Met het Oog op Amersfoort

MET HET OOG OP AMERSFOORT

#2010

Marco Hofsté Willem Meuleman

Marco HofstĂŠ en Willem Meuleman

Voorwoord #2010 Amersfoort telt markante inwoners, zoals Gert van Reenen (cover) en Henk Knol (links). Van Reenen stond aan de wieg van verschillende horecazaken in de stad en was rugby-international en -coach, voordat hij ging schilderen. Daarnaast staat hij bekend als levensgenieter. Zijn schilderijen zijn kleurrijk en groot en worden alom gewaardeerd. Dit jaar werd Van Reenen 75 jaar. Hij vierde dit op de plek waar hij altijd te vinden is: de Kleurfabriek aan de Eem op Isselt. Daar heeft hij zijn atelier met uitzicht op de rivier. Daar heeft hij zijn expositieruimte met een oerwoud aan kleuren. Daar heeft hij ook zijn door kunstenaar Theo van der Hoeven ontworpen hemelbed. Rood en zwart, stijlvol, met een knipoog naar de smartlap.

Henk Knol is een wat minder opvallende verschijning dan Van Reenen. Hij stond aan de wieg van Wegenbouwbedrijf Knol, was in carnavalstijd Stadsprins en een van de oprichters van de Jazzdriedaagse.

Henk (‘in maart word ik tachtig’) geniet ook van het leven. Eén van zijn passies is motorrijden. In 1989 begon hij met de eerste Nonnetjesrit. Twee keer in het jaar, als de klok wordt verzet, rijden honderden motorliefhebbers hun rit vanaf café ´t Nonnetje aan de Groenmarkt. Henk Knol poseert op zijn zijspan met vrouw Caty (‘we zijn al 58 jaar getrouwd, knap hè?’) en de ordonnansdienst van de motorrit.

Ook Albertine van Vliet is een markante ingezetene van de stad. Zij nam dit jaar afscheid als burgemeester.

Hoogtepunt van haar ambtsperiode was de viering van het 750-jarige bestaan van Amersfoort. Dat was vorig jaar. Een jaar vol feestelijke activiteiten. Wie echter dacht dat Amersfoort na het jubileumjaar een saai jaar wachtte, viel van de ene in de andere verbazing. Het was alsof de uitbundig gevierde verjaardag dit jaar inspireerde tot nieuwe activiteiten.

Eindelijk werd begonnen met de bouw van het ambitieuze Eemplein. De eerste paal voor het nieuwe ziekenhuis van Meander Medisch Centrum aan de Maatweg ging de grond in. Honderden werknemers van FrieslandCampina trokken in het voormalige kantoorpand van Akzo. De 751e verjaardag van de stad werd stijlvol gevierd met een Boulevard of Broken Dreams, een 120 meter lange tafel op de Langegracht waaraan honderden mensen genoten van eten, theater en muziek.

Nee, het was geen moment saai in 2010. De stad werd opgeschrikt door een felle, allesverwoestende brand in het Centrum voor Natuur- en Milieu Educatie. Er was een strenge winter met veel sneeuw en een zomer met hevige regenval en daarmee gepaard gaande wateroverlast. En dan was er nog die urilift. Week in week uit die urilift! 2010 zal worden herinnerd als het jaar van de plaspaal. De Amersfoortse Fotografen waren erbij en legden Amersfoorts jongste historie vast. Een selectie daarvan vindt u in de editie van Met het Oog op Amersfoort # 2010. Gemaakt voor en door mensen die van Amersfoort houden en die een passie hebben voor fotografie.

Marco Hofsté maakte de portretten van Gert van Reenen (cover), Henk Knol (links) en Lucas Bolsius (achterzijde binnen), Saskia Berdenis van Berlekom de foto van Stadsgeluid (achterop) en Bram Petraeus het portret van Albertine van Vliet (cover binnenkant).

Willem Meuleman

3

4

5

6

De Ommekeer Sluit de Langegracht af. Bouw een tafel van de achterzijde van restaurant San Giorgio tot aan de afgebrande Elleboogkerk en maak de tafel zo breed dat obers, artiesten en publiek tussen de borden en glazen door kunnen lopen en dansen.

Het klinkt krankzinnig. Terts Brinkhoff bedacht het.

De artistiek leider van festival de Parade heeft iets met het Wonder van Amersfoort: de ommekeer vindt hier plaats. Hier worden problemen opgelost tijdens de processie van de toren tot aan de moederschoot van de stad: het water bij de Koppelpoort En daartussenin was er tijd voor een lange eetpauze tussen gracht en middeleeuwse huizenrij. Op de tafel werd geacteerd en gemusiceerd, maakte burgemeester Albertine van Vliet haar afscheidswandeling, showde Marisja Smit haar extravagante jas van rubberen ­mallen, toonden Annelinde Bruijs en Lennah Koster ­gewaagde creaties en marcheerde de Stille Fanfare.

