DE SASSAFRAS

“Wat een bijzonder vloerkleed!” horen we regelmatig van onze museumbezoekers als ze de muzieksalon betreden. Inderdaad, in het oog springend mag je het kleed rustig noemen. De rode achtergrondkleur en de groene tinten van de wonderlijk gevormde sassafrasbladeren trekken onmiddellijk de aandacht. Het kleed is voor Museum STAAL ontworpen en gemaakt door OPERA

Amsterdam

In Almen staat een groepje sassafrasbomen aan het Twentekanaal, ooit behoorden ze bij het landgoed “De Ehze”. Ze zijn ongeveer 150 jaar oud, de hoogte is zo’n 17 meter. De Sassafras (Sassafras albidum) is een boomsoort die voorkomt in het zuidoosten van de Verenigde Staten. In ons land komt de

Sassafras nauwelijks voor. In Azië bestaan nog drie andere Sassefrassoorten

De Sassafras heeft drie verschillende bladvormen. De eenlobbige, de tweelobbige (als een soort want) en de drielobbige. In april komt de boom tot bloei.

De Sassafrasbomen leveren een scherp ruikend hout, dat vroeger vooral populair was voor stokken in kippenstallen en voor bedsteden. Men dacht dat het ongedierte (luizen) zou verjagen. De wortel en de bast van de Sassafrasboom bevatten de kankerverwekkende stof safrol. Safrol is een voorloper voor de clandestiene productie van MDA en MDMA. Indiaanse stammen gebruikten de sassafras voor voeding, wondbehandeling, bestrijding van hoge koorts en andere kwalen. Van de bast werden verfstoffen gemaakt.

De kleine gele bloemen zijn geurig en hangen in trosvormige bundels. De Sassafras is tweehuizig, dat wil zeggen dat de mannelijke en vrouwelijke bloemen aan verschillende bomen verschijnen. In Almen staan alleen de mannelijke bomen.

In de vroege 17e eeuw was Sassafras zeer gewild in Europa. Handelsmissies uit Engeland vertrokken zelfs naar NoordAmerika om daar op zoek te gaan naar Sassafras. Het was zo gewild omdat de Europese elite er lucht van had gekregen dat sassafrasextract als medicijn gebruikt kon worden tegen syfilis!