Op Weg juni - juli 2017 by Grote Routepaden

Magazine voor Wandelaars & Fietsers

PB- PP B- 21170 BELGIE(N) - BELGIQUE

2017

Retouradres: Grote Routepaden vzw, Beatrijslaan 72, 2050 Antwerpen - Afgiftekantoor Antwerpen X - Erkenning: P 309099 - Tweemaandelijks Juni - Juli 2017 - 4,90 €

FIETSROUTE VAN HET JAAR

La Vélo Francette

Van Rome naar het einde van de wereld Modder op het oudste pad van Engeland Cantal, het vulkanische hart van Frankrijk Lake District, fietsen door prentkaartlandschappen

Rondje Oostenrijk • Voeren • Utrechtpad • E9 • Famenne

PUBLIREPORTAGE

Natuurlijk wandelen © DANIELLE THILLE / LFT

Luxemburg heeft een van de meest dichte, officieel erkende wandelnetwerken in Europa, gespreid over prachtige landschappen. Betoverende wouden, glinsterende meren, adembenemende vergezichten, pittoreske dorpjes, mysterieuze ruïnes en kastelen met een rijke geschiedenis: Luxemburg is echt een aparte klasse. Het maakt niet uit of u een doorwinterde trekker bent op zoek naar nieuwe uitdagingen of een discretere natuurliefhebber op zoek naar rust en frisse lucht, hier vindt u ongetwijfeld wat uw hart verlangt! Luxemburg biedt nationale, lokale, grensoverschrijdende en Europese wandelpaden, themawandelingen, circulaire of lineaire routes, vlakke of uitdagendere ... Met andere woorden: tochten en wandelingen voor iedereen! Het Escapardenne Eisleck & Lee Trail in de schitterende regio van de Ardennen telt bijvoorbeeld acht niveaus die de loop van de Sûre-rivier volgen, met adembenemende vergezichten die u meenemen richting België. Het Escapardenne Trail is net als het Mullerthal Trail onderdeel van de Leading Quality Trails Best of Europe.

Om u alles nóg gemakkelijker te maken, biedt Luxemburg ook een uitgebreid netwerk van hotels en logies die deel uitmaken van het “wandelen zonder bagage programma” en een handig systeem aanbieden voor de transfer van uw koffers. U kan bovendien kiezen uit een hele reeks pakketten met geplande tochten en wandelingen incluis hotelovernachtingen - een goed idee dus als u niet kan kiezen uit alle mogelijkheden!

Het Naturwanderpark Delux en de negen grensoverschrijdende trails nemen u mee naar Duitsland en langs de Our-rivier, doorheen tal van oogverblindende landschappen. De drie circulaire wandelpaden (‘Traumschleifen”) in de Moezelregio zijn al even memorabel, vooral als u uw uitstap graag combineert met een bezoek aan de wijnkelders! En dit is dan nog maar een klein deeltje van het scala aan wandelmogelijkheden en scenario’s die Luxemburg te bieden heeft ...

Een van de populairste wandelregio’s in Luxemburg is de regio Mullerthal, ook “Luxemburgs Klein Zwitserland” genoemd, om zijn vele rotsformaties die tussen de bomen en langs de rivieren prijken. Het Mullerthal Trail is ook bezaaid met culturele spots en een duidelijke favoriet bij de jongere reizigers, groepen en families. Maar ook in de andere Luxemburgse regio’s vindt u beslist evenveel memorabele sites en uitstekende paden. © JOËLLE MATHIAS / ORT MÜLLERTHAL / LFT

Bereid u voor op een onvergetelijke reis!

www.visitluxembourg.com/nl/wandelen

EDITO

Enquête

GR 16 ergens tussen Rochehaut en Bohan. Foto Wim Patry.

Ons verste binnenland 1989 is voor mij niet alleen het jaar dat de Muur viel, maar ook het jaar dat ik met een diploma op zak uit Leuven terugkeerde. 28 jaar later hebben we met tien jaargenoten nog steeds een vaste, jaarlijkse afspraak: een lang weekend in mei trekken we naar een vakantiehuis, filosoferen we over het leven en dikken we onze straffe studentenverhalen nog wat verder aan. Toen de eerste midlifecrisis in de groep opdook – een jaar of vijftien geleden – verschenen de eerste (koers)fietsen op de fietsdragers. Vorig jaar fietsten we zelfs met zes vanuit Gent naar het weekendhuis, al zat het vlakke Zeeland daar zeker voor iets tussen. Dit jaar stonden we vrijdagmorgen slechts met twee aan de start in Leuven, maar de bestemming lag dan ook diep in Wallonië. In Jodoigne was het even zoeken om RAVeL2 te vinden, de Adam en Eva van het fietstoerisme in Wallonië. Deze oude spoorlijn 142 werd plechtig ingefietst in … het jaar dat wij onze eerste schuchtere stapjes in het Leuvense studentenleven zetten. Ook in Namen moesten we omwille van werken even zoeken om het juiste Maasfietspad te vinden. Aan dit toekomstige paradepaardje van het Waalse fietstoerisme is nog (asfalterings)werk, want de laatste kassei stroken op het jaagpad zouden zelfs de organisatoren van Parijs-Roubaix te gortig vinden. Voor de laatste 60 km naar Baillamont deden we een beroep op Rando-Vélo 2. Pittig maar oh zo mooi.

Mogen we 10 minuten van je tijd vragen om op onze website een vragenlijst in te vullen? Zo kunnen we in de toekomst nog beter op jullie wensen inspelen. www.groteroutepaden.be/ enquête

Voor ons was het een sportieve dagtocht, maar ook steeds meer vakan tiefietsers ontdekken Wallonië. Zoals Tom, die we interviewden voor dit nummer. Een rondrit/ontdekkingstocht van 26 dagen en 1345 km bracht hem kriskras door ons verste binnenland. Behalve een antieke spoorbout leverde het hem niets dan positieve herinneringen op. GR-wandelaars kennen Wallonië ongetwijfeld al langer, maar Op Weg doet niets liever dan geheugens opfrissen en verrassende suggesties doen. Je mag Wallonië dus wat vaker verwachten. Beginnen doen we in de Famenne, met een verhaal dat schippert tussen nobel verheven en zinnelijk werelds. Geef mij toch maar die mousse van gerookte forel. Veel lees-, fietsen wandelplezier,

Peter Cristiaensen Hoofdredacteur Op Weg

2017-3 Op Weg |

Proef de zomer met een GR wandelarrangement

Acht ideeën voor een toffe zomertrip in de natuur. Geen beter medicijn om de stress van alledag te vergeten dan een weekendje weg met een GR-wandelarrangement. Je gaat zorgeloos op pad met uitgewerkte route beschrijvingen en kaartmateriaal. De hotelier staat klaar met picknick, zorgt voor het transport en verwent je met een heerlijk ontbijt en avondmaal. Foto José Millecam

Foto's Clem Ve

rbiest.

Pajottenland

GR 512 leidt je langs golvende akkers, kleine dorpjes, grote vierkanthoeves en kastelen. In een modern, sfeervol hotel*** in hartje Ninove. 2-daagse: € 123 - 3-daagse: € 204*

Hageland

Fruitig Haspengouw

Met holle wegen, akkers, boomgaarden en een stukje Romeinse heirbaan als ingrediënten. In een comfortabele hotelhoeve** in Batsheers. 2-daagse: € 154 - 3-daagse: € 229*

Hoppe- & Heuvelland

Je volgt de Demer en de Winge langs fikse heuvelruggen, broeken en beemden. In een charmehotel*** in Rillaar met sauna en jaccuzi. Met mogelijkheid tot gps-initiatie. 2-daagse: € 140 - 3-daagse: € 228*

Aan beide zijden van de ‘schreve’, waar de herinneringen aan de Groote Oorlog nooit ver weg zijn. In een aangenaam hotel*** boven op de Rodeberg in Westouter. 2-daagse: € 126 - 3-daagse: € 209*

Maas- & Mergelland

In en om Voeren

Het golvende Limburgse Mergelland biedt vele hoogtepunten en verrassende panorama’s. In een prachtig gerestaureerde hotelhoeve** in Riemst. 2-daagse: € 138 - 3-daagse: € 209*

Door de golvende landschappen van het Krijtland, Voeren en het Land van Herve. In een schitterend gerestaureerde vierkantshoeve*** in ’s Gravenvoeren. 2-daagse: € 146 - 3-daagse: € 242*

* Single toeslag op aanvraag bij Anders Reizen

GR-wandelarrangementen: Informatie en boekingen het hele jaar door bij Anders Reizen | tel 013 33 40 40 | www.andersreizen.be

Antwerpse Kempen

Genieten van zandige heuvelruggen en uitgestrekte bossen in de 'stille' Kempen. In een luxe hotel*** te midden van het rustgevende groen rond Lichtaart. 2-daagse: € 146 - 3-daagse: € 238*

Zwalm en Vlaamse Ardennen

De driehoek Oudenaarde-Ronse-Brakel verrast met pittige hellingen en schitterende panorama’s. In een comfortabele B&B met fijne maaltijdservice nabij het landelijke Brakel te midden groene rust. 3-daagse: € 239 (geen singleboeking mogelijk)

IN DIT NUMMER

Dichtbij 6

DICHTBIJ | Voeren Wandelparadijs tussen Wallonië en Nederland

Reportages

FIETSREPORTAGE | Frankrijk

WANDELREPORTAGE | Nederland

WANDELREPORTAGE | Frankrijk

WANDELREPORTAGE | Italië

FOTOREPORTAGE | Europa

FIETSREPORTAGE | Engeland

La Vélo Francette Van Dom tot Lange Jan Het vulkanische hart van Frankrijk Van Rome naar het einde van de wereld Een jaartje uitwaaien Lake District, fietsen door prentkaartlandschappen

Tips 17

FIETSTIP | Frankrijk Tussen twee neuzen

FIETSTIP | België

WANDELTIP | België

Literaire lus met streepje verf Meditatie en welbehagen in de Famenne

En verder

Win! Basiskaart LF p 23 Fietsgids Limesroute p 23 Wandelgids Zuiderzeepad p 30 Wandelgids Tour de l’Audomarais p 29 Wandelgids Les Alpes-de-Haute-Provence p 29

Win! Een verblijf in Hotel De Beiaard p 63

Wandelgids Sauerland p 30

22 Fietsnieuws 24 Materiaal 25 Onderweg 26 INTERVIEW | Tom Geerts

Ook als je onze online enquête invult kan je mooie prijzen winnen.

Bonjour, je viens de la Flandre...

29 Wandelnieuws 42 FIETSAVONTUUR | Oostenrijk, Duitsland, Slovenië Rondje Oostenrijk

45 52 60

COLUMN | Slimme dametjes WANDELAVONTUUR | Engeland Modder op het oudste pad van Engeland

WANDELAVONTUUR | Duitsland Je bent jong en je wil wat: de Eifelsteig

62 GR-nieuws en agenda 65 Opmerkelijk 66 COLUMN | Huppeldepupcafé 2017-3 Op Weg |

DICHTBIJ |

De meanderende Voer.

Makkie met kuitenbijters Het klinkt als een grootse uitdaging: een wan deltocht starten op Waals grondgebied, los door ons mooie Vlaanderen stappen en doorgaan tot in het verre Nederland. Wanneer we ’s morgens bij het vertrek in het hoog gelegen Waalse dorp La Heydt Nederland al zien liggen, lijkt onze tweedaagse een makkie. Maar het zal een makkie met kuitenbijters worden…

Burchten en kastelen

Voeren

Wandelparadijs tussen Wallonië en Nederland Tussen het Waalse Land van Herve en het Nederlandse Mergelland ligt de Voerstreek. Een Vlaams natuurparadijs voor GR-stappers, maar ook voor knooppuntwandelaars. Wij stapten een tweedaagse combinatie, met als overnachtingsplaats de centraal gelegen Jeugdherberg De Veurs. ÆÆ Tekst Tom Langmans Foto’s Stefan Avonds

| Op Weg 2017-3

In het Alsbos kan je er niet naast kijken. Omge woelde gele aarde, holingangen waar een voetbal in past en afdrukken van dierenpoten. De dassenburchten zijn hier alomtegenwoor dig. We sluipen stiekem en stil omhoog op een schuin talud. Naïef, want deze dieren zijn bijzonder moeilijk te spotten. Overdag is het al helemaal een onmogelijke opdracht. Dassen verblijven dan met hun ganse familie diep ondergronds in de verschillende verdiepingen van hun burcht. Teleurgesteld dalen we af van de okergele stortberg. Enkele kilometers verderop zijn het geen burch ten maar kastelen die onze aandacht trekken. Het kasteel van Obsinnich en Sinnich liggen maar een steenworp van elkaar. Bijna broeder lijk omarmd liggen ze beiden verscholen tussen de bomen van het mooie Bois de Beusdael. Het

Taalstrijd in de Voerstreek Je kan het haast niet vatten dan er tot voor kort in dit vredig mooi valleitje van amper zes dorpjes een heuse taalstrijd woedde. Toen in 1963 de taalgrens werd vastgelegd verhuisde Voeren van Waals naar Vlaams grondgebied. Het politiek gekrakeel was daarmee begonnen. Taaldebatten, taalfaci liteiten, aansluiting bij Nederland, taaltel lingen, het passeerde allemaal de politieke revue. In 1987 viel zelfs de regering over deze vredige dorpen. Hier en daar zie je nog vervaagde gekalkte spreuken op een oude muur, maar verder is het er de natuurlijke rust zelve.

Overal glooiend.

Remersdaal.

kasteel van Obsinnich valt al even moeilijk te spotten als een das. Dat van Sinnich toont wel zijn ware gelaat. Het is een ferme knoert om u tegen te zeggen. Door de zwarte ijzeren hek kenpoort kijken we naar de statige oprit. Deze voormalige abdij is nu privé-eigendom. We hebben er geen idee van welke welgestelde familie er zijn thuis heeft. Maakt ons eigenlijk ook niet zo veel uit. Er staat een roze, houten ooievaarsbord in de tuin, zo te zien werd er pas een klein prinsesje geboren.

Kempens dialect Teuven is een van de zes deelgemeenten van Voeren. De lokale middenstand telt enkele horecazaken, verder is het er erg rustig. Wan delaars en wielertoeristen zwaaien hier de plak. We bestellen tweemaal koffie in de taverne van het lokale hotel. We verwachten bediend te worden in het smakelijke accent van de plaatse lijke bewoners. Een zangerig dialect, een men gelmoes van Limburgs, Duits, Frans, Neder lands en Platdiets. Het is echter een Kempens accent dat ons vriendelijk te woord staat. Ons eigen moedertaaltje hier diep in de Voerval lei? Iemand van Vlimmeren die hier een hotel opstart? Bijzonder knap initiatief! “Ik werk al jaren in de horeca, nu heb ik met mijn gezin

Wittekapel.

Je kan er in de Voerstreek niet naast kijken: wanneer je twee dagen rondwandelt, passeer je zeker een van de vele spoorwegbruggen van spoorlijn 24. Deze ijzeren weg verbindt Ton geren met het Duitse Aken. Passagierstreinen passeren hier niet. Enkel zware goederentrei nen denderen over de dwarsliggers. De par mantige treinen zijn af en toe te aanschouwen op de hoge bruggen. Traag rijden ze door het groene landschap. Maar even vaak zijn ze ver dwenen in een van de ondergrondse tunnels. Aan de Boenderberg staan we met open mond te kijken naar de tunnelopening. We wachten en wachten, maar een trein krijgen we niet te zien. Mond toe en verder wandelen dus.

116 mm STEEKKAART 16

NEDERLAND

‘s Gravenvoeren

Sint-MartensVoeren

17 26

Jeugdherberg De Veurs 46

Op Weg 2017

GR-lid

Als krijg je € 5 korting in deze jeugdherberg. Stuur een mail naar info@groteroutepaden.be.

Teuven De Plank GR

8 12

Sint55 Pieters-Voeren

La Heydt

Warsage

De moderne jeugdherberg ‘De Veurs’, goed voor 118 bedden in 25 kamers met eigen sanitair, werd de voorbije jaren grondig gerenoveerd. Vanuit het restaurant heb je een adembenemend uitzicht op het dorp Sint-Martens-Voeren. Dit is een van de zes pittoreske dorpjes die samen Voeren uitmaken.

Stapdag twee breekt aan. Het is medio maart en de eerste lentedagen zijn een feit. De zon schijnt, het is windstil. Wanneer we even voorbij de jeugdherberg in ons T-shirt het kleine natuurreservaat Altenbroek instap pen, wanen we ons in een andere wereld. Zijn we in een zuiders land? Zacht glooiende heuvels, een slingerende bronbeek, holle wegen, graften en boomgaarden vormen een landschap om in te lijsten. ‘s Nachts snuffelen hier everzwijnen rond, je ziet hun sporen van omgewoelde aarde overal om je heen. Het is vooral de fauna die zuiders aandoet, in het bijzonder de wijngaardslak. De escargot van Bourgogne is de grootste Belgische slak. We moeten oppassen of we trappen er zo op. De kalkrijke grond verklaart hun aanwezigheid, want het beestje heeft er bijzonder veel van nodig voor zijn zware slakkenhuis.

Spoorlijn 24

De Veurs

Zuiders Altenbroek

een eigen zaak hier, in de voor mij mooiste streek van Vlaanderen”, spreekt de Kempense jonge mama dapper.

83 82

Sinnig

Bois de Beusdael Boenderberg 81

61 76

Alsbos

Remersdaal 0 1

De Voerstreek kent een uniek mooi land-

ten 59, 61, 76, 78, 81, 82, 83, aansluiting

schap met uitgestrekte bossen, weilanden,

op GR 128. GR 128 westwaarts volgen

holle wegen, kabbelende riviertjes, kapelle-

tot aan de jeugdherberg van Voeren in

tjes, kastelen en dassenburchten. De ideale

Sint-Martens-Voeren.

bestemming voor natuurliefhebbers.

Dag 2 (ca 18 km): vertrek aan de jeugd

Tijdens deze tweedaagse wandeltocht

herberg langs GR 128 verder westwaarts,

maakten we een combinatie van wandel-

tot aan knooppunt 16. Vervolgens terug de

knooppunten en GR 128. Dag 1 (ca 26 km):

knooppunten volgen: 17, 26, 27, 29, 46, 47,

vertrek in La Heydt, langs knooppun-

55, 56, La Heydt.

2017-3 Op Weg |

FIETSREPORTAGE | Frankrijk

Een bewegwijzerde fietsroute van Normandië naar de Atlantische Oceaan, dat was het idee achter La Vélo Francette. Het resultaat is een aaneenschakeling van landschappen die representatief zijn voor een flink stuk Frankrijk. ÆÆ Tekst en foto’s Guy Raskin

FIETSROUTE VAN HET JAAR

La Vélo Francette

Een terechte Fietsroute van het Jaar Paarden en bubbels Op ons fietsmenu staat het zuidelijke deel van de route, met vertrek in Saumur aan de Loire. Het eerste wat we te zien krijgen is het kasteel van de hertogen van Anjou, hoog boven de stad. De kazernegebouwen van de Franse cava lerieschool zijn goed voor zes eeuwen Franse militaire geschiedenis, van de middeleeuwse cavalerie tot hedendaagse tanks. De streek is bekend voor zijn vele tufsteengroeven die in een later stadium een tweede leven kregen als grotwoningen, champignonkwekerijen of wijn kelders. We laten ons verleiden tot een ‘Visite des caves Bouvet-Ladubay en vélo vintage’. In de hal staan enkele oude karossen … en een resem retrofietsen. We krijgen een hoofdlampje op onze knikker geplaatst voor een twee km lange fietstocht door de grotgangen. De tocht

Saumur aan de Loire.

| Op Weg 2017-3

krijgt een extra dimensie dankzij de zandste nen sculpturen en de Korintische zuilen die uitgeslagen zijn in de rotswand.

Ridderverhaal Onze start loopt door een park over een mooie Voie verte langs de Thouet, een zijrivier van de Loire. Al snel stappen we over op kleine land bouwwegen die de uitgelezen wijngebieden van de Anjou doorkruisen. Wanneer we een brug oprijden openbaart zich een indrukwekkend stadssilhouet: beneden een watermolen aan de kronkelende rivier, boven op de heuvel een ver sterkte middeleeuwse stad. Onze ultieme mid dagpauze in Montreuil-Bellay krijgt nog een surplus wanneer een kolonne oldtimers met toeters en bellen de burchtpoort binnenrijdt. Maar aan ieder ridderverhaal komt een einde. De route trekt gemoedelijk verder langs de rivier. We hebben een theepauze ingepland bij de recreatievijver Ballastière, maar net vandaag vindt er een drukbezochte vlooienmarkt plaats. Gelukkig vinden we enkele meanders verder een leuke picknickplek. Groene thee in een groen kader, tussen een rustig kolkende rivier

Thouars.

en een fleurig zonnebloemenveld, meer moet dat niet zijn.

Onthoofde windmolens Thouars verschijnt aan de horizon, gelegen in een meander van de Thouet. Onheilspellend zwaar is de klim naar het historische centrum. Een vakwerkstraat leidt naar het majestueuze renaissanceslot van de hertogen van Trémoïlle. Op het plateau treffen we oude windmolens aan waarvan enkel de muren nog resten. Don Qui chote heeft hier lelijk huisgehouden…

De baai van Fier d'Ars, Ile de Ré.

gische kerkje van Saint-Généroux. Het interieur is indrukwekkend door zijn eenvoud: witge kalkte muren met rondbogen, opgesmukt met enkele heiligen en een houten spantenplafond. Langs de moderne brug over de rivier ligt ook een oude, romaanse brug. We willen er over heen fietsen maar na enkele meters staan we al te voet. De ongelijke keien zijn een hel voor de wielen. Onze B&B ligt in een gehucht enkele kilometer buiten Airvault. De eigenaars zijn stadsmensen uit Rijsel die het drukke leven adieu gezegd hebben.

Verstoken erfgoed

Poitevin is het grootste moeras van Europa, de uitgelezen plek om een boottocht te maken.

Na enkele keren ‘valleitje in, valleitje uit’ staan we voor een romaans pronkstukje, het Karolin

De bovenloop van de Thouet is een aaneen schakeling van weide- en akkerlandschappen. Ons architecturaal hoogtepunt voor vandaag is de gefortificeerde stad Parthenay. We fietsen onder een treinviaduct door en vervolgens via een tunneltje doorheen een verdedigings wal richting stadspoort. Via smalle straatjes vol vakwerkhuisjes gaat het omhoog naar de bovenstad. Bij een volgende stadspoort liggen tuinen in terrasvorm met zicht op de oude brug. Met dit beeld nemen we afscheid van de Thouet

om over de heuvels richting Niort te rijden. Op een kruispuntje stoppen we bij een bankje voor onze dagelijkse theepauze. Ons oog valt op de tegenover gelegen kerkgevel. Een toevalstreffer, want de rijkelijk van sculpturen voorziene gevel blijkt deel uit te maken van de commanderij van St-Marc-la-Lande. Niort fietsen we binnen aan de zijde van de Sèvre Niortaise. Op deze rivier liggen boots huisjes met steigertjes. Kikkerbeet kleurt het water langs de oevers groen. Opvallend is de vesting bestaande uit twee donjons met woon burcht ertussen. Verder is er een markthal die lijkt op een grote glazen serre. Het middel eeuwse centrum kreeg nog niet zolang geleden een volledige facelift.

Moerastocht Poitevin is het grootste moeras van Europa en in La Garette zitten we er middenin. Het is de uitgelezen plek om met een platbodem een boottocht te maken. In tegenstelling tot de Venetiaanse gondeliers die rechtopstaand een lange roeispaan hanteren, duwt onze bestuur der zich met een lange stok af op de bodem van het moeras. Een wirwar van kanaaltjes omsluit ontelbare vochtige weiden. Onze gids voert ons naar een plek waar wilde hopscheuten over het water hangen. Feeëriek is de weerkaatsing van oude knotwilgen in het groene water, geaccen tueerd door de binnenvallende zonnestralen.

Kanaalroute Kenmerkend voor de regio zijn de witte huizen met marineblauwe luiken. Maar we zien er niet zo veel, want op het stuk langs de gekanali

2017-3 Op Weg |

Poitevin, het grootste moeras van Europa.

seerde Sèvre Niortaise passeren we maar één stad, Marans. Vanop afstand zien we de bijzon dere futuristische kerktoren met modern glazen klokhuis en spits geïnspireerd op de Eifeltoren. We houden halt aan een terrasje langs het water voor onze middagstop. Rivier en kanaal split sen hier. De rivier vloeit verder westwaarts richting Atlantische Oceaan, het kanaal draait naar het zuiden richting La Rochelle. Aan de bewegwijzering zien we dat de Vélo Francette zich hier bij de Vélodyssée heeft gevoegd. En plots staat daar die ene picknicktafel … thee time! Het fietspad langs het kanaal brengt ons helemaal tot in La Rochelle.

De steegjes vol witgeverfde huisjes van La Flotte.

maakten. We fietsen omheen de Pointe de Minimes en het zandstrand. Plots staan we voor La Phare du Bout du Monde, de Kaap Hoorn van La Rochelle, een replica van de vuurtoren op het meest zuidelijke punt van Argentinië – het einde van de wereld volgens Jules Verne.

De fietsgids suggereert nog een interessante uitbreiding: een rondrit op Île de Ré.

La Rochelle Vandaag maken we tijd voor een stadstoertje! La Rochelle heeft niet alleen zijn middeleeuwse kern, het blijkt ook een ware fietsstad te zijn. Al meteen botsen we op twee topattracties: het Aquarium en net daarachter het Maritiem museum. In het bassin liggen museumsche pen met als vlaggenschip de France 1. Dit meteorologisch schip voer 27 jaar op de oceaan, tot weersatellieten haar in 1985 overbodig

De oude haventoegang van La Rochelle.

| Op Weg 2017-3

Hier zien we in de verte ook het Fort Bayard, gebouwd tussen de eilanden Île d’Aix en Île d’Oléron ter bescherming tegen de Engelsen. Langs de grootste jachthaven van Europa, de haven van Minimes, keren we terug naar de oude haven. De toegang wordt beschermd door twee verdedigingstorens. De oude haven is het gastronomisch kwartier bij uitstek. Spe

cialiteit zijn oesters en Moules de Boulot. Later passeren we ook nog langs ‘Café de la Paix’. Dit oorspronkelijk theatercafé was de stamkroeg van de Belgische schrijver Simenon. Het is hier dat hij in 1939 op de radio de oorlogsverklaring van Duitsland hoorde afroepen. Waarop hij een fles champagne bestelde en uitriep: “Van deze fles zijn we alvast zeker dat de Duitsers ze niet zullen opdrinken”.

