P O RNatalia T Rogowska FOLIO
ARCHITEKTURA
WSPÓŁISTNIENIE dziedzictwo rozwój modernizm
PRACA DYPOMOWA MAGISTERSKA. REWITALIZACJA KINOTEATRU "WICHER" W HELU WRAZ Z KOMPLEKSEM PARKOWYM.
Miasto Hel jest na drugim miejscu pod względem naj bardziej wyludniających się miast w Polsce. Poza sezonem letnim możliwość zarobku drastycznie maleje. Mimo to działki w mieście przeznaczane są na rozwój hotelarstwa i infrastruktury związanej z turystyką. Skutkiem takiego działania jest wyburzanie istniejącej od lat zabudowy związanej z militarną oraz portową historią miasta. Hel traci tym samym dziedzictwo, tak wartościowe dla tego regionu. W moim projekcie zwracam uwagę na potrzebę rewitalizacji terenów wojskowych i portowych. Podkreślam, że dla ogólnego odbioru miasta, warto skupić się na odzyskaniu i podkreśleniu tego co już istnieje, zamiast na sprzedaży działek pod kolejne pensjonaty, które zysk będą przynosiły tylko w sezonie letnim. Proponuję projekt rewitalizacji terenów wojskowych przy dawnym Kinoteatrze „Wicher” i Klubie Garnizonowym. W zaproponowanym przeze mnie centrum kultury podkreślam modernistyczną tożsamość miasta oraz łączę „stare z nowym”, by pokazać, że architekturę modernistyczną można łączyć z nowoczesnością, bez potrzeby ingerencji w istniejącą bryłę. Nowe centrum kultury, połączone z kinem „Wicher”, zapewniłoby dodatkowe miejsca pracy dla około stu osób. Dodatkowo zapewniłoby całoroczny dostęp do kultury, nauki i sportu. Dzięki temu miasto zagwarantowałoby całoroczny zarobek i atrakcje, nie tylko dla turystów, ale przede wszystkim dla mi eszkańców Helu, który są bardzo dumni ze swojego dziedzictwa. Projektowany obiekt jest wynikiem dogłębnej analizy historii miasta, potrzeb jego mieszkańców, struktury urbanistycznej oraz środowiska przyrodniczego. Zwraca uwagę na potrzebę rewitalizacji oraz możliwych kierunków rozwoju miasta, mimo ograniczeń naturalnych. Hel jest unikatowym miastem w swojej strukturze, położeniu i historii, daltego należy to pielęgnować i podkreślać jego unikatowość.
SCHEMAT POŁĄCZENIA DZIAŁKI PROJEKTOWEJ Z HALĄ PORTOWĄ
połączenie
przewidywany obszar, z którego obiekt jest widoczny z poziomu człowieka obszary zielone
zieleń
drzewa zatoka ludzie
granica portu
teren obejmujący ścieżkę
DETALE W KINIE 1960
1970
1980
1990
2000
2010
2019
DETALE W KLUBIE GARNIZONOWYM
1961 Budowa Klubu Garnizonowego
WYCINKI Z PRASY
ŻYCIE CODZIENNE
PODZIAŁ NA FUNKCJE WYNIKAJĄCY Z HISTORYCZNEGO UŻYTKOWANIA BUDYNKU
sala wystawiennicza
DANE STATYSTYCZNE Migracje ludności na pobyt stały (Źródło: GUS)
Piramida wieku mieszkańców Helu, 2019 (Źródło: GUS) 85+
85+
75-79
75-79
70-74
70-74
65-69
65-69
60-64
60-64
55-59
55-59
50-54
50-54
45-49
45-49
40-44
40-44
35-39
35-39
30-34
30-34
20-24
20-24
15-19
15-19
10-14
