IJsberen na 30 jaar terug De ijsberen zijn weer terug in Emmen! Sinds juli 2015 verblijven er twee beren in het dierenpark. Het begin was even wennen voor ze waarbij verzorgers moesten opletten of de dieren ‘normaal’ ijsberengedrag vertonen. De twee nieuwelingen heten Lale en Noordje. De anderhalf jaar oude Lale komt uit een dierenpark in het Duitse Bremerhaven en de tweeëneenhalf jaar oude Noordje is geboren in Dierenrijk te Mierlo. Tijdens de gewenning wandelden de energieke ijsbeerdames naar buiten. In het aangepaste buitenverblijf ruiken ze allerlei nieuwe geuren en speuren nieuwsgierig hun nieuwe onderkomen af. IJsberen kunnen erg goed ruiken. Er is van ijsberen bekend dat zij ruim dertig kilometer in één lijn recht op een dode walvis (voedsel!) zijn afgelopen. Van datzelfde uitzonderlijk goede reukorgaan maakten Lale en Noordje tijdens de verkenning van hun nieuwe verblijf ook gebruik. Niet voor een dode walvis, maar voor kleine vleesen visgerechtjes die her en der verstopt lagen.
Beresterk
Aanvankelijk zouden de ijsberen niet naar Dierenpark Emmen komen, maar in 2016 rechtstreeks naar Wildlands gaan. De ijsberen staan model voor Nortica, de ijzige wereld van Wildlands, maar Dierenpark Emmen kreeg de kans om medio 2015 ijsberen in het park onder te brengen. De dierentuin in Mierlo en die in Bremerhaven gaven allebei aan dat wat hen betreft hun ijsbeer naar Emmen kon verhuizen. Dat aanbod sloeg het park liever niet af. Daarvoor moest brilbeer Uca, die nog in het berenverblijf zat, wel eerst terug naar de dierentuin in Lisieux. Gelukkig voor het park kon dat ook, omdat in het Franse park de laatste overgebleven beer naar een Amerikaanse zoo was vertrokken. Voordat de ijsberen het buitenverblijf konden betreden, zijn er nog diverse aanpassingen aan het verblijf gedaan. Brilberen houden van klimmen dus er stonden diverse bomen in het buitenverblijf. Doordat ze zo graag klauteren zijn de bomen in de tijd flink aangetast. Het is niet ondenkbaar dat de beresterke ijsberen, die een 1200 kilo zware walrus uit een wak kunnen trekken, deze in een baldadige bui omver zouden krijgen. Om de veiligheid voor bezoekers te garanderen werd er rondom het verblijf een hekwerk met schrikdraad geplaatst. In de tijd dat het park kodiakberen had, voldeed schrikdraad net boven het water. Omdat dat de ijsberen
Fo to ’s : Vincent Trechsel