Pittoreske eilandcultuur La Vélo Francette mag dan officieel in La Rochelle eindigen, de fietsgids suggereert nog een interessante uitbreiding: een rondrit op Île de Ré, een eiland met een verfijnd fietsnetwerk. Langs de kust en door het woud gaan we op zoek naar het historisch erfgoed van deze plek. Om te starten zetten we koers naar het pittoresk haven stadje La Flotte. De middeleeuws geïnspireerde markt en de wirwar aan straatjes en steegjes vol witgeverfde huisjes met groene luikjes kunnen ons uitermate bekoren. Imposant is ook het ver derop gelegen havenstadje Saint-Martin-de-Ré, met als blikvanger de door witte huizen omgeven havenkom, ditmaal met grijs gekleurde luiken.

Achteromkijken naar de Thouet in Parthenay.

Eindigen aan de kust: altijd een heerlijk fietsgevoel.

STEEKKAART Tot het einde van de 19de eeuw was zout het belangrijkste product van Île de Ré, vandaag zijn dat oesters. We zijn ook verwonderd over de enorme wijngaarden, soms kilometerslang. Het eiland produ ceert dan ook zijn eigen cognac. Een andere troef is de Fleur du Sel, gewonnen uit de zoutpannen in het noordelijk deel van het eiland. We fietsen rond het Fier d’Ars, een haast gesloten baai waar bij eb het water wegtrekt. De schepen liggen op dat ogenblik letterlijk op het droge. In het natuurreservaat Lilleau de Niges huizen veel watervogels.

Het einde van het eiland Op het meest westelijke punt van het eiland staat de 57 m hoge Phare des Baleines, een van de krachtigste vuurtorens van Frankrijk. Hij vervangt de veel kleinere Vieille Tour uit 1682. De naam komt van de walvissen die vroeger vaak strandden op deze kust. Na het beklim men van de 257 treden heb je een prachtig uitzicht over het eiland en de oceaan. Op de terugweg fietsen we doorheen de dorpen Ars-enRé, La Couarde-sur-Mer en Le Blois-Plage-en Ré. Met telkens weer de typische witte huisjes met een mix van grijze en lichtgroene luiken. Overnachten doen we aan de kust tegenover de haven van RivedouxPlage, niet ver van de tolbrug. De volgende ochtend steken we deze over naar het vasteland. Daar maken we een ommetje naar het noorden over het kustpad, waaraan enkele oorlogsbunkers liggen. Via het Marais du Pampin en over lokale fietspaden gaat het dan terug naar La Rochelle.

Angers

Ancenis Loire

Saumur

Nantes

Sévre Nanta ise

Thoue t

MontreuilBellay

Cholet

Thouars Bressuire

Barroux Gourgé

La Roche

Marais

Marans St-Martin La Flotte

Mazières- Poitiers en-Gâtine ChampdeniersSt-Denis

Poitvin

Sévre Niortaise

St-Généroux Airvault St-Loup

Parthenay

Fontenayle-Comte

y La

Chinon

Niort

Ars en Ill d eR La Rochelle é AtlaRé n t i Oce sch Rivedouxaan e Plages

0 10 20

Op Weg 2017

Route en bewegwijzering De Vélo Francette maakt een 628 km lange verbinding over land tussen de Normandische kust en de Atlantische Oceaan, van Ouistreham naar La Rochelle. De route is bewegwijzerd met een rood tandwiel met windhaan. Wij fietsten het zuidelijk deel van deze route met vertrek in Saumur aan de Loire. Met ons uitstapje naar Île de Ré bij goed voor 371 km in vijf etappes. Dag1: Saumur - Airvault (78 km), dag 2 : Airvault - Niort (88 km), dag 3 : Niort - La Rochelle (89 km), dag 4 : rondrit La Rochelle (12 km), dag 5: La Rochelle - Île de Ré (85 km), dag 6: Île de Ré-La Rochelle (19 km). Meer info: www.lavelofrancette.com, www.iledere.com (fietskaart in PDF).

Gids La Vélo Francette de la Normandie à l’Atlantique, www.editionsouestfrance.fr.

INFO

KAART

TRACK

FOTO’S

De tolbrug naar Ile de Ré.

2017-3 Op Weg |

WANDELREPORTAGE | Nederland

Schitterende bossen op de Amerongse Berg.

Van Dom tot Lange Jan De twee hoogste kerktorens van Nederland, de Utrechtse Dom en de Amersfoortse Lange Jan, hebben helemaal geen kerk, maar zijn wel het centrum van twee bruisende steden. En tegelijk ook twee hoogtepunten op het 162 km lange Utrechtpad. ÆÆ Tekst Christina Bloem – Foto’s Jacques Huinck

Domtoren Je ziet de Domtoren al van ver. Met zijn ruim 112 meter is hij de hoogste kerktoren van Nederland, maar van deze gotische kerk ont breekt meer dan de helft. In 1674 is tijdens een wervelstorm het hele middenschip ingestort. De resten van de kerk werden dichtgemetseld en wegens geldgebrek bleven de puinhopen

| Op Weg 2017-3

anderhalve eeuw liggen. Ook daarna is het mid denschip nooit herbouwd. Aan de voet van de Domtoren in het centrum van Utrecht beginnen we aan het Utrechtpad. Langs schilderachtige grachten lopen we de stad uit naar de Kromme Rijn. Deze kronke lige waterloop was tot haar afdamming in de twaalfde eeuw de hoofdstroom van de mach

tige Rijn. We volgen de loom kabbelende rivier vele kilometers op een smal onverhard jaagpad, terwijl de imposante Domtoren nog lang het panorama achter ons blijft beheersen. Langs de Kromme Rijn staan nog wat restanten van forten, waarvan de grachten door de rivier gevoed werden. Een lunet van de Utrechtse for tengordel ligt vlak bij ons pad, de forten Rijn

De Dom in de verte.

auwen en Vechten wat verder weg. De Kromme Rijn was vroeger een geliefd woonoord voor de rijke Utrechtse adel. We passeren hun kasteel tjes en landgoederen: Nieuw Amelisweerd, Oud Amelisweerd, Ridderhofstad Rhijnauwe, Rid derhofstad Beverweert… Stuk voor stuk idyl lische plekjes.

Kromme Rijn Het kerktorentje van Bunnik piept boven de bomen uit en lokt ons het middeleeuwse brink dorp in. Tijd voor een koffietje recht tegenover het 12de-eeuwse romaanse kerkje. De Kromme Rijn doet zijn naam alle eer aan: hij kronkelt naar hartenlust en mag dat blijkbaar vrijuit doen. Af en toe zijn er buffergebieden voor overtollig water. Ze liggen er schilderachtig bij met hun vele waterplanten. De molen van Werkhoven staat lustig te draaien. Bij een sluisje uit 1870 dat gebruikt werd voor de inundatie van de Hollandse Waterlinie, verlaten we heel even de Kromme Rijn. Vroeger was de rivier de belangrijkste transportader tussen Wijk bij Duurstede en Utrecht, lezen we op een info bord. De boten werden voortgetrokken door mensen en de tocht duurde zes uur. Vlakbij Cothen passeren we Rhijnestein, een vele malen verbouwd 14de-eeuws kasteel van roofridder Jan van Rhijnestein. Even verder eindigt de rivier bij Wijk bij Duurstede, gebouwd op de plaats waar ooit de beroemde handelsnederzetting Dorestad lag. Deze stad werd in de 9de eeuw door de Vikingen volledig verwoest en het duurde vele eeuwen voordat men er overblijfselen van terug vond. We maken een lus langs de bezienswaardigheden van het stadje: de resten van de omwalling, het slot Duurstede, de 17de-eeuwse walpoortmolen Rijn en Lek… De bakstenen kerktoren op de

Het slot Duurstede, een van de vele kastelen op het Utrechtpad.

Markt moest een kopie van de Utrechtse Dom worden, maar is door geldgebrek nooit afge werkt. Hij lijkt er inderdaad wat op, maar hij is niet half zo hoog als zijn imposante voorbeeld.

Utrechtse Heuvelrug Voorbij Wijk bij Duurstede doorkruisen we op modderige paadjes enkele grienden, smalle natte bosstroken in oude veenontginningen. De aangrenzende weilanden zijn vochtig en staan vol biezen. Ze zijn bevolkt door schapen die in allerlei toonaarden hun ongenoegen uiten omdat wij hun rust komen verstoren.

We volgen de rivier terwijl de imposante Domtoren nog lang het panorama achter ons blijft beheersen.

Langzamerhand wordt de bodem zanderiger. We naderen het Nationaal Park Utrechtse Heu velrug. Aan de zuidrand ervan ligt een gordel van buitenplaatsen, de Stichtse Lustwarande. Langs een van die historische landgoederen, kasteel Broekhuizen, gaan we het bos in. Een oud en geheimzinnig beukenbos met enkele grafheuvels uit de bronstijd en een graftombe uit 1818. We stappen het Leersumse Veld in, een nat heidegebied met veel biezen en pijpen strootje en een roerloos zwart ven. Een enkele kikker verbreekt de stilte. De veengrond veert mee met onze voetstappen. Vanuit een obser vatiehut zou je zeldzame vogels kunnen spotten, maar voor ons blijft het bij een paar libellen…

Door een klaphekje gaan we een groot heide gebied in. Er staan veel grassen en enkele lage dennen tussen de heidestruiken. Grazers zien we niet. We passeren een kleine zandverstui ving en ook hier zijn de grassen en mossen flink opgerukt. Dan doorkruisen we op golvende zandpaden een groot bos. Beukenblaadjes knisperen onder onze voeten. Uit één boom stronk groeien soms drie of meer stammen omhoog. Schitterend! Sommige delen met hoge rechte dennen doen zelfs aan het Zwarte Woud denken.

Stiltegebied Wij lopen om de ‘leeuwenkuil’ heen, een vroe gere zandafgraving die nu vol heide staat, en stappen natuurgebied Amerongse Berg in. Het infobord meldt een stiltegebied over 400 m. Eerst horen wij nog de auto’s, maar dieper in het bos verstomt dit geluid en zijn er alleen nog onze eigen voetstappen en een enkel schuchter vogel tje. We blijven regelmatig staan om naar die oor verdovende stilte te luisteren. Pas wanneer we het hoogste punt (68 m) – ‘Op de Top’ volgens het infobordje - voorbij zijn en de bomen lager worden, horen we weer de eerste vogeltjes. Zij wagen zich schijnbaar niet in het geheimzinnige bos met hoge rechte stammen. Aan de bosrand staan een oude tabaksschuur, een nagebouwde grafheuvel en een bezoekerscentrum met lekkere koffie. We draaien terug het stiltebos in en meteen zwijgen de vogels weer. Bovenop een heuveltje is een soort ‘Place de l’Étoile’, met als ‘Arc de Triomphe’ een oude dikke eik met rondom banken. Er zijn nog meer van die ‘verkeerspleintjes’ in dit bos. Tot Veenendaal blijven we zigzaggen door bos gebieden, afgewisseld met heidevelden waar schapen hun best doen om het gebied uit de

2017-3 Op Weg |

Kasteel Boekhuizen bij Leersum.

Schapen op de Liniedijk.

greep van het pijpenstrootje te bevrijden. Af en toe zwoegen we ons op mulle paden door een kleine zandverstuiving.

Grebbelinie Voorbij Veenendaal wordt het landschap natter en lopen we op dijkjes die onderdeel waren van de Grebbelinie, het voorverdedigings werk van de Hollandse Waterlinie. We maken een ommetje rond kasteel Renswoude dat we bereiken langs het ‘Grand Canal’, geïnspireerd door dat van Versailles. Met zijn slotgracht en zijn gouden ornamenten lijkt het kasteel weg gelopen uit een Kuifjesboek. Midden op het pad staat een zwaan met wel tien jongen. Voorzich tigheidshalve maken we een wijde boog om het zwanengezin heen, want met jonkies kunnen zij flink agressief zijn. Langs de overzijde van het ‘Grand Canal’ keren we terug naar de Liniedijk. Deze brengt ons bij de fortificatie ‘Werk aan de Daatselaar’. Het infobord meldt dat de Greb belinie voor het eerst gebruikt werd tijdens de Franse inval van 1794. Het vroor dat jaar echter zo hard, dat de inundaties en zelfs de rivieren bevroren, zodat de Fransen hun opmars onbe

Een houten soldaat staat nog steeds op wacht.

| Op Weg 2017-3

lemmerd over het ijs konden voortzetten. Aan het begin van WOII heeft de Grebbelinie de Duitse opmars met enkele dagen vertraagd. Een houten soldaat, uitgehouwen in een boom stam, staat op wacht bij de nog vaag herkenbare resten van het fort.

Een houten soldaat, uitgehouwen in een boomstam, staat op wacht bij de vaag herkenbare resten van een fort. Wij stappen door Scherpenzeel met zijn door water omgeven versterkte woontoren en komen via het uitgestrekte landgoed Lambalgen terug op de Liniedijk, vlakbij de ‘Post van Lambalgen’ uit 1793. Het pad ligt lager dan de kruin van de dijk, waardoor de soldaten zich onzichtbaar voor de vijand konden verplaatsen. Er staan

Onderweg naar Lage Vuursche.

Loopgraaf op de Liniedijk.

wat lage bunkertjes en even verder zijn loop graven en kazematten gereconstrueerd.

Lange Jan We doorkruisen Den Treek, een enorm land goed met oude bossen en veengebieden vol biezen. In de verte kruist een hert ons pad. We steken op een zandpad een groot heideveld over waar geen schapen maar paarden grazen. Een vreemd zicht! We naderen Amersfoort en zien de Lange Jan al van ver staan. Tot bijna in het centrum lopen we door een groot park langs de Heiligenbergbeek. In dit park liggen grote zwerfkeien die zijn geschonken door bevriende steden. Amersfoort heeft blijkbaar veel vrien den. Langs het vroegere vestingwerk Monni kendam komen we in het centrum. Lange Jan, de op twee na hoogste toren van Nederland, is slechts 12 m lager dan de Dom toren. Zijn officiële naam is Onze Lieve Vrou wetoren, maar iedereen noemt hem bij zijn koosnaampje. Zijn kerk werd als munitiede pot gebruikt en is in 1787 door een ontplof fing ingestort. Amersfoort heeft een mooi oud centrum met grachten en historische panden.

OP WEG 2017 nr.3: wandelreportage Utrechtpad 116 x 91mm Koppelpoort van Amersfoort.

En daar is Lange Jan.

We verlaten de stad bij de Koppelpoort, een schitterende 14de-eeuwse waterpoort op de plek waar de Heiligenbergbeek in de Eem stroomt.

De Vecht blijft onze leidraad tot Utrecht. We zien de Dom al in de verte, maar maken nog even een rondje langs de Molen Westbroek en

Op het pad langs de Eem.

het Slot Zuylen. Langs grachtjes met gezellige terrasjes, een hoge molen en een stadskasteel bereiken we ons eindpunt.

Nogmaals Utrechtse Heuvelrug Na een paar kilometer door het Eemland, een weidegebied vol kwetterende en snaterende vogels, komen we aan de Eem. Op ruige gras paadjes lopen we langs deze schilderachtige rivier vol waterlelies. Luid schreeuwend draait een kievit rondjes boven ons hoofd. Wij zijn blijkbaar in de buurt van zijn nest. Voorbij Baarn beginnen de bossen weer. We lopen naar paleis Soestdijk, een voormalig paleis van de Nederlandse koninklijke familie. Het terrein wordt wat meer geaccidenteerd en tussen en over kleine heuveltjes slingert ons pad door bossen, stuifzand en heidegebieden met af en toe een ven. We zijn terug op de Utrechtse Heuvelrug. Via het kasteeldorpje Lage Vuursche, leuk maar heel toeristisch met pannenkoekenhuizen en huifkarren, bereiken we Hollandsche Rading.

STEEKKAART

Veen en Vecht Gedaan met bossen, op rechte wegen en paden stappen we door vroegere veenontginningen, vandaag ruige natuurgebieden met grassen en Route en bewegwijzering veel water. Het Tienhovense kanaal is geruime Het Utrechtpad (Streekpad 13) is bewegtijd onze metgezel. Dit ambitieuze project van wijzerd door geel-rode streepjes. Het 150 jaar geleden moest de rivieren Eem en pad beschrijft vanuit Utrecht een lus van Vecht met elkaar verbinden, maar strandde 162 km en doet daarbij Wijk bij Duurstede, op de Utrechtse Heuvelrug. Het is nu niet veel Veenendaal en Amersfoort aan. meer dan een brede sloot met geheimzinnig Onze etappe-indeling: Utrecht – Bunnik zwart water vol waterplanten. Het enige bootje (12 km) – Wijk bij Duurstede (20 km) – dat ons passeert, is een klein plat motorbootje. Leersum (15 km) – Veenendaal (20 km) Dit kanaal brengt ons in Tienhoven waar alle – Scherpenzeel (22,5 km) – Amersfoort huizen op een eilandje staan. Zelfs het kerkje is (20 km) – Baarn (13 km) – Hollandsche alleen via een brugje bereikbaar. Rading (15 km) – Maarssen (18 km) – Een paar asfaltdijkjes brengen ons aan de Utrecht (12 km). Vecht. Net als bij de Kromme Rijn liggen Wim Vandamme Gidsen en kaarten langs de Vecht deftige buitenplaatsen. De Begijnhof 19 kern van Maarssen strekt zich schilderachtig Je vindt een uitgebreide beschrijving uit in een bocht van de 8500 rivier. DeKortrijk huizen doen met kaartjes in de topogids Utrechtpad, aan Amsterdamse grachtenpanden denken. wim.1962.vandamme@gmail.com

uitgegeven door NIVON. Te koop in de GR-webshop.

Info Wij hebben vanuit hotels in Utrecht en in Amersfoort de totale afstand in dag-trajecten gewandeld. Daarbij kwam het overzicht van de haltes van openbaar vervoer in het gidsje goed van pas. Langs de route zijn voldoende overnachtingsmogelijkheden, van camping via B&B tot hotel. Je vindt ze via de toeristische diensten, www.wandelenovernachten.nl of www.vriendenopdefiets.nl.

FOTO’S

2017-3 Op Weg |

FIETSTIP | Frankrijk

Het is nog zonnig op weg naar Cap Blanc Nez.

Steeds grijzer richting Cap Gris Nez.

“Is er iets in de natuur dat zo’n verscheidenheid aan veranderende kleuren bezit? Toch wel, opaal, de edelsteen die keer op keer een serie uitbarstingen van rood en groen veroorzaakt.” Deze uitspraak van de schilder Edouard Lévêque zorgde ervoor dat een stukje Noord-Franse kust zijn mooie bijnaam kreeg. ÆÆ Tekst Hilde Leemans Foto’s Herbert Schroyen

| Op Weg 2017-3

Tussen twee neuzen GR- en andere wandelpaden genoeg aan de Opaalkust tussen Cap Gris Nez en Cap Blanc Nez, maar wij willen de ‘Terre des 2 Caps’ aan een iets sappiger tempo ontdekken en op en neer golven door de pittige heuvels in het ach terland van de ‘twee neuzen’. Terre des 2 Caps is ook de naam van een 38 km lange beweg wijzerde fietsroute. Vanuit Wissant volgen we de witte bordjes met groene opschriften om in Hervelinghen aan te sluiten op de lus. Na een zeer pittige klim en dito afdaling staan we in Escalles aan de voet van Cap Blanc Nez. Met de fiets aan de hand volgen we de GR tot boven, maar het lot is ons niet gunstig gezind. Wat begon als een stralende, zonovergoten fietsdag, slaat plots om in zeer hardnekkige mistwolken die letterlijk tegen de krijtrots wand omhoogvliegen. Ook van het beloofde land aan de overzijde van het nauw van Calais

krijgen we niets te zien. Dan maar terug naar beneden, fietsroute verderzetten en hopen op opklaringen.

soorten bier, gelinkt aan de goudprijs. En een telefoon uit de beginjaren van Louis de Funes. La cuisine est fermée aujourd’hui.

Dreigende wolken maken het hinterland van de Opaalkust nog spectaculairder. Nergens is het plat, de felgekleurde akkers deinen op en neer. Een prachtig kleurenschouwspel in tinten groen, bruin, geel en ja hoor, zelfs rood is van de partij. Achter elke heuveltop wacht ons een nieuwe kleurencombinatie. Dorpjes zo groot als een zakdoek, voor je het weet zoef je ze voorbij als het bergaf gaat. Bergop heb je er langer plezier aan. Zo ontdekken we in Bonningues les Calais Le Refuge. Een dorpscafé zoals je er alleen hier kan vinden. De deur staat wagen wijd open en de brandende kolenkachel gromt ons tegemoet. De koffie is een vingerhoed groot en naar thee vragen lijkt een doodzonde. Vijftig

In Audembert keert de lus terug, maar we besluiten om met de hulp van onze gps nog richting Cap Gris Nez te fietsen. Via Audinghen bereiken we vlot de grijze neus en ditmaal is het lot ons beter gezind. De strakke wind blaast ons bijna omver, maar ondanks de wolken hebben we toch een grandioos zicht tot in Engeland. Ook het uitzicht op het inmiddels door eb ver brede strand van Wissant is super. De 38 km zijn er 52 geworden, maar in Wissant wacht warme soep. Meer info over de fietstocht Terre des 2 Caps: terredes2capstourisme.fr (> trektochten > sentier cyclo).

2017-3 Op Weg |

WANDELREPORTAGE | Frankrijk

Vuur spuwen doet de vulkaan van de Cantal, in het zuiden van de Auvergne, al lang niet meer. Een groene bergketen met toppen tot 1800 meter is al wat ervan overblijft: de Monts du Cantal, een van de mooiste landschappen van het Centraal Massief. ÆÆ Tekst en foto’s Ignace Fermont

Het vulkanische hart van Frankrijk GR 400 Tour du Volcan du Cantal

Op weg naar de Plomb du Cantal.

| Op Weg 2017-3

Brèche de Roland, een kloof in de kam.

Minigebergte 14 juli 2015. Murat slaapt zijn roes uit. Het anders zo rustige stadje heeft de nationale feest dag tot diep in de nacht gevierd. De muziek in de feesttent en het tricolore vuurwerk hebben ons urenlang wakker gehouden. Met kleine oogjes trekken we de deur van de gîte d’étape achter ons dicht. De hemel is smetteloos blauw. De pleintjes en straten liggen er vredig bij in het zachte ochtendlicht. Tussen de statige 16de- en 17de-eeuwse patriciërswoningen wandelen we omhoog naar de rand van het dorp. Een 8 meter grote, witte Maria kijkt op ons neer vanop de Rocher de Bonnevie. Een kwartier later staan we zelf op de basaltrots. Murat ligt aan onze voeten, in het westen rijzen de groene Monts du Cantal op. Ooit was de hele streek één grote vulkaan. De grootste van Europa, beweren ze in de Cantal: minstens 3000 meter hoog en met een oppervlakte van 2700 km². Zo’n 2 miljoen jaar geleden barstte hij voor het laatst uit. De vulkaan vervelde tot een bescheiden bergketen. De Monts du Cantal halen amper de 1800 meter, maar samen met de noordelijker gelegen Monts Dore – ook al van vulkanische oorsprong –zijn het wel de hoogste bergen van de Auvergne en het Centraal Massief. De komende zes dagen

willen we het minigebergte grondig verkennen. De GR 400 – le Tour du Volcan du Cantal – zal ons naar de mooiste plekjes leiden.

Oude kaasboerderij De aanloop is rustig. Pas na enkele kilometers, voorbij de laatste huizen van Cheyrouze, gaat het echt omhoog. We hebben de eerste dag ruim 800 hoogtemeters voor de boeg. Al snel

In de ‘burons’ brachten veeboeren in lang vervlogen tijden de zomer door, dichtbij hun koeien. komen we in het weidse berglandschap van de Cantal terecht: eindeloze weiden waarop bruine koeien grazen, lage muurtjes van gestapelde natuursteen, hier en daar een ruïne. Het gras is minder groen dan we gewoon zijn. De meeste bloemen zijn al verdord, zelfs de gele gentianen die hier anders massaal bloeien in deze tijd van het jaar. Kurkdroog en snikheet is het. Het heeft al weken niet geregend. In veel dorpen is het

water gerantsoeneerd. Het is puffen en blazen tot op de Bec de l’Aigle (1700 m), het hoogste punt van de dag. We volgen nog even de kam en krijgen de spitse kegel van de Puy Griou in het vizier. Een halfuur later komen we op adem in de Refuge de Meije Coste, een voormalige ‘buron’. Je ziet ze overal in de bergweiden van de Cantal, deze kleine natuurstenen gebouwen waar veel veeboeren in lang vervlogen tijden de zomer doorbrachten, dichtbij hun koeien. Binnen is het heerlijk koel. De kleine ramen laten amper zonlicht binnen. “Vroeger was dit de woon- en werkruimte”, vertelt Bernard Mommalier, die de hut in zijn eentje runt. “Eten, slapen, de melk verwerken: het moest allemaal hier gebeuren. In de kelder rijpten de kazen. Veel comfort was er niet.” Na de Tweede Wereldoorlog verhuisde de kaasproductie naar lager gelegen boerde rijen. De burons werden een na een verlaten. De meeste zijn in slechte staat.

