De beleving van Thialf

DE BELEVING VAN THIALF

7

SFEER PROEVEN IN THIALF: HUTJEMUTJE EN TOCH ‘BEST GENÔCH’ LEGENDARISCH EN GEZELLIG WAS THIALF AL, MAAR NA DE VERBOUWING IS HET FRIESE IJSPALEIS OOK (WEER) SNEL EN MODERN. MOOI VOOR SCHAATSERS, MAAR WAT VINDT HET PUBLIEK? EN HOE IS HET MET ZAKEN ALS FACILITEITEN EN SFEER? WE ZOCHTEN HET UIT TIJDENS HET EK, BEGIN DEZE MAAND. ,,Welkom.” De handdruk van Daan Bruining is even ferm als enthousiast, de glimlach breder dan breed. Opluchting? Blijdschap? ,,Reken maar”, zegt de Fries, een van de leden van OC Thialf, oftewel het organisatiecomité van schaatsevenementen in Heerenveen. ,,Het is toch spannend, zo’n eerste grote internationale toernooi in een compleet nieuw Thialf. Maar de reacties zijn positief.”

Het EK zou eerst in Polen zijn, maar in oktober 2016 werd duidelijk dat de organisatie daar niet van de grond kwam. Het nieuwe Thialf werd de vervangende locatie. Dus is het EK 2017 het eerste internationale toptoernooi sinds het compleet afronden van de zogeheten vernieuwbouw. Tijd om meningen te peilen, sfeer te proeven en een oordeel te vellen.

‘OEH’- EN ‘AH’-GEVOEL Na het welkom van Bruining beginnen we ons ‘rondje Thialf’ op deze tweede toernooidag – acht afstanden, uitverkochte hal - op het middenterrein. Dat bereiken we door een schichtige blik van een steward te ontwijken en snel door de catacomben richting trap te benen. Eenmaal boven is er meteen een ‘oeh’- en ‘ah’-gevoel.

Hier, in het epicentrum van de schaatsarena, worden de pracht en praal van het nieuwe Thialf zichtbaar. Een indrukwekkend beeld, als in een 360 graden foto. Wat een setting. Wat een licht ook vooral. Wie niet beter weet, denkt buiten te staan. Zelden lieten lampen een zo op daglicht gelijkend licht zien als in het nieuwe Thialf.

Mijmeringen zoals deze worden ruw verstoord door de drukte op het middenterrein: media, coaches, sporters, officials; er loopt van alles rond en dus gaan we maar weer. Beneden, in de mixed zone waar media met sporters kunnen praten, treffen we Roelof de Vries. De schaatsverslaggever van Omrop Fryslân is goed te spreken over hoe ‘mediavriendelijk’ het nieuwe Thialf is. ,,In de mixed zone moeten schaatsers nu langs ons lopen, ze kunnen je dus niet meer ontwijken. En de perstribune en persruimte zijn ook heel mooi.

Ruim en veel plek. Niks mis mee.”

TEKST GERARD BOS

FOTO ANP EN MARCO LUBBERS

CHILLEN EN BIJKLETSEN Terwijl hij zich gereed maakt om schaatsster Antoinette de Jong te interviewen, spoeden wij ons naar het einde van de mixed zone. Via de lift belanden we twee etages hoger, aan de westkant van Thialf. Dat is sinds de vernieuwbouw het domein van de schaatsers zelf. Met een fraaie warming up area, een atletiekhal voor enkel sporters en begeleiding. Prima locatie ook voor schaatsers om vanaf een hometrainer de verrichtingen van concollega’s te volgen.

En dan is er ook nog de Skaters’ Lounge. Even

chillen of bijkletsen? Het kan allemaal. Wat een heerlijkheid: beentjes over elkaar, armpjes achter het hoofd en een gezond drankje erbij. Zo zal een ontspannen Sven Kramer zich dus voelen.

Leuk en aardig, maar de plicht roept. Als onze speurtocht naar voor- en nadelen van het nieuwe Thialf een écht rondje zou zijn, is de start goed geweest en de eerste bocht ook. Tijd voor de kruising; op naar de andere kant van het Friese ijspaleis. Hoe staat het met de hossende, toostende, proostende en van schaatsen genietende mensenmassa?

HUTJEMUTJE Op naar de schaatsfans in de bochten van Thialf; gejuich klinkt voor de helden op dunne ijzers.

Hoewel, niet iedereen is even fanatiek. Een enkeling neemt pauze, doet een drankje of een hapje.

Of rust uit. ,,Ik vind het mooi, hoor. Echt. Kom al twintig jaar in Thialf. En dit nieuwe stadion is een hele verbetering. Maar kijk eens achter me. Het is wel héél erg druk. Hutjemutje.”