10-14
saldo migracji
zameldowania 50
39
14
21
-50 -100 -150
2014
2015
2016
2017
0-4
0-4 175
150
125
100
75
50
25
Kobiety
0
25
50
75
100
125
150
175
200
Mężczyźni 66% terenu miasta jest zalesione
LEGENDA Taras wewnętrzny
Galeria
Sale do sportu i rekreacji
Restauracja
Komunikacja i łazienki
Biblioteka
Biura
Kontynuacja zieleni zewnętrznej
muzyka
schronienie
natura
edukacjia
36
0
5-9
5-9
200
50
25-29
25-29
gastronomia
osoby 100
80-85
80-85
sale do ćwiczeń tanecznych
33 % mieszkańców migruje do innych miast
sport
sztuka
2018
ANALIZA LOKALIZACJI MUZEÓW I CENTRÓW NAUKOWYCH WRAZ Z ZAŁOŻENIEM LOKALIZACJI PRZYSZŁYCH OŚRODKÓW KULTUROWYCH
0
ośrodki naukowo-badawcze
plaża
handel
szkoła
kościół
zieleń parkowa
ulica reprezentacyjna muzeum z restauracjami
zabudowa mieszkaniowa
port
las
zabudowa turystyczna
SYLWETA MIASTA
100 [m]
0
100 [m]
N
N
N
ANALIZA FUNKCJI MIASTA
GRANICE NATURALNE
możliwość dotarcia pieszo w ciągu 5 min
zieleń niska
możliwość dotarcia pieszo w ciągu 15 min
zieleń wysoka
przyszłe usytuowanie ośrodków kulturowych
zatoka
muzea i centra naukowe wieża kościoła
hala portowa
wieża muzeum
trasa łącząca ze sobą analizowane obiekty
KOMPOZYCYJA ZABUDOWY
ZAGĘSZCZENIE LUDNOŚCI
NAJLICZNIEJ WYSTĘPUJĄCE GATUNKI ROŚLIN
obszar lęgowy objęty ochroną natura 2000
obszarnaturalnego występowania ssaków pod ścisłą ochroną
obszar planowanego zagęszczenia zieleni rodzimej borówka brusznica
wierzba piaskowa
sosna zwyczajna
N
wrzos zwyczajny
100 [m]
0
kierunki zabudowy w pierzeji jednej ulicy
100 [m]
N
0
N
ŚRODOWISKO NATURALNE
najmniejsze zagęszczenie ludzi średnie zagęszczenie ludzi największe zagęszczenie ludzi
DROGI PIESZO SAMOCHODOWE I SAMOCHODOWE
POŁĄCZENIA POMIĘDZY ULICĄ WIEJSKĄ I STEYERA
SSAKI POD ŚCISŁĄ OCHRONĄ
100 [m]
100 [m]
drogi wewnętrzne
główna droga pieszo samochodowa "WIEJSKA"
foka szara droga wojewódzka 216
0
100 [m]
N
0
0
N
morświn zwyczajny
ulica Wiejska bezpośrednie połączenia ulicy Wiejskiej i Kapitańskiej ulica Steyera
Zagospodarowanie terenu
N
Przybysze wsk
iego
Steyera
Trawa
Drzewa niskie
Mała architektura
Krzewy
Ulica
Kontynuacja zieleni leśnej
Ścieżka łącząca działkę z halą w porcie
Wejście
PROJEKT MAŁEJ ARCHITEKTURY PARKOWEJ- SIEDZISKA I PARASOLE
POZIOM 0
POZIOM -1
-1.18 0.19
0.17 0.16
-1.19 0.18
-1.17
0.15 -1.16
-1.15
-1.20
-1.13
-1.14
0.14 -1.11 -1.22
-1.21
-1.01 -1.12 -1.02 0.01
-1.03
0.11
0.02 0.08 -1.10
0.13
0.05 0.04
-1.04
0.12
0.03 0.09 -1.08
0.10
-1.09 -1.07
-1.05
0.06
-1.06
0.07
POZIOM 2
POZIOM 1
2.14
1.21 1.22 1.23 1.24
1.20
1.19
1.25
2.13 1.26 2.12 1.18
1.27
1.28
1.17
1.29
1.16 2.02 2.01
1.01 1.12
1.30
1.14
2.11
1.15
1.10
1.07 1.05
1.13
1.08
1.03 1.11
1.02
2.03
1.04 1.06
1.09
2.04 2.05 2.06 2.07
N
N
2.09 2.08
2.10
DACH
POZIOM 3
3.03
3.02
4.01
3.01
GŁÓWNE TEKSTURY
PRZEKRÓJ A-A skala 1:300
