την ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Για να μην χαθεί το κοινωνικό προφίλ, που έχει χτίσει η σοσιαλιστική κυβέρνηση στο παρελθόν, εφευρίσκεται η γνωστή μέθοδος προγραμματισμού ευρείας σύσκεψης, σε μεταγενέστερο χρόνο. Οι εργαζόμενοι ήταν ήδη

απλήρωτοι επί τέσσερις μήνες. Την Τρίτη πραγματοποιήθηκε η σύσκεψη. Το εορταστικό διάστημα που μεσολάβησε οι εργαζόμενοι των Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας ΑμεΑ παρέμειναν απλήρωτοι. Τα Κέντρα αυτά όπως Ερμής, ΕΓΝΥΑ, Θεοτόκος και πολλά άλλα λειτουργούν δεκαετίες τώρα με ευθύνη των Συλλόγων των γονέων και κηδεμόνων ΑμεΑ. υποκαθιστώντας την έλλειψη δημόσιας κρατικής προνοιακής πολιτικής. Γνώστες πολιτικάντικων μεθόδων, οι εκφραστές της αστικής δημοκρατίας που διαπνέονται ολοκληρωτικά από τις αρχές άκρατου φιλελευθερισμού δεν απάντησαν για άλλη μια φορά ευθέως στο φλέγον ζήτημα της άμεσης χρηματοδότησης των Κέντρων/Ιδρυμάτων ΑμεΑ και της πληρωμής των εργαζομένων, για να αποτραπεί το λουκέτο. Δια στόματος του ιδίου του Υπουργού Υγείας, απλά τέθηκαν τρία ζητήματα στο

τραπέζι του διαλόγου της 3ης Μαΐου. Το ζήτημα της ουσιαστικής αναμόρφωσης των προνοιακών δομών, της σύστασης ενιαίας αρχής πληρωμών προνοιακών επιδομάτων για την εξοικονόμηση πόρων και το ζήτημα των συγχωνεύσεων των προνοιακών δομών το οποίο θα σχεδιαστεί μετά την συγχώνευση των δημοσίων νοσοκομείων. Ξέχασε ο Α. Λοβέρδος, όπως και ο παρευρισκόμενος στη σύσκεψη Ηλίας Πλασκοβίτης γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών, ότι τα Κέντρα των ΑμεΑ δεν έχουν λάβει ούτε ένα σέντ από το πόσο της επιχορήγησης που αντιστοιχεί στο πρώτο τετράμηνο του 2011, ενώ το 2010 έλαβαν περίπου 10.000.000^ λιγότερα από το προβλεπόμενο ποσό. Τι κι αν οι συνδικαλιστές των ατόμων με αναπηρία διευκρίνισαν ότι οποιαδήποτε συζήτηση αναμόρφωσης των Κέντρων ΑμεΑ δεν έχει σημασία, εάν πρώτα δεν υπάρξει σχέδιο διάσωσής τους.

ΠPIN / 17

K OINΩΝΙΑ

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ n ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΡΔΑΚΟΣ

Χρέος της γενιάς μας η ανατροπή! Μαύρο σε αυτούς που καταστρέφουν το παρόν μας και υποθηκεύουν το μέλλον μας.

να χρόνο μετά την υπογραφή του μνημονίου ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την διεθνή καπιταλιστική μαφία των ΕΕ – ΕΚΤ - ΔΝΤ, η ταξική πάλη στην χώρα, οδηγείται σε νέα ανώτερη κλίμακα. Η αδυναμία του εργατικού κινήματος να ορίσει τα δεδομένα και η ανεπάρκεια ως τώρα της Αριστεράς να διατυπώσει ένα σχέδιο αντι-ηγεμονίας απέναντι στην αστική πολιτική είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη, αυτή που κυοφορεί τις ιστορικές εξελίξεις και αναγκαστικά θα ωριμάσει και τον υποκειμενικό παράγοντα, είναι ότι ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια των εργαζόμενων και της νεολαίας αντιλαμβάνονται ότι ο καπιταλισμός δεν θα τους δώσει τίποτα πια από μόνος του, ούτε καν φρούδες ελπίδες, αν δεν του τα πάρουν οι ίδιοι. Σ’ αυτό το φόντο διεξάγονται στις 18 Μάη οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, ένα σημαντικό πολιτικό ραντεβού για τη σπουδάζουσα νεολαία. Στην μάχη αυτή κάθε πολιτική γραμμή δοκιμάζεται. Η κυβερνητική ΠΑΣΠ και η «συμπολιτευόμενη» ΔΑΠ με κάθε τρόπο προσπαθούν να μην χρεωθούν την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια που εκφράζεται απέναντι στους πολιτικούς τους φορείς –ΠΑΣΟΚ και ΝΔ- και να αποτελέσουν δύναμη στήριξης για την πολιτική που αυτοί προωθούν. Θέλουν την επόμενη ημέρα των εκλογών να σταλεί μήνυμα επιβεβαίωσης της πολιτικής αυτής που διαλύει τα δικαιώματά της νεολαίας σε εκπαίδευση και εργασία. Το στοίχημα για την αντικαπιταλιστική Αριστερά και την ΕΑΑΚ είναι σε αυτήν την μάχη να εκφραστεί ακριβώς το αντίθετο.

Να εκφραστεί με τον πιο σαφή τρόπο η δυσαρέσκεια απέναντι σε αυτή την πολιτική και να μετατραπεί σε υπαρκτή δυνατότητα ρήξης και ανατροπής μέσα από τους συλλογικούς αγώνες του επόμενου διαστήματος. Η νεολαία με τον πιο ξεκάθαρο

τρόπο πρέπει να καταδικάσει την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ που φέρνουν έναν νέο κοινωνικό μεσαίωνα. Μείωση μισθών, κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, νέο ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις και κατάργηση κοινωνικών παροχών και επιδομάτων. Μέτρα αναγκαία για το κεφάλαιο που όμως αμφισβητούν στην ουσία την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, φέρνουν στα όρια της εξαθλίωσης την κοινωνική πλειοψηφία και υπόσχονται στην νεολαία ένα μέλλον ανεργίας, ανέχειας και αβεβαιότητας. Πρέπει να ηττηθεί η πολιτική της λιτότητας, των περικοπών, της υποταγής των πάντων στους νόμους της αγοράς. Η πολιτική που τσακίζει την παιδεία, την υγεία και κάθε έννοια κοινωνικού αγαθού προχωρώντας στο κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων

ακόμα και πανεπιστημιακών και τεχνολογικών ιδρυμάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα ΤΕΙ Πειραιά αλλά και αυτό της Αρχιτεκτονικής σχολής του ΕΜΠ! Για να ηττηθεί αυτή η πολιτική πρέπει σε αυτές τις εκλογές να ηττηθεί η ΠΑΣΠ.

Η παράταξη που στα πανεπιστήμια υπερασπίζεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο αυτές τις επιλογές. Η παράταξη που στέκεται δίπλα σε όλες τις τομές που φέρνει η κυβέρνηση, που στηρίζει τις επιλογές της Διαμαντοπούλου για το πανεπιστήμιο της αγοράς. Ένα πανεπιστήμιο με κύριο άξονα λειτουργίας τα επιχειρηματικά κριτήρια. Ένα πανεπιστήμιο που θα βγάζει τους αυριανούς εργαζόμενους χωρίς κανένα εργασιακό και επαγγελματικό δικαίωμα. Αν υπάρχει μία φοιτητική παράταξη που μπορεί να βλέπει τις πολιτικές της θέσεις να επιβεβαιώνονται απόλυτα μέσα από την αντιδραστική επίθεση της κυβέρνησης αυτή είναι σίγουρα η ΔΑΠ ΝΔΦΚ. Τη φετινή χρονιά μάλιστα η ΔΑΠ ΝΔΦΚ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα καταθέτοντας μια πλήρως αντιδραστι-

κή πρόταση που μιλάει για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, κατάργηση του ασύλου, χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από επιχειρήσεις, αξιολόγησή τους από εξωτερικούς φορείς με βάση τις ανάγκες της αγοράς, κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων. Ποτέ άλλωστε η ΔΑΠ δεν έκρυψε τη χαρά της για την εφαρμογή των νόμων της ΕΕ και των κυβερνήσεων, αποδοχή της βάρβαρης κοινωνικής πραγματικότητας που μας ετοιμάζουν. Ο πιο ξεκάθαρος τρόπος καταδίκης αυτής της πολιτικής, περνά μέσα από την ενίσχυση της ΕΑΑΚ. Η πολιτική στήριξη των ψηφοδελτίων της ΕΑΑΚ σημαίνει πολιτική στράτευση με την λογική των αγώνων για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Σημαίνει στήριξη όλων των μαχών του προηγούμενου διαστήματος σε διάφορους κλάδους και στις μεγάλες απεργίες, αλλά και συλλογική στράτευση στις μάχες που μας περιμένουν από την επόμενη μέρα των εκλογών. Σημαίνει ενίσχυση της λογικής που συγκρούστηκε με την κυβέρνηση και το μνημόνιο και της πολιτικής γραμμής που πάλεψε μέσα στους συλλόγους και στον δρόμο για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο έκτρωμα της Διαμαντοπούλου. Το κυριότερο όμως είναι πως ενίσχυση της ΕΑΑΚ σηματοδοτεί δυνατότητα και ελπίδα για τους αγώνες του επόμενου διαστήματος τόσο για το φοιτητικό όσο και για ευρύτερα το λαϊκό κίνημα. Από την σκοπιά αυτή και με το βλέμμα στραμμένο στους αγώνες που έρχονται η ΕΑΑΚ δηλώνει αποφασισμένη για την μάχη της γενιάς μας. Το μόνο χρέος που καλούμαστε να πληρώσουμε είναι αυτό της ανατροπής τους.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΕΜΠ n ΘΑΝΟΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ

Κλειστή λόγω… Μνημονίου

το ιστορικό κτίριο της Πατησίων, όπου στεγάζεται η Αρχιτεκτονική, πολλές φορές είχαν σταματήσει τα μαθήματα, στα πλαίσια κινητοποιήσεων φοιτητών και καθηγητών. Ποιος όμως θα περίμενε μέχρι πριν λίγο καιρό, ότι θα έκλεινε λόγω έλλειψης καθηγητών και μειωμένης χρηματοδότησης; Και όμως, στην Ελλάδα του Μνημονίου όλα είναι πιθανά. Με ομόφωνη απόφαση του τμήματος, από την προηγούμενη Τετάρτη αναστέλλονται όλες οι λειτουργίες μέχρι και το τέλος της επόμενης εβδομάδας,

όπου θα συζητηθεί η συνέχεια. Επίσης και η σύγκλητος τηςΣχολής Καλών Τεχνών πήρε απόφαση για προσωρινή αναστολή. Η απαρέγκλιτη τήρηση από την κυβέρνηση του απαράδεκτου δόγματος μία πρόσληψη ύστερα από πέντε αποχωρήσεις από το δημόσιο, σε συνδυασμό με την άρση του διατάγματος που έδινε δυνατότητα καθηγητικής θέσης χωρίς διδακτορική διατριβή σε καλλιτεχνικές σπουδές, έχει δημιουργήσει μια πρωτόγνωρη κατάσταση αδυναμίας λειτουργίας τόσο της Αρχιτεκτονικής όσο και της Σχολής Καλών Τεχνών,με

την ιστορική σχολή του ΕΜΠ να έχει υποστεί μείωση του διδακτικού προσωπικού κατά 40%. Εξάλλου, το σύνολο των ιδρυμάτων στενάζει από την τρομακτική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά το 50%, ενώ εκατοντάδες καθηγητές βρίσκονται για χρόνια απλήρωτοι ή υπό αναμονή τοποθέτησης. Είναι σαφές ότι η σύγχρονη χούντα θέλει να διαλύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο και να το παραδώσει στις δυνάμεις της αγοράς. Και αυτό δεν θα πλήξει μόνο μικρές περιφερειακές σχολές, αλλά και τις πιο κε-

ντρικές και με χιλιάδες φοιτητές (πχ ΤΕΙ Πειραιά). Απέναντι τους πρέπει να βρουν το φοιτητικό και πανεπιστημιακό κίνημα. Ένα πρώτο βήμα έγινε την περασμένη Τετάρτη, στο κατάμεστο αμφιθέατρο ΜΑΧ στην ανοιχτή συνέλευση που κάλεσαν οι καθηγητές της Αρχιτεκτονικής. Όμως η νίκη απαιτεί περισσότερα· διεύρυνση και βάθεμα των κινηματικών στόχων, σύνδεση των επιμέρους αγώνων εντός και εκτός πανεπιστημίων και ανυποχώρητος από τα κάτω αγώνας που θα υπερβαίνει τα ακαδημαϊκά και θεσμικά όργανα.

Σε θέση μάχης η ΕΑΑΚ

ε ενίσχυση της παρέμβασης και της δράσης τους ξεκίνησαν αμέσως μετά τη διακοπή του Πάσχα τα σχήματα της ΕΑΑΚ σε ολόκληρη την Ελλάδα. Με άξονα την επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος ενάντια στο Μνημόνιο και τη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου αλλά και τη δυναμική παρουσία της αντικαπιταλιστικής Aριστεράς στις φοιτητικές εκλογές της 18ης Μαϊου. Ήδη το Σαββατοκύριακο αυτό διεξά-

γονται φεστιβάλ της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας στο Ηράκλειο και το ΤΕΙ Πειραιά, ενώ έχουν προηγηθεί μέσα στο χρόνο σε πολλές πόλεις της Ελλάδας όπως τα Χανιά, ο Βόλος, η Αλεξανδρούπολη και αλλού. Μέσα στις επόμενες μέρες εκδηλώσεις και συζητήσεις οργανώνονται στο σύνολο των πανεπιστημιακών σχολών και των ΤΕΙ, ενώ στις 12 και 13 Μάη θα διεξαχθεί διήμερο εκδηλώσεων της ΕΑΑΚ ΕΜΠ. Εκατοντάδες αγωνιστές που συμμετέχουν στα σχήματα της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας και στα ψηφοδέλτια αγώνα δίνουν καθημερινά τη μάχη για την επόμενη μέρα του κινήματος και της αντικαπιταλιστικής πάλης.

Αντιπαράθεση αρχών, όχι αριστερός εμφύλιος

λγεινή εντύπωση προκαλεί η επίθεση άνευ αρχών που εξα-

πολύουν οι δυνάμεις της επίσημης Αριστεράς στα σχήματα της ΕΑΑΚ και την αντικαπιταλιστική Αριστερά. Μάλιστα, αυτή τη φορά, δεν πρωταγωνιστούν μόνο οι δυνάμεις του ΚΚΕ (ΠΚΣ- ΜΑΣ) αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ (ΑΡΕΝ). Οι πρώτοι υπερασπίζονται τη γραμμή αποδυνάμωσης και διάλυσης των φοιτητικών συλλόγων, κατηγορώντας την ΕΑΑΚ για δήθεν… υποταγή στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο. Αλλά και η ΑΡΕΝ φαίνεται να προτιμά την επίθεση στην αντικαπιταλιστική Αριστερά, παρά στις αστικές δυνάμεις καταγγέλλοντας την ως «γραφειοκράτες», επειδή δεν υποστηρίζει την ανασύσταση της γραφειοκρατίας της ΕΦΕΕ(!). Επιπλέον, δε διστάζει να καπηλεύεται τον ηρωικό αγώνα των 300 μεταναστών. Η ΕΑΑΚ θα συνεχίσει να αντιπαρατίθεται στη βάση αρχών, να διαμορφώνει συνολικό πρόγραμμα για το κίνημα και δεν θα κατρακυλήσει στον εμφύλιο της Αριστεράς.

18 / ΠPIN

O IKOΛOΓIA

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

n ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΟΥΡΑΖΕΡΗΣ

Ν ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ σήμερα στην Αθήνα και σε περισσότερες από 30 πόλεις της Ελλάδας. Στο κάλεσμα οι διοργανωτές τονίζουν ότι πρόκειται για «κορυφαία συλλογική πράξη διεκδίκησης της ποδηλατικής κοινότητας για το αυτονόητο: μια αξιοπρεπή ποιότητα ζωής στις πόλεις μας, που θα βασίζεται στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τις μετακινήσεις.» Οι ποδηλάτες διεκδικούν αναβάθμιση των δημόσιων συγκοινωνιών, κατασκευή ποδηλατόδρομων και πεζοδρόμων. Για την Αθήνα σημείο συνάντησης (12 μ.) των ποδηλατών έχει ορισθεί το άγαλμα του Κωνσταντίνου στο Πεδίο Άρεως. (Πατησίων και Αλεξάνδρας) ΣΕ ΟΡΙΑΚΟ ΣΗΜΕΙΟ φαίνεται ότι βρίσκεται η παραγωγή τροφίμων από τη γεωργία. Αιτία για αυτή την εκτίμηση, αποτελεί η κλιματική αλλαγή και συγκεκριμένα η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, η οποία δυσχεραίνει τη γονιμοποίηση της γύρης και τη φωτοσύνθεση. Τα παραπάνω συμπεράσματα, αποτελούν προϊόν αμερικάνικης επιστημονικής έρευνας, η οποία εκτιμά ότι θα είναι δύσκολη η προσαρμογή της γεωργίας στο θερμότερο κλίμα και πιθανά στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται δεν θα σταθεί δυνατή η παραγωγή επαρκούς ποσότητας τροφίμων για την κάλυψη των αναγκών του παγκόσμιου πληθυσμού. Σε κάθε περίπτωση εκτιμάται ότι θα ενταθεί η τάση αύξησης των τιμών των τροφίμων, οι οποίες τις τελευταίες δεκαετίες αυξήθηκαν κατά 20%. ΝΟΜΙΜΟ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ της Νούσας (περιοχή Θίσβης Βοιωτίας) με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) την προηγούμενη Τρίτη, η οποία ανέτρεψε τέσσερις προηγούμενες αποφάσεις του ιδίου. Το λιμάνι φτιάχτηκε το 1988, κατά παράβαση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου, προκειμένου να εξυπηρετήσει βιομηχανίες εντός και εκτός βιομηχανικής περιοχής. Στις εισηγήσεις του το ΚΑΣ, επικαλούνταν αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή και για αυτό δεν γνωμοδοτούσε θετικά στα συνεχή αιτήματα της εταιρίας διαχείρισης του λιμανιού, για τη νομιμοποίησή του. Η τελευταία γνωμοδότηση του ΚΑΣ (2010) δεν υπογράφτηκε από τον υπουργό Πολιτισμού, Π. Γερουλάνο, με το πρόσχημα ότι η εταιρία υπέβαλε νέο φάκελο. Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήτανε το θέμα να επανέλθει για συζήτηση στο ΚΑΣ την προηγούμενη Τρίτη, οπότε και κρίθηκε νόμιμο. Η Συμπαράταξη Βοιωτών, κάνει λόγο για ποδηγέτηση του ΚΑΣ από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, ενώ δηλώνει αποφασισμένη να παλέψει για την ανατροπή της απόφασης αυτής, μιας και ο Κορινθιακός δεν «σηκώνει» μεγάλο εμπορικό λιμάνι.

έο ραντεβού, μετά τη συνάντηση της Τετάρτης, μεταξύ της δημοτικής αρχής της Λαυρεωτικής και της υπουργού Περιβάλλοντος, Τ. Μπιρμπίλη, έχει προγραμματισθεί για την προσεχή Παρασκευή. Η κυβέρνηση εμφανίζεται αμετακίνητη στις προβλέψεις του υφιστάμενου Περιφερειακού Σχεδιασμού (ΠΕΣΔΑ), μιας και δεν θέτει θέμα αναθεώρησής του, όπως ζητούσαν οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Κερατέας. Επιπλέον, τονίζοντας (βλ. Δελτίο Τύπου 4/5/2011) ότι «όλα τα απαιτούμενα έργα και οι δραστηριότητες θα τεθούν σε λειτουργία το συντομότερο δυνατό», ουσιαστικά φαίνεται διατεθειμένη να κάνει δεκτές, μόνο μικρές τροποποιήσεις της υφιστάμενης πολιτικής, η οποία έχει απορ-

ριφθεί από τους κατοίκους της Λαυρεωτικής. Η δημοτική αρχή Λαυρεωτικής φαίνεται να υποκύπτει στις κυβερνητικές πιέσεις και να αναζητά τρόπους να χωρέσει τα αιτήματα των κατοίκων της Κερατέας στον ΠΕΣΔΑ, προκαλώντας ήδη τις πρώτες αντιδράσεις. Στη συνάντηση της Τετάρτης, δεσμεύτηκε ότι στη νέα συνάντηση θα προσέλθει προσδιορίζοντας την τεχνολογία επεξεργασίας απορριμμάτων, που θα χρησιμοποιήσει το εργοστάσιο επεξεργασίας που προτείνει να λειτουργήσει στη Βιομηχανική Περιοχή της Κερατέας (ΒΙΟΠΑ), ενώ θα οριστικοποιήσει και την πρότασή της για τη χωροθέτηση του ΧΥΤΥ, στην ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της απομάκρυνσης της δημοτικής αρχής,

Όχι λύσεις διαχείρισης του προβλήματος στην Κερατέα από τα αιτήματα που ανέδειξε ο τετράμηνος αγώνας των κατοίκων, είναι το γεγονός, ότι επιχειρεί να ανεβάσει την ετήσια δυναμικότητα του εργοστασίου επεξεργασίας στους 100 χιλ. τόνους (ο ΠΕΣΔΑ προβλέπει 127 χιλ. τόνους), ανοίγοντας… «παράθυρο» για την αποδοχή των απορριμμάτων και άλλου (άλλων;) γειτονικού Δήμου (βλ. Μαρκόπουλο). Θυμίζουμε εδώ ότι οι κάτοικοι ζητούσαν στις κινητοποιήσεις τους να διαχειρίζονται στην περιοχή τους μόνο τα απορρίμματα των δήμων Λαυρεωτικής και Σαρωνικού. Εξάλλου οι εκπρόσωποι του Δήμου Λαυρεωτικής, ενώ περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια την «τεχνολογία επεξεργασίας των απορριμμάτων» που προτείνουν, χαρακτηρίζοντάς τη μάλιστα ως φιλική προς το περιβάλλον, με «υπολείμματα της τάξεως του 5%» (κάλεσαν το Δήμο Μαρκοπούλου, να τα θάβει στο νταμάρι της περιοχής, λαμβάνοντας αρνητική απάντηση), αποκρύπτουν επιμελώς το ποια είναι αυτή η τεχνολογία. Η ανακύκλωση και η κομποστοποίηση φαίνεται ότι παραπέμπονται στις καλένδες. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Δήμος «έχει στο μυαλό του» την αεριοποίηση. Πρόκειται για είδος καύσης, υπό σχετική έλλειψη οξυγόνου, χωρίς μεγάλη εφαρμογή, το οποίο έχει δεχτεί σοβαρές επικρίσεις. Με την αεριοποίηση παράγεται αέριο καύσιμο αποτελούμενο κυρίως από μονοξείδιο του άνθρακα και υδρογόνο. Η αεριοποίηση έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, όπως την παραγωγή εξαιρετικά τοξικής τέφρας και την απελευθέρωση στην ατμόσφαιρα διοξινών και μικροσωματιδίων. Η κοινωνική πλειοψηφία της Λαυρεωτικής, που βρέθηκε στο δρόμο από τον περασμένο Δεκέμβρη, απαιτεί από τη δημοτική Αρχή, να έχει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των

προτάσεων που κάνει στα πλαίσια του διαλόγου, αλλά και των λύσεων που τελικά θα επιλεγούν. Δεν επιθυμεί ό,τι κέρδισε απέναντι στα ΜΑΤ και την κρατική καταστολή, να τα απεμπολήσει στο τραπέζι του διαλόγου και στο όνομα των αμοιβαίων υποχωρήσεων. Για αυτό το λόγο απορρίπτει προτάσεις κερδοφόρες για εργολάβους και επιχειρηματίες, που αναπαράγουν το πρόβλημα. Απαιτεί λύσεις που θα επιλύουν το πρόβλημα, με κριτήριο τόσο τα συμφέροντα του λαού της Λαυρεωτικής, όσο και τα συμφέροντα εκατομμυρίων απλών πολιτών που διαβιούν στην Αττική, το δικαίωμά τους στην αξιοπρεπή υγιεινή διαβίωση και τις ανάγκες του περιβάλλοντος. Προκρίνουν την πρόληψη και τη μείωση των σκουπιδιών. Θυμίζουμε εδώ ότι το 75% του βάρους των σκουπιδιών μπορεί με κάποιο τρόπο να επαναχρησιμοποιηθεί/ανακυκλωθεί. Διεκδικούν ουσιαστικά μέτρα για την προώθηση της ανακύκλωσης, κομποστοποίησης και επαναχρησιμοποίησης σκουπιδιών, στα πλαίσια ενός δημόσιου – κοινωνικά ελεγχόμενου - συστήματος διαχείρισης των απορριμμάτων. Το κόστος θα πρέπει να βαρύνει το κράτος και τις βιομηχανίες, οι οποίες έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην παραγωγή σκουπιδιών. Σε αυτή την κατεύθυνση και στο πλευρό των «ηρωϊκά αντιστεκόμενων» κατοίκων της Κερατέας βρίσκονται κάτοικοι της Φυλής, οι οποίοι αντιδρούν στην υλοποίηση του ΠΕΣΔΑ. Η Πρωτοβουλία Συγκρότησης Επιτροπής Αγώνα Φυλής, με ανακοίνωσή της, κάνει λόγο για κυβερνητικές λύσεις στη διαχείριση των απορριμμάτων «τεχνολογικά ξεπερασμένες, που υπηρετούν τον σχεδιασμό του Εθνικού Εργολάβου». Η Πρωτοβουλία καλεί σε Ανοιχτή Συνέλευση, τη Δευτέρα 16/5 (6 μ.μ.), στο Δημαρχείο Άνω Λιοσίων για την συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα και τον προγραμματισμό κινητοποιήσεων.

Όχι στη σπάταλη εκτροπή του Αχελώου Με αφορμή τη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις 24 Μάη για την εκτροπή ή όχι του Αχελώου στη Θεσσαλία, ενεργοποιήθηκαν ξανά, εδώ και εκεί, τα «πολιτικά μέτωπα» μιας κάλπικης ψηφοθηρικής αντιπαράθεσης σε βάρος των αγροτών και των εργαζομένων της Θεσσαλίας και της Αιτωλοακαρνανίας. ΠΑΣΟΚ – ΝΔ - ΛΑΟΣ στη Θεσσαλία συγκροτούν το «μέτωπο της εκτροπής», ενώ στο Αγρίνιο και στη Δυτική Ελλάδα, οι ίδιες ακριβώς δυνάμεις το «μέτωπο της μη εκτροπής»! Το ΚΚΕ υποστηρίζει την εκτροπή του «άνω ρου» του Αχελώου, δηλαδή «ολίγη» από εκτροπή. Ο Περιφερειακός Σύμβουλος της «Αριστερής Παρέμβασης» Δημήτρης Δεσύλλας, στην τοποθέτησή του στη συνεδρίαση, του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας

(2/5) τόνισε τα εξής: «Λέμε όχι στην άχρηστη, σπάταλη, φαραωνική εκτροπή του Αχελώου στη Θεσσαλία, για λόγους παραγωγικούς (τι θα ποτίσουν εκεί; τις καλλιέργειες όπως π.χ. βαμβάκι και τεύτλα, που πετσοκόβουν ΕΕ και κυβέρνηση;), για λόγους κοινωνικούς, πολιτικούς και περιβαλλοντικούς. Άμεση ολοκλήρωση του φράγματος Αχυρών στο Ξηρόμερο, που έχει καταντήσει νέο γεφύρι της Άρτας. Όχι στη διάλυση του ΓΟΕΒ και των ΤΟΕΒ (οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων), λόγω τεραστίων χρεών σε ασφαλιστικά ταμεία και ΔΕΗ. Άμεση συντήρηση όλων των αρδευτικών δικτύων, με ευθύνη και δαπάνες του κράτους, γιατί η Αιτωλοακαρνανία, ο νομός με τα περισσότερα νερά, δεν μπορεί να ποτίσει τη γη του».

ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ

Θυσία στην ανάπτυξη οι παραλίες της Ισπανίας Απατώνται οικτρά, όσοι πιστεύουν ότι τα αυθαίρετα αποτελούν ελληνική πατέντα. Η χρυσή εποχή κερδοφορίας της αγοράς ακινήτων μεταξύ 1995 – 2007, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία νομοθετικού, άφησε ως προίκα στην Ισπανία δεκάδες χιλιάδες παράνομες παραθαλάσσιες κατοικίες. Το Ισπανικό κράτος, έσπευσε να θέσει όρους και προϋποθέσεις για την παραθαλάσσια δόμηση, αφού πρώτα οι παραλίες της Ιβηρικής χερσονήσου είχαν καταληφθεί από κτίσματα τα οποία είχαν φτιαχτεί ανάλογα με τις ορέξεις κατασκευαστών και ιδιοκτητών. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι περί τις 50 χιλιάδες Ισπανών να έχουν απωλέσει τις παράλιες ιδιοκτησίες τους, οι οποίες κρίθηκαν παράνομες. Σημαντικός παράγοντας στην αυθαίρετη δόμηση στην Ισπανία, ήταν οι οκτώ και πλέον χιλιάδες δήμοι, οι οποίοι έκτιζαν και εξέδιδαν οικοδομικές άδειες, με σχεδόν ανύπαρκτη εποπτεία από τις κεντρικές και περιφερειακές αρχές του Ισπανικού κράτους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλευρό πάντα της «ιδιοκτησίας», ασκεί πιέσεις στην Ισπανική κυβέρνηση, για να αποκαταστήσει τους ιδιοκτήτες που απώλεσαν την αυθαίρετη ιδιοκτησία τους. Το θέμα των αυθαιρέτων στην Ισπανία ήλθε στην επικαιρότητα μετά τις υποσχέσεις, την εβδομάδα που πέρασε, του Γ. Παπανδρέου προς τους επιχειρηματίες του τουρισμού, για την παροχή διευκολύνσεων στην κατασκευή τουριστικών χωριών προς πώληση. Τις επιφυλάξεις τους εξέφρασαν η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, αλλά και ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κ. Αρσένης, ο οποίος έκανε λόγο για την απειλή να μετατραπεί η Ελλάδα σε τουριστική Ντισνεϊλαντ.

Π OΛITIΣMOΣ

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΠPIN / 19

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν αναγνωρίσιμος και αγαπητός, όσο ελάχιστοι, λαϊκός ήρωας γιατί η συμπεριφορά του

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

και οι ρόλοι που ενσάρκωνε ήταν κομμάτι της καθημερινότητας του απλού κόσμου, ένα διασκεδαστικό σχόλιο στη φτώχεια

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

και τα δεινά του λαού και του εργαζόμενου ανθρώπου.

Αποχαιρετισμός σε έναν «δικό μας»

n ΠΛANOΔIOΣ APIΣTEPOΣ, ANTΩNHΣ KAΣITAΣ

άνεται ποτέ το χαμόγελο; Είναι σαν να πεθαίνει η ελπίδα. Ποια Μακρόνησος σε κυνηγάει (μας κυνηγάει), αιώνες τώρα, ψυχή βαθιά, πληγή βαθιά, εξόριστους στην ίδια μας τη ζωή στον τόπο μας εξόριστοι. Διαβάζοντας πίσω από το πρώτο πεδίο ανάγνωσης της εικόνας, έβλεπες αυτά τα μελαγχολικά υγρά μάτια σε κάθε κοντινό πλάνο. Νομίζω πως πάντα έλεγαν ένα «ευχαριστώ»... «Ευχαριστώ στη ζωή πρώτα που μου έδωσε τη δυνατότητα να είμαι αγωνιστής»... Το λοξό βλέμμα το αμήχανο, το γεμάτο μια απορία, κάθε φορά που το άδικο βασίλευε. Ένας λαϊκός ήρωας ο Θανάσης. Ένας ήρωας βγαλμένος (κομμένος και ραμμένος) από τον Αριστοφάνη. Φιγούρα του θεάτρου σκιών να τρέχει στους αιώνες. «Τράβηξα πολύ άγριο κουπί στη γαλέρα της ζωής μου», είχε δηλώσει ο ίδιος κάποια στιγμή σε μία βράβευσή του. Και πώς να μην ήταν έτσι τα πράγματα, όντας βιοπαλαιστής από τα μικρά του. Διωγμένος ο πατέρας του από την Hλεκτρική Eταιρεία που δούλευε, αμέσως μετά την κατοχή, λόγω αριστερών φρονημάτων. Διώξεις και φυλακίσεις. Στη Μακρόνησο ο Θανάσης νέος. Εκεί και η πρώτη του επαφή με το θέατρο, όταν εξόριστοι ανέβασαν τον Πειρασμό του Ξενόπουλου. Εκεί και η γνωριμία του με τον Νίκο Κούνδουρο, συνεξόριστοι που έμεναν στο ίδιο αντίσκηνο. Έτος 1954, Μαγική πόλις. Ένας μικρός ρόλος για το Βέγγο, που τον ήθελε πολύ ο Κούνδουρος. Καταδικασμένη και απ’ το παιδί της: Η δεύτερη ταινία που συμμετέχει ο Βέγγος του Φίλιππα Φυλακτού. Την ίδια χρονιά, ο περιβόητος Δράκος. Ο ελληνικός κινηματογράφος ισάξιος του ιταλικού νεορεαλισμού, τότε. Μικροί οι ρόλοι στην αρχή της καριέρας του, τα χρόνια δύσκολα, αλλά γεμάτα όνει-

ΕPNEΣTO ΣΑΜΠΑΤΟ

ρα. Ο Βέγγος αναγκάζεται παράλληλα να κάνει και άλλες δουλειές του ποδαριού για την επιβίωση. Τίποτα δεν είναι εύκολο, τα πάντα κατακτώνται με σκληρό αγώνα. Το

μη κατάσταση στην ερμηνεία του. Ενσάρκωνε τον μέσο Έλληνα: τον φουκαρά, τον γκαφατζή, τον αγαθό, τον περιδεή, τον αγχωμένο, τον κυνηγημένο, αλλά και τον καπάτσο. Αυτό το παιδί για όλες τις δουλειές διαμόρφωσε ένα μοναδικό λαϊκό κινηματογραφικό ήρωα, ολοκληρωμένο και αναγνωρίσιμο, με σταθερά χαρακτηριστικά. Ερμήνευσε τον άνεργο, τον πολυτεχνίτη και ερημοσπίτη, τον τίμιο και εργατικό, τον αμήχανο και πολυμήχανο, που κάνει κάθε είδους δουλειά για να επιβιώσει. Σε αυτή την προσπάθειά του μετατρέπεται σε μια αεικίνητη φιγούρα, έναν κλόουν, έναν έλληνα Σαρλό ή καλύτερα στον Καραγκιόζη αυτοπροσώπως. Οι ήρωες που ενσαρκώνει στο σελιλόιντ, μελετημένοι από τους μικρούς - μεγάλους ήρωες της καθημερινότητας της ζωής. Tη δεκαετία του ’60 αποπειράθηκε να δημιουργήσει τη δική του εταιρεία παραγωγής, τη Θου Βου ταινίες γέλιου. Ο Βέγγος υπόκειται σε οικονομική καταστροφή. 1995, Επίδαυρος, Αριστοφάνη Ειρήνη, ο Βέγγος υποδύεται τον Τρυγαίο. Αποθέωση. Επί ένα τέταρτο ο κόσμος όρθιος τον χειροκροτεί. Το ίδιο και το 1998 με τους Αχαρνής και τον Θανάση να υποδύεται εκπληκτικά τον Δικαιόπολι. Έχει παίξει σε 120 κινηματογραφικές ταινίες, σε 52 από 1959, ο Βέγγος παίρνει την άδεια του ηθο- τις οποίες ως πρωταγωνιστής και από αυποιού, χωρίς να φοιτήσει ποτέ σε δραματι- τές έχει σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας κή σχολή, σαν εξαιρετικό ταλέντο. Ένα τα- ταυτόχρονα) επτά ταινίες. Επίσης γύρισε 7 λέντο που το δούλεψε, το καλλιέργησε, το βιντεοταινίες, 2 τηλεταινίες και έχει πάρει μέρος σε 8 τηλεοπτικές σειρές. Σεμνός και ακέραιος σαν χαρακτή4 Φυλακισμένος στη Μακρόνησο, ρας σε όλη του τη ζωή, ο Θανάσης ο Θανάσης Βέγγος απέκτησε την πρώτη του Βέγγος δίδαξε εκτός της υποκριτιεπαφή με το θέατρο κής του τέχνης, απαράμιλλο ήθος και στάση ζωής. Θανάσης Βέγγος, σφυρηλάτησε, για να φτάσει στο σημείο να ο «δικός μας» άνθρωπος. Που μας έκαγίνει ένας από τους πλέον σημαντικούς έλ- νε να κλάψουμε, να γελάσουμε και να τον ληνες ηθοποιούς. Κλαυσίγελως πάντα αυ- αγαπήσουμε πάρα πολύ. τό που απέπνεε από την παρουσία του. Το Την Τρίτη 3 Μαΐου 2011, έφυγε από κοκωμικό με το δραματικό στοιχείο ταυτόση- ντά μας σε ηλικία 84 χρονών.

ΕΝΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΟΣ Έφυγε από τη ζωή Στ 99 του χρόνια έφυγε από τη ζωή, στις 30 Aπριλίου μία από τις μεγαλύτερες λογοτεχνικές φωνές και ένας μεγάλος στοχαστής, ο αργεντινός Ερνέστο Σάμπατο. Ο συγγραφέας γεννήθηκε το 1911 στο χωριουδάκι Ρόχας της επαρχίας του Μπουένος Άιρες. Σπούδασε φυσική και φιλοσοφία στο πανε-

πιστήμιο της πόλης Λα Πλάτα. Εξαιρετικός μυθιστοριογράφος ο Σάμπατο, ένα κράμα υπαρξισμού και αγωνιστικής γραφής υπέρ της ελευθερίας και κατά της καταπίεσης, έγραψε στοχαστικά δοκίμια για τη λογοτεχνία και την πολιτική, όπως επίσης και δημοσιογραφικά κείμενα, εκ των οποίων τα σημαντικότερα ήταν αυτά για τους «εξαφανισθέντες» συμπολίτες του στη διάρκεια του «βρώμικου πολέμου» της δικτατορίας στην Αργεντινή κατά τη δεκαετία του ’70. Υπήρξε μέλος της αρμόδι-

ας Εθνικής Επιτροπής που ερεύνησε τα εγκλήματα της χούντας και εξέδωσε τα συμπεράσματά της το 1984 με τον τίτλο Ποτέ ξανά.Τα μυθιστορήματά του, δοκιμές πάνω σε φιλοσοφικά αλλά και ψυχολογικά ζητήματα, συμπορεύτηκαν με τις εργασίες του για την πολιτική και την κοινωνία. Ο συγγραφέας και τα φαντάσματά του, Απολογίες και απορρίψεις - και τρία μυθιστορήματα: Το τούνελ, Περί ηρώων και τάφων και Αββαδών ο εξολοθρευτής καθώς και το αυτοβιογραφικό Πριν το τέλος.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΤΗΣ Αντιδραστική ισοπέδωση κομμουνισμού - φασισμού «Δι’ ελέου και φόβου» έγραφε ο Αριστοτέλης στον περίφημο ορισμό του, ότι περνάει η λύτρωση από την τραγωδία. Μια από τις πρόσφατες τραγωδίες, η δολοφονική επίθεση στη Μαρφίν κατά τη διαδήλωση της 5ης Μαΐου 2010 ενέπνευσε 22 συγγραφείς, δραστήρια μέλη κοινωνικών κινημάτων όλοι, να κυκλοφορήσουν σε ένα σώμα κείμενά τους με θέσεις για το φαινόμενο της πολιτικής βίας, που κυκλοφόρησε από τις νέες εκδόσεις Διάπυρον υπό τον αφοριστικό τίτλο Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική. Η «κάθαρση» υποστηρίζουν και τα 23 κείμενα θα έρθει με την ομόθυμη και οριστική καταδίκη κάθε βίας, τον εξοβελισμό της από τις ανθρώπινες κοινωνίες. Βέβαια, σε αντίθεση με το αρχαίο θέατρο, οι σύγχρονες κοινωνικές τραγωδίες χρειάζονται διαλεκτική και όχι ψυχολογική μέθοδο ανάγνωσης. «Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απειλεί, να εκβιάζει και να τρομοκρατεί τον άλλον για να τον υποχρεώσει να ασπαστεί τις ιδέες του, αυτό είναι ο ορισμός του φασισμού», υποστηρίζουν οι επιμελητές του βιβλίου σαν θέση αρχής. Εξειδικεύοντας τις περιπτώσεις, οι συγγραφείς αναφέρονται στα γεγονότα της Μαρφίν, στα «Δεκεμβριανά» του 2008 αλλά και στο θάνατο του μικρού Αφγανού τον Μάρτιο του 2009 από έκρηξη αυτοσχέδιας βόμβας. Από εκεί γενικεύουν στην ιστορία, με μια ιδιαίτερη προτίμηση στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος: Ο Θανάσης Τριαρίδης για παράδειγμα μιλά για το «κομμουνιστικό πραξικόπημα του Οκτωβρίου 1917 που... οδήγησε σε ένα από τους πιο απάνθρωπους ολοκληρωτισμούς της ιστορίας». Έτσι, παρόλο που ο τόμος ξεκινά από τα ανθρωπιστικά ιδεώδη της μη βίας, καταλήγει εύκολα στην υπερ-αντιδραστική τάση που ταυτίζει άκριτα και ανεδαφικά μια απελευθερωτική δυναμική εκατομμυρίων ανθρώπων, τον κομμουνισμό, με την πιο μαύρη σελίδα της πολιτικής ιστορίας, το φασισμό. Στην κριτική τους οι συγγραφείς του τόμου παραλείπουν μια θεμελιώδη διάκριση, αυτή της ατομικής από τη συλλογική βία. Ανεξάρτητα πώς τοποθετείται κανείς συναισθηματικά απέναντι στα φαινόμενα, το σπάσιμο μιας βιτρίνας και η μολότοφ έχει δομική διαφορά από την περιφρούρηση μιας απεργίας και την κατάληψη ενός εργοστασίου. Συνολικά, το βιβλίο αφήνει παντελώς ασχολίαστη την άλλη, την υπόγεια βία στους χώρους δουλειάς, το διευθυντικό δεσποτισμό, την τρομοκρατία των απολύσεων. Για τους συγγραφείς μόνη βία είναι τα «μπάχαλα». Ακόμη κι εκεί όμως, στη βία της Μαρφίν και των μολότοφ, αποσιωπάται ένας εκ των καθοριστικότερων παραγόντων για την τροπή που παίρνουν συνήθως τα γεγονότα: Τη συνειδητή και σχεδιασμένη δράση του κράτους και των μηχανισμών του για την υποκίνηση επεισοδίων.

20 / ΠPIN

Π ΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΪΟΥ 2011

13+1 Προτάσεις από την n Μιχαλης ΠαπαμακαριοΣ

το παρόν αφιέρωμα, επιλέγουμε συνειδητά να καταγράψουμε δίσκους οι οποίοι δείχνουν ξεκάθαρα την πολυμορφία που έχει αποκτήσει πλέον η εγχώρια μουσική δημιουργία στο χώρο που καλύπτει ρεύματα και αισθητικές πέραν του παραδοσιακού λαϊκού μας τραγουδιού. Υπάρχει λόγος για αυτό και δεν είναι άλλος από την ελευθερία με την οποία εκφράζονται μια σειρά από νέους μουσικούς και συγκροτήματα, ελευθερία η οποία έχει μετασχηματίσει σε μεγάλο βαθμό αυτό που καλείται Ελληνική μουσική παραγωγή, παρά την συνεχή προσπάθεια των κυριάρχων ΜΜΕ να αποσιωπήσουν το φαινόμενο. Επίσης καταγράφεται μια ακόμη σημαντική τάση. Η συντριπτική πλειοψηφία των δίσκων που παρουσιάζονται είναι αποτελέσματα ανεξάρτητων ετικετών είτε των ίδιων των μουσικών είτε δημιουργικών ανθρώπων και ομάδων που αγαπάνε τη μουσική. Τα φαινόμενο αυτό πια δεν περιορίζεται σε όσους από άποψη και ιδεολογική τοποθέτηση επιλέγουν την ανεξαρτησία από το σύστημα των μεγάλων δισκογραφικών, αλλά μεσούσης της κρίσης αγκαλιάζει ευρύτερα τμήματα και με τη σειρά του ως δημιουργικό φαινόμενο δείχνει την δύναμη της ανεξάρτητης δημιουργίας και διανομής στη νέα φάση και τις μέχρι τώρα «υπόγειες» καλλιτεχνικές διεργασίες σημαντικών κομματιών, κυρίως της νεολαίας.

La Bruja Muerta Τa Λόγια που Κύκλωσαν το Σκοτάδι Imantas Αρκετές φορές ο B.D. Foxmoor συνηθίζει να αποδρά από τις ηχητικές κα στιχουργικές «δεσμεύσεις» του δημιουργήματός του, των Active Member, παρουσιάζοντας δίσκους διαφορετικού χαρακτήρα. Πρόκειται για ηχογραφήσεις που καλύπτουν διαφορετικές πλευρές και ευαισθησίες του συνθέτη/παραγωγού/στιχουργού Foxmoor. To project La bruja muerta αποτελεί την νεότερη από αυτές τις επιλογές. Παρέα με τον, για χρόνια μουσικό και όχι μόνο συνταξιδιώτη του Jamoan, έχει φτιάξει ένα διπλό άλμπουμ 21 κομματιών, τα περισσότερα από τα οποία κινούνται στο κλίμα της «πειραγμένης» με low bap τρόπο, ροκ μπαλάντας. Η παραγωγή είναι διακριτική δίνοντας το βάρος στις κιθάρες, ηλεκτρικές και ακουστικές και στα φυσικά όργανα, κρουστά, βιολί κλπ. Ο Jamoan σε ρόλο πολυοργανίστα παίζει κιθάρες, μπάσο και κρουστά. Οι στίχοι του Μυτακίδη είναι όπως πάντα βιωματικοί με την δική του χαρακτηριστική ματιά. Στίχοι οι οποίοι αυτή τη φορά κυρίως τραγουδιούνται και δεν ραπάρονται. Τα λόγια που κυκλώσαν το σκοτάδι είναι ένα μια σύνθεση του low bap με την ροκ ατμόσφαιρα, όπως ακριβώς η μουσική φιλοσοφία του δημιουργού τους κυκλώνει τις ηλεκτρικές κιθάρες δίνοντας τους άλλη διάσταση.

Βασίλης Τσονόγλου Ας Γεννιόσουνα Σκύλος Ανεξάρτητη Παραγωγή /Soundforce Ντεμπούτο άλμπουμ 18 τραγουδιών από τον Βασίλη Τσονόγλου, μια ανεξάρτητη παραγωγή σε διανομή της Soundforce. To Ας γεννιόσουνα σκύλος θα άξιζε την κυκλοφορία του μόνο και μόνο χάρις στο εναρκτήριο κομμάτι του «Στα χρόνια του ευρώ», μιας από τις πιο εύστοχες μουσικές καταγραφές της κρίσης. Δεν στέκεται βέβαια μόνο σε αυτό. Ο Τσονόγλου παρουσιάζει ένα ηλεκτρικό τραγούδι με επιρροές από το ροκ, το φανκ και τη τζαζ, καθώς και το θέατρο, επιρροή που είναι χαρακτηριστική τόσο στις διαλογικές ερμηνίες αρκετών τραγουδιών του δίσκου, όσο και στα ίδια τα μουσικά ευρήματα που χρησιμοποιεί. Η στιχουργική του αποπνέει ταυτόχρονα, καυστικότητα, χιούμορ και γλυκιά νοσταλγία. Στιχουργική η οποία και κατά τη γνώμη μου πέρα από το «στα χρόνια του ευρώ», κορυφώνεται στα δύο τραγούδια που καταπιάνονται με το θέμα των ερωτικών σχέσεων ( «Ο ποθών καθ΄οδόν» και «Η ιστορία τους»). Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην μπλουζ μελοποίηση του ποιήματος του Γιώργου Μακρή «Θρήνος για το διαρρήκτη Κώστα Βούρβαχη». Μαύρη Μαγιονέζα Κατέβασε Το Techkilla Records Δύο χρόνια μετά το προηγούμενο τους άλμπουμ Καλή όρεξη, το οποίο αποτέλεσε το απόλυτο δείγμα του σύγχρονου ελληνικού πολιτικού ροκ, οι Μαύρη Μαγιονέζα δίνουν την μουσική και θεματική του συνέχεια με το καινούργιο τους άλμπουμ Κατέβασε το. Ο τίτλος του αποτελεί τόσο μια προτροπή στους ακροατές να το αποκτήσουν από το site του συγκροτήματος ελεύθερα, όσο και μια προτροπή να ανατρέψουμε τους «επάνω». Αδιαμφισβήτητα πολύ επίκαιρο το μήνυμα τους. Πιάνοντας στα χέρια σου το cd (διατίθεται τόσο σε βινύλιο, όσο και σε usb flash), διαπιστώνεις πόσο μεράκι και κόστος κρύβει αυτή η έκδοση, (όταν καταφέρεις να το ανοίξεις…), ώστε να αξίζει τα 12 ευρώ της τιμής του. Το συγκρότημα έχει ολοκληρώσει τον ήχο του μετά τους πειραματισμούς των τελευταίων χρόνων. Ένας κατά βάση ροκ ήχος, ο οποίος όμως μεταμορφώνεται μέσα από hip hop τεχνοτροπίες, ηλεκτρονικές μουσικές βάσεις και drum΄n΄bass ξεσπάσματα, ska επιρροές που συναντούν μεταλλικά καθαριστικά ριφ και μπλουζ παιξίματα κάτω από φαζαρισμένες κιθάρες. Το Κατέβασε Το είναι στην τελική ανάλυση ένα οργιαστικό crossover, με στίχους γροθιά στο στομάχι που δεν ακούγονται συνήθως. Μια μοναδική ροκ απάντηση στην κρίση και την κυρίαρχη πολιτική υπέρβασης της. Ειδικά το κομμάτι «Κατέβασε τους» είναι το απόλυτο σάουντρακ των οδοφραγμάτων. Το «δόγμα» αποτελεί μια εξαιρετι-

κά εύστοχη κριτική στο κυρίαρχο πολιτικό λόγο και την αναπαραγωγή του από τα ΜΜΕ. Ωστόσο κορυφαία στιγμή αποτελεί το «Για σκέψου», μια πρόκληση για νέους και παλιούς…. KollektivA KollektivA LYRA Οι Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό, επιστρέφουν «με άλλο όνομα και άλλα ρούχα». Μετονομασμένοι πια σε KollektivA, με καινούργιο δίσκο σε επιμέλεια παραγωγής από τον πρόωρα χαμένο Μάνο Ξυδούς. Οι KollektivA υπηρετούν τη φιλοσοφία ενός πολύμορφου και με διαφορετικές επιρροές ροκ ήχου, οποίος δένεται με την πολυθεματική στιχουργική τους. Το άλμπουμ συνδυάζει πολλά στοιχεία. Είναι το crossover «κάθε φορά», ένα πολιτικοποιημένο κομμάτι στο οποίο η εναλλαγή της ακουστικής με την εφτάχορδη ηλεκτρική κιθάρα συμβολίζει την εναλλαγή νηνεμίας/εξέγερσης που χαρακτηρίζει τμήματα της νεολαίας, ή η ποπ μελωδία του «Νανούρισμα». Το ροκ χιτάκι «Κατάληψη ξανά» και η ροκ διασκευή του ιστορικού εργατικού τραγουδιού Which side are you on με την αρωγή του Ξυδούς και τα ηλεκτρονικά κύματα του «Καθρέφτης», χαρακτηριστικά σημεία για το πώς αναπτύσσεται το άλμπουμ. Οι KollektivA δείχνουν ότι το τελευταίο που τους απασχολεί είναι η ταυτοποίηση του ήχου τους. Αντίθετα θα μπορούσε να πει κανείς ότι η μουσική τους είναι ο τρόπος που οι ίδιοι μετασχηματίζουν μια πολυσύνθετη και δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα που βιώνει πια η νέα γενιά. «Άραγε κλαίνε τα πουλιά άμα δεχτούνε δακρυγόνα»; Το ερώτημα των τοίχων της Αθήνας βρίσκει μια μουσική απάντηση από τους KollektivA. Στάθης Δρογώσης Ομορφη Ζωή Antelma Music Η πορεία του Στάθη προς τον καινούργιο του δίσκο Όμορφη ζωή συνοδεύτηκε από την απόφαση του να ξεκόψει από το σύστημα των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών, γιατί όπως λέει ο ίδιος «εδώ και κάποια χρόνια δεν έχω το ίδιο όραμα με αυτές για την δουλειά μου. Θέλω να έχω την αποκλειστική καλλιτεχνική ευθύνη για τους δίσκους μου και να μπορώ να εφαρμόζω την δική μου πολιτική τιμών από δω και πέρα». Έτσι ίδρυσε την δική του ανεξάρτητη ετικέτα την Antelma, στην οποία επιδιώκει να ηχογραφήσουν και άλλοι ανεξάρτητοι μουσικοί και συγκροτήματα. Στο νέο δίσκο ο Δρογώσης με τους Δραμαμίνη (Γιάννης & Χάρης Μιχαηλίδης) για μια ακόμη φορά, προχωρά μπροστά την γνώριμη του πλέον ηχητική γραφή και ερμηνευτική διάσταση. Ροκ μελωδικής διάστασης με βρετανικές επιρροές (τύπου Coldplay λ.χ.), με συν-

θέσεις που βάζουν την μελωδία στο κέντρο πάνω στην οποία δουλεύει ο ροκ ηλεκτρισμός βγάζοντας έτσι μια αίσθηση γλυκιά και ταυτόχρονα δυνατή. Παράξενο πράγμα η μουσική... Οι στίχοι όπως πάντα βιωματικοί και περισσότερο πολιτικοποιημένοι παρά ποτέ. Βέβαια αυτό που μου έκανε προσωπικά εντύπωση δεν είναι το χώσιμο στη γενιά του ΄60 (αμόρφωτοι κλέφτες νεορθόδοξοι ζητωκραύγαζαν για την Ολυμπιάδα….) ή το οραματικό «Όμορφη ζωή», αλλά ο τρόπος με τον οποίο μέσα σε ένα ερωτικό τραγούδι όπως είναι το «5 Δρόμοι» χωράνε με ένα απόλυτα φυσικό τρόπο οι αναφορές στο εργασιακό περιβάλλον των ανθρώπων που δουλεύουν τη νύχτα... Θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε το Δρογώση στο φεστιβάλ των Αναιρέσεων στην Αθήνα στις 3 Ιούνη. Να σημειωθεί πως το άλμπουμ διατίθεται από το www.antelmamusic.com ελεύθερα και με επιλογή τιμής και βεβαία πωλείται με τη μέθοδο του e-shop. Dr. Albert Flipout’s One Can Band feat. Mickey Pantelous Can’t Find My Pills Spinalonga Records Το νέο άλμπουμ του Ελληνοδανού μπλουζίστα Mickey Pantelous είναι η κατάληξη της πολυετούς φιλίας του μουσικού με τον Dr. Albert, o οποίος δεν είναι άλλος από το κονσερβοκούτι το οποίο δεμένο στο αριστερό πόδι του τον συντροφεύει στις εμφανίσεις του για πάνω από 3 χρόνια... Ο Dr. Albert λοιπόν και η One Can Band του (λογοπαίγνιο στα Αγγλικά με τη φράση One Man Band (Άνθρωπος ορχήστρα) και τη λέξη Can (τενεκές, κονσέρβα…- δύναμαι, μπορώ…). Οι One Can Band (Τενεκές Ορχήστρα), παρέα με τον Mickey Pantelous παίζουν, πέρα από όλα τα όργανα, ένα μπλουζ ιδίωμα με αρκετές δόσεις καμπαρέ, ροκ , αμερικάνας και φολκ, όλα δοσμένα με ένα πανκ δυναμισμό. Ο Pantelous παίζει αγριεμένο μπλουζ, θυμίζοντας τον αρχέγονο χαρακτήρα του, τύπου Howlin΄ Wolf, φέρνοντας ταυτόχρονα στο αυτί το ηλεκτρικό μπλουζ των Blues Explosion του John Spencer. Δάρνακες Libra Το Προξενιό της Αντιγόνης Ανεξάρτητη Παραγωγή Έδω έχουμε έναν από τους πιο καλούς δίσκους που κυκλοφορούν αυτό τον καιρό. Ο τελευταίος δίσκος των Δάρνακες είναι μια πολύ πετιχυμένη περίπτωση fusion και διαβαλκανικής προσέγγισης της παράδοσης. Το άλμπουμ Libra Το προξενιό της Αντιγόνης, διαθέτει έναν διεθνιστικό τρόπο ανάγνωσης και ερμηνείας της μουσικής μας παράδοσης, δημοτικής, ρεμπέτικης και λαϊκής. Με επιρροές από την ραγδαία αναπτυσσόμενη βαλκανι-

