Kandidaat-bestuurslid Menno Evers - De komende man

Uit de vereniging

Kandidaat-bestuurslid Menno Evers

De komende man

Afgelopen maanden zijn veel telefoontjes gepleegd en gesprekken in levende lijve gevoerd die begonnen met de vraag: “We zoeken een nieuw lid van het Centraal Bestuur. Is dat iets voor jou?” De reacties waren steeds positief, echter in bijna alle gevallen bleken obstakels bij nader inzien te groot – met name de factor: onvoldoende tijd. Hoe leuk is het dan als er zelf iemand opbelt en begint met de woorden: “Zeg, ik las in Toorts dat het Centraal Bestuur nieuwe leden zoekt. Dat lijkt me wel wat!” Een kennismakingsgesprek was snel gepland en inmiddels loopt de beller, Menno Evers, mee met het bestuur van Nivon. De verwachting is dat in april aan de Nivonraad wordt voorgesteld om Menno te benoemen. Ter nadere kennismaking beantwoordt hij alvast vijf vragen.

Vertel eens iets over jezelf.

Als geboren Amsterdammer woon ik nu zo’n veertien jaar in Haarlem. Op mijn levensklok staat nu 69 - en die tikt nog prima. Ik heb drie kinderen, die het naar hun zin hebben met hun leventje, relatie en werk. Mijn werkend leven begon ik als maatschappelijk werker. Niet vanuit een kantoor met spreekuren, maar vanuit een buurthuis – de contacten werden gelegd bij bijvoorbeeld de koffieochtenden van de peuterspeelzaal en bij de ‘disco-avonden’ van de jongeren. In dat werk heb ik ontdekt dat individuele hulpverlening alleen niet voldoende is om de oorzaak van problemen op te lossen. De stap daarna – stadsdeelwethouder in de Amsterdamse Rivierenbuurt – lag voor de hand; een GroenLinks bestuurder met onderwijs, sociale vernieuwing, welzijn en financiën op het bord. Na een aantal jaren als zelfstandige werd ik gebiedsverbinder in Haarlem – letterlijk het verbinden van het vitale leven in de wijken en de stroperigheid van de gemeentelijke organisatie. Het meeste plezier had ik bij het ontwikkelen van festivals, wijkmagazines en wijkgerichte samenwerking. Ik zing in een koor (als bas). Verder is er veel tijd voor wandelen, kunst en cultuur.

Waarom en wanneer ben je lid van Nivon geworden?

In 1964 hebben mijn ouders leren kamperen (letterlijk) met Nivon. In datzelfde jaar volgde ook onze eerste buitenlandse Nivon-reis: met de bus naar de camping bij Luttenbach in de Vogezen. In 1987 ben ik zelf lid geworden van Nivon. Naast het idee van solidariteit was het Trefkamp een zeer aanlokkelijk vakantiedoel.

Wat vind jij de essentie en/of kracht van Nivon?

De essentie van Nivon ligt wat mij betreft in de ontmoeting, het verbonden voelen met anderen, de saamhorigheid. En je mag je best trots voelen – als Nivonlid: je bent een heel klein stukje eigenaar van zoveel mooie huizen en terreinen.

Wat maakt voor jou besturen leuk en inspirerend?

Nivon heeft ruim twintig afdelingen met een divers aanbod aan activiteiten. Echter, er zijn duizenden leden die buiten een afdeling vallen. Het lijkt mij geweldig om te onderzoeken of er met nieuwsgierige, enthousiaste Nivonners nieuwe afdelingen kunnen worden gestart. Je kunt nu al kijken op de Nivon-website welke activiteiten de bestaande afdelingen aanbieden. Ter inspiratie! Meld je als je ideeën hebt: Mevers@nivon.nl

Nivon denkt in alle geledingen na over de toekomst, met 2030 als stip op de horizon. Welke inbreng/rol wil jij hebben in deze discussie?

2030 is door Nivon gekozen als mijlpaal voor de verdere ontwikkeling. Voor mij begint dat (over)morgen. In die discussie vind ik het belangrijkste dat alle leden aan bod kunnen komen en dat de actieve vrijwilligers (in afdeling, huis, terrein, werkgroep) zelf de kans hebben om de toekomst van Nivon vorm te geven. •