Paasverhaal van Marieke

Het paasverhaal van Marieke

Het is al tijden geleden dat het is gebeurd, maar ieder jaar wordt het verhaal in het voorjaar weer opgerakeld. Je oma vindt het helemaal geweldig. Zij vraagt dan of je niet nog een keer het verhaal van Marieke kan vertellen, je weet wel je zus. Hoe zij zich opofferende voor haar medemensen. Verschrikkelijk, je zus is immers echt een heilig boontje in de ogen van je oma. Terwijl ze potverdomme een loopje genomen heeft met al die basis regels. Goed, voor iedereen die het wilt horen. Het verhaal van Jezus, het verhaal voor tijdens de paasbrunch.

Het begon allemaal met je zus. Zij wilde graag wat doen tegen de onderdrukking van Rutte. Rutte was doorgeslagen, hij begon zich in zijn 11e jaar regeren te gedragen als een keizer. Je zus wilde hier niks van weten. Er moest wat gedaan worden. Op verscheidene plekken door het land begon zij met preken, tegen corona regels. Je zus kreeg zodoende een vaste groep aan volgelingen. Uiteindelijk had ze een groepje van 12 trouwe volgelingen.

Je zus had een nieuwe protestactie gepland. En wel in de volkstuinen van Enschede. Ze zouden ’s avonds op vrijdag, dan was het goed weer, gaan picknicken. Ja, echt op een random goede vrijdag. Je zus zag het helemaal zitten. Die donderdag gingen ze alvast de locatie bekijken, het zag er goed uit. Al lag er wel een witte laag aan bloesem. Vreemd voor de tijd van het jaar.

De Volkstuinen

Op vrijdag was het zo ver. Je zus en haar volgelingen, zo was je ze maar gaan noemen, begaven zich in de Enschedese volkstuinen. Met zijn allen aan één kant van het kleed. Zo kon er snel een goede promo foto worden gemaakt voor Insta. Wie weet werd dit protest moment wel vereeuwigd in een schilderij. In het verleden is het ook wel eens zo gelopen. Maar toen gebeurde er iets onverwachts, de politie viel de Enschedese tuinen binnen. Ze waren, zo bleek achteraf, Juda gevolgd. Zij was later gekomen, ze had geroepen dat ze de wouten had afgeschud, maar niets was minder waar. Ze had ze recht naar hun toe geleid.

Iedereen stoof uit elkaar, behalve je zus. Die bleef staan en ontving de agenten. Ze bood hun een glaasje rode wijn aan. Niet die goedkope van de Lidl, nee de dure. Daar had ze met bloed zweet en tranen voor gewerkt. Je zus werd meegenomen door de politie en opgesloten. Alcohol na de avondklok, dat was in deze politiestaat uit ten boze. Buiten werd de groep ondervraagd. Petra riep tot 3 keer toe dat ze je zus niet kende, waarna een haan luidkeels begon te kakelen. 3 dagen gingen voorbij, of nou ja zo voelde dat. Het was eigenlijk pas zondag, maar dan nog. Geen Instapost, Tiktoks of vlogs. Alsof ze onder een steen leefde. Toen was daar opeens Je zus, ze zag er lijkbleek uit. Je had haar niet eens herkend, maar tijdens het avondmaal zag je het ineens. Het was echt je zus. Maar de steen was weg nu en na een glas wijn leek je zus weer op te leven. Alsof ze uit de dood oprees.

Ze zei: “Gaat heen en vertel mijn verhaal aan de wereld”. Dit verhaal werd vervolgens zo vaak gedeeld dat het viral ging. Na twee weken leek het wel of je zus naar de hemel was opgestegen. Je oma lacht voldaan, net alsof zij iets weet wat jij niet weet.