N
biały tynk
lastryko
panele drewniane
kora
zieleń
trawa
szkło
woda
N
SOS WATERFRONT woda zieleń ratunek
SOS WATERFRONT
Prognozy dotyczące stanu wód Bałtyku niestety nie są obiecujące. Konieczne jest projektowanie w taki sposób, by zapewnić zdrowy obieg wody w przyrodzie, jednocześnie proponując rozwiązania, które zapobiegną powodzią. Projekt SOS waterfront jest odpowiedzią na problem, który może dosięgnąć miasto Gdańsk w niedalekiej przyszłości. Na terenie tzw. Polskiego Haku proponujemy projekt sąsiedztwa, które byłoby wyposażone w nowoczesne systemy odwadniające. Ponadto zakładamy tutaj centrum NGO połączone z "muszlą koncertową" na samym końcu półwyspu. Owocem naszego projektu są mosty łączące poszczególne miejsca w mieście, by pod nimi stworzyć dogodne środowisko dla parków wodnych. Każdy dom jednorodzinny ma dostęp do prywatnego ogrodu deszczowego, gdzie spływa nadmiar wody z ulicy, a na swoją posiadłość także dostaje się połączeniem typu kładka. Proponujemy tutaj także znane i rozpowszechniane już w miastach tego typu (jak np. Hamburg) rozwiązanie przesłon wodnych w parterach budynku. Opierając się na tych zasadach, zaprojektowałyśmy całą przestrzeń, prowadząc analizy oraz budując makiety.
projekt wykonany w zespole dwuosobowym wraz z Anną Przydatek
PRZENIKANIE schronienie światło cień
DOM WESELNY NA PÓNOCY HISZPANII
Podczas studiów w Hiszpanii wykonywałam projekty skupiające się na analizie bryły, badaniu przekrojów oraz współgraniu ze sobą poszczególnych elementów, tak by następnie przenieść te badania na potrzeby miejsca i mieszkańców. Projekt domu weselnego nad jeziorem flamingów w San Pedro del Pinatar jest owocem pracy nad kształtem, bryłą, przenikaniem oraz cieniem, gdyż na południu Hiszpanii oświetlone i jasne przestrzenie nie są tak mile widziane jak w Polsce. Ważnym elementem w projekcie domu weselnego- tematu na sześciotygodniowe zadanie narzuconego przez prowadzących- było dla mnie pozostawienie otwartej przestrzeni typu namiot bez wykładania podłogi i fundamentu, lecz korzystającej z oryginalnego podłoża prawie pustynnego terenu. Należało tutaj pamiętać, że działka mieści się w rezerwacie flamingów w pobliżu małej fabryki zajmującej się pozyskiwaniem soli z pobliskich źródeł solankowych. Zaproponowałam tu system kubików, które przeplatając się ze sobą, łączą różnorakie funkcje potrzebne w domu weselnym. Dodatkowo z każdego poziomu budynku jet możliwość wyjścia na taras i oglądania panorami rezerwatu flamingów z różnych wysokości. Całość zwieńczona jest dachem, który w chłodniejsze dni i wieczory może pełnić funkcje dodatkowej sali weselnej. Zaprojektowałam tutaj także możliwość późniejszego rozwinięcia się projektu o sezonowy most, który może prowadzić wprost nad jezioro.
