De kunst van het omkeren
(Ir)rationele
beslissingen Het is veel klimmers vast wel overkomen: voorafgaand aan of tijdens een beklimming nam je beslissingen waarvan je achteraf spijt had. Denk maar eens aan ongeacclimatiseerd het baantje nemen naar de top van de Aiguille du Midi (‘Het valt wel mee met die hoogteziekte’), met lawinegevaar 3 te steile hellingen afskiën (‘Iedereen doet het’) of een mooie multipitch instappen terwijl er warmte-onweer is voorspeld (‘Warmteonweer komt altijd aan het eind van de middag’). Hoe komt het dat onze overwegingen mogelijk irrationeel zijn, als we eenmaal een doel voor ogen hebben?
24 |
HOOGTELIJN 4-2015 | TEKST ULA KRAUS | FOTO’S ULA KRAUS EN DRIES BRANDSMA