SPIS TREŚCI »
ĆWICZENIA I ZABAWY LOGOPEDYCZNE Logopedia to nauka, która ma na celu prawidłowe kształtowanie wymowy, czuwanie nad jej rozwojem oraz korygowanie pojawiających się nieprawidłowości. Logopedia i muzyka to dwie pokrewne i współdziałające ze sobą dziedziny. Zarówno w jednej, jak i drugiej wykorzystuje się ćwiczenia fonacyjne, słuchowe, logorytmiczne. Ich charakter – nie tylko logopedyczny, lecz także muzyczny – ułatwia rozumienie i naukę danych zagadnień. Ćwiczenia fonacyjne polegają na wydawaniu głosu, właściwym gospodarowaniu wydychanym powietrzem w celu odpowiedniego modulowania siły wypowiedzi, a także na wspomaganiu prawidłowej artykulacji. Ćwiczenia słuchowe pozwalają ocenić, czy dziecko właściwie reaguje na dźwięk, różnicuje go, lokalizuje. Logorytmika to połączenie muzyki z ruchem.
MAT E R I A ŁY D O DAT KO W E
Ćwiczenia, zabawy, zgadywanki i rebusy logopedyczne to doskonała zabawa, ale przede wszystkim nauka właściwej wymowy i artykulacji poszczególnych głosek.
ĆWICZENIA I ZABAWY LOGOPEDYCZNE. 1. Ćwiczenia usprawniające aparat artykulacyjny Sprawność aparatu artykulacyjnego jest bardzo ważna, odpowiada za wyrazistość naszych wypowiedzi oraz poprawne artykułowanie dźwięków. W celu usprawnienia aparatu mowy powinniśmy stosować ćwiczenia usprawniające wargi, język (pionizacja), ćwiczenia żuchwy i podniebienia miękkiego. Ćwiczenia usprawniające wargi: • balonik – nadymanie policzków, usta ściągnięte; • całuski – cmokanie i posyłanie do siebie buziaków; • zmęczony konik – parskanie wargami; • niejadek – wciąganie ust w głąb jamy ustnej; • świnka – wysuwanie obu warg do przodu, udawanie świńskiego ryjka; • straż pożarna – wyraźne wymawianie samogłosek w parach: e–o, i–u, a–u. Ćwiczenia usprawniające język (pionizacja): • zaczarowane miejsce – dotykanie podniebienia łyżeczką w „zaczarowanym” miejscu: tuż za górnymi zębami, gdzie znajduje się język, gdy mamy zamknięte usta; • konik jedzie na przejażdżkę – kląskanie; • chomik – wypychanie językiem policzków; • malarz – malowanie podniebienia językiem; • winda – otwieranie szeroko ust i poruszanie językiem tak, jakby był windą: raz do góry, raz do dołu. Ćwiczenia żuchwy: • zamykanie domku – szerokie otwieranie ust (jak przy wymawianiu głoski „a”, zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom) i ich zamykanie;
128