προς δύο διαφορετικές κατευθύνσεις: είτε με σημείο αναφοράς τις κύριες εγγενείς λειτουργίες του κλάδου (τεκμηρίωση, συλλογή, παρουσίαση, διατήρηση, έρευνα και επικοινωνία), είτε με κριτήριο τους διαφορετικούς τομείς γνώσης που εξετάζουν κατά καιρούς τη μουσειολογία. Έχοντας υπόψη αυτή την τελευταία οπτική, ο Bernard Deloche πρότεινε τον ορισμό της μουσειολογίας ως μουσειακής φιλοσοφίας (museal philosophy). «Η μουσειολογία είναι η φιλοσοφία του μουσειακού κλάδου, η οποία έχει δύο αποστολές: 1) λειτουργεί ως μεταθεωρία (metatheory) για την επιστήμη της ενορατικής στοιχειοθετημένης τεκμηρίωσης (intuitive concrete documentation), 2) παρέχει την κανονιστική ηθική για τη λειτουργία όλων των ιδρυμάτων που φέρουν την ευθύνη διαχείρισης της λειτουργίας της ενορατικής στοιχειοθετημένης τεκμηρίωσης (Deloche, 2001). w ΠΑΡΑΓΩΓΑ: ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΚΟΣ, ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΟΣ.
F ΣΥΝΑΦΗ: ΜΟΥΣΕΙΑΚΟΣ, MUSEALIA,
ΜΟΥΣΕΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΜΟΥΣΕΙΟΠΟΙΩ, ΜΟΥΣΕΙΟΓΡΑΦΙΑ,
102
ΜΟΥΣΕΙΟ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟΥ, ΝΕΑ ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
ΜΟΥΣΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ουσ. – Αντίστοιχος όρος στα γαλλι-
κά: muséalisation, αγγλικά: museal-
isation,
ισπανικά:
musealisación,
γερμανικά: Musealisierung, ιταλικά:
musealizzazione, πορτογαλικά: mu-
sealisaçāo.
H κοινά αποδεκτή έννοια του όρου «μουσειοποίηση» σημαίνει την τοποθέτηση μέσα σε μουσείο ή, γενικότερα, τη μετατροπή ενός κέντρου ζωής ή ανθρώπινης δραστηριότητας ή μιας φυσικής τοποθεσία σε μουσείο. Ο όρος heritagisation (patrimonialiasation) περιγράφει ίσως καλύτερα αυτή την αρχή, η οποία βασίζεται στην ιδέα της διάσωσης ενός αντικειμένου ή μιας τοποθεσίας, όμως δεν καλύπτει ολόκληρη τη μουσειακή διεργασία. Ο νεολογισμός «μουσειοποίηση» μεταφράζει τον υποτιμητικό όρο «απολιθοποίηση» (ή «μουμιοποίηση») μιας ζώσας περιοχής, που μπορεί να προκύψει από μια τέτοια διεργασία και που απαντάται σε πολυάριθμες κρι-