Toilet
Connection
Chapel
Restaurant
Staircase
Kitchen
PRZENIKANIE
współgrające ze sobą bryły tworzące strefę do zabawy, wypoczynku i ucztowania
URBANISTYKA
WYSTARCZAJĄCO zrównoważony rozój woda połączenie
LAGOM- Goteborg
LAGOM to samowystarczalne osiedle z dostępem do wszystkich niezbędnych usług, atrakcji kulturowych czy obiektów gastronomicznych. Sprzyja do zrównoważonego rozwoju, a jego konstrukcja sprawia, że mieszkańcy chcą się tam rozwijać i mieć wpływ na jego rozrost. Zbilansowany rozwój oraz możliwość życia zgodnie z osobistym rytmem przyświecały idei całości, tak by każdy, nie zależnie od upodobań czuł się tam dobrze. Rozwiązania projektowe mają na celu ochronę zatoki przed powodziami spowodowanymi zmianami klimatycznymi, między innymi: •
Utworzenie wielu krótkich kanałów wodnych, prostopadłych do zatoki, które posłużą jako zbiorniki retencyjne,
•
przywrócenie/stworzenie zielonych terenów nadwodnych, których zadaniem będzie wchłanianie nadmiaru wody,
•
usprawnienie działania komunikacji naziemnej i wodnej oraz ścieżek pieszych i rowerowych z uwzględnieniem aspektu rekreacyjnego,
•
pokrycie istniejącej nieużytkowej infrastruktury przemysłowej (silosy) ziemią umożliwiającą naturalną wegetację jako formę wału przeciwpowodziowego,
•
wykorzystanie wznoszącego się poziomu wody na obszarach solnisk i gleb marszowych i stworzenie obiektów umożliwiających eksperymentalną hodowlę żywności.
projekt wykonany w zespole czteroosobowym wraz z Agatą Becker, Urszulą Lisak oraz Justyną Popowską
SCHEMAT KOMUNIKACJI
SPACER ÓSEMKĄ
Główny ciąg pieszy Główne drogi ruchu kołowego Ciągi komunikacji publicznej
SCHEMAT ZABUDOWY PEŁNIĄCEJ FUNKCJE PUBLICZNEI Funkcje edukacyjne i kulturalne Funkcje handlowe i usługowe Funkcje biurowe
SCHEMAT ZIELENI
SCHEMAT ROZMIESZCZENIA ZABUDOWY MIESZKANIOWEJ
Detal
1
100 [m]
WYSTARCZAJĄCO
miasto zapewniające wszystko co jest potrzebne do zrównoważonego rozwoju i szczęśliwego funkcjonowania
WAVE CITY
Miasto fala to propozycja nowego typu nowoczesnej dzielnicy, która skupiałaby się na ekologicznych rozwiązaniach. Do wnętrza nie byłoby możliwości wjechania samochodem, mieszkańcy są zawożeni do poszczególnych punktów poprzez specjalne magnetyczne kolejki nadziemne. Ważnym elementem projektu jest centralny zbiornik wodny dzięki, któremu tereny nie muszą być sztucznie osuszane, lecz nawadniane naturalnie. Proponujemy też tutaj centrum skupiające się na badaniach Morza Bałtyckiego oraz okręg edukacyjny dzięki, któremu młodzi ludzie mogą zdobywać wiedzę i prowadzić badania dotyczące problemu ekologicznego. Cała dzielnica podzielona jest na tematyczne kwartały, którym zapewniona jest odpowiednia dla nich infrastruktura. Jednocześnie kwartały współpracują ze sobą i prowadzą całodobową wymianę.