ΠPIN / 21

Π ΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ελληνική δισκογραφία κή σκηνή και το ροκ και με μια γνήσια τζαζ φιλοσοφία σε ότι αφορά την συγχώνευση των μουσικών ρευμάτων, οι Δάρνακες θυμίζουν και εγχειρήματα τύπου Gogol Bordello λόγω των πανκροκ στοιχείων στοιχείων τους, αποφεύγοντας ωστόσο τη παγίδα του μιμητισμού και διαμορφώνοντας ένα τελείως δικό τους ηχητικό στίγμα. Οι Δάρνακες είναι χαρακτηριστικό δείγμα μιας νέας γενιάς μουσικών οι οποίοι αντιμετωπίζουν την μουσική παράδοση του Ελλαδικού χώρου και της ευρύτερης Βαλκανικής χωρίς κόμπλεξ, με γνώση και ανοικτό πνεύμα, στοιχεία που τους δίνουν τη ποιότητα που έχουν επιτύχει σε αυτό το δίσκο. Ακούστε το «Παραισθήσεις» αυτόν τον ώριμο απόγονο του Μπάλου του Σαββόπουλου και θα καταλάβετε. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που πραγματικά αξίζει να ακουστεί. Μπάμπης Παπαδόπουλος Απ’ τη Σπηλιά του Δράκου PuzzleMusic Επίσης ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ από το Μπάμπη Παπαδόπουλο. Σε αυτόν το δίσκο ο κιθαρίστας των Τρύπες και βασικός συντελεστής της επιτυχίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου, αντιμετωπίζει κομμάτια όπως το «Ένα τραγούδι από το Αλγέρι» του Καλδάρα, τα «Γυφτοπούλα» και «Ζεϊμπέκικο Σπανιόλο» του Μπάτη, ή το «Μινόρε του τεκέ» του Ιωάννη Χαλκιά, με έναν τρόπο ο οποίος επιτυγχάνει πλήρως να κρατήσει τα ουσιαστικά τους στοιχεία και την αίσθηση που ανέκαθεν δημιουργούσαν και να τα ξαναβαπτίσει στα αυτιά του σημερινού ακροατή, μέσα από πρωτότυπους ακουστικούς δρόμους για αυτά. Όπως πολύ εύστοχα είχε γράψει και ο Κώστας Βενιζέλος στο Δίφωνο «Πλησίασε τη σιωπηλή όψη του ρεμπέτικου, μακριά από γραφικότητες, εστιάζοντας στη μελωδική του πειθώ… τα ρεμπέτικα του ’30 ζωντανεύουν, χωρίς φωνή και στίχο, μετεξελίσσονται χωρίς να μεταμφιέζονται, σε μια ενορχήστρωση που θυμίζει σάουντρακ ασπρόμαυρης ταινίας». Συνεργάτες του Παπαδόπουλου σε αυτό το τόλμημα οι Δημήτρης Βλαχομήτρος στο μπουζούκι, ο Διονύσης Μακρής στο κοντραμπάσο και ο Γιώργος Χριστιανάκης στο πιάνο. Ένας δίσκος που θα απασχολήσει και δικαίως τους ακροατές που αναζητούν τέτοια εγχειρήματα. Imam Baildi Cookbook MINOS-EMI Η Πρώτη εμφάνιση των Imam Baildi δημιούργησε μια αρκετά θετική εντύπωση. Βασισμένη στην ιδέα της αντιμετώπισης παραδοσιακών λαϊκών μας τραγουδιών με τη μέθοδο του sampling και του remix, εντάσσοντάς τα σε ηλεκτρονικά χορευτικά μο-

τίβα, το project των αδερφών Φαληρέα μπόρεσε να λειτουργήσει ψυχαγωγικά στη νεολαία. Το project προχώρησε για 2 χρόνια, μετεξελίχθηκε σε ζωντανή μπάντα, εμφανίστηκε δίπλα σε κορυφαία ονόματα του ελληνικού τραγουδιού και σε μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού. Αυτή η πορεία έχει λειτουργήσει όπως ακούγεται στο νέο τους άλμπουμ εξαιρετικά θετικά. Στο Cookbook οι Imam Baildi πραγματοποιούν ένα άλμα στην ιδέα που εδώ και χρόνια έχουν συλλάβει. Υπάρχουν πάλι κομμάτια σαν την εκμοντερνισμένη ηλεκτρονική εκδοχή της «Θλίψης» του Χιώτη αλλά οι «ευκολίες» σταματούν εδώ. Οι αδερφοί Φαληρέα και οι συνεργάτες τους υπερβαίνουν κατά πολύ την κουλτούρα του remix προχωρώντας σε ένα fusion, που κατά τη ταπεινή μου γνώμη, έχει ανάγκη η Ελληνική σκηνή. Δεν είναι μόνο το μπουζούκι του Μανώλη Καραντίνη που «γράφει» πάνω στο gypsy swing «Carantino Manouche», ούτε η rock/trip hop διάσταση του «Λόγια ανταλλάξαμε βαριά» του Τώνη Μαρούδα. Είναι κυρίως αυτό το διαολεμένο φανκ που αγκαλιάζει την αραβική λούπα του «Egypt Strut» και το διεθνικό jam της βαλκανικής μάμπο/ρούμπας του «La rumba no miente» με την συμμετοχή του Maxwell Wright από τους Οjos de Brujo, μα πάνω από όλα η συνεργασία τους με τους Delinquent Habits στο Busca Ritmo, ένα μεθοδολογικά hip hop κομμάτι βασισμένο σε sample του «Τι σου κανα και με εγκατέλειψες» του Ζαμπέτα, το οποίο αποδεικνύεί το πόσο μαγευτικό μπορεί να γίνει το hip hop. Papercut Papercut The Sound of Everything Η έκπληξη από το χώρο της Ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής ακούει στο όνομα Papercut και στο ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ του. Είναι από τις λίγες φορές που η κατάκτηση των ραδιοφώνων από ένα κομμάτι καθίσταται πλήρως δικαιολογημένη. Μιλάμε βέβαια για το Black Dog που σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε ραδιοφωνική επιτυχία. Ο Βασίλης Νάκης, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τον Papercut, δείχνει εξαιρετικά ταλαντούχος και με ανεπτυγμένη παιδεία στο χώρο που κινείται. Το ηχητικό αισθητικό του αποτέλεσμα θυμίζει τη τεχνοτροπία του Moby και αυτό μόνο στα συν του μπορεί να καταλογιστεί. Διαθέτει ταυτόχρονα ευρύ μουσικό γούστο και ικανότητα να το μεταπλάθει διαμέσου των ηλεκτρονικών δρόμων. Χαρακτηριστικά δείγματα είναι τόσο το ίδιο το Black dog, αλλά και το A dream, όσο και το «Στα σύννεφα» (περιέχει δείγμα από το κομμάτι «Απόψε που χωρίζουμε με την υπέροχη φωνή της Καίτης Μπελίντα) στο οποίο ο ρομαντισμός του πάλαι ποτέ «νέου κύματος» συναντά τον σύγχρονο ηλεκτρονικό ρομαντισμό. Η επιλογή της Τζένης Καπάδαη, της Βάλιας Λαγουδάκη και της Άννας Τάρμπα στα φωνητικά κρίνεται απόλυτα επιτυχημένη. Αποτέλεσμα είναι ένα πολύ όμορφο και ατμοσφαιρικό άλμπουμ πολλαπλών ακροάσεων.

The Q Orcextra Journey Through Sounds Freestyle/ Prominence Recordings Το άλμπουμ των Q Orchestra του Δημήτρη Νασιου και της 12μελους ορχήστρας του είναι ένας ύμνος στην αίσθηση του groove, στο φανκ, τη σοουλ ακόμη και της ντισκο σε κάποια σημεία.. Ο Νάσιος, το μισό των Smokey Bandits που είχαν κάνει εντύπωση με την πρώτη τους δουλειά, έχει ήδη υμνηθεί από έντυπα και κριτικούς του εξωτερικού και δικαίως μιας και αποτελεί ένα από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα στο χώρο της σύγχρονης σουλ/φανκ. Μόνο τυχαίο δεν είναι το ότι η γνωστή για την καλλιτεχνική της ποιότητα Βρετανική Freestyle κυκλοφόρησε το Journey through sounds σε όλη την Ευρώπη και μόνο προβληματισμό μπορεί να μας προκαλεί το ότι εισάγουμε αυτό το δίσκο και αυτό επειδή βρέθηκε η Prominence Records που είχε την ικανότητα και το γούστο να αντιληφθεί τη ποιότητα ενός τέτοιου άλμπουμ. Το άλμπουμ των Q Orchestra είναι ένα μαγευτικό ταξίδι στους ήχους, ανακατεύει τη μαύρη μουσική με το hip hop και το djing, την ατμοσφαιρικοτητα των blaxpoitation σαουντρακς με τη τζαζ, το Latin και το φλαμένκο, αφήνοντας σου μια πληρότητα μουσικών αισθήσεων. The Basement Freaks Something freaky Jalapeno/ Prominence recordings Φτάνουμε στο έτερο μισό των Smokey Bandits, τον Γιώργο Φωτιάδη και τους Basement Freaks του. Ο Φωτιάδης παραγωγός, DJ και ιδρυτής της ανεξάρτητης εταιρείας ψηφιακών κυκλοφοριών Bombastic Jam μας καλοσωριζει στο μουσικό του σύμπαν που αποτελείται από σοουλ, φανκ, σουίνγκ τζαζ, ντισκο, hip hop και γκρουβ. Το Something freaky είναι ένα super boogie άλμπουμ που έκανε τους Stereo Mcs να αποκαλέσουν το Φωτιάδη «κορυφαίο άνθρωπο στο groove». Αποτελεί μια σύγχρονη εκδοχή της μουσικής των Funkadelic,των Parliament και της πρώτης περιόδου των Kool & The Gang (χαρακτηριστική η διασκευή του Get Ready) ανανεωμένης από τις Dj τεχνικές και τη σύγχρονη χορευτική κουλτούρα. Περιζήτητος Dj πλέον στην Ευρωπαϊκή σκηνή, μας δίνει ένα άλμπουμ δυνατής ηχητικής και χορευτικής εμπειρίας. Οι Φωτιάδης και Νάσιος, δίνουν στο μέλλον του φανκ ελληνική διάσταση… L.L. Groove Soul Flower Prominence Recordings Τρίτο άλμπουμ που συμπληρώνει την σύγχρονη

ελληνική άνοιξη του groove είναι το Soul Flower του L.L.Groove. Ξεκινώντας ο δίσκος έχεις την εντύπωση ότι οι Booker T MG’s βρήκαν το τρόπο να ταξιδέψουν στο χώρο και το χρόνο φτάνοντας στην Ελλάδα του 2010… Η παραγωγή του L.L.Groove δείχνει μια φιλοσοφία επαναπροσέγγισης της μαύρης μουσικής με τρόπο που επιτυγχάνει ένα αποτέλεσμα που δεν ακούγεται μόνο η κυρίως ως αναβίωση αλλά που αναβαπτίζει ηχητικά το παρελθόν στο σήμερα.. Η «κεντρική» λειτουργία του Hammond, η αρωγή των πνευστών και πάνω από όλα η σφιχτοδεμένη ρυθμική βάση του Soul Flower και η παραγωγή του το κάνει να ακούγεται τόσο ρετρό όσο και σύγχρονο και να σε προκαλεί να το κατατάξεις χρονολογικά. Το Nile είναι ένα κομμάτι που δείχνει και το ότι ο L.L.Groove δεν έχει περιορισμούς στις μουσικές του αναζητήσεις αλλά και το πώς επηρεάζουν πια τη μουσική σκέψη οι ήχοι του κόσμου. Με τα 3 αυτά άλμπουμ και τις δουλειές των Blend, Palov, Sugaspank!, Ottawa Bros, Dr, Vodkatini κ.α. μπορούμε να μιλάμε άνετα πλέον για την Ελληνική Soul/funk σκηνή. Αόρατος Αντισταθείτε My Records Σε αυτό τη μινι έκδοση του Αόρατου, σε μορφή cd-single έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ιδιαίτερη hip hop μελοποίηση ενός ποιήματος ζωής στη κυριολεξία, του τετραπληγικου Λευτέρη – Φιλλιπα Καμπουνη με τίτλο «Αντισταθείτε». Το ποίημα ξεκίνησε να γράφεται το 1995, εκδόθηκε με το ομώνυμο βιβλίο το 1999, αλλά παρόλα αυτά συνεχίζεται να γράφεται μέρει σήμερα. Πρόκειται για ένα ποίημα – ποταμό που μέσα από μια αντιστασιακή οπτική καλύπτει σχεδόν όλο το φάσμα της πολιτικής – κοινωνικής και αξιακης μας πραγματικότητας, με την υποκειμενικότητα βέβαια που σφραγίζει κάθε είδους καλλιτεχνική έκφραση. Αυτόν το «ποιητικό ποταμό» αξιοποιεί ο Αόρατος εντάσσοντας τον στα πλαίσια του hip hop κώδικα. Το καλό με την παραγωγή του Αόρατου στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι ότι δεν περιορίζεται σε ένα ρυθμικό τέμπο ραπ απαγγελίας αλλά χρησιμοποιεί στο μουσικό μέρος αληθινά παιξίματα από κιθάρες, κρουστά, μπαγλαμά νταούλι, σαντούρι και bendir, δίνοντας έτσι πραγματική μουσική υπόσταση στο κομμάτι. Βέβαια η πλήρης εκδοχή του Αντισταθείτε διαρκείας 8.20 λεπτών δεν βοηθά το κομμάτι, η ραδιοφωνική του παραλλαγή στέκεται πολύ περισσότερο. Στο cd υπάρχει επίσης μια πλήρης παρουσίαση του ποιήματος από τον ηθοποιό Δημήτρη Βερυκιο καθώς και ακόμη κομμάτι το «Τα παιδάκια της γης» μια hip hop καταγγελία της παιδικής εκμετάλλευσης και των πολεμικών επιχειρήσεων με θύματα παιδιά.