Dagjesmensen Dag 2, de koninginnenetappe. De nacht heeft de hitte verdreven. In de koelte van de ochtend keren we via de Col de Rombière en de Col de Cabre terug naar de kam. Een ontspannen wan deling, met weinig hoogteverschil en vergezich

2017-3 Op Weg |

Een oude buron bij Le Luchard.

ten alom: vlakbij de Puy de Peyre Arse, in het zuiden de Puy Griou en in het westen de Puy Mary en de Puy de la Tourte. Bij de Brèche de Rolland, een diepe bres in de rotskam, is het plots opletten geblazen. Op handen en voeten dalen we in het kloofje af en klauteren we er weer uit. Het is de enige moeilijke passage van de hele tocht. Even verder begint het steile pad naar de top van de Puy Mary (1783 m). Hijgend en nat van het zweet komen we boven. We zijn niet alleen. Tientallen mensen zijn langs het betonpad aan de andere zijde van de berg naar de top gewandeld. De meeste hebben de auto geparkeerd op de 200 meter lager gelegen Pas de Peyrol. Het panorama is schitterend, maar de drukte jaagt ons snel naar beneden. We steken de rijweg over en meteen keert de rust terug. Een half uur later staan we boven op de Puy de la Tourte (1704 m). Geen wandelaars op teenslippers hier, we hebben de bergen weer voor ons alleen. Het panorama moet in niets onderdoen voor dat van de Puy Mary. In het noorden reikt het zicht zelfs tot de Monts Dore en de Puy de Sancy, de hoogste berg van het Centraal Massief. Een heerlijke plek, ideaal voor een lange middagpauze.

Af en toe versperren Salersrunderen de weg.

| Op Weg 2017-3

De spitse Puy Griou is de opvallendste berg van de Cantal.

Peperkoekenhuisjes Een grazige kam, links en rechts uitgestrekte weilanden. Het eenzame, boomloze landschap heeft iets betoverends. Dit is het rijk van de ‘Salers’, bruine runderen met lange, wijd uit staande hoorns. Af en toe verspert een kudde de weg en moeten we een stukje omlopen. De zon brandt ongenadig, nergens is er schaduw.

De hele skyline van de Cantal ontvouwt zich voor onze ogen. Voorbij enkele burons bij de plek Le Luchard beginnen we eindelijk aan de lange afdaling naar de vallei van de Mars. De nacht brengen we door in Le Falgoux, een klein dorp met een hoog peperkoekenhuisgehalte. Muren van basalt met dikke voegen. Steile daken bedekt met ‘lauzes’, platte donkergrijze natuurstenen. De vulkanische steen van de streek is hier het bouwmateriaal bij uitstek.

Oesterverkoopster De derde etappe is er een met veel klimmen en dalen. Via de Puy Violent gaat het naar Le Fau, een onooglijk dorpje met amper 26 inwo ners. Na een alweer warme wandeldag ploffen we in het gezelschap van een gezin uit de Elzas neer op het kleine terras voor de Auberge du Fau. Madame Clavel - kort zwart haar, sigaret in de hand - komt erbij zitten en animeert het gesprek. Ze is afkomstig uit de Provence en ver kocht zowat haar hele leven oesters op de markt, tot ze een paar jaar geleden de dorpsherberg van Le Fau overnam. ’s Avonds eten we op het overdekte terras aan de achterkant. Beneden ruist de Aspre. Aan de overkant van het dal kleurt de Puy Chavaroche oranje in de ondergaande zon. Een beeld om in te lijsten. Dat vindt ook madame Clavel. “Ik zou dit uitzicht voor geen geld meer kunnen missen. Ze krijgen me hier nooit meer weg”, vertrouwt ze ons toe.

Skyline De volgende middag staan we zelf op de top van de Puy Chavaroche (1739 m), nog zo’n berg met een driesterrenpanorama. Puy Mary, Peyre

85 mm STEEKKAART

Le Falgoux Maron

ne Puy Violent, 1592 m

Refuge de Meije Coste

Le Fau

Puy Mary, 1787 m Puy Griou, 1694 m

Puy Chavaroche, 1739 m

Dienne

Recusset

ire nto

0 GR 40 non g a l A

Murat

Le Liorent

Super Liorent Plomb du Cantal, 1855 m

Mandailles

n gno

AlhepierreBredons

400

Thiézac

Mist Nog twee dagen te gaan. Twee toppen staan nog op ons lijstje: de Plomb du Cantal en de Puy Griou (1690 m). Die laatste komt eerst aan de beurt. De scherpe piek, pal in het hart van de oude vulkaan, verscheen de voor bije dagen voortdurend in ons blikveld. Nu gaan we er recht op af. Ver derop, voorbij de Col de Pertus, is het weer ‘kamwandelen’. Diep onder ons ligt de vallei van de Cère, aan de overkant rijst de Plomb du Cantal op, de hoogste berg van de Cantal, die morgen op het programma staat. De hitte is drukkender dan de voorbije dagen. Donkere wolken pakken zich samen aan de horizon. Er is slecht weer op komst. Om middernacht is het zover. Een bliksemschicht, een droge knal. Een storm steekt op, de hemelsluizen gaan open. ’s Morgens is de storm uitgeraasd, maar de zon laat zich niet zien. Nevelslierten stijgen op uit het dal. De bergen zitten in de mist. We steken de vallei van de Cère over en beginnen aan de lange klim naar de Plomb du Cantal (1823 m). Hoe dichter we bij de top komen, hoe feller de mist wordt. Op de top zien we geen steek meer. Het is wel letjes geweest. We nemen de kabellift naar het skioord Super Lioran en dalen te voet af naar Le Lioran. De trein brengt ons in 10 minuten terug naar Murat. Onder het goedkeurende oog van de witte Madonna kloppen we voor de tweede keer aan bij La Porte du Barry, de gîte d’étape in het oude centrum. De cirkel is rond.

or da

Arse, Plomb du Cantal, Puy Griou: de hele skyline van de Cantal ontvouwt zich voor onze ogen. Het parcours van onze zesdaagse in één blik gevat. Pas uren later wandelen we Mandailles binnen, een groot en mooi dorp in de weelderig groene Jordannevallei.

Mandailles, in de weelderig groene Jordannevallei.

La J

Le Falgoux in de avondzon.

GR 4

2 km

4 Op Weg 2017

Route en bewegwijzering We volgden zes dagen GR 400, le Tour du Volcan du Cantal. De GR bestaat uit enkele lussen. Om de hele route te lopen, heb je 8 dagen nodig. De route is goed bewegwijzerd. Na elke etappe is er een gîte d’étape. De Monts du Cantal maken deel uit van het Parc des Volcans de l’Auvergne. Meer info over onze etappes en logies in de uitgebreide steekkaart op de website en in de app.

Gidsen en kaarten Topogids Volcan du Cantal (GR 400) Wandelkaart IGN, 2435 OT, Monts du Cantal

Info Murat is in één dag te bereiken met de trein: via Parijs, over stappen in Clermont-Ferrand.

INFO

FOTO’S

De keuze is duidelijk...

2017-3 Op Weg |

IETSNIEUWS Leiestreek Toerisme Leiestreek presenteert tien nieuwe ‘Leiestreek lusjes’ op het vorig jaar vernieuwde fiets knooppuntennetwerk. De routes hebben alle een bepaald thema. Voor 2017 is dit thema ‘lokaal lekkers’, met ruime aandacht voor het bier. Startpunten van de tochten zijn: Brouwerij Rodenbach, Roeselare (41 km), Bellegem (39 km), De Gavers, Harelbeke (30 km), Anzegem (42 km), Izegem (31 km), Wevelgem (47 km), Domein Ter Borcht, Meu lebeke (42 km), Waregem (45 km), Brouwe rij Sint Canaris, Deinze (41 km) en Domein Blaarmeersen, Gent (44 km). De routes zijn te vinden in het Fietsboekje Leiestreek dat tevens 80 leuke tips voor het hele gezin bundelt. Gratis aan te vragen via de website, waar je ook gpx- of pdf-bestanden van de routes kan downloaden. www.toerisme-leiestreek.be

Brugse Ommeland Het centrale thema van 2017 voor het Brugse Ommeland is ‘Kastelen en Abdijen’. De ruim 100 kastelen en abdijen van de streek worden tot eind november extra in de schijnwerpers gezet met allerlei activiteiten en tentoonstellin gen. Het boek Steenrijk en Begeesterd vertelt de meer dan duizend jaar geschiedenis van de mooiste kastelen en abdijen. Het is doorspekt met leuke anekdotes, vertellingen, illustraties en interviews. Prijs € 15. Om de beschreven abdijen en kastelen actief te bezoeken bevat het boek vijf nieuwe fiets routes van 29 tot 46,5 km op het fietsnetwerk. Je hoeft daarvoor het boek niet zelf te kopen, want je kan de trajecten ook van de website downloaden. Eveneens in het kader van het thema worden vijf fietszoektochten langs kastelen en abdijen georganiseerd. Ze lopen tot eind september en hebben verschillende lengtes en startplaatsen: Damme (50 km), Beernem (40 km), Torhout (44,5 km), Oudenburg (38 km) en Sint Michiels (37 km). www.brugseommeland.be

| Op Weg 2017-3

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWSFIE Vélo Baroque Net zoals andere jaren vindt ook in 2017 weer het evenement Vélo Baroque plaats, een muzikale fietstocht door het Brugse Omme land. Je start aan het Concertgebouw van Brugge en rijdt via de Magdalenakerk (Brugge) naar kasteel Rijckevelde (Sijsele) en vervolgens via Cultuurfabriek Sijsele (Damme), de Onze-Lieve-Vrouw-OnbevlektOntvangen kerk (Assebroek) en de Heilig Hart kerk (Brugge) terug naar het Concertgebouw. Bij iedere halte word je getrakteerd op een concert. De route is bewegwijzerd en heeft een lengte van 30 km. Bij kasteel Rijckvelde kan je aanschuiven voor een picknick. Het evenement vindt plaats op 13 augustus. De prijs van een dagpas is € 25, van de picknick € 10 (vooraf te reserveren). www.velobaroque.be

Oost-Vlaanderen Toerisme Oost-Vlaanderen, het Proefcentrum voor Sierteelt en de gemeente Wetteren hebben in het kader van het Platteland Plus Project de nieuwe fietsen wandel kaart Bloeiend Oost-Vlaanderen ontwikkeld. Hierop vind je vijf fietstochten en drie wandelingen die je laten kennismaken met het heden en verleden van de sierteelt. Al generaties lang wordt in Oost-Vlaanderen met veel succes aan sierteelt gedaan. De azalea bijvoorbeeld is een Europees erkend streekproduct. Er zijn ook evenementen met de sierteelt als thema, zoals de Tuindagen van Beervelde en het Bloemen tapijt in Wetteren. Op de kaart vind je ook een evenementenkalender. De fietstrajecten zijn uitgestippeld op het fietsknooppuntennetwerk en hun lengte varieert van 32 tot 52 km. De wandelroutes zijn 5 tot 8 km lang. www.bloeiendoostvlaanderen.be

Westhoek Voor haar eerste zomerfietszoektocht op het vernieuwde fietsnetwerk heeft Westtoer een traject in de Westhoek uitgestippeld. In de volgende jaren komen de andere regio’s aan de beurt. De fietszoektocht loopt van 29 april tot 1 oktober in Diks muide, Veurne, Alveringem en Lo-Reninge. De afstand is 58 km en je kan starten in Diksmuide of

Veurne. Je kan ook kiezen voor een kleinere lus van 32 of 29 km. Het deelnameboekje met voordeelbonnen kost € 8 per persoon. Nieuw in de Westhoek zijn de infopanelen in de vorm van grote bierflessen langs de vorig jaar gelanceerde bierroutes. Deze starten aan het hopmuseum in Poperinge, waar sedert 22 april een tentoonstelling is over de Westhoekbieren. Er werd ook een nieuwe kindvriendelijke KD fietsroute ontwikkeld op maat van korte kinderbenen. Hiermee is het aantal op zes gebracht. De routes gebruiken het fietsnetwerk, zijn 20 tot 30 km lang en passeren tal van leuke pleisterplekken voor de kinderen. Ze hebben een extra eigen bewegwijzering van zeshoekige bordjes met Jaek en Nink en kunnen online besteld worden. www.toerismewesthoek.be.

Scheldeland Het nieuwe vakantieboek Scheldeland, jouw vakantieland staat bomvol tips en sug gesties in de vorm van foto’s, verhalen en sfeerreportages om deze afwisselende streek te gaan verkennen. Een bij behorend routeboekje bundelt zes fietslussen en zes wandelingen, telkens met een café-, slaap- en doe-tip, bijvoorbeeld een fietstocht door het land van Louis Paul Boon of een wandeling door een officieel stiltegebied. Blauwe draad is steeds de Schelde met haar vele zijarmen zoals de Dender en de Rupel. Je kan het gratis vakantieboek afhalen bij de toeristi sche diensten van de streek of online bestellen via www.scheldeland.be/vakantieboek.

Fietsersbond Routeplanner Sedert 2006 is de Routeplanner van de Neder landse Fietsersbond een betrouwbare en com plete planner. In 2013 werd hij uitgebreid met een app die fietsers onderweg kunnen gebrui ken om een mooie of snelle route te plannen. Deze app is nu grondig vernieuwd. Vroeger moesten de fietsers hun route van papier of het telefoonscherm aflezen of een gps-appa raat aan het stuur gebruiken. De vernieuwde app heeft gesproken navigatie en duidelijke pijlen en is daardoor gemakkelijker en veili ger in het gebruik.

ETSNIEUWSFIETSNIEUWSFIETSNIEUWSFIETSNIEUW Christina Bloem, André Maes en Katrien Seynaeve

Win!

2x Basiskaart LF. Surf naar www. groteroutepaden. be>opweg>win.

Nederlandse LF-routes De nieuwe editie Basiskaart 2017-2018 van het netwerk LF-routes is een gebruiksvriende lijke fietsatlas om je fietsvakantie of meerdaagse trip in Nederland te plannen. De 22 watervaste kaarten bevatten alle LF-routes en de daarop aansluitende fietsknooppunten, zodat je zonder probleem van de ene LF naar een andere kan overstappen. Alle recente wijzigingen in de LFtrajecten en knooppuntennetwerken zijn in de kaarten verwerkt, ook de nieuwe situatie op de Veluwe, waar het hele netwerk nog maar pas geleden ingrijpend op de schop is gegaan. Een bijbehorend boekje bevat nuttige info. De kaart is te koop in de GR-webshop. www.nederlandfietsland.nl

Weekendje in Duitsland De nieuwe gids Die 40 schönsten WochenendRadtouren in Deutschland bevat 40 aantrekkelijke fietstochten met lengtes tussen 70 en 200 km. Goed dus voor een (verlengd) weekend. De tochten voeren op verkeersvrije of verkeersluwe wegen langs rivieren en kanalen of op vroe gere spoorwegtracés door schitterende natuur en langs interessante steden en dorpen. De trajecten worden als meerdaagse tochten voorgesteld met telkens info over overnach tingsmogelijkheden aan het einde van de etappes. Bijna iedere tocht kan ingekort worden. Uitgeverij Bielefeld BVA, prijs € 16,95. Te koop in de Fietsvakantiewinkel. www.fietsvakantiewinkel.nl

de groene gordel rond Antwerpen. De voor malige militaire domeinen zijn nu oases van natuur en erfgoed. De lussen gebruiken het fietsknooppuntennetwerk en hebben lengtes van 31 tot 59 km. Je kan ze downloaden via www.fortengordels.be/eigenschappen/ fietsen

Engeland Engeland zet zich in voor het stimuleren van fietsen en wandelen. De regering keurde onlangs de Cycling and Walking Investment Strategy goed: een investeringsplan van één miljard pond, gespreid over vijf jaar voor het verbeteren van de wandelen fietsinfrastruc tuur, fietseducatie en verkeersveiligheid van fietsers en voetgangers. (WV) www.livingstreets.org.uk/what-we-do/ stories/cwis

Mont Ventoux De mythische Mont Ventoux trekt steeds massa’s fietslief hebbers en professionals aan. Elk jaar komen er duizenden fietsers uit alle hoeken van de wereld om de uitdaging aan te gaan. Soms fietsen ze zelfs meerdere keren achter elkaar deze impone rende bergreus op. De berg zelf is kaal, maar de omgeving biedt veel natuurschoon. Reisjourna liste Ingrid Castelein schreef al eerder een boek over haar fietsavonturen in de omgeving van de Mont Ventoux. Toen situeerden haar tochten zich rond de zuidflank van de berg. In haar nieuwe boek Route de la Lavande breidt ze haar actieradius uit naar de noorden oostkant. Bij al haar fietsomzwervingen speelt het schitterende landschap van de Provence een prominente rol. Uitgeverij Manteau, prijs € 12,99. www.wpg.be

Limes De noordgrens van het Romeinse Rijk (Limes) strekte zich uit van de Noordzee bij Katwijk via de Rijn en de Donau tot aan de Zwarte Zee. De fietsroute langs deze noordgrens is in drie gidsen beschreven. Voor de Limes Fietsroute Deel 1 met het traject (1000 km) van Katwijk tot Regensburg of Passau verscheen een nieuwe geactualiseerde druk. Naast Romeinse overblijfselen zijn het de slingerende weg getjes langs rivieren en de mooie stadjes met vakwerkhuizen die deze route aantrekkelijk maken. Je fietst overwegend langs verkeers luwe wegen en fietspaden door rivierdalen. Het hoogste punt is 500 m. Voor de klimmers is er een alternatief door de Taunus en in Nederland is nieuw ommetje beschreven langs Arnhem en Elst. Prijs € 22,50. De eerste week van mei is in Nederland tra ditioneel de Romeinenweek. Er worden dan allerlei activiteiten georganiseerd. Ter gele genheid van de Romeinenweek 2017 werd een speciale gids Limes Fietsroute deel 0 uitgege ven. Hierin wordt het Nederlandse deel van de Limes beschreven, de 208 km van Katwijk naar Xanten. Uitgeverij Europafietsers, prijs € 7,50. www.europafietsers.nl

Win!

2x fietsgids Limes 1 en 5x fietsgids Limes 0. Surf naar www. groteroutepaden. be>opweg>win.

Antwerpen De fietsbrochure Herover de forten werd volledig vernieuwd. De brochure kadert in het strategisch project Forten gordels rond Antwerpen en laat je in zes fietslussen kennismaken met de forten en de natuur, cultuur en ontspanning in Van de Kempen naar de kust. Foto Yoerdy Eeckelaert (fotowedstrijd 2016).

2017-3 Op Weg |

MATERIAAL

MATERIAALMATERIAALMATERIAAL Bruno Koninckx

We grasduinen in de outdoor- en de fietswereld, en dat in samenwerking met Outdoorfan.be. Wandelstokken Het Amerikaanse Black Diamond is vooral bij klimmers bekend, maar heeft ook een uitgebreid gamma wandelen skistokken. We konden enkele maanden twee modellen uittesten: de Alpine Carbon Z en de Trail Pro. De ‘Z’ in het eerste model mag je redelijk let terlijk nemen: je kan ze in drie stukken vouwen waardoor ze heel compact zijn en dus makkelijk weg te bergen. Tegelijk kan je ze heel makkelijk uitklappen en vastklik ken. Nadeel van dit systeem is dat je de lengte van de stok niet kan aanpassen. Er zijn vier lengtes beschikbaar: 100, 110, 120 en 130 cm. Tien cm is echt wel een groot verschil, maar zit de lengte goed, dan zijn dit echt wel prima stokken. De aanbevolen prijs van 150 euro is natuurlijk niet min. Liever wat goedkoper, dan is de Trail Pro een alternatief. Dit is een stok die wel in de lengte instelbaar is, tussen 63 en 140 cm. Ook hier zijn er verwisselbare schoteltjes bijgeleverd, zodat je ze op harde ondergrond of in diepsneeuw

kan gebruiken. Wat ons wel stoorde bij de Trail Pro, is dat de stok vrij hard meebuigt – vooral op een harde ondergrond. Zeker als je naar beneden stapt geeft dat geen aangenaam gevoel. Voor een stok van € 100 vinden we dat wel jammer, al zullen er misschien mensen zijn die dat net wel aangenaam vinden. Best eerst eens goed uitproberen. www.blackdiamondequipment.com

Zonneklep Op de fietsen wandelbeurs had The Brow veel bekijks en vele bezoekers wilden hem wel eens op hun voorhoofd zetten. Want fel zon licht kan voor de ogen heel storend zijn, terwijl niet iedereen graag de hele tijd een zonnebril op heeft. The Brow kan dan een alternatief zijn. The Brow is een gepatenteerd zonneklepje dat het directe zonnelicht voor de ogen afschermt. Terwijl je ogen in de schaduw zijn ervaar je het ware beeld en de echte kleuren, je voelt het comfort voor de ogen en hebt direct oogcon

www.berghut.be info@berghut.be 24

| Op Weg 2017-3

tact met de mensen om je heen. Dutch design, made in Italy. Prijs: € 49,95. (PC) www.the-brow.com

Rugzak of tas? Notabag is een combinatie van draagtas en rugzak. Door aan de draagriem te trekken ver ander je de milieuvriendelijke draagtas in een handige, comfortabel te dragen rugzak. De tas heeft een binnenzakje voor je portefeuille of sleutels. Je kan dit ook gebruiken om de tas in op te vouwen als je hem niet nodig hebt. Een leuk hebbedingetje om mee te nemen op de fiets, mede omdat de reflecterende strips op de rugzak de veiligheid bij avond vergroten. De Notabag won in 2016 de Duitse prijs voor vernieuwend ontwerp. (CB) www.notabag.com

outdoorfan

Uw materiaal en kleding voor elke outdooractiviteit

ONDERWEG

ONDERWEGONDERWEGONDERW Steven Vermeylen

Surfend en scrollend botsen we vaak op razend interessante blogs en websites.

Dagtrippen in het groen In het Japans heet het shinrin-yoku, letterlijk: ‘een bosbad nemen’. Je met alle zintuigen onder dompelen in de natuur. Dat is wat Sarah zowat elke week probeert te doen met haar man en twee kleuterdochters. Meestal op zondag, soms gewoon lekker middenin de week. Ze ontdek ken originele picknickplaatsjes, klimmen in bomen en gaan spoorzoeken. Sarah deelt haar trucs om de kleine stappers gemotiveerd te houden. “Sandwich de kinderen”, luidt één van de minder voor de hand liggende tips... Boven dien stopt ze weetjes uit ‘duffe’ natuurboeken graag in een plezanter jasje, bijvoorbeeld in de reeks ‘Vogelen voor beginners’. Als copywriter en redactrice (onder meer van enkele Ketnetboeken) weet Sarah wat aanstekelijk schrijven is. Volgende herfst publiceert ze haar eigen Bosboek. ‘Want een beetje groensel in uw leven kan nooit kwaad.’ zondagbosdag.wordpress.com

Heen en terug naar China Eline en Jurgen begonnen in februari 2016 aan een fietstocht naar het Verre Oosten. Ze ver trokken in Oostende, met als doel de ZuidChinese Zee. Tot in Centraal-Mongolië lukt dat op twee wielen. Door visumperikelen moeten ze hun plannen echter bijsturen, en naar Hong kong vliegen. Daar bemachtigen ze alsnog het begeerde Chinese visum, zodat het paar langs de Chinese zuidkust koers kan zetten naar Vietnam. Met Cambodja, Thailand en Malei sië breien ze een onvoorzien extraatje aan hun trip. Na het doorkruisen van het ‘lege’ Kazach stan en Mongolië, levert de confrontatie met het drukke en toeristische Zuidoost-Azië een

dubbel gevoel op: “We hoefden ons niet meer af te vragen of we wel genoeg water en voedsel hadden of waar we zouden slapen, het was er gewoon allemaal ineens. Comfortabel, abso luut, maar daardoor ook erg gemakkelijk. Waar is het avontuur?” Waarschijnlijk vinden ze dat terug in Iran, dat ze bereikten met een vlucht uit Singapore en vanwaar ze weer huiswaarts zullen fietsen. fiestje.wordpress.com

teller. 21.503 hoogtemeters geklommen en 21.975 meter gedaald. Tegen alle verwachtin gen in vallen de Spaanse temperaturen best mee. Dat neemt niet weg dat sommige dagen best pittig zijn. Niet zozeer omwille van de afstand, maar omwille van het vele klimwerk. Met uit zondering van het vlakke La Mancha gaat het immers de hele tijd door bergachtig gebied. “Wat ons opviel is dat de wegen in Spanje er voortreffelijk bij liggen en de chauffeurs heel hoffelijk zijn. En, we hebben veel moois gezien. De natuur was overweldigend. Mooier en geva rieerder dan verwacht. We hebben ook ruim de tijd genomen om al het culturele moois te bekijken en ervan bij te leren. We komen met een pak culturele bagage terug naar huis.” veloespana.blogspot.be

Wandelinspiratie uit Nederland De Nederlandse Wanda is een nuchtere Zeeuwse met al heel wat wandelkilometers op de teller. Wandelen geeft haar rust, tijd om na te denken en niet zelden creatieve ingevingen voor haar baan als community manager. Haar wandel blog is uitgegroeid tot een van de populairste van Nederland. Ze besteedt vooral aandacht aan dagwandelingen (NS-wandelingen, Klom penpaden, af en toe een stadswandeling – mooi geordend per provincie) en aan enkele Neder landse LAW’s (Marskramerpad, Pelgrimspad, Pieterpad…). Ook een aantal buitenlandse trips (Catalonië, Noord-Portugal, Cornwall) passeren de revue. Daarnaast onderwerpt ze geregeld nieuw hiking- of kampeermateriaal aan een test. Ze biedt zelfs een gratis online wandeltraining (“Van 0 naar 12 kilometer in 12 weken”). wandawandelt.nl

Dwars door Spanje Van Barcelona naar Sevilla: dat was de fiets tocht die Els en Werner de voorbije zomer ondernamen. Een jaar eerder reden ze van Leuven naar Barcelona. Wanneer ze aanko men in Sevilla staan er 1.663 kilometer op de

Herontdekt wandelplezier Bart is een prille veertiger die in zijn jongere jaren een voorliefde had voor trektochten in verre continenten. Van de Tongariro Crossing in Nieuw-Zeeland of Mount Kosciuszko in Australië tot Chileense vulkaantoppen en trek kings door de Andes. Met zijn familie ging het door het Thaise oerwoud of de Zwitserse Alpen. Nadat hij zelf een gezin stichtte, raakte het wan delen wat op de achtergrond. Maar het virus bleef sluimeren, en vorig jaar nam hij de draad weer op. Na de Schotse West Highland Way volgden de Zweedse Kungsleden, de Lee Trail in Luxemburg en recent GR 131 op Tenerife. Tussendoor last hij graag een tweedaagse in met vriendin en (plus)kinderen, bijvoorbeeld in de Getevallei of de Merodebossen. Zijn blog bevat trouwens een beknopt maar interessant dossier ‘Wandelen met kinderen’. Ook enkele dagtochten (Eifel, Hoge Veluwe, Hageland…) komen aan bod. Bart houdt bovendien van filmpjes maken, dus bij elk wandelverslag hoort een vinnig gemonteerde video. Op Facebook is deze enthousiaste blogger terug te vinden op de pagina ‘Wonder and Wandering’. caersbart.be

2017-3 Op Weg |

INTERVIEW | Tom Geerts

Bonjour, je viens de la Flandre... Met deze openingszin probeerde Tom Geerts tijdens zijn ‘verre reis in eigen land’ in contact te komen met zoveel mogelijk Walen. Vanuit zijn woonplaats Hove fietste hij immers 26 dagen kriskras door ons verste binnenland. Tijdens zijn rondrit van 1345 km leerde hij heel wat, zowel fietsend overdag als ’s avonds bij gastfamilies. ÆÆ Interview Ward Van Loock Foto’s Tom Geerts

| Op Weg 2017-3

De scheepslift in Houdeng-Aimeries.

