
8 minute read
Jong en actief: een nieuwe generatie aan zet
Jongeren groeien op in een onzekere tijd. Ze worden geconfronteerd met problemen die de generaties voor hen hebben veroorzaakt. Zijn ze daarmee bezig? Hoe gaan ze daarmee om? Een aantal actieve, jongvolwassen Nivonleden komt aan het woord over klimaat, duurzaamheid, wonen, politiek en toekomstperspectief. En wat kun je zelf doen?

Esther Goes (26)
Esther Goes (26) komt uit Ede en zit in het bestuur van NivonJong. Op dit moment zit ze in haar laatste jaar van de studie Landschapsarchitectuur in Wageningen. Via een vriend kwam ze in aanraking met de jongerenafdeling van Nivon en na zich georiënteerd te hebben, gaf ze zich op voor het bestuur. NivonJong is overkoepelend voor andere organisaties zoals Jump, Spring, Treq en Nivon Watersport. Ze organiseren activiteiten om jongeren van buitenaf aan te trekken. Esther geniet ervan om leeftijdsgenoten te ontmoeten.
Milieu — "Vaak komen er jongeren op onze activiteiten af die Nivon helemaal niet kennen. Het zijn altijd mensen voor wie groen, klimaat en milieu belangrijk zijn," vertelt Esther. Vanwege haar studie is ze heel bewust bezig met duurzaamheid. Het valt haar op dat de mensen om haar heen daar veel over nadenken: wat eet ik, welke kleren draag ik, ga ik wel of niet met de auto. Bij de activiteiten die NivonJong organiseert wordt ook gestimuleerd om met de trein te reizen, en anders om zoveel mogelijk met elkaar te reizen. "Soms vliegt het me aan, wat je allemaal zou moeten doen om de wereld te verbeteren," bekent Esther. Maar haar optimisme zegeviert. Als iedereen iets aanpakt, komt het wel goed.
Toekomstperspectief — "Onze generatie praat over wel of geen kinderen. Ik vind het schokkend dat dit een wezenlijke vraag is," zegt Esther. Uit zelfbescherming denkt ze er zelf niet te veel over na, in de hoop dat het goedkomt. Dat het beleid moet veranderen en de landelijke politiek iets moet doen, is volgens Esther wel duidelijk. Ze is ervan overtuigd dat de natuur heel krachtig is en zijn plaats zal opeisen. Dat kan betekenen dat er dan minder plaats is voor de mens. Met vrienden praat ze daarover, zelf kleine stapjes maken ligt haar meer dan zich via een politieke partij inzetten voor een betere wereld.

Sarah Uuldriks (22)
Sarah Uuldriks (22) is opgegroeid in Brabant, waar haad ouders een café hadden. Omdat haar ouders oorspronkelijk uit Rotterdam kwamen, kreeg Sarah niet alle Brabantse tradities mee, maar kwam ze wel in aanraking met carnaval. Dat past gelukkig ook bij Sarah: ze houdt ervan om mensen te leren kennen en nieuwe dingen te doen. Sarah wil graag haar steentje bijdragen aan een betere toekomst en is ervan overtuigd dat dat kan zonder daarvoor plezier in te leveren.
Politiek — Tijdens het zeer geslaagde PiKa-festival, waar Sarah de PR voor doet, vertelt ze waar ze mee bezig is en met haar vrienden over praat. Momenteel studeert Sarah Toerismemanagement in Rotterdam. Met nog 1,5 jaar te gaan loopt ze nu stage bij het Nederlandse Bureau voor Toerisme & Congressen. Aanvankelijk twijfelde ze tussen toerisme en politicologie - ook dat laatste houdt haar erg bezig. Ze heeft een half jaar in Zweden Internationale en Zweedse politiek gestudeerd. "Heel interessant, hoe bijvoorbeeld een democratie in elkaar zit," vindt Sarah. Met vrienden praat ze veel over politiek, vooral rondom de verkiezingen. ‘Voor welke partij kies je, en waarom?’ Sarah verdiept zich ook in de politieke kant van Toerisme, zoals de toekomstvisie van de toeristensector in het regeerakkoord.
Milieu — Het milieu is een belangrijk gespreksonderwerp bij Sarah en haar vrienden. "Ik ben van nature een piekeraar, ga gauw obsessief om met dingen. Voor mijn eigen gemoedsrust verdiep ik ik me er niet te veel in," legt Sarah uit. "We moeten niet wachten, maar nu doen wat we kunnen." Ze ziet dat er onder jongeren een switch plaatsvindt: afval scheiden, carpoolen, vaker treinen en minder vlees eten. "Op milieugebied heb ik geen voortrekkersrol - daarvoor heb ik onvoldoende kennis van zaken. Maar ik maak graag de wereld een stukje beter. Als jongeren beseffen we dat wij het moeten overnemen, en voor onze kinderen een betere toekomst moeten willen.’

