Op Weg augustus - september 2018 by Grote Routepaden

Magazine voor Wandelaars & Fietsers

PB- PP B- 21170 BELGIE(N) - BELGIQUE

2018

Retouradres: Grote Routepaden vzw, Beatrijslaan 72, 2050 Antwerpen - Afgiftekantoor Antwerpen X - Erkenning: P 309099 - Tweemaandelijks Augustus – September 2018 - 6,50 €

Van Parijs naar Londen op de Avenue Verte GR 247 dwars door de Sierra de Cazorla Fietsen langs de Zuid-Franse kanalen #girlsonly #vakantieineigenland In het spoor van het Soefisme Expeditie speeltuin GR 5 het icoon Pas-de-Calais • Servië • Drenthe • IJsland • GR 57

De Vlaanderen Fietsroute

Ontdek de vrijheid van op weg zijn

Eerst Rome zien...

Kijk op www.pirola.nl en download de fietsgidsbrochure lange-afstandsroutes, thematische routes, dagtochten

foto Hans Reitsma

www.berghut.be info@berghut.be

Uw startpunt voor elke outdooractiviteit!

EDITO

Foto Fernand Clemminck, Haspengouw (deelnemende foto aan een vorige Op Weg-fotowedstrijd)

Weekendje vlakbij Exact drie jaar geleden stond Op Weg in Hasselt, aan de voordeur van Hostel H, voor de start van een nieuwe rubriek. Achttien nummers lang koppelden onze redacteurs een nachtje slapen in een Vlaamse jeugdherberg aan een stevige fietsen wandellus in de buurt. Stukken van onze vertrouwde GR-paden of LF-routes combineerden we met andere bordjes of eigen inspiratie. De reeks bracht ons van de Peerdevisser tot de Veurs, van Oostduinkerke tot Voeren. Wat sliepen we goed in de zachte bedden van die opvallend vaak vernieuwde jeugdherbergen. Drie jaar later zijn we rond en beginnen we aan een nieuwe reeks. De rubriektitel ‘Dichtbij’ behouden we. Want zoals jullie weten is het niet alleen onze ambitie om jullie vakantietochten naar pakweg NoordNederland, Zuid-Spanje of West-Turkije te tippen (zoals we dit nummer doen). Als stichters en behoeders van het GR- en LF-netwerk in Vlaanderen verleiden wij jullie ook graag tot een stap of trap langs onbekende plekken in eigen regio. Trouwe lezers hebben ongetwijfeld gemerkt dat we een half jaar geleden een GR-Ronde van Wallonië gestart zijn. Een globale presentatie van een ‘sentier de grande randonnée’ koppelen we telkens aan twee dagetap-

pes op de route. In de vernieuwde ‘Dichtbij’ starten we een vergelijkbare Ronde van Vlaanderen. Met twee aaneensluitende etappes krijg je telkens een kant-en-klare tip voor ‘het perfecte wandelweekendje vlakbij’ (en af en toe ook een fietsweekendje). Starten doen we deze reeks in stijl, met GR 5, hét icoon van ons wit-rode en geel-rode net. Nog in dit nummer: huiswerk! Want na een jaartje afwezigheid lanceren we opnieuw een FOTOwedstrijd. Maak tijdens je wandel- of fietstocht deze zomer even tijd voor een originele compositie en misschien maak je wel kans op een mooie prijs. En natuurlijk op eeuwige roem: jouw foto in je favoriete blad.

Veel lees-, fiets-, wandelen fotografeerplezier, Peter Cristiaensen Hoofdredacteur Op Weg

2018-3 Op Weg |

WEBSHOP Groot assortiment topogidsen, fietsen wandelkaarten Te koop in onze webshop Te vinden op www.groteroutepaden.be

10% korting voor leden

SNELLE SERVICE IN DRIE STAPPEN

1 Online bestelling

> 2 Betaling: online of via overschrijving > 3 Levering via bpost

Ons secretariaat helpt je graag. Bel tijdens de kantooruren naar +32(0)3 232 72 18 of mail naar info@groteroutepaden.be.

RECENT IN ONZE WEBSHOP LANGEAFSTANDSFIETSROUTES VÉLOROUTES FERNRADWEGE LONG DISTANCE

1: 300 000

Grote Routepad GROTE ROUTEPAD VAN DE TR APPISTENABDIJEN VAN WALLONIË: DE SAT

ië Belglgique Be lgien Be lgium Be

topografische kaart/carte topographique topographische karte/topographic map

GR 10 Pyrénées Occidentales Frans Baskenland-Bearn-Bigorre Leden € 15,71 | Niet-leden € 17,45

Tour du Mont-Blanc

50 jaar oud Frans-Italiaans-Zwitsers pad Leden € 15,71 | Niet-leden € 17,45

LF-overzichtskaart

Alle Vlaamse LF-routes en Groene Wegen en Waalse Rando Vélo’s en RAVeLs op een kaart Leden € 6,30 | Niet-leden € 7,00

van de trappistenabdijen van Wallonië

GR5/E2 Noordzee-Middellandse Zee Jura

GR 125

Tour de l’Entre-Sambre-et-Meuse Leden € 16,02 | Niet-leden € 17,80

Fietskaarten Alta Via

Topografische fietskaarten van België op schaal 1/75.000 Leden € 10,76 | Niet-leden € 11,95

GR 10 Pyrénées Ariégeoises

Van Bagnères-de-Luchon tot Mérensles-Vals Leden € 15,71 | Niet-leden € 17,45

GR van de trappistenabdijen van Wallonië

Route van 290 km die de trappisten abdijen van Chimay, Rochefort en Orval verbindt Leden € 11,70 | Niet-leden € 13,00

Utrechtse Elfsteden Fietstocht

203 km lange rondrit langs middeleeuwse steden Leden € 15,21 | Niet-leden € 16,90

Nederlandstalige gids van het GR 5 traject door de Jura (276 km) Leden € 16,20 | Niet-leden € 18,00

Velodyssee

De Franse westkust van Roscoff tot Hendaye Leden € 21,15 | Niet-leden € 23,50

De Groene Ronde Van Ierland Rondrit door het mooiste van Ierland Leden € 21,15 | Niet-leden € 23,50

OPMERKELIJK

IN DIT NUMMER

Dichtbij

GR 5, het icoon

Reportages

FIETSREPORTAGE | Frankrijk

WANDELREPORTAGE | Spanje

FIETSREPORTAGE | Frankrijk, Engeland

WANDELREPORTAGE | Turkije

WANDELREPORTAGE | Nederland

FIETSREPORTAGE | Servië

Pas-de-Calais, waar fietsers hun hart kunnen ophalen

GR 247, dwars door de Sierra de Cazorla Van Parijs naar Londen op de Avenue Verte

In het spoor van het Soefisme

De grote stille heide, dwars door Drenthe op het Roots Natuurpad Fietsen in de navel van de wereld, deel 2

FOTOREPORTAGE | IJsland

Terecht een topbestemming

Tips

WANDELTIP | België

WANDELTIP | Groothertogdom Luxemburg

GR 57, deel 1, langs de Ourthe naar het dorpje Ourthe Langs de flanken van de Molignée

Stadstocht op twee vierkante kilometer

En verder

42 WIN !

Fotowedstrijd p 62 een weekendverblijf in Ten Tweelinden een Thule duffeltas een Roadsoda rugzak een camera rugzak een boek Fotogeniek Vlaanderen een jaarabonnement Op Weg

2x survivalboek Outdoor p 20 3x wandelgids Verwallrunde p 21 5x Fotozoektochten Knooppunter p 26 3x fietsgids De Loire per fiets p 27 4x boek De Taal van de Fiets p 27

19 Onderweg 20 Wandelnieuws 26 Fietsnieuws 28 WANDELAVONTUUR | Frankrijk Boven op de berg Thabor

FIETSAVONTUUR | Frankrijk

33 50

COLUMN | Een impulsieve fietstweedaagse WANDELAVONTUUR | België

FIETSAVONTUUR | België

Langs de Zuid-Franse kanalen, tien fietstips

Ik ben op weg. Ik ga naar Compostela Expeditie speeltuin

#girlsonly #vakantieineigenland

58 Verenigingsnieuws 65 Opmerkelijk | GR-pins 66 COLUMN | Gobán Saor 2018-3 Op Weg |

DICHTBIJ |

Stedelijk Domein Kiewit. het water. pad dwars door Fiets en wandel

Hasselt. Japanse tuin in

GR 5

Het icoon

Twee dagen stappen op GR 5 voelt altijd als een beetje vakantie. Een zonnige zaterdag in mei stappen we van de abdij van Herkenrode tot Bokrijk om dan via de stadsvariante onze overnachtingsplek in Hasselt te bereiken. Op zondag stappen we van Bokrijk naar Zutendaal. ÆÆ Tekst en foto’s Annelies De Bleeker

Herkenrode-Hasselt Vorig jaar waren we geëindigd in Hasselt via het eerste deel van de stadsvariant. Om de draad terug op te nemen keren we terug naar Herkenrode. Dat kon perfect met een bus, maar de vriendelijke mama van L. staat erop ons naar het beginpunt te brengen. Het eerste stukje tot de afsplitsing van de stadsvariant kennen we al, maar dan volgen we de GR 5-streepjes rechtdoor. We stappen in landelijk gebied, over de Demer en langs de rand van Kuringen om uiteindelijk het Albertkanaal te bereiken. In natuurgebied de Weijers is het tijd voor de lunch.

| Op Weg 2018-3

Voorbij de Paalsteen, een oude grenssteen tussen Hasselt en Zonhoven, leidt een mooie dreef ons naar het Stedelijk Domein Kiewit. Hier begint het mooiste gedeelte van deze 20 km lange etappe. Via een knuppelpad bereiken we eerst het begrazingsgedeelte van het domein en daarna het park met bezoekerscentrum en kinderboerderij. Dwars door een weide en een bos komen we aan bij de Herkenrode vijvers. Even verlaten we GR 5 voor het intussen bekende pad waarop je door het water kan fietsen of wandelen, een klein omwegje dat de moeite waard is.

Bij punt 49 verlaten we GR 5 en nemen het oostelijke gedeelte van de stadsvariant naar Hasselt. We stappen door een moerasachtig gebied en steken de spoorlijn Hasselt-Genk over. Bij een eetcafé is het tijd voor een pauze en een welverdiende coupe aardbeien. Dat smaakt! Aan de sluizen van Godsheide steken we het Albertkanaal over. Na een stukje industriegebied bereiken we via het groen van de Japanse tuin, het Kapermolenpark en de universiteit de ring van Hasselt.

Op weg naar Wiemismeer. Een van de vele vijvers op dit traject.

met zicht op de manege. Ook al resten er ons nog maar een goede 3 km, we moeten even bekomen van de warmte. Het laatste stukje van deze mooie etappe met heel veel natuur – en gelukkig ook wat schaduw – loopt langs de Lourdesgrot naar Zutendaal. Nog twee etappes in september en we zijn klaar met het Vlaamse gedeelte van GR 5.

PRAKTISCHE INFO Op Weg 2018

Herkenrode Eindhoven

Bergen-op-Zoom Wuustwezel Brecht

Turnhout

Bokrijk

NEDERLAND Genk Zutendaal

Hasselt Herentals Antwerpen Geel Beringen Lier Westerlo

e eld

Mechelen

De eerste kilometers voorbij het station van Bokrijk trekken we samen op met GR 564. De gloednieuwe topogids is al aangeschaft, maar eerst GR 561 afwerken :-) Aan de rand van een woonwijk zien we nog net een reetje wegvluchten. Alvorens het Albertkanaal te bereiken, wandelen we eerst nog langs een vijver, de eerste van vele die zullen volgen. Met al die vijvers moet het hier prachtig zijn voor een ballonvlucht. We stappen langs het Albertkanaal tot aan het sluizencomplex van Diepenbeek, waar we GR 564 uitzwaaien. GR 5 trekt nu door het natuurgebied De Maten met zijn heidegebied en talrijke vijvers. Het is warm vandaag en we zijn dan ook blij met een langer stuk bosweg. Voorbij de Slagmolen, een watermolen op de Stiemerbeek, gaat het even langs de bebouwing aan de rand van Termien om snel weer het groen van de Melberg in te trekken. Berg wil zeggen klimmen, en met de warmte is het behoorlijk zweten. Op de top kan je de stadsvariant naar Genk nemen, maar wij gaan door op de hoofdroute. Aan de kapel van Langerlo is het tijd voor een korte pauze met zicht op de koeltorens van de failliete elektriciteitscentrale. Wij verkiezen de natuur en vervolgen onze weg richting het Sport Vlaanderencentrum Kattevenia. Alle schaduwplekken op het terras zijn bezet, dus trekken we naar binnen

Aarschot

Brussel

Leuven

Diest

Maaseik

Maas

Bokrijk-Zutendaal

Maten. Natuurgebied De

Genk

Hasselt St.-Truiden Tienen

Lanaken Bilzen

Maastricht

Praktische info GR 5, internationaal hét wit-rode icoon, maakt de verbinding van de Noordzee (Hoek van Holland) met de Middellandse Zee. Het pad is meer dan 2000 km lang en slingert zich door de Ardennen, de Vogezen, de Jura en de Alpen richting Nice. Daarvoor heb je flink

Het borrelmanneke.

wat weken nodig, of zoals vele GR 5-fans het doen: enkele jaren weekends en vakanties. Het Vlaamse traject vanaf Bergen-op-Zoom tot Eben-Emael werd recent vernieuwd en kreeg een nieuwe topogids. De afstand van 247 km is verdeeld in vier deeltrajecten die op hun beurt in twee tot vier dagetappes van ongeveer 22 km zijn gesplitst. De gids bevat alles wat je nodig hebt om GR 5-etappes te wandelen, inclusief info om met het openbaar vervoer starten eindpunten te bereiken. De blog van Annelies is rijk gevuld met GR-verhalen en prachtige foto’s en vind je op wandelenmetambigirl.wordpress.com.

ONLINE

KAART

TRACK

2018-3 Op Weg |

FIETSREPORTAGE | Frankrijk

De baai van Wimereux.

Pas-de-Calais

Waar fietsers hun hart kunnen ophalen Eurovelo 4 volgt de Opaalkust, een 120 km lang stuk Franse Noordzeekust met steile kliffen, zandstranden, pittoreske vissersdorpjes en elegante badplaatsen met belle époque villa’s. Maar ook het Vert Pays, het groene heuvellandschap achter de kuststrook heeft zijn charme. Ideaal voor een vierdaagse fietslus. ÆÆ Tekst en foto’s Guy Raskin

Broertje De Belgische grens over wippen, een strookje van het departement Nord dwarsen en we zijn er al, aan het Nauw van Calais. We hebben Wisques uitgekozen als vertrekplaats, het ligt op een heuvel met zicht op de stad Saint-Omer. We zijn in de late namiddag toegekomen en met de hoteleigenaar overeengekomen om onze auto

| Op Weg 2018-3

vier dagen bij hem achter te laten. Zijn terras overziet het landschap tot en met de glooiingen van het Belgische Heuvelland. Wat domineert is de toren van de gotische kathedraal van Saint-Omer. Die komt ons bekend voor, precies het broertje van de toren van onze basiliek in Tongeren. Identieke bouwstijl en net als de onze tussen de 13de en de 16de eeuw gebouwd.

Het lijkt of deze toren een geknotte versie is van de onze, maar niets is minder waar, na wat surfen op het internet moet die van Tongeren het met 20 m minder stellen.

Abdijen De bakermat van Saint-Omer zijn de ruïnes van Saint-Bertin. Het was Omer, de eerste bis-

Eurovelo 4 verbindt Roscoff met Kiev en volgt hier de prachtige Opaalkust.

schop van de Morinie, die deze abdij stichtte, aan de rand van de polders, op een eiland tussen twee rivieren. De abdij specialiseerde zich al snel in het beheer van water en door de vele schenkingen werd het een van de machtigste ten noorden van Parijs. Abdijen vinden we ook terug in Wisques. Zowel één voor de zusters, de Notre Dame, als één voor de broeders, de Saint-Paul. Geen wonder dat de Via Francigena hier voorbijkomt. Deze pelgrimsroute volgt het spoor van de Engelse aartsbisschop Sigeric die in het jaar 990 van Canterbury naar Rome trok (Op Weg 2016, 3).

De Zaaier In Clerques stoten we op het monument van de zaaier. Door te zaaien beslist hij over leven en vruchtbaarheid. Maar door de storm die vandaag het kustgebied teistert, doet hij mij eerder aan dat andere gezegde denken: “wie wind zaait zal storm oogsten”. De ene einder volgt de andere op, tot plots aan de horizon een obelisk en een gsm-antenne verschijnen. Deze einder vindt zijn einde op een steile krijtrots. Het blijkt Cap Blanc-Nez te zijn, pronkstuk van de Franse Noordzeekust. Ondanks de storm-

wind vangen we het wandelpad aan naar boven. Het laatste stuk naar de obelisk loopt boven op de kim. Jammer genoeg moeten we capituleren vanwege de zeebries van 8 beaufort.

Het fort is bijzonder fotogeniek bij een ruige zee, maar vandaag is die ietsje te ruig.

Batterie Todt De volgende ochtend schijnt de zon. De wind is gekalmeerd tot 4 à 5 beaufort. Tegenwind, want vandaag volgen we Eurovelo 4 zuidwaarts langs de Opaalkust. Door het heldere weer, een positief gevolg van de flinke bries, genieten we op de fietsroute van unieke zichten op de kliffen van Dover aan de overzijde van het kanaal. Het lijkt wel zwemafstand… Vanaf Cap Gris-Nez is het mogelijk zeehonden te spotten, maar dat geluk hebben we vandaag niet. Bovenop de

Cap herinnert Batterie Todt aan een minder vredige periode uit de geschiedenis. Van hieruit bestookten de Duitsers tijdens WO II de Britse kust met een batterij van vier 380 mm kanonnen. Een verdedigingswerk dat ook aandacht verdient, is het fort Mohan in Ambleteuze. Hendrik VIII bouwde in de 16de eeuw, tijdens de Britse bezetting, op de hoge rechteroever van de rivier Slack een citadel. Deze vormde later de basis voor een haven en om die te beschermen kreeg Vauban een eeuw later de opdracht een fort te bouwen. Dat beslaat een halve cirkel en overheerst de zeedijk van Ambleteuze. Het fort is bijzonder fotogeniek bij een ruige zee, maar vandaag is die ietsje te ruig. We steken de duinengordel van de Slack over naar Wimereux. Deze charmante badplaats vormt een harmonieus geheel met zijn prachtige zeeboulevard … waar vandaag de onstuimige zee tegenaan beukt. Zeeschuim belet onze geplande passage.

Boulogne-sur-Mer Na de inval van Julius Caesar in Gallië begonnen de Romeinen met de bouw van een haven,

2018-3 Op Weg |

Cap Blanc-Nez, pronkstuk van de Opaalkust.

eerst Gesoriacum en later Bononia genoemd. Van hieruit vielen ze Brittannië binnen. De rechthoekige middeleeuwse muren van het oudste stadsdeel van Boulogne-sur-Mer zijn gebouwd op de funderingen van de Romeinse vesting, met vier poorten, één naar elke windrichting. Bij de Porte Neuve aan de noordzijde staat de kathedraal. In de crypte vinden we onder andere het relikwie van het Heilig Bloed, door Godfried van Bouillon meegebracht uit Jeruzalem. Hier staat eveneens een kopie van de sarcofaag van diezelfde Godfried van Bouillon. Een unicum omdat het origineel in Jeruzalem vernield is. Het kasteel van de Graven van Boulogne herbergt het stadsmuseum, met de grootste verzameling Eskimomaskers in Europa en met Egyptische, antieke en middeleeuwse collecties. Maar de keldergewelven die een blik gunnen op de Romeinse funderingen maken op ons het meeste indruk. Ook Napoleon gebruikte de haven voor zijn invasie van Engeland. Op de heuvel waar zijn basiskamp zich bevond, staat een 53 m hoge herdenkingszuil met een beeld van de keizer die richting Engeland kijkt. Na WO II liet de Franse regering het beeld omdraaien uit respect voor zijn bondgenoten in de oorlog. Tegenwoordig is Boulogne-sur-Mer de grootste vissershaven

Het kasteel van Hardelot.

| Op Weg 2018-3

Bunkers herinneren aan de oorlog.

van Frankrijk. De vissersvloot bezit zowel diepzeetrailers, fabrieksschepen als kleinere vissersboten. Een fietstocht doorheen de haven is dan ook een aparte ervaring. Hiervoor laten we Eurovelo 4 even links liggen.

Gelukkig was de oorlog voorbij vooraleer de eerste V2 kon afgevuurd worden. Engelse charme Het Kasteel van Hardelot is een juweeltje voor natuur- en cultuurliefhebbers. Het Elizabethaanse theater van het kasteel is een unicum in zijn soort in Frankrijk. Het middeleeuwse decor wordt nog versterkt door de romantische Engelse tuin. Op het grasperk staan kunstzinnige lounges met zicht op de voorgevel … the right place for tea! De badplaats Hardelot bezit twee golfbanen en in de bossen eromheen liggen residentiële vakantiewijken. Dat zet zich verder in Le Touquet-ParisPlage, een badplaats met prestigieuze villa’s in Anglo-Normandische en art-déco stijl. Tussen

Door de vallei van de Course.

beide kustplaatsen ligt het vissersdorp Etaplessur-Mer. Tijdens WO I was hier een Brits opleidingskamp en een hospitaal voor gewonden. Voor zij die het niet haalden, werd een begraafplaats ingericht. Deze groeide uit tot de grootste Britse militaire begraafplaats in Frankrijk. De Opaalkust eindigt in Berck-sur-Mer dat een immens strand bezit. De stranden van Berck en Fort Mahon plage zijn onderbroken door de monding van de Authie, die er wild en ongerept bij ligt. In de baai kan je tussen eb en vloed zeehonden spotten.

Dramatiek en keramiek In 1837 wandelt Victor Hugo op de wallen van Montreuil-sur-Mer, jaren later het decor voor zijn beroemde roman Les Misérables. Over de 3 km lange stadswallen is het fijn wandelen met zicht over de omliggende valleien. Minder leuk zijn groepjes hangjongeren die onbevreesd en onbedachtzaam het lot tarten door op de onbeveiligde boord te gaan zitten of liggen. De citadel, die buiten de vestingen van de bovenstad stond, is gebouwd op de locatie van een vroeger koninklijk kasteel. Vauban integreerde de citadel in de door hem aangebrachte fortificaties. Vlakbij Montreuil vloeit de Course in de Canche. Het pittoreske valleitje van de

PRAKTISCHE INFO 0

km Calais Cap Blanc-Nez De baai van de Authie.

Escalles

A 16

Wissant

Course biedt lemen boerderijen, prestigieuze herenhuizen, oude kerkjes en vervallen watermolens. Waar de waterloop doorheen enkele gehuchtjes vloeit, zorgen bloemperken en knotwilgen voor een sfeervol ensemble. In het dorp Beussent houden we halt bij de ambachtelijke chocoladefabriek. Het productieatelier is vrij te bezoeken. Van de geur van bruine chocolade gaat het naar de kleurrijke faiencetegels van Desvres. Talrijke decoraties in de stad, zoals uithangborden en straatnaamborden, getuigen van dit kleurrijk kleiwerk. Fragmenten die hier teruggevonden zijn voeren terug tot de Gallo-Romeinse tijd, maar de meest grootschalige productie vond plaats in de 17de eeuw. In het keramisch museum van Desvres krijgen we te zien hoe dat allemaal in zijn werk ging.

Cap GrizNez

Guînes

Audinghem

4 Ambleteuse

St-Omer

Wimereux Wisques Boulognesur-Mer

Wizernes Desvres

Le Portel

Lumbres

La Coupole

HardelotPlage 4 Le TouquetParisPlage

Étaples

V2 Berck

Montreuil

Waben 6

FortMahonPlage

Op departementale wegen keren we terug naar ons uitgangspunt in Wisques. Daarbij volgen we een stukje de fietsroute ‘Les Monts et Vallées’. Gelukkig voor ons is het eerst kort bergop in de vorm van een stevige kuitenbijter en daarna lang bergaf door een volgend valleitje van het Vert Pays. Geïnteresseerd als we zijn in oorlogsgeschiedenis fietsen we nog een ommetje naar de bunker La Coupole. De koepel van Helfaut-Wizernes is een overblijfsel uit WO II. Het was een ondergrondse Duitse basis voor het opslaan en lanceren van V2 raketten. Gelukkig was de oorlog voorbij vooraleer de eerste V2 kon afgevuurd worden. In de onderaardse tunnels krijgen we geschiedenisles via infopanelen en filmpjes. Na de capitulatie hebben de Duitse ingenieurs van deze bommen hun kennis aangeboden aan Amerika en hebben zij meegewerkt aan de ruimtevaartwedloop met Rusland. Wij gaan nog een heuvel hoog naar Wisques voor een laatste blik op het Vert Pays.

Op Weg 2017

Route en bewegwijzering Opaalkust is de naam voor de 120 km lange kuststrook tussen Calais en Berck-sur-Mer, bekend voor zijn zandstranden, met helmgras begroeide duinen en wilde krijtrotskliffen. Pas-de-Calais is ook de regio met de beschermde natuurlandschappen Cap Blanc-Nez en Cap Gris-Nez. De fietsroute Eurovélo 4 (van Kiev in Oekraïne naar Roscoff in Bretagne) volgt hier de kustlijn. Om de lus rond te maken zochten we rustige departementale wegen in het achterland, het Vert Pays. Onze etappes: dag 1 Wisques - La Escalles (60 km), dag 2 Escalles Hardelot (61 km), dag 3 Hardelot - Montreuil-sur-Mer (76 km), dag 4 Montreuil-sur-Mer - Wisques (69 km).

Kaarten en gidsen Le Pas-de-Calais à velo, te downloaden via www.pasdecalaistoerisme.com.

ONLINE

KAART

TRACK

FOTO’S

De stadswallen van Montreuil-sur-Mer.

2018-3 Op Weg |

WANDELREPORTAGE | Spanje

Dwars door de Sierra de Cazorla

GR 247

Het was op de Fiets en Wandelbeurs van 2017 dat we voor het eerst horen over GR 247. We krijgen een lijvig Spaans boek in handen dat de route beschrijft in 21 etappes en bijkomende varianten. Een dik jaar later staan we in het grootste nationaal park van Spanje om te ontdekken wat natuurpracht echt betekent. ÆÆ Tekst en foto’s Isabel Vertriest en Eric Van der Meirsch

De landschappen volgen elkaar razendsnel op.