projekt wykonany w zespole czteroosobowym wraz z Weroniką Pikulik, Wiktorem Stankiewiczem oraz Pauliną Stępińską
LEGENDA WODA
KOLEJ
ZIELEŃ
ZABUDOWA
REKREACJA
ŚCIEŻKI
DROGA KOŁOWA
CHODNIKI, PLACE ŚCIEŻKI ROWEROWE
DROGI
KOLEJKA
1
100 [m]
ZAGOSPODAROWANIE KWARTAŁU 1
100 [m]
FALUJĄCE MIASTO
miasto zapewniające dostęp do edukacji, zrównoważonego rozwoju i rozwiązań wysoce ekologicznych
WZORNICTWO
JACHT ZE SZKŁA ażurowość płynność delikatność
JACHT ZE SZKŁA
Główną ideą projektu jest zachowanie zasad płynności, delikatności oraz ażurowości dla narzuconego jachtu typu katamaran. PŁYNNOŚĆ Płynne wygięcia szkła, kominów oraz elementów kadłuba rozchodzące się w różnych kierunkach, podkreślają efekt nieregularności. Dzięki temu awangardowy charakter statku współgra z efektownością szkła, która podkreśla możliwości Glassdeep. Jednocześnie nieregularna całość, jest spójna i nie przytłaczająca. DELIKATNOŚĆ Zastosowanie połączeń szkła w sposób nie szkodzący konstrukcji, lecz podkreślający jej opływowość. Konstrukcja klatki schodowej zaprojektowana została w taki sposób by tworzyć nieodłączny element całości, z jednej strony wchodząca w nadbudówkę, lecz z drugiej strony jachtu, schody okalają szklaną bryłę dookoła. Zabieg ten sprawia, że tak mocne i charakterystyczne elementy konstrukcyjne stają się subtelniejsze. Dodatkowo kształt schodów oraz kominów, wspólnie tworzą optyczną spiralę, która buduje relacje między nimi. AŻUROWOŚĆ Efektowność budowana światłem oraz kątami, pod którymi wpada do pomieszczeń. Dodatkowo konstrukcja połaci szkła pozwala na rzucanie cienia we wnętrzu nawiązującego do opływowego charakteru miejsca.
Szkice koncepcyjne
JACHT ZE SZKŁA
mocna bryła katamaranu, której dodano lekości i elegancji
NEREIDA schronienie modułowość wygoda
NEREIDA Projekt ma skłaniać do zatrzymania się podczas spaceru, ukrycia, uspokojenia myśli, czy przeprowadzenia rozgrzewki. ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE: •
miejsce, w którym można się ukryć (także metaforycznie),
•
różnoraka interpretacja użytkowników,
•
przyjemne w odczuciach zmysłowych (dotyk, zapach),
•
skłania, by się zatrzymać, zaciekawić.
KORZYŚCI DLA MIASTA Miasto zyska charakterystyczny i uniwersalny obiekt, który będzie kojarzył się z Gdańskimi plażami. Jego unikatowość, sprawia, że może być wizytówką plaż. Ponadto został zaprojektowany w taki sposób, by zaspokajać walory zarówno estetyczne jak i użytkowe, nawet najbardziej wymagających odbiorców. CO SPRAWIA, ŻE OBIEKT JEST WYJĄTKOWY? Ławka Nereida jest przedmiotem, który według założeń projektowych miał pomóc w "ukryciu się", lecz jednocześnie skłaniać do różnorakiej interpretacji użytkowej. Dzięki swojej formie nie tylko stanowy wyjątkową wizytówkę, ale także skłania, że chcemy się przy niej zatrzymać i dotknąć. Nie kojarzy się z tradycyjnym siedziskiem, przypomina bardziej element dekoracyjny, który przy bliższym poznaniu staje się po prostu ławką. Została zaprojektowana w taki sposób, by nie tylko odpowiadać na potrzeby użytkownika, ale tez na wymagające plażowe środowisko. MONTAŻ Głównymi elementami konstrukcyjnymi ławki są wałki świerkowe oraz bloczki betonowe połączone ze sobą za pomocą śrub kluczowych. Siedzisko jest wykonane z desek dębowych, które dodatkowo są elementem wykończeniowym betonu.
POSZUKIWANIE KSZTAŁTU
ANALIZA UŻYTKOWNIKA
SFERA postura praca ruch
FOTEL DO DŁUGOTRWAŁEJ PRACY PRZY BIURKU
Ideą projektu było zaprojektowanie siedziska w taki sposób, by odciążało poszczególne partie ciała podczas długiej pracy przy biurku. Dzięki balansowaniu sylwetki w przód i tył, ciało zmuszane jest do ciągłej pracy. Podczas długotrwałego siedzenia bardzo ważna jest ciągła praca miednicy. Taka aktywność zapewnia odpowiednie ułożenie sylwetki. Założenia projektowe: •
Wymuszenie aktywności- siedzisko dostosowane do pracy przy biurku, ale zmuszające do ćwiczeń i chwilowych przerw.
•
Minimalizacja elementów- krzesło składające się z elementów pozwalających przyjąć pozycję komfortową i zdrową do pracy.