De woorden worden uitgesproken door iemand met, hoe kan het ook anders, een oranje tricot aan. Met zonnebril in dito kleur. En met een half opgeblazen rood-wit-blauw plastic hoofddeksel in de vorm van een tube tandpasta. Zo doet deze olijke veertiger zijn verhaal. ,,Johannes Terpstra is de naam”, klinkt het. De inwoner van Heerenveen (,,ik speel een thuiswedstrijd”) wijst op dat merkwaardige fanartikel. ,,Dingetje van Aquafresh. Ooit gekregen, altijd bewaard. Maar dat is zweten hoor, zo’n ding op je kop. Het lijkt ook wel veel warmer in dit nieuwe Thialf dan in het oude.”

Even verderop zitten drie vriendinnen bij elkaar. ,,De sfeer is op de tribune als vanouds goed, maar het is fijn om ook even aan de andere kant van het raam te zitten”, zegt Fenna van der Veen (21) uit Workum. Ze heeft het over de glazen wand die de ring cq. omloop scheidt van de tribunes. Het is iets nieuws in dit Thialf.

Een goede uitvinding overigens, want het voorkomt dat de ijskwaliteit lijdt onder warmte en vocht van de mensen die gaan eten, rondlopen of tribunes op- en afgaan voor toiletbezoek. Fenna: ,,En die wc’s zijn trouwens schoon en goed. Ook het eten en drinken is lekker.” En wachtrijen en prijzen? ,,Och”, haalt vriendin Tessa (22, Sneek) de schouders op. ,,Niet heel duur, niet heel goedkoop. En wachten moet je toch altijd wel eventjes.

Is niet erg.”

‘PROOST’ Voor versnaperingen heb je echter munten nodig.

Bij de uitgifte daarvan krabben twee Noren (Brian en Hjalmar) zich achter de oren. Problemen? ,,No, no”, schudt Hjalmar, de meest spraakzame van het

duo, meteen het hoofd. ,,New Thialf. Very nice.”

Met de munten lukt het uiteindelijk toch. Dus op naar de kebab en pulled pork. ,,Proost”, grapt Brian nog in z’n beste Nederlands.

Ook in de zogeheten hospitalityruimtes is genoeg lekkers voorhanden. Sponsoren en andere vips zijn tevreden, vertelt Tyscha Waaijer van Infront, een bedrijf dat verantwoordelijk is voor dit deel van de ‘Thialfbeleving’. ,,Het is chique en luxe. En ruimtelijk. Onze uitdaging was om het gezellig en warm te maken. De reacties zijn positief. Pluspunt dus. Noteer dat maar.”

Bij deze. En terwijl de inkt op het papier amper droog is, is daar even verderop ineens de uitgestoken hand van de baas van de ISU. Oftewel Jan Dijkema. Hij geniet. ,,Prachtig decor voor een EK”, vindt de Nederlandse schaatspresident. ,,Qua entourage is Heerenveen altijd al top geweest. Maar sportief en technisch is het ook weer top. Prima gedaan en compliment ook voor de financiële steun van de provincie.”

JAN BOLS Via jurykamer en referee room begeven we ons weer richting begane grond. Zowel vips als ‘gewone’ toeschouwers kijken daar soms enigszins verwilderd in de rondte. Het moet dus nog wennen.

Dat bewijzen vragen als ‘waar is mijn plek?’, ‘mag ik door die deur?’ en ‘ is het toilet hier ergens?’.

Gelukkig zijn er dan behulpzame stewards zoals Jan Hoekstra. ,,Ik ben al in Thialf sinds de verkeerde wissel van Jan Bols in 1971; al dik 45 jaar dus”, klinkt het met gepaste trots. Voor wie het niet meer precies weet: Bols vergat de goede baan te nemen tijdens de 5 kilometer op het EK dat jaar.

Hij verspeelde daarmee de titel.

Tijden van weleer, maar Hoekstra leeft ‘gewoon’ in het heden. ,,Dit Thialf is namelijk echt van deze tijd; heel mooi en modern. Voor het publiek is het nu wel even wennen, mensen vragen nog vaak waar ze naartoe moeten. Geeft niet, komt vanzelf hoor.”

Met die berustende woorden is het rondje Thialf voltooid. Nog eenmaal kijken we op, zoals schaatsers na de finish doen richting scorebord.

In ons blikveld zien we een opgestoken hand van Hoekstra. Een bemoedigend knikje volgt. Alsof hij wil zeggen: ‘Alles onder controle’.

En zo is het, is ons oordeel. ■