Zadanie 3: Gra Tuk-Tuk Efekty kształcenia: Uczestnicy będą mieli osobiste „ucieleśnione” doświadczenie zarówno bycia przywódcą, jak i bycia prowadzonym. Uczestnicy będą mieli wiedzę na temat tego, jak budować związek pełen zaufania, co jest potrzebne, aby czuć się bezpiecznie w sytuacji bez kontroli. PP Slajd nr: Sesja nr 8 – Zadanie 3 Czas: 30 minut (10 minut gry i 20 minut omówienia)
Zadanie: 1. Grupa stoi w kole na większej otwartej przestrzeni (meble na około nie są problemem, ale powinno być wystarczająco dużo miejsca do poruszania się). 2. Każdy wybiera parę, z którą rozpoczyna ćwiczenie. Jedna z nich będzie miała zawiązane oczy. 3. Trener przedstawia instrukcję: a. Jest to ćwiczenie niewerbalne, w trakcie gry obowiązuje zakaz komunikacji werbalnej (w tym dźwięków). b. Jedna z osób będzie przywódcą: jest on kierowcą „tuk-tuka” (riksza), podczas gdy druga osoba będzie „tuk-tukiem”. c. Jedna osoba poprowadzi drugich z zawiązanymi oczami w następujący sposób: on/ona stoi za drugą osobą i kładzie jego/jej ręce na ramieniu tej osoby. d. Mogą omówić, w jaki sposób pierwsza osoba poprowadzi drugą, ale nie jest to konieczne. e. Po około 1-1,5 minucie trener wykrzyknie „zmiana” i wszystkie pary się zatrzymają. Kierowcy zmienią „tuk-tuki” w ciszy (tak, aby nowa wybrana osoba nie wiedziała, kto jest za nią i doświadcza utraty kontroli nad sytuacją). Będą dwie zmiany, więc wszyscy będą prowadzeni przez trzy różne osoby, w tym dwie, których nie będą znać. f. Po trzeciej rundzie pary się zatrzymują i odbywa się omówienie. 4. Instruktorzy prowadzą ćwiczenie zgodnie z instrukcjami. Po trzeciej rundzie odbędzie się omówienie. Najpierw „tuk-tuki” będą pytani o swoje
158 | S e s j a n r 8