Uczeń z zespołem Aspergera w szkole ogólnodostępnej
Vopel K., (2009), Od stóp do głów! Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat, Kielce: Wydawnictwo Jedność. Inspiracje: Program promocji zdrowia psychicznego dla dzieci w wieku 5–8 lat „Przyjaciele Zippiego”: http://www.pozytywnaedukacja.pl/programy/przyjaciele-zippiego/o-programie [dostęp: 27 listopada 2017]. Materiały akcji Fundacji SYNAPSIS: „Poznaj Marię – dziewczynkę, która lubi mieć plan”: http://synapsis.org.pl/kampanie-akcje/poznaj-marie [dostęp: 26 listopada 2016].
3. Jak uczyć? Jak oceniać? – Anna Pyzikiewicz Zanim przeczytasz poniższy tekst, zachęcamy do zapoznania się rozdziałem „Zanim dziecko przyjdzie do placówki”, w którym opisane zostały techniki strukturyzacji przestrzeni oraz czasu (plan dnia). Jednym z zadań nauczycieli uczących dzieci z ZA jest zapewnienie uczniom zewnętrznej struktury, organizacji i stabilności, której tym dzieciom brakuje. Struktura zajęć Za każdym razem, kiedy nauczyciel przygotowuje się do lekcji lub zajęć, powinien pamiętać o powtarzalnych elementach: na początku: powitanie, sprawdzenie listy obecności, zakreślenie kalendarza; na końcu: pożegnanie, podsumowanie, pochwała, galeria prac. W organizacji czasu pomogą: »» zegary/zegarki; »» budziki/minutniki; »» klepsydry; »» timery; »» „miejsce do czekania” (np. krzesełko przy drzwiach, na którym uczeń przebrany na lekcję WF oczekuje na pozostałe dzieci); »» „sygnał zmiany” (np. tamburyn/dzwoneczek, którego dźwięk informuje o zakończeniu jednej aktywności i przejściu do następnej – w obrębie tej samej lekcji). Pomoce wizualne Wiele spośród dzieci z ZA to wzrokowcy: spojrzą – zapamiętują. Czym są pomoce wizualne? To wszelkie wskazówki wzrokowe, które – dostarczając informacji na temat oczekiwań, aktywności – ułatwiają wykonanie zadania lub zaprezentowanie umiejętności. Przykład: Na dzisiejszych zajęciach będziemy czytać opowiadanie notatkę w zeszycie tekstu
.
, następnie zapiszemy
, a na zakończenie narysujemy ilustrację do przeczytanego
|
51