Leeuwarder Courant - woensdag 24 juni 2015 - bibu@lc.nl
2
vandaag
LC
krant van leeuwarden VOORWOORD
V
oor u ligt een speciale uitgave van de Leeuwarder Courant. Over Leeuwarden. Deze krant maakt deel uit van een serie waarin we de grotere plaatsen in onze provincie op een niet alledaagse wijze portretteren. Journalistiek én met oog voor stadse charmes. Huis aan huis verspreid, met als doel de niet- of voormalige lezer van de Leeuwarder Courant (weer) kennis te laten maken en om de vaste lezer van de LC in de Friese hoofdstad een extraatje te bezorgen. Het resultaat is een krant die vanzelfsprekend ingaat op de opmerkelijke ontwikkeling van de stad, maar die ook appelleert aan een beroemde oneliner van een oud whiskey-merk: nothing has changed really. Om met dit laatste te beginnen: onze onvolprezen Harje-columnist Pieter de Groot presenteert een aantal feiten die elke inwoner van de stad moet weten. De echte Liwwadder kan ze dromen maar voor de onwetenden is het verplichte kost. Datzelfde geldt voor de verkenning van een aantal pareltjes in de binnenstad. Daarnaast aandacht voor de dynamiek van de laatste jaren. Welbeschouwd kun je spreken van een metamorfose. Ieder die nu nog refereert aan het uitgekauwde ‘Ut is niks, ut wurdt niks en ut sal oek nooit wat wurde’ wordt inmiddels meewarig aangekeken. Het zijn nieuwe tijden. Zie de uitstraling van het nieuw Fries Museum, kijk naar de prestaties van Cambuur, en luister naar de meningen over het ooit zo vermaledijde Zaailand. Om van de nieuwe ijshal, het Wetsus-gebouw en de Dairy Campus nog maar niet te spreken. Deze laatste moet het landelijke centrum worden van onderzoek en
innovatie in de melkveehouderij. Dit is allemaal mooi en aardig, maar de Duitse filosoof Hegel stelde ooit dat wie zijn geschiedenis niet kent, gedoemd is deze te herhalen. Daarom ook een interview met vertrekkend directeur Kees van Anken van de opvangorganisatie Zienn. De geschiedenis van de Terp, het opvangtehuis voor daklozen, geeft een fraai tijdsbeeld van Leeuwarden. Over een typische jaren zeventig bunker die feitelijk een gevangenis bleek. En over de zogenoemde ‘vermaatschappelijking’ in de jaren negentig toen men van mening was dat psychiatrische patiënten niet langer moesten worden opgesloten. Even fascinerend is de geschiedenis van 25 jaar popconcertzalen. Het laat zich lezen als een grote hink-stap-sprong van vooral veel goede bedoelingen. En lees hoe Leeuwarden gaat anticiperen op het huidige, bijna dagelijks veranderende koopgedrag van de consumenten. Want deze stad is geen uitzondering op andere steden als het gaat om naderende dilemma’s zoals de welhaast onbetaalbare kosten van de jeugdzorg en de leegstand van winkels en kantoorpanden. Vanzelfsprekend willen we een aantal artikelen uit deze krant niet onthouden aan onze lezers buiten Leeuwarden en deze zullen dus ook in de ‘gewone’ Leeuwarder Courant verschijnen. Maar u krijgt het hele palet nu als eerste onder ogen; ik wens u veel leesgenoegen.
Aafke Renkema.
Anke Wijbrandi.
Anjella Korteweg.
HANS SNIJDER Hoofdredacteur Leeuwarder Courant
Mis niets met het alles-in-1 abonnement GA NAAR WWW.LC.NL/PROEF Naam Voorletter(s) Adres Postcode/Woonplaats Telefoon
(i.v.m. controle bezorging)
E-mail Ik wil mijn abonnement laten ingaan op (Ingangsdatum vóór 01-08-2015)
Datum / Handtekening Door ondertekening ga ik tevens akkoord met de abonnementsvoorwaarden zoals vermeld op www.lc.nl/service
Stuur deze bon naar LC KCC, Antwoordnummer 37, 9700 VB Groningen
BON/PZL LC
Ik betaal automatisch en machtig NDC mediagroep de verschuldigde abonnementsgelden van het volgende bankrekeningnummer (IBAN) af te schrijven:
Thuis studeren lijkt iets van vroeger: meer en meer studenten verkiezen bibliotheken en koffiegelegenheden boven het eigen bureautje. Een rondje langs studieplekken in Leeuwarden.
NOOR VLOEIMANS FOTO’S LC/ARODI BUITENWERF
H
et contrast kan amper groter: binnen in de Openbare Bibliotheek heerst een serene stilte en opperste concentratie. Maar wie de schuifdeuren doorgaat naar de centrale hal, stapt zo het rumoer in. Daar drinken studenten koffie met een huisgemaakt stuk appeltaart- jezelf belonen na gedane arbeid is heel belangrijk- en staan buiten te roken of te bellen. De tijd dat boeken broodnodig waren om te studeren is voorbij, waarom zitten studenten dan massaal in bibliotheken en op terrassen te werken? ,,Thuis doe ik toch minder en ben ik sneller afgeleid’’, zegt Yolinda Haaima (21) vanachter haar cappuccino op het terras van het 3JO-cafe. De derdejaars-student bedrijfskunde aan de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden (NHL) merkt dat studeren aanstekelijk werkt. ,,Als ik hier of op school in de stilteruimte mensen hard aan het werk zie, dan denk ik: dat ga ik ook doen! Het motiveert enorm.’’
De grootste stoorzender tijdens het studeren is de mobiele telefoon en sociale media. Aafke Renkema (23) is derdejaars communicatiestudente. ,,Mijn telefoon gaat altijd op de vliegtuigstand. Dan krijg ik geen berichtjes binnen en heb ik daar geen afleiding van. Ook kan ik dan niet makkelijk even snel Facebook checken, want dan moet ik de telefoon eerst aanzetten. Dan doe je dat toch minder snel.’’ Hermien Moning, decaan bij Stenden University, ziet ook dat studenten steeds meer behoefte hebben aan goede studieplekken. ,,Er zijn minder contacturen, dus studenten moeten hun eigen tijd indelen. Dat is lastig als je moet studeren en makkelijk afgeleid bent door je telefoon of internet. Ik adviseer studenten altijd om op een rustige plek te zitten en hun telefoon uit te zetten. En het is echt waar: zien studeren, doet studeren. Studenten kunnen elkaar onbewust motiveren.’’ We zien studeren meer als werk en als dagtaak: Haaima lijkt er haar vruchten van te plukken. Ze vindt het in ieder geval fijn om na een dag studeren thuis te komen, want ,,dan