Het Canal du Centre, Charleroi.

Wat was de aanzet om zo’n uitgebreide tocht door Wallonië te beginnen? Mijn interesse is gewekt tijdens Dwars door België, een driedaagse tocht van 400 km geor ganiseerd door Broederlijk Delen. Ik ben over Wallonië beginnen lezen, niet in toeristische brochures maar wel in doorleefde getuigenis sen. Grand Central Belge bijvoorbeeld, het reis verhaal van journalist Pascal Verbeken (zie ook Op Weg 2014 2). Zink, het boekessay van David Van Reybrouck en Belgicum, een fotoboek van Stephan Vanfleteren, deden mijn nieuwsgierig heid alleen maar toenemen. En in mei 2016 was er geen houden meer aan: dit moest ik zelf meemaken.

jecten van Rando-Vélo en de fietskaarten van Pierre Tavernier waren een interessante aan vulling daarop. Verder wou ik bewust enkele interessante bezienswaardigheden niet mislo pen. Die vond ik in Het Toppunt van België van Julien Van Remoortere. Tenslotte ben ik te rade gegaan bij ervaren Walloniëfietsers zoals Ward Van Loock, wiens tips en adviezen mee rich tinggevend waren voor mijn tocht.

Hoe heb je je voorbereid? Ik heb een flexibele routeplanning gemaakt en meermaals het toeval laten spelen. Het was wel mijn bedoeling om het grootmazige RAVeLnetwerk als ruggengraat te gebruiken voor mijn rondrit. Ondertussen is het aantal spoorwegen jaagpaden zo talrijk dat je ze met redelijk gemak aan elkaar kan breien tot een meerdaagse tocht. Ik gebruikte de uitstekende RAVeLkaarten per provincie als basismateriaal. Die zijn trouwens gratis op te vragen. De tra

Het Canal de Blaton, Ath.

Vlakbij de Hoge Venen.

Wat het RAVeLnetwerk was voor mijn tocht, was Gilbert’s List voor mijn overnachtingen.

Hoe koos je je overnachtingen? Wat het RAVeLnetwerk was voor mijn tocht, was Gilbert’s List voor mijn overnachtingen. Het is een lijst van overnachtingsplekken bij particulieren, opgesteld en bijgehouden door Gilbert Bastiaensen. Het zijn niet alleen goed kope logiesadressen met een minimum aan

Clermont-sur-Berwinne.

comfort, maar je wordt er vooral onderge dompeld in een authentieke Waalse (gezins) sfeer. Verder heb ik beroep gedaan op Airbnb, Couchsurfing en Dormir chez l’habitant (in elk dorp kan je ter plaatse bij de bakker of de kran tenwinkel vragen wie privé logies aanbiedt). Zo ben ik bijvoorbeeld bij een schaapsherder, op een woonboot en in een klooster terechtgeko men. Voor alle zekerheid had ik een tent bij, maar die heb ik niet zo vaak moeten gebrui ken. Echt fietsvriendelijke campings ben ik niet tegengekomen, al schijnen ze wel te bestaan. Ik plande ook dag per dag mijn overnachting naargelang de richting die ik uit wilde. Welke ontmoetingen zijn je bijgebleven? Ik heb goeie herinneringen aan mijn verblijf bij een man die zijn leven totaal omgegooid had, van leraar naar schaapsherder. En ook aan de conservator van het fietsmuseum van Ampsin, die boeiend en honderduit kon ver tellen over de geschiedenis van de fiets. In het treinmuseum van Mariembourg heb ik na een deugddoend gesprek als herinnering aan ons spoorwegverleden een antieke spoorbout mét het logo van de NMBS meegekregen. Die zal ik als een juweel blijven koesteren. Algemeen is

Fondry des Chiens, Nimy.

2017-3 Op Weg |

Le Pays Noir...

De historische arbeiderswijk Bois Du Luc is bewaard gebleven.

vooral de positieve toon van de ontmoetingen bij mij blijven hangen. Zowel bij het ontbijt als op vele terrasjes heb ik de Walen leren kennen als open en vriendelijke mensen. Wanneer je kanalen en spoorwegen volgt, kom je bijna automatisch uit bij het Waals industrieel verleden? Ja, dat paste helemaal in mijn concept. Dat erfgoed is ten overvloede aanwezig in de Bori

nage en langs het Canal du Centre. In de vorm van grauwe arbeiderscités, trieste getuigen van de vergane steenkoolnijverheid. Daar bezocht ik het Cantine des Italiens, waar de eerste mijn werkers uit Italië opgevangen werden. Ik kon de oude scheepsliften op het kanaal bewonde ren, die uitgeroepen zijn tot Unesco-erfgoed. In de buurt van La Louvière werd ik op de site Ecomusée Bois-du-Luc (Houdeng-Aimeries) ondergedompeld in het Waals mijnverleden.

De keuze van Tom Tot slot vroegen we Tom om zijn persoonlijke top 5 van ‘curiosités Wallonnes’ mee te geven. Als antwoord kregen we een uitgebreide lijst, gerangschikt per categorie. 1. Industrieel erfgoed Tal van kanalen, oude mijnen, staalfabrieken, cités, scheepsliften. 2. Treinverleden Mariembourg, Treignes, Vennbahn. 3. ‘Les plus beaux villages de Wallonie’ Vierves-sur-Viroin, Lompret, Thuin, Clermont-sur-Berwinne, Limbourg, Sourbrodt. 4. Oorlogsverleden De bunker van Hitler, Bastogne Barracks, Baugnez44, foxholes in het Bois Jacques/Foy. 5. Landschappen Wallonië heeft een ongelooflijke afwisseling van landschappen. Ik heb zo genoten van de Viroinval, de Semoisvallei, het Bois d’Anlier, de Hoge Venen (Brackvenn), het Land van Herve en de Méhaignevallei. Een overzicht van de etappes van Tom vind je in het archief op onze website of in de app.

| Op Weg 2017-3

INFO

FOTO’S

Het was een van de oudste ‘fosses’ van België. De ontginning werd stopgezet in 1973, maar de historische arbeiderswijk is bewaard geble ven en nog steeds bewoond. In Charlerloi ben ik een dag langer gebleven om er de vergane sfeer van het industrieel verleden op te snuiven, onder andere met een bezoek aan de ramp mijn van Marcinelle, Bois du Cazier. Ik werd er voortdurend geconfronteerd met de roestige resten van cokesfabrieken, staalwalserijen en hoogovens. Idem voor Luik en Seraing later op mijn tocht. Maar ik heb ook veel nieuwe initi atieven gezien. Rond stadsontwikkeling leeft er heel wat in Wallonië en men doet heel hard zijn best om nieuwe industriële activiteiten aan te trekken. Aansluitend hiermee heb je ook ’s lands treinverleden gevolgd? In navolging van Pascal Verbeken ben ik in de laars van Henegouwen ‘Le Grand Central Belge’ gevolgd tot Mariembourg en Treignes. In beide plaatsen staan nog oude stoomlocs en ander treinmateriaal. Van de 125 km lange Vennbahn in de Oostkantons daarentegen zijn weinig spoorrelicten overgebleven. Maar die spoorlijn is wel in zijn geheel - 125 km! – omgevormd tot een heerlijke trage weg zonder hoogteverschillen. Ik merkte dat de Duits talige Belgen zich erg bewust zijn van hun eigen identiteit en ondernemingszin. Vanaf Raeren fietste ik naar Eupen en verder naar het grensdorp Kelmis/La Calamine vlakbij het drielandenpunt met Duitsland en Nederland. Daar liggen nog enkele vergane industriële spoorlijnen die alles te maken hadden met de voormalige zinkontginning in Moresnet. Daar kon ik meemaken wat David Van Reybrouck beschreef in zijn essay Zink.

NIEUWS

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWSW

Refugee Walk Sommige vluchtelin gen zijn wekenlang te voet onderweg tijdens een gevaar lijke tocht, op zoek naar een veilige thuis. Op zondag 24 september vindt de tweede editie van de Refugee Walk plaats, ook ditmaal in het Nationaal Park Hoge Kempen bij Genk. De Refugee Walk daagt deelnemers uit om in de voetsporen van vluchtelingen te treden en zelf een tocht van 40 kilometer af te leggen. Meestappen kan alleen of als team (max 6 deel nemers). Deelnemers betalen 30 euro. Hiervoor krijg je eten en drinken onderweg, een online actiepagina om geld te verzamelen, medische ondersteuning indien nodig, ben je verzekerd en beleef je een unieke en onvergetelijke spor tieve uitdaging. www.refugeewalk.be

Land van Herve Nu ook Wallonië het onder scheid maakt tussen StreekGR’s en GR-trajecten in lijn, hebben ze dat meteen in de (geel-rode) verf gezet met een nieuwe Franstalige uitgave

Christina Bloem, André Maes en Jan Van Meirvenne

van de topogids GR 563 ‘Ronde van het Land van Herve’. Tussen Luik en Aken vindt de wandelaar nog volop rust in de onvolprezen altijdgroene haaglandschappen. Nergens zijn er zoveel weide-opstapjes en draaien kantel poortjes te vinden die je dwars door de grasvel den loodsen. Het Land van Herve, dat is puur ontspannen en genieten. Proef (en ruik) de ambachtelijk bereide Hervekaas, degusteer de plaatselijke ciders, de siropen, en waan je even in Luilekkerland. Ontdek de merkwaardige geschiedenis van het micro-staatje Moresnet, de Geulvallei, het potterie-verleden van Raeren, de Vennbahn, de textielreputatie van de Ves dervallei met Eupen en Verviers, de enorme terril van Micheroux en dorpsparels zoals Soiron, St-Hadelin, Olne, Bolland en Dalhem. Deze 160 km lange Streek-GR verveelt nooit, is vlot bereikbaar, en je hoeft er geen afgetrainde bergwandelaar voor te zijn. De uiterst ver zorgde en complete topogids is te bestellen in de GR-webshop. Meer info is ook te vinden op www.grsentiers.org. (LV)

Het Zwin De eind vorig jaar geopende Zwinwandelroute laat de wande laars kennismaken met een grote diversiteit aan landschappen. Het

Nieuws uit Frankrijk Het Parc Naturel Régional de l’Audomarois ligt in het departement Pas-de-Calais, op amper 30 km van de Belgisch/Franse grens. Maar liefst 360 hectare moeras en bos liggen klaar om ontdekt te worden door wandelaars, fietsers en ruiters. Dat GR 128 dwars door dit gebied kron kelt, wisten we al, maar nu heeft de FFRP ook een compleet nieuwe Streek-GR ontwikkeld. Met de nieuwe topogids Tour de l’Audomarois et randonnées en Caps et Marais d’Opale ontdek

Win!

2x Les Alpes-deHaute-Provence … à pied. Surf naar www.grote routepaden. be>opweg>win.

je op dit 123 km lange pad alle facetten van dit mooie natuurgebied. Of je nu geïnteresseerd bent in de Tweede Wereldoorlog of droomt van lekkere restaurantjes, de gids belooft wandelplezier voor iedereen. Behalve de Streek-GR vind je er ook een twintigtal wandellussen tussen Clairmarais en de Opaalkust. De topogids is te koop in de GR-webwinkel. Van de topogids Les Alpes-de-Haute-Provence … à pied verscheen een vijfde editie. Dit gebied op een steenworp afstand van Marseille en Grenoble biedt een rijke keuze aan wandelmogelijkheden. De gids bevat 36 wandeltochten voor ieder niveau, van gemakkelijke gezinswandelingetjes tot spor tieve tochten. Te koop in de GR-webwinkel. Er is een compleet nieuwe GR in de Franse Alpen in de maak. De Haute Traversée de Belledonne

12 km lange traject loopt door de polders en de binnenduinen van Knokke Heist om via de Zwinduinen en –polders te eindigen met een prachtig uitzicht over de Zwinvlakte. De Zwinwandelroute is een herwerking van de vroegere Hazegraswandelroute die werd uitgebreid met wandelpaden in de Zwindui nen, op de Zeedijk en langs het nieuwe Zwin Natuurpark. Er zijn twee startpunten: het Zwin Natuurpark en de Oosthoek in KnokkeHeist. De kaartfolder kost € 2. www.westtoer.be

Leiestreek Met de wandel-fotozoek tocht De 5 tussen Leie en Schelde kan je mooie prijzen winnen. Anzegem, Avelgem, Deerlijk, Spiere-Helkijn en Zwevegem hebben elk een zoektocht van ca. 5 km uit gestippeld langs de mooiste plekjes van hun gemeente. Toerisme Leiestreek bundelde de wandelingen in een brochure met voor iedere zoektocht de routebeschrijving, de foto’s waarmee letters moeten worden verza meld en een getekend kaartje. www.toerisme-leiestreek.be/ zomerzoektochtde5

Win!

is een langeafstands wandelpad dat ontwor 2x Tour de l’Audomarois. Surf pen en onderhouden naar www.groteroutewerd door de Toeris paden.be>opweg>win. tische Dienst van Bel ledonne, ten zuidoosten van Chambéry. Het is geba seerd op oude herderspaden. FFRP heeft het pad nu onder zijn hoede genomen als GR 738. De bewegwijzering is dit jaar na het verdwijnen van de sneeuw begon nen en de topogids zal vermoede lijk volgend jaar verschijnen. Het zullen elf pittige stapdagen worden met slechts een paar overnachtingsplaatsen en weinig bevoorrading onderweg. Een pad dus voor de ervaren bergwandelaar. www.hautetraverseedebelledonne.com.

2017-3 Op Weg |

WANDELNIEUWSWANDELN

WANDELNIEUWS Win!

5x Zuiderzeepad. Surf naar wandelnet.nl/ actie-op-weg.

Langste rondwandeling

Na 10 jaar heeft het Zuiderzeepad (LAW 8) een nieuwe gids gekre gen. De route is grondig vernieuwd en verbeterd. De opvallendste vernieuwing is het traject over de Afsluitdijk waardoor het om een volledige cirkel gaat. De route is vanaf Stavoren verlengd langs de Friese kust met stadjes als Hindeloopen en Makkum. Vervol gens wandel je over de Afsluitdijk naar Den Oever om via Medemblik Enkhuizen te berei ken. Het nieuwe Zuiderzeepad heeft nu een lengte van 490 km en is daarmee de langste rondwandeling van Nederland. De Afsluitdijk is met zijn lengte van 30 km een echte uitda ging. Maar voor dat deel kan je eventueel een bus nemen. De vernieuwde route loopt op ver schillende plekken dichter langs de voormalige Zuiderzee, zoals in het gebied Fryske Marren. Speciaal voor de wandelaar werden enkele dijken opengesteld. Het Zuiderzeepad gaat

nu dwars door de historische Hanzestad Har derwijk en door andere monumentale stadjes zoals Enkhuizen en Kampen. De topogids is te koop in de GR-webwinkel.

Nieuwe NS-wandelingen Zoals ieder jaar hebben de Nederlandse Spoor wegen ook dit voorjaar vier nieuwe wandel routes van station naar station samengesteld op basis van LAW-trajecten. De nieuwe routes voor het seizoen 2017-2018 zijn: Waterlinie Culemborg: 13,5 of 17 km langs Waterliniepad (SP 18) en Utrecht te voet van station Houten Castellum naar station Culem borg. Forten, bunkers en inundatiekanalen van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. In voorjaar en zomer kan je met de pont de Lek oversteken en struinen door de uiterwaarden. Limburgs Plateau: 6,5, 8 of 11 km langs Pelgrimspad (LAW 7) en Pieterpad (LAW 9) van station Spaubeek naar station Sittard. Land weggetjes, slingerende bospaden en holle wegen in het glooiende Limburgse landschap. Hierdense Poort: 10, 12 of 20 km langs Zuiderzeepad (LAW 8) van station Nunspeet naar

station Harderwijk. Bossen, heidevelden, zand verstuiving Hulshorsterzand, landgoed De Essenburgh en het historische centrum van Harderwijk. Eiland van Dordrecht: 10 km op Wandelnetwerk Drechtsteden van station Dordrecht Stadspolders naar station Dordrecht. Rivie ren, polders en het historische centrum van Dordrecht. Je kan de beschrijvingen en kaartjes van deze nieuwe trajecten downloaden via www. wandelnet.nl of www.ns.nl/dagje-uit. Zoals ieder jaar verdwijnen er ook weer vier routes uit het NS-pakket om plaats te maken voor de nieuwkomers. Het totale aantal blijft daardoor constant op 46. De vier uitvallers van dit jaar zijn: De WeelenEnkhuizen (11 of 18 km van station Hoogkar spel naar station Enkhuizen), Elburg (14 km van station Nunspeet naar bushalte Elburg), Savelsbos (23 km van station Maastricht naar station Eijsden) en de tweedaagse Texel (22 en 19 km op het eiland Texel). Je kan deze routes nog wel downloaden als OV Stapper via www.wandelnet.nl.

Nieuw bij Conrad Stein In de serie Outdoor verschenen enkele nieuwe titels. Info en gpx-tracks: www.conrad-stein-verlag.de. Sauerland (€ 12,90). Het Sauerland is ideaal voor een korte dicht-bij-huis vakantie. Het is een afwisselend gebied dat zowel in de zomer als in de winter veel te bieden heeft: stille bossen, schilder achtige dalen, steile pieken en zachte glooiingen. Wie graag te voet onderweg is, zit met het Sau erland goed. Schitterende panorama’s vanaf de Kahle Asten of de Ettelsberg, bizarre rotspartijen bij de Bruchhauser Steine, talrijke bronnetjes die spontaan opborrelen … De gids bevat 24 wandel tochten van diverse lengtes en moeilijkheidsgraad, van eenvoudige familiewandelingetjes tot inspan nende tochten. Schweiz: Bärentrek (€ 10,90). Beren zal je op de 130 km lange Bärentrek in het Zwitserse Berner Oberland niet meer tegenkomen. De route volgt wel de sporen van de beren die ooit de bergpas sen overstaken en voert daarbij langs hoge toppen, watervallen, ruige kloven en lieflijke dalen. De gids beschrijft het traject in acht etappes van

| Op Weg 2017-3

Meiringen in het Haslidal naar Gsteig in het Saa nenland. Je vindt er ook overnachtingstips en info over openbaar vervoer bij het einde van iedere etappe. Er worden eveneens enkele varianten beschreven. Österreich: Via Sacra (€ 12,90). Er voeren vele pelgrimswegen van Wenen naar het bedevaarts oord Mariazell. Een daarvan is de Via Sacra. In het verleden was er veel onzekerheid over het exacte verloop van deze ‘heilige weg’, maar enkele jaren geleden is een nieuwe route ontwikkeld en bewegwijzerd. De gids bevat een betrouwbare beschrijving van het traject van de Stephansdom in Wenen via Kaumberg, Türnitz en Annaberg

naar Mariazell. Behalve de zeven etappes van de hoofdroute vind je er ook enkele varianten. Mallorca, Route der Trockensteinmauern (€ 12,90). Ook in Mallorca zijn er nog ongebaande natuurwegen, zoals in de Serra de Tramuntana. De 150 km lange Ruta de Pedra en Sec (route van de stenen muurtjes) voert langs de mooiste en meest spectaculaire delen van deze bergke ten zoals Valldemossa, Sóller, het Lluc-klooster en de kloof Torrent de Pareis. In de gids vind je een gedetailleerde wegbeschrijving van Port d’Andratx naar Port de Pollença en ook enkele varianten.

Win!

3x wandelgids Sauerland. Surf naar www. groteroutepaden. be>opweg>win

NIEUWSWANDELNIEUWSWANDELNIEUWSWANDELN Christina Bloem, André Maes en Jan Van Meirvenne

Wandel naar je werk

het begin van de Reformatie. In 2017 wordt dit feit uitgebreid herdacht, o.a. met 1.010 km aan wandelpaden onder de noemer Auf Luthers Spuren. De paden gaan dwars door Thüringen, waar de wortels van Maarten Luther liggen. De met een groene “L” bewegwijzerde trajecten voeren door een schilderachtig en afwisselend landschap langs 30 belangrijke locaties uit het leven van Luther. De routes zijn uitgezet in vijf gebieden in Thüringen met per gebied drie of vier etappes, ieder met een eigen karakter. In de app ‘Luther to go’ (beschikbaar in Engels en Duits) vind je de volledige beschrijving van alle routes. Info: www.lutherweg.de

Op 6 april vond in Nederland de tweede editie van de Wandel naar je Werk dag plaats. Wan delnet riep heel werkend Nederland op om die dag (een deel van) de afstand naar het werk te voet af te leggen door bijvoorbeeld de auto een dagje thuis te laten of een station of halte eerder van trein of bus af te stappen. Aan die oproep werd massaal gehoor gegeven. Met deze Wandel naar je Werk dag wil Wandelnet de aandacht vestigen op het belang van bewegen voor gezonde en productieve werknemers. “Actief lopen stimuleert de prefrontale cortex, waardoor het gevoel van stress afneemt”, aldus hoogleraar Erik Scherder. Het evenement vindt jaarlijks plaats op de eerste donderdag van april. Editie 2018 zal op 5 april zijn. Misschien een idee om in Vlaanderen te volgen?

Atlantikwall De Nederlandse provincie Zuid-Holland is door zijn geva rieerde natuur een aantrek kelijk wandelgebied. Wat niet veel mensen weten, is dat er ook veel interessante cultuurhisto rische plekken zijn, waaronder de overblijfselen van de Atlantikwall. Deze duizenden kilometer lange verdedigingslinie werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Nazi’s gebouwd om een invasie van geallieerde troepen over de Noordzee te voorkomen. Er zijn nog steeds bunkers, resten van loopgraven en tankmuren te zien, vaak verscholen tussen bebouwing, in het bos of half onder het zand. Deze onder- en bovengrondse resten zijn nu historisch erfgoed. In sommige bunkers zijn musea gevestigd. Er zijn ook plekken waar je ondergrondse gangenstelsels kan bezoeken. De tien afwisselende wandelroutes (5 tot 13 km) van het gidsje Wandelen langs de Atlantikwall in Zuid-Holland voeren je langs voorma

Nieuw Nederlands wandel netwerk In maart werd het nieuwe wandelnetwerk Duin Horst & Weide feestelijk geopend. In dit gebied tussen Leiden en Den Haag vind je duinen, bossen, weilanden en veel rust. Het netwerk biedt ruim 200 km wandelplezier en maakt deel uit van het provincie-dekkend wandelroutenetwerk Zuid-Holland. De wan delkaart is gratis beschikbaar bij de gemeen tehuizen, VVV’s en toeristische bedrijven van de streek. Op www.duinhorstweide.nl vind je een aantal routesuggesties op het nieuwe netwerk. Je kan er ook een pdf van de route kaart downloaden.

