men. Examen ijsklim
Klimmen op de Cima Sco toni.
Gidstechnieken oefenen.
Tijdens het examen spletenredding snijdt het touw in de sneeuwluifel.
De volgende twee toetsen vonden op één dag plaats. “Die dag startte met een conditietest. ʼs Ochtends vertrokken twee opleiders met de auto naar een parkeerplaats. Vanaf die plek was een huttenaanloop van 600 hoogtemeters. Wij moesten datzelfde stuk naar de parkeerplaats lopen en hadden zo’n twintig minuten achterstand. De opdracht was om eerder bij de hut aan te komen dan de opleiders. Om als groep in een cadans te komen, besloten we verjaardagsliedjes te zingen. Het was vast een raar tafereel om een groep zo puffend en zuchtend lang-zal-die-leven te horen zingen. Ongeveer vijftig hoogtemeters voor de hut haalden we de opleiders in, die ons lachend opwachtten met een motiverend snoepje.” De groep sloot de week af met het ijsexamen. “Het eerste onderdeel was een vijftien meter lange ijsklim door een deels overhangende gletsjerafbreuk, het tweede een ijsparcours waarbij we onder andere 55 graden steil ijs ‘met het gezicht naar het dal’ moesten aflopen en op een klein stukje loodrecht ijs met de pickel moesten klimmen. Al met al een heel leerzame eerste week dus, die me erg nieuwsgierig maakte naar de tweede week in rots!”
Tweede Alpenweek De spectaculair steile wanden van de Dolomieten waren het decor voor het rotsklimgedeelte van de opleiding. “In deze week lag de nadruk op gidstechnieken en didactiek”, legt Ruben Verschoof uit. “Want ook lesgeven is een belangrijk onderdeel van het examen.” De normaalroute van de Westliche Zinne was voor iedereen een goede les in gidstechnieken. “De normaalroute is niet moeilijk – max III+ – maar het loopt door onoverzichtelijk terrein, waar je voortdurend op je hoede moet zijn. We moesten laten zien dat we in dat terrein met een beginner aan het touw veilig konden klimmen. Touwtransport, kort touw, verkort touw en uitzekeren wisselden elkaar razendsnel af. Iedereen gidste een gedeelte omhoog, de anderen gedroegen zich als goedbedoelende beginners. Verder moest iedereen lesgeven over onderwerpen als afklimmen, abseilen, mobiele tussenzekeringen en plaatklimmen. Sommigen hadden als sportkliminstructeur al ervaring met lesgeven, voor anderen was het volledig nieuw. Omdat een aantal van ons volgens de leiding slecht oefenterrein hadden gekozen, moesten zij in de herkansing om te slagen, maar uiteindelijk wist iedereen deze hobbel te nemen.” De laatste dag van de Alpencursus was gereserveerd voor een mooie beklimming. “Ik stapte samen met gids Martijn en medecursisten Vincent en Sytse de Via Lacedelli op de Cima Scotoni in, een route die in de jaren vijftig nog een ware ‘testpiece’ was en nu een prachtige klassieker is. Martijn en Sytse haalden de top, Vincent en ik moesten helaas abseilen vanwege kleine kwetsuren na een voorklimval. Ondanks dat was het ook voor ons een geweldige tour en een waardige afsluiting van de AI-opleiding. We hebben veel geleerd, zowel op klimtechnisch als persoonlijk vlak, en zijn klaar om onze eerste cursus te leiden!”
bij de gletsjerspl t stonden we v r n onverwachte uitdaging HOOGTELIJN 3-2015 |
79