juli 2003 27
dan ooit”
maar een knikje hier en daar. Je moet elke vijftig meter verrast kunnen worden door een nieuw blikveld. Dat is oneindig veel interessanter dan de nieuwe stedenbouw die voor de auto is gemaakt en waar de voetganger zich snel verveelt. “Belangrijk is ook de relatie tussen binnen en buiten. Je moet van bin-
nen uit op straat kunnen kijken. Geen hoge gesloten gevels dus, dat maakt de straat onveilig. Het staat allemaal al in Life and Death of American Cities van Jacobs. Architecten weten dat ook, maar doen er vaak weinig mee. “De architectuurachtergrond bij ons bureau maakt ons andere ste-
denbouwkundigen dan de traditionele. Die denken veel abstracter en veel meer vanuit standaard bouwkundige eenheden. Bij de nieuwe stadsharten voor Zaanstad en ook Noord, zijn we niet alleen bezig met een bebouwingsvlek, maar ook met de juiste voorwaarden om daar prettig te winkelen, te
werken en te wonen. “Het juiste ontwerp kan het verschil maken. Neem de Marcantischool op Marcanti-eiland. Een zeer zwarte school. We hebben daar een ontwerp voor gemaakt gericht op maximale controle. Geen gangen maar een centraal atrium en galerijen. Vanuit één punt
INTERVIEW