Luther Op 31 oktober 1517 maakte Maarten Luther zijn 95 stellingen tegen de aflaathandel openbaar op de deur van de Slotkerk in Wittenberg. Dit was

lige stellingen van de Atlantikwall in natuur gebieden of meer bebouwde omgeving langs de Nederlandse kust. Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig, prijs € 14,95. www.gegarandeerdonregelmatig.nl

IJsselpad De IJssel splitst zich in de buurt van Arnhem af van de Rijn en mondt voorbij Kampen in het IJsselmeer uit. In de middeleeu wen kwamen de stadjes langs de rivier door hun gunstige ligging tot grote bloei. De Hanzesteden Doesburg, Zutphen, Deventer, Hattem, Zwolle en Kampen getuigen nog steeds van deze vroegere rijkdom. De schilderachtige IJssel mag op veel plaatsen nog vrijuit stromen en bij hoogwater de uiterwaarden onder water zetten. Het afwisselende landschap en de his torische Hanzesteden maken de IJsselvallei tot een aantrekkelijk wandelgebied. Aan de oost zijde van de IJssel werd over zijn volledige lengte een nieuwe wandelroute van 177 km ontwik keld. Het IJsselpad volgt de rivier op de voet. Waar dit niet mogelijk is, wordt uitgeweken naar een landschappelijk aantrekkelijk alterna tief in het nabije achterland. Het traject is opge deeld in 11 etappes van 11 tot 20 km en enkele varianten, telkens met een treinstation of bus halte aan begin- en eindpunt. De route is niet gemarkeerd maar duidelijk beschreven. Je kan gedetailleerde etappebeschrijvingen downloa den via www.wandelzoekpagina.nl. Voor abonnees zijn daar ook gratis topografische wandelkaarten beschikbaar. Een papieren wan delgids kan je bestellen via www.anoda.nl. Prijs € 19,90. www.ijsselpad.nl

Fietsen in ‘la douce France? Kijk dan op www.pirola.nl en download de fietsgidsbrochure Van Marnay naar

Europaf ietsers

fietsroute de

naar de

middellandse zee

SERIE EUROPAFIE TSERS

Stes.-Maries-

Pirola Fietsgidsen: lange-afstandsroutes, thematische routes, dagtochten foto Paul Zandveld, uit: de Groene Valleien fietsroute

2017-3 Op Weg |

FIETSTIP | België

Boeken en fietsen, het is een combinatie die ik koester. Zoals drie literaire grootheden geboren in de Zuid-Westvlaamse klei herontdekken. De lus van 43 km verbindt het Lijsternest van Stijn Streuvels, het André Demedtshuis en het René De Clercqmuseum. Op en neer langs het literaire erfgoed, voorbij naam en faam uit de kunst(schilders)wereld en genietend van de mooie landschappen. Mijn rijwiel van Stijn Streuvels is wel het enige ‘fietsboek’ in mijn fietstas. Een minpuntje… ÆÆ Tekst en foto’s Wim Vandamme

Literaire lus met streepje verf Ingooigem Het Lijsternest, Streuvelshuis en schrijversresi dentie, is een typisch voorbeeld van de Vlaamse landelijke architectuur uit 1905. De woning gelegen in Ingooigem ademt de geest van Streu vels uit. Hij kan elk moment opnieuw binnen wandelen en aan zijn schrijftafel plaatsnemen achter het venster dat uitkijkt over de velden. Ik wuif even naar de schrijver in residentie die bezig is met een interactieve computerapp. Op de Ingooigemplaats genoot priester-dich ter Hugo Verriest van zijn laatste rustjaren. Die vlogen voorbij, maar de rust is gebleven in ‘IJvegem’. Het is stil en rustig fietsen langs landelijke wegen tot ik bijna van de weg word gereden door een vreemde snoeshaan op zoek naar moleculen. Gelukkig kan ik in ‘Ter Vichten’ in de Oude Kerk een kleine maar mooie ten toonstelling meepikken. Naast het kerkje vind ik het graf van toondichter Herman Roelstraete. Ik werp nog vlug een blik op de mooie ingangs poort van het kasteel, zeg dag tegen de Verteller, een beeld op het Marktplein van Jef Claerhout,

en trap verder langs trage wegen over de E17 - ‘den E3’ in de volksmond – naar Deerlijk. Er hangt ‘Vlaamse ontvoogding’ in de Deer lijkse lucht. In het oudste huisje van Deerlijk (1790), het geboortehuis van de dichter René De Clercq is het museum gevestigd.

Drietrapssluis Met de Leie in zicht is het even schrik ken wanneer ik bijna pardoes op een oorlogstank fiets. Nog niet helemaal bekomen of de verschrikke lijke Tharsa Walda wacht me op in zijn Munkenhof. Ik zie geel en zwart tot bij de groene oase aan de oude Leiearm: het Ooigembos. Even op de trappers vlakbij de beschermde drietraps sluis, gebouwd in baksteen en natuursteen aan de smalle oorspronkelijke 19de-eeuwse verbinding tussen Leie en kanaal

Roeselare-Leie. Het niveauverschil was te groot om in één keer te overbruggen. Met de fiets een makkie!

Sint-Baafs-Vijve Ik waai helemaal uit langs de Leie en fiets over de wankele fietsbrug in het spoor van de schrij ver-dichter Andre Demedts ‘zijn land’ rond Sint-Baafs-Vijve in. In het André Demedts huis, de oude pastorie, is een ontmoetingsplek voor cultuurgeïnteresseerden, jong en oud. Ik loop er tussen boeken en letters, leven en werk, helemaal verdiept in de ontvoogding van een volk door geestelijke en culturele verheffing. Het unieke landschapszicht maakt dat dit stukje van Sint-BaafsVijve een verborgen pareltje is. Het indrukwekkende kunst werk, ‘Solidarność’ van de Poolse kunstenaar Pawel Jocz, ter plaatse De bloempottenboom nabij het Lijsternest.

| Op Weg 2017-3

Kunstenaarssteekkaart Ik heb lang en gelukkig geleefd, heb mij met weinig tevreden

gesteld,

niets

gevraagd en veel gekregen, en van alle goede dingen voldaan, zachtjes ter go

OP WEG 2016 De beschermde drietrapssluis van Ooigem.

gegaan.

De Leie bij het Andre Demedtshuis.

Stijn Streuvels (1871-1969), www.streuvelshuis.be

verfilming van ‘Het Kwademet Oog’ (H. Teirlinck) gekapt en gebeiteld en meer dan 4 meter hoog, fietsreportage literaire lus streepje verf van zijn ‘zate’ getrokken. Bovenop de heuvel staat grimmig verweerd op een keurig glad geschoren grasperk.

Gaverbeekse Meersen 55 x 68mm Helemaal verheven steek ik opnieuw de Leie over en daal neder in Sint-Eloois-Vijve, het geboortedorp van de impressionistische schil der Emile Claus. Eenmaal voorbij de jacht haven met zijn 10 vingerpieren en de plaats waar ooit ‘het aantrekkelijkste en schoonste aller Leiesashuizen’ stond (geboortehuis componist Peter Benoit), draaien we de Looierijstraat in. Voorbij de ambachtelijke leerlooierij Altan bollen we verder naar het natuurgebied de Gaverbeekse Meersen. Dwars door dit mooie gebied loopt de bedding van de oude spoorweg. Ik volg het wandelpad/fietsroute gedurende zes kilometer. Wanneer ik in de verte de eerste heuveltjes aan de horizon zie, ben ik terug in de streek waar Stijn Streuvels zich liet inspireren. Tiegem is bijna de Vlaamse Ardennen, op de grens tussen Oost- en West-Vlaanderen. Langs en over de spoorweg met zicht op de Lander gemmolen, een houten staakmolen en twee kunstenaarswoningen Villa Zonnekracht en Villa Maene Mine, trap ik hoger op de flanken van de Tiegem- en de Meuleberg. Ooit was hier een belangrijke kunstenaarskolonie, enigszins vergelijkbaar met Sint-Martens-Latem.

Bloempotten Met hartslagmeter langs de weg trappel ik naar de Witte Bergmolen, in 1942 gebruikt als decor in de Duiste verfilming van De vlaschaard. In het Sint-Arnolduspark, bezocht door bedevaar ders, wandelaars en natuurliefhebbers, hebben zich een paar miraculeuze genezingen voor gedaan aan de bron. Vooral de rotspartijen in cement, een typisch Belgisch verschijnsel, zijn de moeite waard. De Belzebubbergmolen, waar de duivel vroeger sabat hield, werd tijdens de

kam heb ik een prachtig uitzicht op de Scheldeen Leievallei en het golvende landschap van de Vlaamse Ardennen. Het geluid van spelende kinderen waait weg wanneer ik voorbij Huis ten Berge, ook een kunstenaarswoning met een schilderachtige zwarte moerbei als monument, de Meuleberg en de Hellestraat naar beneden duik richting ‘IJvegem’. Wanneer ik bloempot ten aan de boom zie groeien weet ik dat de fantasiewereld van Streuvels niet ver weg meer kan zijn…

Ik hoop dat dit huis dat mijn naam draagt, een centrum wordt en blijft waarin jonge mensen elkaar ontmoeten, maar waar ook bejaarden komen die mogen spreken en die zeker zullen luisteren. Dat het een symbool moge zijn voor alle mensen, die

over alle verschillen heen, toch één en hetzelfde verlangen hebben: een beetje gelukkig zijn. André Demedts (1906-1992), www.andredemedts.be

STEEKKAART Niet om den zwier van een vrij gebaar; niet om de vreugd van een schoon gevaar; noch uit zucht dat ik roem verkrege; niet om den jubelzang der zege; uit liefde, uit liefde alleen, Vlaanderen, heb ik uw strijd gestreên! René De Clercq (1877-1932), www.renedeclercq.be

De kaart van deze route is te verkrijgen bij de lokale diensten voor toerisme (Tiegem, Anzegem) of in de musea onderweg. Je kan ze ook digitaal raadplegen op www.westvlinderen.be (zoek op ‘literaire lus vanuit Ingooigem). De geactualiseerde knoopppunten: (Het Lijsternest) -25 – 96 – 14 – 65 – 52 – 55 – 82 – 62 – 84 – 54 – 59 – 71 – 16 – 76 – 70 – 80 - 88 – 89 – 67 – 47 – 92 – 36 – 27 – 20 - 25

Solidarność, van de Poolse kunstenaar Pawel Jocz. 2017-3 Op Weg |

WANDELREPORTAGE | Italië

Van Rome naar het einde van de wereld Aangekomen in Santa Maria di Leuca.

De meeste pelgrims sluiten in Rome hun voettocht af, maar ik vertrek zuidwaarts. Naar de havens in Puglia waar in de middeleeuwen de boten naar het Heilige Land vertrokken. Het pad is geplaveid door de voeten van miljoenen pelgrims, soldaten, landheren, kooplui, hoeren en avonturiers. Hun sporen vind ik niet meer terug, maar ik volg hun route dwars door dit minder gekend stukje Italië. ÆÆ Tekst en foto’s Bart Vermeyen

Mijn eerste stempel “Ma non faccio l’ultimo timbro, ma il primo!”, antwoordt de klerk van de sacristie in de Sint Pietersbasiliek verbaasd wanneer hij mijn pel grimspaspoort ziet. Met enige aarzeling zet hij helemaal vooraan de stempel van het Vati caan. De man is duidelijk niet gewoon om een pelgrim te zien die hier van start gaat. Aan de Porta San Sebastiano laat ik het drukke centrum van Rome achter me. Hier begint de Via Appia: een traject van 18 km lang, over

| Op Weg 2017-3

uitgesleten Romeinse plavuizen. Deze vrijwel intacte Romeinse heirbaan is met recht en rede werelderfgoed. Mooie parasoldennen en pijnbomen, net als restanten van Romeinse praalgraven en catacomben omzomen deze kaarsrechte weg richting Capua. De Via Appia werd de Regina Viarum genoemd, de koningin der wegen, en dat straalt ze nog steeds uit. Voor het eerst in de geschiedenis werd een stan daardbreedte ingevoerd, waardoor twee karren elkaar overal konden kruisen. Een briljant idee

om files op te lossen. Na een kwartiertje loop ik alleen door dit schitterend decor en waan ik me 2000 jaar terug. Wat een unieke eerste etappe.

Castel Gandolfo Op het einde wordt de Via Appia een zandpad, waarlangs onzuivere zaakjes gebeuren. Ik kies voor een rustige tarmacweg die me de eerste heuvels op leidt. Deze heuvels zijn restanten van oude vulkanen met mooie ronde kraterme ren die schitteren in de zon. Castel Gandolfo, de

Olijfboom of kunst?

Op weg naar Benevento.

zomerresidentie van de paus, ligt op de krater rand van het Lago Albano en geniet van een altijd verfrissende wind. De pausen hadden een neus voor unieke plekjes! Paus Emeritus Bene dictus slijt hier zijn oude dag en het complex is niet toegankelijk. Ik troost me met een korte blik op de minder gekende façade van dit pau selijk paleis.

begraafplaatsen, wat me doet denken aan de Westhoek. Het heiligdom werd snel in zijn oude glorie heropgebouwd met giften vanuit de hele wereld. De stad Cassino daarentegen is langzaam uit zijn as opgestaan, maar bestaat nu slechts uit grote woonblokken zonder charme.

Warme ontvangst

Elke avond beland ik in een versterkt dorp of stadje waar de middeleeuwen nog ronddwalen.

Aan de voet van de heuvel splitsen twee trajec ten richting Puglia. Ik volg de Via Francigena del Sud, die me gidst langs het binnenland richting Benevento. Elke avond beland ik in een versterkt dorp of stadje waar de middeleeu wen nog ronddwalen. Overal vind ik restanten van een rijk klerikaal verleden. In Anagni sta ik verstomd te kijken naar de prachtige moza ïeken in de crypte van de kathedraal. Maar ook de abdijen van Casamari en Aquino verplichten me tot een lange pauze. De kloosters zijn in het zuiden, het zogenaamde Mezzogiorno, nog goed bevolkt. Vaak word ik warm ontvangen in een levende gemeenschap van broeders of zusters.

Abbazia di Montecassino Bij de stad Cassino ligt een spitse heuvel met een wit schitterend gebouw bovenop de top: de Abbazia di Montecassino. Dit complex is het heiligdom van Benedictus, de grondlegger van de westerse kloosterordes. Het trekt dagelijks een grote stroom toeristen en bedevaarders, die bij de tombes van Benedictus en zijn tweeling zus Scolastica komen bidden. Deze mystieke omgeving is helaas ook het schouwspel geweest van een vreselijke slag in 1943. Zowel de stad als het heiligdom werden compleet verwoest door geallieerde bombardementen. De flanken van de heuvel liggen bezaaid met militaire

Crisis Benevento lag op een kruispunt van Romeinse heirbanen. Waar de Via Troiana begon, staat de imposante Boog van Trajanus. Mijn pad kiest nu resoluut voor het binnenland en de volgende dagen steek ik de laars door. Het landschap is een vreemde potpourri. Golvende wijngebieden worden doorkruist met gedoofde vulkanen en afgewisseld met grote tabaksplantages. Ik merk ook veel armoede en leegstand op. Alles lijkt te verdwijnen in een bos van onkruid: onafge werkte bruggen, ruwbouw van villa’s, ingestorte fabrieken en ontmantelde tankstations. Op dorpspleinen vertellen locals me schrijnende verhalen over financiële en sociale problemen. Dit deel van Italië is niet het meest welvarende en door de recente crisis extra hard getroffen.

De weg naar Troia De juiste weg naar de stad Troia is me ondui delijk en ik besluit raad te vragen in een klein dorpscafé. Meteen valt er een complete stilte in het café. Iedereen kijkt me verbaasd aan,

waarna ze collectief in een lachsalvo uitbarsten. Ik begrijp er niets van. Wat heb ik fout gezegd? De waard vertelt me dat Troia een dialectwoord is voor hoerenkot en ik – als pelgrim – dus de weg komen vragen naar…tja, dàt verklaart veel. Ik vraag netjes de juiste weg naar ‘de stad Troia’ en iedereen wijst me unaniem de juiste richting aan. Met wat schaamrood op de wangen wens ik iedereen nog een prettige dag.

Foggia Voor Foggia eindigen abrupt de heuvels en loop ik een brede vlakte in. Zo ver mijn oog reikt, zie ik graanvelden die zinderen in de zon. Het zweet stroomt van mijn huid en dit stuk vraagt best wat doorzettingsvermogen. In de ruïnes van de oude boerderijen wonen vluchtelingen en Roma’s die voor een hongerloon op het veld werken. Ze kijken me aan met een vreemde blik, niet begrijpend waarom een man-met-rugzak door hun velden loopt. Toch zijn het vooral de talloze loslopende honden die me zorgen baren. Ik moet ze regelmatig van me af houden met stenen en met mijn wandelstokken. Voor mensen met een hondenfobie is dit stuk vast geen pretje. Met een stevig tempo zet ik koers naar de Adriatische kust.

Monte Sant Angelo Ik bereik de Adriatische zee bij Manfredonia en maak een zijsprong naar het heiligdom van Monte Sant Angelo. Hier zou de aartsengel Michael verschillende keren verschenen zijn in de 5de eeuw. Het ligt verscholen in het Parco Nazionale di Gargano en na twee dagen bereik ik het dorp dat bestaat uit spierwitte huisjes. Een brede stroom gelovigen voert me mee tot de inkom van het Santuario. Ik ben eerst wat teleurgesteld door het klein uitgevallen gebouw. Maar ik vergis me. Het gebouw is alleen maar

2017-3 Op Weg |

Trulli in Alborello.

de inkom, van waaruit een grote trap de berg induikt. Het heiligdom ligt diep in de rots ver scholen. Het is er op de koppen lopen en ik besluit er tegen sluitingstijd opnieuw heen te gaan. ‘s Avonds ben ik alleen met één nonnetje en ik moet toegeven dat deze plek na 1500 jaar nog steeds inspireert.

Mijn laatste dag geniet ik van een zonsopgang én een zonsondergang boven de zee.

Zout en Kruisvaarders Ik doorkruis de uitgestrekte zoutvlaktes van Margherita di Savoia. Ze vormen de tweede grootste zeezoutwinningsvlakte ter wereld. Tal van ibissen en flamingo’s doorwaden de ondiepe waterplassen. Zouden hun poten geen last ondervinden van de hoge zoutconcentra tie? Hoge bergen van zout steken fors af tegen de blauwe zeelucht. Ik volg de schitterende Pugliese kustlijn en rijg de ene middeleeuwse inschepingshaven aan de andere. De britsen op een schip naar Jeruzalem werden aan exorbitante prijzen verkocht. Kon

Madonna wijst de weg.

| Op Weg 2017-3

De kustlijn van Puglia.

men de som niet betalen, dan verdiende men zijn ticket door maandenlange handenarbeid aan de kerk of de verdedigingsmuren. Hierdoor heeft elke haven, hoe klein ook, een majestu euze pelgrimskerk. De dag van vertrek werden de kruisvaarders gezuiverd van hun zonden, die ze onderweg vaak hadden gemaakt. Om de kans op nieuwe zondige handelingen te beper ken, lagen de pelgrimskerken zo dicht mogelijk bij de haven. De kathedraal van Trani staat net niet met haar voeten in de zee!

Sinterklaas De grootste haven van Puglia is Bari. Om haar weelde en macht te onderstrepen, zocht de stad in de 11de eeuw een reliek van een heilige. Dit zou de stad nog meer elan geven. Ze stuurden een Venetiaans huurleger op strooptocht. In Myra - het huidige Turkije - roofden ze de tombe van San Nicola en brachten hem naar Bari. Aan zijn graf wisselen roomse en orthodoxe gebedsdien sten zich af, omdat San Nicola door beide religies aanbeden wordt. Gelovigen bidden door elkaar en vreedzaam op hetzelfde bankje. In de souve nirwinkels zie ik overal beeldjes van St Nikolaas met een donker gelaat! Deze heilige, die zowel de inspiratie is geweest voor Sinterklaas en de Kerstman, is door de eeuwen heen alsmaar blanker geworden. Onze Sinterklaas leefde in Klein-Azië, is nooit in Spanje geweest en ligt begraven in een Zuid-Italiaanse stad!

Lecce is de barokhoofdstad van het zuiden.

Trulli Ik maak een omweg door het binnenland op zoek naar de trulli. Deze kegelvormige huisjes werden zonder cement gebouwd. Ze konden snel afgebroken worden als de staatsteller langs kwam waardoor de landheer minder belasting moest betalen. Vijf eeuwen geleden waren het armoedige hutjes, maar nu zijn ze erg begeerd als luxe vakantiehuisjes. Als witte paddenstoe len rijzen ze telkens weer in het landschap op. Het oude centrum van Alberobello is een zee van duizend witte trulli. Ik voel me in een echt smurfendorp. Als de dagjesmensen vertrokken zijn, dwaal ik door de nauwe straatjes en geniet van het licht van de maan op de conische daken.

Tufsteenbarok Via de witte stad Ostuni en de haven Brindisi, bereik ik Lecce. Deze stad is de barokhoofdstad van Zuid-Italië. Men sneed met een scherp mes figuren uit de zachte tufsteen. Daarna dompelde men ze onder in zure melk en liet ze uitharden in de zon. De façades van de belang rijkste kerken en gebouwen zijn op deze manier bedolven onder de gekste figuurtjes. Ik zie vreemde allegorische figuren, dieren uit de hele wereld, zwangere duivelinnen en kussende che rubijntjes. Het bekijken van een kerkgebouw was nog nooit zo leuk! Een nadeel van tufsteen is de snelle erosie en veel beeldjes brokkelen langzaam af. Het Romeinse amfitheater uit de

Het Romeinse amfitheater van Lecce.

OP WEG 2017 nr.3: Wandelreportage | Italië Van Rome naar het einde van de wereld Sinterklaas, geleefd in Klein-Azië, begraven in Zuid-Italië.

2de eeuw, midden op het middeleeuwse stads plein, heeft gelukkig geen last van erosie.

176Finibus x 85mm Terrae

Puglia telt zo’n 60 miljoen olijfbomen en velen zijn ouder dan 100 jaar. Ik vergaap me aan hun

Een Romeinse heirbaan onderweg.

prachtig gekrulde stammen. Het schiereiland wordt alsmaar smaller en houdt bruusk op bij de meest zuidelijkste rotspunt, Santa Maria di Leuca. Hier zie ik 300 graden rondom mij alleen maar water. Op deze laatste dag kan ik genieten van een zonsopgang én een zonson

dergang boven de zee. Ik lees het opschrift op de basiliek: Finibus Terrae, het einde van de wereld... Het vasteland houdt op waar de Adria tische en Ionische zeeën versmelten. Ik was een bevoorrecht wandelaar door een verrassend stuk Zuid-Italië. Dat verdient een ijsje!

STEEKKAART

Route en bewegwijzering

is. Toch is er nooit een Via Francigena in het

helaas voorbij. Er is een Italiaanse topo-

In Op Weg 2016 3 kon je het relaas lezen

zuiden geweest. Kies als pelgrim –net zoals

gids (La Via Francigena del Sud, Monica

van mijn pelgrimstocht naar Rome langs

je voorgangers – je eigen route op basis van

D’Atti en Franco Cinti, Terre di Mezzo) en

de eeuwenoude Via Francigena. Afgelo-

je voorkeur. Meer info: www.viefrancigene-

sinds kort ook Nederlandstalige (De Weg

pen zomer liep ik het veel minder gekende

delsud.it, www.viafrancigenasud.it.

van de Franken deel IV, van Rome naar

vervolg. De Via Francigena nel Sud loopt langs de Thyrreense zee richting Capua en

Kaarten en gidsen

Bari, Bert Teunissen). Op de website en in de tabletversie vind je een uitgebreide

verder tot Brindisi. De Via Francigena del

Een Italiaanse adept van de Via Franci-

steekkaart met meer info, onder andere

Sud (die ik volgde) kiest het binnenland

gena del Sud, die langs de route woont,

mijn overnachtingsplekken.

tot Benevento en voert tot Santa Maria di

heeft op eigen initiatief de eerste

Leuca. Beide routes claimen de historische

7 etappes min of meer bewegwijzerd. Het

pelgrimsroute te zijn, wat best verwarrend

symbool is een rood visje. Verderop is het

Wim Vandamme Begijnhof 19

INFO

FOTO’S

2017-3 Op Weg |

FOTOREPORTAGE | Europa

Een jaartje uitwaaien Cape Kolka, een magische plek waar de baai van Riga grenst aan de open zee (Letland).

Eind november 2015 liepen Moiken uit Duitsland en José uit Portugal langs de Damse Vaart België binnen. Een half jaar eerder waren zij in Tallin aan hun tocht langs het Europese kustpad E9 begonnen. Een half jaar later eindigde hun grote kustavontuur in Lissabon. Wandelen leek hen gewoon leuker om een sabbatjaar te vullen dan de hele tijd vliegtuigen nemen, zo stelden ze in het interview dat we in de jeugdherberg van Brugge met hen hadden (Op Weg 2016 1). Op het einde van hun tocht hadden ze 7425 wandelkilometers op de teller, langs de kusten van 12 Europese landen. Eentonig? Neen, een kustlijn is veel meer dan zee en strand. Er zijn duinen, stukjes bos en heide, dorpen en haventjes en zelfs heuse steden. En er is het spel van weer en wind en wolken. Op onze vraag blikken ze even terug op de reis van hun leven. ÆÆ Tekst Moiken Feddersen Vertaling Peter Cristiaensen Foto’s Moiken en José

| Op Weg 2017-3

Estland, mei 2015. Even buite n Tallinn snuiven we voor het eerst de Baltische Zee.

km st is een 500 . De Letse ku 15 20 ni ju , ct voor Letland nd hard, perfe lukkig is het za lang strand. Ge maand. deling van een een strandwan

Na Litouwen Rusland, juli 2015. kje Rusland: volgt een klein stu nden, maar Kaliningrad. Mooie stra l zand. dit keer helaas met mu

Litouwen, juli 2015. Vanzelfsprekend gaan we ook de grens over via â&#x20AC;Ś het strand. En zonder onze paspoorten boven te halen. 2017-3 Op Weg |

Polen, augustus 2015. Het mooiste stuk van de lange Poolse kust is ongetwijfeld het SĹ&#x201A;owiĹ&#x201E;ski National Park. 12 km op het strand zonder een levende ziel tegen te komen.

Duitsland, september 2015. Het Duitse traject langs de Oostzee biedt verrassend veel kliffen met prachtige uitzichten.

Nederland, november 2015. Onze kennismaking met de Noordzee is vooral een kennismaking met regen en wind.

BelgiĂŤ, november 2015. Kort maar breed, en in dit seizoen aangenaam om te wandelen: de Belgische kust.

| Op Weg 2017-3

De Engelse kust Engeland, januari 2016. t makkelijk: smal, maakt het wandelaars nie djes naar de kliffen. modderig en vele steile paa een zonnige dag zijn Maar de vergezichten op weg naar Salcombe. ongelooflijk. Zoals hier op

we Terug het Kanaal over zijn Frankrijk, februari 2016. een r doo je f toense kust. Also op slag verliefd op de Bre s in zee en op de kust loopt. atie beeldenpark van rotsform

Spanje, april 2016. Als je houdt van de combinatie van groene heuvels en fantastische zeezichten, kies dan de Camino del Norte richting Santiago de Compostela.

De drietalige website van Moiken en Jose is nog steeds een work in progress: www.coastline.life.

Portugal, juni 2016. Met de zomer in aantocht vind je nergens zoâ&#x20AC;&#x2122;n blauwe zee en witte stranden als in Portugal.

Het perfecte sluitstuk van een onvergetelijke tocht.

Verslagen worden nog geregeld toegevoegd. Meer info over de E-paden: www.era-ewv-ferp.com.

2017-3 Op Weg |

FIETSAVONTUUR | Oostenrijk, Duitsland, Slovenië

Rondje Oostenrijk

Over de Drau.