22 / ΠPIN

Δ ΙΕΘΝΗ ΛΙΒΥΗ

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΔOΛOΦONIEΣ AMAXΩN

Οι γκάνγκστερ της Δύσης

ΚΑΤΑΦΩΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ Δήμιος των πολιτικών ελευθεριών η Ουάσινγκτον

κτός ορίων, ηθικών και διεθνούς δικαίου, κινούνται απροκάλυπτα πλέον οι δυτικές δυνάμεις που παρεμβαίνουν στη Λιβύη. Μετά τη γκανγκστερική δολοφονία μελών της οικογένειας του Καντάφι, αποφάσισαν τη σύσταση ταμείου χρηματοδότησης των αντικαθεστωτικών. Η χρηματοδότηση των αντικανταφικών είναι βέβαιο

πως θα εντείνει τις συγκρούσεις στο εμφύλιο μέτωπο και θα αυξήσει τα θύματα των αμάχων. Η επίσημη υπόσχεση για οικονομική βοήθεια ήρθε από τη Δύση, στο πλαίσιο της τρίτης συνόδου της «Ομάδας Επαφής» που πραγματοποιήθηκε Πέμπτη, στη Ρώμη. Οι 22 υπουργοί Εξωτερικών, αντιπρόσωποι διεθνών οργανισμών, μεταξύ των οποίων ΕΕ, ΝΑΤΟ, Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης και Αραβικός Σύνδεσμος, και παρατηρητές, όπως η Αφρικανική Ένωση και η Παγκόσμια Τράπεζα συμφώνησαν να προχωρήσουν στη σύσταση ταμείου. Ωστόσο ασάφεια επικρατεί, όσον αφορά την τροφοδοσία του «μηχανισμού στήριξης». Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να δρομολογηθεί η αξιοποίηση των «παγωμένων» περιουσιακών στοιχείων του λιβυκού καθεστώτος σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Το Κατάρ τάχθηκε υπέρ της εξεύρεσης τρόπων διευκόλυνσης της αξιοποίησης του ενεργειακού πλούτου του τμήματος της χώρας που ελέγχεται από τους αντικαθεστωτικούς. Ο δε Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Αλέν Ζιπέ, παραδέχτηκε ότι μέχρι να οριστικοποιηθούν οι αποφάσεις για την τροφοδότηση, θα χρειαστούν δωρεές αλλά και δάνεια. Εντωμεταξύ το Βερολίνο, που διεκδικεί μερίδιο στην πίτα της ανοικοδόμησης της βομβαρδισμένης Λιβύης, ανακοίνωσε την πρόθεση της Γερμανίας να «βοηθήσει», όταν ολοκληρωθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η Τουρκία από την πλευρά της, επαναβεβαίωσε το ρόλο του «πυροσβέστη»… του καναπέ. Πήρε μέρος στη σύνοδο των «συμμάχων», ωστόσο ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Α. Νταβούτογλου, παρουσίασε ένα ασαφές σχέδιο για κατάπαυση του πυρός. Πιο σκληρή στάση υιοθέτησε η Ρωσία, που ανακοίνωσε πως αντιτίθεται σε οποιαδήποτε χερσαία επιχείρηση ξένων δυνάμεων και επέκρινε την απόφαση της «Ομάδας Επαφής». Ύστερα από συνομιλίες που είχε στη Μόσχα με τον κινέζο ομόλογό του Γιανγκ Τζιετσί, ο ρώσος υπουργός. Εξωτ. Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, που επιτρέπει στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, «αποκλείει σαφώς και κατηγορηματικά» τις χερσαίες επιχειρήσεις. Ο Λαβρόφ κατηγόρησε την «Ομάδα Επαφής» και προειδοποίησε τα μέλη του να μην προσπαθήσουν να επισκιάσουν το Συμβούλιο Ασφαλείας. «Θεωρούμε ότι η ανεπίσημη ομάδα επαφής απαρτίζεται από υπεύθυνα κράτη, ότι όλα τα κράτη έχουν επικυρώσει το Χάρτη του ΟΗΕ και ότι πρέπει να σεβαστούν το Συμβούλιο Ασφαλείας», τόνισε.

n ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ, αναδημοσίευση από το ιστολόγιο ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

τις 8 Απριλίου, οι κυρίαρχοι του κόσμου δημοσιεύσαν την παραδοσιακή ετήσια έκθεσή τους σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το έγγραφο απαριθμεί διάφορα γεγονότα που δείχνουν την καταστροφική κατάσταση των εν λόγω δικαιωμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η χώρα που επιτίθεται στα ανθρώπινα δικαιώματα περισσότερο από κάθε άλλη, τόσο εντός των εδαφών της όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι ένα από τα κράτη που προσφέρει τις λιγότερες εγγυήσεις για τη ζωή, την ιδιοκτησία και την προσωπική ασφάλεια των κατοίκων της». Κάθε χρόνο ένας στους πέντε ανθρώπους πέφτει θύμα εγκλήματας στις ΗΠΑ. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στη Γη με υψηλότερο ποσοστό από αυτό. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα άτομα άνω των 12 ετών έχουν υποστεί 4,3 εκατομμύρια βίαιες ενέργειες. Το έγκλημα έχει αυξηθεί ανησυχητικά στις τέσσερις σημαντικότερες πόλεις της χώρας (Φιλαδέλφεια, Σικάγο, Λος Άντζελες και Νέα Υόρκη), ενώ υπερβολική αύξηση σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, έχει αναφερθεί και σε άλλες μεγάλες πόλεις (Σεντ Λούις και Ντιτρόιτ). Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι η κατοχή πυροβόλων όπλων για αμυντικούς σκοπούς είναι συνταγματικό δικαίωμα που δεν μπορεί να αγνοηθεί από τις πολιτειακές κυβερνήσεις. Ενενήντα εκατομμύρια άτομα –από τα 300 εκατομμύρια κατοίκους της χώρας– έχουν στην κατοχή τους 200 εκατομμύρια πυροβόλα όπλα. Συνολικά 12.000 ανθρωποκτονίες από πυροβολισμούς έχουν καταγραφεί στη χώρα, ενώ το 47% των ληστειών έγιναν με χρήση πυροβόλων όπλων. Στο πλαίσιο του αντιτρομοκρατικού νόμου, τα βασανιστήρια και η άσκηση ακραίας βίας με στόχο την απόσπαση ομολογιών από ύπο-

πτα πρόσωπα είναι κοινές πρακτικές. Οι αναιτιολόγητες ποινές είναι αποδεδειγμένες σε 266 άτομα –17 εκ των οποίων είναι ήδη στην πτέρυγα των μελλοθανάτων – οι οποίοι αθωώθηκαν χάρη σε τεστ DNA. Η Ουάσινγκτον υποστηρίζει την ελευθερία στο διαδίκτυο για να μετατρέψει το δίκτυο των δικτύων σε ένα σημαντικό διπλωματικό εργαλείο πίεσης και ηγεμονίας, αλλά επιβάλλει αυστηρούς περιορισμούς στον κυβερνοχώρο στην επικράτειά της και προσπαθεί να θέσει νομικούς περιορισμούς, ώστε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις από τα Wikileaks και τις διαρροές τους. Με ένα υψηλό ποσοστό ανεργίας, ο αριθμός των αμερικανών πολιτών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας καταγράφει νέα ρεκόρ. Ένας στους οκτώ πολίτες κατέφυγαν στο πρόγραμμα κουπονιών πέρυσι. Ο αριθμός των οικογενειών που προσήλθαν σε καταφύγια των αστέγων αυξήθηκε κατά 7%. Οι εν λόγω οικογένειες αναγκάστηκαν να παραμείνουν για μεγαλύτερο διάστημα στα καταφύγια αυτά. Τα βίαια εγκλήματα στις άστεγες οικογένειες αυξάνονται ασταμάτητα. Οι φυλετικές διακρίσεις διαπερνούν κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Οι μειονοτικές ομάδες υποφέρουν από διακρίσεις στους χώρους εργασίας τους, υπόκεινται σε ταπεινωτική μεταχείριση, δεν λαμβάνονται υπόψη για προαγωγές, επιδόματα ή οποιαδήποτε άλλη διαδικασία επιλογής εργασίας. Το ένα τρίτο των Aφροαμερικανών έχει υποστεί διακρίσεις στο χώρο εργασίας τους, ενώ μόλις το 16% τόλμησε να υποβάλει καταγγελία. Το ποσοστό ανεργίας μεταξύ των λευκών είναι 16,2%, μεταξύ των Ισπανών και Ασιατών 22% και μεταξύ των Aφροαμερικανών 33%. Αφροαμερικανοί και Λατινοαμερικανοί αντιπροσωπεύουν το 41% του πληθυσμού των κρατουμένων σε φυλακές. Το ποσοστό των Αφρο-

αμερικανών που εκτίουν ισόβια είναι 11 φορές υψηλότερο από αυτό των λευκών. Τουλάχιστον 90% των γυναικών έχουν υποστεί κάποια μορφή σεξουαλικής διάκρισης στο χώρο εργασίας τους. 20 εκατ. γυναίκες πέφτουν θύματα βιασμού. Σχεδόν 60.000 γυναίκες κρατούμενοι έχουν υποστεί κάποιου είδους σεξουαλική επίθεση ή βία. Το ένα πέμπτο των γυναικών που φοιτούν στα πανεπιστήμια κακοποιούνται σεξουαλικά και το 60% των βιασμών στην πανεπιστημιούπολη συμβαίνει στους κοιτώνες των φοιτητριών. Εννέα στους 10 ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους και τρανσέξουαλ μαθητές παρενοχλούνται στα σχολεία. Η έκθεση αφιερώνει ένα κεφάλαιο για να μας υπενθυμίσει την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την οποία ευθύνεται η αμερικανική κυβέρνηση εκτός των συνόρων της. Οι πόλεμοι στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν εκσφενδονίσει στα ύψη τους αριθμούς των θυμάτων αμάχου πληθυσμού σε αυτές τις χώρες. Οι «αντιτρομοκρατικές» πράξεις των ΗΠΑ περιλαμβάνουν σοβαρά σκάνδαλα κακομεταχείρισης εναντίον κρατουμένων, επ’ αόριστον φυλακίσεις χωρίς καμία απαγγελία κατηγορίας ή δίκες σε κέντρα κράτησης όπως το Γκουαντάναμο και σε άλλα μέρη του κόσμου, τα οποία δημιουργήθηκαν για να ανακρίνουν τους αποκαλούμενους «υψηλής αξίας κρατούμενους», και όπου εφαρμόζονται τα χειρότερα βασανιστήρια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αρνηθεί να επικυρώσουν πολλές διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα· τη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών· τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

n KATEPINA ΣTAYPOYΛA

Συνεχίζει η Συρία της «ανυπακοής» Με άρματα μάχης παρατεταγμένα αλλά και δυνάμεις ασφαλείας που άνοιξαν πυρ κατά διαδηλωτών απάντησε η κυβέρνηση του πρόεδρου Μπασάρ αλ Άσαντ στις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά την προσευχή της Παρασκευής, «ημέρα της Ανυπακοής» σε πολλές πόλεις της Συρίας ανάμεσά τους και η Δαμασκός. Πληροφορίες κάνουν λόγο για τουλάχιστον 26 νεκρούς στις πόλεις Χομς, Χάμα και Τζάμπλα ενώ οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων κάνουν λόγο για δεκάδες συλλήψεις σε συνοικίες της Δαμασκού την νύχτα της

Πέμπτης προς την Παρασκευή. Χιλιάδες ήταν και οι κούρδοι που διαδήλωσαν στα ανατολικά της χώρας ζητώντας πολιτικές ελευθερίες. Ταυτόχρονα η μυστική αστυνομία της Συρίας συνέλαβε και τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Ριάντ Σαίφ ενώ έπαιρνε μέρος σε αντικυβερνητική διαδήλωση, σύμφωνα με δηλώσεις της κόρης του στο πρακτορείο Reuters. Η για άλλη μια φορά αιματηρή καταστολή ακολούθησε την φρίκη της πραγματικής πολιορκίας της πόλης Ντεράα στα νότια της χώρας αλλά και τις αθρόες συλλήψεις ανθρώπων που με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάζονται το λιγότερο σε τρία χρόνια φυλάκισης, με τις καταγγελίες για κακομεταχείριση και βασανιστήρια να μην λείπουν. Απλή συμμετοχή σε αντικυβερνητικές διαδη-

λώσεις ή βιντεοσκόπηση αρκούν ως καταδικαστικά στοιχεία. Δεν είναι βέβαια τυχαίο το γεγονός ότι ίσως η μεγαλύτερη διαδήλωση αναφέρθηκε ότι έγινε κοντά στην Ντεράα, για την οποία τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ανακοίνωσαν την λήξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων και επέτρεψαν την πρόσβαση σε επιτροπή του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Σε αυτό το κλίμα, και διατηρώντας ακόμα τη γλώσσα της ισορροπίας, η υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον δήλωσε ότι «πρέπει να δείξουμε στη συριακή κυβέρνηση ότι υπάρχουν συνέπειες». Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφώνησε την Παρασκευή σε επιβολή κυρώσεων στη χώρα στην εβδομάδα που έρχεται, σαν το επόμενο βήμα πίεσης προς το καθεστώς Άσαντ. Οι κυρώσεις

φαίνεται πως θα περιλαμβάνουν πάγωμα περιουσιακών στοιχείων και περιορισμούς ταξιδιού σε κορυφαίους Σύριους αξιωματούχους αν και ακόμα είναι αδιευκρίνιστο αν σε αυτούς ανήκει και ο πρόεδρος Άσαντ. Ο κομβικός ρόλος της Συρίας στην ευρύτερη περιοχή, με συμμαχίες που σε διαφορετικά πλαίσια περιλαμβάνουν από τη Σαουδική Αραβία μέχρι το Ιράν, τη σύνδεσή της με τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου αλλά και την γειτνίαση με το Ισραήλ κάνουν την όποια παρέμβαση των ΗΠΑ αλλά και της ΕΕ να γίνεται εν πρώτης όψεως με αξιοπρόσεκτη φειδώ, κάτι που πληρώνουν οι λαοί της περιοχής με την αναπαραγωγή του διχασμού και το αιματηρό τίμημα του πιονιού στη αδίστακτη διεθνή καπιταλιστική σκακιέρα.

