Oud ‘klompenkerkje’ tekent geestelijk leven in Achterberg ACHTERBERG – Wie Achterberg binnenrijdt, mist het niet: het negentiende-eeuwse witte kerkje aan de Boslandweg. Vanaf het begin in gebruik bij de Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland te Achterberg, maar die tijd is bijna voorbij. De kleine kerkgemeenschap hoopt namelijk voor de zomer te beginnen aan ruimere nieuwbouw.
H
et karakteristieke ‘klompenkerkje’ (een wat smalende verwijzing naar het agrarische dorpskarakter) uit 1890 is te klein, te oud en te bouwvallig. De kerkgangers passen er nauwelijks meer in. ‘We tellen ongeveer 240 leden, waaronder heel veel jeugd die de catechisatielessen trouw bezoeken’, weet ouderling Klein. ‘Gelukkig is er sprake van enige groei.’
Datheen De Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland (ontstaan in 1948 uit een fusie) zijn een klein, maar hecht bevindelijkgereformeerd kerkverband. Vóór de fusie heette de Achterbergse gemeente de Nederduitsch Gereformeerde Gemeente. Vanwege een groot predikantentekort kende Achterberg slechts eenmaal een ei-
gen predikant in de jaren tien en twintig: ds. Van der Garde uit Opheusden. Bekende voorgangers als ds. Boone, Mieras en Van der Poel drukten hun stempel op de gemeente. ‘Ouderlingen lezen preken van oudvaders uit de Nadere Reformatie, zoals Smytegelt en Van der Groe. Honderden jaren oud, maar nog steeds actueel en aansprekend.’ Gemiddeld gaat er eens per maand een predikant voor in een doordeweekse dienst. In het ‘klompenkerkje’ klinken nog de
oude psalmen van Datheen. Pas vanaf eind jaren ‘60 onder orgelbegeleiding. Daarvoor zette een voorzanger in bij de gemeentezang. Naast de kerk staan vier lindenbomen. Die zijn in 1923 geplant als zonwering door ouderling en boomkweker Van der Sluis uit Opheusden. Hoogstwaarschijnlijk sneuvelen ze in de nieuwbouwplannen.
Gemoedelijk Samen met diaken Van Ommeren publiceerde boekhandelaar en uitgever Van der Meijden uit Kesteren een geschiedenisboek van de ‘klompenkerk’. Opgegroeid in Achterberg, kerkte hij daar soms met zijn oom en tante. ‘De kerk staat symbool voor het gemoedelijke, eenvoudige dorpskarakter. Mensen kennen elkaar en hebben elkaar nodig. De kerkhistorie is nauw verweven met familiegeschiedenissen. Kerkmuren vormen geen belemmering. Kijk bijvoorbeeld naar de Willem Teellinckschool, waarin meerdere kerkgenootschappen participeren.’ Koster Van Laar kan zich daarin helemaal vinden. ‘De onderlinge harmonie is altijd goed geweest. Dat geeft reden tot dankbaarheid.’
VEENENDAAL TOTAAL
•
april 2015
27