1 minute read

Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego

I. Uprawnienie kuratora dla uczestnika nieznanego zmiejsca pobytu.

W Uchwale 3 sędziów Sądu Najwyższego zdnia 24 stycznia 2020 roku (sygn. akt: III CZP 41/19) Sąd ten, rozstrzygając zagadnienie prawne, stwierdził że kurator, który został ustanowiony wtoku postępowa nia ostwierdzenie nabycia spadku przez sąd orzekający dla uczestnika postępowania nieznanego zmiejsca pobytu (art. 143-147 kpc wzw. zart. 13 § 2 kpc), nie jest uprawniony do złożenia wniosku oustanow ienie dla tego uczestnika kuratora, o którym mowa wart. 184 kro (czyli kuratora dla osoby, która zpow odu nieobecności nie może prowadzić swoich spraw, anie ma pełnomocnika).

Sąd Najwyższy wskazał przy tym, że kurator, o którym mowa w art. 143-147 kpc, nie ma umoco wania do działania za osobę, której miejsce pobytu nie jest znane, winnym postępowaniu (postępowa niu głównym i związanych z nim postępowaniach pomocniczych) niż to postępowanie, wktórym go ustanowiono. Sąd stwierdził również, iż skoro umo cowanie kuratora, októrym mowa wart. 143- 147kpc do dokonywania wszystkich czynności łączących się ze sprawą obejmuje wszystkie takie czynnoś ci dokonywane wpostępowaniu, wktórym kurator ten został ustanowiony, i wktórym rozpoznawana jest ta sprawa, to nie rozciąga się ono na jakiekol wiek czynności winnym postępowaniu, wktórym załatwiana jest inna sprawa. Wyłączenie umocow ania kuratora do działania winnym postępowaniu niż to, wktórym został ustanowiony, obejmuje nie tylko samo uczestniczenie wtym innym postępowa niu wimieniu osoby, dla której został powołany, ale także wszczynanie takiego postępowania wjej imie niu ina jej rzecz.

II. Tzw. polisolokaty aświadczenie główne.

Sąd Najwyższy wskładzie 3 sędziów tego Sądu podjął wdniu 24 stycznia 2020 r. uchwałę (sygn. akt: III CZP 51/19), wktórej stwierdził, iż świadczenie wypłacane przez ubezpieczyciela wprzypadku przedterminowego rozwiązania umowy ubezpiecze nia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym nie jest świadczeniem głównym wrozumieniu art. 385 [1] § 1 zd. 2 kc. Uchwała ta jest kolejną z serii orzeczeń prokonsumenckich, dotyczących tzw. polisolokat oraz związanych znimi opłat, które ubezpieczyciele pobierali wzwiązku z wcześnie jszym zakończeniem umowy ubezpieczenia na życie zubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

W omawianej uchwale Sąd Najwyższy wślad za innymi, już dość licznymi orzeczeniami, nie zgodził się zczęsto podnoszoną wprocesach przez ubezpiec zycieli interpretacją dotyczącą określenia świadczenia głównego stron w/w umów.

adw. Agnieszka Kapała-Sokalska

This article is from: