Eline van de Woestijne

ik zie het niet zitten met mezelf, ik wantrouw mijzelf en al klagend zak ik steeds verder naar de bodem….

Van een afstandje zie ik mezelf worstelen, klaar om op te geven of klaar om te vluchten. Ik heb geen zin in gedoe, geen zin in geworstel, geen zin om controle te verliezen. Ik wil best wel een discipel zijn, maar niet op deze manier, ik wil comfort, gemak, plezier…. geen nat pak……

En dan bijna op de bodem, een uitgestrekte Hand, woorden van God: ‘Ik wil je vriend zijn, Ik zie het met je zitten, volg Mij ….’ Dat komt binnen, ontspant mijn lijf, brengt mijn gedachtes tot rust en mijn emoties tot bedaren. Hij wil mijn Vriend zijn, Hij trekt mij op als ik val, Hij kijkt mij met ogen vol liefde aan, Hij geeft kracht.

Jouw huis jouw cocon Instagram 44 45

Mijn leven als discipel gaat niet alleen door grazige weiden, maar ook door diepe dalen, langs steile berghellingen en door het water. Als ik geen kracht meer heb geeft Hij kracht, als ik mij leeg voel vult Hij mij met Zijn Geest. Hij vraagt van mij overgave en bereidheid Hem te volgen.

Ongeacht hoe ik mij voel begin ik tegenwoordig de dag met het woord

HINENI: Zie hier ben ik Heer, ik luister en wat U van mij vraagt ga ik doen. Zo vervolg ik mijn weg in gehoorzaamheid, in vertrouwen en met vrijmoedigheid. Als Hij roept zal Hij het ook doen.

+

Het is iedere keer weer ontroerend: de mensen die in het doopbad staan en met volle overtuiging voor Jezus kiezen. Het bezorgt velen kippenvel als de gedoopten enthousiast uit het water opspringen. En achter ieder persoon schuilt een indrukwekkend verhaal over wat het leven hem of haar wel of juist niet bracht, waardoor hij of zij nu in het doopbad staat. Een van deze personen, de vijftigjarige Duncan de Back, besloot om speciaal voor deze gelegenheid een toepasselijke outfit te zoeken. Hij vond een t-shirt met de opdruk ‘Jesus is calling’. Duncan legt uit waarom dit het perfecte shirt was voor zijn doop.

“Het grappige is dat dit shirt als eerste omhoogkwam toen ik op Google ‘christelijk shirt’ intypte. Er was geen toepasselijker shirt voor deze bijzondere gelegenheid, want de waarheid is dat Jezus al een tijdje aan mijn deur stond te kloppen. En die dag, zondag 3 juli 2022, besloot ik eindelijk om op de groene knop van ‘accept’ te drukken en daarmee Jezus, als mijn Heer en Redder aan te nemen. Daar stond ik: lachend, armen wijd, alsof ik net een kickbokspartij had gewonnen. En eerlijk gezegd: ergens voelde dat ook zo. Want wat was er toch veel gebeurd in mijn leven, voordat ik in dat doopbad bij Mozaiek stapte.

Opa Als Vader En Vriend

In de jaren 90, het prille begin van de House, Techno, Gabber en Hardcore periode, bestond mijn leven voornamelijk uit hasj, coke en pillen. Een tijd met verkeerde vrienden, geweld en andere criminaliteit. En dat had een oorzaak. Ik heb een vreselijke kindertijd en jeugd gehad; vol psychisch en fysiek geweld. Waarin mishandelingen plaatsvonden om redenen die te idioot zijn om te bedenken. Midden in die donkere tijd van ellende had ik maar één vriend. Ook een drie-éénheid, want hij was mijn opa, een vader en vriend tegelijk. Zijn liefde kreeg ik, totdat hij op 86-jarige leeftijd overleed. Ik was toen vijftien jaar oud. Daarna werd alles écht spannend. Kon het dan erger? Geloof me: het antwoord is ‘ja’. Het huiselijk terreur met mentaal en fysiek geweld ging door. Ik ben maar liefst drie keer uit huis geplaatst ter bescherming van mij.

Bescherming Tegen De Wereld

Weet je wat bijzonder was? Dat ik ondanks alles tóch in God geloofde. Al vanaf toen ik héél klein was. Deels door opa, maar ook vanuit een innerlijk weten. Ook niet vreemd, want als je als klein kind zoveel krijgt te verduren, dan wil je wel dat er een God is. Maar ik voelde geen bescherming. Ik voelde mij alleen en verlaten.

Ik dacht vaak : Als mijn ouders niet van mij houden, hoe kan God dan van mij houden?

Met dat idee ontstond een verschrikkelijk groot probleem. Want hierdoor dacht ik: “Als God en mijn ouders niet van mij houden, dan houd ik niet van God en de wereld” Met dit soort overtuigingen ging ik de jaren negentig van de housemuziek in. De wereld van de hasj, coke en pillen. Terugkijkend op die tijd besef ik dat het een groot wonder was, dat ik al die tijd zonder strafblad ben gebleven. Doelbewust ging ik op zoek naar écht foute vrienden. Gasten die werden opgepakt voor meer dan alleen

En daar ontmoette ik de Rwandese vluchteling Peter Gatete. Wie herinnert wat zich in Rwanda heeft afgespeeld, weet voor welke verschrikkingen deze Peter gevlucht was. En uitgerekend deze man, moet de pijn in mijn ogen herkend hebben. Op een dag, terwijl we naast elkaar stonden te werken, zei Peter vanuit het niets: “Duncan, you have to open your heart for Jesus”. Ik ben het nooit vergeten, maar toen kwam het nog niet binnen. Maar Peter bleek een hardnekkige volhouder, soms moest ik gewoon wegvluchten voor zijn Evangelische gejengel. Met succes. Want ondanks mijn weerstand lukte het hem toch om een zaadje te planten. Het kreeg nog niet het water dat het nodig had om te groeien, maar er begon zeker iets te ontkiemen.

KLAAGBRIEF AAN GOD geluidshinder. Waarbij ik mij voorhield dat ik bij hen bescherming tegen de wereld zou vinden. Lieden waar de meeste mensen bang voor zijn en mijlen ver bij uit de buurt blijven. En het idee dat zij mij bescherming zouden bieden, leek ook even te kloppen. Totdat er een zakelijk geschil kwam en één van mijn vrienden een doorgeladen pistool op zijn hoofd gedrukt kreeg. Toen ik ‘s nachts nadacht over het wespennest waar ik mezelf had ingewerkt, kwamen de herinneringen aan opa boven. Wat zou hij hebben gezegd over mijn leven nu?

PETER

Er kwam een abrupt einde aan een leven met criminele vrienden en drugsgebruik. Zonder hulp, op eigen kracht. Ik vond een baan bij “de Jong Lelies” in Andijk.

Uiteindelijk kwam het dus zover dat ik met de nodige omwegen toch weer op zoek ging naar God. Er kwam weer ruimte voor verdieping. Ik ging weer over Hem lezen. En zo leefde ik nog lang en gelukkig.... Eind goed, al goed... Je zou het bijna denken. Maar helaas! Er waren nog wat emmers ellende over. Het was nóg niet genoeg geweest. In de daaropvolgende jaren kreeg ik nog wat gewapende overvallen voor mijn kiezen, werd ik slachtoffer van een steekpartij, verloor ik mijn kind ten gevolge van een slecht beëindigde relatie en raakte ik mijn baan kwijt. Ik was zo ontzettend kwaad op en teleurgesteld in God, dat ik Hem besloot een brief te schrijven. En om mijn klaagzang over God met zoveel mogelijk mensen te delen, plaatste ik die brief op een forum. De eerste reactie op die brief kwam van ene Marion uit Veenendaal. Een gehucht waar ik nog nooit van had gehoord. En met deze vrouw ben ik nu inmiddels achttien jaar getrouwd. In onze trouwringen staan de teksten: “door God gevonden” en “door God verbonden”.

Woedend Op God

Ik werd benaderd voor een baan binnen de ambulante GGZ. Hiervoor moest ik psychologie en communicatie studeren. En toen sloeg het noodlot weer toe. De inkt van mijn diploma was nog niet droog toen er kanker bij mij werd gevonden. En hoewel ik daar op wonderlijke wijze heel goed doorheen kwam, knapte ik niet op. Na vele onderzoeken werd uiteindelijk duidelijk dat ik chronische Lyme had. Hierdoor kreeg ik veel moeheid en pijnen. Dit was teveel voor mijn frustratie-tolerantie waardoor ik mijn eigen PTSS óók niet meer onder controle had. Dus raakte ik opnieuw mijn baan kwijt. Woedend was ik op God! Zo ontzettend kwaad, dat ik luidkeels een oorlogsverklaring naar Hem heb toegeschreeuwd. Tegelijk kwam daarmee ook de haat naar de wereld terug.

TV-PASTOR

Er bleek zes jaar intensieve therapie bij het Sinai Centrum nodig te zijn om dit baasje weer enigszins tot bedaren te brengen. Waarin ik mij boos, maar vooral zielig vond. Zelfmedelijden was mijn nieuwe religie geworden. Pijn mijn afgod. Ik aanbad het. Tot het begin van vorig jaar. De Amerikaanse Joel Osteen is een bekende tv-pastor die mij heel erg aanspreekt. Dus besloot ik vorig weer eens een dienst van hem te kijken. Tijdens het luisteren van het liedje “Open the heavens” gebeurde er iets. Ik kan het niet beschrijven, maar ik werd er erg emotioneel van. Alle testosteron leek te zijn verdwenen. Aan het einde van elke dienst biedt Joel altijd de mogelijkheid om “wedergeboren Christen” te worden. Hij nodigt dan mensen uit om op te staan die de roep van Jezus gehoord hebben, of mensen waarbij het geloof is bekoeld. Ook de mensen thuis. Ik ben toen voor mijn tv gaan staan terwijl ik Osteens woorden herhaalde. “Lord Jesus, I repent of my sins, come into my heart, I will make you my Lord and savior, Amen!”

Blinde Ogen Gaan Zien

De week erop keek ik weer. Tijdens die dienst zei Joel: “God geeft je nooit meer dan je aankan. Ook al begrijp je het niet altijd, ook al gaat het water voor je gevoel over de rand, God kent jou beter dan jij jezelf kent. Wat Hij ook doet, wat Hij je ook geeft, altijd heeft Hij jouw hoogste belang voor ogen. Om uit jou de beste versie van jezelf te halen”. Toen ik deze woorden hoorde, brak ik. Die woorden waren aan mij gericht. Ineens gingen mijn blinde ogen zien. Ik besefte dat na alles wat er over de jaren heen gebeurd was, ik kapot had moeten zijn. Onherstelbaar beschadigd tot in mijn kern. Maar ik was niet dood, ik was niet kapot. Daar was het besef dat God, Jezus altijd mijn rug heeft gedekt.

GOD WAS ERBIJ

Is er veel gebeurd? Ja! Is mijn leven over rozen gegaan? Nee, zeker niet. Maar ik ging niet alleen. Ook al zag of voelde ik dat niet. Jezus was er altijd bij. Hij ging voor mij uit en leidde mij door alle stormen heen. Soms liep mijn boot op de klippen, of sloegen de golven over de randen. Waarbij mijn zeilen door de sterke tegenwind zwaar werden gehavend. Toch bleef de boot drijven. Ik zonk niet. En dan kon ik mijzelf zielig of een slachtoffer vinden van alles. Maar dit is de werkelijkheid: Ik sta hier nog steeds! Met sterkere zeilen voor de stormen die misschien nog komen! Ook mag ik mijn ervaringen gebruiken om anderen te helpen. Binnen Mozaiek0318 ben ik actief betrokken bij het kernteam van Care en mag ik in die hoedanigheid vele gesprekken voeren met mensen die nu door stormen heen gaan en hen helpen om samen met God hun zeilen eveneens sterker te maken. Prijs de Heer!”

Nog nooit waren de cijfers zo hoog van jongeren die last hebben van depressie, paniekaanvallen en suïcidale gedachten. In Nederland kampt één op de zes jongeren met serieuze gedachten over zelfmoord. Helaas blijkt dit ook de realiteit te zijn van de jongeren uit de gemeente die ik spreek. Een aantal weken geleden kwam bij een WAY-event een groepje vriendinnen in tranen naar een van onze jongerenleiders toe. Zij vertelden dat bijna alle vriendinnen om hun heen wel eens dachten aan zelfmoord, waardoor zij ook gingen twijfelen. Een andere bevestiging kwam op een zondagochtend, toen een huisarts ons vertelde dat hij steeds meer euthanasieaanvragen van jongeren krijgt.

Bij mij komt meteen de vraag omhoog: Waarom? Wat maakt dat je na zo’n korte tijd geleefd te hebben eruit wilt stappen? Is er zoveel narigheid over je heen gekomen dat je besluit om te stoppen met leven? Heb je het idee dat je nooit aan de verwachtingen van het leven gaat voldoen? Dat laatste is iets waar veel jongeren last van hebben: een enorme prestatiedruk. Zo blijkt uit onderzoek van het CBS dat ruim de helft van de 12- tot 25-jarigen, vaak of regelmatig, druk ervaart om aan hun eigen verwachtingen te voldoen. Laat staan de verwachtingen van hun omgeving. Deze enorme druk leidt in veel gevallen tot extreem perfectionisme, stress, slapeloosheid, burn-out en depressie.

Mijn hart breekt als ik bedenk voor hoeveel jongeren dit hun werkelijkheid is. Enerzijds lopen de tranen over mijn wangen als ik de verhalen van onze jongeren en -leiders terug hoor. Anderzijds ben ik zó mega dankbaar dat God ons gebruikt om juist deze kwetsbare jonge mensen te helpen naar de weg van herstel en herleving.

In de Bijbel zijn gevoelens van depressie niet iets nieuws is. Als je inzoomt op het leven van Jeremia dan lees je dat hij op een gegeven moment niet meer kan. Het leven onder voortdurende druk van het presteren en geen respons vinden op zijn boodschap maakt hem depressief. De gevoelens van Jeremia kun je omschrijven als ‘zeer wisselvallig’. In hoofdstuk 20 zie je zelfs de diepe neerslachtigheid als hij wenst niet meer geboren te willen zijn (vers 14-18). Je voelt de strijd van Jeremia in deze verzen. Toch schrijft hij een aantal hoofdstukken later een van de meest hoopgevende Bijbelteksten op:

Deze hoopvolle toekomst heeft God ook voor onze jongeren voor ogen! Wil je alsjeblieft biddend om hen heen staan? Ik merk dat de strijd om deze jonge levens –ook in letterlijke zin – heel hevig is, maar tegelijkertijd merk ik dat God krachtiger dan ooit beweegt in de levens van onze jongeren. Jezus is 2000 jaar geleden niet gestopt met het genezen, helen en herstellen van levens. Hij is de Hoop van deze wereld, nog steeds dezelfde en Hij heeft het laatste woord!

Christelijke hulp bij relatieproblemen en scheiding

Je staat er niet alleen voor

“…OMDAT JIJ HET VERSCHIL KUNT MAKEN”

Mensen in hun kracht zetten. Zodat ze groeien en tot bloei komen. Kracht van Verschil is een coachingswerkplaats waar gewerkt wordt vanuit de liefde van Jezus om jou door inzet van je kwaliteiten perspectief te bieden. We willen jou laten stralen om datgene te doen waarvoor jij op aarde bent.

LIFECOACHING - LOOPBAANCOACHING LEIDERSCHAPSCOACHING - TEAMCOACHING ORGANISATIEONTWIKKELING info@krachtvanverschil.nl www.krachtvanverschil.nl

06-42557154

Ik zie goud in jou!

(0318) 52 99 19 ginkelbemmelen.nl

Boompjesgoed 16 Veenendaal

(0318) 55 32 32 groene-huis.nl

Inspiratie om persoonlijk en geestelijk te groeien.

REIS NAAR ISRAËL · COACHINGSTRAJECTEN

CONCERT TOUR · GRATIS BLADMUZIEK

Ontdek meer op www.geraldtroost.nl

ONTMOETINGSCENTRUM NIJKERK

Voorganger Emiel Hop is maar wat blij met de eigen plek en vertelt over het ontstaan:

“De zondagdiensten van Mozaiek033 zijn in vier jaar enorm gegroeid. Iedere zondag zijn er zo’n 1.500 bezoekers. Dan voel je je snel verloren. Elkaar ontmoeten en leren kennen is voor veel gemeenteleden lastiger.” Ook zwierven de gemeenteleden voor de doordeweekse activiteiten door de regio. “We waren veel te gast op scholen en andere plekken in de regio. Nu zijn we geland op een vaste plek”, aldus Emiel.

VRIJWILLIGERS

Mozaiek033 had deze plek drie jaar geleden al op het oog, maar toen was het te duur. “Inmiddels is de gemeente gegroeid en durven we het aan. Het centrum is met hulp van de gemeenteleden tot stand gekomen. In september hebben we een financiële actie gehouden. Er is afgelopen maanden niet alleen geld, maar ook veel tijd gedoneerd. Tientallen vrijwilligers hebben geholpen met bekabeling, techniek, tegelen, schoonmaken, noem maar op. En heel wat gemeenteleden met een eigen bedrijf hielpen door tegen inkoopprijs of met korting te leveren. Toch is het voor ons een stap in geloof. De jaarlijkse kosten zijn behoorlijk gestegen, maar we genieten elke keer opnieuw hoe God onze groeistappen bevestigt en geloven dat het goed komt.”