De puzzel valt in elkaar Andalusië zat al langer in ons hoofd, maar omdat de zomers té warm zijn bleef het idee liggen. Tot Emilio van het toerismebureau van Jaén ons op de Fiets en Wandelbeurs van 2018 opnieuw – en deze keer definitief – op weg zet naar Cazorla. Enthousiast helpt hij ons met verblijven, contactpersonen, websites en emailadressen. Ook de beperkingen van het gebied – voluit het Parque Natural Sierras de Cazorla, Seguras y las Villas – gaat hij niet uit de weg. Uiteindelijk puzzelen we een zesdaagse trektocht vroeg in de paasvakantie in elkaar, en dat in het zuidelijkste gedeelte van de regio. Voor natuurliefhebbers schijnt het een parel, voor ornithologen is er de constante aanwezigheid van roofvogels en ook voor geografen en geologen zou het een bijzonder interessant gebied zijn. Zo getuigen de aanwezigheid van fossielen en de invloed van zout water van de connectie die er ooit was met de zee.

Tijm en rozemarijn We slapen in Quesada in een casa apartamiento, vlakbij restaurant bar La Biennal. Het idee was om een taxi te nemen naar de aansluiting met de GR, maar de twee enige taxi’s in het stadje zijn bezet (we hadden vroeger moeten reserveren…). Dus vertrekken we te voet en liftend. Na 10 km stappen dwars door duizenden hectaren

In april ligt er op de hoogste plekken nog sneeuw.

olijfgaarden krijgen we een lift van een andere bergstapper. Oef, want de volgende 5 km stijgen ook 500 m. We pikken het GR-pad op bij El Chorro, een mooi ravijn met heel veel vogels waaronder vale gieren en rotszwaluwen. Er zijn infoborden en wegwijzers en er is een vogelkijkhut. Omdat er dit voorjaar ongewoon veel regen viel in Spanje, is het zelfs hier in Andalusië uitzonderlijk groen en mooi. Het pad volgt een bosweg, makkelijk begaanbaar, door dennenbossen.

van rozemarijn en tijm is overal en we plukken er voor ons diner. De laatste kilometers stappen we tussen de majestueuze rotspieken van de Sierra de Cazorla. Ondanks de vermoeidheid blijft dit landschap verbazen in zijn grootsheid, diversiteit en schoonheid. Wanneer we na 35 km stappen eindelijk in Belerda aankomen, blijkt Carmen van appartement El Balcon de Cazorla ons al lang verwacht te hebben. Gelukkig heeft ze voor bevoorrading gezorgd, want er is maar één winkel en die heeft alleen droge voeding. Omdat het nog vrij fris is, bakken we de tomaten met onze zelfgeplukte tijm en rozemarijn.

Ondanks de vermoeidheid blijft dit landschap Lekker wild verbazen in zijn grootsheid, In het centrum van het gehuchtje pikken we de draad van GR 247 weer op. Via een steile helling diversiteit en schoonheid. midden de olijfgaarden komen we opnieuw in Aan de refugio, het normale vertrekpunt van etappe 12, komen we op wilder terrein. Hoge rotsformaties wisselen af met halfopen steeneikbossen, dennen en struikgewas. We spotten vier moeflons en krijgen constant het gezelschap van vale gieren en vele andere vogels. De landschappen volgen elkaar snel op. Brem staat al in bloei, de irisjes ook, maar de citus en de orchideeën jammer genoeg nog niet. De geur

de weidse natuur. Al snel belanden we op een kleiner pad door dennenbossen. In de omgeving van de Barranco de la Canal houden de vale gieren ons vanop afstand in het oog. We stappen enkele kilometers langs de rand van het reservaat Navahondona-Guadahornillos, een bijzonder waardevol gebied omwille van de zeldzame planten en de grote ecologische diversiteit. Reusachtige rotsformaties overheersen nu het landschap. We klimmen en dalen en door-

2018-3 Op Weg |

Bospaden en rotspaden wisselen elkaar af.

kruisen de riviertjes van de bovenloop van de Guadalquivir. We verrassen twee moeflons in een ruige, machtige omgeving. Wanneer we de vallei naderen komen de olijfgaarden terug, maar nu wisselen ze af met bloeiende fruitbomen. Het blijken amandelbomen te zijn, die prachtig in bloei staan. De etappe heeft zijn eindpunt in de jeugdherberg ‘El Hornico’, maar die is volledig bezet. Wij wijken af van de route en vinden onze rustplaats in een hotel op 2 km van de GR. Zo staan opnieuw 25 km op onze teller. Omdat Eric verjaart, gaan we uitgebreid en lekker wild eten. Het wildbeheer is heel anders dan bij ons. Met een jachtvergunning mag het ganse jaar door gejaagd worden, maar enkel na goedkeuring door de Andalusische overheid die een boswachter meestuurt die zegt wat, waar en wanneer mag geschoten worden. Resultaat is dat je in elk restaurant ‘Carne de monte’ kan eten, een stoverij van ‘het wild van het moment’.

Natte voeten Omdat we het niet zagen zitten om in een onbemande refugio te overnachten, komt Ecoturismo Lazaro ons ophalen om ons in Fuente Acero af te zetten zodat wij etappe 14 in omgekeerde richting kunnen afleggen (oef, nu vooral naar beneden…). De rit duurt 3 uur omdat de korte

| Op Weg 2018-3

Laatste stapdag in de mist.

weg nog ontoegankelijk is wegens de sneeuw. Tijdens de rondrit zien we eekhoorntjes, herten, moeflons, gieren, een dwergarend en een bijna tamme vos. Pas om half een kunnen we vertrekken, met nog 25 km voor de boeg. Gelukkig blijft de voorspelde regen weg. Het lijkt wel een beetje Ardennen met kabbelende riviertjes tussen de bossen. Maar langzaam worden de rivieren wilder en volgen de watervallen elkaar op. En o wee! Bij de eerste rivieroversteek –

Een monniksgier cirkelt boven ons en landt op een rots niet zo ver weg. Wat een beest!

we zitten in het machtige brongebied van de Guadalquivir – glijd ik uit. Alles nat. Met wat uitwringen, hangen, drogen en kleren wisselen kunnen we verder, al komen ook de tweede en derde oversteek tot boven onze stapschoenen. Na nog wat uitwringen stappen we met natte voeten verder. Niet getreurd, we komen nog een troepje van twaalf herten tegen en een

damhert. Ongelooflijk hoeveel groot wild we hier al gezien hebben. Nog lager komen we aan een stuwmeer, weer een ander landschap. Het is half acht wanneer we terug aan het hotel zijn.

Lammergier We starten aan het kweekcentrum voor de Quebrantahuesos, een herintroductieprogramma. Het is hier dat de lammergier uit Spanje verdween, bijgevolg is dit de beste plaats om hem te herintroduceren. Via een zijsprong leren we nog een van de bronnen van de machtige Guadalquivir kennen en daar op een rots spotten we enkele berggeitjes. De tocht verloopt afwisselend op wandelpaadjes en boswegen. Het weer is zomerswarm, maar de schaduw van de naaldwouden geeft afkoeling. Door de bosexploitatie zien we minder wild dan de vorige dagen, maar de watervallen en de landschappen blijven machtig. Na 18 km komen we aan in de Parador de Cazorla, een prachtig gelegen oude herberg annex paardenrustplaats.

Monniksgier Daags nadien starten we onmiddellijk met een flinke stijging door dennenbossen, afgewisseld met steeneiken. We bereiken de heuvel los Castellanos en kijken uit over de kloven en

Speuren naar gieren.

Reusachtige rotsformaties beheersen geregeld het landschap.

beekjes die de oorsprong van de Guadalquivir vormen. Een monniksgier cirkelt boven ons en landt op een rots niet zo ver weg. Wat een beest! We komen steeds minder bomen tegen en steeds meer plekken met sneeuw. Boven op de Gillilo (1848 m) kan je bij helder weer de besneeuwd toppen van de Sierra Nevada en andere bergketens van de provincie Jaén zien. Een afdaling van net geen 1000 meter ligt voor ons. Het pad naar het stadje Cazorla loopt eerst over rotspaden, dan door bossen met snelstromende rivieren met oude dammetjes. Na 17 km

duiken we het oude centrum van dit toeristische stadje binnen. Het heeft een Moors kasteel en een nooit afgewerkte christelijke kathedraal, maar vooral een goeie pint op een leuk plein. Wat doet dat deugd na vijf dagen toeren door de sierra!

Monasterium Onze laatste etappe begint met een goede zigzagklim terug de bergen in. Het weer is echter omgeslagen. Op de heuvel verrast het Monasterium de Montesion ons, verscholen als

85 mm

Ongelooflijk hoeveel wild we zien.

het ligt tussen de cipressen. Sint Julian Ferrer stichtte dit oord in 1625 na de wonderlijke verschijning van de maagd Maria in een nabije grot. We wandelen in de mist en stappen sneller dan gewoonlijk. Eerst via een bosweg en dan op een pad naar El Chorro. De beek met waterval bevindt zich 70 meter lager. We verlaten GR 247 in druilerig weer. Het is nog 14 km naar Quesada waar de auto staat, maar we hebben geluk en krijgen een lift tot aan de parking. Einde van een grondige kennismaking met ‘het pad van de bossen van het zuiden’.

PRAKTISCHE INFO

Rifugio Sacejo

Cazorla

Hornico (etappe 14 maar dan in omgekeerde richting); dag 4 Refugio Fuente Acero - Refugio Sacejo (variante 3); dag 5 Refugio Sacejo -

Gilillo, 1848 m

Kaarten en gidsen

Gu ad

De toeristische dienst van de provincie verspreidt een boek met

Picon del Guante, 1946 m Pico del Rayal, 1834 m

Tiscar

Cabanas, 2028 m

JH El Hornico

beschrijvingen van de etappes en een overzichtskaart. Elke etappe

Rio Guadalentin

Quesada

Huesca

2 Belerda – El Hornico (etappe 13); dag 3 Refugio Fuente Acero - El

Cazorla (variante 3); dag 6 Cazorla naar Quesada (etappe 11). alq

El Chorro

Rifugio Fuente Acero

uiv

Monasterium de Montesion

Onze tocht: dag 1 Quesada – Belerda (aanloop + etappe 12); dag

Vadillo Castril

heeft een klein detailkaartje. Een volledige beschrijving, ook in het Engels, kan je vinden op www.sierrasdecazorlaseguraylasvillas.es. 0

Wij kochten de topografische kaart Sierra de Cazorla Segura and las villas, Sierra de Castril. Editorial Penibetica 1:40.000.

Info

La Bolera

We zijn drie onbemande refugio’s gepasseerd en allemaal hebben

Belerda Barrancol del Canal

Op Weg 2018

Route en bewegwijzering

ze dezelfde basisaccommodatie: beddenbakken boven en onder en een ruimte met tafels en banken. Dus geen elektriciteit, maar soms wel een waterbron buiten. Je kan altijd binnen (schuifslot) en je bent beschermd tegen regen en beesten. Voor de rest moet je alles mee-

GR 247 ‘Sendero Bosques del Sur’ is een 478 km lang luspad door-

hebben: eten, kookvuur, slaapzak, … Op die manier kan je ongeveer

heen het Parque Natural Sierras de Cazorla, Seguras y las Villas, het

alle etappes afleggen, maar mits wat afwijken van de route zijn er

grootste nationale park van Spanje (provincie Jaén). Het pad is goed

dus ook opties met meer comfort.

aangeduid en overal makkelijk te bewandelen. Wij kozen voor een zesdaagse lustocht in het meest zuidelijke gedeelte.

2018-3 Op Weg |

FIETSREPORTAGE | Frankrijk, Engeland

Het prachtige Cuckoo Trail tussen Polegate en Heathfield.

Van Parijs naar Londen op de Avenue Verte Parijs als eindbestemming, dat staat op het palmares van vele vakantiefietsers. Minder bekend bij ons is een mogelijk vervolg, de verbinding tussen Parijs en Londen. In tien dagen fietsten Leo en Els van de ene werelddstad naar de andere via de ‘Avenue Verte’. ÆÆ Tekst Isabel Hoogewijs – Foto’s Leo en Els Thielemans

Liaisons dangereuses De Avenue Verte start aan de Notre-Dame, centrum Parijs, maar Leo en Els verkiezen om praktische redenen l’Île-St-Denis, midden in de banlieu. Op een vorige fietsreis hebben ze daar mensen ontmoet die toeristen overnachtingen aanbieden om duidelijk te maken dat een banlieu leefbaar is en ook de moeite waard om te ontdekken. Dat was toen een heel fijne ervaring en het is een kleine moeite om deze mensen opnieuw met een bezoekje te vereren. Na een korte passage door obligaat industriegebied komen ze al snel aan de oevers van de Seine. Een mooie fietsbrug brengt hen niet alleen aan de overkant, maar ook bij een eerste grote verrassing: het Château van MaisonsLaffitte, een gigantisch 17de-eeuws kasteel in Franse barok dat ooit dienstdeed als decor voor de film Dangerous Liaisons. Wanneer ze

| Op Weg 2018-3

achteruit kijken zien ze nog steeds de skyline van Parijs, maar voor hen ligt tot hun verbazing een bos, het Forêt domaniale de St-Germain en Laye. Verder gaat het richting Île de Loisirs de CergyPontoise, gelegen in een oksel van de Oise. Via een opvallende rode gietijzeren brug steken ze daar de rivier over. Deze passarelle maakt deel uit van de Axe Majeur, een monumentaal kunstwerk van Dani Karavan dat uit twaalf stations bestaat, waaronder een hellende toren, een piramide, 12 gigantische kolommen en een Île Astronomique. De eerste delen maakte de kunstenaar in de jaren 80 en het duurde tot 2008 alvorens het laatste station was gerealiseerd. De Axe Majeur strekt zich uit over een lengte van 3,2 km en het twaalfde werk, een groene laserstraal, volgt de volledige as vanaf de Tour Belvédère.

Militaire architectuur De Avenue Verte doet zijn naam alle eer aan en leidt hen verder doorheen het groen van het Parc Naturel Régional du Vexin. Op de route ligt ook het kasteel van Théméricourt, een aristocratisch domein met Engelse tuin, infocentrum en natuurmuseum. Naast de Franse bestaat er ook een Normandische Vexin. De streek situeert zich tussen Parijs en Rouen en is een groen plateau met agrarisch karakter, doorsneden door de Epte en de Andelle. Via onverharde paden belanden Leo en Els bij het Château de Villarceaux, een minder bekend pareltje met als toemaatje een kasteeltuin met moderne kunst. De kastelen volgen elkaar nu snel op. Twintig kilometer verder op een oude spoorwegbedding botsen ze op het Kasteel van Gisors, gelegen in het gelijknamige dorp. Het is een voorbeeld van middeleeuwse militaire archi-

Benedictijnenabdij in Saint-Germain-de-Fly.

tectuur. Het maakte deel uit van een reeks van 24 burchten die de graven van Normandië bouwden om zich te verdedigen tegen het leger van de Franse koning. In 1193 werd dit kasteel, ondanks de indrukwekkende verdedigingswerken, toch veroverd en verloor het haar belangrijke rol aan de frontlinie. Gelegen op een heuvel is het een bezoek meer dan waard!

Brighton by night.

Benedictijnenabdij, al heeft enkel de gotische kerk de Franse Revolutie overleefd. Aan de kerk werd in de 14e eeuw een kapel gebouwd, bijna volledig bestaande uit glasramen en met een prestigieus roosvenster. Zo een indrukwekkend bouwwerk, midden in de velden en dorpen waar de mensen oprecht blij zijn wanneer je passeert, maakt toch wel enige indruk.

Les Flamants Na de kastelenronde volgen nu tientallen Franse authentieke dorpjes zoals Les Flamants, Neuf-Marché of St-Pierre-es-Champs. Allemaal gelegen aan de oevers van de Epte valt er niet zoveel te beleven, maar ze hebben hun charme weten te behouden en dat maakt hen net zo mooi en uitnodigend. Het valt wel op dat de kerken veel te groot zijn voor de huidige gemeenschap, wat erop wijst dat de dorpen vandaag in slaap zijn gevallen. Onontdekt door toeristen en met enkel nog wat landbouw is het een kwestie van tijd vooraleer ze volledig leeglopen. Saint-Germer-de-Fly is interessant om even halt te houden. Hier vind je de overblijfselen van een

ux.

In het kasteel van Villarcea

Het gigantische 17de‑eeuws kasteel van MaisonsLaffitte deed ooit dienst als decor voor Dangerous Liaisons.

Pays de Bray Voor de Chapelle de Beuvreuil en een aanpalende manoir van de Hugenoten wordt er kort van de route afgeweken. De kapel stond er al in de 10de eeuw en is dus één van de oudste van het Pays de Bray. Er is een extra portaal gebouwd, met een houten structuur die gevuld is met bakstenen in vele kleuren en vrolijke motieven, naar het schijnt speciaal gemaakt opdat de vrouwen na de eredienst wat konden bijkletsen. In Forges-les-Eaux zijn Els en Leo precies op het juiste moment: de stad viert de 55ste verjaardag van haar verbroedering met

het Belgische Herve-Battice. Bijgevolg worden ze met open armen ontvangen en delen ze in de uitbundige feestvreugde. Vanaf deze stad volgen 40 lange kilometers op een spoorwegbedding, steeds met de rivier La Béthune aan de linkerhand. Onderweg herinneren ze zich vooral Neufchâtel-En-Bray met de lekkere plaatselijke kaas en Mesnières-En-Bray met een gigantisch kasteel, maar nu omgebouwd tot een landbouwschool. Alvorens in Dieppe de ferry te nemen, wordt er in Frankrijk nog eens haltgehouden in Arcquesde-Batailles, een stadje gedomineerd door de ruïnes van het zoveelste kasteel, gelegen op een steile rots, ommuurd door een walmuur en een imposante, maar droge slotgracht.

Tegenwind De ferry meert aan in Newhaven, maar alvorens de Avenue Verte naar Londen te volgen maken Leo en Els nog een kleine omweg naar Brighton, een van de bekendste en grootste badplaatsen van het Verenigd Koninkrijk. De stad is met zijn beroemde afgebrande pier, de vele Victoriaanse gebouwen en de Brighton Dome best de moeite waard om te bezoeken. Leo had er een romantische B&B met zicht op zee gereserveerd, maar uiteindelijk kiezen ze een kamer waar ze ook hun fiets kunnen mee binnen nemen en die ligt … op de kelderverdieping. Tijdens de rit van Newhaven naar Brighton blies de tegenwind ongenadig, dus is voor de terugtocht alle hoop gesteld op meewind. Helaas, de wind is gedraaid en meer dan 20 km moeten

2018-3 Op Weg |

PRAKTISCHE INFO

ze opnieuw vechten en meters aftellen tot ze eindelijk in Seaford het binnenland indraaien. Daar worden ze op de koop toe op regen getrakteerd en geeft ook het fototoestel het finaal op.

U.K. London

Cuckoo Trail

Theems Canterbury

Redhill

East Grinstead

Groombridge

Crawley

Folkstone

Heathfield

Brighton

Calais

Polgate Hastings

Newhaven

Boulognesur-Mer

Eastbourne

Amiens

Dieppe St-Vaast Neufchâtel-en-Bray

Helaas, de wind is gedraaid en meer dan 20 km moeten Els en Leo opnieuw vechten en meters aftellen.

Forges-les-Eaux

Le Havre Rouen

Gournay-en-Bray Beauvais StGermer-de-Fly Gisors

Caen

Wimbledon Tot in Eridge Green loopt de Avenue Verte noordwaarts, om vervolgens westwaarts te draaien tot in het slaapstadje Crawly vlakbij Gatwick Airport, de op één na drukste luchthaven van Londen. De Britse hoofdstad komt stilaan in het vizier en tussen de bloemenvelden door arriveren ze aan de eerste verkavelingen. In Wimbledon willen ze absoluut de beroemde tennistempel bezoeken, maar langs de buitenkant blijkt het een aftands gebouw. Ook al is het centrum van Londen niet meer veraf, horen ze de auto’s en zien ze de industrie, toch blijven ze door opvallend veel groen fietsen. De echte intrede in de grootstad maken ze langs een autovrije boulevard langs de Thames. ’s Avonds trakteren ze zichzelf in hun mooiste fietskleren op scones in een chique hotel, gebracht op zilveren plateaus door garçons met witte handschoenen. Als dat geen mooie afsluiter is!

BELGIË

Leo blijft Els moed inspreken want hij heeft goed nieuws: straks mogen ze de beroemde en toeristische Cuckoo Trail volgen, een 16 km lange oude spoorwegbedding die hen als het ware door een groene tunnel van Polegate naar Heathfield zal leiden. Klein nadeel: dit stuk van de Avenue Verte is constant lichtjes klimmend en bekaf arriveren ze in hun B&B op het allerhoogste punt van Heathfield. Als het meezit zou je zelfs Parijs moeten zien, maar Els en Leo zijn te moe om er ten volle van te genieten. De volgende dag genieten ze wel van de rust van de Sustransroutes, steeds leuke, soms wat avontuurlijke paden of verharde landweggetjes waar ze geen kat tegenkomen. Af en toe doorkruisen ze de typische Engelse dorpjes waar de tijd is blijven stilstaan, gelukkig steeds met een pub waar ze niet anders kunnen dan stoppen.

NOORDZEE

Conflons-Ste-Honorine Parijs FRANKRIJK 0

Chartres

Op Weg 2018

Route en bewegwijzering De Avenue Verte van Parijs naar Londen is een fietsroute dwars door Normandië, vanuit Dieppe met de ferry het Kanaal over en dan linea recta door groene, golvende velden naar de Britse hoofdstad. Els en Leo fietsten 10 dagen. In Frankrijk heb je keuze uit een tocht door de Vexin en de vallei van de Epte (die Els en Leo hebben gevolgd) of een tocht door de vallei van de Oise. De totale afstand is respectievelijk 406 km of 472 km. Alle info over deze fietsroute vind je op www.avenuevertelondonparis.com. In Engeland volg je goed bewegwijzerde Sustransroutes, www.sustrans.org.uk.

Kaarten en gidsen Op de website vind je de gegevens van de uitstekende gids ParisLondres à vélo, met veel informatie over de route, kaartjes, overnachtingen, bevoorrading en bezienswaardigheden.

Info Het is niet mogelijk om met de fiets de trein te nemen van Brussel naar Londen, van Londen naar Brussel is echter geen enkel probleem (mits reservatie).

ONLINE

| Op Weg 2018-3

KAART

TRACK

FOTO’S

ONDERWEGONDERWEG

ONDERWEGONDERWEGONDERWEGONDERWEGONDERWEG Steven Vermeylen

Surfend en scrollend botsen we vaak op razend interessante blogs en websites.

