op en om elf uur 's avonds gaan ze weer naar bed. Elke avond wordt er om half zes gege-
ten; de meisjes koken zelf.
Doordeweeks
mogen de meisjes niet naar buiten.
Nancy: "Als je een jonge gozet in een BMW of een Mercedes ziet, dan moet je meteen wegwezen, want dan is het een pooier." Sara:
"Remco had zelfs een dvd-speler
in
maar dat ik dan wel mee moest betalen aan de huur. 'Waarom ga je niet achter de ramen staan?' vroegen ze. 'Kun je lekker verdienen.
z'n
Sparen voor een eigen huisje. Gaan we daar-
Mercedes. Allemaal verdiend met de vrouwtjes." Nancy: "Weet je wanneer mijn pooier vet aan mij heeft verdiend? lk ging een heel
na samen leuke dingen doen.' Ze brachten
weekend met een rijke gozer op stap. Uit eten, mee naar ziln hotel... Heeft mijn pooier 15OO euro voor gekregen." Even later schuift Inge aan bU het avondeten. Een van de meisjes heeft macaroni klaargemaakt. De hele maaltijd is lnge stil. Na het eten zegt ze: "Weet je waar ik de hele tijd aan
me met de auto naar de wallen
in
niet meer, ik voelde me zo smerig. lk kreeg een pistool tegen mijn hoofd gedrukt. 'Als je niet gaat, dan pakken we je,' zeiden ze."
Twee weken duurde het voordat Inge's ouders hoorden wat er was voorgevallen. Ze belden haar en vroegen haar weer naar huis
nen.' lk werd helemaal rood, maar ze zei dat ik me niet hoefde te schamen." Inge had haar verleden liever geheim gehouden. "ledereen vindt hoeren vies," geeft ze als reden. "Je hebt zoveel mannen over je heen gehad. Mensen denken dat hoeren het lekker vinden om met iedereen naar bed te gaan, of dat we snel veel geld willen verdie-
gezeten, maar ik heb wel het gevoel dat in die tr.yd mrln eigenwaarde van me is afgenomen.
mijn eigen huisje, geen geldproblemen
en
leuk werk als doktersassistente." Inge gebruikte veel drugs. Op hardcore-feesten slikte ze pillen of gebruikte ze GHB. Thuis maakten Inge's ouders de hele dag ruzie. Inge zelf kwam regelmatig stoned thuis en was agressief. Op haar 18de werd ze door haar ouders de deur uit gezet. Ze ging bij een vriendin in een flat wonen. In hetzelfde huis woonden twee Marokkaanse jongens.
lnge: "Zi1 zeiden dat ze me wilden helpen,
Nieuwe Revu 11 / 52
van
gaten gehouden. Na de eerste dag wilde ik al
te komen. Inge pakte wat kleren en ging
tien jaar mijn ouders kunnen opbellen en zeggen: 'Kijk, ik heb alles wat mtjn hartje begeert.' Wat dat is? Een normaal leven, met
de groepsleidsters
ondersteund door
Asja en halen zo vaak alsnog! hun middelbare-
terug. Inge: "lk heb niet lang in de prostitutie
mand op."
ritme. Na zes maanden krijgen ze een eigen woning of ze gaan terug naar hun ouders. De meisjes worden nog gedurende drie maanden
werd de hele dag van een afstandje in de
titutie gezeten. Je hebt zo'n hekel aan man-
Ze praaĂŻ niet graag over wat er is gebeurd. Liever kijkt ze naar de toekomst. "lk wil over
Zodoende bouwen ze een vriendenkring op en komen ze weer in een normaal dag- en nacht-
Amsterdam. lk ging achter het raam staan en
moet denken? Vandaag zei een collega in het buurthuis tegen me: 'Jij hebt vast in de pros-
nen. Dat we gedwongen worden, komt bij nie-
Tijdens de zes maanden die de meisjes er gemiddeld verblijven, worden ze geacht naar school te gaan of vrijwilligerswerk te doen.
lk wachtte altrjd heel lang voordat ik met een jongen naar bed ging. Maar in die twee weken
heb ik Jan en alleman over me heen gehad. Zelfs kerels van boven de 40." Maar eenmaal bij haar ouders thuis, durfde ze de deur niet meer uit; bang dat haar pooiers op de hoek van de straat stonden. Haar ouders stapten met haar naar de politie, die haar vervolgens doorverwezen naar opvanghuis Asja. "Hier, in deze stad, voel ik me veilig. lk hoef niet constant achterom te kijken om te zien of mijn pooiers me achtervolgen. Hier wil ik mijn leven op poten zetten." In Asja worden de slachtoffers gestimuleerd aangifte te doen. Maar bij loverboys is dwang vaak moeilryk te bewijzen. Bovendien is de angst voor geweld meestal zo groot dat de meisjes van aangifte afzien.Inge: "Als ik aan-
gifte doe, maken mijn pooiers me het leven pas echt zuur. Als ze echt willen, kunnen ze me toch wel vinden."
In Asja leren de meisjes weer een bestaan op
te
eigen
bouwen, volgens een vast patroon. Elke ochtend om half tien staan ze
INGE: .MENSEN DENKEN DAT HOEREN 'T LEKKER VINDEN OM MET IEDEREEN NAAR BED TE GAAN, OF DAT WE SNEL VEEL GELD WILLEN VERDIENEN. DAT HET ONDER DWANG GEBEURĂ? KOMT BIJ NIEMAND OP' schooldiploma
of starten met een nieuwe
opleiding. Maar een nieuw leven opbouwen klinkt makkelijker dan het is. De meisjes hebben vrijwel
allemaal schulden. Ze zijn onverzekerd of moeten nog gepeperde rekeningen van telefoonaanbieders betalen. Ze zijn te jong om in aanmerking te komen voor schuldsanering en
dus moeten de bedragen met hun uitkering worden afbetaald. Nancy pakt de post van de deurmat. Ze bladert de stapel snel door. Er zit weer geen brief van haar ouders tussen. "Die maken zich echt
niet druk om mij, hoor," zegl ze. "Of ik nou ergens met een spuit in mijn arm liS, of dat ik hier ben: het kan ze echt niets schelen."