wie na różnych etapach edukacji – od najmłodszych po najstarszych. Dostrzegam też, że nie siedzą tam znudzeni, czekając na wyjście z sali. Widzę, że chłoną to, co my przedstawiamy na scenie. Jest to pewnego rodzaju „zarażanie teatrem”. Wiem, że gdy już wychodzą, dyskutują o tym, co widzieli i dochodzą do wniosku, że było to lepsze niż kino. Trzeba po prostu przyjść i doświadczyć tego na własnej skórze. Korzystanie z cudzych opinii nie zawsze jest dobre. Podobnie jest przy polecaniu jakiejś książki. Ktoś może mi powiedzieć, że dana powieść jest świetna lub odwrotnie - beznadziejna, ale ja sam muszę ją przeczytać, żeby móc cokolwiek powiedzieć na jej temat. Spotkanie z aktorem oko w oko i doświadczenie pewnych emocji na własnej skórze, to jest to, co przyciąga ludzi do teatru. Czy mógłby Pan, dla tego co 10-tego Polaka, podać argumenty, dlaczego warto przyjść do teatru?
czesnej interpretacji. Z pewnością jest to wyjście do młodych ludzi, sprostanie ich potrzebom. Skoro świat ciągle się rozwija, to nie możemy cały czas grać klasycznych sztuk w utarty sposób. Tak wygląda rozwój teatru, on wędruje. Jeżeli teatr stoi w miejscu, to zły znak, on musi poszukiwać nowych inspiracji. Dlatego nowe formy są jak najbardziej pożądane, o ile są dobrze wykorzystane, bo to jest fundamentalne. Często jest tak, że podczas tworzenia spektaklu szuka się różnych sposobów zszokowania widza, nie ma to żadnego związku ze sztuką i nie wnosi do niej niczego nowego, okazuje się bezwartościowe. W wielu przedstawieniach wychodzi się poza strukturę takiej pudełkowej sceny, ujętej klasycznie. Tworzy się zupełnie inną przestrzeń. Kiedyś była klasyczna scenografia, teraz korzysta się z wielu udogodnień techniki. Są to projekcje, awangardowa muzyka na żywo, teatr tańca. Wszystko po to, aby rzucić nowe światło na jakiś temat, problem. Jak Pan widzi teatr za 10 lat?
Przede wszystkim trzeba spróbować czegoś nowego, nie iść na łatwiznę i nie być paskudnym leniuchem. Poza tym teatr to rozwój, zwłaszcza osobisty. Zdarza się tak, że fragment jakiegoś przedstawienia poruszy nas i pod wpływem tych emocji zaczniemy inaczej patrzeć na świat. W takich sytuacjach myślimy o swoim postępowaniu i analizujemy zachowania w poszczególnych sytuacjach. Co więcej, nie można zamykać się na odkrycia. Najgorzej jest żyć w swoim małym świecie i mówić: „ Przecież mi tu jest dobrze, mam komórkę, Internet, nic mi więcej nie trzeba”. Niby tak, wszystko jest w Internecie, ale moim zdaniem to trochę uwstecznia, takie siedzenie przed rzeczami, które są już sprawdzone. Powiedziałbym nawet, że jest to tchórzostwo. Zwłaszcza jeżeli ktoś nigdy nie był w teatrze, a za wszelką cenę trzyma się stwierdzenia, że są to nudy. Zapraszamy do Teatru im. Wandy Siemaszkowej, mamy mnóstwo spektakli i gwarantuję, że każdy znajdzie coś ciekawego dla siebie.
Myślę, że teatr potrzebuje więcej czasu na zmiany. Chociaż, tak jak mówiłem, on wciąż się zmienia. Z roku na rok pojawiają się nowe kierunki, czy odmienne formy przekazu. Mam nadzieję, że teatr za 10 lat będzie szlachetny. Chodzi mi o to, że nie będzie już rzeczy nieistotnych. Uważam, że największą współczesną zgubą teatru jest to, że robi się rzeczy mało ważne, które nie mają większego sensu.
Już 17 listopada rusza kolejna edycja Festiwalu Nowego Teatru. Czym, według Pana, jest Nowy Teatr?
Bardzo dziękuję za rozmowę. Życzę Panu wielu nowych, ciekawych ról i dalszego rozwoju. Dziękuję bardzo. Rozmawiała Ewa Kuźniar
Największe zawodowe marzenie? Chciałbym cały czas dostawać kolejne role. Tylko w teatrze? Zdarzają mi się większe lub mniejsze role filmowe. Jestem otwarty na wszelkie propozycje, bo to jest również rozwój dla mnie. Jednak według mnie istotą tego zawodu jest właśnie praca w teatrze.
Nowy Teatr na pewno jest świeżym spojrzeniem na rzeczy, które nas otaczają, bo przecież cały czas świat pędzi do przodu. Reżyserzy często korzystają ze znanych wszystkim tytułów i poddają je współ-
20
Wy ż s z a S z k o ł a I n f o r m a t y k i i Z a r z ą d z a n i a w R z e s z o w i e
Intro Magazyn // nr 4/2017 (70)