Marokkaanse lente GR-medewerkers Marc en Marie-Josée brachten een groot deel van het voorjaar door in Marokko. Vanuit Malaga fietsten ze zuidwaarts, om in Algeciras de veerboot naar Cueta te nemen, een Spaanse enclave aan de Straat van Gibraltar. Het gure weer noopt hen eerst voor de kust te kiezen, vooraleer de bergen in te trekken. Langs Tanger, Rabat, Casablanca en Essaouira gaat het tot Tiznit, waarna ze via de Col de Kerdous het Anti-Atlasgebergte intrekken. Enkele pittige etappes brengen hen langs indrukwekkende rotsformaties, ruïnes van voormalige kasba’s en tentenkampen van berbers. In de noordelijke Atlas maakt het kale, dorre landschap plaats voor mooie groene bergen, “het lijkt wel Zwitserland”. Het Rifgebergte biedt geen hoge cols maar het is er “fietsen in trapjes: drie trappen omhoog en weer twee omlaag – een beetje sneu om zo je gemaakte hoogtemeters te moeten inleveren”. De kustweg N16 (La Rocade du Rif) vormt een schitterende uitsmijter voor hun laatste fietsdagen in Marokko. oma-en-opa-in-marokko.blogspot.com

fjorden… je hoeft het Anto geen twee keer te vragen. Vooral Nieuw-Zeeland heeft haar hart gestolen; ze heeft zelfs een tijd overwogen naar daar te verhuizen. Enkele maanden geleden was ze nog in Whangarei, een dorp in het subtropische noorden. Het bleek de perfecte uitvalsbasis voor het verkennen van de Northland-regio – waar ze voor het eerst in haar leven als solo-hiker echter serieus verdwaalde… we12travel.com

Genieten van traagheid “Slow is beautiful”, luidt het motto van Guido, die na een loopbaan in het onderwijs geniet van zijn pensioen. “Na een vliegtuigreis heeft mijn ziel twee dagen nodig om aan te komen.” Wandelen is hem dus op het lijf geschreven – al ontsnapt er zelfs dan soms nog iets leuks aan zijn aandacht. Hij heeft een indrukwekkend aantal GR-trajecten op zijn naam staan, in Vlaanderen én Wallonië. Maar zijn actieradius reikt verder: Nederland, Duitsland, Zwitserland, Griekenland, Mallorca… Dat hij vlot zes talen beheerst, is daarbij ongetwijfeld een grote hulp. De voorbije maanden was hij onder meer te vinden op het Waalse gedeelte van GR 12 en op de Duitse Saar-Hunsrücksteig. Bij zijn trajectgegevens vermeldt hij niet alleen zijn wandeltijd en de weersomstandigheden, maar geeft hij ook een ‘stiltescore’. guidowke.wordpress.com

Outdoor-adepte Antonette (Anto) is een avontuurlijke dertiger uit het oosten van Nederland. Op we12travel (‘we want to travel’) deelt ze persoonlijke reisverhalen om een jong publiek enthousiast te maken voor een actieve manier van reizen en outdoor travel & lifestyle een hipper imago te geven. Nadat ze in Peru de Inca Trail liep, wist ze dat deze manier van reizen helemaal bij haar past. De afgelopen jaren maakte ze onder meer trektochten in Nepal, Nieuw-Zeeland, Patagonië en IJsland. In de weekends struint ze graag door ‘haar achtertuin’: de Veluwe. Solo wandelen in Alaska, ijsklimmen, fietsen langs de Noorse

schroef je tempo terug. Dan wordt alles mogelijk.” Katrijn hield baby Lotta aanvankelijk in een draagdoek tegen de borst. Na 20 dagen werd Lotta daar te groot voor, en schakelden ze over op een babydrager. Tijdens hun verblijf in Patagonië deed het drietal zes meerdaagse trekkings en verscheidene dagwandelingen door nationale parken in Argentinië en Chili. Steves adembenemende foto’s vormen de ruggengraat van zijn (Engelstalige) blog. Dat ze soms met meer dan een jaar vertraging verschijnen (“te druk bezig met leven!”), nemen we voor lief… Deze zomer wordt Lotta grote zus. De logistiek voor volgende reizen zal dus wat complexer worden, maar voor dit doorwinterde trekkersgezin kan dat geen probleem vormen. patagoniandreams.com

Baby Lotta in Patagonië Met een baby van amper 20 weken 45 dagen door Patagonië trekken. Het lijkt gekkenwerk, maar Steve en Katrijn maakten er een geweldige ervaring van. “Baby’s zijn zo flexibel. Alles wat ze nodig hebben, zijn liefde, warmte en borstvoeding. Houd ze dicht bij je lichaam en

Vechten tegen de sneeuw “Een avontuur is iets nieuws, opwindends en buiten je comfortzone. Avonturen veranderen je en hoe je de wereld ziet. En alles wat je nodig hebt is nieuwsgierigheid, enthousiasme en een open mind…” Henk stapte 150 km met een bolderkar langs de Nederlandse westkust, fietste van Rotterdam naar Singapore en ging skateboarden in Noord-India. Zijn recentste exploot is een fietstocht naar de Noordkaap – in de winter. Fietsen bij -10°C en slapen bij -25 tot -35°. Het plan om in een maand van Sint-Petersburg via Moermansk naar Alta te fietsen, blijkt véél te ambitieus. De kou, de slechte wegen, het gevaarlijke verkeer en de taalbarrière maken fietsen door Rusland een loodzware opdracht. De lange eenzame fietsdagen wegen door: “Ik ben alleen, het enige waar ik mee moet dealen is mezelf. Mijn lichaam, mijn gedachten. Wat kan ik? Wat is mijn grens? Hoe kan ik mezelf motiveren? Ik zou een boek kunnen schrijven over alle gesprekken met mezelf tijdens zulke dagen.” Door enkele hartverwarmende ontmoetingen en een stukje per trein te reizen, slaagt Henk toch in zijn opzet. henkvandillen.net

2018-3 Op Weg |

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWS Tussen Samber en Maas

Wandelen op de Veluwe

Kenners plaatsen GRP 125 Tour de l’EntreSambre-et-Meuse steevast in de top-5 van Waalse GR-paden. Door dat succes was de topogids alweer aan een nieuwe uitgave toe, en werd tegelijk ook beslist om het parcours grondig te herzien en te verbeteren waar mogelijk. En waarom ook niet meteen het ganse traject opnieuw bewegwijzeren, ditmaal met de geel-rode tekens van een Streek-GR (GR du Pays)? Het 268 km lange pad door de provincies Henegouwen en Namen heeft als grote troef de verscheidenheid van de doorkruiste landschappen. Rustig golvende landbouwstreken wisselen af met de uitgestrekte bossen rond Chimay, met de Calestiennestreek en zijn soms provencaalse allures, met de statige Maasvallei, met de mooie dorpen langs de Viroin of met het wilde Hermetonvalleitje. De tot immaterieel UNESCO-werelderfgoed uitgeroepen ESEMmarsen van onder andere Gerpinnes, Fossesla-Ville en Walcourt dragen de aparte identiteit van de streek wereldwijd uit. En last but not least vinden trekkers langs de route verschillende vrije bivakplaatsen zodat GRP 125 zich ook uitstekend leent tot meerdaagse tochten. De nieuwe topogids is uitgegeven door onze Waalse zustervereniging SGR en te koop in de GR-Webshop. www.grsentiers.org

Natuurgids Jolanda Denekamp zette vijftien originele wandelroutes uit op de Veluwe en in de Gelderse Vallei. De trajecten uit de gids Op pad met Jolanda gaan door de eindeloze bossen van Garderen, de heide van Stroe, de zandverstuivingen van Kootwijk, het natte natuurgebied Den Treek, het Beekdal van Renkum, de polders van Nijkerk en de nieuwe natuur van Landgoed Otelaar bij Barneveld. De trajecten van 2 tot 16 km zijn aangevuld met interviews, tips en natuurweetjes. Zo wandel je bijvoorbeeld in de voetsporen van de Romeinse soldaten die 2.000 jaar geleden gelegerd waren op de Veluwe en ondervind je waarom bergwandelaars graag trainen op het Wekeromse Zand. De gids kost € 17,50 en is te koop via www.denekamptaalentrails.nl.

Noord-Limburg Bart van der Schagt (Wandelbart) gaat onverdroten door met het samenstellen van wandelgidsen in mooie Nederlandse wandelgebieden. Het nieuwste deeltje in de serie is de Provincie-wandelgids Limburg noord en midden. Deze gids bevat 21 routes ten noorden van Sittard in de Nederlandse provincie Limburg. De wandelingen (7 tot 23 km) zijn heel divers en gaan over uitgestrekte heidegebieden, langs beken en door stille bossen, de uiterwaarden van de Maas en de veengebieden van de Peelstreek. Er zijn ook twee stadswandelingen bij, maar ook daar ligt de nadruk op het stadsgroen en de rustige wijken. Uitgeverij Anoda, prijs € 17,95. www.wandelbart.eu

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

| Op Weg 2018-3

Noaberpad Het Naoberpad (LAW 10) is 432 km lang en voert van Bad Nieuweschans in het uiterste puntje van de provincie Groningen door het Nederlands-Duitse grensgebied naar het Duitse Kleve. Onderweg passeer je langs Groningse vestingstadjes, Drentse veengebieden, grafheuvels in het Duitse Bentheim, beekdalen in Twente (Overijssel), Scholteboerderijen in de Achterhoek (Gelderland) en oude stadjes in het Münsterland om door de bossen van het Montferland de eindbestemming te bereiken. Hierbij steek je regelmatig de grens over en maak je kennis met de buren (de Noabers). Van de bijbehorende gids verscheen de volledig herwerkte en ge-update vijfde druk. Te koop in de GR-Webshop. www.wandelnet.nl/nivon

Pronkjewailpad Sinds een tiental jaren wordt in september in de provincie Groningen de Tocht om de Noord gelopen, een zeer populair tweedaags wandel evenement. Omwille van de grote belangstelling werd besloten een individuele versie te maken. Centraal staan de Pronkjewails (pronkjuwelen) waar je om de paar kilometer langs of zelfs door komt: borgen, wierden, kerken, de

Wadden, het Lauwersmeer, vesting Bourtange en de stad Groningen. Je gaat dwars door musea, kerken en een maïsdoolhof of proeft een appeltje, een stukje paling of Groningse koek. Het Pronkjewailpad is een unieke combinatie van langeafstandswandelpad en evenement. Langs de route zetten 150 toeristische en culturele ondernemers hun deuren van april tot november van donderdag tot zondag open om de wandelaars in hun boerderij, kaasmakerij, bakkerij, zeehondencentrum, palingrokerij of boomgaard te ontvangen. Het totale traject is 500 km lang en bestaat uit twee delen. De Noordroute (250 km) werd in april 2018 geopend en de Zuidroute (250 km) zal in 2019 volgen. Je kan de route volgen op je smartphone en via gps en vanaf 2019 via het wandelknooppuntennetwerk. Als je je inschrijft ontvang je een app en een stempelkaart waarmee je de pronkjuwelen kan proeven en beleven. In november vindt er een feestelijke afsluiting plaats. Alle info via www.Pronkjewailpad.nl.

Overleven in de natuur Wildkamperen wordt steeds populairder. Niets geeft je meer een gevoel van vrijheid dan alles zelf te organiseren: je eigen slaapplaats, je eigen vuur, je eigen eten bij elkaar scharrelen. Zo’n leven is eenvoudig en tegelijkertijd spannend. Maar hoe doe je dat, overleven in het bos? Het boek Outdoor geeft je de ultieme survivaltips. Zoals hoe je een schuilplaats maakt voor de nacht, hoe je een vuurtje maakt en aanhoudt, hoe je water drinkbaar maakt … Uitgeverij Snor, prijs € 14,99.

Win!* 2x survivalboek Outdoor

3x wandelgids Verwallrunde

Surf naar www.groteroutepaden.be >opweg>win

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWSWANDELNIEUWS Jan Van Meirvenne, Luc Verdegem en Christina Bloem

Schotland Op de Schotse toer zingt niet alleen de lof van het land en de eilanden, maar geeft ook een beeld van het werk van romantische schrijvers zoals sir Walter Scott en Gavin Maxwell. Hiervoor maakte de schrijver Gerrit Jan Zwier wandeltochten langs Loch Ness en de Spey, volgde hij in de zuidelijke Borderlands het spoor van sir Walter Scott en ging hij in de Highlands en op de Hebriden op zoek naar de uithoeken waar enkele natuurromantici zich hebben verborgen. De verhalen in dit boek laten zien dat Schotland een geweldig land is om je in te verdiepen en te voet te verkennen. Uitgeverij Atlas Contact, prijs € 19,99. www.atlascontact.nl

Dwars door Wales De Glyndwr’s Way is een National Trail van 217 km dwarsdoor Midden-Wales. Het traject begint in Knighton, gaat westwaarts naar Pen Pumlumon Fawr, vervolgens naar het noordwesten richting Machtlleth waar het Wales Coast Path gekruist wordt om in het oosten van Wales in Welshpool te eindigen. De gids bevat ook twee extra etappes (47 km) die je via het Offa’s Dyke Path naar Knighton terugbrengen. Op die manier kan je een lus van 11 etappes maken van gemiddeld 24 km. De route volgt de voetsporen van de beroemde 15deeeuwse held Owain Glyndwr, de laatste echte prins van Wales. Het gaat veel op en neer door dikwijls ruig en schaars bevolkt gebied. De bewegwijzering is niet altijd optimaal, wandelervaring is dus een must. Uitgeverij Cicerone, www.cicerone.org.uk. Foto Tjeu Tijskens

Nieuw bij Conrad-Stein In de serie Outdoor verschenen enkele nieuwe titels. Info en gpx-tracks: www.conrad-stein-verlag.de. Verwallrunde mit Zustiegen und Varianten (€ 10,90). De Verwall-groep is een bergketen in de Oostenrijkse Alpen. In 2006 werd de Verwallrunde ontwikkeld, een huttentocht waarmee je dit schitterende gebied kan ontdekken: wilde toppen, idyllische dalen, fantastische uitzichten en gemoedelijke berghutten… Hoewel de Verwall tussen de bekende skigebieden Ischgl en St. Anton ligt, is het er nog rustig en kan je er ongestoord van de schitterende bergwereld genieten. De gids beschrijft de 72 km lange Verwallrunde in acht etappes en geeft uitvoerige info over de berghutten onderweg. Behalve de hoofdroute staan er ook interessante varianten in. Rumänien: Trekkingklassiker in den Südkarpaten (€ 12,90). De gids bevat dagtochten voor de beginnende bergwandelaar en meerdaagse trekkings voor de ervaren ‘bergbestormer’ en dat in de streek van Brașov in de zuidelijke Karpaten. Centraal staat daarbij een oude klassieker: de met rode band bewegwijzerde weg over de kam die als een horizontale lijn de gebergten van de Karpaten met elkaar verbindt. De grote wouden, het voortreffelijke net van wandelwegen en de gemoedelijke berghutten maken het wandelen in Roemenië tot een waar genoegen.

Enkele pelgrimsgidsen werden geactualiseerd

Schweiz: Jakobsweg vom Bodensee zum Genfersee (€ 16,90). Pelgrimeren naar Compostela heeft ook in Zwitserland een lange traditie. In de middeleeuwen volgden de pelgrims geen vaste route omdat er een volwaardig net van paden was. Mede daarom vind je in deze gids behalve de bewegwijzerde hoofdroute ook een paar aantrekkelijke alternatieven. In totaal 440 km. Voor de eerste etappes, van de Bodensee naar Einsiedeln in Centraal-Zwitserland, zijn er meteen al twee alternatieven, de ene vanuit Rorschach en de andere vanuit Konstanz. Vanaf Einsiedeln gaat het langs het Vierwoudstedenmeer en het Thunermeer naar Genève aan het gelijknamige meer. Spanien: Camino Inglés (€ 12,90): De kortste van de vele Spaanse pelgrimswegen begint aan de Spaanse noordkust, in Ferrol of in A Coruña, waar vroeger de pelgrims uit Engeland of Scandinavië aan land kwamen. Deze nog relatief onbekende route is interessant voor pelgrims die geen tijd hebben om de lange hoofdroute (Camino Francés,

800 km) af te leggen. De Camino Inglés gaat door het stille Galicische binnenland en is slechts 115 km, resp. 75 km lang. Omdat de route nog niet zo druk bewandeld wordt, is de infrastructuur minder ontwikkeld. De gids bevat dan ook uitvoerige info over de overnachtingsmogelijkheden. Voorbij Santiago kan je de tocht nog met 90 km verlengen naar Finisterre. Ook dit traject is in de gids opgenomen. Spanien: Camino Primitivo (€ 14,90). Deze pelgrimsweg van Oviedo via Lugo naar Santiago de Compostela is de oudste Spaanse pelgrimsweg. De ruim 300 km lange route door de bergen van Asturië en Galicië wordt door insiders beschouwd als een aantrekkelijke mix van bergwandeling en pelgrimstocht. In Melide komt de Camino Primitivo uit op de Camino Francés en dan is het gedaan met de rust. De verbindingsroute (44 km) van Valleviciosa op de Kustroute (Camino del Norte) naar Oviedo en de voortzetting van de tocht van Santiago naar Finisterre worden eveneens in de gids beschreven.

2018-3 Op Weg |

WANDELREPORTAGE | Turkije

Eeen briesje blaast de bloesemblaadjes als sneeuw op ons pad.

In het spoor van het Soefisme

Eerder in Op Weg (2015, 3) kwam het Sultans Trail aan bod, een wandelen cultuurproject tussen Wenen en Istanbul in het spoor van het Ottomaanse leger van Sultan Suleyman. Met het Sufi Trail kan je vandaag verder het Turkse binnenland intrekken, langs tal van Soefiheiligdommen en plekken met een grote historische waarde voor christendom en islam. ÆÆ Tekst en foto’s Iris Bezuijen

| Op Weg 2018-3

Een van de vele bijzondere plekken voor de Soefi’s.

Getoeter Er waait een briesje in de metro op weg naar het bruisende Istanbul. Van diep onder de grond reizen we van het Aziatische deel naar het Europese deel. De drukte en het wilde verkeer overvallen ons, maar op een bijzondere wijze loopt het toch altijd goed af. De volgende mistige ochtend start onze tocht onder begeleiding van het luide getoeter dat de grootstad doet ontwaken. Er is zoveel te zien en in beweging, maar gelukkig hoeven we ons alleen te

Soefisme Het Sufi Trail is vernoemd naar het Soefisme, een mystieke stroming binnen de Islam die al bestaat sinds de 7de eeuw en vooral bekend is voor zijn literaire en poëtische traditie. In Konya bevindt zich het graf van de dichter en Soefimysticus Jalal ad-Din Rumi (1207-1273), de stichter van een orde van religieuze dansers, de Derwisjen. Het Sufi Trail leidt langs veel Soefiheiligdommen waardoor de tocht een mystiek karakter krijgt: een wandeling die je vult met licht en luchtigheid. Vandaar de uitnodiging: “Hike to the light”. Het logo is een Derwisj die dansend en wandelend op zoek gaat naar zijn diepere roeping.

Slapen onder de sterren vlakbij de Turbe van Haydar Sultan.

concentreren op het traject van het Sufi Trail en zijn moskeeën kleine oases van rust die ons steeds weer in een andere sensatie dompelen. Vlakbij het stadsdeel Eminönü dalen we via een kleine ingang een prachtig verscholen Turbe (tombe) in, waar we gevraagd worden even te wachten. Na enige tijd komt er een groep mannen binnen en spontaan beginnen ze een Zikr (meditatie). We worden op sleeptouw genomen naar de huismoskee van onze nieuwe vrienden en komen terecht in een lichtgevend groene ondergrondse gebedsruimte. Zo loopt het wel vaker onderweg, van het een komt het ander en voor je het weet vormt het pad zich onder je voeten.

Bij aankomst in nieuwe dorpen zijn we vaak al van heinde en verre gespot en worden we ontvangen met thee.

dat toch vooral interessant om onze eigen angsten te onderdrukken. Op een bepaald moment, wanneer we door een heuvelachtig weiland stappen, horen we in de verte een hele groep honden blaffen. Gelukkig zitten ze allemaal binnen in de boerderij, op een zwerfhond na die op zoek is naar een hapje eten. Ik geef hem wat brood en heb er meteen een vriend bij. Hij volgt ons tot het volgende dorp en mijn schrik is vervlogen. Met onze rugzakken zijn we een opvallend object in de heuvels. Bij aankomst in nieuwe dorpen zijn we vaak al van heinde en verre gespot. Het is heerlijk om ontvangen te worden in de lokale theehuizen en te genieten van de dorpsgezelligheid. Doorgaans zijn het oudere mannen die ons trakteren op thee en helpen met het zoeken naar informatie over oude Soefiheiligdommen. Haast elk dorp heeft zijn eigen bijzonderheid: genezend water, een drukbezochte Turbe of verhalen die alleen de oudsten van het dorp nog kunnen navertellen. Vele jongeren zijn immers naar de stad getrokken.

Nicea/Iznik Theehuizen Nadat we een aantal Soefischatten in de hoofdstad bezocht hebben, nemen we de ferry naar Yalova. Daar belanden we meteen in een compleet andere wereld. In 1999 beefde hier de aarde en ontzet lopen we langs de enorme marmeren stenen met de namen van de slachtoffers die onder het puin bedolven raakten. Het is even wennen om met de rugzak te lopen. In onze bagage zit ook een bijltje, bedoeld om wilde honden af te schrikken. Achteraf bleek

Het is lente en we wandelen langs de bloesems van perzik-, amandel- en kersenbomen. Een weelderige geur verwent ons en een klein briesje is voldoende om de blaadjes als sneeuw over het landweggetje te blazen. Wanneer we het landbouwgebied ten noorden van het Iznikmeer achter ons laten, stappen we door de Istanbulgate de stad Iznik binnen. De rijke historie van het gebied rond het oude Nicea verraadt de vele beschavingen die hier passeerden: Romeinse legioenen, kamelenkaravanen en eindeloze stoeten pelgrims. Momenteel

2018-3 Op Weg |

Het Mevlanamuseum in Konya.

moet er bij de bouw van een nieuw huis eerst twee meter diep gecontroleerd worden of er geen archeologische vondsten verborgen zitten. Iznik is bovendien bekend voor zijn verborgen stad in het meer. De oude basiliek pronkt nog met een klein puntje boven het wateroppervlak. In 325 vond hier het Eerste Concilie van Nicea plaats, een poging om meer eenheid te vinden binnen de verschillende vroegchristelijke stromingen. Verder is de stad een aaneenschakeling van lekkernijen. Zo zijn er de talrijke ijsjeswinkels met een ruime keuze aan zelfgemaakte smaken en sprankelende kleuren, te koop per gewicht. Met een goed gevulde maag kijken we uit naar nieuwe wandeldagen.

Hartelijk Zelf was ik nog nooit in het binnenland van Turkije en ik vertoef dan ook in een soort constante verbazing over de pracht van de landschappen, de dorpen en de steden. En van de mensen die er wonen. Soms lijkt het alsof je een bekende tegenkomt ook al zie je elkaar voor het eerst, zo hartelijk is het ontvangst. De bergen

Door de Istanbulgate stappen we Iznik binnen.

| Op Weg 2018-3

die na Iznik volgen zijn redelijke klimmetjes en steeds weer vraag ik me af wat ik beter had thuisgelaten. Of beter, wat zal ik weggeven zodat een dorpeling er nog iets aan heeft. De landschappen voeren op en neer en de dorpen zijn een aangename rustpauze. Het verbaast me steeds weer hoeveel lekkers er altijd te krijgen is, vaak vers geplukt.

Volgens Google translate ging het geregeld over een kalkoen, maar we hadden het wel degelijk over Turkije… In Bereket is het al laat wanneer we een onderkomen voor de nacht zoeken. We nemen een kijkje in de moskee. Het is een oud huisje dat wat scheef in zijn voegen hangt, maar achter de

deur is het een prachtige gebedsruimte. Veel oude moskeeën worden helaas vervangen door nieuwe standaardmodellen en naast het oude huisje staat het betonnen geraamte voor de nieuwe moskee al klaar. We maken contact met het lokale dorpshoofd en Sedat trekt met de mannen het café in. Ik blijf met de vrouwen en kinderen in het huis van het dorpshoofd en via Google translate voeren we de hele avond een vrolijk gesprek over de verschillen en overeenkomsten tussen Europese en Turkse vrouwen. Volgens Google translate ging het geregeld over een kalkoen, maar we hadden het wel degelijk over Turkije… Het zijn prachtige avonden en ik voel me vereerd om hun gast te zijn.

Onder de sterren Het middenstuk van het Sufi Trail leek op Google Earth best droog, mijn verwachting was dan ook dat we een soort woestijn zouden intrekken. Maar niets is minder waar, het land en de bergen kleuren in het voorjaar nog prachtig groen. Afgewisseld met droge stukken zijn er soms idyllische wandelpaden

Monument voor de slachtoffers van de aardbeving in Yalova.

OP WEG  nr.: wandelreportage Sufitrail Istanbul-Konya  x mm

De uitgestrektheid van het Turkse binnenland.

Turbe in Aksehir.

PRAKTISCHE INFO langs kleine beekjes en meertjes. Na enkele hoge toppen – zowel letterlijk als figuurlijk – worden we in Akşehir hartelijk ontvangen door burgemeester Ali Ihsan Ünal die ons wel heel erg verrast met zelfontworpen Sufi Trailbordjes. Door de stad loopt nu een wandeling langs de vele Soefiheiligdommen die hier rijkelijk aanwezig zijn. Het laatste stuk van de tocht kleurt vooral rood want we komen in het gebied van de aardbeien, kersen en granaatappels. Veel voedingsproducten zie ik voor het eerst, zoals een klein zwart pepertje met een paarse gloed. Vlak voor Konya slapen we op een berg onder de sterren in een prachtig onderhouden pelgrimshuisje naast de Turbe van Haci Haydar Sultan. Een ervaring voor het leven, de kers op de taart van deze prachtige tocht.

Route en bewegwijzering Het Sufi Trail is een 800 km lang Turks lan-

project gedragen door vrijwilligers.

geafstandspad van Istanbul naar Konya in

Kaarten en gidsen

Centraal-Turkije, gebaseerd op het oude Hajj

Sedat Cakir en Iris Bezuijen schreven de

Trail. Het pad combineert prachtige land-

Engelstalige wandelgids Sufi Trail, 40 days to

schappen met oude dorpen, monumentale

Dervishhood (twee delen). In najaar 2018 ver-

moskeeën en historische plekken met grote

schijnt ook een Turkse versie.

waarde voor het christendom en de islam. Meer info vind je op www.sufitrail.com. Aardbeipluk.

Wim Vandamme Begijnhof 19 8500 Kortrijk

Net als bij het Sultans Trail gaat het om een

ONLINE

KAART

TRACK

FOTO’S

2018-3 Op Weg |

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS Vernieuwd fietsnetwerk

Fietsostrades In juni is de nieuwe website www.fietssnelwegen.be online gegaan. Hierop vind je info over de meer dan 2.500 km geplande en gerealiseerde fietsostrades: de status van de lopende projecten, welke trajecten reeds gefietst kunnen worden, welke delen reeds bewegwijzerd zijn … Deze website zal voortdurend aangepast en aangevuld worden. Je kan als fietser daar ook actief aan meewerken door mooie foto’s van fietsostrades, leuke filmpjes die je onderweg gemaakt hebt, enz. te bezorgen aan fietsen@provincieantwerpen.be.

Oudlandpolder De polders van Zuienkerke, Blankenberge en De Haan vormen samen de Oudlandpolder. De historische publicatie De Oudlandpolder: een bijzonder boerenverhaal brengt de agrarische identiteit van het gebied in beeld. Aan de hand van een nieuwe fietskaart die op dit boek is gebaseerd, kan je via twee fiets lussen van resp. 32 km (vanuit Zuienkerke) en 42 km (vanuit Meetkerke) op het fietsnetwerk bijzondere boerenverhalen ontdekken. De fietskaart is gratis te bestellen of downloaden. Als je een (of beide) routes fietst kan je deelnemen aan een wedstrijd met leuke prijzen. De wedstrijd loopt tot 14 oktober. Elke deelnemer ontvangt bovendien een exemplaar van het boek. Info: webshop.west-vlaanderen.be.

Westtoer Westtoer geeft iedere maand een digitaal tijdschrift uit met telkens vier wandel- of fietslussen op de knooppuntennetwerken van de provincie West-Vlaanderen. De vier fietslussen van de maand juni situeren zich in de Leiestreek – Land van Mortagne (42 km), Westhoek – zomerfietszoektocht (65 km), Brugse Ommeland – Oudlandpolder (42 km) en Kust – rond Oostende (35 km). Bij elke route krijg je een routeplan, leuke tips en lekkere adresjes voor onderweg. Gratis via www.westtoer.be.

| Op Weg 2018-3

Het fietsnetwerk van Hageland en Leuven is de voorbije maanden uitgebreid en vernieuwd. 105 nieuwe knooppunten, 150 km nieuwe en 55 km verbeterde trajecten bieden 2000 km fietsplezier. Het sluit nu over de volledige provinciegrens naadloos aan op het nieuwe knooppuntennetwerk van Waals-Brabant. De thematische lussen in het Hageland en Leuven zijn erin opgenomen, de vroegere zeskantige bordjes zijn daarmee verdwenen. De nieuwe fietsnetwerkkaart kost € 7 en is te koop via www.toerismevlaamsbrabant.be.

