Jonge huiswachten: "We vertrouwen erop dat gasten hun verantwoordelijkheid nemen"

Anne en Zimo zijn huiswacht in het Hunehuis en Koos Vorrinkhuis. Ze zijn voorstander van een gastvrije, hedendaagse aanpak van het huiswachtschap. "We gaan niet heel de tijd achter mensen aan rennen als ze niet meteen hun troep opruimen. Je mag wel tolerant zijn tegenover je gasten. Laat ze een beetje hun eigen vakantie hebben."

Anne van der Velden, 31 jaar, is online redacteur en is samen met haar moeder Greetje huiswacht bij het Hunehuis in Darp.

Vertel eens, wat doe je heel de dag als huiswacht? Zimo: "Ik sta vroeg op, vanaf 8.00 moet je wel beschikbaar zijn. Dan is er een overzicht van taakjes, zoals het klaarzetten van de schoonmaakkar voor vertrekkende gasten, mensen goedemorgen wensen, nieuwe gasten warm ontvangen. Gedurende de dag ben je in de buurt van de balie, soms loop je een rondje om je gezicht te laten zien. ’s Avonds is er weer een checklist om de boel af te sluiten. Alleen als ik zelf moet eten, zonder ik me een beetje af."

Anne: "Ik kan geen hele week vrij nemen om huiswacht te zijn, maar ik kan mijn werk wel vanaf mijn laptop doen. Dus in de ochtend ‘open‘ ik het huis. Mijn moeder – dat is mijn medehuiswacht - loopt wat meer rond, ik ga achter de balie zitten en ben beschikbaar voor vragen. Als je op afstand werkt, kun je dat prima ernaast doen. Je bent niet de hele dag bezig met vragen beantwoorden. Ik denk dat het goed is om daar een beetje mee te experimenteren: het kan meer jonge mensen over de streep trekken."

Zimo: "Ja! Wij kunnen ook veel vanuit huis werken, dus dat kunnen we zeker proberen."

Hoe kwam je erbij om huiswacht te worden? Zimo: "Ik ben niet zo bang voor vrijwilligerswerk, ik was al jarenlang begeleider bij JUMP. Ik ken Nivon dus al lang en kom in veel Nivonhuizen. En dan dacht ik bij de ontvangst wel eens: ‘Dit kan hedendaagser en flexibeler, dat is iets voor ons'."

Hoe ziet dat ‘hedendaagser’ er voor jullie uit? Zimo: "Ik probeer dingen wat meer te laten gebeuren, me niet teveel zorgen te maken dat iets niet 100% loopt zoals het zou moeten. En ik wil heel gastvrij zijn, vrolijk, een goede rondleiding geven, een gezicht voor het huis zijn."

Anne: "Mijn intentie is vooral heel gastvrij te zijn, de tijd te nemen om mensen te helpen met vragen. Als gasten willen weten wat er te doen is, zal ik ze niet alleen wijzen op wandelingen maar ook: ‘Hee, er is ook een pretpark in de buurt’, als mensen kinderen heb-

‘Je zit een hele week gratis in een prachtige omgeving.’

ben. Ook al ‘hoort’ dat misschien niet. Ik vertrouw erop dat gasten hun verantwoordelijkheid nemen. Als ze op een avond hun vieze vaat laten staan, ga ik er niet meteen achteraan rennen, maar ga ik ervan uit dat ze dat morgen zullen doen. Zo niet, dan kun je ze altijd nog aanspreken. Er mag wel een beetje geleefd worden."

Zimo: "Ja, dat gaat bij ons ook heel goed. Je hebt meestal wel snel door of iemand er echt een rommel van maakt. Bijna altijd ruimen ze wel op - soms met vertraging."

Anne: "Je mag wel een beetje tolerant zijn naar je gasten. ‘Jij doet het zo, en dat is ook oké.’ Laat mensen hun eigen vakantie hebben. Dat vind ik belangrijk."

Wat moet je kunnen als huiswacht? Anne: "Je moet het leuk vinden om met veel verschillende mensen om te gaan en tegen iedereen even aardig kunnen zijn.

Zimo: "Het is belangrijk dat je echt klaar staat voor je gasten. Als je al de hele ochtend druk bent en geen moment rust krijgt, dan moet dat niet je humeur verpesten. Soms moet je drie groepen tegelijk inchecken, heeft iemand een bezem nodig en moet je tegelijkertijd een kinderbedje uit de kelder halen.."

Anne: "Ja, je staat de hele dag aan. Ook als je zit te eten. Ik hoorde zelfs een keer dat belletje op de balie afgaan toen ik op de wc zat."

Zijn er wel eens lastige gasten? Zimo: "Soms zijn mensen te lang luidruchtig bezig, of draaien ze nog laat harde muziek. Daar zeg ik dan wel wat van. Als je dat op een normale manier doet, is dat nooit een probleem."

Anne: "Je moet niet meteen heel autoritair ergens op afstappen vind ik. Je kunt gewoon uitleggen dat anderen er last van hebben. Dan krijg je een normale reactie terug. Ik heb niet meegemaakt dat je iemand niet gewoon ergens op kunt aanspreken."

Wat is het leukste dat je hebt meegemaakt? Zimo: "Een weekend was het hele huis afgehuurd voor een bruiloft. Met een ceremonie op het gazon en een feest in één van de zalen. Dat weekend zag er heel anders uit dan een gewoon huiswachtweekend."

Anne: "Toen ik er was, was er net een schildercursus in het Hunehuis. Heel leuk om dat creatieve proces te volgen. We mochten ook de eindpresentatie zien, super om die trotse mensen te zien!"

‘Je mag wel een beetje tolerant zijn tegenover je gasten.’

Zijn er nooit dingen waar je onzeker over bent? Zimo: "Nou, het huis is technisch wel ingewikkeld, er zijn exotische gevallen van dingen die kapot gaan, lijpe quirks die je thuis niet gewend bent. Maar als je er echt niet uitkomt, kun je iemand van het technisch beheer bellen."

Anne: "Het Hunehuis heeft ook wel gebruiksaanwijzingen. En ik had wel een beetje moeite met mensen die aan de balie vroegen: ‘Waar is de huiswacht?’ ‘Eh.. Dat ben ik.’ Dat ze mijn moeder wat serieuzer namen dan mij vond ik wel lastig. "

Zimo Sibbing, 30 jaar, is IT’er en is samen met zijn vriendin Iris huiswacht bij het Koos Vorrinkhuis in Lage Vuursche.

Waarom zouden mensen huiswacht moeten worden? Zimo: "Je krijgt veel terug van gasten. Ik houd ervan om te zien hoe mensen zich vermaken, kinderen die lekker bezig zijn. Daar haal ik voldoening uit."

Anne: "En heel praktisch: je zit de hele week gratis in een prachtige omgeving. Als het een beetje rustig is, kun je ook prima een stukje gaan wandelen. Je hebt een echt leuke week met elkaar: quality time! Ik zie alleen maar voordelen."•