Esmée Sollart (25)
Haar moeder had een leuk zeilkamp voor Esmée uitgezocht bij Nivon, een organisatie die ze niet kende. Maar Esmée Sollart (25) wilde liever naar een ander kamp. Zo kwam ze als 10-jarige bij JUMP Zomerkampen terecht. Ze vond het geweldig. Het jaar daarna ging ze op met een andere natuurorganisatie op zomerkamp, maar dat haalde het niet bij JUMP. Sindsdien ging Esmée elke zomer naar JUMP en sinds haar 18e is ze zelf begeleider. Nu is ze ook actief als voorzitter. JUMP is een gezellige groep, waar Esther veel vrienden heeft gevonden. Momenteel woont Esmée in Utrecht, waar ze sociologie studeert.
Protesteren — Onlangs was Esmée met een groep vanuit JUMP bij het Woonprotest. Hoewel ze van zichzelf zegt dat ze niet zo activistisch is, vindt ze het belangrijk om aandacht te vragen voor het woonbeleid. Ook op het gebied van klimaat is een aantal JUMP’ers betrokken bij een actiegroep, die regelmatig aan demonstraties deelneemt. Er wordt veel over duurzaamheid gesproken, er wordt bij JUMP bewust omgegaan met het klimaat. Ze gebruiken zo min mogelijk wegwerpartikelen en kopen geen vlees. Ze zijn altijd op zoek naar nieuwe manieren om te verduurzamen.
Politiek — "Ik ben zelf niet zo politiek bezig, behalve op het gebied van wonen." Het woonbeleid moet anders, vindt Esmée. Wat haar ook aan het hart gaat, is sociale ongelijkheid. Esmée is van mening dat er nog veel verbeterpunten zijn in het beleid op verschillende niveaus in de politiek.
Social media — "Ik ben me ervan bewust dat je beïnvloed wordt door social media. Je komt in een bepaald algoritme terecht, waardoor je vaak maar één kant ziet," vertelt Esmée. Het gevaar is groot dat dat je referentiekader wordt. Maar zolang je je dat realiseert, kun je vermijden dat je in die spiraal terechtkomt.
Toekomstperspectief — "Over de toekomst durf ik niet goed na te denken, het ziet er behoorlijk slecht uit." De generatie van Esmée kreeg geen studiefinanciering, maar moest lenen. Nu daar ineens ook rente over moet worden betaald, krijgt het consequenties. "Daarom ziet de toekomst er niet goed uit. Maar bij de pakken neerzitten is geen plan. Alles wat je nu doet heeft invloed," denkt Esmée.

Imme Huiskamp (20)
Bij Nivon Watersport is Imme Huiskamp (20) volop onder leeftijdsgenoten en wordt er flink gepraat over onderwerpen die in de wereld spelen. Vijf jaar geleden ging Imme voor het eerst mee met een Nivonkamp en ze was meteen verkocht." Het was de tijd van mijn leven." Nu is ze gastlid bij Nivon Watersport. "Ik vind koken heel leuk en de kampen zijn geweldig," geeft Imme enthousiast aan. De gastleden en de instructeurs vormen samen het kader van de kampen, waarvan er 4 per jaar worden georganiseerd voor verschillende leeftijdsgroepen. Imme woont nog thuis in Zwolle, waar ze de opleiding Gezondheidszorg en Welzijn volgt.
Klimaat en toekomst — "We praten veel over het onderwerp ‘klimaat’. Nivon is daarmee bezig en wij ook," vertelt Imme. Op de kampen eet men vanuit milieuperspectief geen vlees meer, en letten ze op de hoeveelheid verpakkingsmateriaal. Ook kijken ze of materialen die worden gekocht lang meegaan of worden deze tweedehands aangeschaft. Imme maakt zich zorgen over hoe de wereld er over 50 jaar uitziet. ‘Wat gaat er de komende jaren veranderen en gaan mensen beseffen dat het echt anders moet?’. Maar ze is ook benieuwd hoe het verder gaat en ziet ze de toekomst positief tegemoet.
Oorlog — De oorlog in Oekraïne heeft ook invloed op Imme. "Ik ben opgegroeid in een tijd waarin je je daarover geen zorgen hoefde te maken. Nu ineens wel," zegt Imme. Ook tijdens de kampen deze zomer werd dit onderwerp uitgebreid besproken. Want naast de gezellige gespreksonderwerpen en grapjes, komen ook altijd de grotere zaken aan de orde.
Corona — Tijdens het hoogtepunt van de coronapandemie merkte Imme goed hoeveel impact deze had op haar leven. Aan iedereen merkt ze hoe fijn het is om elkaar nu weer te zien. Maar het is ook nog onwennig om met veel mensen bij elkaar te zijn. “Het gevoel van geïsoleerd zijn heeft iedereen gehad en pas nu dringt dat echt door. Erover praten met anderen helpt, het is geruststellend dat anderen dezelfde ervaring hebben."•