Velodroom Op 23 en 24 juni werd het belevingspunt De Velodroom in het Provinciaal Recreatiedomein de Schorre feestelijk geopend. Je kan er terecht voor info over de fiets-, wandelen vaarmogelijkheden in de Rupelstreek en het Scheldeland. Je kan er een fiets huren, je elektrische fiets opladen en een kleine herstelling aan je fiets laten uitvoeren. In de toekomst zullen er boekvoorstellingen van (fiets)reisverhalen, filmvoorstellingen en signeersessies plaatsvinden. www.develodroom.be

Oostkantons Het fietsnetwerk van de provincie Luik wordt momenteel vernieuwd. De werken gebeuren in fasen en zullen tot in 2019 duren. Ook fietsers op het Velotour-fietsnetwerk in de Oostkantons zullen daar gevolgen van ondervinden. De nieuwe borden zijn groen. Er worden nieuwe etappes in het netwerk opgenomen en de oude driecijferige knooppuntnummers worden vervangen door twee cijfers (bv. 147 wordt 47). De VeloTour-kaart is niet meer actueel en gedurende de werken is een tijdelijke gratis uitgave van de kaart voorzien. Door de nieuwe markering moeten de themaroutes opnieuw worden uitgewerkt. Het RAVeL-netwerk zal in het Velotour-fietsnetwerk geïntegreerd worden. Info via www.eastbelgium.be.

Fotozoektochten Zin om er met de fiets op uit te trekken en een pittige uitdaging aan te gaan? Doe mee aan de fotozoektochten van Knooppunter

deze zomer en win! In iedere Vlaamse provincie vind je een mooi uitgewerkte fotozoektocht langs het knooppuntennetwerk. Het deelnameboekje kan tot 30 september opgehaald worden bij Standaard Boekhandel. De prijs is € 9,99 voor de vijf zoektochten samen, ofwel € 6,99 bij aankoop van een Knooppunterprodukt. Per startlocatie krijg je een mooi Knooppuntervoordeel.

www.knooppunter.com

Alta Via fietskaarten In de serie fietskaarten (schaal 1:75.000) die Reisboekhandel Alta Via ontwikkelt verschenen de resterende zeven kaarten (nummers 3, 4, 8, 9, 10, 11 en 13). Deze omvatten vooral NoordFrankrijk. Ze zijn bedoeld voor liefhebbers van meerdaagse fietstochten. Knooppunten staan er niet op, wel alle momenteel beschikbare langeafstandsroutes (LF, Ravel, EuroVelo, …) en autovrije fietswegen (voies vertes en fietsostrades). Je vindt op de kaarten ook jeugdherbergen, trekkershutten, paalkampeerplekken en campings municipaux (Fr). Alta Via beschouwt het als een work in progress en open aanmerkingen zijn welkom bij dirk@altaviatravelbooks.be. De kaarten kosten € 11,95 per stuk en zijn te koop in de GR-webshop. www.altaviatravelbooks.be

Fietsen in Nederland Er is een nieuwe serie fietsgidsen verschenen. De elf gidsen, voor elke Nederlandse provincie één, bevatten ieder 14 dagtochten, verspreid over de gehele provincie en de aangrenzende regio’s. De 14 routes zijn gedrukt op losse kaarten in A4-formaat met daarop routebeschrijvingen, bezienswaardigheden, actuele fietsknooppunten, langeafstandsroutes, straatnamen en fietscafés. Bij ieder gidsje hoort een vel met knooppuntenkaartjes en een brochure met de gebruiksaanwijzing en tips. Uitgegeven door de ANWB, prijs per deeltje € 9,95. www.anwb.nl

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS Christina Bloem

De fiets in al zijn facetten Het amusante boek De Taal van de Fiets bevat veel schitterende verhalen en anekdotes met steeds de fiets in de hoofdrol. Het gaat over de liefde voor de fiets en het genoegen van fietsen. Over een oud-wielrenner die zes fietsen heeft waar hij nooit meer op fietst, maar waarvan hij geregeld nog alle banden oppompt. Of over een man die de hele wereld rondreisde om de beste onderdelen voor zijn droomfiets te verzamelen. Leuk is ook het verhaal over een man die eind 19de eeuw op een primitieve fiets de wereld rondreed en een woordenlijst van bijzondere fietswoorden (een Lexicografiets). Uitgeverij Brooklyn, € 14,90. www.uitgeverijbrooklyn.nl

Naar Berlijn De Europaradweg R 1 is al jaren een populaire fietsroute. Hij voert van Boulogne-sur-Mer aan de Franse Kanaalkust naar Sint-Petersburg. Voor het Duitse deel (Arnhem – Berlijn – Poolse grens) verscheen de zesde ge-update druk. De route in Duitsland bestaat uit drie delen.

Het eerste stuk (275 km) van de Nederlandse grens naar Höxter is een van de oudste Duitse routes. Deze is ook geschikt voor kinderen. Het traject van Höxter naar Wittenberg (360 km) is door de steile hellingen wat moeilijker. Het laatste deel, van Wittenberg via Berlijn tot de Poolse grens, is nog niet helemaal klaar. Het totale traject is met een aantal varianten erbij zo’n 1.400 km lang. Uitgeverij Esterbauer, prijs € 15,90

Ierland De Ierse Atlantische kust is met zijn lieflijke zandstranden, steile kliffen en kleine havens zeer afwisselend. In 2014 werd de autoroute Wild Atlantic Way langs deze schitterende kust ontwikkeld en in de nieuwe Engelstalige gids The Wild Atlantic Way and Western Ireland vind je de fietsversie. Omdat weinig mensen zeven weken beschikbaar hebben om de gehele Wild Atlantic Way te fietsen, bevat de gids zes lussen van elk zeven tot tien dagen. Als je de route in zijn geheel wil rijden, kan je deze lussen combineren tot een tocht van 2.350 km (44 etappes) langs de gehele kust tussen Derry/Londonderry en Cork. Uitgeverij Cicerone. www.cicerone.org.uk

Langs de Loire Trotter komt met de Nederlandstalige gids De Loire per fiets via La Loire à Vélo. Hierin vind je het Loire-traject van Nevers naar Nantes aan de Atlantische Oceaan. De gids bevat ruim 900 km fietspaden, 8 uitgestippelde routes, 41 deeletappes, honderden budgetvriendelijke horecaadressen, bezienswaardigheden en fietsverhuurpunten. Alle routes zijn gedetailleerd in kaart gebracht en maken het mogelijk om een persoonlijke route samen te stellen die je ook weer terug naar je startpunt voert. Uitgeverij Lannoo, prijs € 17,85. www.lannoo.be

Win!*

5x Fotozoektochten Knooppunter 3x fietsgids De Loire per fiets 4x boek De Taal van de Fiets

Surf naar www.groteroutepaden.be >opweg>win

Vernieuwde gidsen van Paul Benjaminse Er verschenen vernieuwde uitgaven van enkele gidsen van Paul Benjaminse. Ze zijn te koop in de GR-Webshop. www.cyclingeurope.nl De Groene Ronde van Ierland – tweede druk. Ierland is een verrassend fietsland, zowel wat het indrukwekkende landschap als wat het wisselvallige weer betreft. De gids beschrijft een rondrit van 1.300 kilometer door de mooiste delen van Ierland over rustige plattelandswegen zonder veel steile hellingen, waarop je prima kan fietsen. In de nieuwe druk zijn ook het stille Donegal en de Wild Atlantic Way opgenomen. Er is ook een variant naar de veerhaven van Rosslare in het zuiden. Onbegrensd fietsen naar Parijs – zesde druk. De gids neemt je via de mooiste fietswegen door afwisselende landschappen en met zo min mogelijk auto’s helemaal tot in het centrum van Parijs. De afstand van Leuven naar Parijs is ongeveer 420 km, van Maastricht naar Parijs is het ongeveer 490 km. Meer dan 150 km van de route bestaat uit autovrije (fiets-)wegen, zoals RAVeLpaden. Ook het traject door Frankrijk is autovrij en ten-

slotte bereik je het hart van Parijs via een fietspad dat aan de oostrand van de metropool begint en je tot aan de voet van de Bastille brengt. Onbegrensd fietsen naar Barcelona, deel 1 – zesde druk. Deze gids bevat het traject van Eindhoven en Brussel naar Cluny (800 km). De route voert langs fietspaden door de Kempen, het Hageland en Haspengouw naar de Maas. Vanaf Dinant gaat het via de Ardennen, waar sterke stijgingen worden vermeden, terug naar de Maas. Na Toul kan je kiezen tussen een oostelijke en een westelijke variant. Eerstgenoemde is 50 km langer maar heeft de meeste autovrije kilometers en meer accommodatiemogelijkheden. Vanaf Pontailler aan de Saone gaat het door het hart van de Bourgogne naar Beaune en dan via het fietspadennet door de wijngaarden naar Cluny. De route is vanwege de vele autovrije kilometers ook geschikt voor kinderen.

2018-3 Op Weg |

WANDELAVONTUUR | Frankrijk

Boven op de berg Thabor Met GR 57, GR 5 en de GR du Pays ‘Tour du Mont Thabor’ zijn er mogelijkheden genoeg om een uitdagende tocht te maken in de regio rond deze Alpentop. Uit mijn talrijke omzwervingen in die streek heb ik een zesdaagse huttentocht gedistilleerd, die ik intussen al twee keer met een groep gedaan heb. Vertrekpunt is Névache in het dal van de Clarée. ÆÆ Tekst en foto’s Tjeu Tijskens

Smalle valleien ‘Ingesneeuwd’ is een goede verklaring voor de naam Névache. De bergtoppen verhinderen dat in de wintermaanden de zon de sneeuw in het dal doet smelten. Het is dan ook een zeer sneeuwrijke vallei en een paradijs voor langlauffanaten. Tot in 1947 lag de Mont Thabor op de grens tussen Frankrijk en Italië. Door het naoorlogse Verdrag van Parijs werd de berg en de hele Vallée Etroite (in het Italiaans Valle Stretta) aan Frankrijk toegewezen. Veel Italianen komen

| Op Weg 2018-3

ook vandaag graag naar deze streek, die ze nog steeds een beetje als de hunne beschouwen! Vlak bij de top van de berg staat een kapel, die sinds de elfde eeuw als bedevaartsoord bezocht wordt. De naam komt vermoedelijk van kruisvaarders, die in Israël de berg Thabor bezocht hadden.

Mijnwerkerspaden We overnachtten even buiten het centrum van Névache met zicht op de lieflijke vallei van de Clarée. De eerste wandeldag leidt ons even in

westelijke richting stroomopwaarts langs het riviertje, maar al snel gaan we tegen de flanken van het dal omhoog tot bij twee mooie bergmeertjes, Lac Laramon en Lac du Serpent. Op de GRP gaat het dan verder weer het dal van de Clarée in om te overnachten in de tamelijk nieuwe refuge de Laval. Tijd voor het ‘betere’ klimwerk richting Lac des Béraudes en verder naar de gelijknamige col (2800 m). Daarna volgt een kort maar moeilijk stuk ‘cheminée’ naar beneden. Lange tijd gaat het dan zuidwaarts over een licht op en neer

PRAKTISCHE INFO

Mont Thabor 3178

Col des Méandes 2727

ITALIË FRANKRIJK

Col du Vallon 2645 Lac des Béraudes

Laval

Lac Chavaillon

Col des Béraudes 2500

gaande balkonweg naar de col du Chardonnet om dan af te dalen naar de wat kleinere maar gezellige refuge du Chardonnet. Heel wat paden in deze buurt zijn ontstaan doordat ze gebruikt werden door arbeiders in de steenkool- en ijzerertsmijnen in dit gebergte.

Les Granges

Lac du Serpent Lac Laramon

Col du Chardonnet 2640

Ru Va d isse llé e l au eÉ a tro i Col des te Thures 2194

St-Michel

La C

lar ée

Névache

Roubion

Driekoningen Bij het begin van wandeldag drie keren we aanvankelijk even op onze stappen terug om dan via GR 57 in zuidelijke richting over de niet zo gemakkelijke col van de bijna 500 meter hoger gelegen Roche Noire te klimmen. Door de vallée de la Moulette trekken we naar de col de Buffère en krijgen we onze avondbestemming in zicht, de chalets bij de drukbezochte berghut. Dag vier is het een prettig weerzien met de Clarée, die ons opnieuw naar … Névache brengt. Snel wat nieuwe kleren in de rugzak steken en verder, ditmaal noordwaarts via GR 5 naar de col des Thures en het wondermooie lac Chavaillon. Daarna volgt een afdaling naar vallée Etroite en het plaatsje Les Granges, met de typisch Italiaanse en door Italianen uitgebate refuge I Re Magi (Driekoningen) aan de voet van de imposante rotsen Gaspar, Melchior en Balthazar.

Op een drieduizender Het hoogtepunt – letterlijk én figuurlijk – is voorbehouden voor de voorlaatste stapdag. We verlaten al snel GR 5 om een goed bewegwijzerd pad naar de top van de Mont Thabor (3178 m) te volgen. Vanop ongeveer 1900 meter wandelen we afwisselend steil en minder steil naar de col des Méandes waar we even halthouden. Voor de finale moeten we nog 450 meter hoger zijn, maar eenmaal boven is het genieten geblazen van het zicht over de Alpentoppen 360° in het rond! Overnachten doen we in de authentieke refuge du Mont Thabor, het meest noordelijke punt van onze tocht. ’s Anderendaags keren we even op onze stappen terug tot bij het kruispunt van GR-paden op de col de la vallée Etroite om deze keer in zuidelijke richting de vallei in te duiken. De laatste klim is voorbehouden voor de col du Vallon, maar daarna volgt een lange afdaling langs onder meer de kapel van Saint-Michel tot in het dal van de Clarée.

Col de Buffère 2427

Op Weg 2018

Le MonêtierLes-Bains

Route en bewegwijzering Névache ligt in vogelvlucht 11 km ten zuiden van de 3178 m hoge Mont Thabor, die dan weer dicht bij de Frans-Italiaanse grens ligt. Je bereikt de plek het makkelijkst via het Italiaanse Bardonecchia. De zesdaagse huttentocht die ik intussen al twee keer voor een groep van Anders Reizen begeleid heb, ziet eruit als volgt: dag 1 Névache - Refuge de Laval (20 km, 1000 stijgmeters); dag 2 naar Refuge du Chardonnet (13 km, 1000 stijgmeters); dag 3 naar chalets en refuge de Buffère (15 km, 1000 stijgmeters); dag 4 naar refuge I Re Magi (17 km, 800 stijgmeters); dag 5 naar refuge du Thabor (19 km, 1500 stijgmeters); dag 6 terug naar Névache (21 km, 800 stijgmeters). Reservatie van de hutten is noodzakelijk.

Kaarten en gidsen Op de stafkaart 3535OT en een klein stukje van de 3536OT van het Franse IGN (www.ign.fr) kan je het verloop van de tocht goed volgen. Interessante informatie kan je vinden in de topoguide La grande Traversée des Alpes et le Tour de l’Ubaye (GR 5 en GR 56), met référentie 531 (www.ffrandonnee.fr).

ONLINE

KAART

TRACK

FOTO’S

2018-3 Op Weg |

FIETSAVONTUUR | Frankrijk

Langs de Zuid-Franse kanalen TIEN FIETSTIPS Via jaagpaden en dus zonder noemenswaardige klimmetjes kan je perfect de verbinding maken tussen de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan. Gewoon het Canal de la Garonne en het Canal du Midi volgen. ÆÆ Tekst en foto’s Joost Ameye

Cassoulet-vivant langs het Canal du Midi.

| Op Weg 2018-3

Langs Arcachon-plage aan de Atlantische Oceaan.

1 De in het Nederlands taalgebied wereldberoemde fietsgids van Luc Oteman is het eerste (en enige) naslagwerk dat je moet raadplegen. Hierin vind je alle wegbeschrijvingen en een schat aan informatie over alles wat beide kanalen te bieden hebben. Trouwens, als je het water volgt kan je checken of je gps juist is. Omgekeerd hoeft niet.

2 De beide kanalen zijn gesloten voor pleziervaart van eind oktober tot en met 31 maart, dus waarschijnlijk ook alle slaapmogelijkheden. Van april tot oktober is wat de Fransen gemeenzaam ‘la saison’ noemen. Zoek hotelletjes, kamers of gîtes met de ‘Acceuil Vélo’ sticker: zij bieden een veilig onderkomen en een ‘eerste hulp voor fietsen’.

3 Als je eerst even wil testen of een fietstocht langs de kanalen je bevalt, dan raden we aan van Bordeaux naar Castelnaudary te fietsen. Dit stuk is grotendeels verhard, beide steden zijn met de trein bereikbaar en voor

6 Castelnaudary heb je toch ook een stukje onverhard als voorsmaakje voor het hele Canal du Midi.

4 De weg naast het Canal de la Garonne is verhard, maar daarom niet effen. De wortels van de platanen hebben het asfalt af en toe behoorlijk omhooggeduwd. Als er bomen worden gerooid en een stuk van de weg langs het kanaal is afgesloten, kan het wel even zoeken zijn naar een alternatieve weg. Maar van vrijdagmiddag tot en met maandagmiddag kan je gerust zijn. De gemeentelijke diensten hebben een lang weekend.

5 Zodra je langs het Canal du Midi op onverharde ondergrond rijdt (zo’n 50 km ten oosten van Toulouse), gaan je gemiddelden per dag sterk omlaag. Wij haalden daar nog een voorzichtige 12 km per uur in plaats van de meer dan 20 ervoor. Strak opgepompte banden en stuurvaardigheid zorgden er gelukkig voor dat we geen enkele keer bandenpech hadden.

Wij waren van plan om nu en dan eens een dagje te rusten en een stad te bezoeken, zoals bijvoorbeeld Toulouse. Maar het kanaal vormt zo’n groot contrast met de hectiek van de stad dat we dwars door de meeste steden zijn gereden. Kwestie van direct weer de kalmte en de rust van het kanaal op te zoeken. Een dagje Carcassonne hebben we wel gedaan. ’s Morgens, vooraleer de horden toeristen aankomen, heeft la Cité best veel charme, net als ’s avonds.

7 Van Carcassonne tot le Somail was voor ons het mooiste stuk van de route. Vooral door de ‘paraplu’ van pijnbomen wordt het landschap meer en meer mediterraans. Het wordt ook warmer. Daardoor denken vele passagiers op de huurboten een nieuwe mode te moeten lanceren door gewoon halfnaakt op het bovendek de vele laagjes rond de heupen te etaleren of door de inkijk tussen de borsten ergens rond de navel te laten beginnen. Het loont de moeite om tijdens het picknicken de tafereeltjes in de sluizen gade te slaan. Vooral als het voor en achter de sluis druk is en een pri-

2018-3 Op Weg |

Zuid-Frankrijk ten top.

Le Phare des Onglous, eindpunt van het Canal du Midi.

véboot liever niet heeft dat de huurboten er maar op los hotsen en botsen. Leuk ook om zien dat vele sluiswachters iets proberen bij te verdienen door het meest essentiële voor het bootverkeer aan te bieden: gekoelde witte wijn, kapiteinsmutsen en handschoenen. Die laatste zijn nodig om de poezelige handjes van de matrozen van dienst (meestal de echtgenotes) te beschermen tegen de ruige touwen waarmee de boten in de sluizen vastgemaakt moeten worden.

Wij vertrokken vanuit St. Cirq in de Dordogne. Het traject waarmee we aansluiting zochten op de kanalen bleek het zwaarste stuk te zijn. Daarna fietsten we langs het water naar Sète aan de Middellandse Zee en terug. Vooral de laatste 12 km vóór Sète is het prachtig rijden langs de duinen en de zee (jammer genoeg staat het aan de linkerkant vol met vakantiehuisjes, wat een drukte moet

Rustplek langs het jaagpad.

het hier zijn in de zomer!). Sète heeft karakter, vooral de oude haven die aanvoelt als gezellige chaos. Het stadbestuur zou het moeten aandurven die verkeersvrij te maken.

9 Die terugweg was grotendeels met de wind op kop, westenwind lijkt dus te overheersen. Richting Atlantische Oceaan fietsten we via de

St-Cirq

Bordeaux

Arcachon

Monbazillac Sauveterre-de-Guyenne La Réole

Langon Salles Castetsen-Dorthe

Rodez

1704 km in 21 fietsdagen. blijven, is deze fietsroute geschikt voor iedereen, jong of oud, getraind of niet. Langs het Canal du Midi zijn de jaagpaden voor een belangrijk deel onverhard en soms flink hobbelig, waardoor het toch

Albi

Villefranche Sète de Lauragais Le Beziers Vias Somail Port Lauragais Agde Narbonne Carcassone MIDDELLANDSE ZEE

Toulouse

Route en bewegwijzering

stuk richting Bordeaux is de Voie Verte Roger Lapébie, richting Arcachon de Piste Cyclable Mios-Bazas. Wij fietsten heen en weer Omdat kanalen en oude spoorlijnen nagenoeg op gelijke hoogte

l na i Ca Mid du e

SPANJE

Bon-Encontre Moissac Montauban

n ron

Auch

Lot

Mont-deMarsan

Pau

FRANKRIJK

Cahors

Serignac Agen

0 10 20

Op Weg 2018

Do rdo gne

ATLANTISCHE OCEAAN

PRAKTISCHE INFO

ook een uitdagende route is.

Kaarten en gidsen In Fietsen langs het kanaal du Midi en het Canal de Garonne beschrijft Luc Oteman de 525 km lange route in twee richtingen, inclusief een aantal zijsprongen. Naast heldere kaarten met een schaal van 1:100.000 vind je ook veel info over bezienswaardigheden, over nachtings mogelijk heden en een woordenlijst met het Franse Fiets-ABC.

‘La piste cyclable entre les deux mers’ is een combinatie van jaagpa-

Onze gedetailleerde reisroute met info over leuke logies, cafeetjes en

den langs het Canal de la Garonne en het Canal du Midi. Het laatste

restaurantjes vind je op www.jknotathome.com.

| Op Weg 2018-3

COLUMN

Een impulsieve fietstweedaagse “Er komt een lang weekend aan, ga je mee?” Mijn huisgenoot Miro heeft al heel wat fietsreizen achter de rug, ik wil er nu ook wel eentje maken. “Overmorgen nemen we de trein naar Aarlen, vrijdag sporen we terug vanuit Eupen.” Simpel plan, simpele zielen. Veel voorbereiding is niet nodig, we zijn tenslotte maar twee dagen weg en de weersvoorspellingen zien er goed uit. Donderdagochtend, 8u15, shit onze trein vertrekt binnen 20 minuten en mijn fiets staat nog in de veranda, mijn fietszakken zijn nog niet dicht en ik wil mijn banden nog oppompen. Ik was gisteren beter niet zo laat gaan dansen... Banden oppompen skippen we dan maar, stampen op die pedalen! Nog vlug twee fietstickets uit die verdomd trage machines sleuren en we kunnen instappen. De eerste vier uur van onze reis brengen we snurkend op de trein door.

Een pont-canal zoals de Fransen zeggen.

Piste Cyclable Mios-Bazas richting Arcachon. De weg loopt grotendeels over een oude spoorlijn die in onbruik raakte maar nu schitterend over meer dan 100 km de Landes de Gascogne doorkruist. Zorg dat je genoeg water meehebt bij warm weer! Arcachon is een charmante stad met heel veel smaak onderhouden en heringericht, waarbij de zee de hoofdrol krijgt toebedeeld. Wat een verschil met de Belgische kust! Het is gewoonweg schitterend om de hele zeedijk van Arcachon af te fietsen (of te wandelen) tot en met Dune de Pilat! Ook het schiereiland van Cap Ferret verdient trouwens een grondige verkenning.

10 We hadden al vlug door dat ‘Cassoulet de Canard’ de specialiteit van héél Zuid-Frankrijk is. Er is zelfs een Académie de Cassoulet! In het begin dachten we dat er daarom geen eenden te zien waren op en langs het kanaal… Maar dat verandert wanneer na Agen het kanaal een groter debiet heeft gekregen en het water er verrassend veel frisser en properder uitziet. Van dan af zie je massa’s eenden die zelfs niet opkijken als je fietsend passeert. Tot slot was het leuk om zien dat door e-bikes vele ouderen de vreugde van het fietsen hebben teruggevonden!

Aarlen, 12u30, Miro heeft de gps ingesteld. Na 2 km zitten we al in de bossen en na 7 km moeten we een eerste keer omdraaien. Verkeerde afslag, we moeten door de rivier. Blijkt dat hij de gps heeft ingesteld op MTB-stand… Door de bossen knallen met twee fietszakken voelt aan als racen op een circuit met een vrachtwagen. Na 15 km bospaadjes, beklimmingen en adrenalineboostende afdalingen komen we weer op asfalt. We zitten al een tijdje in Luxemburg en komen haast niemand tegen. De route die we genomen hebben? Geen idee, mijn ogen zijn gefocused op de paadjes en op Miro’s rug. In Esch-sur-Sûre komen we ons eerste (en enige) terrasje tegen. Pauzeren voor de lokale pint? Uiteraard! Omringd door motards genieten we van het gerstenat. Overnachten? De moeder van Baldwin woont in Burg-Reuland. Een berichtje later zijn we op weg naar mama Leentje. Onze tent hoeven we niet op te zetten, we mogen in het saunahuisje slapen. “En niet schrikken van wat lawaai ‘s nachts, er woont een vossengezin onder het huisje.” Terwijl we ons potje koken op het kampvuur schrikken we een eerste keer, maar familie vos krijgen we niet te zien. Ze zijn vast banger van ons dan wij van hen. “Of we soms borden en bestek nodig hebben?” Nee hoor, met ons zakmes komen we er wel! Een glaasje wijn daarentegen slaan we niet af. Wanneer we even de statistieken van de dag er bijhalen is het toch even schrikken: een goeie 100 km en bijna 2500 hoogtemeters. Als ik morgen maar terug op die fiets geraak... Burg-Reuland, vroeg, tientallen vogels kwetteren ons wakker en mama Leentje nodigt ons uit aan de ontbijttafel. Met een heerlijk uitzicht over het dorp proppen we ons vol. De eerste 35 km knallen we over RAVel 47 naar Waimes. Daarna zoeken we de bospaadjes weer op. We mengen ons vlot tussen de mountainbikers en krijgen vreemde blikken. Op een gegeven moment moeten we toch omkeren. Dit pad is zelfs voor ervaren bergfietsers geen sinecure. Dan liggen plots de Hoge Venen voor ons. De gps wil ons kost wat kost over de grote baan richting Eupen sturen, maar wij volgen eigenwijs pijltjes die ons het heidelandschap insturen richting Baraque Michel. Een goede keuze. Wat volgt is een 12 km lange afdaling naar Eupen. Jammer dat Miro helemaal op het einde nog even onzacht in aanraking komt met een paadje. Die hand zal wel een paar weken nodig hebben om te genezen. De trein hebben we net gemist, het perfecte excuus om nog even op het terras een ijscoupe binnen te spelen. Perfecte afsluiter van iets wat ik jullie allemaal aanraad: een impulsieve fietstweedaagse. Jurre Baguet

2018-3 Op Weg |

WANDELREPORTAGE | Nederland

Een van de vele vennen in het Hijkerveld.

