Jan Matejko
Jan Alojzy Matejko ●
J
ur. 24 czerwca 1838 w Krakowie, a zmarł 1 listopada 1893 w Krakowie. Był polskim malarzem, twórcą obrazów historycznych i batalistycznych.
Życiorys Najwybitniejszy przedstawiciel polskiego malarstwa historycznego XIX wieku. W 1852-58 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (u W. K. Stattlera i W. Łuszczkiewicza), 1859-60 w Monachium (u H. Anschütza) i Wiedniu. Od 1864 członek Towarzystwa Naukowego w Krakowie i wielu akademii zagranicznych. Od 1873 dyrektor Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Odbył wiele podróży zagranicznych (Paryż, Wiedeń, Turcja, Czechy, Węgry, Włochy) i po Polsce.
Dzieła Jana Matejki -Stańczyk -Kazanie Skargi -Rejtan -Unia Lubelska -Bitwa pod Grunwaldem -Hołd pruski -Sobieski pod Wiedniem -Kościuszko pod Racławicami -Konstytucja 3 Maja -Dzieje cywilizacji w Polsce -Stefan Batory pod Pskowem
Technika malarstwa Matejki Artystę wyróżniała skłonność do komponowania tłumnych, scen, często rozwiniętych panoramicznie, . wielopostaciowych . rozgrywających się w pozbawionej głębi przestrzeni pierwszego planu, a także potężna skala ekspresji (niekiedy granicząca z patosem), doskonała dramaturgia zarówno w aranżacji całych scen, jak i w oddaniu póz i gestów poszczególnych postaci, dynamika linii konturu, efektowna, intensywna kolorystyka, często oparta na dysonansach barw lokalnych, przede wszystkim zaś zdolność kreowania postaci o niezwykle wyrazistych, pełnych ekspresji rysach fizjonomicznych i psychicznych.
Jan Matejko
Odkrywca talentów Wykształcił wielu malarzy. Najważniejszymi uczniami byli Mehoffer, Wyspiański, Tetmajer i Malczewski, wybitni przedstawiciele polskiego modernizmu. Mimo że Matejko przytłaczał szkołę siłą swojej osobowości, żaden z uczniów nie naśladował mistrza. Jednym z mniej znanych uczniów był Michał Szurowski.
KONIEC