KASS MORGAN
Clarke derin bir nefes verip gözlerini kapattı ve gerginli ğinin nefesiyle birlikte geceye karışmasına izin verdi. Ayağa kalktı ve dönüp Bellamy’ye baktı. Tamamen hare ketsiz bir şekilde duruyor, Clarke T ürperten bir gerginlikte gölü izliyordu. Başta oradan sıvışıp, onu rahat bırakmak is temişti. Ama sonra başka bir dürtü galip geldi ve Clarke’ın yüzünü haylaz bir gülümseme kapladı. Tek kelime etmeden, tere bulanmış gömleğini çıkardı, çizmelerini ayağından fırlatıp attı ve kül kaplı pantolonu nu indirdi. Topuklarının üzerinde döndü, sadece sutyeni ve külotuyla göle girmesini izleyen Bellamy’nin yüz ifadesini görebilmeyi diledi. Su fark ettiğinden daha soğuktu. Tüyleri diken diken ol muştu ancak bunun soğuk havadan mı yoksa Bellamy’nin bakışlarından mı olduğundan emin değildi. Suda yavaşça ilerledi, su omuzlarına değdikçe ciyak ciyak bağırıyordu. Koloni’de su banyo yapmayı haklı gösteremeyecek kadar kıttı. Clarke tüm vücudunun suyun al tında olduğunu ilk defa hissediyordu. Ayaklarım çamurdan çıkanp, yüzeyde kalmayı denedi, tuhaf bir şekilde kendini hem güçlü hem de savunmasız hissediyordu. Bir anlığına yangının en yakın arkadaşının canım aldığını unutmuştu. Octavia’nın izini kaybettiklerini unutmuştu. Sudan çıktığın da doğaçlama mayosunun içini göstereceğini unutmuştu. “Bence radyasyon sonunda beynini etkiledi.” Clarke arkasına dönünce Bellamy’nin ona keyifle ve şaşkınlıkla baktığını gördü. O tamdık sırıtışı geri gelmişti.
1