woensdag 25 februari 2015
krant van drachten
De Papegaaienbuurt is eigenlijk een scheldnaam, kwamen bewoners in de Torenstraat achter.
5
FOTO JILMER POSTMA
‘Papegaaienbuurt moet Drachten internationaal op de kaart zetten’ Zestien huizen in de kleuren rood, geel en blauw vormen samen met de voormalige landbouwschool de Papegaaienbuurt. Met een speciaal museum wil Stichting Van doesburg Rinsemahuis de geschiedenis uit de doeken doen.
FROUKJE SIJTSMA
D
e kleurrijke woningen aan de Houtlaan, Torenstraat en Oosterstraat stammen uit 1921. Gemeentearchitect Cees Rienks de Boer ontwerpt de huizen, maar schakelt kunstenaar Theo van Doesburg in voor de vormgeving. Van Doesburg is de grondlegger van de STIJL-beweging waar ook kunstenaars als Gerrit Rietveld en Piet Mondriaan toe behoren. Peter Westerhof (50) en Lucienne Meinsma (51) wonen al achttien jaar met veel plezier in de Torenstraat. De Papegaaienbuurt is eigenlijk een scheldnaam, legt Meinsma uit: ,,De minsken fûnen de kleuren fierstente bûnt.’’ De kleuren worden daarom een half jaar later alweer overgeschilderd. Het verven van de landbouwschool in de secondaire kleuren paars, groen en oranje wordt door alle commotie dan ook achterwege gelaten.
Als experiment brengt men in 1988 de oorspronkelijke, primaire kleuren weer aan. En ook de landbouwschool krijgt de kleuren, zoals Van Doesburg ze bedacht had. Peter: ,,De mensen vonden dat zo leuk, dat men besluit het zo te laten.’’ De huizen in de Papegaaienbuurt worden gemeentelijk monument en de landbouwschool zelfs rijksmonument. ,,Het was misschien niet Van Doesburg zijn mooiste ontwerp, maar wel zijn eerste. Het is voor Drachten daarom bijzonder dat deze huizen hier staan’’, vertelt Westerhof. Het interieur van Westerhof en Meinsma is in harmonie met de kleuren buiten. Een rode haard, gele en blauwe kastdeuren en op de muur en grond zijn grijze en zwarte vlakken aangebracht. ,,De vorige bewoners verdiepten zich hiervoor in de filosofie van Van Doesburg. Wij hebben die trend voortgezet’’, vertelt Westerhof. ,,It binne net samar wat kleurkes dy’t op ’muorren smard
De huizen worden gemeentelijk monument binne, der sit in teory efter’’, zegt Meinsma. ,,Kleuren ha ynfloed op de psyche fan de minsk en moatte dan ek yn ferhâlding mei inoar wêze.’’ Wonen in een STIJL-kunstwerk ervaren ze als voorrecht. ,,Kunst is een levensbehoefte,’’ vindt Peter Westerhof. ,,Keunst is emoasje’’, vult Lucienne aan. ,,It ropt fan alles by minsken op. Keunst ferbynt. Of minsken it moai fine of net, it lokt altyd út ta dialooch.’’ Om het grote publiek kennis te laten maken met de Pape-
gaaienbuurt en de STIJL-beweging, is stichting Van Doesburg Rinsemahuis bezig om in één van de woningen een museum te realiseren. Westerhof is voorzitter van die stichting. ,,Gemeente Smallingerland is eigenaar van Torenstraat 3. Samen met onder andere Museum Dr888 willen we het als museumwoning gaan gebruiken.’’ Voor de restauratie en inrichting van de museumwoning is zevenhonderdduizend euro nodig. In 2017 moet alles klaar zijn, want in dat jaar worden internationale tentoonstellingen gehouden over honderd jaar ‘De Stijl’. Museum Dr888 wil ook een onderzoeksarchief over de STIJL-en DADA-beweging in de museumwoning onderbrengen. ,,Mar it wurdt net allinnich in museum oer Theo van Doesburg en de STIJL-beweging,’’ zegt Lucienne. ,,It moat ek in Art Residence wurde dêr’t keunstners in skoftsje ferbliuwe kinne foar kreative ynspiraasje.’’