Lobke Alkemade en Romy Jochems voerden hun dans Jouer à Cache-cache uit met een rode sjaal.

Bij de Koppelpoort werd het vuur, dat van de toren werd gehaald en in processie naar de Eem werd gebracht, in het water gegooid. De Stadstrompetters waren daar getuige van.

Foto: Opmeer Reports (vorige pagina’s en rechtsboven), Saskia Berdenis van Berlekom (links) en Henry Krul (rechts midden en onder).

7

8

De tafel werd de Boulevard of Broken Dreams genoemd. Theaterkok André Amaro verzorgde de hoofdact: het eten. Het toetje kwam eerst, het voorgerecht aan het einde. Het Wonder van de ­Ommekeer. Het Amsterdamse gezelschap ACCU zorgde voor vrolijke muziek.

Foto’s: Saskia Berdenis van Berlekom (links en onder) en Henry Krul (boven).

9

10

ALBERTINE ONTKETEND Amersfoort nam afscheid van burgemeester Albertine van Vliet. Als burgemeester was ze geliefd in alle lagen van de bevolking. De koningin van Amersfoort werd ze genoemd.

Ze ­profileerde zich als een betrokken burgemeester, oprecht en met een groot hart voor de inwoners van de stad.

Eén van de hoogtepunten van haar burgemeesterschap was het 750-jarige bestaan van de stad. Ze opende het feest met een moment van stilte aan de voet de Onze Lieve Vrouwe­ toren en sloot het af met een oorverdovend lawaai op de Hof. Een halfjaar lang dook ze op bij elke activiteit in het kader van het verjaardagsfeest.

Maar haar tienjarige ambtsperiode kende ook dieptepunten. De moord op de 16-jarige ­Babak Hadjipour, op een zaterdagmiddag in de Langestraat. De val van het college in 2003.

De brand die het Armando Museum verwoestte.

De 58-jarige Albertine van Vliet zal als burgemeester worden herinnerd als de eerste burger van het volk. Meer nog dan haar voorganger Annie Brouwer. Ze ging uit van de kracht van de stad en haar inwoners. Ze praatte graag over alles wat Amersfoort raakte, maar met evenveel plezier over een concert dat haar ontroerde.

Soms kon ze heel boos worden. Als de discussie raakte aan menselijke en maatschappelijke waarden. Dan liet ze zich weleens gaan. Daarmee geconfronteerd zei ze: ,,Ik ben wie ik ben, oprecht en niet gespeeld.’’

Foto: Petra van Schaik.

11

12

Tijdens haar afscheidsfeest op de Wagenwerkplaats sloten vele Amersfoorters Albertine van Vliet in hun hart. Het werd een groot volksfeest. Een verrassing was het optreden van Jan Rot. Hij heeft Amersfoortse wortels en zong een eerbetoon op Randy Newmans Baltimore: Laat ons samen ­grienen rond de Amersfoortse Kei… Foto’s: Saskia Berdenis van Berlekom.

13

14

Binnen werd Albertine van Vliet toegesproken door voorzitter Kees Spaan van Stichting ­Amersfoort in C. Haar familie luisterde op de eerste rij mee. Buiten werd het echte feest g­ evierd.

En overal was Van Vliet het stralende middelpunt. Ze zong en danste mee en genoot met volle teugen. Ze was ‘helemaal blij’. In haar afscheidswoord zei ze: ,,Het burgemeesterschap is ­afgelopen. Ik ben niet zo van de weemoed. Ik zeg liever: geen tranen, geen bloemen, maar denk af en toe nog eens aan mij.’’ Foto’s: Saskia Berdenis van Berlekom.

15

16

Een felle brand woedde op een vroege dinsdagmorgen in het Centrum voor Natuur- en Milieu Educatie in Schothorst. De brandweer kon de boerderij slechts gecontroleerd laten uitbranden. Er viel niets meer te redden. Het vuur verspreidde zich razendsnel via de rieten kap. Foto: Menno Bausch.

17

18

Bij het ochtendgloren trok nog steeds rook op uit het karkas van de van oorsprong Hooglandse boerderij. Sinds het begin van de brand rezen er twijfels of een particuliere alarmcentrale en een beveiligingsbedrijf wel tijdig hadden gereageerd op de brand. Amersfoort gelastte een diepgravend onderzoek. De inventaris van het centrum ging geheel verloren. Leslokalen, expositieruimtes, aquaria, werkplekken, een complete bibliotheek en een collectie opgezette dieren. Foto: Saskia Berdenis van Berlekom.