•
Brak siedziska płaskiego, zastosowanie wyprofilowanego względem pupy i bioder.
siedziska
odpowiednio
Podczas pracy nad projektem zostały wykonane liczne modele w skali 1:1, które obrazowały kształt siedziska, jego twardość, wysokość oraz kąty nachylenia.
projekt wykonany w zespole dwuosobowym wraz z Amandą Kwidzińską
W fotelu zastosowane są trzy rodzaje kul:
Twarde kule z tworzywa- masujące napięte partie pośladków.
Kule z gąbki o średniej twardości- niwelują uciśk kul twardych.
Kule miękkie w punkcie podparcia lędźwi oraz pomiędzy udami.
1. Kula z miękkiej gąbki obitej welurem tapicerskim 2. Kula twarda pokryta welurem tapicerskim 3. Kula z gąbki średniej grubości obita welurem tapicerskim 4. Ukryta pod kulami konstukcja siedziska wykonana z drewna grubości 10 mm 5. Nogi siedziska wykonane z drewna o przekroju 30x70 mm 6. Nogi siedziska wykonane z drewna o przekroju 30x50 mm 7. Biegunky wykonane z drewna o grubości 20 mm Połączenia na wczepy okrągłe
SIEDZISKO DO PRACY
wymusza aktywnośc podczas siedzenia przy minimalizacji elementów i wyprofilowanym kształcie siedzenia
ZESTAW DO NAUKI EMPATII wspólnotowość poznanie wspomnienia
PRACA DYPOMOWA MAGISTERSKA. NAUKA EMPATII POPRZEZ WSPÓLNE SPOŻYWANIE POSIŁKÓW. NARZĘDZIE DO NAUKI EMPATII.
Niniejsza praca magisterska jest połączeniem badań na temat empatii oraz długowieczności. Analizuje w niej czy empatii można się nauczyć, co wpływa na to, że ludzie są empatyczni oraz przedstawiam przykłady środowisk, gdzie odkryto ,,sekret szczęśliwego życia”. Zjawisko empatii jest powszechnie znane, jednak każdy człowiek posiada jej w sobie mniej albo więcej. Niestety Polacy plasują się w czołówce krajów najmniej empatycznych. Każdy człowiek jest jednak zdolny do tego by empatii się nauczyć, a moje badania projektowe wskazują na to że bardzo dobrym środkiem do takiej nauki jest wspólne spożywanie posiłków. Dużą inspiracją oraz nauką były dla mnie badania tzw. ,,Niebieskich stref”. Badania dowodzą, że życie w tych strefach jest mniej stresujące, szczęśliwsze, a ludzie którzy tam mieszkają wspierają się nawzajem. Okazuje się, że elementem, który występuje we wszystkich z opisanych stref, jest wspólne spożywanie posiłku. Przygotowywanie pożywienia, jego celebracja oraz dzielenie się nim, jest głównym elementem wokół którego zbierają się wszyscy mieszkańcy. Idąc tym tropem oraz biorąc pod uwagę badania naukowe na temat empatii, postanowiłam zaprojektować zestaw, który uczyłby empatii poprzez wspólne spożywanie posiłków. Prowadząc badania i próby projektowej starałam się znaleźć optymalne rozwiązanie, które łączyłoby w sobie różne etapy zbierania wspomnień związanych z daną osobą. Skutkiem tych rozważań było podzielenie etapu nauki na trzy etapy: zbieranie, archiwizacja, Dzielenie się. Każdy nich można przeprowadzać oddzielnie, naprzemiennie i przez całe życie. Jest to powolna nauka, która poprzez przywoływanie wspomnień związanych ze zmysłem smaku i zapachu, uczy użytkownika empatii. Efektem jest projekt pudełka, które mieści w sobie zestaw to wyżej wymienionych działań (zbierania, archiwizacja, dzielenie się). Każdy z elementów przeszedł próby projektowe oraz został skrupulatnie przemyślany pod względem użytkowania, aby finalnie stworzyć zestaw, który pobudza do rozmów, wspomnień i dzieleniem się historiami. Projekt sam w sobie jest pretekstem do działań które mają pomóc w zbliżeniach między ludźmi i chęci poznania drugiego człowieka. Natchnieniem do zaprojektowania tego zestawu były dla mnie podróże, rozmowy, spotkania, ale przede wszystkim stary zeszyt z przepisami po mojej prababci. Stanowi on bowiem świadectwo nie tylko wspomnień związanych ze smakami i potrawami, ale także sam w sobie jest ”świadkiem” napotkanych w przeciągu 96-ciu lat jej życia osób i zdarzeń, gdyż nie tylko ona wpisywała tam swoje sekretne receptury.