ΠPIN / 23

Δ IEΘNH

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

Σε χαρά των συνωμοσιολόγων κατάφερε να μετατρέψει η Ουάσινγκτον την εκτέλεση του Οσάμα μπιν Λάντεν: Φωτογραφίες που εμφανίζονταν και εξαφανίζονταν από το διαδίκτυο, μια επιχείρηση φάντασμα και μια ακόμη πιο μυστηριώδης «ταφή» στο βυθό της θάλασσας όπου κανένας δεν θα μπορέσει να βρει το πτώμα.

Ο καουμπόι μπορεί να είναι μαύρος

κόμη και αν ήθελες να υποστηρίξεις ότι ο επικεφαλής της Αλ Κάιντα ήταν εξωγήινος ή έστω μετενσάρκωση του Ελβις Πρίσλει, με τη στάση τους, οι Αμερικανοί φρόντισαν να σου προσφέρουν αρκετά «στοιχεία» για να συμπεριλάβεις στη θεωρία σου. Όπως συνέβη βέβαια και στην περίπτωση της 11ης Σεπτεμβρίου η ενασχόληση με τις λεπτομέρειες του - ούτως η άλλως παραποιημένου «ρεπορτάζ» - που μας προσφέρει η αμερικανική κυβέρνηση απειλεί να μας απομακρύνει από ορισμένα κρίσιμα πολιτικά συμπεράσματα. Το πρώτο, αν και όχι ιδιαίτερης σημασίας, είναι ότι ο Ομπάμα πραγματοποίησε μια ακόμη εξωχωρική και μαφιόζικου τύπου εκτέλεση διεκδικώντας και αυτός τον τίτλο του Αμερικανού καουμπόι. «Αποδώθηκε δικαιοσύνη» ήταν οι λέξεις που επαναλάμβαναν μονότονα ο ένοικος του Λευκού Οίκου και η επικεφαλής της Αμερικανικής διπλωματίας, αναφερόμενοι φυσικά στην δικαιοσύνη της Άγριας Δύσης η οποία δεν αποδίδεται από το σφυράκι κάποιου δικαστή αλλά από την κάννη ενός περιστρόφου. Προφανώς έχει ελάχιστη σημασία να κατηγορείς χώρες όπως οι ΗΠΑ ή το Ισραήλ για εκτελέσεις αντιπάλων τους σε ξένο έδαφος όταν ανά πάσα στιγμή μπορούν να εισβάλουν σε άλλες χώρες και να δολοφονήσουν χιλιάδες αθώους πολίτες. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η εκτέλεση του Οσάμα μπιν Λάντεν εντάσσεται στην ίδια κατηγορία «δολοφονιών» που γνώρισαν όλοι οι πρώην σύμμαχοι της Δύσης οι οποίοι αποφάσισαν να διακόψουν τις σχέσεις τους με την Ουάσινγκτον: Ο Σαντάμ Χουσεϊν απαγχονίστηκε πριν προλάβει καν να απολογηθεί για τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορούνταν, ενώ ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς άφησε την τελευταία του πνοή στη φυλακή, αφού οι υπεύθυνοι του δικαστηρίου της Χάγης αρνήθηκαν να του χορηγήσουν τα φάρμακα που ζητούσαν οι γιατροί του. Το μήνυμα είναι σαφές: Είτε είσαι μαζί μας είτε είσαι... στον άλλο κόσμο. Το δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι οι ΗΠΑ εκτέλεσαν ένα πολιτικό πτώμα. Στα μάτια του αραβικού και ισλαμικού κόσμου, αλλά ακόμη και ανάμεσα σε εξτρεμιστικές ομάδες που είχαν υποστηρίξει την Αλ Κάιντα, ο Οσάμα μπιν Λάντεν είχε πάψει να υπάρχει εδώ και χρόνια. Οι βιντεοσκοπημένες «προκηρύξεις» του δεν γίνονταν ούτε μονόστηλο στις εφημερίδες ενώ οι περισσότεροι αναλυτές, όταν ασχολούνταν μαζί του, τον αντιμετώπιζαν σαν γραφική φιγούρα ξεμωραμένου πρώ-

n ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ ην εθνάρχη. Ο παγκόσμιος αρχιτρομοκράτης είχε πεθάνει εδώ και μήνες όταν οι πολιτικές «βόμβες» που άρχισαν να τοποθετούν οι αραβικές λαϊκές εξεγέρσεις έκαναν τις δικές του τρομοκρατικές επιθέσεις να θυ-

μίζουν πασχαλινές στρακαστρούκες. Όταν τα κοσμικά καθεστώτα των μεταλλαγμένων απογόνων του αραβικού εθνικισμού, όπως ο Μουμπάρακ και ο Μπεν Αλί, άρχισαν να ανατρέπονται χωρίς ούτε την παραμικρή παρέμβαση του ισλαμικού στοιχείου, η Αλ Κάιντα είχε ήδη κλείσει τον κύκλο της ζωής της. Ακόμη και αν ακολουθήσουν ορι-

Το μήνυμα της δολοφονίας μπιν Λάντεν είναι σαφές: Είτε μαζί μας είτε... στον άλλο κόσμο.

σμένες τρομοκρατικές επιθέσεις τις επόμενες εβδομάδες, όλοι καταλαβαίνουν ότι θα πρόκειται για τους μεταθανάτιους μυϊκούς σπασμούς ενός νεκρού οργανισμού. Ενώ όμως ο Οσάμα μπιν Λάντεν δεν μπορούσε να προσφέρει τίποτα με την παρουσία του, μπορεί να υπηρετήσει για μια ακόμη φορά τις αμερικανικές επιδιώξεις με το θάνατό του. Ο επικεφαλής της Αλ Κάιντα αποτελεί εδώ και τρεις δεκαετίες ένα σύμβολο για τις σχέσεις της Δύσης με το εξτρεμιστικό πολιτικό Ισλάμ. Όταν ο ίδιος πολεμούσε την πρώην ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν για λογαριασμό των ΗΠΑ ολόκληρος ο δυτικός κόσμος έκλεινε το μάτι σε φανατικούς

και λιγότερο φανατικούς ισλαμιστές. Από την Αλγερία μέχρι την Αίγυπτο και από την Τουρκία μέχρι το Ισραήλ τα αυταρχικά κοσμικά καθεστώτα χρησιμοποιούσαν τους ισλαμιστές σαν ανάχωμα στην άνοδο αριστερών κινημάτων. Οι μιναρέδες ξεπρόβαλαν σαν μανιτάρια στη χώρα των Τούρκων πραξικοπηματιών για να πνίξουν τα κόμματα της κομμουνιστικής αριστεράς και τα συνδικάτα ενώ ακόμη και το Τελ Αβίβ ανεχόταν (εάν δεν ενίσχυε) την ισλαμική Χαμάς απέναντι στην αριστερή, κοσμική Φατάχ του Γιασέρ Αραφάτ. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου το εξτρεμιστικό Ισλάμ, που εξέθρεψαν οι άνθρωποι της Δύσης και μυστικές υπηρεσίες όπως αυτές του Πακιστάν, ανέλαβε να παίξει το ρόλο του «απόλυτου εχθρού» δικαιολογώντας τη «σταυροφορία» των ΗΠΑ στις σημαντικότερες ενεργειακές αποθήκες του πλανήτη. Φυσικά ο Οσάμα μπιν Λάντεν ήταν και πάλι εκεί ως σύμβολο του κακού. Η αντιπαράθεση βέβαια της Δύσης με το πολιτικό Ισλάμ δεν ήταν «στημένη». Όταν η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα έφτασε και στον αραβικό και ισλαμικό κόσμο, διαλύοντας το ιδιότυπο κοινωνικό συμβόλαιο των προηγούμενων καθεστώτων, αρκετά ισλαμικά κινήματα απέκτησαν γνήσια λαϊκή βάση δημιουργώντας δίκτυα αλληλοβοήθειας και προβάλλοντας ένα εναλλακτικό μοντέλο απέναντι στο ληστρικό καπιταλισμό. Την ίδια στιγμή όμως οι οικονομικές ελίτ αυτών των κινημάτων διεκδικούσαν τη θέση τους στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Η δημιουργία της λεγόμενης πράσινης αστικής τάξης στην Τουρκία, η οποία αρχικά αμφισβήτησε αλλά στη συνέχεια εντάχθηκε πλήρως στο μοντέλο της δυτικής, καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι ενδεικτική αυτή της πορείας. Με το θάνατό του ο Οσάμα μπιν Λάντεν έρχεται να σφραγίσει και αυτό τον κύκλο της αντιπαράθεσης. Καθώς Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ηγέτες βλέπουν τις αραβικές επαναστάσεις να σαρώνουν τους συμμάχους τους είναι πολύ πιθανό ότι θα αναζητήσουν και πάλι στηρίγματα από το χώρο του πολιτικού Ισλάμ. Θα στραφούν σε οργανώσεις όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, όχι βέβαια για τα θρησκευτικά τους χαρακτηριστικά, αλλά γιατί αποτελούν βαθιά αντιδραστικές δεξιές δυνάμεις που θα δώσουν μάχη για τη διατήρηση του status quo. Σε αυτή τη νέα παράσταση ο σεναριογράφος δεν βρήκε ρόλο για τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Προτίμησε λοιπόν να τον απομακρύνει μυστηριωδώς και να τον εναποθέσει στον υγρό του τάφο.

Η συμφωνία Φατάχ-Xαμάς «αγκάθι» για το Τελ Αβίβ n ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΣΜΑ Την αδιάλλακτη στάση του θα υποχρεωθεί να αναθεωρήσει το Ισραήλ, μετά την επίσημη επικύρωση της συμφωνίας παλαιστινιακής συμφιλίωσης. Η υπογραφή της συμφωνίας ανάμεσα στη Φατάχ και στη Χαμάς την Τετάρτη, που τερματίζει την τετραετή διαίρεση των Παλαιστινίων, «στριμώχνει» το Τελ Αβίβ. Ήδη, αυξάνεται η διεθνής πίεση, προκειμένου να προσέλθει εκ νέου στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η ισραηλινή κυβέρνηση δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά της και έσπευσε να καταδικάσει τη συμφωνία. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, χαρακτήρισε τη συμφωνία τερματισμού της περιόδου διχόνοιας των Παλαιστινίων ως «τεράστιο πλήγμα στην ειρήνη» και «μεγάλη νίκη για την τρομοκρατία»! Αντίθετη άποψη εξέφρασε η Μόσχα, χαρακτηρίζοντάς την πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της επίτευξης ειρήνης. Αμήχανη ήταν η πρώτη αντίδραση της Ουάσιγκτον. Μετά από αρκετές μέρες σιωπής ανακοίνωσε πως «οι κινήσεις συμφιλίωσης δεν θα πρέπει να στοχοποιούν το Ισραήλ, αλλά να γίνονται με γνώμονα την ειρηνευτική διαδικασία». Η υπουργός εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον δήλωσε πως οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν οποιαδήποτε κυβέρνηση υιοθετήσει τις αρχές του Κουαρτέτου, «αποκήρυξη της βίας, σεβασμό του ισραηλινού δικαιώματος ύπαρξης και συνέχιση της ειρηνευτικής διαδικασίας». Ο βρετανός πρωθυπουργός μετά τη συνάντησή του με τον ισραηλινό ομόλογό του, πάντως, εκτός από τους όρους προς τη Χαμάς, τόνισε ότι αν το Ισραήλ δεν συνεισφέρει στην επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών, τότε το Λονδίνο θα εξετάσει πολύ σοβαρά τη μονομερή αναγνώριση της παλαιστινιακής ανεξαρτησίας. Ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, λίγο πριν υποδεχτεί τον Νετανιάχου, υπογράμμιζε επίσης ότι «αν δεν γίνουν συνομιλίες, τώρα μετά τη συμφιλίωση, το Παρίσι θα υποστηρίξει το Σεπτέμβρη την μονομερή ανακήρυξη της παλαιστινιακής ανεξαρτησίας». Οι παλαιστίνιοι ηγέτες από την πλευρά τους, μετά την επίσημη υπογραφή της συμφωνίας, στην έδρα των αιγυπτιακών υπηρεσιών πληροφοριών, όπου συναντήθηκαν για πρώτη φορά, μετά την ανάληψη από τη Χαμάς του ελέγχου της Λωρίδας της Γάζας, τον Ιούνιο του 2007,εμφανίστηκαν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τη δέσμευσή τους για τη μεταξύ τους συμφιλίωση. Ο Μαχμούντ Αμπάς, πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και ηγέτης της Φατάχ υπογράμμισε ότι «δεν μπορούν να συνεχιστούν ούτε οι εκβιασμοί ούτε η κατοχή». Στο ίδιο μήκος κύματος, ο εξόριστος ηγέτης της Χαμάς, Χαλέντ Μεσάαλ τόνισε ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι υποστηρίζουν την ίδρυση «ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, στα εδάφη της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας, χωρίς εποικισμούς, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ και με σεβασμό στο δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων». Παράλληλα, πρόσθεσε ότι η Χαμάς θα σεβαστεί την εκεχειρία με το Ισραήλ που ισχύει μετά το τέλος της ισραηλινής επιδρομής στη Γάζα στις αρχές του 2009. Η συμφωνία προβλέπει το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης η οποία θα προετοιμάσει τη διενέργεια προεδρικών και βουλευτικών εκλογών σε ένα χρόνο. Η πλειοψηφία των Παλαιστινίων υποδέχτηκαν τις εξελίξεις με πανηγυρισμούς και αισιοδοξία. Στην Ραμάλα και στην Πόλη της Γάζας πραγματοποιήθηκαν πορείες. «Είναι η πρώτη φορά σε τέσσερα χρόνια που έχω τη δυνατότητα να κρατήσω τη σημαία της Φατάχ δίπλα στα παλαιστινιακά εθνικά χρώματα», δήλωσε 20χρονος διαδηλωτής, τυλιγμένος σε παλαιστινιακή σημαία. Η συμφιλίωση, για την οποία οι Παλαιστίνιοι στην πλειοψηφία τους, ήταν προετοιμασμένοι, συνδέεται και με τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο. Είναι αποτέλεσμα και της ανατροπής αυταρχικών καθεστώτων, όπως στην Αίγυπτο, των οποίων η πολιτική εξυπηρέτησε τα ισραηλινά συμφέροντα τα προηγούμενα χρόνια. «Ο αραβικός κόσμος άλλαξε, η περιοχή άλλαξε και το πολιτικό της σύστημα επίσης», πρόσθεσε ο επικεφαλής της ιρακινής διπλωματίας.

