36
|
hoogtelijn 5-2010
|
interview
|
Tekst Ernst Arbouw
|
f o t o ’ s La u r e n s A a i j
René de Bos:
‘Het is maar een René de Bos wilde in 1990 eigenlijk naar Pakistan om te klimmen, maar door omstandigheden belandde hij op Everest en bedwong de top. Terug in Kathmandu werd hem tot zijn verrassing verzekerd dat hij de eerste Nederlander is die de hoofdtop van ‘s werelds hoogste berg heeft beklommen. Toch zijn er maar weinig landgenoten die hem kennen. Portret van een opmerkelijke doch onopgemerkte klimmer. Het was niet meer dan een kort berichtje in de Berggids, het tijdschrift van de toenmalige KNAV, dit najaar twintig jaar geleden: ‘Het schijnt dat er een Nederlander aan het klimmen is op Mount Everest?’ – inclusief het vraagteken. “Dat was ik dus,” zegt René de Bos. In het najaar van 1990 beklom hij de Mount Everest, al had hij zelf op dat moment geen idee dat hij de eerste Nederlander op de top was. Hij wilde gewoon klimmen in de
Himalaya en Mount Everest diende zich min of meer toevallig als mogelijkheid aan. “Bij terugkomst zeiden mensen ineens tegen me: ‘Congratulations, you’re the First Dutchman on Everest’. Dus ik zeg: ‘No, I’m the second.’ Toen was de reactie: ‘No, no, no, the other one is a big liar.’” De bergsportcarrière van De Bos is tegelijkertijd opmerkelijk en vrijwel onopgemerkt. Hij bereikte in 1988 met drie anderen als
eerste Nederlander de top van de Gasherbrum II, twee jaar later bedwong hij Mount Everest. Daarna organiseerde hij als eigenaar van het trekkingbedrijf Snow Leopard een handvol expedities naar achtduizenders en reisde hij meer dan vijftig keer naar de Himalaya. De afgelopen jaren was hij betrokken bij de organisatie van een aantal bijzondere expedities: de De-ice expeditie, waarbij hij met vijftien astma patiënten naar Mount Everest reisde, De