1 minute read
INLEIDING
by Pictoright
Waren er eerst geluiden te horen dat het auteursrecht maar helemaal moest worden afgeschaft, tegenwoordig heeft men het graag over ‘flexibel auteursrecht’. Wat daar precies onder verstaan moet worden, is niet helemaal duidelijk. Het komt er in grote lijnen op neer dat er veel meer mogelijkheden moeten worden geboden om het werk van makers te gebruiken, zonder dat deze makers hier iets over te zeggen hebben.
Advertisement
Het idee van het flexibel auteursrecht wordt innig omarmd door organisaties van gebruikers. Deze gebruikers, variërend van Google tot televisieproducenten tot gemeentearchieven, hebben een sterke lobby op gang gebracht, en worden daarbij geholpen door een aantal hoogleraren auteursrecht. Ook de betrokken ministeries lijken wel iets in het flexibel auteursrecht te zien. Het heeft er soms de schijn van dat alles erop gericht is om het auteursrecht zoveel mogelijk te beperken.
Niemand lijkt er echter bij stil te staan dat het misschien wel merkwaardig is om makers minder bescherming te bieden in een tijd waarin hun inkomsten juist sterk onder druk staan en er meer dan ooit van hun werk gebruik wordt gemaakt.
Ook wordt er veel geld gestoken in het ondersteunen van organisaties die initiatieven promoten als Creative Commons, waarvan het nut en de waarde zeer discutabel is. Door de onduidelijke structuur en voorlichting, het oneigenlijke gebruik en het feit dat deze licenties niet herroepbaar zijn, zal er op termijn weer een nieuw levensgroot auteursrechtelijk probleem ontstaan. Er valt dus nog veel werk te verrichten om de rechten van de makers te waarborgen. Pictoright blijft duidelijk maken dat er ook oplossingen mogelijk zijn waarin zowel de belangen van de gebruiker als die van de maker worden gerespecteerd. Het zal niet makkelijk zijn – we hebben momenteel een fikse wind tegen – maar toch denken en hopen we dat uiteindelijk ook de gebruikers en de wetgever de redelijkheid van ons verhaal zullen inzien, waardoor beeldmakers niet met lege handen achterblijven.
Vincent van Eijnde foto: Laila Schoots
