Kemal tahir yorgun savaşçı

sıvayıp baltayı aldı eline, çoluk çocuk, genç yaşlı, kadın erkek ayrıntısı gözetmeden Kesmeye girişti; Halil Paşa su istemenin kolaylığıyla karşılık ve rd i: • — Girişir!

Doktor Münür birden irkildi: ' •\ Girişir mi?

— Vatan tehlikedeyse hiç bakmaz.

— Vatanseverlik mi diyorsunuz buna siz?

— Hem de nasıl... Çünkü adam keserken; kendi ke­ silmeni de kabulleniyorsun! Yâni canını koyuyorsun kar­ şılığında... Vatanı tehlikede gördü. «Binlerce insanı ke­ secek kadar tehlike yoktu» dersen, bak bu tartışılır!

Doktor Münür gözlerini kısarak bir Zaman düşündü: — Hadi ters yönden haklısın diyelim... Böyle bir iş doktor Reşit Bey’e niçin düştü? Biliyorum, büyük altüstlüklerde cellâtlara gün doğar. Ttbbiyeden arkadaşımdı Reşit benim... Cellât soyundan görünmedi bana... Kıl ka­ dar kuşkulanmadım yıllarca... O sıralar, sonunun buraya dayanacağını kendisi de bilmediği için, «Ruhundaki ca­ navarlığı sakladı köpoğluca...» diyemem! 1889‘da, tıbbiyede, İttihat Terakki Cemiyetl’ni kuran beş öğrencinin yaşça en küçüğüydü Reşit... Bir gün. bir İlkbahar günü, okulun bahçesinde. DiyarbakIrlI Ishak Sükût! İle Erzurum­ lu İbrahim Temo, vatanı kurtarmak için ne yapmak ge­ rektiğini tartışıyorlarmış. Yanlarına Bakülü Hüseyinzade Ali gelmiş, bir zaman dinlemiş, demek kurmaktan başka yol olmadığını söylemiş. İbrahim Tem o sormuş: «Nasıl kurulur böyle bi dernek?» Hüseyinzade Ali, çevresine bak­ mış... Abdullah Cevdet, bir sıraya oturmuş, kitap.oku­ maktaymış... «Şu Arapkirli ile sen konuş» demiş... Son­ ra tek başına dalgın dolaşan KafkasyalI Reşit’i göster­ miş... «Ben de Cerkesoğlu’nu razı ederim, dernek ku­ rulmuş olur.» Hem de kurulmuş, dediği gibi... 1919fdayız. Demek tam 30 yıl önce oluyor bu iş... Ishak Sükûtî.

San Remo'da veremden öldü, 1903'de, hürriyeti göreme­ den... İbrahim Temo. Romanya’da, Ittihat-Terakki sürgü­ nü..'. Bakülü Hüseyinzade Ati Bey şimdi Beklrağa Bölü­