Zomer 2016. Op een woensdagavond stappen we met vier fietsen, twee kinderen en bagage de trein op. Een nacht later ontwaken we in München Centraal en vandaar sporen we naar Salzburg. Een prima trein met veel ruimte voor fietsen brengt ons naar de start van onze fietsvakantie.  Tekst en foto’s Pieter en Cynthia Wagemakers

Even Duitsland In een stadspark met speeltuin hijsen we ons allemaal in fietskleren. Via de toeristische attracties van Salzburg en een brug met alle maal slotjes – waarmee mensen blijkbaar laten zien dat ze voor eeuwig bij elkaar horen – fietsen we de stad uit en Duitsland in, om via landweggetjes onze eerste camping te berei ken. We mogen zelf een plekje uitzoeken op het tentenveld. Eén nachtje blijven we in Duitsland. Al snel fietsen we zonder dat we het merken langs de

| Op Weg 2017-3

Saalbachsee Oostenrijk weer in. De fietsroute gaat nu en dan op en neer, maar blijft steeds de kleine weggetjes volgen. Er zijn ook redelijk wat onverharde stukken, wat het dan weer extra leuk maakt. Onderweg vinden we bij Pepijn nog een teek in zijn oor. Die hebben we maar snel verwijderd. In Lofer scoren we nog een ijsje alvorens de camping op te zoeken.

Follow-Me Dag 3. Het wordt snel warm en op ons gemak peddelen we onze geplande 45 km naar Sell am

See. Op de oevers van het meer slalommen we langs de wandelaars. Het is intussen heet en Cynthia en de kids duiken het meer in, terwijl ik campinggas ga zoeken. ’s Avonds verandert een onweer het tentenveld in een modderpoel. Sop, sop, sop als we naar de tent lopen. Omdat we de komende dagen veel moeten klimmen, hebben we de etappes wat korter gemaakt. Vandaag staat er 25 km op het menu, naar een camping op 850 m die een stukje van de route ligt. De laatste kilometers stijgen aan 12 %. We koppelen Pepijn aan met de Follow-

Mooi traject tussen Bad Gastein en Obervellach.

Me en rijden in treintje richting camping. We delen de klim op in stukjes en houden de reep chocolade in de aanslag. En het lukt om alles omhoog te fietsen! Wat zijn we trots op de kids! De camping is een ware beloning: klein, mooi uitzicht, skelters voor de kids, met koeien en konijnen en zelfs nog een klein zwembad.

Klammtunnel 12% naar beneden, dat hebben we zo gepiept. Bij de rivier pakken we de route weer op en na een paar kilometer beginnen we aan de steile klim naar de Klammtunnel. Tot onze verbazing klimt Marit zonder problemen alles omhoog. Met Pepijn in de Follow-Me raak ik even uit balans waardoor we een klein stukje moeten lopen om weer op te stappen. We komen boven bij de ingang van de tunnel. Er is een fietspad in de tunnel, gescheiden van de auto’s. We geven de kinderen de instructie dat we in één keer zonder te stoppen door de tunnel gaan en dat we door de herrie niet kunnen praten. Na 1500 meter zijn we er gelukkig uit. Het miezert een beetje, dus de regenjassen moeten aan. In Dorf Gastein scoren we een kop koffie en in Bad Gastein staan we op de camping.

Oud spoortraject Vandaag is de grote dag: op naar het hoogste punt – hoogtepunt? – van de vakantie. Andere campinggasten hebben ons al gewaarschuwd voor de zware klim. Maar als je gewaarschuwd bent, kan het alleen maar meevallen… Onder weg hebben we veel bekijks. Voor de middag zijn we aan station Bockstein waar we even moeten wachten op de trein. In 12 minuten zijn we de berg door. In Malnitz lunchen we om via de alternatieve route over het oude spoortracé van de Tauerenbahn verder te fietsen. Wat een

Over een hangbrug de vallei over.

briljant uitzicht, echt een aanrader om te doen. In Obervellach genieten we van een ijsje alvorens de camping op te zoeken. Die is overvol, maar na een uurtje wachten mogen we op een eilandje kamperen waar de kano’s liggen. Echt een topplek, midden in de speeltuin aan het water.

De rij auto’s voor de grensovergang kunnen we vlot voorbijfietsen en de douane groet ons vriendelijk. Drau De volgende dagen volgen we de Drau door een breed dal, hoofdzakelijk over rustige grindwe gen. Eerst is het een echte rivier, daarna wordt het meer een aaneenschakeling van stuwme ren. Dat betekent af en toe een flinke afdaling. We genieten volop van de rustige wegen en komen nauwelijks een auto tegen. Dorpjes ook niet, omdat we die vaak onderlangs het meer passeren. Op een bepaald moment lukt het Pepijn niet meer om tempo te maken. We sporen hem aan, maar de gang komt er niet in. Uiteinde lijk stoppen we om even zijn fiets na te kijken. Blijkt dat zijn rem aanloopt. Vermoedelijk bij het spelen op de camping ergens tegen gebotst. Wij hebben weer een les geleerd, hij krijgt een dikke knuffel en weg is hij op zijn fiets… Dag 11 moeten we wat hogerop omdat de Drau door een kloof loopt. In Ruden halen we in het dorpscafé een koffietje en drinken we

die in de speeltuin naast de kerk op. Daarna fietsen we door naar het volgende hoogtepunt: de Jauntabrucke, een 96 m hoge spoorbrug. Het smalle fietspad is langs de brug gehangen en intussen kijken we naar enkele bungeejum pers. We krijgen de vraag of we ook een sprong willen wagen… Nog geen km verderop rijden we over een smalle, door de EU gesponsorde hangbrug over een zijdal. Bij een watertappunt stoppen we voor de picknick. Het laatste stuk naar Lavamund gaat vlot en de gemeentelijke zwemvijver naast de camping is heerlijk.

Zwembad Vandaag rijden we Slovenië binnen. Voor de kinderen is het de eerste keer dat ze een grensovergang met bewaking zien. Tot Dravograd fietsen we langs de weg, richting Potvelka klimmen en dalen we over kleine wegen opnieuw met de Drau aan onze zijde. Pepijn heeft een echte superdag en fietst de volledige 44 km zelf! Een slaapplek vinden we op een zolder boven een museum annex smederij. Dag 13 wordt een dag die we niet snel zullen vergeten. Hij begint heel mooi, maar hoe dichter we bij Maribor komen, hoe drukker het wordt. Ons doel is Spielfeld in Oostenrijk, wat prima haalbaar moet zijn. Maar eerst is er de drukte rond de stad en daarna volgt een desolaat grensgebied met alles wat daarbij hoort. De rij auto’s voor de grensovergang kunnen we gelukkig vlot voorbijfietsen en de douane groet ons vriendelijk. We zijn weer in Oostenrijk. De camping kan niet ver meer zijn volgens het icoontje op de kaart. Maar we kunnen niets vinden. Enkele oefenende brandweermannen weten ons te melden dat de camping ‘niet bestaat’. Er is een optie

2017-3 Op Weg |

WEG 2017 fietsreportage Oostenrijk x 86mm Via onverharde weggetjes rijden we Oostenrijk weer binnen.

Megagrote camping in Lofer.

te horen. We nestelen ons heel de middag in het zwembad en wanneer we opnieuw buiten komen schijnt de zon. Vooraleer de volgende dag op pad te gaan, kopen we nog een routeboekje van Eurovelo 9. Die volgen we eigenlijk al vanaf Maribor en met de gps gaat dat prima. Maar om wat meer zicht te hebben op het parcours dat komt, is het boekje toch handig. Langzaam komen we in een wijn- en fruitgebied, wat het fietsen erg leuk maakt. In Anna am Aigen worden we met een steile klim het dorp ingestuurd. Hijgend en puffend en lopend komen we boven. Het is

zonder zwembad op 5 km en een optie mét op 15 km. Ook al hebben we een pittige dag achter de rug, de kinderen zijn niet te vermur wen. Marit gooit de gang erin en een klein uurtje later zitten ze in het zwembad…

Eurovelo 9 De tent kunnen we droog afbreken, maar eenmaal op de fiets begint het te regenen. Echt te regenen! We schuilen anderhalf uur in een oud douanekantoor, maar besluiten toch onze regenkledij aan te trekken. In één ruk fietsen we naar Bad Radkersburg, zonder de kinderen

gelukkig ook een mooie plek om te picknicken en te genieten van het uitzicht.

Reuzeglijbaan Tijd voor een rustdag! We fietsen een klein stukje tot Furstenfeld, 18 km om precies te zijn. Om 10u30 komen we al op de camping toe. Met het mega zwembad in de achtertuin hebben de kids maar één doel… Ontgoocheling troef wanneer de reuzeglijbaan gesloten blijkt, maar na wat aandringen gaat ze toch open. Daags nadien is het opnieuw klimmen en dalen, gelukkig wat hogerop en veelal door een bos,

DEUTSCHLAND

STEEKKAART Linz

Op Weg 2017

D on

Voor onze lus gebruikten we eerst de

Wien

AlpenAdriaroute (www.alpe-adria-radweg. com). Op aanraden van enkele gezin-

ÖSTERREICH

nen kozen we voor het eerste stuk een

EuroVelo 9 Bernsteinroute Österreich

westelijke variant via Unken en Sell am See. Vanaf Villach schakelden we over

Alpe

op de Drau Radweg en vanaf Maribor op

Nationalpark Gësause

Adria

EuroVelo 9. Met daggemiddelden rond

Friedberg Trofaiach

Zell am See Embach Bad Gastein

Drau

Radw

Obervellach

Mureck

Spital an der Drau

Lavamünd

Dr au

20 Alpe Adria Radweg

ITALIA

| Op Weg 2017-3

Graz

Gurktaller Alpen

Villach/Drobollach 0

Hartberg

Lavanttaler Alpen

Böckstein Mallnitz

40 km was dit ook voor de kinderen een

Drau Radweg

Potdvelka

Dullach

Faaker See

Feistritz

geslaagde fietsvakantie. Als we Oostenrijk

MAGYARORSZÁG

Radw

Liezen

SLOVENIJA

Maribor HRÌVĀTSKĀ

in enkele steekwoorden zouden moeten vatten, dan deze: kindvriendelijk, leuk fietsen, uitdagend, goede faciliteiten. Een uitgebreidere versie met etappes, afstanden en campings kan je vinden op www.dekleinespaak.nl.

INFO

COLUMN

Slimme dametjes Ik was vanuit het binnenland van Kent op weg naar Dover om de overzet te nemen. Ik had ruim de tijd om eerst nog te lunchen, maar door een onbewuste ingeving fietste ik eerst naar de kust, benieuwd of de vorige ferry geen vertraging had opgelopen. In dat geval zou de wachttijd vervallen en zou ik meteen aan boord kunnen gaan. Er waren dit seizoen al vaker technische problemen geweest.

Even in Slovenië.

wat op een warme dag als deze goed uitkomt. We belan den midden in een lokale toertocht. Erg handig omdat alle wegen afgesloten zijn voor auto’s. De finish is op de top en we worden flink aangemoedigd. Pepijn krijgt vleugels en is zo boven, wat een lol heeft hij.

Wenen Dag 18 is een korte etappe, maar we beginnen wel al aan de klim naar Monichkirchen, waarvan de top voor morgen gepland is. De route is pittig maar niet moeilijk. In Friedberg zijn de wegen afgesloten, maar wij worden overal vriendelijk doorgelaten met als gevolg dat we voor het podium van het dorpsfeest langs fietsen. Iedereen kan er wel om lachen. De klim naar Monichkirchen (967 m) begint met een pittig stuk over een grove klinkerweg, Eenmaal boven fietsen we parallel aan de hoofdweg verder. Pepijn fietst alles zelf! De bakkerij van het dorp is open, tijd voor koffie! Die hebben we verdiend. In de miezer beginnen we aan de afdaling. Volgens het boekje moeten we via de hoofdweg, maar de routebordjes wijzen ons gelukkig een landweggetje in. In de stromende regen komen we aan op het station van Aspang-markt. Omdat de rest van de dag regen voorspeld wordt, beslissen we om een dag vroeger de trein naar Wenen te nemen. Het mooiste deel van de route zit er toch op. Wenen is een mooie stad om door te fietsen, met een rede lijk netwerk van fietspaden en routes. Je hebt helemaal niet het gevoel dat je in een grote stad bent. Aangekomen op het Donau Inzel fietsen we naar het noordelijkste puntje en weer terug. Heel mooi en volledig autovrij. Maar dan wordt het tijd om via Salzburg en Munchen terug te sporen.

Mijn intuïtie bleek juist, vanaf de hoge kustrand zag ik de overzetboot aangemeerd liggen. Als dat geen meevaller was! Als een hazewind fietste ik naar de terminal, haalde mijn retourticket boven en volgde hoe de bediende van de check-in mijn gegevens op zijn computer tokkelde. Intussen hoorde ik uit de luidsprekers een lieve vrouwenstem tientallen excuses prevelen voor ‘any inconvience we might have caused’. “The ferry of 13.30 is cancelled”, antwoordde de bediende met uitgestreken gezicht. “But I can take this ferry, can't I?”, vroeg ik hem, wijzend op de aangemeerde overzetboot. “You sure can, no problem”, verzekerde hij me. Ik haastte me naar de gapende mond van de ferry richting Oostende. Boven instal leerde ik me aan het raam, omringd door lege zetels. Er waren weinig passagiers, ik zou een ongestoorde overtocht meemaken. Ik moest er enkel aan denken op tijd enkele broodjes te kopen want ik had nog niet gegeten. Ik zag enkele oudere dames mijn richting uitkomen. Hoewel er zitplaatsen te over waren, wilden ze bij mij komen zitten. “May we join you?”, vroegen ze, zó lief dat ik niet kon weigeren. De drie dames waren blijkbaar gewend de overtocht te doen. Uit hun tassen haalden ze meteen drankjes, broodjes en cake tevoorschijn. Met hongerige blik keek ik naar al dat lekkers. “Please, take what you want, there's plenty enough”. Terwijl ik enkele sandwiches met zalm en tonijn uitkoos, babbelden ze na over hoe ze hun mannen thuis achtergela ten hadden. Ik vertelde hen op mijn beurt over mijn fietsbelevenissen in Kent en die vonden ze ‘very interesting indeed’. Een van hen kreeg mijn taxfree-shop-ticket in ' t oog. Nee, ik was niet van plan het te gebruiken. Elk om beurt togen ze naar de shop en kwamen terug met sloffen sigaretten. Hun mannen op het thuisfront konden tevreden zijn. “So, what brings you to Dunkirk?”, vroegen ze na een tijdje. “Dunkirk?? Is this the ferry to Dunkirk?”, mompelde ik verbaasd. Mijn maag kromp samen. Ik zat verdorie op de verkeerde overzet! Mijn hersencellen begonnen snel te rekenen: van Duinkerke naar De Panne is 25 km fietsen; als ik daar de kusttram kon nemen dan bleven de 30 km naar Oostende me bespaard. Nadat ik van mijn verbazing bekomen was, vroeg ik op mijn beurt wat de dames in ‘Dunkirk’ gingen doen. “Nothing at all!”, antwoordden ze in koor, alsof dit hun stan daardantwoord was. Het begon mij te dagen. Ze namen gewoon de eerstvolgende ferry terug naar Engeland. Deze gepensioneerde dames pendelden enkele dagen per week tegen goedkoop abonnementstarief heen en weer, enkel en alleen voor hun sigaretten handeltje. Als ze dan op de koop toe een naïeve bootreiziger konden strikken voor een extra taxfree-ticket, dan was hun overtocht helemaal geslaagd. Ward Van Loock

2017-3 Op Weg |

WANDELTIP | België

Meditatie en welbehagen

in de Famenne

Een GR-tweedaagse mag een ietsje meer zijn dan wandelen. Onderweg mengen we ons onder de bewoners van twee kloosters. De ontmoetingen wisselen tussen een nobel verheven en een zinnelijk werelds bestaan, tussen totale onthechting en een milde vorm van pure genotzucht. ÆÆ Tekst en foto’s Johan Lauwerier

Op weg naar Humain.

Eigen taal of Latijn

Rood, groen en blauw

Het is even voor 9u. In Hotel Quartier Latin in Marche-en-Famenne schuiven wij samen met andere gasten aan voor het ontbijtbuffet. We horen vooral onze eigen taal. Allen hebben wij genoten van een heerlijke nachtrust, sommigen in een gewone comfortkamer, anderen in ‘une chambre romance’, ondergebracht in de voor malige kerk van het jezuïetenklooster. Toen in de 17de en 18e eeuw de paters het hier voor het zeggen hadden, was het Latijn de verplichte voertaal, ook voor de leerlingen, de gasten van toen. Op hetzelfde moment, 10 km verder in de abdij van Saint-Remy schuiven 25 trappisten monniken naast mekaar in de koorbanken van de neoromaanse kerk. Ze verzamelen daar voor de terts (gebed van het derde uur), één van de acht dagelijkse gebedsmomenten die aan deze nevenorde van de cisterciënzers zijn voorge schreven. Ze hebben vandaag al drie keer hun kloostercel verlaten: voor de vigiles (de nacht wake) om 3u30, de lauden (het ochtendgebed) om 6u30 en de eucharistie om 7u. Daarna hebben ze genoten van hun sober ontbijt.

De bus van 10u29 naar Rochefort is op tijd, de dag kan verlopen zoals gepland. Als we het brugje over de Lomme vinden zijn we klaar voor een wandeling langs GR 577 ‘Tour de la Famenne’. In Saint-Remy zijn de monniken al de hele voormiddag in de weer. De grondstof fen waar ze mee werken zijn gerstemout, suiker, hop, gist en water, rechtstreeks uit de bron van de Tridaine vlakbij de abdij. Als na alle proces sen uiteindelijk de aminozuren hun subtiele chemische werk hebben gedaan is het trappis tenbier gebrouwen. Een jaar werk in de brou werij levert 50 000 hectoliter bier, de Rocheforts 6, 8 en 10. Voor de kenners: de rode, groene en blauwe kroonkurk. En in kringen van GR-wan delaars zijn die kenners goed vertegenwoor digd, dat is genoegzaam bekend.

| Op Weg 2017-3

Dagdromen Net voor de middag zijn we klaar met de 3 km lange klim van Rochefort naar de abdij in Saint-Remy. We zijn goed op tijd voor de sexte (middaggebed) waarvoor de monniken

zich tegen 12u15 weerom in de koorbanken verzamelen. Achteraan in de kerk zijn enkele banken voor bezoekers voorbehouden. We proberen te begrijpen wat de mannen vooraan in hun wit-zwarte habijt motiveert tot dit teruggetrokken leven van gebed en arbeid. Zouden sommigen ons stiekem in de gaten houden en dagdromen dat ze zo dadelijk de kerk en dit klooster verlaten om samen met ons op weg te gaan? Zijn zij het spoor van hun God bijster, zoals het klinkt in hun psalmen? Zijn het noodkreten van de verdwaalde mens? Ons pad is in ieder geval duidelijk, want goed beschreven in de topogids. Het wit-rode spoor wordt nooit een dwaalspoor. Maar waar staan hun wegwijzers? Hebben zij enig idee omtrent dat klooster aan de andere kant van het glooiende boerenland en de mysterieuze Famenne-bossen? Weten zij dat daar in Quartier Latin achter iedere deur en aan het eind van iedere gang of trap een moment van genot te beleven valt? Nadat het laatste vers is gezongen, stappen zij allen vastberaden door een zijdeur terug de kloos

De abdij en de abdijkerk Saint-Remy, beter bekend als de abdij van Rochefort.

tergang in. Welk genot vinden zij daar, in contemplatie en meditatie? Wij weten het niet. Oordelen kunnen wij dus niet. Op onze manier hebben wij dit moment wel intens beleefd.

Noon We stappen verder richting Marche. Het reliëf in de Famenne is wat ‘kalmer’ dan in de echte Ardennen even verderop. Maar de horizonten zijn er even goed gevuld met onmetelijke wei landen en bossen om grenzeloos bij weg te dromen. Op een bank in de winterzon genieten we bij een thermos koffie van een broodje met kaas en een chocoladekoek. Was er iets bij de koffie voor de monniken in Saint-Remy? Het is 14u15. In de kerk daar gaat nu het licht weer aan. Tijd voor de noon (namiddaggebed), met nog een hymne, enkele psalmen, een lezing, een beurtzang en een afsluitend gebed.

Veel bos tussen Hotton en Marche.

Hamman In Aye zijn we nog gestopt bij het multiconfessio neel kerkhof in landschapsstijl. Een heerlijk rust punt, ook voor de levenden. Afgemat zijn we dus niet wanneer we in Marche arriveren. En als we toch een klein beetje moe zouden zijn dan wacht ons daar in Quartier Latin een fantastische remedie om daaraan te verhelpen. Ondertussen is het 17u10 en in Saint-Remy is de werkdag ook ten einde. Weer honderden liters trappistenbier erbij. Nu nog de vespers, het avondgebed met vijf psalmen, nog een lezing, een hymne en een Magnificat, een lofzang. Het licht in de kerk zal gedempt zijn, een paar bezoekers zullen kaarsen hebben aangestoken. Zelf horen wij ook hemelse stemmen, zacht en bedwelmend. Het licht is gedempt en kaarslicht danst tegen de muren. De stemmen klinken uit verborgen luidsprekers, muziek uit de kosmos. We liggen in badjas in de relaxkamer van de wellness. In het watervalbub

belbad, de hamman en de sauna zijn we helemaal ‘gezuiverd’. In Saint-Remy hebben ze het intussen in hun gebeden over de ‘egoïstische neigingen van het vlees’ waarover de heilige Paulus spreekt.

Aperitief Daarna is het voor ons tijd voor het aperi tief. Het is 19u20. Onbedwingbaar gaan onze gedachten weer naar het klooster nabij Roche fort. De achtste keer vandaag gaat in de kerk het licht aan. Daar begint zeker weer stipt op het vastgelegde uur de completen (de dagslui ting, de voltooiing), ze maken de kringloop van het dagelijks bidden rond. In het restaurant in Marche wordt in stijl de ‘Mousse van gerookte forel uit de Wamme met crème van mieriks wortel’ geserveerd, bij wijze van ‘eerste strofe’. In Saint-Remy belanden ze bij de laatste strofe, psalm 4 vers 9: “Vredig leg ik mij neer en ik slaap al”.

STEEKKAART 1

Hotton N

N 63

en-Famenne als uitvalsbasis. Dag 1 namen we de trein naar Melreux Ou

om vandaar via Hotton terug naar Marche te wandelen. Er is om

rth

Marenne Verdenne Marche-en-Famenne

Aye

Als het wat meer mag zijn dan etappes van 15 en 18 km doe er dan zeker de stadswandeling in Marche bij, een tocht van 4 km door de

Marloie

gerestaureerde oude stad. De site van l’ancien couvent des Carmes N4

is een ontdekking.

Hargimont

Marche – Rochefort (of omgekeerd) is er een goede busverbinding (lijn 424 van TEC).

Humain Harvenne

het uur een trein. Als die niet op tijd is kijk dan naar de autochtonen en wind je niet op: “Hij komt wel eens”. Voor dag 2, het traject

Rochefort

Lomm

Jemelle

Info

Wa m

Op Weg 2017

Route en bewegwijzering

Je hoeft niet noodzakelijk te overnachten in het 4-sterren-hotel Quartier Latin in Marche, in Saint-Remy kan het ook. Daar is een gastenverblijf. Maar het is geen hotel, enige betrokkenheid bij het leven in de abdij wordt verondersteld, voor een spirituele

GR 577 Tour de la Famenne (de gelijknamige topogids is beschik-

tocht, ook voor mensen die het geloof van de monniken niet delen

baar in de GR-webshop) is een lus van 170 km, goed onderhouden

(www.abbaye-rochefort.be, zeer toegankelijke uitleg ook in het

en bewegwijzerd. Voor een eerste tweedaagse kozen we Marche-

Nederlands).

2017-3 Op Weg |

FIETSREPORTAGE | Engeland

Het Merengebied in het graafschap Cumbria is voor velen het mooiste van de vijftien nationale parken van het Verenigd Koninkrijk. De Cumbrian Mountains zijn doorsneden door langwerpige gletsjerdalen, vaak met een meer. Het wisselende palet van bergen, meren, kloven, bossen en weidse groene dalen met ontelbare schapen vormt een schilderachtig panorama dat jaarlijks vele wandelaars en fietsers aantrekt. ÆÆ Tekst en foto’s Guido Vandroemme

Aankomst boven op Hardknott Pass.

Lake District

Fietsen door prentkaartlandschappen Windermere Gedurende lange winteravonden tekende ik op digitale kaarten een traject uit dat mij langs de oevers van zoveel mogelijk meren zou leiden. En omdat ik wel van een uitdaging houd, deed ik geen moeite om enkele beruchte steile passen uit het parcours te weren. Als startpunt koos ik Kendal, een rustig stadje aan de rand van het Lake District. Sustrans Cycleroute 6 naar Windermere ligt voor een groot deel langs de A591. Behalve de mooie landschappen valt er langs

| Op Weg 2017-3

deze autoweg nog niet veel te beleven. Daarom ben ik blij om het eerste meer te zien, meteen het grootste natuurlijke meer van Engeland. Windermere is een typisch lintmeer, smal en heel lang. Spijtig genoeg ligt er meestal een strook bomen tussen de weg en het meer. Dat verandert helemaal wanneer ik aankom bij de pier van Bowness-on-Windermere. Van hieruit vertrekken boten voor een cruise over het meer. Het grootste spektakel speelt zich af langs de promenade op de oever. Busladingen

toeristen verdringen zich om moddervette Canadese ganzen te voederen die elkaar met veel gekakel verdringen. Een eindje verder, aan de oever van de jachthaven, is het veel kalmer en zijn de uitzichten over het meer minstens even mooi.