De grote stille heide

Dwars door Drenthe op het Roots Natuurpad “Op de grote stille heide dwaalt de herder eenzaam rond”, zo begint een bekend liedje dat honderd jaar geleden geschreven werd. Zou die heide nog steeds zo groot en stil zijn? We gingen op onderzoek in de Nederlandse provincie Drenthe, die vroeger bijna uitsluitend uit veen en heide bestond. ÆÆ Tekst Christina Bloem Foto’s Jacques Huinck

De eerste heide Het duurt wel even voor we de eerste heide zien. We zijn dan ook niet in Drenthe begonnen maar in Haren en dat ligt in de provincie Groningen. Pas na ongeveer 10 km stappen we bij natuurgebied Appelbergen Drenthe in. Op leuke slingerpaadjes doorkruisen we dit afwis-

| Op Weg 2018-3

selende landschap van dennenbosjes, kleine zandverstuivingen en ons eerste heideveld. Het is nog geen grote stille heide, maar toch een niet onaardig begin. Het Noordlaarderbos dat volgt is vroeger ook heide geweest. In het kader van de werkverschaffing werden omstreeks 1920 uitgestrekte percelen heide ontgonnen en

met bomen beplant. Aan de rechte vorm kan je zien dat het geen oerbos is. We zigzaggen er op smalle en bredere paden doorheen. In het nabijgelegen natuurgebied Vijftig Bunder wordt dan weer hard gewerkt om de heide in zijn oude staat te herstellen. Vele bomen zijn gerooid en ons pad is daardoor rommelig met boom-

De dennen staan in het gelid.

stronken, takken en diepe geulen vol water. Na een moeizaam gevecht tegen de modder wordt het wat droger. We naderen Zuidlaren maar blijven onverhard op smalle paadjes door het bos, langs kleine zandverstuivingen en een ven, roerloos zwart tussen de bomen. Er volgen nog enkele van die dromerige waterplassen.

Gasterse Duinen Samen met het Pieterpad, de nestor van de Nederlandse langeafstandsroutes, doorkruisen we het Nationaal Park Drentse Aa. Beukenbossen wisselen af met ruige open vlaktes. We ontmoeten de Drentse Aa herhaaldelijk en zien hoe zij vrij meandert in vele kleine bochten. Hier en daar overbrugt een knuppelpad moerassige delen. Even verder worden we getrakteerd op de Gasterse Duinen, een enorm gebied met stuifduinen begroeid met heide. Dit is waarvoor we naar Drenthe zijn gekomen! Vliegdennen creëren een geheimzinnige sfeer. De vennen in dit golvende gebied liggen in elkaars verlengde omdat ze ooit deel uitmaakten van de Drentse Aa. Deze tak van het riviertje is in ver vervlogen tijden gedeeltelijk dicht gestoven met deze vennen als resultaat. Op een van de vele heuveltjes staat een uitnodigende bank. Perfect om te pauzeren en te genieten van de grote, adembenemend stille heide. Het pad is droog, maar tussen de heidestruiken glinstert water, zien we vanaf ons bankje. Even verder moeten we zo’n drassig gebied zonder duidelijk pad oversteken. Een infobord adviseert een alternatieve route, maar die gaat niet

Knuppelpad in Nationaal Park Dwingelderveld.

in onze richting. Er zit dus niets anders op dan de strijd aan te binden met het veenmoeras, met als enig wapen onze stokken. We laveren van graspol naar heidestruik en zakken tot onze enkels in de modder. We moeten zelfs een smalle waterloop oversteken op een griezelig dun boomstammetje, eigenlijk meer een dikke tak. Het doet denken aan de evenwichtsbalk van de vroegere turnlessen op school.

Er zit dus niets anders op dan de strijd aan te binden met het veenmoeras, met als enig wapen onze stokken. Modern Stonehenge Na dit moeilijke stuk krijgen we als beloning het schitterende Balloërveld, weer een echte ‘grote stille heide’, jammer genoeg op veel plaatsen overwoekerd door pijpenstrootje. De grote kudde schapen die hier graast, heeft nog veel werk te doen! Een mulle zandweg door deze indrukwekkende woeste vlakte voert ons langs de Stakenberg, een grafheuvel uit de IJzertijd. Even verder passeren we De Baak, een soort modern Stonehenge. De stenen van Stonehenge zijn ruw en staan rechtop, die van De Baak zijn wit gepolijst en liggen plat. Stonehenge dateert

van rond 3100 v. C. en de functie ervan is nog steeds raadselachtig, De Baak dateert van 2013 en is een markeringspunt voor wandelaars op het Pieterpad.

Veld of veen Bij Rolde passeren we twee hunebedden, dat andere kenmerk van Drenthe. Op deze nevelige decemberochtend zien ze er mysterieus uit. De mensen van de Trechterbekercultuur die er 5000 jaar geleden hun doden in begroeven, waren de eerste boeren van Noord-Europa. Bospercelen rijgen zich aaneen, Gasselterveld, Drouwenerveld, Grolloërveld…, nu eens met dikke oude beuken, dan weer met grillige struikachtige boompjes of rijen rechte dennen, keurig in het gelid in een groene zee van mos. De heide is een tijdlang verdwenen, verdreven door de ontginners, maar dan komt ze terug, schuchter en in kleinere porties die als eilandjes in de bossen liggen. Soms zijn er schapen aan het werk en het is duidelijk te zien waar deze nijvere onderhoudswerksters al gepasseerd zijn. Het Grolloërveen was blijkbaar te nat om te ontginnen. Dit moerasachtige heidegebied ligt te midden van de bossen. We moeten het oversteken en beginnen al wat handiger te worden in de worsteling met het veenmoeras. Toch zijn we blij als we na een tijdje een knuppelpad bereiken dat ten behoeve van de fietsers is aangelegd. We hebben gemerkt dat de naam van een heidegebied aanduidt of het nat of droog is: veld is droog, veen is nat. Het volgende heide-

2018-3 Op Weg |

Heide kan soms nat zijn...

Hunebed bij Rolde.

gebied heet Halkenveen. Het is dus nat en zo woest en onherbergzaam dat er geen enkel pad doorloopt. We trekken er omheen door het bos.

Westerbork Een infobord langs ons pad meldt dat de mobiele telefoons uitgeschakeld moeten worden. We naderen de radiotelescopen van Westerbork en even later zien we de reusachtige schotels staan. In die buurt lag ook Kamp Westerbork, het beruchte doorgangskamp uit WO II waar de transporten van Nederlandse joden naar de vernietigingskampen vertrokken. Een eenvoudig gedenkteken confronteert ons met de gruwelen die zich hier hebben afgespeeld. We worden er even stil van. Hoewel we langzamerhand ervaring hebben met veenmoerassen, moeten we bij het Hingstenveen na zo’n 100 m forfait geven. Hier is geen doorkomen aan. Tenminste niet in de winter. Met behulp van het kaartje in de gids zoeken we een alternatieve – lees droge – route naar Hooghalen, onze etappeplaats. Dat hadden we natuurlijk ook bij de andere natte stukken moeten proberen!

Velden, venen en cultuurland Voorbij Hooghalen worden we weer verwend met een heel groot heidegebied. Droog ditmaal! Het heet dan ook Hijkerveld. We trekken er

We hebben gemerkt dat de naam van een heidegebied aanduidt of het nat of droog is: veld is droog, veen is nat. doorheen op smalle kronkelende paadjes. De aanwezigheid van grote grazers is duidelijk te merken aan ons paadje dat ze blijkbaar als toilet gebruiken. De beesten zelf laten zich niet zien. Het Hijkerveld is ruig en vergrast, stil en eenzaam. Zover het oog reikt is er geen levende ziel te bekennen. Een kraai die luid krassend wegvliegt, hier en daar een eenzame vliegden of een dode boom die zijn knoestige takken

naar de lucht uitstrekt … Zo moeten grote delen van Drenthe er vroeger uitgezien hebben. Heuveltjes bieden een schitterend zicht op dit indrukwekkende gebied, waarin enkele vennen liggen te glanzen. Het Hijkerveld gaat naadloos over in het Noorderveld, dat zo mogelijk nog uitgestrekter is. Als je van grote stille heide houdt, is dit de place-to-be! Aan de randen van het Noorderveld zijn stukken heide afgeknabbeld om akkerland van te maken. We steken het Oranjekanaal over, waar een infobord de legende vertelt van het piratenschip Annigje II dat op raadselachtige manier verdween. Dan trekken we door enkele kleinere heidegebieden die aan de ontginningsdrang zijn ontsnapt. In het Zuid-Hijkerzand stappen we op de grens van bos en heide en even verder gaan we het Dijkjesveen in. Nat dus. We kruisen enkele fietspaden die door dit heidegebied lopen en moeten daarbij telkens over hekken klimmen. De Brunstiger Plassen grenzen aan het Dijkjesveen. Hier zijn weer veel vennen, sommige heel groot. We stappen door mooi onderhouden heidevelden of door pijpenstrootje overwoekerde percelen over heuveltjes en langs bomen met vertakte stammen. Dan zijn het fietspaadjes die ons met grote lussen door een groot agrarisch gebied voeren. Alleen de naam Westerse Veld herinnert nog aan de heide van weleer.

Dwingelderveld Als we dachten dat het nu gedaan zou zijn met de Drentse heide, hebben we ons volledig vergist. Het ‘klapstuk’ moet nog komen: het Nationaal Park Dwingelderveld. Dit is het grootste aaneengesloten natte heidegebied van West-Europa, lezen we op het infobord. Er zijn maar liefst twee schaapskuddes die de heide l.

Ooievaar in het Reestda

| Op Weg 2018-3

OP WEG 2018 nr.4: wandelreportage Rootspad 55 x 140mm Ven in Grolloërveen.

Bosgebied in Dwingelderveld.

PRAKTISCHE INFO

De laatste heide

Harkstede

A7 Leekstermeer

onderverdeeld in 32 trajecten van 8 tot Appèlbergen

Nationaal Glimmen Park Dwigelderveld

maar zoekt zoveel mogelijk onverharde wegen en natuurgebieden op. Alle trajecten

beginnen en eindigen bij een bushalte. De route is niet bewegwijzerd maar uitgebreid beschreven en van duidelijke

Assen

kaartjes voorzien in een gids die uit-

Rolde

gegeven

Apenvoort

Hooghalen

door

Uitgeverij

Fontaine

(www.fontaineuitgevers.nl). Via

www.rootsmagazine.nl/roots-routes

vind je routewijzigingen. Daar kan je ook de gids bestellen.

Hijken

Info 1km

Dwingeloo

begin-

eindpunten

van

etappes liggen meestal niet in een dorp.

Nationaal Park Dwigelderveld

Overnachten kan dus soms een probleem

Ruinen

zijn. Wij wandelden telkens dagetappes met openbaar vervoer vanuit een hotel in Assen,

Hoogeveen

wat goed te doen is. Je moet er wel rekening A37

mee houden dat er in het weekend minder bussen rijden, op sommige trajecten is open-

Zuidwolde

baar vervoer op zondag zelfs onmogelijk.

Wij hebben dan ook af en toe de volgorde

est

1km

Balkburg

van de etappes aangepast. Info over openOp Weg 2018

Route en bewegwijzering

baar vervoer vind je via www.9292ov.nl. Het mooiste jaargetijde om deze route te bewandelen is eind augustus/begin septem-

Wij wandelden ongeveer 120 km op het

ber wanneer de heide in bloei staat. In de

Roots Natuurpad, het langste natuurpad

winter en na langdurige regenval zijn sommige

van Nederland. De route voert dwars door

delen door de venen moeilijk begaanbaar.

Nederland, van Delfzijl, het noordelijkste puntje van de provincie Groningen, via de provincies Drenthe, Overijssel, Gelderland

Wim Vandamme

28 km. Omdat het een natuurpad is, gaat de route vrijwel niet door dorpen of steden,

Zuidlaren

Fochteloërveen

en Noord-Brabant naar Goirle aan de Belgische grens. De in totaal 459 km worden

Haren

Stilaan wint bos en daarna cultuurland het van de heide. We naderen de provincie Overijssel en ongeveer op de grens van beide provincies krijgen we het Meeuwenveen als ‘toetje’. Middenin dit natte heidegebied staat een ooievaar. Een vreemd zicht! Even verder komen we in zijn leefgebied: het dal van het riviertje de Reest. In dit vochtige valleitje vol biezen zien we nog een paar van zijn soortgenoten. Er staat ook een paal met een ooievaarsnest erop. We eindigen onze tocht bij Balkbrug in Overijssel. Het Roots Natuurpad loopt nog een heel eind verder, maar met de heide is het even gedaan. Pas op de Veluwe zullen we weer grote stille heide tegenkomen. Maar dat bewaren we voor een andere keer.

Groningen

in conditie houden. We stappen het Nationaal Park in via een zandpad op de grens van bos en moerasachtige heide. Aan de kant van de heide is het afgezet door draad. Schrikdraad zelfs. Wellicht om te voorkomen dat wandelaars in het moeras verzeilen. We verlaten de bosrand en gaan door een klaphek de heide op. De grote stille heide is terug en we genieten met volle teugen. Op rustieke knuppelpaden steken we de moerassen over en gaan dan op een avontuurlijk pad door een bosgebiedje, waarbij we soms over omgevallen bomen moeten klimmen. Ditmaal zijn de bossen eilandjes in de heide. We passeren een door mos begroeide grote open vlakte met enkele eenzame bomen met ronde kruinen. In dit mooie bizarre landschap grazen een paar schapen en stappen we tussen twee vennen door. Een Drents schilderijtje: heide, schapen en vennen.

ONLINE

KAART

TRACK

FOTO’S

2018-3 Op Weg |

WANDELTIP | Wallonië

GR 57

DEEL 1

Langs de Ourthe naar het dorpje Ourthe Als GR 57 al niet het populairste GR-pad van Wallonië is, dan toch zeker een van de meest belopen. Verdient het Ourthepad deze reputatie, of is die overroepen? ÆÆ Tekst en foto’s Luc Verdegem

GR 57 doet wat de naam zegt: het pad volgt de Ourthe. Het start in Luik waar de rivier uitmondt in de Maas. Langs de vele en soms diep ingesneden meanders gaat het stroomopwaarts naar de stuwdam van Nisramont waar de Westelijke en de Oostelijke Ourthe samenvloeien. Van daar gaat het verder langs de oostelijke rivierarm om bij de grens met het Groothertogdom Luxemburg de bronnen van de Ourthe te bereiken in – hoe kan het ook anders – Ourthe. Om het geheel mooi af te ronden steekt het traject nog de grens en de waterscheidingslijn tussen het Maas- en het Rijnbekken over, om te eindigen in Ëlwen, bij ons beter bekend als Troisvierges. En dat is nog

| Op Weg 2018-3

maar een deel van de volledige GR 57 route. Gedurende 210 kilometers wringt dit trajectdeel zich tot diep in de Ardennen. Plaatsnamen zoals Tilff, Esneux, Comblain-au-Pont, Hamoir, Sy, Bomal, Durbuy, Barvaux, Wéris, Hotton, La Roche-en-Ardenne, Nadrin, Houffalize en Gouvy rijgen de tocht aaneen tot een bloemlezing van de meest unieke en merkwaardige natuur- en cultuurfenomenen die er in de streek te zien en te beleven zijn. Altijd boeiend en onderhoudend, maar je moet er wel wat voor over hebben. Er komt heel wat klim- en daalwerk bij kijken en de paden zijn soms bepaald avontuurlijk voor wie het vlakke en netjes glad-

gestreken Vlaanderen als norm neemt. Daar staat wel tegenover dat de route meestal goed bereikbaar is met trein en/of bus en zich door de vele campings en logiesmogelijkheden uitstekend leent om er zowel dagtochten als meerdaagse trekkings te organiseren. Dus toch een verdiende reputatie als populairste GR-pad in Wallonië? Wat ons betreft mag het eerder een ex-aequo zijn met andere concurrenten zoals GR 16, GR 573 of GR 125. Ieder pad heeft zijn eigenheid, wat vergelijken altijd moeilijk en subjectief maakt. Maar oordeel zelf met volgende twee etappes uit het GR 57 traject.

ETAPPE 1

OP WEG 2018 nr.4: wandeltip wallonie GR 57 track deel 55 x 74mm Het romaanse kerkje in Xhignesse.

Comblain-la-Tour – Bomal

Dit is een ideale treinstapper op de lijn Luik – de smalle kalksteenribbel die de Ardennen doorkruist. De rest van de tocht blijven we in Marloie. 14 minuten trein en je staat terug bij dit gebied. het vertrekpunt. Terugrijden naar Luik duurt 46 minuten. GR 57 volgt van bij het stationne- Wat verder lopen we Sy in. Bij het kerkje – of tje van Comblain-la-Tour een tijdje de spoor- is het een kapel? – vinden we een taverne, goed voor een korte pitstop. Sy is het dorp weg en stijgt er dan van weg naar het gehucht van Richard Heintz, de landschapsschilder Xhignesse. Het verhaal van de pastoor die er die in de stijl van het impressionisme het eind 18de eeuw vermoord werd, is nog altijd bekend in de streek. Tot wat een valse beschul- Ardennenmassief vereeuwigde. Hij leefde op de overgang van de 19de en de 20ste eeuw en staat diging kan leiden... Het romaanse kerkje oogt bijzonder, en dat is het ook. Het dateert uit de bekend als de ‘Meester van Sy’. de 11 eeuw en is geklasseerd als Uitzonderlijk Achter het kerkje begint een stevige klim tot boven de Rotsen van Sy, ook al een bekend Waals Patrimonium. De blinde galerij over de klimmassief. Hoog boven een Ourthemeander ronde achterbouw doet de zware muur sierlijk nemen we op een bank ruim de tijd om van en licht lijken. Deze architectuur is typisch voor de Romaanse bouwstijl in de Rijnstreek, verras- het uitzicht te genieten. We lopen boven het send om dit in deze contreien tegen te komen. (onzichtbare) recreatiedomein van Palogne door. Een vlag verraadt de ligging van het Loop zeker even binnen, het kerkje is normaal Kasteel van Logne. Ondertussen volgen we niet altijd open. langer de Ourthevallei, wel die van de Lembrée, We dalen af naar de Ourthe, steken over, en volgen de rivier tot aan de brug in Hamoir. een zijriviertje. Na een steile afdaling steken we Onderweg passeren we de Belourthefabriek, die over. Van de ene vallei naar de andere. Steilere waar graanvlokken en graanproducten voor klim- en daalpartijen wisselen af met golvende baby’s geproduceerd worden. Het pad steekt de landschappen, af en toe wat bebouwing. We Ourthe over, neemt hoogte, doorkruist een wei vol koeien en daalt dan terug af naar de rivier. steken de Aisne over, ook al een zijrivier van de Ourthe. De tocht voert nu naar het laatste We passeren de Rochers de la Vierge, ondanks de naam een klimmassief. Dit is de Calestienne, – letterlijk - hoogtepunt, de Mont des Pins (Dennenheuvel, niet te verwarren met een vakantieoord in Durbuy). Geprangd tussen de Aisne- en de Ourthevallei was de heuvel door zijn kalkondergrond vroeger volledig kaal. Vanaf eind 19de eeuw werd hij beplant met Oostenrijkse dennen. Nu poogt men het oorspronkelijke uitzicht (en de bijzondere flora) te herstellen door grote delen terug te ontbossen en te laten begrazen. Midden de verlatenheid is het hier volop genieten van de

panoramische uitzichten. Een laatste afdaling brengt ons na 21 km in Bomal, eindpunt van de tocht. Je vindt er een natje en een droogje, ideaal om de wachttijd voor de trein op een aangename manier door te komen.

PRAKTISCHE INFO

De topogids GR 57 Sentier de l’Ourthe werd herwerkt in augustus 2017 en is beschikbaar in de webshop. De gpx-track is vrij te downloaden via www.grsentiers.org. Meer info en foto’s: www.walkitech.be. GR 57 is te mooi om in één keer te serveren. Deel 2 volgt in een van de volgende nummers en behelst het Sentier du Nord in het Groothertogdom Luxemburg en de Westelijke Ourthe van Nisramont tot Libramont.

ONLINE

KAART

TRACK

FOTO’S

Hamoir.

Wim Vandamme

2018-3 Op Weg |

ETAPPE 2

Op weg naar Nisramont.

Maboge – Engreux

Met meer dan 600 stijgende en bijna evenveel dalende meters is dit geen strandwandelingetje, maar de inspanning wordt meer dan gecompenseerd door de overweldigende natuur onderweg. Het pad rondt een Ourthemeander en dat resulteert in een mooi uitzicht richting Maboge. In de rivier zijn vliegvissers aan het werk. Die lijken toch al iets actiever dan de in ligstoelen en tenten hangende lui die alleen maar hoeven te wachten op een biepje van hun hightech uitrusting. Dit mooie stuk langs het water draagt de naam Prés de Balthazar. Plots stijgt het pad van de rivier weg om uit te komen bij de archeologische site Le Cheslé. In het IJzertijdperk (ca. 500 v. C.) was dit een Keltisch kamp, het grootste dat tot nu toe in de Ardennen gevonden is. Het kamp lag strategisch boven een Ourthemeander zodat alleen de noordelijke landzijde kwetsbaar was voor eventuele belagers. Archeologen reconstrueerden een deel van de versterkte wal. Het uitzicht op de Ourthevallei is er prachtig. Vroeger was dit een mythische plek, bevolkt door elfen. Er is ook de legende van de gouden ‘Gatte’, een fabelachtige schat die in een diepe put ergens in het kamp verborgen zou liggen. De route loopt verder zuidwaarts door de meander en daalt dan steil terug naar de rivieroever. Heel wat wandelaars maken het zich extra moeilijk door het zigzag dalend pad af te snijden. Maar waarom moeilijk als het ook makkelijk kan? De volgende meanderbocht blijft GR 57 de oever volgen over een ruw pad, bezaaid met obstakels zoals rotsen, boomwortels, omgevallen bomen en zijbeekjes. Met de

rugzak die mijn wendbaarheid en evenwichtsgevoel fel beperkt, vordert het maar moeizaam. Toch kan ik niet anders dan onder de indruk komen van de wilde schoonheid die de rivier hier overal uitstraalt. Bij een Gué (doorwaadbare plek) stop ik voor een lunchpauze. Na enkele kilometers oeverpad stijgt het traject naar het Hérou rotsmassief, bijna loodrechte rotskliffen die de omgeving overheersen. Het pad loopt iets lager dan de rotsen, maar het loont alleszins de moeite om af en toe een massiefje op te klauteren om te genieten van de adembenemende uitzichten. GR 57 maakt even een ommetje tot bij de eerste huizen van Ollomont en daalt dan weer af naar de rivier. Na de zoveelste rivierbocht kom ik aan bij de Barrage van Nisramont. Het drankstalletje is het enige op deze tocht. Het is rond 25°C, een

Le Cheslé, een Keltische versterking uit de IJzertijd.

| Op Weg 2018-3

frisse pint in de schaduw krijgt geen tijd om te verdampen. Ik laat nog even mijn waterfles vullen aan de kraan en dan gaat het verder. Met het nodige trappenwerk en mooie uitzichten onderweg klimt het pad midden de meanderbocht omhoog. Waar de Oostelijke en de Westelijke Ourthe samenvloeien is het even pauzeren aan een uitzichtpunt met kiosk. Alleen jammer dat de begroeiing het uitzicht grotendeels verbergt. Hier splitst GR 57 in een oostelijke en een westelijke route. Deze tocht gaat verder langs de oostelijke tak. De laatste kilometers volgt het traject weer een ruw pad langs de rivieroever. Net voorbij een voetgangersbrug over de rivier begint de laatste klim van de dag. Eerst door bos, en dan door open terrein komt de tocht aan in Engreux. Er staan exact 19,9 km op onze teller.

WANDELTIP | België

Langs de flanken van de Molignée

Ferme La Heronnière.

In de Naamse Condroz baant de schilderachtige Molignée zich een weg naar de Maas. Door haar vallei kan je railbiken of fietsen op een oude spoorlijn. GR 129 loopt rakelings langs Sosoye en Falaën, twee ‘plus beaux villages de Wallonie’. Via twee bewegwijzerde dorpswandelingen maken we beide pareltjes van dichtbij mee, met GR 129 als koppelteken. ÆÆ Tekst en foto’s Ward Van Loock

bruin 9°). Beide smaken uitstekend bij een speciaal broodje met dezelfde naam. Het broodje wordt gevuld met een mengsel van blokjes hesp, room en Chertinkaas van de plaatselijke kaashoeve. Enkele minuten in de warme oven maakt de kaas romig en het broodje knapperig en dat brengt onze smaakpupillen in vervoering.

Arendsnest Door het gehucht Flun stroomt het Floyonbeekje. Voorbij het bruggetje volgt een bosrijk gebied. Op een open plek staat een klein gebouw met een verroest waterrad. Nochtans zijn er geen resten van een watermolen te bespeuren. Zou deze constructie nog dateren uit de tijd van de ijzerbewerking? Zou het bij een smidse behoord hebben? Het pad eindigt in het gehucht Les Hayettes. Na een stevige beklim-

85 mm PRAKTISCHE INFO

De wandeling verloopt in

8-vorm en is 14,5 km. Ze is

Biertje en broodje De kasteelhoeve van Falaën is een indrukwekkende vierkantshoeve, die nog steeds in bedrijf is. De heer van Montaigle liet ze in 1662 optrekken in een harmonisch geheel van baksteen – teken van rijkdom – en plaatselijke kalksteen. De monumentale ingangspoort, de zware hoektorens en de ophaalbrug getuigen van een grote agrarische welstand. De hoeve is tegelijk de zetel van de Confrérie Li Crochon, een gastronomisch broederschap dat de bezoeker verwent met een Cuvée Li Crochon (blond 6,5°,

ming duikt de ferme de Montaigle op, een groot landhuis uit vorige eeuw met een ruim park dat naar de Floyon glooit. Daarna komt de hoeve in zicht die eertijds bij het kasteel hoorde. Aan het water zijn in de bedding grote vijvers uitgegraven. Op een open plek hebben we een doorkijk naar een loodrechte rotswand. Op een grillige rotsformatie verschijnt de ruïne van het Chateau de Montaigle. In 1298 liet de familie Dampierre, die in die tijd het Graafschap Namen bestuurde, de burcht bouwen. In 1554 werd ze door de Franse koning in de fik gestoken. Eeuwenlang brokkelden de muren af, tot Les Amis de Montaigle het versterkt kasteel voor verder verval behoedden. Meer nog, ze richtten het in voor bezoekers. Zo kunnen we op een veilige manier onze blikken laten glijden over bos en dal.

