ADVERTORIAL
Van Gansewinkel, een smeltkroes van culturen.
Nooit meer een andere baan! Driss Amajoud:
‘Toen ik in Nederland kwam wist ik al wat ik wilde worden.’ Bij Van Gansewinkel kijken ze je raar aan als je begint over een ‘allochtonenprobleem’. Tenminste bij de vestiging in Amsterdam. Hier rijden zo’n vijftig chauffeurs op kraak/perswagens en portaalwagens. Ronald Moolhuizen is hier de transportcoördinator: ‘Dit is niet bepaald een ‘wit’ bedrijf en dat is het ook nooit geweest. Je kunt onze vestiging wel een smeltkroes van culturen noemen. ‘Behalve Nederlanders hebben we Surinamers, Antillianen, Turken, Marokkanen en Polen op onze wagens. Iedereen moet overal kunnen werken, is het motto hier. Het enige wat bij ons telt is dat je in de groep past.’ Over de sfeer in het multiculturele bedrijf zegt Ronald Moolhuizen: ‘Ik ben natuurlijk niet objectief, maar afgaand op het geringe verloop bij ons denk ik dat de meeste allochtone chauffeurs het hier goed naar hun zin hebben. Waarom vraag je het ze anders zelf niet?’ Gaan we doen.
een afspraak en ik was meteen welkom als bijrijder op een vuilniswagen. Dat was niet mijn einddoel, maar ik wist na een tijdje wel zeker dat het chauffeursvak precies bij mij past. Na anderhalf jaar heb ik aangegeven dat ik zelf chauffeur wilde worden en daarom mijn rijbewijs C ging halen. Het was best pittig, maar ik heb het gehaald!’
Ik voel me vrij Hij rijdt alweer een jaar of negen op de portaalwagen. ‘Ik vind het heerlijk. Kijk om je heen, vanaf je stoel heb je toch een geweldig uitzicht? Ik voel me vrij. Ik mag zelf bepalen Speelgoedtrucks Driss Amajoud emigreerde in 1982 op veertienjarige leeftijd hoe ik naar de klant rijd, wanneer ik pauze neem en er is met zijn ouders van Marokko naar Nederland. Het gezin niemand die me op mijn vingers kijkt.’ We nemen de afslag richting Osdorp. Driss kent Amsterdam op zijn kwam terecht in Amsterdam en Driss woont duimpje: ‘Beter dan ik Cassablanca ken,’ zegt hij daar nog steeds. Het is inmiddels helemaal ‘zijn’ Collega’s stad. ‘Toen ik hier kwam wist ik eigenlijk al roepen “sahbi!” lachend. ‘Amsterdam is een heerlijke stad, ik hou van de drukte’. wat ik wilde worden,’ vertelt hij. We zitten op naar me. een portaalwagen en zijn op weg om een Dat betekent Al voelt hij zich enthousiast Amsterdammer, hij container vol puinafval op te halen bij een blijft Marokkaan. Ook voor sommige Nederlanders: renovatieproject in Amsterdam-West. ‘Als kind “vriend”. ‘Ja, ik word nog wel eens uitgescholden, (lachend) wilde ik vrachtwagenchauffeur worden,’ zegt meestal voor stomme Turk! “Sorry, ik ben stomme Driss. ‘Ik had allerlei speelgoedtrucks waarmee Marokkaan, zeg ik dan”. Het gaat mijn ene oor in en het ik speelde.’ andere oor weer uit.’ Maar maak niet meer van die Maar zoals met zoveel dingen liep het leven aanvankelijk discriminatie dan het is, zegt Driss. ‘Het chauffeursvak vind anders. ‘Op een gegeven moment kwam ik terecht in de ik veel te leuk om door een paar gasten te laten vergallen. keuken van een cateringbedrijf. Daar had ik het niet zo naar Een aantal vrienden van me zijn trouwens ook chauffeur mijn zin, ik voelde me een beetje opgesloten. Altijd maar geworden. Die werden zo enthousiast van mijn verhalen binnen werken, dat was het gewoon niet voor mij. Van dat ze zich hebben aangemeld bij een transportbedrijf!’ Gansewinkel kwam bij ons afval ophalen en stiekem was ik Wil je net als Driss aan de slag als Chauffeur Goederenjaloers op die chauffeur, die overal heen reed. vervoer? Meld je dan nu aan voor onze opleiding. Op een dag heb ik de stoute schoenen aangetrokken en Vragen? Neem dan contact op met onze opleidingshem gevraagd of ze geen mensen nodig hadden. Hij regelde adviseurs! www.vtllerenwerken.nl
Jouw weg naar een topbaan
VTL versnelt de ontwikkeling van mensen en bedrijven in transport en logistiek