Christien Martens - van Poppelen van Pedicuresalon Christien
‘Mijn hart ligt bij mensen’ MensenWerk
BrabantZorg-dagverzorging
REEK - Zorg voor haar klanten in de pedicuresalon, zorg voor haar patiënten op de huisartsenpost, zorg voor haar zieke kinderen, zorg voor haar onlangs overleden moeder. Christien Martens–van Poppelen (58) uit Reek is geboren om voor een ander te zorgen. “Rustiger aan doen of stoppen? Ik moet er niet aan denken. Dat zou een ramp zijn.”
C
hristien komt uit een groot Reeks gezin. “Mijn ouders hadden twaalf kinderen, negen meisjes en drie jongens. Mijn vader had een boerderij en het was altijd hard werken. Iedereen had zo zijn eigen taken, hoewel ik niet heel veel hoefde te doen. Ik was de zevende in de rij. Mijn oudere broer hielp op de boerderij en mijn zussen in huis.” Christien heeft een fijne jeugd gehad, hoewel het overlijden van een zusje een diep litteken heeft achtergelaten. “Ik had een zusje dat op haar dertiende een ongeluk kreeg. Ze kwam met haar fiets onder een auto toen ze op weg naar huis was vanuit Grave. Afgrijselijk.” Hoewel er thuis niet over gesproken wordt, is er geen dag geweest dat Christiens moeder niet aan haar verloren dochter gedacht heeft. “Mijn moeder had een vaste dagstructuur, daar ging je in mee. Alles moest gewoon doorgaan. Je was onderdanig en had respect voor je ouders. Je durfde toen
Christien Martens: “Mensen komen met voetklachten binnen, maar dansen vervolgens de behandelkamer uit.”
je behandelkamer uit. Dat geeft mij enorm veel voldoening. Gelukkig kreeg ik van mijn baas de kans om mijn wens te vervullen.” Christiens behandelkamer hangt vol met diploma’s, variërend van doktersassistente tot medisch pedicure en voetreflextherapeute. Christien is een duizendpoot op voetgebied geworden en behandelt diverse klachten. Naar tevredenheid van haar klanten, want ze heeft nog steeds dezelfde clientèle als dertig jaar geleden. “Je leert
‘Stoppen met werken? Dat zou een ramp zijn’ echt geen vragen te stellen aan je ouders.” Het enige moment dat niet alles gewoon doorging, herinnert Christien zich goed. “Mijn moeder had een hele zware bevalling gehad van het op een na laatste kind. Zozeer dat ze in het ziekenhuis was opgenomen. Dat weet ik nog, want ik moest toen mijn communie doen, maar mijn moeder was er niet. In plaats van een communiefeest, ging ik met een mandje snoepfruit op ziekenbezoek bij mijn moeder.” Pedicure Na de lagere meisjesschool volgt Christien de huishoudschool in Grave en wordt ziekenverzorgster op De Nieuwe Hoeven. “Tegen mijn baas zei ik dat ik graag pedicure wilde worden. Het fijne van dat beroep is dat je mensen vooruit kunt helpen. Ze komen met voetklachten bij je, maar dansen vervolgens
nader bekeken
de hele familie kennen, je leeft met ze mee als er iets ernstigs speelt. Ik bel mensen zelf op om ernaar te informeren of ik stuur een kaartje. Ik voel me persoonlijk betrokken, dat toon ik en dat wordt zeer gewaardeerd.” Daarnaast werkt ze als assistente op de huisartsenpost. “Het is een mooie afwisseling van mijn werk thuis en het biedt ook een stukje zekerheid.” CF Je vraagt je af hoe Christien, naast haar twee banen en bijscholingscursussen, tijd heeft voor de opvoeding van haar twee jongens Twan (28) en Mark (26), die beiden de taaislijmziekte Cystic Fibrosis (CF) hebben. “Ik heb een hele lieve man, Peter, met wie ik al bijna veertig jaar getrouwd ben. Hij staat voor tweehonderd procent achter mij en heeft ook heel veel opgevangen. Hij is zelfs vijf jaar terug gestopt met
