Εάν δεν υπήρχε το σώμα δεν θα υπήρχε η δυνατότητα να υπάρξει χώρος για τον άνθρωπο. Το σώμα δεν αποτελεί ένα τμήμα του χώρου, δεν παρίσταται, κινείται ή στέκεται σε αυτόν. Εμπεριέχεται ο χώρος στο σώμα, ο χώρος υπάρχει μέσα από το ενεργό ανθρώπινο σώμα. Ο άνθρωπος υπάρχει στον κόσμο µέσω του σώματος του και εξαιτίας αυτού. Ο κόσμος δομείται από τις αισθήσεις και το σώμα. Χωρίς το σώμα χάνεται η αντίληψη του κόσμου καθώς αυτό αποτελεί το δέκτη των ερεθισμάτων και ενεργοποιεί την αντιληπτική διαδικασία. Η σωματική χωρική αντίληψη λοιπόν, δεν περιγράφει τον ίδιο το χώρο, αλλά τον τρόπο με τον οποίο το σώμα προσλαμβάνει τα ερεθίσματα που προκαλεί. Το σώμα εμπλέκεται στο χώρο, με το χώρο, δεν κατέχει εποπτική θέση, θέση παρατηρητή, αλλά ανακαλύπτει το χώρο μέσω των αισθήσεων και της κίνησης.
[…] το σώμα µου είναι ο άξονας του κόσμου: γνωρίζω πως τα αντικείμενα έχουν διάφορες όψεις γιατί μπορώ να κάνω το γύρο τους και να τα επιθεωρήσω· µε αυτή την έννοια έχω επίγνωση του κόσμου µέσω του σώματος µου. Maurice Merleau Ponty, 2005, σ.94 [37]