Hoe is het nu met...

Hoe is het nu met...

Wanneer een sponsorkind achttien jaar oud wordt, hebben ze de juiste kennis en ervaring om op eigen benen te staan. En dan bereiken ze vaak de mooiste dingen, zoals de verhalen van deze vier oud-sponsorkinderen laten zien.

Door zijn studie kan José ervoor zorgen dat zijn gemeenschap voorbereid is op eventuele rampen.

José (26) uit Ecuador

José wilde na de middelbare school verder leren. Dankzij het Plan International Scholarship-programma kon dat. Hij kreeg een studiebeurs en studeert nu Disaster Risk Engineering aan de universiteit. Hiermee kan hij zijn gemeenschap voorbereiden op onder andere klimaatrampen. “Ik kan op deze manier bijdragen aan verbeteringen in mijn omgeving en zelfs het hele land. En mijn familie is heel trots op me.”

Magreth vertelt onder andere op de radio over gezondheid en preventie.

Magreth (28) uit Tanzania

Toen Magreth op haar veertiende aankondigde dat ze dokter wilde worden, reageerde haar omgeving verbaasd. Niet omdat ze niet slim genoeg zou zijn om geneeskunde te studeren, maar omdat meisjes in haar gemeenschap meestal op hun zestiende trouwden en kinderen kregen. “Ik wilde aan iedereen bewijzen dat ik het kon.” En dat deed ze ook. Ze werkte hard, haalde haar bachelor en doet nu een master in Publieke gezondheid. Haar focus ligt op het voorkomen van ziekten. Daarom schrijft ze artikelen, geeft ze radioshows en spreekt ze voor groepen over het belang van onder andere vaccinaties. En die liefde voor het schrijven en vertellen van verhalen? Die ontwikkelde ze door het schrijven met haar sponsors in Zweden.

Yadis (23) uit Colombia

Yadis is advocaat en juridisch adviseur in haar gemeente. Als sponsorkind volgde ze trainingen over de rechten van kinderen en jongeren en ook nu zet ze zich nog elke dag voor hen in. En dat is niet gemakkelijk, want de regio waar ze woont, wordt geteisterd door conflict. “Dit leidt ertoe dat jongeren stoppen met school en dat meisjes in hoge mate slachtoffer worden van geweld. Dit heeft een grote impact op onze veiligheid en staat ons leven in de weg.” Daarom zet Yadis zich elke dag in om hier verandering in te brengen. “Ik wil mijn kennis blijven gebruiken om vrede in mijn gemeenschap te realiseren.”

Sen (20) uit Vietnam

Toen Sen tien jaar oud was, kreeg ze te horen dat ze uitgehuwelijkt zou worden. “Ik wist dat ik naar de familie van mijn man moest verhuizen zodra we de bruidsschat ontvangen hadden. Maar er was geen garantie dat hij me niet zou misbruiken of dat hij überhaupt voor me zou zorgen.” Sen wist niet wanneer de uithuwelijking zou gebeuren. Dit maakte haar erg onzeker. Tot ze bij een activiteit van Plan International aansloot. “Langzaam maar zeker werd ik steeds zelfverzekerder en durfde ik om hulp te vragen. Samen met leraren, gemeenschapsleiders en Plan International wist ik mijn familie te overtuigen.” Het huwelijk ging niet door en Sen kreeg de kans de middelbare school af te maken. Ze slaagde met vlag en wimpel en begon een studie aan de Hanoi University of Industry. Ze keert nog regelmatig terug naar haar gemeenschap om sessies voor Plan International te organiseren. “Ik hoop dat mijn verhaal anderen kan motiveren.”