werken om de jongens zo goed mogelijk te begeleiden.” Twan heeft jarenlang op het randje geleefd van leven en dood. “Toen hij klein was, was hij heel vaak ziek. Volgens doktoren was hij een gewoon gezond jongetje. Op zijn zevende ontdekten ze pas dat hij CF had. Ik kan je vertellen: je wereld stort in. De leeftijdprognoses toen waren 25 jaar, vaak nog minder. Aan Mark merkten we al gauw dat hij dezelfde symptomen vertoonde.” Maar dankzij de introductie van steeds weer nieuwe medicijnen om de ziekte tegen te gaan, gaan beide jongens nu gelukkig door het leven. “Met Mark gaat het redelijk goed. Hij heeft wel een aangeboren slechthorendheid en heeft twee gehoorapparaten. Dat is een zware handicap. Hij volgt de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening en werkt hier op de zorgboerderij. Twan heeft heel veel in het ziekenhuis gelegen. Vanaf zijn achttiende ging het heel snel bergafwaarts. Zijn leven hing aan een zijden draadje. Drie jaar heeft hij met zuurstof rondgelopen, totdat hij eindelijk drie jaar terug in aanmerking kwam voor een dubbele longtransplantatie. Een zware tijd, maar zijn vrienden hebben ons geholpen om hem erdoor heen te slepen. Hij woont nu zelfstandig op kamers en doet HBO-V in Eindhoven.” Rustiger aan De tijd is gekomen voor Christien en Peter (60) om bij te komen en de moeilijke tijden achter zich te laten. Wat Peter betreft begint Christien met afbouwen.
Zelf moet ze daar niet aan denken. “Stoppen met werken? Dat zou een ramp zijn. Dat zou ik niet kunnen. Ik wil zorgen.” Onlangs nog hebben Peter en Christien hun huis beschikbaar gesteld voor het opbaren van haar overleden moeder. “Ik heb vroeger in de terminale zorg gezeten. Het was mijn wens dat mijn moeder bij ons thuis kon liggen. We hebben haar een week in huis gehad en iedereen was op elk moment van de dag welkom. Ik heb het gedaan voor mijn broers en zussen, familie, vrienden. Het is me in dank afgenomen. Ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan. Het is namelijk het laatste wat je voor je ouder kunt doen.” Zoals het er nu naar uitziet, blijft Christien voorlopig werken. Ze gaat wel eens wandelen of een week op vakantie, maar andere hobby’s heeft ze niet. Volgens haar echtgenoot zou Christien zich geen raad weten met de vrije tijd. “Haar hart ligt niet bij de tuin. En willen we samen iets leuks doen, dan moeten we altijd plannen. Ik denk dat ze geen afstand kan doen van haar werk en het zal een verwerkingsproces worden als het moment komt dat ze, om leeftijdsredenen, moet stoppen”, legt hij uit. “Ja, mijn hart ligt bij de mensen en ik zie wel hoe het vanaf nu verder loopt”, besluit Christien. Simone van de Wijdeven
U wilt graag plezierig leven, in een goede gezondheid. Het liefst blijft u zo lang mogelijk actief en betrokken bij de samenleving Soms wordt dit echter, doordat uw lichamelijke of geestelijke gesteldheid achteruitgaat, allemaal wat minder vanzelfsprekend en heeft u behoefte aan sociale contacten en ondersteuning gedurende de dag. Op diverse locaties binnen Landerd en andere gemeenten waar BrabantZorg actief is kan de dagverzorging in dat geval uitkomst bieden, maar wat houdt dagverzorging nu eigenlijk in? Op de dagverzorging kunt u in een ontspannen en prettige sfeer de dag