Andy Houtkamp

2020

Heeft u ook dat gevoel? Het gevoel dat de tijd op een of andere manier heeft stilgestaan. In ieder geval is 2020 een jaar als geen jaar ooit eerder was. Maar dat is een open deur. Voor mij als journalist is er ook veel veranderd. Normaal zat ik ongeveer 75 nachten per jaar voor mijn werk in een hotel. Om maar een voorbeeld te geven: Ik schrijf deze column achter mijn PC in Dronten, terwijl ik eigenlijk in Denemarken had moeten zitten voor de wedstrijd in de Champions League FC Midtjylland tegen Ajax. Overigens ook weer een wedstrijd die getroffen werd door corona omdat liefst 11 spelers niet mee konden reizen vanwege het virus.

Ja, het is vreemd allemaal. Ik zit wel lijfelijk bij wedstijden zoals bij Ajax-Fortuna Sittard, maar om in de Arena naar je commentaarpositie te komen moet je 5 roltrappen op. Normaal gesproken kom je wel wat bekenden tegen op die volbezette roltrappen, maar nu niet. Geen mens kom je tegen, het lijkt wel een spookhuis. Zelfs toegang tot de perskamer is niet toegestaan en je mag alleen rondlopen met een mondkapje. Gelukkig mag ik hem bij het commentaar geven wel af doen.

In het stadion hoor je opeens spelers en trainers roepen en schreeuwen. Ook mijzelf hoor ik terug in zo’n galmende Arena. Heel onwerkelijk en eigenlijk ook helemaal niet leuk. Ik weet het, ik ben bevoorrecht en besef dat ook terdege, maar ik vraag mij wel af of dit nog wel moet. Ploegen die in de ochtend nog niet weten wie er om half drie kunnen spelen. Fans die buiten het stadion vuurwerk moeten afsteken om toch een heel klein beetje betrokken te zijn. Ook voor mij is het dubbel. Aan de ene kant zeg ik: stoppen met alles totdat het echt veilig is, maar aan de andere kant is het voor de thuisblijver nog een van de weinige verzetjes op radio en tv. Ik hoop maar dat dat wondermiddel, het vaccin, er snel is, zodat ik zonder mondkapje kan interviewen en mensen mijn lach weer kunnen zien.

‘Gelukkig mag ik het bij het commentaar wel even afdoen’

Andy Houtkamp

Verslaggever NOS Langs de lijn