Anna Musia³ (1949–2020) Z wielkim ¿alem przyjêliœmy wiadomoœæ o œmierci
dr Ewy Zienkiewicz-Komorowskiej Anna Musia³ urodzi³a siê 24 czerwca 1949 r. w Szyd³owcu. Po maturze rozpoczê³a studia na Wydziale Stomatologii AM w Krakowie, który ukoñczy³a w 1972 z tytu³em lekarza dentysty. Pierwsz¹ pracê podjê³a w grudniu 1972 r. w Zespole Opieki Zdrowotnej w Chrzanowie. Po powrocie do rodzinnego Szyd³owca pracowa³a w ZOZ i wychowywa³a synów. Wspó³pracownicy z tamtego okresu wspominaj¹ Ankê jako bardzo sumienn¹ lekarkê. Podczas pracy w Szyd³owcu zdoby³a I stopieñ specjalizacji ze stomatologii ogólnej (1981), I stopieñ w zakresie medycyny spo³ecznej (1987) i dyplom specjalisty II stopnia w dziedzinie protetyki stomatologicznej w Katedrze Protetyki krakowskiej Akademii Medycznej. Po przeprowadzce do Radomia w 1986 r. rozpoczê³a pracê w Wojewódzkiej Przychodni Stomatologicznej na stanowisku starszego asystenta w Konsultacyjnej Poradni Protetyki, jednoczeœnie pe³ni³a obowi¹zki kierownika Wojewódzkiej Pracowni Protetyki Stomatologicznej. Po reorganizacji placówki, zwi¹zanej z likwidacj¹ województwa radomskiego, zosta³a starszym asystentem w poradni protetyki. Jej energiê i operatywnoœæ dostrzegli koledzy i kole¿anki ze œrodowiska, wybieraj¹c J¹ na przewodnicz¹c¹ oddzia³u radomskiego PTS w latach 1987–1991. Aniê pamiêtamy jako rzetelnego lekarza, dobr¹ i uczynn¹ kole¿ankê. Lekarze dentyœci mogli liczyæ na Jej konsultacje. By³a oparciem dla wielu osób – kto zwróci³ siê o pomoc czy radê, nie tylko zawodow¹, móg³ liczyæ na Jej uwagê i wsparcie. Mia³a wielu znajomych, lubi³a ¿ycie towarzyskie i podró¿e, chocia¿ nie mia³a na nie zbyt wiele czasu, dziel¹c ¿ycie miêdzy Radom i Warszawê, w której mieszkali Jej ukochani synowie z rodzinami. Choroba przysz³a nagle i zaskoczy³a nie tylko Aniê, ale i wspó³pracowników. Ania nie poddawa³a siê jednak i pracowa³a do ostatnich dni, bêd¹c ju¿ w trakcie terapii. Zmar³a w Warszawie 30.03.2020 r. Pochowana zosta³a na cmentarzu w rodzinnym Szyd³owcu. Z uwagi na czas pandemii pogrzeb odby³ siê w œcis³ym gronie rodzinnym, kole¿anki i koledzy nie mogli Jej po¿egnaæ. Na ¿yczenie œrodowiska 21.06.2020 r. w koœciele œw. Jana (Farze) w Radomiu zosta³a odprawiona po¿egnalna msza œwiêta. Ania pozostanie w naszej pamiêci jako osoba niezwykle oddana swej pracy, pe³na dobroci i szacunku dla innych ludzi. Dr hab. n. med. Jerzy Reymond, Marzena Staniszewska-Kozio³
www.miesiecznik-puls.org.pl – nr 4/2021 (312)
chirurga dzieciêcego, wieloletniego zastêpcy rzecznika odpowiedzialnoœci zawodowej w OIL w Warszawie. Osoby niezwykle ¿yczliwej, pe³nej wewnêtrznego ciep³a i energii, która spo³eczne funkcje pe³ni³a z niezwyk³ym zaanga¿owaniem i zrozumieniem dla innych. Nasza Kole¿anka przez wiele lat by³a prawdziw¹ podpor¹ naszego zespo³u. Zawsze s³u¿y³a pomoc¹, by³a niezwykle kole¿eñska, serdeczna i pe³na optymizmu. Rodzinie, Bliskim i Przyjacio³om wyrazy g³êbokiego wspó³czucia sk³adaj¹ £ukasz Jankowski, prezes ORL w Warszawie, Okrêgowa Rada Lekarska w Warszawie oraz Zespó³ Okrêgowego Rzecznika Odpowiedzialnoœci Zawodowej.
Z g³êbokim smutkiem ¿egnamy nasz¹ Kole¿ankê
Ewê Zienkiewicz-Komorowsk¹ która odesz³a 4 marca 2021 r., specjalistê chirurgii dzieciêcej, wieloletni¹ asystentkê Oddzia³u Chirurgii Dzieciêcej CSK MSW, pe³n¹ humoru, troskliw¹ i odpowiedzialn¹ lekarkê cenion¹ przez pacjentów. Od 1989 r. by³a zastêpc¹ okrêgowego rzecznika odpowiedzialnoœci zawodowej w OIL w Warszawie. Kole¿anki i Koledzy z Okrêgowego S¹du Lekarskiego
Dr. Krzysztofowi Makuchowi wyrazy g³êbokiego wspó³czucia z powodu œmierci
Mamy sk³adaj¹ £ukasz Jankowski, prezes ORL w Warszawie oraz Okrêgowa Rada Lekarska w Warszawie.
Naszej Kole¿ance Marcie Zasadziñskiej wyrazy wspó³czucia z powodu œmierci
Taty sk³adaj¹ kole¿anki i koledzy z OIL w Warszawie.
51