doorbrengen en andere mensen ontmoeten. Een betrokken en deskundig team organiseert diverse activiteiten, zowel individueel als in groepsverband. U kunt meedoen aan sport en spel, een hobby uitoefenen of deelnemen aan creatieve en muzikale activiteiten, zoals koken of handwerken. Ook bestaat de mogelijkheid om gezellig samen een maaltijd te nuttigen. Door een vast programma weet u precies waar u aan toe bent en wat u kunt verwachten. Deze structuur geeft een rustig en vertrouwd gevoel. Deelname aan de dagverzorging kan er ook voor zorgen dat uw partner of familie even los komt van zorgtaken. Hierdoor is er ook voor deze mantelzorger tijd voor ontspanning of andere werkzaamheden. Binnen Landerd biedt BrabantZorg dagverzorging aan vanuit twee locaties. In Schaijk vindt u een dagverzorging in appartementencomplex De Wijers. Een prachtige locatie in het centrum van Schaijk met een eigen terras direct grenzend aan het hertenkamp. Hier wordt in de zomer vaak gebruik van gemaakt en het is een prima uitvalsbasis voor een wandeling. Regelmatig is er een duofiets beschikbaar waarmee tochtjes door Schaijk gemaakt kunnen worden. In Zeeland vindt u dagverzorging Santiago. Deze dagverzorging, centraal gelegen in het dorp, heeft een eigen ruimte ter beschikking binnen Compostella en kan indien nodig gebruik maken van de faciliteiten binnen het recent opnieuw ingerichte en opgeknapte gebouw. Vanuit deze locatie worden eveneens regelmatig uitstapjes gemaakt. Zowel dagverzorging Santiago als dagverzorging De Wijers hebben goede contacten binnen de gemeenschap waarbij ook regelmatig gezamenlijke activiteiten plaats vinden. Zo is onlangs de jeugdgemeenteraad op dagverzorging De Wijers langsgekomen om aan te schuiven en mee te doen met spelletjes. In april zijn de kinderen uit groep 8 van de basisscholen in Zeeland tijdens de actie Skon Zelland bij dagverzorging Santiago langsgekomen om een handje te helpen. De medewerkers van de dagverzorging worden dagelijks ondersteund door een groep enthousiaste vrijwilligers, waarvan het merendeel inwoner van het dorp is. Afhankelijk van uw wensen kunt u één of meerdere dagen deelnemen aan de activiteiten. Heeft u interesse of bent u benieuwd of dagverzorging iets voor u is, dan bent u welkom om geheel vrijblijvend binnen te lopen voor een kopje koffie en meer informatie. Momenteel zijn er nog enkele plaatsen beschikbaar in zowel Schaijk als Zeeland. De dagverzorging is bedoeld voor mensen die nog thuis wonen. Een taxi haalt u, indien nodig, op en brengt u weer thuis. Dagverzorging valt onder de zogenaamde AWBZzorg. Deze zorg kunt u aanvragen bij het Centraal Indicatieorgaan Zorg (CIZ). De Klantenservice van BrabantZorg (telefoonnr. 0412-622678) kan alles duidelijk uitleggen en u helpen bij uw aanvraag. Ook als uw vraag om hulp niet (geheel) wordt vergoed, kunt u gebruik maken van dagverzorging. U betaalt dan zelf uw zorg op maat of vult de vergoede zorg aan tot het niveau dat u zelf wilt.
BrabantZorg dagverzorging De Wijers: De Wijers, Netjeshof 4 Schaijk, 0486-460242, van maandag tot en met vrijdag tussen 10 en 16 uur; BrabantZorg dagverzorging Santiago: Compostella, Franciscushof 1 Zeeland, 0486458585, dinsdag en donderdag tussen 10 en 16 uur. Melanie van Casteren, teammanager dagverzorging De Wijers en Dorothé Snijders, teammanager dagverzorging Santiago
www.arenalokaal.nl – vrijdag 8 juni 2012
5