Brede gletsjerdalen … In Newby Bridge, helemaal aan het zuidelijk ste punt van het meer, maak ik de bocht naar het noorden. Hier is veel minder autoverkeer

Fantastisch uitzicht op Ennerdale Water.

en alhoewel het door het bos voortdurend op en neer gaat, is het veel leuker fietsen. In het Merengebied is het een vast gegeven dat je van het ene naar het andere meer telkens een bergkam of heuvel moet overwinnen. Maar dat heeft dan weer als voordeel dat je mooie panorama’s als beloning krijgt. Via het pitto reske dorpje Hawkeshead kom ik bij het kleine maar veel mooiere Easthwaite Water. Ik rijd er helemaal rond om aan de andere kant de steile helling aan te vatten die over een bergrug naar Grizedale voert. Het brede gletsjerdal van Grizedale doet mij heel sterk denken aan de Yorkshire Dales, die hier trouwens niet zo ver vandaan liggen. Op de min of meer vlakke weg door de lengte van het dal is het ontspannen fietsen, maar aan dit mooie liedje komt snel een einde. Langzaam zwoeg ik mij op de pas omhoog om even later terug af te dalen naar de Crake rivier. Die volg ik langs een smalle weg tot aan Coniston Water. Ook dit is een lintmeer. In het midden van de jaren 90 vonden hier vele recordpogingen plaats met waterspeedboten. Aan de overkant torent de top van ‘The Old Man of Coniston’ boven het stadje Coniston uit. Het is een van de hoogste bergen van het Lake District.

… en steile passen Het parcours voor vandaag wordt zwaar, met minstens drie passen waarvan twee beruchte. Maar het weer helpt alvast een handje. De zon

schijnt vrolijk over de weg die langs een kla terend riviertje langzaam oploopt. Rondom doemen hoge toppen op. Ik neem uitgebreid tijd om foto’s te nemen van Little Langdale Tarn, een klein meertje in een idyllisch groen berglandschap. Maar dan komt het zware

Van het ene naar het andere meer moet je hier telkens een bergkam of heuvel overwinnen.

werk. Aan het begin van Wrynose Pas waar schuwt een bord voor een hellingspercentage van 25%. De helling staat op nummer 2 van Engelands meest beruchte fietshellingen. Vol goede moed begin ik eraan. Netjes rechtdoor fietsen is niet meer mogelijk. Ik zwalp van de ene kant van de weg naar de andere. Achter mij klinkt het geluid van een naderende auto en ik moet voet aan de grond zetten. De chauf feur maakt een verontschuldigend gebaar. Ik probeer nog om weer aan te zetten, maar tevergeefs. Pas na enkele honderden meter zwoegen naast de fiets wordt het weer wat minder steil en kan ik weer op de fiets stappen. Om op een volgend steil stuk weer stil te

vallen. Maar boven op de pas, wat een uitzicht! Nog zwaar hijgend kijk ik met ontzag over de ganse lengte van Wrynose Bottom, het dal aan de andere kant. Aan het eind spot ik meteen de meest beruchte fietshelling van Engeland: Hardknott Pass. Maar eerst de afdaling. Met enkele haarspeldbochten is die gevaarlijk, zeker met een geladen trekkersfiets. Gelukkig is de weg droog. In het dal langs de Duddon River kan ik even bekomen. Maar de aanblik van Hardknott Pass zegt voldoende. Als slechts weinig wielertoeristen op een lichte racefiets deze helling tot boven kunnen fietsen, dan is het met een zware trekkersfiets volstrekt onmogelijk. Zelfs de fiets te voet omhoog duwen is een hels karwei. Telkens na enkele tientallen stappen moet ik stoppen om weer op adem te komen. De laatste vijf honderd meter lukt het opnieuw om te fietsen. Daar moet ik toch wel even bekomen van de inspanning.

Fells Het stuk door Eskdale brengt verademing. En de helling naar Eskdale Green valt mee. In een rustig tempo kom ik bij Wastwater. Dit kleine meer ligt in een heel mooi decor van de typi sche groene maar kale bergen die hier ‘fells’ heten. Aan het einde van het meer maken drei gende onweerswolken boven de bergtoppen het uitzicht nog mooier. Gelukkig waaien ze weg in de andere richting.

2017-3 Op Weg |

Little Langdale Tarn is de naam van dit kleine meer.

Ik houd het tempo rustig want ik weet dat er nog één moeilijke hindernis volgt. Vanuit Calderbridge loopt Cold Fell Road tot in Ennerdale Bridge. Cold Fell is een berg die er uitziet als een enorme grassige bult. De weg is nergens steil maar de klim duurt lang. De panorama’s aan weerszijden zijn wel weergaloos. Omdat de vermoeidheid zich nu duidelijk laat voelen, kort ik het parcours in en stel ik me tevreden om Ennerdale Water vanop afstand te bekij ken. Niet veel later passeer ik langs Loweswater. Aan de overkant doemen de Loweswater Fells hoog boven dit kleine meer uit. En nog is het niet gedaan voor vandaag, want kort daarna voert de weg mij langs Crummock Water en vlak daarna langs Buttermere. Terwijl ik daar foto’s aan het nemen ben, trekt de lucht dicht met grijze wolken en vallen er enkele ver spreide regendruppels. Net als ik de fiets tegen de gevel van de jeugdherberg zet barst een fikse onweersbui los. Dat was op het nippertje!

Laaghangende wolken Na een verkwikkende nachtrust ben ik klaar voor nieuwe uitdagingen. Al na een paar kilo

Coniston Water is een langgerekt lintmeer.

| Op Weg 2017-3

Het leed is geleden boven op Wrynose Pass.

meter rijd ik een diep U-dal in met aan weers zijden hoogoplopende hellingen. De toppen zijn verborgen in laaghangende wolken, waar door het dal een vreemde aanblik krijgt. Het is nog vroeg in de morgen en de stilte is oorverdo vend. Op het einde ligt Honister Pass, de enige weg om uit dit dal te komen. Boven bevindt zich een oude leisteengroeve, nu een museum.

Long Meg blijkt een grote solitaire menhir te zijn. Zijn dochters staan wat verder mooi in een ronde.

Het jarenlang ontginnen van leisteen heeft de omgeving herschapen in een stenige grijszwarte puinhoop. De afdaling aan de andere kant voert mij naar het brede Borrowdale. Hier ligt de ‘Bowder Stone’, een reusachtige blok graniet van 2000 ton. In tegenstelling tot wat bijna ieder

een denkt is de steen niet van een helling naar beneden gerold, maar eeuwen geleden vanuit Schotland door een gletsjer afgezet. Borrow dale loopt uit in het wijde Derwent Water.

Steencirkel Ook Bassenthwaite Lake ligt vlakbij, maar daar zie ik niets van wanneer ik over grindpaden door de bossen van Wythop Woods fiets. Aan de overkant loopt de route langs de voet van de machtige berg Skiddaw, een topwandelgebied. De drukte van Keswick laat ik snel achter mij om de klim aan te vatten naar Castlerigg, een van de mooiste steencirkels van Engeland. De volmaakt ronde cirkel bestaat niet alleen uit goed bewaarde rechtopstaande stenen, maar ligt ook nog eens in een weids decor van fells. Jammer genoeg hangen er op dit moment zware grijze wolken en valt er lichte regen. De afdaling brengt mij naar een dal met de prach tige naam St John’s in the Vale. Het laatste meer voor vandaag is Thirlmere, een stuwmeer. Ondertussen is het flink beginnen regenen en ik fiets in één ruk door naar de jeugdherberg in Grasmere.

Soms zegt een bord alles...

Castlerigg Stone Circle, een van de mooiste steencirkels van Engeland.

Hoe kleiner hoe mooier

Omdat ik goed opschiet maak ik een ommetje langs Long Meg and her Daughters, nog een grote prehistorische steencirkel. Long Meg blijkt een grote solitaire menhir te zijn. Zijn dochters staan wat verder mooi in een ronde.

Grasmere en Rydal Water zijn twee kleine meren vlak na elkaar. Vanuit Ambleside, nog een van de toeristische centra van het Lake District, begin ik aan een bekende fietshel ling: The Struggle. What’s in a name? Het is een lange klim naar de Kirkstone Pass. Het smalle kronkelende landweggetje blijft maar gestaag omhoog lopen. Ik stop af en toe om achteruit te kijken, want daar is het uitzicht grandioos. Boven waait er een harde, koude wind. Tijdens de afdaling stop ik even aan Brothers Water. Ik heb intussen door dat de kleinere meren vaak de mooiste zijn, omdat je ze in één keer kan overkijken en ook makkelijker kan fotografe ren. Voorheen heette het Broad Water, maar in de 19de eeuw werd de naam veranderd nadat er twee broers verdronken.

Inspiratie Ullswater is het tweede grootste meer van het district. De omliggende bergen geven het een langgerekte Z-vorm en velen bestempelen het als het mooiste meer van Engeland. En wie ben ik om dat in twijfel te trekken? De weg loopt vanaf het begin tot het einde langs de oever, wat uiteraard leuk fietsen is. In Penrith kom ik op het traject van de Coast to Coast fietsroute. Die heb ik zeven jaar geleden gefietst en net als toen zie ik in de verte de donkere hoogten van de North Pennines opdoemen. Hoe dichter ze

komen, hoe onheilspellender ze lijken. Maar deze keer maak ik een bocht en fiets met die oude bergketen aan mijn linkerkant naar het zuiden. De smalle weg slingert zich door een glooiend halfopen landschap dat opvallend groen is. Een boer op een quad drijft met de hulp van twee bordercollies een grote groep schapen bij elkaar. Een mooi schouwspel waar voor ik graag de tijd neem. Mijn laatste rit is de kortste. Maar goed ook, want al in de voormiddag trekken de hemel sluizen breed open in wat ze hier een ‘torrential downpour’ noemen. Terug bij de auto heb ik geen droge draad meer aan het lijf. Maar dat deert me nauwelijks, want wat heb ik genoten van de landschappen en de meren. Geen wonder dat zoveel dichters, schrijvers en schilders in het Lake District hun inspiratie kwamen halen.

STEEKKAART

Ennerdale Bridge

Pernith Keswick Castlerigg

Thirlmere Buttermere Bowder Stone Wastwater Grasmere

Eskdale Green The Old Man Coniston

Ullswater

Appelby

(85 km), Buttermere – Grasmere (73 km), Grasmere – Appleby-inWestmorland (89 km), en Appleby – Kendal (57 km).

Kaarten en gidsen Op het stuur van mijn fiets had ik een gps met daarop de track voor

Calder Bridge

Derwent Water

Mijn etappes: Kendal – Coniston (89 km), Coniston – Buttermere

nines Pen

Crummock Water

Long Meg and her Daughters

rth

Cockermouth

Bassenthwaite Lake

elke dag en een smartphone met de Osmand app. Maar elektronica

Ambleside Bowness

is kwetsbaar en daarom had ik nog enkele kaarten mee: OS Map of Lake District & Cumbria (1/110.000), The Lake District Walking Map

Windermere Kendal

van Collins (1 inch/1 mile) en South Cumbria & The Lake District Cycle Map van Sustrans.

5 10

Barrow-in-Furness

Op Weg 2017

Route en bewegwijzering Door het Merengebied lopen nauwelijks bewegwijzerde fietsroutes.

Info In het hoogseizoen zijn er erg veel toeristen. Ik reserveerde alle B&B’s en jeugdherbergen zowat twee maanden op voorhand. In het voor- en najaar is het er een stuk rustiger en zo mogelijk nog mooier dan tijdens de zomer.

Alleen de Coast to Coastroute van Sustrans loopt langs de noordelijke rand van het natuurpark. De Cumbrian Mountains mogen dan heel oud zijn, het zijn bergen, geen heuvels. Wie hier komt fietsen

KAART

TRACK

FOTO’S

moet rekening houden met veel hoogtemeters.

2017-3 Op Weg |

WANDELAVONTUUR | Engeland

Modder op het oudste pad van Engeland

In zijn onvolprezen boek ‘De Oude Wegen’ schreef Robert Mc Farlaine dat de Ridgeway het oudste langeafstandspad van Engeland is. Hij liep stukken in ‘putteke winter’, met alle modderige gevolgen vandien. Wij trokken er in het vroege voorjaar naartoe, maar die toegeving bleek allerminst voldoende om moddervrij te blijven. Wel integendeel… ÆÆ Tekst en foto’s Karel Verstappen

Megalieten Officieel start de Ridgeway ergens in niemands land op Overton Hill langs de drukke A4, maar om in de stemming te komen vertrekken wij vanuit Avebury. Dat is een druk en redelijk toe ristisch plaatsje, niet in het minst omwille van zijn beroemde megalieten. We lopen langs de grote stenen die daar al zo’n 5000 jaar in een dubbele rij opgesteld staan en als het ware een brede, grazige route vormen naar … tja, naar waar? Ook wetenschappers zijn het daar nog niet helemaal over eens en spuien de ene na

| Op Weg 2017-3

de andere theorie, de ene nog hallucinanter dan de andere. Maar het blijft een indrukwek kend schouwspel, net als de stenen grafkelder die boven op een tumulus ligt aan de overkant van de A4. Volgens vele Britten is deze site zelfs belangrijker dan het nabijgelegen Stonehenge.

Paarden op de hills Verderop langs de Ridgeway komen we trou wens nog voortdurend bouwsels tegen uit de bronstijd, wat een extra dimensie geeft aan het pad. Maar veel zin om lang tussen de toeris

ten rond te slenteren hebben we nu niet. Ons wacht het betere wandelwerk en na anderhalf uur stappen komen we boven op Hackpen Hill (272 m), waar tegen de bergflank een eerste wit paardenfiguur in kalk ligt. Ook hiervan zullen we verschillende exemplaren tegenkomen deze week. En ook zij stammen uit de bronstijd, maar ze werden pas in 1995 dankzij nieuwe technieken blootgelegd en opnieuw met kalk bewerkt. En ook hier blijven wetenschappers ons de antwoorden schuldig op de vragen ‘door wie’ en ‘waarom’ …

Even volgen we de Thames.

Op onze strafkaart zien we verschillende ring forten, cirkelvormige aarden omwallingen van een vijftal meter hoog, sommige op het terrein nog helemaal intact. Barbury Castle is er zo eentje, en onze Ridgeway loopt er dwars door heen. Alweer redelijk indrukwekkend.

Modder Maar zoals in de inleiding aangekondigd blijven we niet verschoond van Mc Farlaines modder. Wanneer we in de buurt van Ogbourne willen lunchen, moeten we eerst plastic hoesjes over onze wandelschoenen trekken alvorens we toegelaten worden op het hoogpolig tapijt van het theehuis… Op Round Hill Downs worden we zelfs overvallen door een korte maar forse hagelbui. In ons overnachtingsstadje Liddington blijkt de in de topogids beloofde ‘wide choice of pubs’ zich te beperken tot één schamel kroegje. Gelukkig voldoet het ruimschoots aan onze verwachtingen en behoeften! Vanop Fox Hill lopen we over een wat eento nig pad, maar na 4 km komen we aan Way land’s Smith Long Barrow, een lange smalle ondergrondse begraafplaats. Je kan er niet hele maal in, maar de ingang is nog steeds impo sant evenals de inplanting in het landschap. Wat volgt is een ware aaneenschakeling van graftombes, versterkingen en ringforten van zo’n 5000 jaar geleden. Al zou het kalkpaard

Modder is ons deel.

dat hier tegen de heuvel ligt pas tussen 1400 en 600 v.c zijn uitgehakt. Om dat immense paard op de foto te krijgen, beklimmen we het tegen overliggende Uffington Castle, een uitgestrekt heuvelfort. De combinatie van heuvel en paard verwarren alleen maar de door de wetenschap pers geponeerde theorieën.

Sinds de sluiting van de laatste pub kan je nog steeds een kop koffie of thee gaan drinken in de kerk. Rode wouwen Niet alles langs het pad is oud. Even verderop komen we langs een monument ter nage dachtenis van de plaatselijke weldoener Baron Wantage die sneuvelde in de Krimoorlog. Modder afgewisseld met graspaden brengt ons in de buurt van enkele racebanen waar paarden worden getraind voor het betere werk op de echte renbanen. In Goring, een drukker plaatsje met een spoorwegstation, volgen we de Thames stroomopwaarts. De vlakke en goed begaan

bare – lees: moddervrije – paden zorgen voor een welkome afwisseling. Maar ons geluk is van korte duur, want in de buurt van Winterbrook (tja…) klimmen we weer omhoog en komen we weer terecht in de ons reeds vertrouwde modder. We lopen over een recht pad door de Chiltern Hills, waar we als het ware achterna gezeten worden door rode wouwen. Dit is de enige plek in Europa waar deze roofvogels overwinteren, als gevolg van het ter plekke uitzetten van vier vogels enkele tientallen jaren geleden. De rode wouw is intussen ook uitgegroeid tot het offici ële symbool van de Ridgeway.

Koffie in de kerk We lopen over een lang, recht pad, bekend als ‘Grim ’s Ditch’, waarvan archeologen intussen wél overtuigd zijn dat het in de bronstijd de rechtstreekse verbinding was tussen het dal van de Thames en de Chiltern Hills. In Nuffield worden we via een bord attent gemaakt op het feit dat sinds de sluiting van de laatste pub het nog steeds mogelijk is om een kopje koffie of thee te gaan drinken in de kerk. Dat doen we dan ook. En inderdaad, onder de preekstoel is alles aanwezig voor een lekkere kop, zelfs met een koekje erbij. We genieten ervan, terwijl we buiten hagelbollen met de grootte van ten nisballen op het dak horen kletteren. We laten

De site van Avebury, volgens sommigen belangrijker dan Stonehenge.

2017-3 Op Weg |

Op naar Aldbury.

dan ook niet na de Heer hiervoor te danken in de vorm van een wereldlijke gift in de daartoe bestemd spaarpot.

Panorama’s Op naar de modder dan maar weer. Maar enkele uren verder, bij een boerderij, kunnen we zowaar voor het eerst deze week onze schoenen en gama schen fatsoenlijk schoonmaken zonder daar voor de badkamer van een overnachtingsplek geweld aan te doen. Al blijkt het geschrob van nul en generlei waarde, wanneer aan de overkant van de verharde weg alweer een modderstrook van een tiental kilometer wacht. Het wordt pas echt beter wanneer we in de buurt van Chinnor komen, waar kalkputten diepblauw liggen te schitteren in de zon (inderdaad, de zon!). Verderop klimmen we door het bos naar Hempton Hill, waar het pad een bocht maakt

en verder oostwaarts loopt. Er moet wat langs een drukke weg gelopen worden, maar even voorbij Princes Risborough klimmen we naar de Whiteleaf Cross tumulus. Het uitzicht is prach tig, maar ondanks het waterzonnetje is het win derig en koud en we dalen snel af naar de Ploug inn of Cadsen, waar we dankzij een ‘Dry Cider’ wat bijkomen van de gedane inspanningen. En er volgen er nog (inspanningen, geen ciders). Zoals de klim naar Pulpit Hill, vanwaar we in de verte het landgoed van de Britse Eerste Minister zien liggen. Gelet op de alomtegen woordigheid van camera’s langs het pad hier, doen we ons best om zo onopvallend mogelijk door de modder te laveren. Coombe Hill heeft nog een verrassing in petto, niet het gevolg van de extra modder, maar wel van het schitterend uitzicht (360°) bij het monument van de ZuidAfrikaanse boerenoorlog.

Zonder modder En dan gebeurt het. Na Wendover blijven we plots verschoond van modder. Over een mooi vlak pad door een groot park aangelegd door de Rotschildfamilie lopen we naar Tring, waar we een kanaal en twee spoorwegen oversteken. We maken nog een ommetje naar het échte einde van de Ridgeway, boven bij de tumulus op Beacon Hill. Wanneer we de steile klim er naartoe verteerd hebben, genieten we voor het laatst van het weidse uitzicht over dit land schap. Spectaculair is het niet, maar ruim schoots voldoende om een zesdaagse tocht te overwegen. Met in de verte achter ons het kalkstenen paard van Uffington – het grootste uit de buurt maar niet op de Ridgeway gelegen – dalen we af naar onze laatste slaapplek, The Greyhound Inn in Alburry.

85 mm

STEEKKAART De Ridgeway is zeker niet het mooiste pad van Engeland, maar de vele historische monumenten zorgen er wel degelijk voor dat het aangenaam blijft. De modderellende hadden we natuurlijk zelf gezocht door in het vroege voorjaar te gaan stappen, maar ook in betere weersomstandigheden zou het nooit geheel mod-

Op Weg 2017

Th a

2 Liddington – Letcombe Regis (23 km), dag 3 Letcombe Regis

– Goring on Thames (25 km), dag 4 Goring – Watlington (27 km), dag 5 Watlington – Wendover (30 km) en dag 6 Wendover – Ivinghoe Bacon – Aldburry (26 km). Meer info: www.nationaltrail.co.uk/ridgeway.

| Op Weg 2017-3

FOTO’S

Swindon

Oxford

Aylesbury

Uffington

Letcombe Regis

Liddington Avebury

East Kennet

Goringon-Thames

Tring

Aldbury Wendover Chinnor Chiltern Hills

Watlington

dervrij zijn hier! Onze etappes: dag 1 East Kennet – Liddington (28 km), dag

Ivinghoe Bacon

Nuffield Winterbrook

High Wycombe Maidenhead

Reading

Th a

PUBLIREPORTAGE

duitsland, vakantieland! Wist je dat in Duitsland sommige wandelpaden zo prachtig zijn dat ze ‘droompaden’ genoemd worden? Dat er ook fietsroutes op kindermaat te vinden zijn? En heb je de Duitse specialiteit asperges met ham al geproefd? De Duitse Dienst voor Toerisme inspireert met een special over negen regio’s, elk met hun unieke aanbod. Je kan er wandelen en fietsen langs wijnranken, doorheen oeroude bossen, over grillige bergpaden of langs zacht glooiende alpenweiden. Schilderachtige steden, burchten, kastelen en kloosters liggen op je weg en de berghutten maken graag hun streekgerechten voor je klaar. De kuuroorden nodigen uit tot een dagje rust en ontspanning. Welke regio spreekt jou het meest aan? Ontdek in dit nummer Saksen, Berchtesgadener Land (foto), Baden-Württemberg en de Südliche Weinstrasse. In het volgende nummer maak je kennis met de regio’s Rijnland-Palts, Rijn-Moezel-Eifel, NoordrijnWestfalen, Paderborner Land en Nedersaksen. > Nog meer info vind je op www.germany.travel.

Tourismus markeTing gesellschafT sachsen mbh

saksen

Wandelen door de wijngaarden langs de Elbe Onder het motto ‘vieren, beleven en genieten’ viert de Saksische Wijnstraat haar jubileum. Het programma in 2017 omvat tentoonstellingen, proeverijen, open dagen bij wijnmakers en culinaire arrangementen. Ook de wijnfeesten in september, als de Saksische Wijnkoningin wordt gekozen, zijn de moeite waard.

Eeuwenlange wijncultuur

In het Elbedal bij Dresden wordt al ruim 850 jaar wijn gemaakt. Na de Tweede Wereldoorlog raakte de wijnbouw in de DDR-periode in de verdrukking. Al in 1992, een jaar na de Duitse hereniging, sloegen wijnbouwers en bestuurders de handen in elkaar om de Saksische wijnstraat nieuw leven in te blazen. Met succes, er is veel geïnvesteerd in nieuwe wijngoederen en de ontwikkeling van de wijnstraat tot toeristisch thema. Voor wandelaars is de Saksische Wijnwandelweg een aanrader.

Wijnstadjes en hun wijnboeren

De 55 kilometer lange Saksische Wijnwandelweg loopt van Pirna naar DiesbarSeusslitz. Wijnstadjes onderweg zijn Meissen en Radebeul. Een stevige doorstapper kan de route in twee dagen afleggen.

Maar in dat tempo de kilometers lopen is zonde, want weinig wandelroutes bieden zoveel afwisseling: nationaal park Sächsische Schweiz, cultuurmetropool Dresden, kastelen, historische stadjes en florerende wijnlandgoederen. Met vele terrassen om de voeten te laten rusten en de dorst te lessen. Ook de Elberadweg, één van de bekendste fietsroutes van Duitsland, loopt door de Saksische wijnstraat. Veel wijnlandgoederen ontvangen bezoekers. Het grootste wijnlandgoed is Schloss Wackerbarth. Bij diverse adressen kan je ook overnachten. Bijvoorbeeld Schloss Proschwitz, Hofflössnitz of het Weinhaus Schuh met zijn ‘Vinotel’. De Saksische Wijnwandelweg is volledig bewegwijzerd. Vrijwel alle paden zijn verhard en lopen langs de Elbe tussen de wijnstokken. Hierdoor is het profiel egaal en gemakkelijk voor wandelaars.

Praktisch Alle info over de wandelroute en de bezienswaardigheden onderweg vind je op www. saechsischer-weinwanderweg.de. Elbland Tourismus, de routebeheerder, kan het transport van bagage regelen tussen de overnachtingsadressen. Algemene informatie op www.saksen.be.

Malerweg in SächSiSche Schweiz: de wijnwandelweg volgt de Elbe, maar bij Pirna is de wandel belevenis uit te breiden. Door het natio nale park Sächsische Schweiz loopt de Malerweg. Het gebergte, met grillige rotspartijen, inspireerde door de eeuwen heen beroemde schilders. De schilderachtige wandelroute passeert ook de bekende Brug van Bastei en biedt de mooiste panorama’s in het Elbsandsteingebirge. www.malerweg.de

Tip

berchTesgadener land Tourismus gmbh (bglT)

PUBLIREPORTAGE

Berchtesgadener land

in het hart van de alpen Er zijn talrijke wandelbestemmingen in de Berchtesgadener Alpen, zoals de Alpentoppen van de Watzmann, de Hoher Göll en de Hochkalter. Wil je frisse berglucht inademen en toch niet zo hoog klimmen? Geen probleem! Een wandeling van een halve dag naar de Grünstein is al genoeg om op een bergtop over de groene vallei van Berchtesgaden en de majestueuze Watzmann uit te kijken. Vlak, gestaag stijgend of heuse bergwanden

Met ruim 1.000 kilometer aan wandelpaden valt hier veel te ontdekken. Vroeg in de ochtend, het gras is nog koel van de vorige nacht, maar de heldere hemel belooft een warme dag. Een rugzak op de schouders en de pret kan beginnen. Bergroutes zoals de vlakke Soleleitungsweg bieden een prachtig panorama zonder hellingen. Wandelroutes naar de Funtensee op het Steinernes Meer plateau daarentegen gaan vier uur lang gestaag bergopwaarts. Fanatieke bergbeklimmers kunnen zich aan de Rinnkendl-Steig of de Watzmann-Ostwand wagen. Dat is het mooie aan het Berchtesgadener Land: het indrukwekkende berglandschap biedt voor elk wat wils.