Het multifunctionele centrum is een ontmoetingsplek voor introductiecursussen en onderwijsavonden, biedt op zondag een plek voor de kinderen, de band heeft er een eigen oefenruimte en de vaste medewerkers hebben nu eindelijk kantoorruimte. “Maar ontmoeten is de belangrijkste functie”, benadrukt Emiel. “We hebben het sfeervol gemaakt, zodat mensen zich er thuis voelen. Het is fantastisch om te zien wat er in die eerste maanden al gebeurt. Love2meet groepen komen samen, We Are Youngclans hebben hier een plekje en er ontstaan nieuwe vriendschappen. Waar mogelijk is ook gekeken naar een bredere invulling van de maatschappelijke functie van het gebouw. Alle tafels zijn door ex-verslaafden gemaakt, een samenwerking met Stichting Waypoint uit Bunschoten. Het Keniaproject heeft ook een plek in het centrum gekregen en uiteraard worden de koffieboeren uit Nepal ook gesteund met eerlijke koffie.

GEMEENTE ZIJN

Emiel vertelt hoe het centrum voor hem bijdraagt aan het gemeente-zijn: “Vorige week waren er nog wat vrijwilligers aan het klussen. Een zei: ‘mijn broer is gisteren overleden’. Dan maak je even een praatje terwijl er omheen wordt gewerkt en ook een traantje wordt weggepinkt. Ik mocht even luisteren, bemoedigen. Zo zijn er prachtige persoonlijke ontmoetingen. Heel kort soms, maar je voelt: dit is gemeente zijn.”

Er zijn Mozaiek families door het hele land, scan de QR-code voor onze Mozaiek Family kaart en voor meer informatie over een Mozaiek Family bij jou in de buurt.

Een Mozaiek Family is een community van mensen die onderdeel zijn of zich onderdeel voelen van Mozaiek. Bijvoorbeeld doordat ze samen de livestream kijken of op een andere manier betrokken zijn bij Mozaiek.

Dankbaarheid In Venlo

CHURCH@MOTOVEDA

Eén keer per maand komt de Mozaiek Family @Motoveda weer bij elkaar. Deze Mozaiek Family ontmoet elkaar in een motorwinkel aan de Galvanistraat 55 in Ede. Hoe gaaf is dat! Oprichtster Emmy vertelt: "Wij ontvangen graag mensen, hebben de ruimte en krijgen zoveel van Mozaiek én God. Hoe mooi is het dan om dit 1x per maand te organiseren! Vanaf 9.00 uur staat de koffie voor je klaar."

In januari is Mozaiek Family Venlo gestart. Initiatiefnemers van deze Family zijn Wim en Marilyn Schouten. Vol enthousiasme en dankbaarheid vertellen ze over de eerste samenkomst als Mozaiek Family: "Het was een heerlijke samenkomst, wij konden samen God groot maken en aanbidden. We hebben na de online dienst nog lange tijd nagepraat. Wij willen dit in het vervolg één keer per maand doen en bidden dat nog velen zich bij onze family gaan aansluiten. Wij zijn dankbaar voor de mogelijkheden die God geeft en ons laat zien. Wij hebben elkaar heel hard nodig om te groeien naar het beeld van Jezus, we mogen kwetsbaar zijn naar elkaar en mogen vertrouwen dat Hij die onze diepste pijn, verdriet en gebrokenheid kent ons nooit teleurstelt en ons Zichzelf en elkaar geeft om juist daarin te groeien en een licht te zijn voor onze omgeving. Wij prijzen Hem!"

Vrolijke Zandkoekjes Maken

Wat heb je nodig voor ongeveer 30 koekjes:

150 gram bloem

75 gram witte basterdsuiker

Mespuntje zout

Geraspte schil van een citroen

100 gram koude boter of margarine

Ook nodig: Zeef Kom folie

Bakpapier

Uitsteekvormpjes

Eventueel fondant en ander versiersels voor de koekjes

Wat moet je doen:

1. Zeef de bloem, suiker en het zout in een kom, voeg er de citroenrasp aan toe.

2. Voeg de boter toe en verdeel deze met twee messen in zo klein mogelijke stukjes door het bloemmengsel.

3. Kneed er met een koele hand een samenhangende bal.

4. Pak de deegbal in folie en laat hem 20 minuten in de koelkast liggen.

5. Nu kun je mooie vormpjes uit het deeg steken. Leg ze op enig afstand van elkaar op een bakplaat bekleed met bakpapier. 6. Klaar? Nu kun je ze voor 15 minuten in de oven doen op 150-170 °C.

7. Als ze afgekoeld zijn kun je ze