192
ønskjer meir mediefokus, er det nødvendig å spele på lag med dei moderne, avideologiserte media. Det er typisk at dei som i størst grad gjer dette, er folkemusikarar som gjerne framstår i ei utypisk og avideologisert folkemusikkdrakt. Elles vert folkemusikk omtalt berre når det ikkje er folkemusikk, men gjerne verdensmusikk eller anna type crossover-musikk. LfS forsøkte i fleire år midt på 1990-talet å skipe til eige presseseminar i tilknyting til Landskappleiken utan å lykkast heilt med det. Organisasjonane skipa i fjor saman med festivalane eit seminar i Oslo for å ta problema med manglande dekning av feltet og festivalene opp til drøfting med kulturredaksjonane i avisene. Men det kjem få resultat ut av dette. Dagsordenen i media vert ikkje sett på slike seminar. Heller ikkje den godt besøkte festivalen i Førde får noko mediedekking i Oslo-avisene, mens desse avisene dekkjer ei rekkje små og store jazzfestivalar. Lokal- og etter kvart regionavisene har derimot fyldig dekking også av folkemusikkfestivalane (Førde, Bø, Ål). Informantane har eit svært nøkternt syn på dette. I liten grad finn vi tendensar til moralisering, med eit visst unntak for allmennkringkastaren NRK. Her går det framleis an å bruke argument om forpliktelsar av kulturell art. Men for å nå fram elles, må du velje deg eit anna språk og eit anna image, viss folk heile tida får inntrykk av at kvar gong nokon snakkar om denne folkemusikken, så ligg ”bygdesyndromet” over det… Nei, avideologiser dette, dette er faktisk musikk…