Nationaal park in de alpen

In het hart van deze prachtige natuur ligt het Nationaal Park Berchtesgaden, het enige Duitse nationale park in de Alpen. Mooier kunnen we het niet maken! Tijdens wandelingen door de bergen zijn almen en hutten de plekken om even uit te rusten en energie op te doen voor het vervolg van de tocht. Trek je wandelschoenen en -sokken even uit, loop blootsvoets over de wei en geniet van de warme zonnestralen. Wandelen is niet alleen een activiteit voor de benen, stap voor stap worden je gedachten helderder. Laat de dagelijkse sleur achter je en geniet met volle teugen van de ongerepte natuur en frisse berglucht. De krachtige berglucht stimuleert en versterkt lichaam en geest. Het spectaculaire uitzicht krijg je er gratis bij.

Praktisch Meer inspiratie en praktische informatie bij Berchtesgadener Land Tourismus GmbH, Maximilianstrasse 9, 83471 Berchtesgaden, tel. +49 8652 65 650 50, info@bglt.de, www.bglt.de

Kom van 30 juni tot 2 juli 2017 naar het wandelfestival van het Berchtesgadener Land. Dit perfect georganiseerde festival is al jarenlang een grote trekker voor wandelfanaten en heeft voor iedere wandelaar wel iets in petto: van een veeleisende 24urentocht tot informatieve themawandelingen. Een tocht door het Lattengebergte bij Bad Reichenhall of een deel van de SalzAlpenSteigroute maken ook deel uit van het festivalaanbod.

Tip

Tourismus GmbH NördlicHer scHwarzwald, alexaNder KijaK

Baden-WürtteMBerg

het noordelijke Zwarte Woud Talloze fietsen wandelpaden te midden van uitgestrekte bossen nodigen uit om de unieke natuur van het Zwarte Woud te ontdekken. Welkom in hét Duitse wandelgebied bij uitstek met een ruime keuze aan erkende wandelpaden, de Drie-etappenwandeling en wandelpaden langs geologische bijzonderheden.

Wandelen langs eeuwenoude rotsformaties

De wandelroutes lopen door bosreservaten, het natuurpark Schwarzwald Mitte/Nord en het grootste hooggelegen moerasgebied van Duitsland met de Wildsee in Kaltenbronn. De 13 kilometer lange lusvormige wandelroute Wasser- Wald- und Wiesenpfad doorkruist een afwisselend en indrukwekkend landschap. Op geologische wandelpaden (Geo-Pfade) kom je meer te weten over het ontstaan van de vele rotsformaties in het Zwarte Woud. Wie graag een culinaire pauze inlast, kan op adem komen in een van de wandelaarshutten langs de wandelen fietsroutes. Geniet van regionale specialiteiten zoals bosbessenpannenkoeken, Kässpätzle of een stevige maaltijd met ham uit het Zwarte Woud.

Fietsen langs burchten en kloosters

De idyllische Nagoldradweg in het noordelijke Zwarte Woud loopt over een lengte van 93 kilometer langs de gelijknamige rivier. Het fietspad stijgt maar af en toe en is daardoor geschikt voor families en recreatieve fietsers. Onderweg nodigen tal van plekjes en charmante plaatsen uit om een pauze in te lassen. Langs de route wachten historische bezienswaardigheden zoals Schloss Altensteig, de burchtruïne Hohennagold, het klooster Maria Reuthin in Wildberg, de vakwerkstad Calw of het klooster in Hirsau.

Praktisch Raadpleeg de Bett&Bike-gastheren voor overnachtingsmogelijkheden in de buurt. Je kan kiezen uit hotels, B&B’s, jeugdherbergen en campings. www.bettundbike.de Nog meer inspiratie en alle praktische info om je uitstap te plannen vind je op www.mijn-zwartewoud.nl.

Tip Je kan een gratis Nederlandstalige ZwarteWoudgids boordevol tips en praktische informatie bestellen via www.mijnzwartewoud.nl/kataloge.

südliche WeinsTrasse e.V.

PUBLIREPORTAGE

südliche Weinstrasse

Vakantieplezier tussen wijnranken Heb je zin om het grootste aaneengesloten bosgebied van Duitsland te ontdekken? Dan ben je in de Südliche Weinstrasse op de juiste plek! Deze zonovergoten streek in het zuiden van de Palts hoort bij het Paltserwoud-biosfeerreservaat en is het hele jaar door de perfecte bestemming voor wandelaars, natuurliefhebbers en fijnproevers. streekgerechten in een wandelhut Wandel naar de burchten en hutten in het Paltserwoud, fiets langs wijnbergen of mountainbike over uitdagend terrein en geniet tegelijk van de Paltser gastvrijheid. Met een mooi uitzicht drink je een verfrissende Schorle (wijntje verdund met mineraalwater) en proef je regionale gerechten. De Palts heeft het dichtste netwerk aan uitgebate wandelhutten van alle Duitse middelgebergtes. Langs de premiumwandelroute Pfälzer Hüttentour liggen er liefst vijf! Over een afstand van ruim 19 kilometer en 800 hoogtemeters geniet je van schitterende panorama's zoals het uitzicht vanop de Orensfelsen of bij de St. Annakapel. Een omweg naar de ruïne van de burcht Neuscharfeneck is een aanrader. De hutten langs de weg sterken wandelaars met lekkernijen als Saumagen (gevulde varkensmaag), Fläschknepp (vleesknoedel) of Grumbeeresuppe (aardappelsoep).

De südliche Weinstrasse per fiets

Het Mountainbikepark Pfälzerwald staat voor betoverende kronkelende paden, snel afwisselende hellingen en technisch veeleisende afdalingen, een indrukwekkend panorama, romantische kastelen en hartelijke gastvrijheid in de rustieke wandelhutten. De Südliche Weinstrasse maakt sinds 2016 deel uit van het Mountainbikepark Pfälzerwald en sluit daarmee aan op een 900 kilometer lang mountainbikenetwerk in het Paltserwoudbiosfeerreservaat. De fietsroutes 7 tot 10 bevinden zich in het gebied rond Annweiler am Trifels en Bad Bergzabern. Ze zijn tussen de 28 en 51 km lang met tussen de 840 en 1.480 hoogtemeters. Meer info over het routenetwerk en evenementen op www.mountainbikepark-pfaelzerwald.de. Recreatieve fietsers rijden door de valleien van de Queich, Kaiserbach en Klingbach tot aan de Rijn en sluiten de dag af in een van de kleine wijndorpen.

Praktisch Voor een informatiepakket over het thema wijn, wandelen en genieten kan je terecht bij: Zentrale für Tourismus, Südliche Weinstrasse e.V., An der Kreuzmühle 2, 76829 Landau, tel. +49 6341 940 407, info@suedlicheweinstrasse.de, www.suedlicheweinstrasse.de

Het zevendaagse wandelarrangement Wandertour Deutsche Weinstrasse omvat 6 overnachtingen met ontbijt, een Weinstrassenmenu, wijnproeverij, ticket voor het Hambacher Schloss, ticket voor Schloss Villa Ludwigshöhe of ritje op de Rietburgbahn, trein Wissembourg Grünstadt, kaarten en een souvenir. De route loopt langs het Paltserwoud. Vanaf 469 euro per persoon in een tweepersoonskamer! Klik op www.suedlicheweinstrasse.de op ‘arrangements’ en daar op Wandertour Deutsche Weinstrasse.

Tip

WANDELAVONTUUR | Duitsland

en, rie maand d n a v e ti : het mer vakan nbelangrijk er volle zo o v t o ie n N e . e e t tj b een gaa Stel: je he r is er nog e b m te p e naf doe je? maar in s schau. Va t zijn. Wat n e o g d M u r b a a w y) lo en lift n ruhr, moet (ver s naar Ein ar Eupen e a p n p in ta e e tr in de elsteig, onale Je neemt van de Eif or het Nati n o le d ij rs p a e w d D je op de erolstein. daar volg aaimakers heim en G w rs la e l e tt e e v N , te het Gemünd plekjes in als er nog f n o E n l. e e tt if u E de de bosh Park van er voldoen n ij z , n te it camping z Paredis en. is, Robbe tent te zett e uth Pared d R , n m se o n e d ia wil ’s Inte Crist Foto ÆÆ

Je bent jong en je wil wat

| Op Weg 2017-3

De Eifelsteig

2017-3 Op Weg |

GR-NIEUWSGR-NIEUWSGR-NIEUWSGR-NIEUWSGR Onze grote enquête Wat vind jij van Grote Routepaden? Zijn we goed bezig of zou je andere accenten leggen? We luisteren graag naar onze wandelaars en fietsers, zodat we in de toekomst nog beter op jullie wensen kunnen inspelen. Op onze website kan je onze vragenlijst invullen. Dit neemt ongeveer tien minuten van je tijd in beslag. Antwoorden kan anoniem, of als je kans wil maken op een leuke prijs, dan geef je een mailadres op. In de loop van 2017 verneem je de resultaten van de bevraging. Neem je deel aan onze enquête dan maak je kans op 5 mooie prijzen. De hoofdprijs is een midweekverblijf voor 8 personen in een vakantiehuisje in Zuid-Limburg of de Voerstreek (via ulvend.nl). De andere prijzen zijn een jaar gratis Op Weg, een topogids GR 5, een LF-overzichtskaart en een GR-overzichtskaart.

Grote Routepaden feest. Tot 3 x toe! GR 5, hét icoon in het net van wit-rood bewegwijzerde GR-paden, hebben we in Vlaanderen volledig vernieuwd, inclusief de uitgaven van een nieuwe topogids. Ook GR 512 hebben we volledig onder handen genomen en krijgt een nieuw traject door Diest, inclusief een nieuwe wandelboom. GR 5/GR 512 Een nieuwe topogids wordt eind deze zomer inwandeling verwacht. En tenslotte ook dit: in september 3 september 2017 bestaat onze vereniging 40 jaar!

Vakantiehuis Ulvend.

SURF

naar www. groteroutepaden. be/enquête

Diest

Ook na veertig jaar hebben wij meer inspiratie en goesting dan ooit voorheen. Kom dat samen met ons vieren op zondagnamiddag 3 september 2017. In een lus vertrekkend vanuit Diest wandelen we een stukje GR 5 en GR 512. In het volgend nummer van Op Weg krijg je alle praktische informatie, maar we hopen dat je nu al deze datum vrijhoudt.

AGENDA Wandeltochten West-Vlaanderen Do 01/06: Streek-GR Heuvelland/GR 128/GR 5A Ploegsteert – Hoge Crater Zillebeke Za-zo 03-04/06: Pinksterweekend in de Antwerpse Kempen, twee luswandelingen vanuit de Jeugdherberg van Westerlo Do 06/07: GRP Tour de la Lys (omgeving Airre sur la Lys van Roly – Febvin-Palfart)

Oost-Vlaanderen Vr 16/06: Luswandeling vanuit SintLievens-Houtem

62 | Op Weg 2017-3

Zo 25/06: GR 575/476/471 Méry – Aywaille, provincie Luik

Antwerpen Zo 18/06: GR 151 Neufchateau – Rossignol, provincie Luxemburg

Limburg Za 10/06 Halve dagtocht in Maaseik en ledenfeest Zo 25/06: Escapardenne Eisleck Trail, Asselbornmillen – Houffalize Zo 09/07: GR 577 Nettinne (Somme-Leuze) provincie Namen

Vlaams-Brabant Zo 18/06: GR 151/14 Tour du Luxembourg, Bras-Haut – Fourneau Saint-Michel

Fietstochten Zo 02/07: Vlaams-Brabant (Tienen) Do 24/08: West-Vlaanderen (Ieper) Zo 24/9: Antwerpen (Kalmthoutse Heide)

Alle info en inschrijven www.groteroutepaden.be > GR-activiteiten

WEDSTRIJDWEDSTRIJDWEDSTRIJDWEDSTRIJDW Ook dit nummer maak je kans op een mooie prijs. Deelnemen kan enkel online op onze website (www.groteroutepaden.be > op weg > win) en dat tot 30 juni.

De vraag

Welk GR-pad loopt in een grote boog rond Torhout? • GR 131 Krekengebied – Ieperboog • GR 128 Vlaanderenroute • GR 5A Wandelronde van Vlaanderen

De prijs Een weekend in hotel De Beiaard

De prijs omvat een weekend (vrijdag -zondag of zaterdag-maan dag) in het 2-sterren Hotel De Beiaard in Torhout. De uitbaters zien het als een uitdaging om van uw verblijf een beleving te maken. Daarbij horen ook tal van mogelijkheden om eropuit te trekken in de streek van Torhout en het Brugse Ommeland. Een regio waar veel bossen en kastelen centraal staan. Via het vernieuwde knoop puntennetwerk kan je starten bij het hotel. Zowel Oostende als Brugge liggen op fietsafstand. In het hotel kunnen fietsen gestald worden en kunnen e-bikes opgeladen worden. It's all Enjoy! En na de inspanning kan je genieten van Brasserie De Beiaard voor een streekgerecht of een natje en hapje. www.debeiaard.be

Winnaars vorig nummer Het verblijf in De Kleppe is gewonnen door Carine Ooms. De Fietskaart Kempen wordt opgestuurd naar Albert Huysmans, Maike Van de Cruys, Elly Huybrechts, Peter Parmentier, Patrick Helderweirdt, Christine Peuskens, Johan Deconinck, Louis De Schryver, Benno Van Aeken en Griet Grillet. De Fietskaart Le Brabant Wallon gaat naar Jo De Clercq, Agnes De Busser en Danny Muylaert. De Rugzak van Ortlieb is voor Romy Delvaux. De wandelgids Via Monastica gaat naar Babette De Ceuster en Marc Moorkens. De Wandelgids Groene Wissels Noord-Holland naar Lieve Geenen, Lieve Van Dooren en Joke Van Acker. De wandelgids The Snowdonian Way tenslotte is voor Maurice Page, Mia De Laet en Vic Fransen.

IRELAND WALK HIKE BIKE Begeleide tochten in kleine groepen of individuele tochten tonen u het beste van Ierland! Bagage transfers reserveren van uw verblijf ervaren gidsen transport

Speciale aanbiedingen voor de lezers van Op Weg! Vul de promotiecode ‘OpWeg2017’ in bij uw reservatie.

www.Irelandwalkhikebike.com E: info@irelandwalkhikebike.com Ph: +353 66 7186181

2017-3 Op Weg |

Te koop in de webshop op www.groteroutepaden.be

l e k n i w ) b e w ( GR

(bestellingen worden per post opgestuurd)

10% korting voor GR-leden Snelle service in drie stappen 1 bestelling (online) 2 betaling (online met PayPal of via overschrijving) 3 levering via Bpost Ons secretariaat helpt je graag ! Bel 03 232 72 18 of mail naar info@groteroutepaden.be

idsen, t topog n e im rt o s s a t o Gro andelkaarten fietskaarten en w

RECENT IN ONZE WEBSHOP WANDEL G I D S

TREINSTAPPER

Treinstapper GR

8 tochten van station naar station Leden € 13,49 Niet-leden € 14,99

LAW 8

Zuiderzeepad Leden € 17,91 Niet leden € 19,90

8 WANDELINGEN VAN STATION NAAR STATION LANGS GROTE ROUTEPADEN

Wandelgidsen en -kaarten • GR overzichtskaarten van België en Nederland (1/300.000) • alle Vlaamse en Waalse GR-topogidsen

GR 563

Tour du Pays de Herve Leden € 16,02 Niet leden € 17,80

• Dagstappergidsen en Stationsstapper

Des Monts du Cantal

à la vallée du Lot Leden € 12,69 Niet-leden € 14,10

• Franse GR- en PR-gidsen (op bestelling, levertijd van ca. 3 weken) • de Nederlandse LAW-gidsen

Fietsgidsen en -kaarten • LF-, RAVeL- en RV-overzichtskaart van België (1/250000) • LF-fietsgidsen van Vlaanderen en Nederland • Rando-Vélo fietsgidsen en -fiches van Wallonië • De langeafstandsroutegidsen van Pirola en Benjaminse • Vlaamse Fietskaarten van Falk • Gps-routeplanner

64 | Op Weg 2017-3

Basiskaart LF 2017

Fietsvakantieatlas van Nederland Leden € 22,45 Niet leden € 24,95

Midden Frankrijkroute

Van Bordeaux naar Genève Leden € 17,55 Niet-leden € 19,50

OPMERKELIJK

Openbaring Als mensen me vertellen hoe en wanneer zij door het GR-virus zijn getroffen, noteer ik dat vaak, als een leraar die markante uitspraken van zijn leerlingen opschrijft. Weet je zelf nog hoe je het GRwandelen hebt ontdekt? Stuur dan zeker het verhaal van je eigen ‘openbaring’ naar de redactie van dit blad.

“Op het wegje naar ons Ardennenhuisje zag mijn zus hier en daar op een paal witte en rode streepjes. Op een dag zijn we die blijven volgen. We moesten terugkeren want er kwam geen eind aan. Twintig jaar later viel mijn oog terug op die streepjes. Samen met mijn vriend wil ik nu tot het einde wandelen.” (Jorinde, 32 jaar)

“Toen de kinderen het huis uit waren zocht ik een bezigheid voor de weekends. Iets sportief, met natuurbeleving, een beetje geschiedenis, een museumpje, en op tijd en stond een terras met iets lekkers. Een collega hoorde mijn verzuchting en zei: “Awel, dan moet gij gaan Gé-erren.” (André, 70 jaar)

“Op vakantie in Vielsalm hebben we iets raars gezien. Op veel bomen stonden witte en rode verfstreepjes. Mijn papa zei dat als je die blijft volgen, je dan over zeer hoge bergen moet klauteren. En als je dan terug beneden komt, is daar een strand met keien, de Middellandse Zee denk ik.” (Sam, 8 jaar)

“Vlak voor mijn pensioen zag ik op de salontafel bij mijn dochter een boekje liggen, ‘GR 5A’. Zo zijn we begonnen: van Antwerpen via Hulst naar De Panne en terug via Ronse, in 33 dagetappes. Gelukkig heb ik veel fotoboeken, anders zouden mijn kleinkinderen het niet geloven.” (Pierre, 89 jaar)

“Ik had wel een goed lief maar ik wou nog een nieuwe verovering. Dat is dan de GR geworden.” (Thomas, 29 jaar) “Ik ben (was) een fervent fietsster. Maar de laatste keer op de Koppenberg had ik het knap lastig. Een e-bike? Dan lachen die macho’s mij vierkant uit, daar in de Vlaamse Ardennen. Op de Koppenberg staan ook geel-rode markeringen. Ik denk dat ik op het wandelen ga overschakelen.” (Linda, 63 jaar) Johan Lauwerier

Een wandelvakantie in de Hoge Venen – zeker een prima idee!

Gratis folder

Ontdek onze GR-arrangementen.

Met kaart

Huis voor Toerisme Hoge Venen -Oostkantons

Place Albert 1er, 29a B-4960 Malmedy

Informatie en reservering: T +32 80 28 09 97

allin@eastbelgium.com

www.eastbelgium.com 2017-3 Op Weg |

COLUMN

COLOFON

Huppeldepupcafé “Of het zou passen dat we zondag middag met een man of vijftien komen picknicken? We zijn daar halfweg onze wandeling en zullen dus ook al goed dorst hebben.” “Nee, dat zal niet gaan hé meneer want dat is hier feitelijk een eetcafé.” “Dat is toch perfect hé meneer, we komen in uwen eetcafé eten”, hang ik nog de flauwe plezante uit. Maar ik weet ook wel dat je in een eetcafé tegenwoordig alles kunt eten, behalve in een rugzak meegebracht proviand. Stel nu dat ik met mijn groep beslis om de eigen picknick thuis te laten en toch naar dat eetcafé te trekken. Zullen we daar wel mogen praten? Moeten wij daarvoor dan niet naar een praatcafé? En om tussendoor wat te lezen naar een leescafé? En mag je met wandelschoenen binnen in een fietscafé? En met klikklakschoentjes in een wandelcafé? Wat als je in een biercafé zou vragen om je drinkfles met water te vullen? Mag je manillen in een bridgecafé of hoort dat enkel in een kaartcafé? Mag je driebanden in een snookercafé of is dat voorbehouden voor een biljartcafé? Wat is toegelaten: supporteren in een schaakcafé, schaken in een theecafé, theedrinken in een supporterscafé? Het wordt hoog tijd dat de horecafederatie een en ander eens in regels vat. Het dreigt een chaotisch protocol te worden, want het rijtje cafés is lang: digicafé, bruin café, feestcafé, jongerencafé, grand café, huiskamercafé, hoevecafé, podiumcafé, pop-up café, studentencafé, wijncafé, sfeercafé, danscafé, pannenkoekencafé … huppeldepupcafé. Die zondag regende het hard. We hebben staande ‘onze knapzak aangesproken’, schuilend in een koeienstal. Een kilometer verder zagen we een restaurant. Maar gezien nog niet alle mest van onze schoenen was gespoeld, zou het daar waarschijnlijk niet lukken. Onze schroomvol gestelde vraag naar een moment van verpozing werd evenwel positief beantwoord. De deugddoende warmte binnen heeft ons meteen tot een feestje geïnspireerd. Dienbladen vol verwenkoffies, torenhoge ijscoupes en schuimende streekbieren rukten aan. Bij het verlaten van het etablissement zagen we bij de deur de sticker ‘Wandelaars en fietsers welkom’. Hoe cafébazen hun etablissement catalogeren doet er ons niet toe. En regels van de horecafederatie zoals het verbod om in een classical music café smartlappen te neuriën zullen we naast ons neer leggen. Maar als we binnen mogen, ontpoppen we ons gegarandeerd tot big spenders! Johan Lauwerier

66 | Op Weg 2017-3

Volgend nummer

Op Weg augustus 2017 Reportages GR 126

LF Nederland

Arran

Nieuw-Zeeland

Abrahampad

Op Weg is het tweemaandelijks magazine van Grote Routepaden vzw Grote Routepaden onderhoudt in Vlaanderen 3.680 km wit-rood en geel-rood bewegwijzerde GR-wandelpaden en 1.500 km met bordjes gemarkeerde LF-fietsroutes. Meer info op www.groteroutepaden.be.

Contact

GR-Secretariaat, Beatrijslaan 72, 2050 Antwerpen, + 32 3 232 72 18, info@groteroutepaden.be GR-coördinator: barbara.dessein@groteroutepaden.be, + 32 2 504 03 15 LF-coördinator: reen.simoen@groteroutepaden.be, + 32 2 504 03 11 Op Weg: opweg@groteroutepaden.be, + 32 496 606 553

Verantwoordelijke uitgever

Gie Beirnaert

Cartografie

Marc Vandoren, Guy Raskin, Wim Vandamme

Coverfoto

Inte Cristiaensen (Eifelsteig)

Opmaak en druk

Vanden Broele, www.vandenbroele.be

Reclameregie

Pasar, jill.vliegen@pasar.be, + 32 475 73 37 17

Abonnement

Jaarabonnement (6 nummers): € 29 / € 27 bij domiciliëring / € 39 voor Nederland. Schrijf het lidgeld over op rekeningnummer BE 62 4111 0569 7161 BIC = KREDBEBB met als mededeling ‘lidmaatschap + naam + adres’.

Redactie

Als abonnee ben je ook lid van Grote Routepaden en heb je recht op tal van voordelen: 10% korting in de GR-webwinkel, een bon van € 5 voor een overnachting in een Vlaamse jeugdherberg, toegang tot het archief van Op Weg (gaat terug tot 2003) en tot een databank met overnachtingsplaatsen en pitstops langs GR- en LF-routes en deelname aan provinciale wandelen fietstochten. Als abonnee kan je ook gratis elk nummer op tablet lezen. Download de gratis app en lees je favoriete magazine altijd en overal. www.groteroutepaden.be

Werkten mee aan dit nummer

Losse nummers: 4,90 €

Hoofdredacteur Peter Cristiaensen

Eindredactie

Christina Bloem, Peter Cristiaensen, Patrick Verstuyft Christina Bloem, Barbara Dessein, Ignace Fermont, Tom Langmans, Johan Lauwerier, Hilde Leemans, André Maes, Guy Raskin, Luc Verdegem, Katrien Seynaeve, Reen Simoen, Annie Thys, Wim Vandamme, Marc Vandoren, Guido Vandroemme, Ward Van Loock, Bart Van Santvliet en Steven Vermeylen Tom Geerts, Bart Vermeyen, Moiken Feddersen en José, Pieter en Cynthia Wagemakers, Karel Verstappen, Inte Cristiaensen, Robbe Paredis, Ruth Paredis, Jose Millecam

Overname van (delen van) artikels uit dit tijdschrift is toegestaan mits bronvermelding en schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur.

Actief nazomeren in Europa VOORDEEL VOOR LEZERS ‘OP WEG’

€

Govaka & Pasar

korting/persoon met kortingscode ‘GR’

KLEINWALSERTAL (Oostenrijk)

€ 599

€ 574 inclusief half pension, Nederlandstalige begeleiding van 27 augustus tot 3 september 2017

CORSICA

DRESDEN - SAKSEN

(Frankrijk)

(Duitsland)

€ 1499

€ 649

€ 1474 inclusief vluchten H/T, half pension, Nederlandstalige begeleiding van 9 tot 16 september 2017

€624 inclusief half pension, Nederlandstalige begeleiding van 22 tot 30 september 2017

MEER WANDELVAKANTIES OP WWW.GOVAKA.BE. SCHRIJF JE IN OP ONZE NIEUWSBRIEF! Info en reservaties: Reisbureau Govaka & Pasar - tel. 02 246 52 46 - www.govaka.be

met een smartphone kom je niet zo ver

robuuste handheld GPS met complete navigatie, smart connectivity en meer

Garmin.com ÂŠ2016 Garmin Ltd. or its subsidiaries