B2 BIJZONDERE WONDEN
Derdegraads verbrandingen worden heel vaak in het ziekenhuis behandeld. Ze kunnen spontaan genezen, mits ze niet groter zijn dan 2 cm doorsnee. Er blijft een litteken achter. Bijtwonden Ongeveer de helft van alle mensen zal op enig moment in zijn leven een bijtwond oplopen. Meestal is dit een hondenbeet. Bij de meeste bijtwonden is medisch handelen niet noodzakelijk en veel mensen met een bijtwond zullen geen arts raadplegen. Toch worden jaarlijks in Nederland tussen de 50.000 en 100.000 bijtwonden gepresenteerd aan artsen.
In het algemeen neemt het risico op infectie door een beet toe met de leeftijd van de patiënt. Wonden die door de huid heen zijn met een kleine opening in de huid (kattenbeten!) geven tweemaal zo vaak infectie als scheurwonden. Tevens gaat een bijtwond aan de armen en handen vaker gepaard met infectie dan een bijtwond in het gelaat of aan de benen of voeten. Bijtwonden op vuisten verdienen extra aandacht. 1. Hondenbeten Deze vormen 80 tot 90 procent van alle bijtwonden. Naast goed schoonmaken en vuilverwijdering is spoelen van de wond, bijvoorbeeld met fysiologisch zout, zeer belangrijk. Bijtwonden van honden leiden niet zo frequent (3 tot 20 procent) tot wondinfectie. Andere dan de hierboven genoemde risicofactoren op wondinfectie zijn: bijtwonden aan de hand, diepe wonden en bijtwonden bij kinderen onder twee jaar. Niet iedere hondenbijtwond behoeft automatisch een behandeling met antibiotica. Bij patiënten met bijtwonden aan hand, pols, been of voet, bij diep doordringende wonden of wonden in het gelaat wordt geadviseerd oraal antibiotica te geven. Dat geldt ook wanneer het ouderen betreft of immuungecompromittteerde mensen (chemotherapie, prednis(ol)on). Hoewel de algemene regel is dat wonden van hondenbeten opengelaten moeten worden, is niet bewezen dat meteen sluiten van een hondenbijtwond de infectiekans vergroot! Bijtwonden aan het hoofd worden wel gesloten.
Figuur 7 Hondenbeet
45