De wandeling met het gele rechthoekje start aan de brug over de Molignée in Sosoye. Een steile klim brengt ons boven vanwaar we een plus beau uitzicht krijgen over het dorp. Het wandelpad op deze kalkrots is nauwelijks zichtbaar, maar door de eeuwen heen is op de humus laag een unieke kalkgrasweide ontstaan met kalkminnende planten zoals orchideeën. Langs de kloofrand komt het pad in een bosachtige omgeving. Voorbij een Mariakapel krijgen we weidse uitzichten over graanvelden. Recht voor ons noemt het trosje huizen Foy. Ongemerkt belanden we op het GR-pad naar de Molignée. Na de rivieroversteek volgen we in het gehucht Le Marteau het groen-wit-groene bordje van de Heronnièrewandeling. Het pad is steil en bezaaid met dikke rotsen. Maar eenmaal terug op een hoogte van 230 m zijn de uitzichten om ter mooist. Voorbij de heuveltop worden met elke dalende stap de contouren van Falaën, en vooral de hoektorens van het chateau-ferme duidelijker zichtbaar.

bewegwijzerd met gele recht-

Ra ve l

Van Sosoye naar Falaën

Foy

Sosoye P

hoekjes (La Haie aux vaches),

Montaigle

groen-wit-groene rechthoek29

la Molignée

GR 1

jes (La Héronnière) en witrode GR-tekens (GR 129).

Le Marteau

Kaarten: Anhée schaal, NGIkaart nr. 53/ 3-4, beide schaal 1:25.000. Falaën

0,5 km

le Flun

yon Les Hayettes Flo Op Weg 2018

www.molignee.be, www.lichrochon.be

ONLINE

FOTO’S

2018-3 Op Weg |

FIETSREPORTAGE | Servië

De Zapadna Morava slingert zich door Centraal-Servië..

Fietsen in de navel van de wereld DEEL 2

Servië is een Balkanland op een kruispunt van culturen. Een land met in het noorden Midden-Europese, in het zuiden islamitische en in het westen mediterrane invloeden. Een land met een bewogen geschiedenis dat nog maar kort (weer) als zelfstandige staat bestaat. De Donau heb ik inmiddels achter mij gelaten, op mij wacht het bergachtige midden en westen van het land. ÆÆ Tekst en foto’s Willem van Oosten

Romeins bad De ochtend begint met koffie in de tuin van Dejan. Wanneer ik vertrek, fietst hij nog even mee om de weg te wijzen en me uit te zwaaien. Eenmaal op de hoofdweg naar Zaječar klim ik over brokkelasfalt, een uitdaging die vergelijkbaar is met fietsen over kasseien. Traag klim ik om mijn materiaal te sparen. Na de obligate

| Op Weg 2018-3

cappuccinostop gaat het naar Gamzigrad, waar ik een bezoek breng aan Felix Romuliana, een Romeins paleis en vesting gebouwd door keizer Galerius. De bouw lijkt andere kenmerken te hebben dan de Romeinse bouwwerken die ik ken. Maar ja, Galerius was dan ook een Daciër. Wel zie ik de typische Griekse zuilen en het Romeinse bad.

Ik vervolg mijn weg door het lichtglooiende dal van de Zwarte Timok. Bergen links, rechts en voor me. Bij Boljevac verlaat ik de weg die naar Belgrado leidt. Ik probeer een kamer te vinden maar zie niks naar mijn zin. Het is half vier en beslis lekker door te fietsen naar Sokobanja aan de andere kant van de berg.

De paleisruines van Felix Romuliana.

eerst wat drinken, kletsen en gezellig kennismaken en dan pas de rest. In Sokobanja neem ik een rustdag. Het is een badplaats midden in het land tussen de heuvels.

Badplaats in de bergen Over een vrijwel verlaten weg stijg ik langzaam de berg op. Ik geniet van het klimmen, van de groene omgeving en van de uitzichten. De afdaling verloopt spectaculair. De weg slingert als een achtbaan. Door Nikolinac loopt hij opeens flink steil omlaag. Met de remmen stijf dichtgeknepen daal ik stapvoets. In het dorpje bekijkt de hond me liggend vanop een stroberg, lopen de geiten met me mee en stuiven de kippen voor me aan de kant. Aangekomen in Sokobanja wil ik eerst een kamer vinden. Zoekend zwerf ik door de straten rond het centrum. Bij de eerste twee ‘sobe & apartmani’ vang ik bot. Ik verander van strategie en stuur een tuin in waar ik vijf knappe jonge dames zie zitten. Helaas hebben ze geen bed voor me, maar ze slaan wel meteen aan het bellen. Al na het tweede telefoontje is het raak. Na een paar minuten komt een Servische dame me ophalen. De twee jongste dames begeleiden me om te vertalen, ze praten allebei Engels. Net als vrijwel overal in Servië ervaar ik hier de kenmerkende gastvrijheid,

In het dorpje bekijkt de hond me vanop een stroberg, lopen de geiten mee en stuiven de kippen aan de kant.

Het zijn de thermen die de mensen lokken. Omwille van de vele toeristen, de kraampjes, de grillhuizen en de kermisattracties lijkt het op een toeristisch dorp aan de kust van Istrië. Alleen de schreeuwerige uitbaters en even schreeuwerige westerse vakantiegangers ontbreken. Ik zie vrijwel uitsluitend Serviërs.

Prins Lazar Ik ben nog maar net de stad uit of fiets al langs het mooie Bovanskomeer in een kloof tussen de heuvels. De binnenwegen richting Kruševac vind ik moeiteloos. Heuvel op, heuvel af passeert het glooiende Servische landschap onder me door. Ik kruis de Zuidelijke Moravarivier en rijd het oude centrum binnen. Hier hoop ik Prins Lazar te ontmoeten. Op de heuvel waar zijn oude burcht gestaan heeft, ligt nu een park. Een rustpunt midden in de stad. De oude toren is nog te zien, zijn standbeeld staat vlakbij. Langs het park ligt het archeologisch museum. Vondsten vanaf de steentijd tot de tijd van deze epische volksheld. Hij zou, volgens de teksten, de Serviërs verenigd hebben en samen met de andere Balkanstaten de Ottomaanse opmars gestuit hebben. Waarna hij twee jaar later samen met zijn Turkse opponent het leven liet bij de slag op het Merelveld.

Prins Lazar.

2018-3 Op Weg |

De rivier afdrijven tijdens de Drinska Regata.

Politiebaasje

Stalagniettiet

De rit van Kruševac naar Trstenik is er één om snel te vergeten. Broem, zoef. Soms moet er een stuk saaie of vervelende weg afgelegd worden om daarna weer mooi te kunnen fietsen. In Trstenik bezoek ik de fietsenmaker. Eén binnenband is onbetrouwbaar en van de andere is het ventiel kapot. Ik word geweldig geholpen, voor een heel zacht prijsje. Inmiddels heb ik mijn intrek genomen in een kamer in een torenflat die boven het stadje uitsteekt. Wanneer ik goed en wel op mijn kamer ben, dient zich een nieuw hoogtepunt aan. Er wordt op mijn deur geklopt en ik mag mee naar het politiebureau. Ze willen weten waarom ik twee weken ‘van de radar verdwenen ben’. Na een uur kan ik onder politiebegeleiding terug naar mijn hotelkamer. Nadat ze mijn fiets gezien hebben, mag ik weer in vrijheid ademen. Een aanplakbiljet dat ik later zie geeft klaarheid. De tekst is gericht aan de burgers van Joegoslavië, Servië bestaat nog niet. Maarschalk Tito zou trots zijn op zijn politiebaasje... ‘s Avonds is het een gezellige drukte van spelende (partizanen)kinderen op het plein en in het herdenkingspark. Jonge pubers slenteren in groepjes, oudere pubers ‘hangen’ rond. Jongvolwassenen bevolken de terrasjes en jonge moeders rijden met de kinderwagen. Het plein van het leven. Ik geniet van het uitzicht hoog boven het stadje en even later van de zonsondergang.

Vandaag vervolg ik mijn route naar de bergen van West-Servië. Door de heerlijk frisse ochtend fiets ik richting Kraljevo, helaas weer over de drukke doorgaande weg. Tegenliggers die vlak voor mijn neus aan 120 per uur inhalen, een vrachtwagen die me van het asfalt duwt. Ik schreeuw de frustratie van me af.

Servisch plattelandsdorpje.

Kerk bij Lazar.

| Op Weg 2018-3

Een Poolse fietser vertelt me waar hij zojuist zijn shirt kletsnat heeft gemaakt met koud water. Vanaf Kraljevo kom ik weer op de oude weg. Licht glooiend langs de hellingen van de Westelijke Morava voert hij me door kleine dorpjes, bossen en akkers. Dit is toch het fietsen waar ik voor kies. Was gisteren in Trstenik de aanwezigheid van een buitenlander al een bijzonderheid, vandaag ben ik volledig buitenaards. Een andere taal dan Servisch lijkt hier nog onbekend. Bij de koffiebar in Mrsinci wordt gelukkig mijn Kroatisch goed verstaan. In deze regio leeft men tenslotte nog in Joegoslavië, althans in gedachten. Na Čačak fiets ik door de mooie OvčarKablarkloof. Steile bergwanden omringen me.

Beneden stroomt het water, naast me doemt een stuwmeer op. In Ovčar Banja is het stil, er staan een paar huisjes. Voor de winkel zit de winkeljuffrouw bier te drinken, net als de jongens voor het postkantoor. Het lijkt een plek van vergane glorie. Ik volg de rivier verder richting Užice. Het dal wordt breder en ondertussen klimt de temperatuur boven de 40°. Ingehouden fiets ik door om na een klein uur te stoppen in Požega. Het stadje heeft een mooi modern plein met een aantal terrasjes, dat wordt aangenaam verpozen. Vooraleer ik mijn tent opsla in Zlakusa – de schapen worden nog even verplaatst naar de wei ernaast – fiets ik nog naar de grotten verderop. De rondleiding is net begonnen, maar er wordt op me gewacht. Er blijkt een bijzondere stalagniettiet te groeien, eentje die gelijkt op een koraal en zijwaarts groeit in plaats van neerwaarts of opwaarts.

Drinska Regata De bergen in West-Servië zouden de mooiste van het land zijn. Op mijn menu staat de pas tussen Užice en Bajina Bašta, langs het monument van Kadinjača. De klim is lekker onregelmatig en boven heb ik uitzicht op alle bergen in de omgeving. Langs beboste hellingen suis ik naar beneden, bobbels, kuilen en auto’s ontwijkend. Bajina Bašta heeft weer een sfeervol pleintje. Het dorp, de hele omgeving trouwens, is in de ban van de Drinska Regata, een jaarlijks evenement waarbij mensen met soms eigen bouwsels de rivier afdrijven. Boten met muziek, waterspuit, partytent enz. De sfeer is luid en jolig. Toeschouwers langs de oevers maken foto’s en de grenspolitie houdt in de gaten of niemand de grensrivier met Bosnië oversteekt. Het kampeerterrein in de tuin van Anđa kan me wel bekoren. Mijn tent past mooi voor het kippenhok. Natuurlijk is er een keuken waarin het bier al koud staat.

Weidse uitzichten in Centraal-Servië.

Verboden hooi te vervoeren.

Drina

Na Prnjavor verlaat ik de doorgaande weg om nog zo dicht mogelijk bij de Drina en daarna de Sava te fietsen. Auto’s zie ik nog sporadisch, groenten en fruit des te meer. De akkers lijken eindeloos uitgestrekt. Het kampeerterrein van Zasavica is een juweeltje. Nog voordat ik m’n tent heb opgezet, zit ik gezellig te kletsen met Sonja en Paul, die me laten genieten van het Belgische bier dat ze vanuit Aalst hebben meegebracht. Als later de koeien op stal gaan, zie ik ook de Poolse fietser weer.

Hanen uit de omgeving kraaien om beurt. Ik verheug me op de tocht langs de Drina, die al een poos om mijn verlanglijstje staat. De rivier kolkt soms woest tussen de bergwanden en waaiert dan weer uit in een brede stroom. Verkeer is er haast niet, waardoor ik ongestoord kan genieten. Zelfs het asfalt is gloednieuw. Genieten doe ik ook in Mali Zvornik, maar dan van nog warme gevulde broodjes en hete cappuccino. Dit is het laatste dorpje tussen de hoge heuvels. Hier begint de overgang naar een vlakker landschap. Ik blijf langs de Drina fietsen, maar op gepaste afstand en achter een dijk. Op het heetst van de dag fiets ik Lešnica binnen. Daar bots ik op een Poolse fietser die ik al eerder tegenkwam. Hij vertelt me waar hij zojuist zijn shirt kletsnat heeft gemaakt met koud water.

Sremska Mitrovica liggen. Met de sterkste cappuccino van Servië vertrek ik op speurtocht. Het Romeinse paleis ligt me op te wachten, en daarna zijn het historisch en het archeologisch museum aan de beurt. Ze geven een overzicht van de Romeinse tijd tot aan het ontstaan van Joegoslavië. Mijn rondje zit er bijna op. Ik heb moeite met het genieten van de laatste rit, ook al is die best de moeite waard. Vanuit de verte word ik begeleid door de heuvels van Fruška Gora, terwijl overal golvende graanvelden naar me wuiven. Door slaperige dorpjes fiets ik richting Zemun en Belgrado. Toch mag de tent nog één keer op. Voor een geanimeerde nacht bovendien. Miezerbuien wisselen elkaar af en in de verte drijven zwarte wolken. Donderklappen begeleiden het spektakel van bliksemschichten.

Romeinen Een drukkende atmosfeer kondigt de verwachte regenbuien van de komende dagen al aan. Traag breek ik op, om pas laat op pad te gaan. Vandaag wil ik de Romeinse ruïnes van Sirmium bezoeken, die onder het huidige

Subotica

Sombor

Kikinda

Apatin Bogojevo Osijek Vukovar Vinkovci A3

Timişoara Zrenjanin

Bačka Palanka

Caransebeş

Batajnica

Zemun Šabac

Pančevo

Belgrado

Orşova

u na

0 10 20

Negotin

Čačak

Kragujevac

Kraljevo Trstenik Kruševac

Omdat de meeste toeristen het land nog links laten liggen is de authenticiteit (net als de charme van de gebrekkige infrastructuur) Het volledige verhaal lees je op willemsfietsvakanties.blogspot.com. Meer praktische info vind je in de uitgebreide steekkaart op de website.

Bor Zaječar

Užice

Romeinse overblijfselen, rivieren en meren in het midden en westen van het land. Om tenslotte via de Drina en de Sava weer af te dalen

voorlopig nog gewaarborgd. Donji Milanovac

Valjevo

Bajina Bašta

DrobetaTurnuSeverin

BOSNIË-HERZEGOVINA

SERVIË

fenomenaal mooie Donaudal aan de oostgrens (te lezen in vorig nummer van Op Weg). In deel 2 is het tijd voor de thermen, grotten,

Info

Bela Crkva

Smedervo

vlakke en rijkere noorden, gevolgd door het archeologisch rijke en

naar het vlakke rivierenlandschap rond de hoofdstad.

Reşita Vršac

Zasavica

Tuzla

Lugoj

Sečanj

Novi Sad

Sremska Mitrovica

Brčko

Een rondje Servië was het plan. Ik koos om mijn lus te starten in het

Kanjiža

Bezdan

Route en bewegwijzering

Arad

Szeged

ROEMENIË

na u

PRAKTISCHE INFO

Op Weg 2018

ONLINE

INFO

KAART

TRACK

Sokobanja

BULGARIJE

2018-3 Op Weg |

FOTOREPORTAGE | IJsland

IJsland is de laatste jaren een populaire bestemming geworden. Terecht, want het is een prachtig wandelland. Tijdens het eerste deel van onze tocht trokken we naar Langisjór en Landmannalaugar. Daarna volgde Laugavegur, de drukst belopen route van het eiland. ÆÆ Tekst en foto’s Charlotte Aerts en Kasper Geuns

Kamperen nabij Faxasund

Terecht een topbestemming Ruig, desolaat en onbemind Iedereen kijkt vreemd op wanneer de buschauffeur ons in de ‘middle of nowhere’ afzet. De eerste dagen trekken we doorheen een weids moslandschap, maar naarmate we dichter bij Langisjór komen lijkt het alsof we op de maan wandelen. Het weer slaat om en we bivakkeren zo dicht mogelijk bij de top. ’s Ochtends hangt er nog steeds een laaghangend wolkendek, waardoor we maar af en toe een glimp opvangen van de prachtige omgeving. We volgen een hele poos een woeste gletsjerrivier, die we moeten oversteken om bij onze geplande bivakplek uit te komen. In deze vallei krijgen we te maken met drijfzand, maar we geraken veilig aan de overkant. In Eldgjá bivakkeren we op een nabijgelegen top en als kers op de taart worden we beloond met een prachtige

46 | Op Weg 2018-3

zonsondergang. In Strútslaug bevindt zich een warmwaterbron. Zalig! Tijdens een extra rustdag ontmoeten we twee hikers waarmee we samen naar Landmannalaugar trekken. Op de rand van het Fjallabak natuurreservaat sluiten we de dag af met een prachtig schouwspel, het Noorderlicht! De volgende ochtend trekken we doorheen een labyrint van honderden ryolietheuvels. Onderweg moeten we een tiental rivieren doorwaden en nadien volgt de beklimming van een graatwandeling, op sommige plekken nog geen 15 cm breed. Op de camping van Landmannalaugar moeten we de rust van de laatste tien dagen even missen.

Divers maar veel belopen Het plan is om een alternatieve route te nemen, via enkele bergtoppen naar Hrafntinnusker.

Bovenop de eerste toppen hebben we prachtig weer, maar het weer slaat om waardoor we geen zicht hebben op de laatste. We dalen dan maar meteen af naar het klassieke Laugavegurpad. Niet veel later komt de hut van Hrafntinnusker in zicht. Op deze kille plek willen we niet bivakkeren, dus trekken we tot aan de rand van het Fjallabak natuurreservaat, met zicht op het meer Álftavatn. Omdat er een storm op komst is, besluiten we om hier te blijven overnachten. De dag nadien steken we een gigantische lavazandvlakte over naar Emstrur. Het is er bijzonder druk waardoor we besluiten om verder te trekken. We bivakkeren nabij de canyon, met een mooi uitzicht op de gletsjers. We trekken verder naar Þörsmork, de vallei van Thor. Nadat we onze tent hebben opgezet, maak ik nog een korte wandeling naar een nabijgelegen top. Het

Uitzicht op Langisjór vanop de top Sveins

tindur

is een van mijn favoriete plekjes, het uitzicht op de vallei en de Eyjafjallajökull is prachtig. Morgen hopen we de bergpas over te steken en door te trekken naar Skógar. En ja hoor, we krijgen groen licht. Jammer genoeg moeten we starten in de gietende regen en na een tijdje wordt het smeltende sneeuw. Wanneer we de kraters van de uitbarsting van 2010 naderen, komen we terecht in een white out. We navigeren veilig tot aan de noodhut, waar we even pauzeren voordat we verder afdalen naar Skógar. Ook de laatste stapdag is nog een bijzonder mooie, langs tientallen prachtige watervallen waaronder de Skógafoss.

Afdaling van de Sveinstindur

PRAKTISCHE INFO Tijdens het eerste deel van de tocht hebben we elke dag gebivakkeerd, want er zijn maar enkele hutten en geen bevoorradingsplekken. Voor de Laugavegur heb je meerdere opties: ofwel kan je in de hutten slapen (als je tijdig boekt!), ofwel kampeer je bij de hutten. In Þörsmork en Fjallabak natuurreservaat mag je absoluut niet wildkamperen. Elders wordt bivakkeren niet gepromoot, maar wel getolereerd, zolang het maar in kleine groepen gebeurt. Hier heb je een beperkt aantal bevoorradingsmogelijkheden. Vervoer naar het wandelgebied kan met busmaatschappijen Reykjavik Excursions en Trex, er zijn speciale hikers passen. Het uitgebreide verhaal en meer info vind je op www.capturethemountains.com.

Drijfzandpassage onderweg naar Uxantinda

2018-3 Op Weg |

ntindar

Kamperen nabij de Uxa

Het prachtige noorderlicht

Graatwandeling Skalli in

48 | Op Weg 2018-3

Landmannalaugar

Uitzicht op Þörsmork vanop de top Valahn

úkur

nngil

eg tussen Álftavatn en Hva De berg Stórasúla, onderw

White-out bij de kraters van de Eyjafjallajökull, nabij de

Fimmvörðuháls pas.

2018-3 Op Weg |

WANDELAVONTUUR | België

Vertrek bij Sint-Jacobs in Gent.

Ik ben op weg. Ik ga naar Compostela. Veel te vroeg wakker, want vandaag vertrek ik! Voor 3 dagen! Mijn eerste stappen op weg naar Compostela. ÆÆ Tekst en foto’s Dominique Van de Casteele

Van Gent naar Sint-Maria-Latem Waar kan ik als Oost-Vlaming beter vertrekken dan aan Sint-Jacobs in Gent? Ik heb daar afgesproken met Jasmine Debels, schrijfster van het boek ‘Als de buizerd me de weg wijst’. Samen met mijn vrouw en kinderen houden we een kort bezinningsmoment, er volgt een groepsknuffel en ook een paar traantjes. In grote letters schrijf ik mijn naam in het pelgrimsboek en zie ik dat de laatste die vertrokken is vanuit Gent al sinds maart weg is: die haal ik nooit meer in. Ik krijg mijn eerste

| Op Weg 2018-3

stempel en dat is meteen een hele mooie! Het begin van mijn eigen Via Scaldea loodst me door het rustige Gent op paden beladen met Gentse geschiedenis. Langs de Schelde verlaat ik het centrum. Er is me op het hart gedrukt om te genieten van de omgeving en om nu en dan even halt te houden om wat foto’s te maken. Wanneer ik wat later over het slingerende bospad door het Liedermeerspark stap, merk ik plots dat ik ergens mijn pet verloren heb. Ik keer terug naar een plek waar ik ze zeker nog had, maar vind niets. Een beetje moedeloos

draai ik me weer om. Ik beloof mezelf dat ik ze drie dagen zal ophouden als ik ze nog vind. Even verder ligt ze in de graskant, waarschijnlijk weggeschopt door een voorbijganger. Oef. Of hoe een petje plots zo belangrijk kan worden. Ik ben zeker meer dan een half uur verloren en dan besef ik het: loslaten is het woord. Zoals Jasmine deze morgen vertelde: “wat je ook op je tocht nodig hebt, je komt het wel tegen”. Intussen heb ik al bijna 13 km de Schelde gevolgd en verlaat ik de eigenlijke Via Scaldea om verder door de Scheldemeersen van

Oude Schelde-arm in Zingem.

Schelderode, Melsen en Vurste te stappen. Langs de fameuze slagvelden van Gavere bereik ik het toerismebureau van de gemeente. Ook hier had ik een afspraak om een stempel op te halen. Eén van de meisjes aan de balie herinnert zich mijn mail nog. Leuk hoe mensen nog bewondering hebben voor de uitdaging van de pelgrim. Na 26 kilometer is het weer tijd voor een pauze. Nog 7 km te gaan tot mijn B&B in Sint-MariaLatem, maar tussen plannen en werkelijkheid staan dit keer afsluitingen en diepe grachten en bordjes met ‘privé’. Voor ik ga slapen inspecteer ik nog even de voeten. Het is nog niet helemaal donker wanneer ik het licht uitdoe. Ik ben nu echt op weg. Ik ga naar Compostela.

Van Sint-Maria-Latem naar Berchem Een heerlijke morgen met een heerlijk ontbijt! Marina van de B&B geeft me de vrije hand om van de ontbijttafel ook een lunchpakket mee te nemen. Geweldig, en ik moet weer aan de woorden van Jasmine denken. De eerste kilometers van de dag volg ik de Zwalm tot in Nederzwalm. Het zonlicht priemt laag door de takken van de bomen en wordt zachtjes gefilterd door een fijne nevelsluier. Het fluitekruid tiert welig aan de boorden van de beek en omkranst het als een bruidsboeket. Vlot bereik ik de Scheldebrug van Zingem en langs een smal baantje volg ik de oude Scheldearm. Een daverende stilte hangt over het water, enkel onderbroken door het zachte gepoedel van een waterhoen. Terwijl ik verder langs de Schelde stap, gaan mijn herinneringen 20 jaar terug in de tijd toen ik hier wekelijks fietste. Er is veel veranderd

Oudenaarde vanop de Koppenberg.

maar wat wel gebleven is, zijn de hordes wielertoeristen. Hoewel ik ze allen begroet met een “goede morgen” krijg ik zelden iets meer terug dan wat gegrom.

Een daverende stilte hangt over het water, enkel onderbroken door het zachte gepoedel van een waterhoen.

