42
100 χρόνια από την ίδρυση της Koμμουνιστικής Διεθνούς «Πρέπει να ιδρύσουμε ακριβώς εμείς, ακριβώς τώρα, χωρίς καθυστέρηση, την καινούργια, την επαναστατική, την προλεταριακή Διεθνή» B.I. Λένιν, “Οι Θέσεις του Απρίλη”
ΧΡΟΝΙΚΟ Στο προεδρείο του 1ου Συνεδρίου, από αριστερά: Γκούσταβ Κλίνγκερ, Ούγκο Έμπερλαϊν, Β.Ι. Λένιν, Φριτς Πλάτες.
2-6/3/1919: Συνέρχεται στη Μόσχα το ιδρυτικό συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Νοέμβρης 1919: Ιδρύεται η Κομμουνιστική Διεθνής των νέων (ΚΔΝ). Απρίλης 1920: Το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ), στο 2ο Συνέδριό του, αποφασίζει την προσχώρησή του στην Κομμουνιστική Διεθνή. Ιούλης-Αύγουστος 1920: 2ο Συνέδριο της ΚΔ. Ψηφίζονται μετά από εισήγηση του Λένιν οι “21 όροι για την εισδοχή των κομμάτων στην Κομμουνιστική Διεθνή” καθώς και το καταστατικό της ΚΔ. 1921: 3ο Συνέδριο της ΚΔ. Γίνεται συζήτηση για το πώς θα βελτιωθεί η πολιτική των κομμουνιστών στις πολιτικά ανώριμες εργατικές δυνάμεις, η οποία εκφράστηκε με τη γραμμή του “Ενιαίου Εργατικού Μετώπου”. Σε ορισμένες περιπτώσεις ερμηνεύτηκε σαν γραμμή πολιτικών συνεργασιών με τη σοσιαλδημοκρατία, η οποία ερμηνεία δεν δικαιώθηκε. 1921: Ιδρύεται η Κόκκινη Διεθνής των Εργατικών Συνδικάτων (ΚΔΕΣ) 1922: 4ο Συνέδριο της ΚΔ. Κυριάρχησε η αντίληψη υπέρ της συνεργασίας με τη σοσιαλδημοκρατία και του μη αποκλεισμού της συμμετοχής ή στήριξης των κομμουνιστών σε αστικές κυβερνήσεις (όπως η εργατοαγροτική ή εργατική κυβέρνηση). 1924: 5ο Συνέδριο της ΚΔ. Το πρώτο συνέδριο που γίνεται χωρίς την παρουσία του Λένιν. Ύστερα από διαπάλη, το συνέδριο κατέληξε ότι η ουσία του συνθήματος “εργατοαγροτική κυβέρνηση” ταυτίζεται με τη “δικτατορία του προλεταριάτου”, ενώ από την άλλη έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην μπολσεβικοποίηση. Ιούλης 1928: 6ο Συνέδριό της ΚΔ. Προσδιορίζονται τρεις βασικοί τύποι επαναστάσεων στην πάλη για την παγκόσμια δικτατορία του προλεταριάτου με το λανθασμένο κριτήριο τη θέση της κάθε χώρας στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, και όχι με το χαρακτήρα της εποχής. Ιούλης-Αύγουστος 1935: 7ο Συνέδριο της ΚΔ. Μπαίνουν οι βάσεις για τη δημιουργία των αντιφασιστικών μετώπων, που στην ουσία οδηγούν στη συγχώνευση των ΚΚ με τη σοσιαλδημοκρατία, ενώ γενικά αμβλύνουν τα αντανακλαστικά των ΚΚ απέναντι στην σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό. Επιπλέον, καθορίζεται λανθασμένα ο χαρακτήρας του φασισμού, ως κάτι που απορρέει από τα αντιδραστικά τμήματα της αστικής τάξης. 18 Σεπτέμβρη 1936: Με απόφαση της ΚΔ ιδρύονται οι Διεθνείς Ταξιαρχίες. Συγκροτούνται από μαχητές από όλη την υφήλιο και δίνουν μάχες στο πλευρό του Δημοκρατικού Στρατού Ισπανίας ενάντια στο φασιστικό πραξικόπημα του Φράνκο. Μάης 1943: Το Προεδρείο της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς αποφασίζει τη διάλυση της ΚΔ.
Σ
την ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΚΔ αναφέρεται: “Η ΚΕ του ΚΚΕ τιμά την επέτειο συμπλήρωσης 100 χρόνων από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ) (2 - 6 Μάρτη 1919). Αναγνωρίζει τη συμβολή της στο διεθνές εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα, επισημαίνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη άντλησης διδαγμάτων από την πείρα που συσσώρευσε η δράση της. Η ΚΔ, τέκνο της νίκης της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία (1917), ήρθε να ανταποκριθεί στην ανάγκη συντονισμού και ενότητας του διεθνούς επαναστατικού εργατικού κινήματος. Σημαντική ήταν η προσφορά της ΚΔ στη στήριξη και την ενδυνάμωση των Κομμουνιστικών Κομμάτων σε παγκόσμια κλίμακα, η διεθνιστική ανιδιοτελής αλληλεγγύη της στους αγωνιζόμενους και καταπιεζόμενους λαούς, όπως αυτή που προσέφερε με τη συγκρότηση των "Διεθνών Ταξιαρχιών" στο πλευρό του Δημοκρατικού Στρατού Ισπανίας (1936 - 1938). Πλευρές της δράσης της ΚΔ ήταν και η πολύπλευρη βοήθειά της προς τους διωκόμενους αγωνιστές σε όλο τον κόσμο, η εκδοτική-μορφωτική της δραστηριότητα, η οργάνωση σχολών κατάρτισης στελεχών με την επαναστατική θεωρία του μαρξισμού-λενινισμού, η λειτουργία δικτύων πολιτικής πληροφόρησης και δημοσιογραφικής ενημέρωσης. Τα προβλήματα και οι αντιφάσεις στη στρατηγική της ΚΔ, που επέδρασαν αρνητικά σε όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα - μέλη της, δεν αναιρούν την προσφορά της στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα. Η κληρονομιά της ΚΔ, η μελέτη της πείρας της, είναι πολύτιμη σήμερα για την ανασύνταξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, για τη διαμόρφωση ενιαίας επαναστατικής στρατηγικής ενάντια στην καπιταλιστική εξουσία.”
Διαδήλωση των μαχητών του Κόκκινου Στρατού, τις μέρες του 2ου Συνεδρίου της ΚΔ. Στο πανό: «Ζήτω η Τρίτη Διεθνής – στρατηγείο του παγκόσμιου προλεταριακού στρατού».
