30
NEXT PAGE
Ζαφειρούλα Θεολόγου
Οι Κρυφοί Νόμοι της Ανθρώπινης Χαιρεκακίας T. Watt Smith Φίλε αναγνώστη το βιβλίο αυτό έρχεται να αναλύσει ένα συναίσθημα-ταμπού για τις «πολιτισμένες» δυτικές κοινωνίες. Την χαιρεκακία. Τα συνθετικά της λέξης αυτής εύκολα τα κατανοείς, είναι η Χαρά και η Κακία και ετυμολογικά αναφέρεται στην αίσθηση ευφορίας προερχόμενη από δυστυχία. Όμως, αυτό που στην ουσία περιγράφει, με καθαρά αρνητική χροιά, είναι η απόλαυση ενός ατόμου με τις κακοτυχίες ενός άλλου. Σίγουρα, σε μία συζήτηση πολύ δύσκολα κάποιος θα παραδεχτεί πως έχει βιώσει τέτοιο συναίσθημα. Το πιθανότερο, μάλιστα, να δηλώσει τη βαθειά του λύπη για την ύπαρξη τέτοιων χαρακτήρων. Ακόμα και φιλόσοφοι καταδίκασαν την χαιρεκακία. Ο Σοπενχάουερ, συγκεκριμένα, την χαρακτήριζε ως: «ένα αλάθητο σημάδι κακής καρδιάς και προφανούς ανηθικότητας». Ναι, είναι βέβαιο πως όταν βρεθείς αντιμέτωπος με μία τέτοια συμπεριφορά στεναχωριέσαι πολύ για το «είδος» σου, ιδιαίτερα εάν προέρχεται από πρόσωπα δικά σου. Μα είσαι σίγουρος πως εσύ ποτέ μα ποτέ δεν βρέθηκες στη θέση του θύτη; Μη βιαστείς να πεις όχι γιατί η επιστήμη θα σε διαψεύσει! Πολλές έρευνες έχουν γίνει αναζητώντας απάντηση στο ερώτημα αυτό. Εκατοντάδες εγκέφαλοι εξετάστηκαν σε διαφορετικές συνθήκες και τα αποτελέσματα δεν είναι απόλυτα, το αντίθετο μάλιστα. Μπορεί να συμβεί στον καθένα μας και συχνά δίχως να γίνεται άμεσα αντιληπτό. Η συγγραφέας-ιστορικός, Watt Smith, καλεί προς εξερεύνηση αυτής της ανθρώπινης πλευράς και προχωρά ένα ακόμη βήμα, συζητώντας για το πώς θα μπορούσαμε να στρέψουμε αυτή την κατάσταση υπέρ μας. Γιατί το συναίσθημα, κατά κύριο λόγο, είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι προς το σώμα μας για το αν κάτι βαίνει καλώς ή όχι. Έτσι, την επόμενη φορά που θα νιώσεις κάτι αντίστοιχο μην το αγνοήσεις παρά ψάξε την αιτία που το προκαλεί. Τότε, αυτομάτως, οδεύεις προς τον ανώτερο εαυτό σου.
*
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη
Ο Δράκουλας
Stoker Bream
Ο θρύλος του Κόμη Δράκουλα έρχεται από τα Καρπάθια Όρη της Ρουμανίας. Έχει γεμίσει τρόμο γενιές και γενιές, μέσω της φρικαλεότητας που τον περιβάλλει. Όπως όλοι οι μύθοι, βασίζεται σε καταγεγραμμένα γεγονότα τα οποία μπλέκονται με τη φαντασία. Το ιστορικό πρόσωπο που κρύβεται πίσω από όλα είναι ο Βλαντ Γ’ ή αλλιώς Βλαντ ο Παλουκωτής, ο οποίος υπήρξε βοεβόδας (πρίγκιπας) της Βλαχίας μεταξύ του 1448 και 1476. Ανήκε στο μυστικό Τάγμα του Δράκου και προστάτευε την Ανατολική Ευρώπη από την οθωμανική εξάπλωση. Ωστόσο, εντός της Βλαχίας υπήρχε διχασμός ανάμεσα στην οθωμανική και την χριστιανική ηγεμονία που σε συνδυασμό με την στρατηγική της θέση, την έκαναν, συχνά, σκηνικό αιματηρών και βάρβαρων επιθέσεων. Ο ίδιος έμεινε γνωστός για τις βασανιστικές τεχνικές που χρησιμοποιούσε όταν σκότωνε τους αντιπάλους του. Το αν πράγματι έπινε το αίμα τους και δειπνούσε με τα βρασμένα κεφάλια τους, όπως αναφέρεται, δεν έχει επιβεβαιωθεί ενώ και ο σατανικός χαρακτήρας του αμφισβητείται. Σε εκείνους τους σκοτεινούς καιρούς, η αντικειμενικότητα ήταν σπάνια. Όμως, χάρη σε αυτές τις ιστορίες, ο Bram Stalker εμπνεύστηκε την κλασσικότερη ιστορία τρόμου η οποία πρωτοεκδόθηκε το 1897. Η ημερολογιακή γραφή, οι επιστολές, τα αποκόμματα εφημερίδων χαρίζουν μία σταδιακή αύξηση στην αγωνία και ο α’ ενικός δημιουργεί ακριβείς εικόνες στο μυαλό του αναγνώστη. Ο απέθαντος ήρωας επέζησε για αιώνες ολόκληρους πίνοντας το αίμα των ζωντανών θυμάτων του. Ξυπνάει, με το που δύσει ο ήλιος και υπνωτίζει τον στόχο του εύκολα και γρήγορα. Ελέγχει το ανθρώπινο μυαλό σαν «παιχνιδάκι». Μεταμορφώνεται σε ζώα και πλάσματα του Σκότους, εξουσιάζει τον αέρα και η βαρύτητα δεν τον αγγίζει. Οι δυνάμεις αυτές του χαρίστηκαν μέσω της αιώνιας αφοσίωσης του στο Κακό, καθώς το Καλό τον πρόδωσε πριν από καιρό...
*
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Public Βιβλιοθήκη