V V
D R E N T H I N A
VAN DE VRIJWILLIGER: AUGUST ENGEL
August Engel voetbalde nooit in een shirt van Drenthina. En vaak hoort hij pas op maandag hoe het eerste team heeft gespeeld. Toch wordt zijn naam op het sportpark aan de Oude Roswinkelerweg altijd met respect uitgesproken. August Engel is namelijk goud waard voor de club.
‘Soms hoor ik op maandag pas hoe het eerste heeft gespeeld’ gewerkt. Prachtige periode. Man, wat was dat café gigantisch populair. Al in de ochtend zat het er vol.’’
,,Enig idee hoeveel containers oud papier Drenthina afgelopen jaar heeft afgeleverd? Welgeteld 119 stuks! Dat zijn zo’n tien propvolle containers per maand, dat zijn er echt heel veel.’’ De 53-jarige Engel zit aan tafel in zijn woning in Weerdinge en voor hem liggen allerlei papieren met cijfertjes en schema’s. ,,Heeft allemaal met de inzameling van het oud papier te maken’’, verklaart hij. ,,Daar komt best wat bij kijken. Tenminste, als je dat zo goed mogelijk wilt doen. En dat wil ik, want voor de voetbalclub is het een belangrijke inkomstenbron.’’ Engel staat bij Drenthina bekend als de man van het oud papier. Hij zorgt ervoor dat de inzameling bij het sportpark ordentelijk verloopt en ook gaat hij iedere maandag en dinsdag op pad om bij een grote groep sponsors het overbodige papier en karton op te halen. Wat veel mensen niet weten, is dat Engel meer doet voor de club. Hij loopt er bepaald niet mee te koop, maar wil er na enig aandringen wel iets over vertellen. ,,Als je het maar niet gaat overdrijven. Drenthina heeft veel mensen die met grote regelmaat de handen uit de mouwen steken. Ik ben slechts één van hen en alleen met elkaar houden we de boel overeind. Bovendien, ik doe het werk ook voor een belangrijk deel voor mijn eigen plezier. Ik vind het leuk om te doen en geniet van de vele sociale contacten.’’ August Engel is geen Emmenaar van geboorte. Hij zag het levenslicht in het Noord-Hollandse Oostzaan en woonde daar zijn kinderjaren. ,,Als kind heb ik eventjes gevoetbald bij OFC, ofwel de Oostzaanse Football Club. Dat was geen succes, ik had bar weinig talent. Ook op doel ging het niet geweldig. Ik herinner me nog een wedstrijd waarin ik keepte en wij met 26-0 verloren. Het duurde niet lang of ik stopte er weer mee.’’ Op zijn twaalfde verhuisde Engel naar Emmen en ging daar naar de toenmalige mavo aan de Sleedoorn. Veel veertigers kennen Engel ongetwijfeld nog uit zijn periode in De Mascot, hét Emmer spijbelcafé van Willem Dijkhuizen in de jaren tachtig. ,,Daar heb ik een jaar of drie als ober 26 I PRESENTATIEGIDS VV DRENTHINA 2016-2017
Na De Mascot stond Engel in Emmen nog op de loonlijst van de toenmalige STER-shop, Fietje Drankenhandel en horecagroothandel Deli XL. Bij die laatste twee bedrijven fungeerde hij als vrachtwagenchauffeur. ,,Bij Deli XL heb ik het langst gewerkt, een jaar of vijftien.’’ Door zijn toenmalige schoonvader belandde Engel in de jaren tachtig bij Drenthina. ,,Ik was in die tijd getrouwd met Janet Fekken, de dochter van Ali Fekken. Ali en ook zijn vrouw Betsie deden enorm veel voor Drenthina. Ik ging een paar keer mee en het duurde niet lang of ik werkte daar als vrijwilliger achter de bar. Ik voelde me bij Drenthina eigenlijk meteen op mijn gemak. Aardige mensen, nette vereniging. En met barwerk had ik natuurlijk de nodige ervaring. Ik zat er zo tussen.’’ Even ging Engel daarna er tussenuit. Toen zijn zoon Marco ging voetballen bij Drenthina, keerde hij terug bij de club. ,,Marco heeft een beperking en kon bij het G-voetbal van Drenthina prima terecht. Mijn zoon is trouwens nog steeds actief voor Drenthina. Tegenwoordig als assistent-coach van het team G1.’’ Een jaar of vijf geleden raakte Engel betrokken bij de inzameling van het oud papier. Het was de al genoemde Ali Fekken die ook hierbij een belangrijke rol vervulde. ,,Ali hielp altijd mee met het ophalen van oud papier bij de sponsors. Toen op een gegeven moment zijn vaste chauffeur een keer was verhinderd, vroeg Ali of ik hem mee wilde helpen. Dat wilde ik wel. Ali en ik konden altijd heel goed met elkaar opschieten en doordat ik was afgekeurd voor het verrichten van betaalde arbeid had ik wel tijd.’’ Fekken was al ziek toen hij de hulp inriep van zijn voormalige schoonzoon. ,,Een paar maand hebben we het werk samen gedaan. Toen kon hij niet meer en werd ik eigenlijk automatisch zijn opvolger. Ali overleed in januari 2015. Ik ben er trots op dat ik wat betreft het oud papier in zijn voetsporen ben getreden. Ali was echt een geweldige man.’’ Net als zijn voormalige schoonvader pakt Engel het werk met voortvarendheid aan. ,,Ik krijg bij het ophalen van het oud papier hulp van een vaste groep mannen,
van wie er steeds eentje met mij mee op pad gaat. Kijk, hier is het rooster. Wat ook fijn is, is dat we voor dit werk een bestelbus mogen gebruiken van autobedrijf Misker.’’ Zorgen zijn er ook. ,,De groep die mij meehelpt, bestaat grotendeels uit mannen op leeftijd. Als zij op een dag stoppen, moeten er wel andere mensen klaar staan om hen op te volgen. Het is te veel werk om het helemaal alleen te doen.’’ In de papiercontainers bij het sportpark worden niet alleen overbodige kranten, tijdschriften, folders en kartonnen dozen gestort. ,,Je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb het al gevonden in of bij de containers’’, zegt Engel. ,,Tapijt, bouwafval, ouwe televisies, stoelen. Echt idioot. We hebben van enkele Drenthina-leden hun pasje voor de milieustraat van Area gekregen. Dan kunnen we daar een deel van ons afval gratis kwijt. Per pasje mag je 300 kilo gratis storten. Maar daarmee redden wij het niet. Een deel van het afval uit die papiercontainers gaat daarom in de gewone AREA-container. Dat doe ik altijd op woensdag.’’ Wie de agenda van Engel bekijkt, ziet dat hij alleen op zondag niet actief is voor de club. Op donderdag begeleidt hij iemand van Promens Care bij het verrichten van klusjes op het sportpark en trekt hij indien gewenst lijnen op de velden. Op vrijdag maakt hij kleedkamers schoon en op zaterdag staat hij altijd wel enkele uren bij de papiercontainers. ,,Op die dag brengen de meeste mensen hun oud papier. Ik help dan mee, dat bevordert de doorstroming.’’ Engel noemt zichzelf meer vrijwilliger dan supporter. ,,Ik hoop altijd dat Drenthina wint en vind het ook knap dat het eerste team vorig seizoen promoveerde naar de eerste klasse. Maar soms hoor ik pas van de uitslagen als ik op maandag weer op het sportpark ben.’’ Mensen die hem voor gek verklaren dat hij zoveel uur in de club steekt, daar trekt Engel zich weinig van aan. ,,Ik vind het leuk om op deze manier zinvol bezig te zijn en merk ook dat mijn inzet wordt gewaardeerd. Dat is leuk, nog los van de sociale contacten die het oplevert. Gelukkig heb ik een vriendin die ook in het verenigingsleven zit. Niet in Emmen, maar in Steenwijk. Zij begrijpt het gevoel dat ik erbij heb en dus hoef ik wat dit betreft haar nooit iets uit te leggen.’’