Magic She Is

Het eerste spelletje op een werkende Magic Girl

Aan het eind van het artikel over de technische uitdagingen, eindig ik met het idee om Martin Ayub de uitgebreide review van de Magic Girl te laten doen. Dat plan staat (en Martin komt graag), maar ik wil nu alvast graag een voorproefje geven. Samen met Gerard van de Sanden en Dennis van de Pas was ik namelijk te gast op zaterdag 5 juni en drukte ik mijn eerste spelletje af op de Magic Girl. Er volgde nog een flink aantal spelletjes. Het is niet denkbeeldig dat ik op één avond meer gespeeld heb dan veel MG-eigenaren in de jaren dat ze de kast in hun bezit hadden. Want het bleek verdraaid verslavend om te proberen verder te komen in het spel…

Bij mijn eerste bezoek had ik bewust nog niet op de MG gespeeld: There’s never a second chance for a first impression. Daar ben ik achteraf blij om, want op voorstel van Eric speelde ik later op de avond wel op een exemplaar dat nog in oorspronkelijk staat is. Wat een deceptie. Er werkt echt bijna niets. Nu begrijp ik ook de reacties die Gerard kreeg toen hij een enthousiaste post op zijn Facebook plaatste over de Magic Girl: ‘No way you get this machine to work with all the features and proper code without inside knowledge and a ton of money’. Vooral dat absolute ‘no way’ zal de drive bij Eric, Rogier en Max om het tegendeel te bewijzen nog maar eens verder versterken.

Terug naar 5 juni. Ik sta achter een ‘behandelde’ Magic Girl, de eerste bal rolt en ik ga uitvinden hoe leuk deze sterk verbeterde MG is. Max, Rogier en Eric staan ook rond de kast, nieuwsgierig naar de ervaring van deze ‘proefspeler’. Er is geen rulesheet, maar ik word goed gecoacht.

Rogier en Max slaan het eerste potje van Bas gade

Het skillshot op de MG blijkt best lastig. Lijkt op dat van de World Cup Soccer, maar dan net wat anders. Met wat uitleg van Eric lukt het, maar het is geen zekerheidje. ‘Als je Magna Save wil laten werken, moet je vier keer hier schieten’, legt Eric uit. Het duurt even voor ik die opdracht vervuld heb, maar dan gaat het lampje aan…. En even later kan ik de functionaliteit van deze feature testen. Zoals in de Theatre of Magic, maar dan wordt de magneet door de speler bediend. Eric heeft de magneten ‘op kracht’ gebracht. Werkt perfect, zo stellen we samen vast.

Dankzij de aanwijzingen van Eric lukt het om ballen te locken. Ik voel wat druk, want het publiek wil duidelijk zien hoe ik de multiball ga beleven. Als ik de bal voor de derde lock de linkerramp opstuur, klinken er meerdere kreten. Er gaat een reeks jackpotlampjes aan en de callout ‘jaaaackpoooot’ schalt even later uit de speakers. Het is een memorabel moment, dat door Eric mooi wordt verwoord: ‘Bas, je bent de eerste speler die multiball heeft gespeeld op de Magic Girl’. Mooi zo, eerste doel behaald!

Tijdens de volgende spelletjes probeer ik andere doelen te halen. Op mijn vraag: ‘wat gebeurt er als ik POTION volledig gespeld heb?’, is het eerlijke antwoord: we hebben geen idee. Nu de kast technisch werkt, is het tijd om verder tijd te gaan investeren in het optimaliseren van het spel. Later op de avond lukt het me om POTION te spellen en is de ervaring ontnuchterend: de kast weet het ook niet. Er is een ‘freeze’, het lijkt of de software hier nog niet volledig ‘af’ is of dat er een bug in zit. Eric noteert het op zijn lijst en kan hiermee de man die helpt bij het verbeteren van de software weer van input voorzien.

Later op de avond hebben we nog een gesprek over hoe de MG nog beter kan worden. Persoonlijk miste ik de autoshooter. Bij multiball is er wel een ballsave, maar de bal moet je zelf afschieten. Dat is een mogelijkheid, maar het is meer gebruikelijk dat de kast dat zelf doet. Argument van Eric om het zo te laten: zo is de kast ontworpen. Argument van mij om het te veranderen: dat is leuker voor de speler. Deze opmerking staat genoteerd op het lijstje van nog te nemen beslissingen…

Max heeft vijftig prachtige kasten staan, maar ik ben in de ban van de Magic Girl. De vooruitgang ten opzichte van het oorspronkelijke product is opzienbarend. De laatste stappen naar voltooiing zijn het moeilijkst. Het is altijd leuk om op een nieuwe kast te spelen, maar deze dame is extra speciaal. Hoe vaak kun je direct feedback geven aan een bouwer over zijn product? Het is al na 10 uur in de avond als ik een geur opsnuif die ik herken: oververhitting. Eric heeft binnen enkele secondes de stekker uit het stopcontact. ‘Weer die verdraaide magneet’, constateert hij.

De avond eindigt met een hapje en een drankje aan de bar. Zes mannen met een passie voor flipperkasten. Het gaat over de hobby, de mensheid en wat al niet meer. ‘Wil je binnenkort nog eens komen om te testen?’ vraagt Max als we rond 1 uur het pand verlaten. Daar hoef ik niet over na te denken. To be continued!

NB. Een paar dagen later krijg ik een bericht van Eric: ‘De magneten had ik een upgrade gegeven naar het gewenste vermogen, maar de sturing uit het driverboard bleek niet geschikt voor deze hogere stromen. Ik heb dit aangepast door er zwaardere fets (field-effecttransistors (red.)) in te zetten… en nu kunnen we doorgaan zonder rook’.

Gerard en Bas in de ‘Albert-Nomden-spreid-stand’