24 / ΠPIN

ΔIEΘNH

KYPIAKH 8 ΜΑΪΟΥ 2011

ΠEPI σκόπιο

σθών και συντάξεων και μείωση συντάξεων αν αυτές ξεπερνούν τα 1500 ευρώ. Θα μειωθούν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα ενώ ήδη έχουν παγώσει έργα όπως το νέο διεθνές αεροδρόμιο της Λισσαβόνας. Οι πορτογαλικές τράπεζες θα δεχτούν πακέτο διάσωσης ύψους 12 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ η ήδη εθνικοποιημένη τράπεζα BPN θα πωληθεί. Η χώρα πρέπει να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα κατά 3,4% αυτή τη χρονιά και να αυξήσει κατά 1,7% το εθνικό ακαθάριστο προϊόν μέσα της αύξησης της φορολογίας στα αυτοκίνητα, τον καπνό και την ηλεκτρική ενέργεια. Κι όλα αυτά υπό τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Σόκρατες που δηλώνει ότι το πακέτο είναι παρόμοιο με αυτό που η Βουλή της Πορτογαλίας είχε καταψηφίσει τον Μάρτιο, ωθώντας τον σε παραίτηση, και με την πρώτη γενική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων να στέφεται με απόλυτη επιτυχία.

Καταποντισμός Φιλελεύθερων Μεγάλη ήττα αποτέλεσαν τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών της Μεγάλης Βρετανίας για τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες με απώλεια περισσοτέρων από 500 εδρών στα τοπικά συμβούλια της Αγγλίας και 13 εδρών στο κοινοβούλιο της Σκοτίας. Οι Βρετανοί ψηφοφόροι τιμώρησαν έτσι τον Νικ Κλεγκ και το κόμμα του για την αθέτηση προεκλογικών του εξαγγελιών μετά τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση συνεργασίας με τους Συντηρητικούς του Ντέιβιντ Κάμερον, που αν και έχει φέρει προς ψήφιση μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων δεν φαίνεται να επηρεάζεται το ίδιο. Το εργατικό κόμμα του Εντ Μίλιμπαντ έχει εξασφαλίσει 295 επιπλέον έδρες σε τοπικά συμβούλια μετά από αυτές τις εκλογές. Ταυτόχρονα σε δημοψήφισμα που έγινε την Παρασκευή οι Βρετανοί απέρριψαν και τη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος που είχε προταθεί από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες. Αν και η προσέλευση στην κάλπη ήταν σχετικά μικρή, η απάντηση ήταν ξεκάθαρη.

«Σοκ» στον Καναδά Απόλυτη αλλαγή πολιτικού σκηνικού σηματοδότησαν οι κοινοβουλευτικές εκλογές της 2ης Μάη στον Καναδά. Καταρχήν, θεαματική είναι η άνο-

Κι ενώ η διαρροή ραδιενέργειας στη Φουκουσίμα εξακολουθεί, δημιουργώντας μεγάλες ανησυχίες, ρωγμές παρουσίασαν σχεδόν οι μισές ράβδοι ελέγχου στον αντιδραστήρα 5 του Κοζλοντούι, και κατα-

δος του αριστερού κόμματος της “Νέας Δημοκρατίας”, που για πρώτη φορά γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση με 106 έδρες στο κοινοβούλιο. Ωστόσο, ο συντηρητικός πρωθυπουργός του Καναδά Στίβεν Χάρπερ κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία του κοινοβουλίου, με 164 από τις 308 έδρες του κοινοβουλίου. Έτσι δεν χρειάζεται πια τους παραδοσιακούς του συμμάχους, τους Φιλελεύθερους, που ουσιαστικά καταποντίστηκαν στις 35 έδρες, από τις 77 που είχαν στην προηγούμενη βουλή. Μέχρι τώρα οι Συντηρητικοί συγκυβερνούσαν με τους Φιλελεύθερους, όταν μετά από κυβερνητικό σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε τον Μάρτιο προκηρύχθηκαν έκτακτες εκλογές. Έτσι σχηματίζουν πλέον αυτοδύναμη κυβέρνηση με δηλωμένο στόχο να μειώσουν τις κοι-

λοι οι ορκισμένοι εχθροί του Μπαράκ Ομπάμα, τα «νεοσυντηρητικά γεράκια» της μισητής κυβέρνησης Μπους βρήκαν έναν καλό λόγο να πουν για τον αμερικανό πρόεδρο μετά τη δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν. «Θα ήθελα να συγχαρώ τον πρόεδρο Ομπάμα και την ομάδα εθνικής ασφάλειας», δήλωσε περιχαρής ο Ντικ Τσέινι, ο διαβόητος αντιπρόεδρος του Μπους. Για «τρομακτικό θρίαμβο» μίλησε η Κοντολίζα Ράις. Ακόμη και ο σκληροπυρηνικός πρώην υπουργός

Άμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ –από τους πλέον μισητούς υπουργούς του Μπους– βρήκε την ευκαιρία να θριαμβολογήσει και να βγεί από το καβούκι του: «Όλα επετεύ-

γράφηκαν αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με τους υπεύθυνους του πυρηνικού σταθμού της Βουλγαρίας. Η ύβρις προς τον πλανήτη συνεχίζεται χωρίς διακοπή.

νωνικές δαπάνες. Η Ναόμι Κλάιν σχολιάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα λέει ότι «ένα ανατριχιαστικό δόγμα του σοκ μας πλησιάζει».

Φρανκικά εγκλήματα Μετά από δεκαετίες ουσιαστικής συγκάλυψης των εγκλημάτων του Φρανκικού δικτατορικού καθεστώτος και με τις μνήμες να στοιχειώνουν ή και να διχάζουν ακόμα την Ισπανία, η ισπανική κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα τον πρώτο χάρτη όλης της χώρας όπου δίνονται οι τοποθεσίες πάνω από δύο χιλιάδων μαζικών τάφων του Ισπανικού Εμφυλίου. Περισσότεροι από 120.000 άνθρωποι απήχθηκαν, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν και εξα-

EKTOΣ OPIΩN

φανίστηκαν από το καθεστώς Φράνκο, άμαχοι, ένοχοι μόνο για τα πολιτικά τους πιστεύω. Ένα ολόκληρο κίνημα που είχε ξεκινήσει από λίγους συγγενείς θυμάτων που είχαν προχωρήσει βρίσκοντας τον πρώτο μαζικό τάφο, τον Οκτώβριο του 2000, κατάφερε να κάνει την ισπανική κυβέρνηση να οπισθοχωρήσει μπροστά στην ιστορική μνήμη.

Πορτογαλικό μνημόνιο Το μνημόνιο της Πορτογαλίας έγινε γνωστό σαν πακέτο «διάσωσης» 78 εκατομμυρίων ευρώ, αναιρώντας όμως κάθε πραγματική έννοια της λέξης. Τα μέτρα λιτότητας περιλαμβάνουν περικοπές 745 εκατομμυρίων ευρώ από την υγεία και την παιδεία, πάγωμα μι-

Το ipad της αθλιότητας Με μισθό 5, 20 δολάρια τη μέρα για 12 ώρες εργασίας, με ένα ρεπό κάθε 13 μέρες, με στρατιωτικές ασκήσεις πειθαρχίας που περιλαμβάνουν μέχρι και παρελάσεις ή ακινησία, συμβιώνοντας με άλλους 23 ανθρώπους σε κοιτώνες, και υπό συνεχείς προσβολές προσπαθώντας να πιάσουν τον στόχο της παραγωγικότητας επιβιώνουν οι 500.000 εργάτες στα εργοστάσια της Foxconn στην Κίνα , όπου κατασκευάζονται τα ipad της Apple. Συνθήκες που αν και έχουν ήδη οδηγήσει σε αυτοκτονίες εργαζομένων, δεν έχουν βελτιωθεί ούτε στο ελάχιστο, σύμφωνα πρόσφατες έρευνες κοινωνιολόγων. Με αυτή την τεράστια εργατική δύναμη να ζει τόσο απάνθρωπα δεν υπάρχει τρόπος να προβλέψει κανείς την μελλοντική απρόσκοπτη «διασφάλιση των συμφερόντων» την εταιρίας, ακόμα και στην Κίνα.

n ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Γκουαντάναμο: O Ομπάμα συνεχίζει τη βαρβαρότητα του Μπους χθησαν χάρη στην ανεξάντλητη και συνεχή πίεση στην Αλ Κάιντα που άσκησε η κυβέρνηση Μπους μετά την 11η Σεπτεμβρίου, την οποία η κυβέρνηση Ομπάμα επέλεξε με σοφία να συνεχίσει», είπε ο Ράμσφελντ. Ο αλήστου μνήμης, πρώην υφυπουργός Άμυνας, Πολ Γούλφοβιτς, επιχείρησε μάλιστα να βγάλει «λάδι» το κολαστήριο του Γκουαντάναμο – το Νταχάου του 21ου αιώνα. Ο Γούλφοβιτς, όπως και οι κάθε λογής απολογητές της κτηνωδίας και των βασανιστηρίων, διακήρυξε ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έφτασαν στα ίχνη του Οσάμα Μπιν Λάντεν μέσα από τις ανακρίσεις και τα βασανιστήρια στο στρατόπεδο του Γκουαντάναμο. «Οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι χειροκροτούν την κίνηση του Ομπάμα, η επιτυχία της οποίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική Μπους και κυρίως στη δημιουργία της φυλακής του Γκουαντάναμο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γούλφοβιτς. «Η επιδρομή για τον Μπιν Λάντεν αναβιώνει τη συζήτηση για την αξία των βασανιστηρίων», έγραψαν μάλιστα σε κύριο άρ-

θρο τους οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Ο Μπαράκ Ομπάμα, που με την εξόντωση του Οσάμα μπιν Λάντεν εξασφάλισε βέβαια την επανεκλογή του για δεύτερη προεδρική θητεία στις εκλογές του 2012, έχει ανακρούσει πρύμναν σε ό,τι αφορά τις προεκλογικές και μετεκλογικές του δηλώσεις για το Γκουαντάναμο. Όχι μόνο δεν έκλεισε καν το κολαστήριο, αλλά έθεσε ξανά σε λειτουργία τα έκτακτα στρατοδικεία, δεν σταμάτησε τα βασανιστήρια κρατουμένων, ούτε ακύρωσε τους νόμους Μπους που στραγγαλίζουν τις πολιτικές ελευθερίες. Στο διάγγελμά του άλλωστε μετά τη δολοφονία του αρχηγού της Αλ Κάιντα, ο Ομπάμα κατέστησε σαφές ότι θα συνεχίσει αναλλοίωτη την ίδια πολιτική. «Πρέπει να παραμείνουμε σε επιφυλακή στο εσωτερικό και στο εξωτερικό», γιατί «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Aλ Κάιντα θα συνεχίσει να οργανώνει επιθέσεις εναντίον μας», ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο Ομπάμα επιχειρεί άλλωστε να δικαιώσει την αμερικανική κατοχή στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, όπως και τον πόλεμο κατά της Λιβύης. Η ιστοσελίδα Wikileaks, αποκάλυψε πρόσφατα περίπου 700 απόρρητα έγγραφα χιλιάδων σελίδων με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το κολαστήριο του Γκουαντάναμο. Από τα έγγραφα διαφαίνεται ότι κρατούνταν επί σειρά ετών ως ύποπτοι για τρομοκρατία

14 ανήλικοι και 30 άτομα με σοβαρές ψυχικές ασθένειες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνώριζαν μάλιστα ότι μεγάλο μέρος των κρατουμένων στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο ήταν αθώοι, παρόλ’ αυτά τους κρατούσαν φυλακισμένους επί χρόνια. Στο κολαστήριο εξακολουθούν να κρατούνται 172, εκ των οποίων 33 θα πρέπει να δικαστούν για εγκλήματα πολέμου, εκατό θα πρέπει να επαναπατριστούν ή να μεταφερθούν σε τρίτες χώρες και οι υπόλοιποι θα παραμείνουν στη φυλακή επ’ αόριστον χωρίς δίκη. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η υπόθεση ενός κρατουμένου από την Υεμένη που συνελήφθη το Δεκέμβρη του 2001 και κατάφερε να κερδίσει την ελευθερία του «καρφώνοντας» 123 συγκρατούμενούς του. Σύμφωνα με τα απόρρητα αμερικανικά έγγραφα, ο βασιλιάς Αμπντάλα της Σαουδικής Αραβίας, πρότεινε επίσης το 2009 στους Αμερικανούς να εμφυτεύσουν ηλεκτρονικά τσιπάκια στους κρατούμενους της φυλακής του Γκουαντάναμο, πριν τους αφήσουν ελεύθερους… Τι άλλο έχουμε να ακούσουμε ακόμη;