IN DE TIJD Welmoed Konst in gesprek met haar vader Hans Konst, Gedeputeerde provincie Fryslân
" Je he b t het vermogen j e leven zel f te st u ren " Welmoed Konst is, op de dag dat ze haar vader ontmoet voor het interview, op doorreis van haar woonplaats Groningen naar Fryslân. Ze studeert Engelse taal en cultuur aan de Rijksuniversiteit Groningen.
De kennis die ze daar opdoet, brengt ze meteen in praktijk. Ze is namelijk op weg naar het Friese dorpje Tzum om Engelse les te geven aan kinderen op een zorg- en leerboerderij. In haar drukke schema van die dag maakt ze een tussenstop om met haar vader Hans Konst, gedeputeerde bij de provincie Fryslân, in gesprek te gaan en te vertellen hoe zij zou willen leven in 2040. O nder w i j s voor iedereen
Hans: “Afgelopen tijd ben je erachter gekomen dat je het onderwijs in wilt. Daarom maak je binnenkort de overstap van de universitaire studie Engels naar de hbo-opleiding lerares Engels. Eigenlijk vind ik dat heel logisch, want onderwijs loopt als een rode draad door je leven. Toen je veertien was en op het Marne College in Bolsward zat, gaf je al bijles aan medescholieren. Ik herinner mij nog dat je dat geweldig vond. Nu geef je ook weer les, dit keer aan moeilijk lerende kinderen. Hoe denk jij dat het onderwijs er in 2040 uitziet?” Welmoed: “Ik hoop dat ook in 2040 onderwijs voor iedereen toegankelijk is. Niet geld, maar intelligentie en motivatie zouden bepalend moeten zijn of iemand onderwijs kan volgen. Verder vind ik dat je door je lesmethode onderwijs toegankelijk moet maken. Dat doe je vooral door je in te leven in de personen aan wie je les geeft en het voor hen leuk te maken. Kinderen leren meer door te ervaren dan door het in het hoofd stampen van feitenkennis.”
geweldig naar mijn zin had op het Marne College. Daar deed ik het vwo, maar had het zo druk met mijn sociale leven, dat huiswerk erbij inschoot. Het resultaat was dat ik naar een andere school moest overstappen. Na een week miste ik het Marne College enorm en wilde ik terug! Jij zei ‘helemaal prima, maar je moet het zelf regelen’. Tijdens een gesprek met de leiding van het Marne College overtuigde ik hen ervan dat ik ontzettend mijn best ging doen om goede cijfers te halen, en mocht ik terugkomen. Omdat ik alles zelf had geregeld, voelde ik mij ook verantwoordelijk om mijn belofte na te komen. Van deze ervaring heb ik twee dingen geleerd. Ten eerste besefte ik dat een goede sfeer motiverend werkt, en daarom zorg ik er als lerares nu ook voor dat mijn lessen leuk zijn voor de leerlingen. Ten tweede was het goed dat ik op mijzelf werd teruggeworpen. Het was alsof er een motor aansloeg. Ik heb toen ervaren dat ik zélf het vermogen heb om mijn leven te sturen. Zo krachtig kun je dus leren van ervaringen.” A andacht voor mensen
Hans: “Je hebt nu een bijbaan als lerares op een zorg- en leerboerderij. Op deze boerderij krijgen jongeren extra les en aandacht. Denk je dat er in 2040 nog zoiets als een zorgboerderij bestaat?” Welmoed: “Nou, ik hoop het wel, want het is voor alle partijen van meerwaarde. De sfeer is erg goed en de jongeren worden op een leuke manier gestimuleerd om zich te ontwikkelen. Daarnaast verschaft het agrarische ondernemers een extra inkomen en versterkt het de leefbaarheid op het L eren van ervaringen Hans: “Kun je, als je terugkijkt op je leven, een ervaring noemen platteland. Een zorgboerderij laat zien dat wij in het Noorden veel te bieden hebben: aandacht en zorg voor mensen en waar jij veel van hebt geleerd?” Welmoed: “Nou, laat ik het natuurlijk veel natuur en ruimte.” dicht bij huis houden. Ik weet nog dat ik het op mijn vijftiende
134
NOORDERZINE 2013