19

Het Gildekwartier is een verzameling van kleuren en ademt nog de frisheid van een jonge, Amersfoortse wijk. Kinderen spelen er basketbal op de woensdagmiddag. Op de achtergrond de Eemhaven. Foto: Marieke Henry.

20

In de Eemhaven meren dagjesmensen aan in hun vaak luxe bootjes. Soms wordt er gezwommen in het water van de Eem. Kerstin van Galen geniet in haar vrije tijd graag van de rust en de zon in de Eemhaven. Foto: Marieke Henry.

21

Pieter Erkelens (62) vertrok als directeur van theater De Flint. Hij maakte de programmering kleurrijker, contracteerde wonderlijke circussen en gunde Johan Heesters zijn Amersfoortse comeback. Maar na elf jaar heeft Erkelens er genoeg van ‘zeven dagen per week oproepbaar te zijn’. Hij blijft wel directeur van festival de Parade. Hij werd opgevolgd door Harold Warmelink, oud-directeur van het Berghotel. Foto: Hans Geerlings.

22

Ooit was hij tweede keeper achter Henk Brits bij HVC, dat in de eerste divisie speelde. Ton van der Linden is een voetbaldier. Na HVC keepte hij bij KVVA en lange tijd bij AFC Quick. De 70-jarige Van der Linden verricht nog steeds hand- en spandiensten bij de club van de roodzwarten. Hij is dubbel rood gekleurd: Van der Linden is ook fan van IJsselmeervogels. Foto: Shody Careman.

23

24

Als het heeft gesneeuwd, is de Amersfoortse binnen­stad nog mooier dan op een zonnige lentedag.

Sommige pleintjes veranderen in een decor waarin Charles Dickens zijn mooiste verhalen had kunnen schrijven.

Zo ook de Appelmarkt, misschien wel het intiemste pleintje van de binnenstad. Ooit meerden er b ­ oten aan, woonden er kanunniken in kleine huisjes en was er een kerktuin. Op zomerse dagen neemt een gezellig terras bezit van het plein. Bewoners van de Appelmarkt bespreken daar hun dagelijkse ­beslommeringen.

Op de voorgrond, op de hoek van de Papenhofstede en de Groenmarkt, één van Amersfoorts oudste kroegjes: Onder de Linde. Rechts het veel jongere grand café Quignon, in het oude Filmhuis.

Foto: Saskia Berdenis van Berlekom.

25

Colofon #2010 Met het Oog op Amersfoort #2010 is een uitgave van de Stichting Met het Oog op Amersfoort, Appelmarkt 4, 3811 CT Amersfoort. info@methetoogopamersfoort.nl www.methetoogopamersfoort.nl Samenstelling: Willem Meuleman en Marco Hofsté.

Tekst: Willem Meuleman.

Eindredactie: Ton Terpstra.

Foto’s: De Amersfoortse Fotografen.

Vormgeving: BRAYN grafisch en multimedia design www.brayn.nl Druk: Reproka Visuele Communicatie www.reproka.nl ISBN: 978-90-79896-03-5 Bestuur stichting Met het Oog op Amersfoort: Harold Warmelink (voorzitter), Peter van Breugel (financiën), Willem Meuleman (secretaris) en Marco Hofsté (bestuurslid).

Met dank aan: De Amersfoortse Fotografen die hun foto’s gratis ter beschikking stelden.

AD Amersfoortse Courant ondersteunt het initiatief van de stichting Met het Oog op Amersfoort om jaarlijks een boek uit te brengen en stelt zijn foto’s, foto- en tekstarchief belangeloos ter beschikking.

Amersfoortse fotografen die willen meewerken aan Met het Oog op Amersfoort # 2011 kunnen dat kenbaar maken via een mail naar info@methetoogopamersfoort.nl.

Reserveren van exemplaren Met het Oog op Amersfoort #2011 en toezenden van #2007, #2008 en #2009 kan via info@methetoogopamersfoort.nl.

Amersfoort, november 2010.

©2010 Alle rechten zijn voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen dan wel in enige andere vorm of op enige andere wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

144

De foto als kleurrijk schilderij. Een beeld zegt soms meer dan woorden kunnen beschrijven. De fotograaf legt het vast en vertelt via de camera een verhaal.

In dit geval van het festival Stadsgeluid op het Eemplein. Het beeld doet denken aan het werk Swinging van de Russische schilder Wassily Kandinsky.

In deze Met het Oog op Amersfoort #2010 staat werk van ruim twintig fotografen die in Amersfoort wonen en/of werken. Samen vormen zij De Amersfoortse Fotografen. Steeds meer fotografen sluiten zich aan bij Met het Oog op Amersfoort. Zij werken, net als de leden van het bestuur van de stichting, geheel belangeloos mee aan deze geschiedschrijving van de stad.

Foto: Saskia Berdenis van Berlekom.

ISBN: 978-90-79896-03-5