Ik hoor ondertussen klokkengelui en probeer me de namen van de kerkjes te herinneren: Welden links van me, Heurne over het water en daar Nederename waar vermoedelijk een begrafenis zal zijn. De Schelde maakt hier een paar bochten zodat het nog eventjes duurt vooraleer ik de statige St-Walburgakerk in het oog krijg. Oudenaarde is voor mij altijd een beetje thuiskomen, een wat zuiders sfeertje, met een majestueus stadhuis, pleinen die er mogen zijn en een abdij in het centrum van de stad. De kerk is open en twee oudere dames bemannen de infobalie. Ze krijgen duidelijk niet dagelijks een pelgrim naar Compostela over de vloer want ze slaken een gilletje als ik het doel van mijn tocht meegeef. Maar jammer genoeg kunnen ze me niet aan een stempel helpen en raden ze me aan om naar het toerismebureau te gaan. Ik neem mijn middagpauze midden op de Markt en verlaat Oudenaarde langs het Spei. Een fietstunnel brengt me veilig aan de overkant van de N60. Enkele kilometers verder

doemt de Koppenberg op, schrik van coureurs en would-be coureurs. Te voet valt de beklimming van ‘de bult van Melden’ wel mee. Eenmaal uit het Koppenbergbos passeer ik het bekende café In den Os. Een frisse cola doet me deugd en het laatste deel van mijn tocht vat ik vol energie aan. Een paar hellingen van de Vlaamse Ardennen vallen me nog ten deel, voornamelijk langs landelijke goed begaanbare paden, langs oude erven en gerestaureerde hoeves met zwaar afgesloten en goed beveiligde hekkens. Net wanneer het einddoel voor vandaag bijna in zicht is, voel ik enkele grote regendruppels vallen. Het lijkt me niet de moeite om mijn regenjas boven te halen, dus schuil ik maar even onder een boom. Wanneer het ergste voorbij is, stap ik naar mijn slaapplaats voor vanavond in Berchem (Kluisbergen). En zie, net

2018-3 Op Weg |

OP WEG 2018 nr.4: wandelreportage Compostella G 55 x 95mm

De klim naar Mont-St-Aubert.

Achterom kijken naar Mont-St-Aubert.

PRAKTISCHE INFO

| Op Weg 2018-3

Schelde

he ld e

E4 0 Op Weg genoeg niemand die me kan helpen. Over de Gent 2018 0 2 4 brug trek ik Henegouwen binnen en ik merk km al gauw dat ik in het land van porfier ben. Op Deinze de landwegen liggen knoerten van stenen, met scherpe hoeken, waarop je nu en dan je enkels e Lei omslaat. Gestaag en bijna onmerkbaar klim ik Gavere richting Mont-St-Aubert, boven op een heuvel van 145 m hoog. De kilometers van de voorbije St-Maria-Latem dagen laten zich voelen, met hier een steekje in 7 E1 Oudenaarde de voet en daar een venijnig prikje in de heup, maar vermoeidheid voel ik niet. De beklimBerchem ming leidt langs een steil bospad in een holle weg. Prachtig hoe de bomen zich vastklampen op de bermen, je ruikt het vocht van de waterAvelgem rijke bosgrond. Boven is het rustig maar ik kan Spiere-Helkijn Ronse me voorstellen dat er hier op zondag veel dagjesmensen zijn. Ik trakteer mezelf op het terras Mont Saint-Aubert van Les Pélerins op een mooi uitzicht over 147m E429 Doornik, maar ik vergeet een stempel te vragen. Van Kluisbergen naar Doornik En zoals te verwachten: in de kerk is niemand Rond 4 uur word ik wakker door geroffel van Doornik te vinden. regen op mijn dakraam. Wanneer ik om half zeven opsta, schijnt een schuchter waterzon- Vrij snel sta ik beneden. Achter mij priemt het kerktorentje boven de bomen uit, voor mij kan netje door de wolken. Beneden in de keuken Alle info over de Vlaamse pelgrimswegen ik duidelijk de vijf torens van de kathedraal van luistert de kleine Thai naar een Thaise zender. (Via Scaldea, Via Brugensis, Via Monastica, Doornik zien. Op een weide aan het jaagpad Hij schrikt even op wanneer ik hem goede Via Brabantica, Via Limburgia) vind je op langs de Schelde staat een woonwagen van een morgen wens en verschiet nog meer wanneer www.compostelagenootschap.be. De ik hem een tweede portie boterhammen vraag. éénmanscircus, het paard graast het afgespan- eigenlijke Via Scaldea loopt van Gent tot nen terrein kaal en twee ganzen gakken luid als Vandaag start ik aan de andere kant van de in Doornik quasi volledig langs de Schelde Schelde en ook in een andere provincie, West- ik hun eigendom te dicht nader. (120 km). Om te vermijden dat de wandeling Over één van de talrijke bruggen kom ik aan Vlaanderen. Niet dat ik daar iets van gewaar te eentonig zou worden heb ik de route wat de kerk van St-Jacques, waar ik verwelkomd word, maar het heeft wel het gevoel verder van aangepast met gebruik van de Streek-GR word door een gedreven organist die Bach laat huis te zijn. Vanaf de linkeroever krijg ik een Vlaamse Ardennen en GR 122. Mijn gevolgde weerklinken uit alle orgelpijpen. Voor mijn goed uitzicht op de afbraakwerken die volop route was 104 km lang. aan de gang zijn aan de voormalige elektrici- stempel heb ik een adres naast de kerk gekre- Etappe-indeling: dag 1 34 km (overnachgen, maar niemand doet de deur open. Onder teitscentrale van Ruien, een landmark dat zeer ting in een B&B in St-Maria-Latem en stemeen dreigende lucht besluit ik dan maar naar de binnenkort gesloopt wordt. pels in Gent, Gavere en St-Maria-Latem); Wim Vandamme kathedraal te gaan, maar behalve enkele bezoe- dag 2 32 km (overnachting in een B&B in Op een onmogelijke plaats in een ambachtelijke 19niemand die mij kan helpen. Berchem en stempels in Oudenaarde en kers is er weer zone, kom ik mijn eerste schelp tegen sinds ikBegijnhof EchtKortrijk in tijdsnood zit ik niet, maar ik had graag twee dagen geleden in Gent vertrokken ben! 8500 Berchem); dag 3 38 km en geen stempels. mijn trein gehaald dus besluit ik maar om de In Helkijn doe ik een poging om nog eenwim.1962.vandamme@gmail.com stempel te laten voor wat hij is en de volgende stempel op West-Vlaams grondgebied te ONLINE KAART TRACK keer hier eerst langs te komen. bekomen. De kerk is open, maar ik vind jammer

over de Scheldebrug is een Smatch waar ik mijn avondmaal kan kopen: twee potjes noedels, één banaan, nog wat koeken en een paar flesjes cola. Morgen is die winkel al om 8 uur open. Alles wat je nodig hebt, zal je wel tegenkomen… Een kleine Thai opent de deur van de B&B en toont me de kamer. Ik bel eerst naar de vrouw die me mijn stempel zal geven en een vriendelijke, enthousiaste Francine belooft dat ze over 5 minuten aan de kerk zal zijn. Ik heb een heel fijne babbel met haar, over de drie mensen van Kluisbergen die momenteel op weg zijn naar Compostela en over de man die net terug is, over kunsttentoonstellingen, over haar kleindochter… Het is terug mooi geweest vandaag en ik besluit om weer vroeg te gaan slapen.

FIETSAVONTUUR | België

Expeditie speeltuin Mijn vriend houdt niet zo van de fiets, maar wel van avontuurlijk reizen. Dus gaan wij meestal op roadtrip met ons tentje. Maar wanneer vakantiefietsers ons pad kruisen kijk ik watertandend toe. Na onze laatste reis werd mijn verlangen te groot, tijd om eropuit te trekken met mijn dochters van 6 en 8. ÆÆ Tekst en foto’s Marijke van Heurck

Fietsmicrobe De besmetting gebeurde zo’n 20 jaar geleden, met dank aan mijn grootouders. Elk weekend kon je ons wel ergens in de omgeving van een koeienweide of langs een oude spoorweg vinden. Toen ik 9 was en zij maar liefst 71 en 75 (!), werd het tijd voor het serieuzere werk en mocht ik voor het eerst mee op fietsreis. Een vijfdaagse trektocht richting Oost-Vlaanderen. Overnachten deden we

in trekkershutten en om de 10 km stopten we voor een ‘kaffietje en een koekske’. Het spreekwoord zegt ‘wie niet waagt, wie niet wint’, dus startte ik mijn zoektocht naar manieren om een fietstocht voor de kindjes leuk te maken. Ze zijn nogal fan van speel tuinen, dus dacht ik: laat ons gewoon in ons eigen Belgenlandje van de ene speeltuin naar de andere trappen!

Last minute plannen Dat ik in een fietsencentrum werk, bleek een groot voordeel. Ik huurde een trekkingfiets voor mij en een WeeHoo voor Nara (6). Flora (8) reed met haar eigen kinderfiets. Zo kon ik zonder grote investering toch proeven van het reizen met de fiets. Een tweetal weken voor de start begon ik met plannen. Ik stippelde mijn route uit aan de hand van locaties van leuke

2018-3 Op Weg |

speeltuinen en mogelijke slaapplaatsen. Omdat ik de tent niet wou meezeulen, registreerde ik me op WarmShowers, een internetplatform voor en door fietsers. Quasi alle gastgezinnen die ik mailde waren enthousiast en hadden tijd om ons te ontvangen! Al snel werd duidelijk dat Domein Puyenbroeck (Wachtebeke) een perfect doel was voor mijn route. Heen met de Leie en terug met de Schelde. Ideaal om het heuvelachtige landschap te vermijden.

Casa di Mama Vastberaden om de ervaring op zijn minst voor een deel te volbrengen, vertrokken we op maandagmiddag vanuit Kortrijk naar Wakken, waar mijn moeder woont. Domein Hernieuwenburg werd onze eerste speeltuin. Dankzij het prachtige weer konden we zelfs een duik wagen in het openluchtzwembad! Plezier alom. Navigeren deden we met de knooppunten. De dochters kregen elk een strook op hun kader geplakt waardoor ze vlotjes konden meevolgen en zoeken. Met een goede 30 km op onze teller kwamen we tevreden en ook wel een beetje bezweet aan bij Casa di Mama!

Duizend donders en granaten Op dag twee stond een rit van Wakken naar Lochristi op het programma, goed voor een lengte van 76 km. Meteen ook de langste van de week. Vroeg uit de veren was de boodschap. Om 7 uur werd ik gewekt. Nog wat slaperig duwde ik de snoozeknop in. Even dacht ik dat er iets mis was met mijn gsm omdat het buiten nog zo donker was. Maar neen hoor, een onheilspellend onweer had zonet haar concert ingezet. Hevige regenvlagen, gecombineerd met hard gedonder passeerden vlak boven ons. Tijd voor een plan B? De trein nemen? Terugkeren? Afwachten? De buienradar beloofde droger weer vanaf elf uur. Wonder boven wonder bleef de spirit er bij de kinderen in en voor ik het wist zaten we in regenkledij en vol goede moed op ons zadel. Zoals de buienradar had beloofd, nam de regen af en bleef het uiteindelijk droog tot 17u. Op dat moment waren we op amper een halfuurtje fietsen van onze eindbestemming. Op zoek naar een bankautomaat begon het lichtjes te regenen. Nog geen twee minuten later – we stonden juist binnen – kon je geen hand meer

voor de ogen zien door de bakken regen die uit de lucht kwamen vallen. Ik haalde snel onze regenbroeken uit de (ondertussen doorweekte) fietstassen en begon aan de eindeloze klus: schoenen uit, regenbroek aan, schoenen weer aan, elastiekjes goed vaststeken dat de schoenen niet nat worden, etc. Klaar! Ik draaide me om en ... gedaan met regenen. Een stralende zon. Een diepe zucht ontsnapte me. Dan maar die saunabroeken aanhouden zeker, voor dat halfuurtje?

WarmShower Uiteindelijk kwamen we aan in Zaffelare met 55 km in onze benen! Apetrots was ik, op mijn kleine, grote meiden! Onze eerste ervaring met WarmShowers was meteen een voltreffer. We kregen rabarbertaart en grenadine als verwelkoming. En de kindjes waren al snel dikke vriendjes met de labrador des huizes. ’s Avonds nam de gastvrouw ons nog mee naar Domein Puyenbroeck om alvast de speeltuigen eens te gaan testen. Daarna mochten we smullen van een heerlijke Pascale Naessens’ maaltijd. Mijn kieskeurige eters vonden het niks, maar ik at mijn buikje rond. Zij teerden waarschijnlijk nog op de rabarbertaart!

Spelen, spelen, fietsen, spelen Dag 3. Onze gastvrouw begeleidde ons via allerlei prachtige binnenbaantjes tot aan de ingang van Puyenbroeck. Amper 10 u en we konden al met volgeladen batterijen spelen! Bovendien scheen de zon en bleef de regen uit. De dag kon niet meer stuk. Na het ravotten reden we verder naar ons tweede gastgezin in Wetteren. Dit keer een koppel met twee meisjes van zes en drie. En je gelooft het nooit, maar hun papa had de zomer ervoor een speeltuin gebouwd in zijn

| Op Weg 2018-3

eigen achtertuin. Niet zomaar een schommel en een glijbaan, maar een volwaardig klimtuig met alles erop en eraan. Opnieuw een top adres! Toen de vier meisjes in dromenland waren, wisselden ik en onze gastouder nog verhalen uit over (fiets)reizen met kinderen. Over hoe het zo anders maar toch ook zo heerlijk kan zijn!

Testen De volgende ochtend was het moeilijk om te vertrekken. De meisjes konden het té goed met elkaar vinden. Gelukkig stond die dag maar 25 km op de planning en hadden we dus marge. De twee Hase Pino’s die in de garage stonden te pronken, trokken mijn aandacht. Na enkele testritjes bleek het middaguur snel te naderen en werd het hoogtijd om te vertrekken. Een uurtje later al stopten we bij een ongeplande speeltuin. Want de deal was: alle speeltuinen, of ze nu op mijn kaart stonden of niet, MOESTEN getest worden. Op een of andere manier hing er die dag een nóg speelsere sfeer in de lucht. Ik voelde me precies zelf terug kind. We stoeiden als wilde dieren tot er opnieuw een donkere wolk dichter kwam. Met zijn drietjes schuilden we op de top van de glijbaan, onder zo’n speelhuisje. We beleefden nog wat plezier met de wip en hielden een ongepland lesmoment over hefbomen, evenwicht en weegschalen. Na de ervaring met de saunabroeken hadden we niet zoveel zin meer om ze aan te doen. Het leek ons leuker om ons gewoon nat te laten regenen. Maar een buitje werd een stortbui en wat later stapten we als verzopen kiekens de Carrefour binnen. Omdat Nara niet warm kreeg van het ‘chillen’ achteraan – van trappen kwam niet veel in huis – stopten we even om van tenue te veranderen. Het kostte wat overtuigingskracht om haar te overhalen in

haar bloot gat in de vitrine van de Carrefour te staan. Natte kleren uit, benen afdrogen en droge kleren terug aan!

Bergetappe Om het gastgezin in Zottegem te bereiken, weken we meer af van de Schelde dan oorspronkelijk gepland. Als gevolg moesten we de dag nadien toch de ‘bergen’ in, om naar ons laatste gastgezin in Maarkedal te fietsen. Het tempo zakte tot 9 km per uur. Bij momenten had ik het zelf moeilijk om mijn evenwicht te bewaren met de tassen en de aanhangfiets. Een goede vriend die ook in Maarkedal woont belde me op om te zeggen dat hij me een stukje tegemoet zou fietsen. Ik stuurde hem de knooppunten door die ik had uitgestippeld. Een sms volgde: “ferme bergrit hoor”. Ai... en dochterlief had het al zo lastig. Misschien had ik toch beter dat hoogteprofiel bekeken in plaats van lukraak een route uit te stippelen. Gelukkig wist die vriend hoe we de hoogste toppen konden vermijden. Wat een held! Aangekomen in Maarkedal leidde hij ons recht naar een natuurspeelplaats en kregen we er nog een ijskraamtip bovenop. We genoten van ons ijs – gemaakt van smurfen?! – voor we naar ons laatste gastgezin trokken, steil bergop!

om me ergens thuis te voelen. Ik kreeg zelfs het gevoel dat ik me in mijn eigen huis nooit zo thuis had gevoeld!? ’s Avonds aten we een vegetarische maaltijd met zicht op de Scheldevallei en de ondergaande zon. Wanneer het wat frisser werd en de kinderen in dromenland waren, kreeg ik als kers op de taart nog een heerlijke lindethee en nestelde ik me in hun zachtste zetel!

Heimwee ’s Morgens vertrekken gaf me een gevoel van heimwee. Wat gek! Voor de laatste dag stond het Kluisbos op het menu. Maar na de bergrit van gisteren zag Flora dat niet meer zitten. Ik liet haar kiezen tussen twee opties: de oude tramroute en daarna de Schelde zonder speeltuin óf het bergachtig parcours via de Kluisberg mét speeltuin. Ze koos voor de platte baan. En zo sloten we ons mini-avontuur af met een voldaan gevoel. Ik belde mijn vriend met de boodschap ons te komen ophalen in Kortrijk, waarop Flora zei: “maar mamaaaa, ik wil langs de Leie naar huis fietsen!”. Missie geslaagd! Fietsmicrobe doorgegeven...

Thuis maar niet thuis Het laatste gastgezin had ik gevonden via CouchSurfing, opnieuw een gezin met twee kindjes. Een jongen van drie en een meisje van een jaar verwelkomden ons enthousiast op hun gezellige zolder, waar we mochten slapen. Het was een open ruimte waar ook heel het gezin sliep omwille van hun verbouwingen. Het huis was een charmant boerderijtje waar ze probeerden om zoveel mogelijk zelfvoorzienend te leven. Nooit eerder was het zo gemakkelijk

Voor

meer

kinderen

kan

fietsverhalen je

terecht

met op

www.fietsenmetkinderen.info of op de zeer levendige facebook pagina Fietsvakantie met kinderen.

2018-3 Op Weg |

FIETSAVONTUUR | België

#girlsonly #vakantieineigenland Begin januari stelde ik vast dat er nog een ‘gat’ was in de zomervakantieplanning: manlief aan het werk, zoon op chirokamp en ik … vijf dagen alleen thuis met de twee dochters. Toen begon het idee te rijpen om samen op pad te gaan. ÆÆ Tekst Barbara Dessein Foto’s Barbara Dessein en Fleur Gorlee

Op mijn verlanglijstje staat al geruime tijd een wandeltrekking, maar het is wachten tot de jongste beentjes wat meer kilometers aankunnen. Maar samen op fietsvakantie… dat zou toch haalbaar moeten zijn! Tijdens gezinsvakanties hadden we al vaker de fietsen meegenomen om vanuit de camping tochtjes te maken en dat was steevast in de smaak gevallen. Tijd voor het ‘echte werk’: een doorgaande fietstocht. Van het idee alleen al werd ik instant blij en enthousiast. Het bleek ook verbazend makkelijk om een ‘compagnon de route’ te vinden. Eén mailtje naar een mama van een klasgenootje van Bes en onze meidentocht was beklonken.

• We fietsen 35 à 40 km per dag. • We overnachten op twee verschillende plaatsen. • We maken een grote lus of keren op dag drie met de trein terug. • We volgen zoveel mogelijk fietsknooppunten. • Bes en Mel (beiden 8) fietsen zelf. Linde (5) trapt mee op de aanhangfiets. • Een tent, potten en pannen sleuren we niet mee. • De twee mama’s vervoeren de bagage van het vijftal in fietstassen en een fietskar.

De uitgangspunten waren: • We vertrekken van thuis uit voor drie fietsdagen.

Eerst zochten we naar leuke overnachtingsplekken. Die vonden we in de vorm van een trekkershut op Camping Groenpark in Zele

| Op Weg 2018-3

en een boompit in Bornem. Wat het fietstraject betreft kozen we bewust voor een ‘platte’ regio, zoveel mogelijk vrijliggende en verharde fietspaden, water om langs te fietsen en een overzet met het veer. Op de site www.vlaanderen-fietsland.be kan je een beginpunt (thuisadres) en eindpunt (logies) ingeven en poef, je krijgt een routevoorstel via fietsknooppunten. Die kan je zelf aanpassen om nog beter aan je eigen wensen te voldoen. Dan was het tijd voor de volgende fase: het verlangen. Alle vijf keken we enorm uit naar onze exclusieve vakantie (broers en papa’s mochten niet mee!). Je zou voor minder de dagen aftellen. Nog de laatste afstemming – wij tandpasta/ zeep en een fietsherstelkit, jij EHBO en zonnecrème? – en het was zover.

Met de knooppunten op hun fiets geplakt kunnen de meisjes de weg zoeken.

In een ijsjessalon. We moesten ‘toevallig’ schui-

Braambessen langs de weg, daar kunnen we niet zomaar voorbijfietsen.

Een veer is altijd een belevenis.

Zo’n dag moet je afsluiten met …

len voor de regen…

kinderchampagne.

De volgende ochtend trappen we enthousiast de dag op gang, ondanks de wind.

De beentjes worden moe. De bagage wordt herschikt en Linde kan mee in de fietskar.

Niet evident om alles op het perron en op de trein te krijgen, maar het lukt!

Voor meer fietsverhalen met kinderen kan je terecht op www.fietsenmetkinderen.info of op de zeer levendige facebook Slaapplaats twee: we kunnen niet wachten om ons te installeren!

pagina Fietsvakantie met kinderen.

2018-3 Op Weg |

VERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWSVERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWS

Nieuwe Vossenstreken

Foto Geert Creve

De Streek-GR Reynaertland neemt je al twee decennia lang mee door het Waasland, op zoek naar oude en moderne sporen van Reynaert de Vos. De route werd de voorbije periode grondig opgefrist met als voornaamste doelstellingen een maximale belevingswaarde voor de wandelaar en een optimale afstemming op het openbaar vervoer. Er komt een volledig nieuw traject tussen Sint-Niklaas en Rupelmonde via Nieuwkerken, Beveren, Melsele en Kruibeke. Er is ook een uitbreiding voorzien van het traject tussen Lokeren en Temse. Op enkele andere plaatsen wordt het bestaande traject aangepast. Dit samen zorgt ervoor dat het aantal wandelkilometers flink is opgeschroefd, tot maar liefst 170 km. Je krijgt ook heel wat meer onverharde paden onder je voeten. Omwille van deze vernieuwingen wordt ook de naam van onze Streek-GR aangepast naar Streek-GR Waas- en Reynaertland. Het beginpunt ligt nu in Lokeren, het eindpunt is Hulst, maar onze geel-rode markeringen zijn in beide richtingen aangebracht. De vrijwilligers zijn momenteel druk in de weer met routebeschrijvingen, topografische kaarten en markeringen. Een nieuwe topogids zal begin 2019 verschijnen. Dan zal ook de gpx-track van het vernieuwde traject vrijgegeven worden. Met de Streek-GR Waas- en Reynaertland krijgt de gemeente Beveren voor het eerst een Streek-GR op zijn grondgebied. Iets om trots op te zijn, zo dachten ze daar. En om dat in de schijnwerpers te zetten, wordt een wandelboom geplaatst. Op zondag 2 september knopen we een feestelijke strik rond deze wandelboom en nodigen we jullie allen uit! Houd onze activiteitenkalender op onze website, nieuwsbrief en facebook in de gaten voor meer informatie!

Foto Clem Verbiest

Tijdelijke Trajectwijzigingen

Op een aantal GR-paden werden recent enkele wijzigingen doorgevoerd. Op GR 128 Vlaanderenroute in Honsem is de Zomervariant Jordaanvallei tijdelijk ontoegankelijk wegens kwelbronnen en begroeiing. Volg de wintervariant. Deze is in de topogids beschreven en ter plaatse aangeduid. De doortocht van GR 5A Wandelronde van Vlaanderen in Brugge ter hoogte van de Dampoort wordt momenteel ernstig bemoeilijkt. De markering van GR 5A wordt van nabij opgevolgd en telkens aangepast. Gelieve de markering goed te volgen. In Aalst-Rozen is er een omleiding omwille van een tijdelijke afsluiting van doorgang. Dit situeert zich zowel op GR 5A en GR 128. De omleiding is ter plaatste aangeduid.

Update van ons privacy beleid

De nieuwe regels rond de bescherming van je persoonlijke data zijn een feit. Omdat we je privacy en de bescherming van je gegevens belangrijk vinden, hebben we ons privacybeleid aangepast. Op www.groteroutepaden.be/nl/pagina/2385/privacy.html lees je hoe wij met jouw privacy omgaan. Alle wijzigingen zijn erop gericht om beter te begrijpen hoe wij je gegevens verwerken en welke rechten je hebt. Je kunt jouw persoonlijke gegevens opvragen en laten aanpassen via info@groteroutepaden.be.

Bivakkeren langs Streek-GR Uilenspiegel Het Oost-Vlaamse Meetjesland beschikt sinds de lente over vijf bivakzones. Mooie en rustig gelegen bivakplekken van waaruit je volop te voet of per fiets het leukste van het zuidelijke Meetjesland kunt exploreren. Eeklo beschikt daarnaast over de eerste ‘stadsbivakzone’ van Vlaanderen, Bivakzone Galgenhof. Ook daar kampeer je in een groene cocon.

Foto www.bivakzone.be

De vijf bivakzones van het Meetjesland liggen allen langs het zuidelijke deel van de Streek-GR Uilenspiegel. Door de openstelling van deze bivakplekken is het mogelijk om in combinatie met campings de hele Streek-GR met

58 | Op Weg 2018-3

de tent af te leggen. De wandelafstanden tussen twee kampeerplekken zijn telkens ongeveer twintig kilometer. Vooral Bivakzone De Singel en Bivakzone Kleit zijn uitstekend gelegen. Bivakzone Het Leen is in vogelvlucht slechts 500 m van het GR-traject gelegen, maar vanuit het centrale deel van provinciedomein Het Leen moet je een lange omweg maken ofwel kan je er mits ‘enige creativiteit’ veel sneller geraken. Een beetje gelijkaardig is de situatie met Bivakzone Onderdale. Tussen het GR-pad en die bivakzone ligt immers de 3 km lange startbaan van het vliegveld van Ursel. Deze mag je absoluut niet oversteken, een ommetje maken dus. Bivakkeren in het Meetjesland is gratis en je kunt of hoeft ook niet te reserveren. Er mogen maximaal 3 trekkerstenten of 10 personen tegelijk zijn. Je mag tot 48 uren (2 nachten) te gast zijn. Daarnaast dien je je uiteraard ook aan de andere bivakregels te houden. Deze kan je raadplegen je op: www.bivakzone.be/meetjesland.html.

VERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWSVERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWS

KALENDER Wandeltochten West-Vlaanderen

Statiegeldalliantie

Last Post

Foto’s Els Geeraert

Grote Routepaden West-Vlaanderen stapte gespreid in de tijd - in negen etappes de frontlinie van Nieuwpoort naar Ieper. Zondagavond 6 mei legde Grote Routepaden tijdens de Last Post een krans neer ter nagedachtenis van de gesneuvelden die meevochten tijdens de Grote Oorlog van 14-18. At the going down of the sun and in the morning. We will remember them. Een beklijvende plechtigheid.

