‘Een beetje gekkigheid hoort erbij’
BERBER BROUNS DOORLIEP ALLE NKBV-JEUGDCURSUSSEN
Afgelopen zomer stond Berber Brouns (24) op haar eerste 4000’er: de Mont Blanc du Tacul. Het was het voorlopige hoogtepunt in een bergsportleven dat al vroeg begon. Het was niet zozeer de nooit eerder bereikte hoogte die het voor Berber tot zo’n glanzende prestatie maakte, eerder de tocht naar de top zelf. Die verliep rimpelloos, zonder onverwachte obstakels. Het gaf het gezelschap van vier alle ruimte om af te zien en te genieten. “We liepen met volle maan over de gletsjer. Het was bijna onwerkelijk, de koplampjes hoefden niet eens aan”, aldus Berber.
D
e tocht naar de top van de Mont Blanc du Tacul typeert de manier waarop Berber bergsport wil bedrijven: zo gecontroleerd mogelijk. Vooral gericht op de ervaring om met leuke mensen in een mooie omgeving actief te zijn. En dat afwisselen met de gezelligheid in het dal.
NSAC Berber beklom de Mont Blanc du Tacul vanuit de zomercamping van de Nederlandse Studenten Alpen Club (NSAC). Precies een omgeving waarin zij zich happy voelt: als het klimmen gepaard gaat met samen eten, drinken en ervaringen uitwisselen. Elk jaar slaat de NSAC haar tenten op in een ander bergsportcentrum in de Alpen, en in 2015 was het Chamonix in het Mont Blancgebied geworden.
54 | REIZEN, WORKSHOPS & CURSUSSEN 2016
Even slikken Er zit ongeveer twintig jaar tussen Chamonix en Burgdorf, Zwitserland, waar de kleine Berber aan de hand van haar ouders voor het eerst door de Alpen trippelde. “Ik weet nog dat ik als vierjarige mijn eerste bergschoenen kreeg. Zo trots als een pauw was ik.” Later huurden haar ouders een gids in om tochten over de gletsjer te maken en gingen haar ogen definitief open. Dit smaakte naar meer. Op 13-jarige leeftijd meldde ze zich aan voor de J1-cursus. Samen met Tijn van Omme, haar vriendje vanaf de crèche. “Ik was officieel te jong. De deelname-eis is 14 jaar, maar dat zou ik twee weken later worden. Volgens mij moesten mijn ouders wel even slikken, toen ze die twee opdonders met veel te grote rugzakken in Utrecht op de bus naar het
Oostenrijkse Mayerhofen zagen stappen. Maar zij kenden de bergsportwereld en wisten dat we in goede handen waren.”
Op de top liedjes zingen Na de J1 volgden de J2 en J3. Zowel in rots als in sneeuw en ijs. Het heilige vuur was ontbrand. Maar ook toen al op z’n Berbers: niet gefixeerd op de waaghalzerij en niet te ver af van de comfortzone. “Het was voor mij het totaalplaatje. Op stap zijn met een groep pubers, de gezelligheid in de hut, het gegiebel en de sportieve prestatie. Ooit hebben we twee uur op een top gezeten en daar met z’n allen liedjes gezongen en verhalen verteld. De omstandigheden lieten het toe, dus waarom niet?” Of de keer dat Berber in de laatste cursusweek van het seizoen zat. Aan het