Szkice koncepcyjne
Rozwiązanie
Zbieranie
Przekrój
Zabezpieczenie przed ścieraniem Uchwyty na gumki gumki
pokrywka
Wszyte kieszenie na saszetki i notatki
Polar
Bawełna
Wszyta guma na przybory do pisania, saszetki z przyprawami, narzedzia do nakładania
zeszyt na przepisy
Wszyte kieszenie na probówki i słoiczki
piórnik
talerzyk do dzielenia się
Saszetka po zwinieciu
Saszetka
Archiwizacja wzory naklejek na słoiki szczelina ułatwiająca chwytanie
słoiki ceramiczne
słony
słodki
umami
osty
kwaśny
gorzki
ceramika ceramika szkliwiona naklejka
90 mm
pudełko
15 mm
uszczelka ceramika
75 mm uszczelka schemat wkładania i wyciągania zeszytu na przepisy
105 mm
szczelina na gumkę
szkliwo
ceramika
Dzielenie się wyżłobienie ułatwiające wyciąganie talerzyków z pudełka
uchwyt na palce ułatwiający podnoszenie pokrywki pokrywka ze sklejki otwór na wysypanie/wylanie substancji
pudełko z nakładanych na siebie pierścieni
uchwyt na palce
podstawka na palce ułatwiająca przenoszenie
Zbieranie
Archiwizacja
Dzielenie się
PPPP PRZERÓBKA poznanie skupienie walory
PPPP PRZERÓBKA
Projekt czterech przedmiotów, które wspólnie tworzą moduł, lecz osobno działają jako atraktory poszczególnych punktów dzielnicy. Postanowiłam skupić się na czterech miejscach, które zasługują na to, by się przy nich zatrzymać. Umieszczone w przestrzeni publicznej elementy mają zachęcać przechodniów do odetchnięcia i zastanowienia się nad tym co dzieje się dookoła. Poza modułowością (składają się wspólnie do jednej kostki), łączy je litera "P"- po pierwsze PRZYSTAŃ, potem PRZECZYTAJ, POPISZ oraz PRZYSIĄDŹ. Są one bowiem zaprojektowane przede wszystkim dla Przeróbki. Ten drobny zabieg stanowi więc o przynależności produktu do tej konkretnej dzielnicy. Moduł składa się z zadaszenia, zamykanej pułki na książki, tablicy oraz ławki. Umieszczone zostały w miejscach, które idealnie pasują do ich funkcji. Przy doborze kształtu oraz koloru, inspirowałam się prostotą Bauhausu. Pragnęłam bowiem, by funkcjonalność szła w parze z prostym wyglądem, który jednocześnie rzuca się w oczy.
TORBA KOBIAŁKA folklor wyplatanie obdarowywanie
TORBA KOBIAŁKA
Prace ręczne, takie jak wyplatanie koszy, nie są już na porządku dziennym. Tym projektem chciałam pokazać, że nie mając zdolności manualnych, można zapleść torbę kobiałkę, kierując się prostą instrukcją. Torba byłaby sprzedawana w postaci odpowiednio oznakowanych pasów do samodzielnego złożenia. Całość zapakowana jest w siateczkę, która po złożeniu nadaje się jako dodatkowy podkład wkładany do środka torby, w którym można przechowywać drobniejsze owoce. Torba jest wykrochmalona i suszona na drewnianych rurkach, co nadaje jej charakterystycznego zapachu, tekstury oraz odbarwień.
GRAFIKA
Natalia Rogowska