Grote Routepaden is trots op het uittekenen, bewegwijzeren en onderhouden van de mooiste paden. Helaas verstoren lege flesjes en blikjes vaak het natuurschoon. Welke fietser of wandelaar ergert zich daar niet aan? Het is lelijk, vies en slecht voor natuur en dieren. Droom jij ook van schone bermen en paden met bloemen in plaats van lege flesjes en blikjes? Dit kan en samen willen we die droom veranderen in een realiteit! Wij, leden van Grote Routepaden, verbinden ons als natuurliefhebber met de Statiegeldalliantie. We willen meehelpen onze regering te overtuigen van het belang van statiegeld op flesjes en blikjes. We zijn overtuigd dat we niet enkel zwerfvuil langs onze prachtige paden hiermee voorkomen. Statiegeld op flesjes en blikjes zal de kwaliteit van deze producten ook verbeteren. Een betere kwaliteit staat voor beter hergebruik en minder CO2uitstoot. Dit komt ons dus ook als mens ten goede. Het bewijs is er, in de landen waar statiegeld in voege is, werkt het. Hoe kan je hier als mens tegen zijn? Meer info op: www.statiegeldalliantie.org.

Organiseer een activiteit op Dag van de Trage Weg

Met het jaarlijks campagneweekend Dag van de Trage Weg zetten duizenden wandelaars, fietsers en ruiters in heel Vlaanderen trage wegen in de kijker. Ze benadrukken het belang van veilige, gezonde en aangename verplaatsingen, die vaak ook korter en sneller zijn. Bovendien zijn het plekken waar kinderen spelen en bewoners tot rust komen, sporten of de omgeving verkennen. Alle wandelen fietsliefhebbers kunnen een activiteit organiseren tijdens het weekend van 20-21 oktober: een verkennende tocht, uitstippeling van een nieuw parcours, kleine onderhoudswerken aan een pad, een gezinsevenement, een zwerfvuilactie, enz. Alle soorten activiteiten op, langs en over trage wegen zijn mogelijk. Door deelname aan Dag van de Trage Weg geef je bovendien jouw gemeentebestuur het signaal dat trage wegen belangrijk zijn. Doe mee en verken tal van charmante paadjes, doorsteekjes of fietsroutes in je buurt. Laat je inspireren op www.dagvandetrageweg.be, organiseer een van de vele activiteiten in Vlaanderen en reken op ondersteuning en bekendmaking door Trage Wegen vzw. Vragen? Neem contact op via info@dagvandetrageweg.be of 09 331 59 26.

Do 2/8: GR 129 en GR 131, de bossen van Beernem Za 18/8: GR 121B, GR 128 en Streek-GR Heuvelland, Rando zonder Grenzen, Frans-Vlaanderen Zo 16/9: GR 5A, Geraardsbergen – Denderhoutem

Oost-Vlaanderen Vr 24/8: GR 5A, Streek-GR Uilenspiegel, Grenslandpad, Philippine (Nl) Vr 21/9: GR 5A - GR 122 - GR 129 GR 123, Ronse Zo 30/9: GR 129, Brugelette - Mons

Antwerpen Zo 26/8: GR 15, Grandmenil – Achouffe Zo 16/9: GR 129, Ermeton Sur Biert – Dinant, langs abdijen Maredsous en Maredret

Limburg Zo 19/8: GR 561, Veerle - Netevalleiwandeling Zo 9/9: GR 15 en GR 571, Aywaille, Ninglinspo en Chefna

Vlaams-Brabant Zo 19/8: GR 128 & Streek-GR Groene Gordel, zomerluswandeling Affligem Zo 16/9: GR 151 en lokale paden, Grupont-Marche-en-Famenne

Alle info en inschrijven www.groteroutepaden.be > GR-activiteiten

2018-3 Op Weg |

VERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWSVERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWS

Groepsfoto onder het viaduct van Born.

Junikleuren in het landschap.

Fietsvierdaagse in de Oostkantons Aangezien ik de Vennbahn al twee keer fietste, heb ik meteen ingetekend toen ik de aankondiging van de GR-fietsvierdaagse in Bütgenbach las. De Oostkantons zijn te mooi om thuis te blijven. ÆÆ Tekst en foto’s Jan Neirinck

Donderdag 7 juni

Een bont gezelschap verzamelt zich in Bütgenbach. Bart, de jongste, is 56 en nestor Jan is van 1946. Verrassing: twee bekenden uit mijn geboortedorp. Bijna de helft rijdt elektrisch, wij zweren nog bij Duracell in de knieën. Vandaag staat een westelijke lus richting Stavelot op het programma, eerst 28 km dalen en dan het zware werk. In groep fietsen is opletten geblazen, afremmen en optrekken, uitwijken en ruimte laten. De laatste man – vrouw in dit geval, Marie-José – zorgt samen met Marc, de leider van de wegkapiteins, en Christine, de kopmadam, dat de tocht op een veilige en vlotte manier verloopt. Stoppen als het moet, plassen als

Slingeren door de Oostkantons.

60 | Op Weg 2018-3

het kan en verder fietsen en genieten. We picknicken tussen de marktkramen in Stavelot en kruipen dan omhoog uit het dal richting Pont en Ligneuville, lastig, bijwijlen heel lastig. De motards – sorry, de elektrische fietsen – zoeven ons voorbij. Even probeer ik te volgen, maar dat betekent opgebrand voor de rest van de dag! In Ondeval belanden we terug op de RAVeL en na enkele kilometers kunnen we uitblazen in brasserie ‘Les Quatre Saisons’ in Faymonville. We genieten van een lekker biertje, de tongen komen losser en we leren elkaar wat beter kennen. Nog een kleine lus naar Worriken en de eerste dag van 60 km zit er al op.

Oorlogsverleden.

VERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWSVERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWS

We krijgen gezelschap van railbikers.

De Oostkantons zijn te mooi om thuis te blijven.

Vrijdag 8 juni

Vandaag fietsen we oostwaarts richting Duitsland. Kronenburg is een verborgen parel aan de Kyll. Zon overdag en regen ’s nachts: ideaal voor de natuur. Een bonte mix van bloemen bloeit langs de vroegere spoorlijn: lupine, vingerhoedskruid, wilde klaver, margrieten en nog zoveel meer, een lust voor het oog. Af en toe moeten we uitwijken voor de trage weggebruiker: reuzeslakken dwarsen ons pad. Tot de middagstop is het zo goed als vlak. Villa Kronenburg ligt wel halverwege de heuvel, dat wordt dus klimmen. De Duitse Eifel met zijn mooie landschappen, kleine verzorgde dorpen en vele bossen is een topbestemming voor de recreatieve fietser. Sommigen zouden er het noorden of hun portefeuille bij verliezen, maar alles komt goed. Terugkeren naar ons bivak doen we via Berk, Frauenkron, Hünningen en Krinkelt. En krinkelen doet het. We genieten met volle teugen, steeds maar op en neer, we overwinnen ‘bergen’, klimmen uit de dalen en bollen door tot de laatste stop voor vandaag: Taverne Drosson in Wirtzfeld. Een triple van Val-Dieu, echte onvervalste bouletten uit Bütgenbach en tweemaal trappen en we zijn thuis, met 58,5 km op de teller.

Zaterdag 9 juni

We worden gewekt door het klokkengelui van de St-Stefanuskerk. Iedereen heeft goed geslapen, de buitenlucht of de dagelijkse kilometers doen blijkbaar goed. Vandaag fietsen we in België, zuidwaarts. Sankt Vith

Meer van Butgenbach.

Monschau.

is ons verste punt. De landschappen blijven dezelfde, maar toch blijven ze verrassen. Postkaartuitzichten boven, idyllische dorpjes in het dal. Een combinatie van knooppunten (Hoge Venen-Eifel) en RAVeL brengt ons naar onze picknickstop. Aan het viaduct van Born houden we halt voor de obligate groepsfoto met brug. ’s Namiddags kiezen we oostwaarts, door het Ourdal, richting Schönberg. De stop in ‘Zum Burghof ’ komt niks te vroeg, het is drukkend warm en een verfrissing zal deugd doen. Nog even op de tanden bijten en we komen terug op de L45a. Het laatste stuk loopt als een trein, niet moeilijk op een RAVeL. Morgen is de laatste fietsdag, reden genoeg om na het avondeten de koppen nog eens bij elkaar te steken en te verbroederen tussen oost en west.

Zondag 10 juni

De laatste lus gaat noordwaarts naar Monschau. Over de dam klimmen we naar Berg, hoe kan het ook anders met zo’n naam. Langs het kamp van Elsenborn komen we in Sourbrodt terug op de Vennbahn en krijgen we gezelschap van railbikers. Binnendoor richting Monschau gebeurt het. Een afdaling en meteen erna stijgen, enkele fietsers vallen bijna stil, er wordt uitgeweken, gehaperd en Agnes gaat tegen de grond. Schaafwonden en meteen een kanjer van een buil, een helm had dit kunnen voorkomen. Een laatste stop in Küchelscheid en dan freewheelen we naar Bütgenbach terwijl enkele regendruppels onze laatste kilometers verstoren.

n...

Zonder woorde

2018-3 Op Weg |

FOTO WEDSTRIJD GroteRoutepaden DOE MEE EN WIN! Wat moet je weten? > De wedstrijd loopt van 1 juli tot 15 oktober 2018. > Deelnemen is gratis en kan enkel online via de wedstrijdpagina www.groteroutepaden.be/fotowedstrijd. > Deelnemen betekent akkoord gaan met het wedstrijdreglement, te lezen op de online wedstrijdpagina . > Alle foto’s komen online zodat het publiek kan stemmen op haar favoriete foto’s. > Het thema van de FOTOwedstrijd is: ‘Al wandelend en ﬁetsend onderweg’.

Hoe deelnemen? • Surf naar de wedstrijdpagina www.groteroutepaden.be/fotowedstrijd • Laad je foto op en geef een korte beschrijving • Vul je gegevens in. • Verspreid je foto via social media en verzamel zoveel mogelijk stemmen.

Maak kans op één van onze sportieve prijzen! Upload je beste wandel- of ﬁetsfoto en maak kans op een prijs van de vakjury. De vakjury selecteert 5 winnaars. Deel ook je foto en verzamel zoveel mogelijk stemmen. De foto met de meeste stemmen wint de publieksprijs.

Thule Chasm duﬀeltas 40L Veelzijdig, robuust en stijlvol, de ideale metgezel voor elk reisavontuur. Kenmerkend zijn de duurzame, weerbestendige materialen en slimme features zoals de ruime openingen, de zij-toegang tot je spullen en afneembare, zachte schouderriemen

Homestead Roadsoda rugzak van The North Face (43L) Stijlvol en praktisch, voor ontspannen avonturen. Deze royale rugzak is volledig gevoerd en waterdicht. Hij is veelzijdig en zit boordevol handige functionaliteiten.

Case Logic Bryker camera rugzak Moderne en duurzame camerarugzak met volledig verstelbare opbergruimte ontworpen ter bescherming van een scala aan spiegelreflexcamera’s en drone apparatuur. Inclusief apart opbergvak voor tablet en verstelbare riem voor bevestiging van een statief.

Een jaarabonnement Op Weg Ga een jaar lang gratis ‘Op Weg’. Ontvang om de twee maanden een tijdschrii boordevol inspirerende reportages, praktische tips en bijzondere routes voor urenlang wandelen fietsgenot.

Fotogeniek Vlaanderen, 125 toplocaties voor de natuur- en landschapsfotograaf In zijn boek neemt fotograaf Koen De Langhe je in 250 beelden mee naar 125 Vlaamse locaties en hun troefen. Van elke locatie krijg je een beknopte omschrijving, waarin het gebied zich onderscheid, waar de hotspots liggen en wanneer je er best naartoe trekt.

WANDELTIP | Groothertogdom Luxemburg

Grund.

De Alzette.

Stadstocht op twee vierkante kilometer Als je gewoon op stadsbezoek bent neem je de lift om af te dalen en weer op te stijgen uit de vallei. Maar dat doen wij niet. We zijn immers ‘op tocht’ in de stad. En in Luxemburg-stad horen daar veel steile trappen, loopbrugjes en een sentier en corniche bij. ÆÆ Tekst en foto’s Johan Lauwerier

Diepe kloof

GR in zakformaat We wandelen van het ene naar het andere uitzichtpunt en vervolgens langs de oevers van de Alzette en de Pétrusse, haar snelstromende zijriviertje. In de vallei door een dorp met een kerkje en verder langs koele schaduwplekken en ondergrondse kazematten. Daarna over een stadsplein met een kathedraal, om de hoek oude forten, vestingtorens en terrassen met groentetuintjes, over kasseiwegen en graspaadjes, eindeloze trappen en voetgangersbruggetjes. Vanaf de Chemin de la Corniche kijken we neer op de abdij van Neumünster en op Grund, het dorp in de stad. Onze Grote Route in zakformaat speelt zich af op nauwelijks twee vierkante kilometer. Op de hoogtemeters hebben we niet bespaard, 550 had de gps er geteld. ’s Avonds

| Op Weg 2018-3

Aflossing van de wacht Een stad wil altijd haar wandelende toeristen vermaken en verleiden, hen overbluffen met historische architectuur, met imposante pleinen en wulpse taferelen in dansende fonteinen. De bezoeker wordt geen moment rust gegund, achter elke hoek, in elk steegje moet een verrassing verscholen liggen. Luxemburg heeft een bijkomende troef: na afloop hebben we het gevoel heel ver weg te zijn geweest. We hebben de aflossing van de wacht gezien bij het groothertogelijk paleis en we zijn op weg geweest naar de nieuwe Europese metropool Kirchberg. We hebben gewandeld door duizend jaar geschiedenis van de stad aan de hand van Wenceslas II (‘Wenzel’, graaf van Luxemburg van 1383 tot 1419) en hebben zijn derde omwalling ingenomen, net als de nieuwe obstakels en versterkingen die Vauban er eeuwen later aan toevoegde. We hebben de Pont Adolphe overgestoken, in 1908 de hoogste boogbrug in Europa. Voor de generatie van vlak na WO II was dit de bestemming van de eerste buitenlandse reis. Hoeveel pasgehuwde koppeltjes hebben hier niet op een maanverlichte avond een romantisch moment beleefd waarover ze op het eind van hun leven hun kleinkinderen nog hebben verteld?

55 mm PRAKTISCHE INFO

Ville Haute Parc de Ville Pont Adolphe

Place Guillaume II Pétruss e

Verlorenkost

Basse Pétrusse 0

Grund

e ett Alz

Een dag van ’s morgens tot ’s avonds door een stad flaneren vermoeit meer dan een dagtocht in de bergen. Het is een algemeen aanvaarde stelling in de wandelwetenschap. We ontdekten een uitzondering op de regel: Luxemburg. De wandelroute in de vallei van de Pétrusse neemt je mee naar een groene oase, een diepe kloof midden in de stad, ver weg van de drukte en het lawaai. In combinatie met twee andere stadswandelingen, het Circuit Wenzel en een verkenning langs de historische hoogtepunten van de stad, komen we al gauw aan 20 km.

na de wandeling op weg naar het restaurant in Grund hebben we toch maar de lift genomen.

0,25 0,5 km

Op Weg 2018

De stadstocht in Luxemburg is een mooie afwisseling

enkele

wandeldagen

‘Luxemburgs Klein Zwitserland’. Op het web zijn vele beschreven wandelingen met gpxtracks te vinden. Zelf zijn we even binnengesprongen op de toeristische dienst op de Place Guillaume II en met de wandelkaartjes die we daar konden verzamelen hebben we onze eigen grote tocht bij mekaar geïmproviseerd.

ONLINE

FOTO’S

OPMERKELIJK

GR-pins Beste, Is er nooit aan gedacht om bijvoorbeeld pins uit te geven (tegen kleine betaling uiteraard) in wit-rood met het nummer van de GR-route? Iets vergelijkbaar met het attest van de Vlaanderenroute, maar iets dat je dan als GR-wandelaar op je trouwe rugzak kan bevestigen als je een route volledig gestapt hebt. Ik vervaardig die nu zelf op een amateuristische manier op oude 5 frank munten. Beste wandelgroeten, Leopold Vandenhaute

Winnaars vorig nummer De winnaar van het weekend of de midweek in een huisje in vakantiepark Sunclass in Durbuy is Jeroen Ducorney. De wandelgids Romeinse Limespad gaat naar Patrick Hemelaers, Atche Ahmed, Jantine Goedvolk, Lendert van Laer en Marc Meunier. De wandelgids Noord-Brabant West is voor Carlos Goethals en Nathalie Termote. De wandelgids NoordBrabant Oost voor Marilyne Troquay en Eric Meyers. De wandelgids Wandelen in het hart van Brabant is voor Guido Timmermans, Felix Van Kerckhoven, Liesbet De Doncker en Valerie Haemers. De gids E5 Oberstdorf â&#x20AC;&#x201C; Meran/Bolzano sturen we op naar Marco Laviana, Christel Meulepas en Siska Sterckx. De gids Isle of Man Coastal Path naar Ivo Van den Nest, Peter Jacobs en Christel Derycke. De fietsgids Denderstreken is voor Toon Goetschalckx, Pascal Meersschaut, Riet Lenaert, Annemie Vercruysse en Myriam Uyttersprot. Het boek Mythische Fietstochten gaat naar Jinte Clauwers, Jan Neirinck en Karel Verschooren.

Volg

Grote Routepaden op de voet

via de maandelijkse nieuwsbrief

meer dan 27.000 abonnees

schrijf nu in op www.groteroutepaden.be 2018-3 Op Weg |

COLUMN

Gobán Saor Op de stafkaart vond geen van ons vier een ‘binnendoor’. De brede rivier kende de eerste kilometers geen overbruggingen. Het voorstel om over te zwemmen of een vlot te bouwen sprak ik niet uit. Het zou als sarcastische beoordeeld kunnen worden. En daar waren mijn zoons blaren te echt voor. Roze van kleur, wanneer opa het bloed had weggedept. De pleisters van oma waren een doekje voor het bloeden.

Volgend nummer VOLGEND NUMMER

Op Weg Oktober 2018 Reportages

Een kwartet van rechtstreekse bloedverwantschap op stap. Tot de jongste niet meer kon en verzocht de wandelroute in te korten of een helikopter te bellen. Ikzelf staarde in de lucht. Maar buiten het zonlicht zag ik geen oplossing. En al zeker geen helikopter. Opa keek naar zijn schoenen. Veters en modder brengen ook geen alternatief. Tot oma aanmaande recht te staan en door te wandelen. “Net zoals de Gobán Saor deed”, sprak ze. “Volgens de Ierse legende had Gobán Saor een enorm groot rijk. Hij werd een dag ouder en moest stilaan beslissen welke van zijn drie zoons het rijk zou besturen na zijn dood. ‘Leid me langs de grenzen van mijn rijk’, sprak hij tot de eerste zoon, ‘maar maak de route korter’. De eerste zoon wist niet waarop of waaraf. De volgende dag kreeg zoon nummer twee dezelfde opdracht. ‘Wandel met mij langs de contouren van mijn rijk, maar maak de weg minder lang.’ Ook de tweede zoon wist van geen hout pijlen maken en faalde. De derde dag was voor de derde zoon. Onmiddellijk begon die tijdens de tocht spannende verhalen aan zijn vader te vertellen. Met flinke tred stapten ze langs zijn landgoed. Gobán Soar raakte zo verdiept in de verhalen dat hij helemaal niet merkte hoe lang de reis duurde.” “Ginder de berghut!”, riep onze jongste in bloedlijn plotsklaps uit. Oma had met een uitgesponnen verhaal de weg verkort. De berghut was die avond haar rijk.

Tom Langmans

Sentier d’Art

Vélo Francette

Denemarken

Zwitserland

Montenegro

COLOFON Op Weg is het tweemaandelijks magazine van Grote Routepaden vzw Grote Routepaden onderhoudt in Vlaanderen 3.680 km wit-rood en geel-rood bewegwijzerde GR-wandelpaden en 1.500 km met bordjes gemarkeerde LF-fietsroutes. Meer info op www.groteroutepaden.be.

Contact

GR-Secretariaat, Beatrijslaan 72, 2050 Antwerpen, + 32 3 232 72 18, info@groteroutepaden.be GR-coördinator: barbara.dessein@grote routepaden.be, + 32 2 504 03 15 LF-coördinator: reen.simoen@groteroutepaden. be, + 32 2 504 03 11 Op Weg: opweg@groteroutepaden.be, + 32 496 606 553

Verantwoordelijke uitgever

Gie Beirnaert

Hoofdredacteur Peter Cristiaensen

Eindredactie

Christina Bloem, Peter Cristiaensen, Patrick Verstuyft

Redactie

Christina Bloem, Barbara Dessein, Ignace Fermont, Tom Langmans, Johan Lauwerier, Hilde Leemans, Guy Raskin, Luc Verdegem, Katrien Seynaeve, Reen Simoen, Wim Vandamme, Marc Vandoren, Guido Vandroemme, Ward Van Loock, Bart Van Santvliet en Steven Vermeylen

Vanden Broele, www.vandenbroele.be

Reclameregie

Media Surplus, niels@media-surplus.be, + 32 484 74 79 93

Abonnement

Jaarabonnement (6 nummers): € 35 / € 33 bij domiciliëring / € 40 voor Nederland. Schrijf het lidgeld over op rekeningnummer BE 62 4111 0569 7161 BIC = KREDBEBB met als mededeling ‘lidmaatschap + naam + adres’. Als abonnee ben je ook lid van Grote Routepaden en heb je recht op tal van voordelen: 10% korting in de GR-webwinkel, een bon van € 5 voor een overnachting in een Vlaamse jeugdherberg, toegang tot het archief van Op Weg (gaat terug tot 2003) en tot een databank met overnachtingsplaatsen en pitstops langs GR- en LF-routes en deelname aan provinciale wandelen fietstochten. www.groteroutepaden.be Losse nummers: 6,50 € Overname van (delen van) artikels uit dit tijdschrift is toegestaan mits bronvermelding en schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur.

Werkten mee aan dit nummer

Annelies De Bleeker, Isabel Vertriest en Eric Van der Meirsch, Isabel Hoogewijs, Leo en Els Tielemans, Iris Bezuijen, Tjeu Tijskens, Joost Ameye, Jurre Baguet, Willem van Oosten, Charlotte Aerts en Kasper Geuns, Dominique Van de Casteele, Marijke van Heurck, Geert Creve, Els Geeraert, Clem Verbiest, Jan Neirinck, Leopold Vandenhaute.

Cartografie

Marc Vandoren, Guy Raskin, Wim Vandamme

Coverfoto

Clem Verbiest (GR 564, Mehaigne)

66 | Op Weg 2018-3

Opmaak en druk

Deze publicatie wordt gedrukt op papier waarvan de oorsprong gecertificeerd wordt door FSC® (Forest Stewardship Council®). Dit label promoot verantwoord bosbeheer gekoppeld aan sociaal en ecologisch verantwoord ondernemerschap. Grote Routepaden vzw verzekert op deze manier dat het papier met respect voor het milieu werd geproduceerd.

Het ideale geschenk om jezelf of je beste wandelmaatje eens goed te verwennen.

Zorgeloos op pad gaan, dat is wat je mag verwachten van een GR-wandelarrangement. Een warm onthaal, lekker eten en kant-en-klare routebeschrijvingen krijg je van de hotelier. Je wandel schoenen aantrekken is het enige wat je zelf hoeft te doen. Foto Annelies De Bleeker

G R - W A N D E L A R R A N G E M E N T E N 1 Pajottenland Drie wandeldagen op de GR 512 langs golvende akkers, kleine dorpjes, vierkantshoeven en kastelen tussen Halle en Geraardsbergen. – In een modern, sfeervol hotel ** in OLV- Lombeek. – 2-daagse: € 145 – 3-daagse: € 236 – 4-daagse: € 326*

2 Hageland Je volgt de Demer en de Winge langs fikse heuvelruggen, broeken en beemden. – In een charmehotel*** in Rillaar met sauna en jaccuzi. Met mogelijkheid tot gpsinitiatie. – 2-daagse: € 145 - 3-daagse: € 234*

Maas- & Mergelland

Het golvende Limburgse Mergelland biedt vele hoogtepunten en verrassende panorama’s. – In een prachtig gerestaureerde hotelhoeve** in Riemst. – 2-daagse: € 140 - 3-daagse: € 211*

Fruitig Haspengouw

Met holle wegen, akkers, boomgaarden en een stukje Romeinse heirbaan als ingrediënten. – In een comfortabele hotelhoeve** in Batsheers. – 2-daagse: € 159 3-daagse: € 239*

Hoppe- & Heuvelland

Aan beide zijden van de ‘schreve’, waar de herinneringen aan de Groote Oorlog nooit ver weg zijn. – In een aangenaam hotel*** boven op de Rodeberg in Westouter. – 2-daagse: € 128 - 3-daagse: € 210 - 4-daagse: € 289*

In en om Voeren

Door de golvende landschappen van het Krijtland, Voeren en het Land van Herve. – In een schitterend gerestaureerde vierkantshoeve*** in ’s Gravenvoeren. – 2-daagse: € 146 - 3-daagse: € 242*

Antwerpse Kempen

Genieten van zandige heuvelruggen en uitgestrekte bossen in de 'stille' Kempen. – In een luxe hotel*** te midden van het rustgevende groen rond Lichtaart. – 2-daagse: € 146 - 3-daagse: € 238*

Zwalm en Vlaamse Ardennen

De driehoek Oudenaarde-Ronse-Brakel verrast met pittige hellingen en schitterende panorama’s. – In een comfortabele B&B met fijne maaltijdservice nabij het landelijke Brakel te midden groene rust. – 3-daagse: € 239 (geen singleboeking mogelijk)

Informatie en boekingen bij Anders Reizen T 013 33 40 40 www.andersreizen.be * Single toeslag op aanvraag bij Anders Reizen

WANDEL BEURS Laat je inspireren!

GRATIS voor leden Grote Routepaden op vertoon lidkaart

n e l e h c e 8 1 M 0 l 2 a r h e r b e m k Nek 30 septe rtbeurs.be 29 en

dels n a .w www